Dlaczego pies je trawę? Poznaj przyczyny takiego zachowania

dlaczego pies je trawę

Jeżeli jesteś opiekunem psa, zapewne przynajmniej raz zaobserwowałeś specyficzne zachowanie – pupil na trawniku lub łące podgryza źdźbła trawy, lub nawet zjada ją w dużych ilościach. Dlaczego pies je trawę?

Czy jest to zachowanie, którym trzeba się martwić? Nie zawsze. Istnieje jednak kilka sytuacji, w których jedzenie trawy przez psa może mieć przykre konsekwencje i powinno zwrócić twoją uwagę. Przeczytaj i dowiedz się, kiedy zareagować!

Dlaczego pies je trawę? Problemy behawioralne

Istnieje wiele powodów, dla których psy jedzą trawę. Jedną z najbardziej podstawowych jest ciekawość. Trawa ma smak i teksturę, które mogą przyciągać czworonoga i zwyczajnie go fascynować. Na wzmożoną czujność zasługuje natomiast sytuacja, kiedy pies je trawę na skutek problemów behawioralnych.

Takie zachowanie często jest wynikiem nudy, frustracji lub zdenerwowania. Szczególnie niebezpieczna jest sytuacja, w której trawa jest tylko jednym z niejadalnych elementów otoczenia, które pies żuje lub zjada. Bardzo możliwe, że jest to wówczas zachowanie kompulsywne, które wymaga pracy z behawiorystą

Dlaczego pies zjada trawę? Problemy żołądkowe

Czasem jednak przyczyny są inne. Dlaczego pies je trawę? Łapczywe jedzenie trawy może świadczyć o tym, że w układzie pokarmowym psa znajduje się coś, co powoduje dyskomfort. Zwierzak instynktownie stara się wywołać wymioty. W niektórych przypadkach jedzenie dużej ilości trawy nie pomaga – wręcz przeciwnie, może pogorszyć sytuację. Warto więc dokładnie obserwować zwierzę pod kątem niepokojących objawów, takich jak zaparcia, czy biegunki. 

Jedzenie trawy przez psa a niedobory pokarmowe

Odpowiedź na pytanie, dlaczego pies je trawę często tkwi także w sposobie jego żywienia. Spożywanie trawy może (choć nie musi) wiązać się z niedoborami pokarmowymi, szczególnie zaś z niedoborem błonnika. Jeżeli masz wrażenie, że twój pies zbyt często posila się trawą, warto rozważyć suplementację tego składnika pokarmowego. 

Pies je trawę i wymiotuje – czy to normalne? 

Bardzo często można zauważyć pewien schemat – pies zjada trawę, po czym wymiotuje. Źdźbła podrażniają gardło i błonę śluzową żołądka, a to może powodować odruch wymiotny. Nie jest to jednak typowe dla wszystkich czworonogów. Wiele psów po zjedzeniu trawy nie wymiotuje. Nie zmienia to jednak faktu, że psy często jedzą ją po to, aby wywołać wymioty. 

Pies je trawę, a później wymiotuje – przyczyny

Warto dowiedzieć się, dlaczego pies je trawę i wymiotuje. Przyczyny mogą być bardzo różne, jednak zazwyczaj jest to reakcja na dyskomfortu w obszarze układu pokarmowego. Pies próbuje wywołać wymioty, kiedy odczuwa mdłości, a te z kolei mogą być spowodowane rozmaitymi dolegliwościami:

  • niestrawnością;
  • zatruciem pokarmowym;
  • wzdęciami;
  • gazami;
  • chorobami trzustki i wątroby. 

Jeżeli twój pies je trawę i wymiotuje częściej niż raz na jakiś czas, wskazana jest wizyta u lekarza weterynarii. Sporadyczne wymioty nie powinny niepokoić. Jeżeli jednak sytuacja powtarza się regularnie, powinna wzbudzić twoją czujność. 

Czy zjadanie trawy przez psa jest dla niego bezpieczne? 

Wiesz już, dlaczego pies je trawę i jakie mogą być tego przyczyny. Czy jest się czym martwić? Zasadniczo trawa nie jest niebezpieczna dla psa. Jej sporadyczne podgryzanie lub nawet jedzenie nie powinno budzić większego niepokoju. Warto jednak zaznaczyć, że na łąkach i trawnikach możemy spotkać szereg roślin, które mogą zaszkodzić zwierzęciu. Mowa tu, chociażby o takich, jak:

  • konwalia;
  • azalia;
  • narcyz;
  • rododendron;
  • cis;
  • jarząb.

Jedzenie trawy przez psa – kiedy reagować?

Trawniki w miejscach publicznych bywają także nawożone i traktowane pestycydami, dlatego co do zasady warto zniechęcać psa do jedzenia trawy. 

Jeżeli jedzenie trawy przez psa ma podłoże behawioralne i nie jest bezpieczne dla jego psychiki. Wszystkie zachowania kompulsywne, które są reakcją na emocje i wydarzenia powinny być bezwzględnie przepracowane. Im dłużej będziesz zwlekał, tym trudniej będzie im zaradzić. 

Pies je trawę – co musisz zrobić? 

Zastanawiasz się, jak reagować w sytuacji, gdy zwierzak zjada źdźbła trawy? Niestety, nie ma na to jednej odpowiedzi, ponieważ kwestia tego, dlaczego pies je trawę, jest bardzo złożona. Wiele zależy od kontekstu, okoliczności oraz wieku i stanu zdrowia zwierzaka. 

Reaguj, gdy pies je trawę zbyt często

Sporadyczne podgryzanie trawy przez ciekawskiego szczeniaka lub psa, który zjadł coś nieświeżego, nie powinno być powodem do szczególnego niepokoju. Jeżeli jednak sytuacja powtarza się nagminnie, pies je trawę w dużych ilościach lub kiedy temu zachowaniu towarzyszą inne niepokojące objawy, warto rozważyć kontrolę zdrowia zwierzaka. 

Poznaj przyczynę jedzenie trawy przez psa

W pierwszej kolejności wybierz się do lekarza weterynarii na podstawowe badania diagnostyczne i sprawdź, czy w organizmie czworonoga nie dzieje się nic niedobrego. Wszystko jest w porządku? Możliwe, że jedzenie dużej ilości trawy jest zachowaniem kompulsywnym w reakcji na nudę czy stres. W takiej sytuacji nie ma jednego rozwiązania problemu. Być może wystarczy poświęcić zwierzakowi więcej uwagi. Jeśli nie potrafisz sam dociec, dlaczego pies je trawę, często nie dowiesz się tego bez konsultacji z behawiorystą

Niełatwo odpowiedzieć na pytanie, dlaczego pies je trawę. Koniecznie trzeba jednak obserwować swojego zwierzaka i zwracać uwagę na wszelkie odstępstwa od jego standardowych zachowań. Czasem nawet mały szczegół może zwiastować duże problemy. Reaguj szczególnie wówczas, gdy pies je trawę i wymiotuje, bo tutaj zazwyczaj przyczyna jest związana ze zdrowiem pupila.

Zakopane: Niedźwiedź niepokoi mieszkańców. Wchodzi na posesje

Zakopane niedźwiedź

Pracownicy Tatrzańskiego Parku Narodowego ostrzegają mieszkańców oraz turystów, którzy odwiedzają Zakopane. Niedźwiedź podchodzi blisko siedzib ludzkich i poszukuje jedzenia w śmietnikach.

Zakopane: Niedźwiedź grasuje na posesjach

Zgłoszenia od mieszkańców oraz turystów policja i TPN otrzymują już od kilku dni. Niedźwiedź był widziany między innymi w okolicy Gubałówki. Podchodzi blisko posesji i jest bardzo zainteresowany koszami na śmieci, gdzie poszukuje pożywienia. Według przyrodników, szykuje się już na nadejście zimy.

Władze Tatrzańskiego Parku Narodowego nie tylko ostrzegają mieszkańców oraz turystów przed bliskim spotkaniem z tym potencjalnie niebezpiecznym zwierzęciem. Zaapelowały również o to, aby dbać o odpowiednie zabezpieczenie śmietników. Jeśli tego nie zapewnimy, niedźwiedź ma ułatwione zadanie i zdecydowanie chętniej może przychodzić na naszą posesję.

Zakopane: Niedźwiedź przygotowuje się do zimowego snu

Nic dziwnego, że dzikie zwierzę tak chętnie odwiedza Zakopane. Niedźwiedź wyczuwa zbliżającą się jesień, w związku z czym zwiększa swoją aktywność. W rozmowie z „Gazetą Krakowską” Marek Kot z TPN podkreślił, że aby przezimować – niedźwiedź potrzebuje bardzo wiele energii. Może ją uzyskać tylko przez zjedzenie wystarczającej ilości pożywienia.

Co ciekawe, jedne z odwiedzin niedźwiedzia udało się nawet uwiecznić na nagraniu. Widać na nim, jak niedźwiedź spaceruje na parkingu w pobliżu Gubałówki.

Za: „Gazeta Krakowska”, Radiozet.pl

Toyger

kot toyger

Hodowcy kotów uwielbiają eksperymenty. To dzięki nim powstał kot toyger, który miał zwrócić uwagę ludzi na stopniowe wymieranie tygrysów. To bardzo rzadka rasa, jednak dzięki swojemu specyficznemu wyglądowi przyciąga zainteresowanie coraz większej rzeszy osób. Swoim umaszczeniem ten zwierzak bardzo przypomina dzikiego kota, jednak to przyjazny, domowy kotek. Poznaj historię i opis rasy. Dowiedz się o nim więcej, aby zdecydować, czy to zwierzę będzie pasowało do ciebie i twojej rodziny!

Kot rasy tiger? Historia pochodzenia toygera

kot toyger czarne tło

Kot toyger nie jest starą rasą. W 1980 roku hodowczyni Judy Sugden sprawdzająca działanie umaszczenia tabby u kotów zauważyła u jednego ze swoich podopiecznych specyficzne pręgi, typowe dla dzikich przedstawicieli rodzaju. Postanowiła więc wyhodować zwierzęta, które będą przypominać tygrysy. Chciała zwrócić uwagę ludzi na niezbyt szczęśliwy los tych drapieżników. Przywiozła z Indii do USA kota, który miał charakterystyczne pręgi i zaczęła prowadzić hodowlę. Wybrano ok. 40 kotów z różnych państw i rozpoczęto próbę ustabilizowania rasy pod kątem genetycznym. Dokładna selekcja osobników w końcu okazała się sukcesem i tak powstał kot toyger.

Kiedy rasa została w pełni zarejestrowana?

TICA, czyli pochodząca z Ameryki Północnej organizacja, która zajmuje się kotami rasowymi, na początku lat 90. uznała wstępnie tę rasę. To jednak nie oznaczało, że zwierzęta te mogą pojawiać się na wszystkich wystawach! Dopiero w 2007 roku kot toyger został uznany za rasowego. Co ciekawe, na świecie wciąż jest naprawdę niewiele hodowli tych zwierząt. W USA jest ich ok. 20, zaś w pozostałej części świata ok. 15. To więc naprawdę rzadko spotykane koty. Jednocześnie ich popularyzacja mogłaby być dobra dla pozostałych przedstawicieli rasy, ponieważ zapewniłoby to większą różnorodność genetyczną.

Kot toyger – nazwa tej rasy to nie przypadek

Kot toyger swoją nazwę wziął z połączenia dwóch angielskich słów:

  • „toy” to z języka angielskiego zabawka, ale również określenie na miniaturowe rasy lub wersje konkretnych zwierząt, np. pudel toy;
  •  „tiger” zaś oznacza tygrysa, a podobieństwo brzmienia obu słów jest nieprzypadkowe. 

Jak przetłumaczyć tę nazwę? Możemy uznać, że chodzi o miniaturowego tygrysa lub tygrysa-zabawkę. Dobrze oddaje to główną myśl przewodnią, jaka przyświecała założycielce rasy w latach 80. XX wieku. Nie da się ukryć, że te zwierzęta naprawdę przypominają miniaturowe tygrysy! Umaszczenie i sposób poruszania się powodują, że toygery mogą sprawiać wrażenie dzikich i nieujarzmionych zwierząt. Jednak to tak naprawdę domowe pieszczochy.

Kot toyger – ile waży mały tygrys?

kot toyger oczy

Toygery to koty o przeciętnej wielkości. Ważą od 3 do 7 kg i mierzą pomiędzy 30 a 35 cm, co oznacza, że są nieco wyższe niż wiele innych ras. Pełną dojrzałość osiągają, mając ok. 2 lat. Szukasz zwierzaka średniej wielkości, a podniesienie ważącego 7 kg kocura w transporterze nie stanowi dla ciebie problemu? Kot toyger może być dobrym wyborem. Oczywiście, jeśli z dźwiganiem ciężarów nie jest aż tak dobrze, możesz postawić na kotkę, ponieważ samice są zwykle zdecydowanie lżejsze od samców. 

Jak wygląda kot toyger?

Jak wygląda kot toyger? Oto jego opis:

  • ma średniej wielkości owalną głowę;
  • ma także bardzo wyraźnie zaznaczoną kufę;
  • jego ogon powinien być naprawdę długi i gruby;
  • tułów powinien być mocny, ale absolutnie nie toporny. Muskularne, młode samce są bardzo mile widziane w trakcie wystaw. 

Ta rasa powinna mieć zdrową, mocną budowę, ale nie zanadto masywną. Jeśli kot taki będzie, może bez problemu się poruszać i wskakiwać na przeróżne powierzchnie. 

Umaszczenie, czyli najbardziej charakterystyczna cecha toygera

Nie da się ukryć, że kot toyger został wyhodowany głównie przez wzgląd na swoje umaszczenie. Powinien mieć ciało pokryte prawie czarnymi pręgami. Mogą też występować w barwie brązowej lub podpalanej. Podstawowe cecha tej rasy to pręgi. Powinny być grube, nierównomierne i imitować te tygrysie. Ważny jest także wyraźny kontrast pomiędzy tłem a samym wzorem. Kocia sierść powinna być krótka, przylegająca. Młode koty nie są jeszcze w pełni wybarwione i ostateczny kolor pojawi się dopiero z czasem, po kilku linieniach. Nawet jeśli masz zwierzę, które nie spełnia wszystkich wytycznych, może okazać się, że jeszcze nie wszystko stracone!

Kot rasy toyger – charakter

kot toyger białe tło

Kot toyger to zwierzak przyjazny i inteligentny. Nie boi się ludzi i jest dość energiczny. Bez problemu poradzi sobie z otwieraniem szafek. Jeśli chcesz utrzymać kota w idealnej kondycji, daj mu wiele zabawek, które zmuszą go do myślenia. Jest to rasa dość zrównoważona i spokojna. W przeciwieństwie do kota bengalskiego przedstawiciele tej rasy cenią sobie czas spędzony na spaniu czy obserwowaniu otoczenia. Można więc uznać, że kot toyger to miniaturowy tygrys doskonale dopasowany do funkcjonowania w domowych warunkach.

Kot toyger nie lubi być sam w domu

Te koty źle znoszą samotność. Jeśli spędzasz wiele godzin poza domem, pomyśl nad inną rasą lub zapewnij toygerowi towarzystwo, np. w postaci innego kota. Gdy jednak już musisz zostawić go samego, skup się na przygotowaniu ciekawych zabawek. To np. takie, w których ukryjesz smakołyki lub takie, które będą samoistnie włączać się co jakiś czas. To pozwoli kotu toyger się czymś zająć, gdy nikogo nie będzie w pobliżu. Po powrocie zaś musisz poświęcić mu trochę czasu. Nie ignoruj go, gdy będzie domagał się pieszczot i upewnij się, czy na pewno jest w dobrym nastroju.

Długość życia kota toygera. Jest dość przeciętna

Kot toyger żyje tyle, ile przeciętny kot domowy, czyli ok. 12-15 lat. Oczywiście, zdarzają się osobniki, które mogą żyć przez dłuższy czas. Musisz przygotować się na to, że biorąc takie zwierzę pod swój dach, będziesz musiał zaopiekować się nim przez kilkanaście lat. Upewnij się najpierw, czy masz odpowiednie warunki, by zapewnić mu długie i szczęśliwe życie. Jeśli chcesz kupić kota, nie wystarczy karmienie go i głaskanie. Te zwierzęta potrzebują kompleksowej opieki i niejednokrotnie drogich wizyt u lekarzy weterynarii.

Kot toyger – zdrowie i pielęgnacja

kot toyger poluje

Kot toyger to rasa wciąż tworzona, co sprawia, że trudno jeszcze dokładnie określić, na jakie choroby mogą cierpieć te zwierzęta. Do tej pory nie odnaleziono żadnego schorzenia, na które cierpiałaby większość populacji. Można jedynie określić, że zwierzęta te częściej, niż pozostałe mogą cierpieć na anemię, która wynika z niedoboru kinazy pirogronianowej. Czasem pojawiają się również szmery serca, dlatego warto regularnie robić badania tygrysim czworonogom. 

Kot toyger – cena może być wysoka

Koty te mogą być dość drogie, co nie powinno szczególnie dziwić, ponieważ jest ich naprawdę niewiele. Może się okazać, że za zwierzę tej rasy będziesz musiał obecnie zapłacić nawet 10 tys. złotych! Kot toyger jest więc drogi w porównaniu do np. persów, które mogą kosztować 2-3 tys. zł. A to przecież dopiero początek wydatków, ponieważ musisz wziąć pod uwagę także koszty wyprawki, karmy czy weterynarza. Musisz odpowiedzieć sobie na pytanie, jak bardzo zależy ci na takim zwierzęciu? Koniecznie musisz oszczędzić wystarczającą sumę, by móc zapewnić mu idealne warunki. Nie zapominaj, że zdolne do rozrodu osobniki (niewykastrowane/niewysterylizowane) są zwykle zdecydowanie droższe od pozostałych. 

Czy kota toyger można kupić w Polsce?

Można w naszym kraju kupić takiego kocura, choć będzie to trudne. Pierwsza polska hodowla tych zwierząt powstała w 2014 roku w Szczecinie. Masz więc możliwość ich zakupu, ale nie ulega wątpliwości, że trudniej na nie trafić, niż np. na koty syjamskie, norweskie leśne czy też brytyjskie. To, w połączeniu z ich wysoką ceną, sprawia, że wiele osób ostatecznie rezygnuje z zakupu kota toygera, mimo że ta rasa doskonale sprawdza się w warunkach domowych. Jeśli jednak kot ten jest twoim prawdziwym marzeniem, warto skontaktować się ze sprawdzoną hodowlą.

Co je kot toyger, czyli odpowiednia dieta dla małego tygrysa

kot toyger leży

Koty to zwierzęta mięsożerne, co oznacza, że nie powinny dostawać w swojej diecie zbóż, które zawierają gluten. Toygery mają dość delikatne żołądki, więc musisz zapewnić im najwyższej jakości karmę. Najlepiej, jeśli postawisz na mokrą (np. puszki) lub też dietę BARF. Nie wiesz, czy aby na pewno twój podopieczny ma zbilansowaną dietę? Najlepiej skonsultuj się z weterynarzem. Warto również regularnie wykonywać badania kontrolne, które pozwolą na wykrycie ewentualnych niedoborów i właściwe dopasowanie diety. Pamiętaj, że zdrowe żywienie to podstawa dla długiego i szczęśliwego życia twojego pupila.

Wyprawka dla kota toygera, czyli co musisz kupić?

Zanim kot toyger pojawi się u ciebie w domu, musisz przygotować dla niego całą wyprawkę. Bez wątpienia musisz zaopatrzyć się w:

  • posłanie;
  • drapak, np. w formie wieży;
  • kuwetę oraz żwirek, w którym zwierzę będzie mogło kopać, aby ukryć swoje odchody. 

Masz w domu więcej, niż jednego osobnika? Każdy z nich powinien mieć osobną toaletę. Potrzebny będzie także transporter, byś mógł wygodnie zabrać swojego podopiecznego do weterynarza. Inna cenna rzecz to szelki, dzięki którym będziesz mógł spacerować z kotem po okolicy. Musisz więc przygotować się na dość duży wydatek.

Zabawki dla kota powinny szeleścić i być intrygujące

Kot toyger swoją nazwę wziął częściowo od zabawki i sam też lubi się pobawić. Wybieraj zabawki, które mają ciekawe kształty oraz rozmiary. Niech będą dla twojego kota toygera ciekawe! Wybierz np.:

  • szeleszczące materiały;
  • piórka;
  • kawałki tkanin;
  •  wędki oraz niewielkie piłeczki, które będziesz mógł rzucać do woli swojemu kotu. 

Unikaj jednak laserów, szczególnie tych z niesprawdzonych źródeł. Możesz z nich korzystać, jednak powinny być tylko wstępem do zabawy z twoim nowym pupilem. Zabawa z kotem powinna imitować polowanie. Kocur powinien mieć możliwość złapania swojej ofiary, bo to zapewni mu wiele satysfakcji. Niestety, laser mu na to nie pozwoli.

Kot rasy toyger – zdjęcia nie powiedzą ci wszystkiego

Szukając wymarzonej rasy kota, nie patrz tylko na fotografie. One nie powiedzą ci wszystkiego. Nawet, jeśli zdjęcia kotów rasy toyger sprawiły, że się w nich zakochałeś! Postaraj się spotkać z właścicielami swojej wymarzonej rasy lub przynajmniej obejrzyj nagrania dostępne w sieci, dzięki którym znacznie lepiej zrozumiesz potrzeby tych zwierząt. W ten sposób będziesz w stanie przygotować się na ich przybycie najlepiej, jak to tylko możliwe. Nie zapominaj, że taki kot kosztuje naprawdę niemało, więc podjęcie pochopnej decyzji to najgorsze, co możesz zrobić.

Toyger – podsumowanie

kot toyger drapak

Kot toyger to bardzo rzadko spotykana rasa, która została stworzona niedawno. To sprawia, że te małe tygrysy są kilka razy droższe od popularnych kocurów. Jeśli jednak chcesz mieć tak wyjątkowego pupila i wiesz, z czym wiąże się ten zakup, wówczas nic nie stoi na przeszkodzie, aby poszukać hodowli w Polsce!

Źródło zdjęcia: Bellille via Wikipedia, CC BY-SA 3.0

Turecki van

kot turecki van

W przeciwieństwie do wielu innych współcześnie istniejących ras kot turecki van powstał w sposób naturalny. Wiąże się to z jego niezwykłą odpornością. Te tureckie koty słyną też z przywiązania do właściciela i swojej wrodzonej delikatności. Nie bez powodu są lubiane przez wielu miłośników miauczących czworonogów. Poszukujesz długowiecznego towarzysza, który będzie przyjacielem twojej rodziny przez całe lata? Możesz zastanowić się właśnie nad kotem z Van. Jaki jest jego charakter i jakie ma potrzeby? Sprawdź, czy to twój wymarzony kot. Poznaj więcej szczegółów na temat tej niezwykłej rasy!

Tureckie vany pochodzą znad wody

kot turecki van oczy

Koty słyną z tego, że nie lubią wody. Jednak kot turecki van jest w tym względzie wyjątkiem. Wywodzi się z Turcji, z okolic słonego jeziora Van. W 1955 roku dwie Brytyjki dostały koty w trakcie podróży w tamte rejony i postanowiły zabrać je ze sobą do domu. Te zwierzęta zostały wykorzystane do stworzenia populacji w innych krajach. Jedna z właścicielek pierwszych vanów zwróciła uwagę na to, że koty przetrwały trudną podróż w dobrym stanie, co miało świadczyć o ich wyjątkowej odporności i wytrzymałości.

Koty z Van i ich losy w Europie

Pojawienie się kotów z Van w Anglii nie od razu oznaczało, że mogły brać udział w wystawach. Potrzeba było wysiłków hodowców, aby ustabilizować rasę kot turecki van i wprowadzić ją także w Europie. Jako rasa te koty zostały po raz pierwszy ustanowione w 1969 roku, a od 1979 roku funkcjonują pod aktualnie występującą nazwą. Należy pamiętać, że naturalne pochodzenie rasy nie zawsze oznacza, że będzie ona oficjalnie uznawana od chwili pojawienia się jej w świecie hodowców kotów. Na początek należy upewnić się, że populacja jest stabilna pod kątem genetycznym i że przychodzące na świat zwierzęta są do siebie zbliżone w kluczowych cechach.

Kot turecki van słynie z umaszczenia

kot turecki van leży

Kot turecki van nie zasłynął z wyjątkowych wymiarów czy ze specyficznych mutacji, ale z czegoś, co na pierwszy rzut oka może nie rzucać się aż tak w oczy. Mianowicie, ze swojego nietypowego umaszczenia! Te zwierzaki:

  • są białe, ale zawsze mają znaczenia na głowie i ogonie;
  • muszą być w tym samym wzorze i kolorze. Dopuszczalne są różne kolory, np. czarny, niebieski czy bursztynowy;
  • muszą mieć też konkretny kolor oczu, który powinien być bursztynowy lub różnobarwny. 

To sprawia, że zwierzęta te nie wyglądają nietypowo, ale mimo wszystko wielbiciel rasy nigdy nie pomyli ich z żadnym innym kotem!

Koty z Van – jak wyglądają?

Rzecz jasna, samo umaszczenie to nie wszystko. Kot turecki van ma też kilka innych charakterystycznych cech. Jego sierść ma jedynie wierzchnią okrywę sierści, a kot nie ma podszerstka. Na pierwszy rzut oka koty z Van mogą przypominać angorę turecką, czyli inną rasę z tego kraju. Są muskularne, a ich głowa ma klinowy kształt. Warto wiedzieć, że są rasą, która rozwija się stosunkowo powoli. W przypadku samców mogą minąć nawet cztery lata, zanim kot turecki van osiągnie swoje ostateczne wymiary. To częsta sytuacja w przypadku masywnych kotów, które potrzebują czasu, aby dojrzeć w pełni.

Turecki van – kot średniej wielkości

Długowieczny, bo żyjący nawet do 18 lat, kot turecki van jest zwierzęciem średniej wielkości. Ważą pomiędzy 5 a 9 kg. Kocury zaś są zwykle znacznie większe niż samice. Ich wzrost szacuje się na ok. 25-30 cm, niezależnie od płci kota. Przedstawiciele tej rasy pod względem wzrostu czy wagi są dość przeciętni, dzięki czemu nie cierpią na niektóre choroby. Mogą swobodnie się poruszać, są w miarę skoczne i zwinne, a ich budowa nie przeszkadza im sprawnym poruszaniu się.

Kot turecki van uwielbia pływać!

kot turecki van siedzi

Wychowany w pobliżu wody kot turecki van będzie uwielbiał pływanie. Nie da się tego ukryć! Budowa ciała tylko mu w tym pomaga. Wspomniany już brak podszerstka sprawia, że koty te nie nasiąkają zbytnio wodą, co ułatwia im poruszanie się w takich warunkach. Oprócz tego na łapkach mają specyficzny fałd skóry, która spełnia funkcję błony pławnej. Powinieneś więc pozwolić kociakom na kontakt z wodą, aby mogły się z nią oswoić. Oczywiście, nie oznacza to, że każdy przedstawiciel tej rasy będzie uwielbiał pływanie. Nie zaszkodzi jednak, gdy sprawdzisz możliwości kota z Van w zbiorniku wodnym albo np. specjalnie przygotowanym domowym basenie. To zdecydowanie najbezpieczniejsza opcja!

Kot turecki van nie wymaga nadmiernej pielęgnacji

Choć ich sierść jest nieco przedłużona, zwierzęta te absolutnie nie potrzebują żadnej nadmiernej pielęgnacji. Brak podszerstka sprawia, że linieją stosunkowo niewiele, dlatego nie musisz obawiać się, że w twoim domu będzie roić się od futra. Ponadto, właśnie dzięki temu ich sierść nie plącze się ponad miarę. Wystarczy od czasu do czasu przeczesać kota z Van, aby zachował piękny wygląd. Kąpiele będą konieczne tylko wtedy, gdy kot turecki van będzie brzydko pachniał lub zaleci to lekarz weterynarii, np. z powodu choroby skóry. Poza tym, nie musisz przejmować się pielęgnacją sierści swojego podopiecznego.

Czy tureckie vany to zdrowa rasa kotów?

Zdrowie zwierzęcia powinno być dla właściciela kluczowe. Na całe szczęście, mimo niewielkiej puli genetycznej kot turecki van uchodzi za zdrową i wytrzymałą rasę kotów. Niektóre osobniki mogą chorować na ataraksję, która powoduje zaburzenia w koordynacji ruchowej, jednak jest to typowe dla zwierząt pochodzących z tego rejonu (często cierpią też na nią angory tureckie). Ponadto, należy pamiętać, że białe umaszczenie może warunkować głuchotę, przez co vany częściej nie słyszą. Dotyczy to także zwierząt o niebieskich tęczówkach, a takie również zdarzają się w tej rasie. Poza tym, nie musisz szczególnie martwić się o ewentualne choroby.

Turecki van – charakter

kot turecki van patrzy

Kot turecki van to rasa, która bez wątpienia przyciąga charakterem. To żywiołowe, inteligentne i chętne do psot koty słynące z czułości i przywiązania do człowieka. Są więc doskonałym wyborem dla osób, które cenią sobie częste zabawy z puszystym pupilem, ale również nie pogardzą małą przylepą, która będzie uwielbiała spędzać czas w towarzystwie dwunożnego przyjaciela. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że ten kot potrafi być nieufny wobec obcych. Jest przy tym stosunkowo niezależny i nie tęskni nadmiernie za opiekunem. Z tego powodu warto zapewnić mu odpowiednią socjalizację w młodym wieku. Przyzwyczai się do tego, że inni ludzie również mogą być przyjaźnie nastawieni i chętni do zabawy. 

Koty tureckie van słyną także z gadatliwości

Nie da się ukryć, że te koty uwielbiają rozmawiać! Zwykle nie mają zbyt donośnego ani nieprzyjemnego głosu, ale kochają mówić swoim kocim językiem, odpowiadać i dawać znać o tym, że są obok ciebie. Dlatego jeśli wolisz zupełnie spokojne i ciche zwierzaki, których nawet nie widać w domu, kot turecki van może nie być wyborem dla ciebie. 

Czy kot z Van powinien wychodzić? Behawioryści mówią „nie”

Jeśli zdecydujesz się na tę rasę, kot nie powinien opuszczać miejsca swojego zamieszkania bez twojego nadzoru. Koniecznie przygotuj sobie szelki, na których będziesz mógł wyprowadzać swojego pupila rasy kot turecki van. Każde żywe stworzenie potrzebuje dostępu do świeżego powietrza i słońca. Jednak chodzący samopas kot jest niestety narażony na zbyt wiele różnych niebezpieczeństw, aby to ryzyko było opłacalne. Warto także przygotować zewnętrzną wolierę, w której podopieczny będzie mógł spędzać czas. W mieszkaniu taką funkcję może pełnić balkon, a w domu z ogrodem bez problemu będziesz w stanie przygotować ją dla swojego kota. Wystarczy odrobina chęci i zaangażowania!

Jak powinna wyglądać wyprawka dla kota?

Zanim kot turecki van trafi do twojego domu, musisz przygotować odpowiednią wyprawkę, w której znajdzie się wszystko, czego potrzebuje, by mógł czuć się swobodnie w czterech ścianach. Przygotuj dla niego jak najwięcej wygodnych kryjówek i miejsc do wspinania się. Wybierz wygodne wieże, które rozstawisz po całym domu. Konieczne będą też kuweta ze żwirkiem, a także transporter. To w nim będziesz mógł wygodnie przetransportować podopiecznego do weterynarza i w inne miejsca. Przydatne mogą być także szelki oraz niewielki basenik, w którym zwierzę będzie mogło pływać lub oswajać się z wodą. Nie zapomnij też o tym, by dostarczyć mu wiele zabawek.

Dieta dla kota z Van – odżywiaj go zdrowo!

Świadomy opiekun czworonoga wie, że to dieta ma największy wpływ na zdrowie twojego podopiecznego. Jeśli chcesz, by kot turecki van towarzyszył ci przez długie lata, wybierz wysokiej jakości karmę. Nie powinna zawierać zbóż, a jedyny dodatek produktów roślinnych warzywa i owoce. Podstawa żywienia takiego pupila to mięso i podroby. Postaw na mokrą karmę, ponieważ te zwierzęta większość wody czerpią właśnie z pożywienia. W ten sposób zadbasz o kocie nerki. Suche kulki mogą bowiem doprowadzić do naprawdę bardzo poważnych chorób, a tych na pewno chcesz uniknąć.

Turecki van – cena

kot turecki van kwiat

Ile kosztuje kot turecki van? Musisz przygotować się na wydatek rzędu kilku tysięcy złotych. Zwykle cena tureckiego vana to koszt około 2-4 tys., jednak musisz wziąć pod uwagę, że te zwierzaki są znacznie mniej popularne, niż np. persy czy koty brytyjskie, dlatego prawdopodobnie ich wybór będzie znacznie bardziej ograniczony. Van to jednak długowieczny kot, dlatego taka inwestycja jest całkiem sensowna, jeśli podoba ci się jego wygląd i charakter. Nie powinieneś żałować wydatku, choć musisz przygotować się też na przystosowanie domu do obecności czworonoga.

Kot turecki van jest zwierzakiem, który pod pewnymi względami okazuje się wyjątkowy. Zamiłowanie tej rasy do wody i nieprzeciętna odporność to bez wątpienia jego wyróżniające cechy. Jeśli nie przeszkadza ci, że ten kocur lubi często sobie pomruczeć, może będzie to rasa właśnie dla ciebie?

Łabędź na autostradzie. Konieczna była interwencja policji

Łabędź na autostradzie

Nie miejsce udała się policja. Okazało się, że ptak był ranny.

Łabędź na autostradzie. Kierowcy zawiadomili policję

Wydarzenie miało miejsce we wtorek (14 września) około godziny 11.00. Łabędź znajdował się na jezdni skutecznie blokując ruch na jednym z pasów. Kierowcy zawiadomili policję. Okazało się, że ptak był ranny. Zwierzę trafiło pod opiekę weterynarza o czym informują funkcjonariusze z KPP Dębica:

„Wezwano pracowników zakładu komunalnego, którzy wspólnie z policjantami złapali łabędzia. Ptak został przekazany pod opiekę weterynarza”.

Podczas interwencji ruch na autostradzie A4, w kierunku Rzeszowa, odbywał się tylko jednym pasem.

Łabędź na autostradzie. Policja apeluje

Policjanci przypominają, że w przypadku napotkania rannego zwierzęcia powinniśmy zawiadomić odpowiednie służby. Odradza się podejmowania samodzielnych prób ratowania. Zwierzęta mogą zachowywać się agresywnie szczególnie jeżeli czują się zagrożone. Wówczas mogą zaatakować i spowodować obrażenia u człowieka.

Kutno: Policjanci uratowali szczeniaki. Zwierzęta znalazły nowe domy

Kutno: Policjanci uratowali szczeniaki

Obecnie policja poszukuje sprawców zdarzenia. Za porzucenie psów grozi kara do dwóch lat pozbawienia wolności.

Kutno: Policjanci odnaleźli trzy szczeniaki

Funkcjonariusze z Kutna w miniony poniedziałek około godziny 9.00 otrzymali zawiadomienie o trzech błąkających się szczeniakach. Psy znajdowały się bez opieki przy ul. Objazdowej. Policjanci udali się na miejsce w celu sprawdzenia tej informacji. Jak się okazało była ona prawdziwa. Nieopodal w krzakach znajdowało się także kartonowe pudełko wyścielone materiałem.

Kutno: Policja wyjaśnia sprawę

Aktualnie policjanci badają okoliczności zdarzenia. Niestety nie odnaleziono byłych już właścicieli zwierząt. Byłych, bowiem szczeniaki mają już nowe domy. Dwa psy przygarnęli mundurowi, którzy brali udział w interwencji. Trzeci osobnik trafił pod opiekę Zastępcy Komendanta Powiatowego Policji w Kutnie mł. insp. Pawła Ciechanowskiego.

Płock: Łoś biegał po ulicach miasta!

Płock łoś

Łoś nie należy do najczęściej spotykanych w mieście dzikich zwierząt. Najczęściej słyszymy o dzikach, ale mieszkańcy Płocka mieli okazję przyjrzeć się z bliska zupełnie nietypowemu gościowi, który odwiedził ich miasto.

Płock: Łoś w centrum miasta

Dzikie zwierzę dostrzegli mieszkańcy oraz przechodnie w pobliżu ulicy Rembielińskiego. Łoś Biegał po ulicy w pobliżu targowiska miejskiego, które znajduje się nieopodal.

Zdziwieni tym niezwykłym widokiem płocczanie zawiadomili policję. Zwierzę było bardzo zdziwione tym, w jakie miejsce udało mu się dotrzeć. Łoś jednak nie wyrządził żadnych szkód, ale konieczne było podjęcie działań przez policję i lekarza weterynarii.

Płock: Łoś został uśpiony i trafił do lasu

Zawiadomiona przez mieszkańców Płocka policja przybyła na miejsce wraz z lekarzem weterynarii. Konieczne było podanie środków usypiających łosiowi. Zwierzę zostało później przetransportowane do lasu w rejonie Brwilna – informuje Polska Agencja Prasowa.

Płocka policja poinformowała później, że łoś już się wybudził. Zwierzę jest teraz bezpieczne i znowu może biegać po lesie, nie stwarza zagrożenia dla mieszkańców Płocka.

Łoś euroazjatycki jest największym żyjącym dziś gatunkiem ssaka kopytnego z rodziny jeleniowatych. Żyjący w Polsce podgatunek – łoś europejski – to zwierzę występujące niezwykle rzadko. Jest objęty całorocznym okresem ochronnym.

Za: PAP, se.pl

Kot bombajski

kot bombajski

Wśród różnych ras kociaków piękną, intensywnie czarną sierścią wyróżnia się kot bombajski. Pochodzący od czworonogów amerykańskich i burmskich kot rasowy ma lśniącą, gładką sierść, która kontrastuje z miedziano-żółtymi oczami. Jego usposobienie sprawia, że jest to mruczek będący idealnym towarzyszem dla całej rodziny. Sprawdź, co powinieneś wiedzieć o kocie bombajskim. Przeczytaj o nim więcej!

Kot bombajski – jak wygląda?

Kot bombajski bywa nazywany również bombajem lub kotem azjatyckim czarnym. W Europie bardzo rzadko się go spotyka, za to w Azji – bardzo często. To krótkowłosa rasa mruczka domowego, który przypomina swoim wyglądem miniaturkę czarnej pantery.

Wygląd kota bombajskiego

Na pierwszy rzut oka kot bombajski to po prostu czarny kociak średniej wielkości. Jak wygląda ta rasa? Oto jej charakterystyczne cechy:

  • sierść ma błyszczącą, czarną. Jest krótka i błyszcząca, z niewielkim podszerstkiem. Wygląda, jakby była polakierowana. 
  • głowa tego zwierzaka jest delikatnie zaokrąglona, łącznie z pyszczkiem i uszami;
  • pyszczek ten jest stosunkowo krótki, a nos ma wyraźną wypukłość w miejscu, w którym przechodzi w czoło. Nawet koniuszek nosa bombaja jest zaokrąglony;
  • sylwetka kota bombajskiego jest raczej zwarta, umięśniona. Zwierzę ma prosty grzbiet i wyraźnie rysujące się pod krótką sierścią mięśnie. 
  • poduszeczki łapek są w przypadku tej rasy czarne lub ciemnobrązowe, podobnie jak nos i obwódki oczu. 
  • tęczówki oczu kota bombajskiego są miedziano-żółte, a same oczy, zgodnie ze standardem ustanowionym przez organizację CFA – szeroko rozstawione. Naturalnie miedziana tęczówka takiego kota jest trudna do uzyskania, dlatego większość hodowlanych zwierząt tej rasy ma tęczówki złote, żółto-złote lub ciemnożółte.

Bombajski kot jest mruczkiem średniej wielkości. Waży w granicach 4 kg (kotka) i 5 kg (kocur).

Charakter kota bombajskiego

Pomimo wizualnego podobieństwa do czarnej pantery, kot bombajski ma bardzo przyjazne usposobienie i z tego względu będzie doskonałym towarzyszem dla rodziny. Lubi być w centrum uwagi właściciela i zachowuje się niczym pies, chadzając za swoim panem krok w krok. Charakteryzuje się dużą wrażliwością. Lubi pieszczoty i zachowuje się przyjacielsko wobec człowieka. Jest zawsze chętny do zabawy. 

Kot bombajski nie lubi samotności

Rozwija z biegiem czasu silną więź z członkami swojej rodziny i nie lubi samotności. Pozostawienie go na dłużej samemu sobie w domu spowoduje, że będzie mu smutno. Wciąż szuka bliskości z człowiekiem. Chce być członkiem rodziny i zawsze być obecny we wszystkich ważnych wydarzeniach z jej życia. Kot bombajski lubi być rozpieszczany i okazuje miłość właścicielom, którzy o niego dbają. 

Kot bombajski a towarzystwo dzieci

Jest też kotem inteligentnym, który łatwo się uczy. Ma też do tego duże predyspozycje. Możesz chociażby nauczyć kota bombajskiego chodzenia przy nodze, na smyczy. Jest to rasa czworonoga tolerancyjnego i cierpliwego, dlatego nadaje się do trzymania w mieszkaniach i w przypadku rodzin, gdzie są małe dzieci.

Młode bombajskie koty to aktywne zwierzaki

Koty bombajskie mają silny instynkt łowczy i mogą nauczyć się nawet aportować – nie mniej skutecznie niż psy. Lubią się wspinać, a im więcej aktywności zapewnisz im w ciągu dnia, tym będą szczęśliwsze. Chęć do zabawy zmniejsza się w miarę upływu lat – starszy kot bombajski będzie bawić się rzadziej niż kociaki. Za to o wiele częściej będzie chciał się przytulać i głaskać.

Zdrowie kotów bombajskich

Rasa bombajskiego kota znana jest ze swojej tendencji do otyłości. Jeśli nie zapewnisz swojemu kotu solidnej dawki ruchu każdego dnia, szybko nabawi się nadwagi. Dlatego, jeśli tylko jest to możliwe, pozwól kotu bombajskiemu wychodzić np. na podwórko przed domem, a nawet weź go na spacer. Możesz często angażować go do zabawy, wykorzystując do tego celu akcesoria dla kotów, choćby wędki z myszkami czy elektrycznie napędzane myszki.

Kot bombajski i jego częste choroby

Powinieneś wiedzieć też, że koty bombajskie cierpieć mogą na cukrzycę, czyli zbyt wysoki poziom glukozy we krwi. By nie dopuścić do jej rozwoju ważne jest zastosowanie u czworonoga tej rasy optymalnej diety i częstej, regularnej aktywności fizycznej.

U niektórych kotów bombajskich mogą przydarzyć się wrodzone wady:

Przy odpowiedniej pielęgnacji, właściwym żywieniu oraz wizytach w gabinecie weterynaryjnym koty rasy bombajskiej dożywają nawet 17-20 lat. 

Kot bombajski – dieta

Żywienie kota bombajskiego w odpowiednim trybie ma bardzo duże znaczenie dla jego zdrowia. Zapewniaj mu karmę wysokiej jakości – mokrą i suchą, która będzie miała odpowiednio zbilansowany skład. Powinien odpowiadać potrzebom rasy kota bombajskiego krótkowłosego.

Prosta pielęgnacja bombaja

W kwestii pielęgnacji kota bombajskiego trzeba powiedzieć o konieczności czesania jego sierści, by pozostała jedwabiście miękka i lśniąca. Wystarczy, że co kilka dni będziesz ją wyczesywać z użyciem specjalnej, gumowej szczotki. Aby sierść była zdrowa, musisz zapewnić mu również dobrze zbilansowaną dietę. Z nią związany jest także stan zębów bombaja. Co jeszcze warto dodać? Nie musisz obcinać regularnie pazurów bombajskiego kota, o ile dasz mu szansę na ich ścieranie na macie, drapaku czy okolicznych drzewach.

Hodowla kotów bombajskich

Wzorzec rasy kota bombajskiego krótkowłosego wskazuje, że zwierzęta w hodowli powinny mieć czarną sierść oraz oczy w kolorze miedzianym. Uznaje się za rasowego również kota z hodowli, który ma oczy żółte lub złote, szeroko rozstawione, zaokrąglone i w czarnej oprawie. Skoro o hodowli mowa, warto przejść do tego, ile kosztuje kot bombajski.

Kot bombajski – cena

Kociak kota bombajskiego z hodowli, który spełnia wymagania wzorca rasy, kosztuje w granicach 2000-3000 zł. W Polsce niezmiernie rzadko można go kupić wprost z hodowli. Raczej są to mieszańce kotów, przypominające wizualnie miniaturę czarnej pantery. Wówczas nie są one zbyt drogie. Pamiętaj jednak, że nie masz wtedy do czynienia z rasą, o której piszemy. Jeśli zależy ci na prawdziwym bombajskim kocie, szukaj sprawdzonych hodowli.

Historia bombajskiego kota – młoda rasa kotów

Pierwsze koty bombajskie pojawiły się w latach 50. XX wieku, dlatego nie jest to rasa o wielowiekowej historii. Pierwszym ich hodowcą była Nikki Horner. Krzyżowała ona koty amerykańskie z rasą kociaków burmskich. Jej zamysłem było uzyskanie takiej rasy, która pod wieloma względami będzie przypominała czarną, dziką panterę. Początkowo odbywało się to bez większych rezultatów, aż do 1965 roku. Wówczas wyhodowała czworonoga o sierści w intensywnie czarnym kolorze, o oczach złoto-miedzianych. W ten sposób powstała rasa kota bombajskiego, czyli mruczka domowego o łagodnym charakterze.

Po swoich przodkach, czyli kotach amerykańskich i burmskich, odziedziczył on usposobienie i wygląd. Nazwa rasy pochodzi od miasta portowego w Indiach.

Koty bombajskie – dla kogo?

Rasa kota bombajskiego będzie odpowiednia dla rodzin z małymi dziećmi, jak również osób gotowych poświęcić czworonogowi dużo uwagi. Zwierzęta te bowiem potrzebują regularnego głaskania i przytulania. Cenią sobie kontakt z człowiekiem. Są uczuciowe i okazują miłość swoim panom. Szybko przywiązują się do rodziny i stają się pełnoprawnym jej członkiem, jeśli tylko człowiek na to pozwoli. Lubią być w centrum uwagi, dlatego jeśli zamierzasz pozostawiać pupila samemu sobie w ciągu dnia, kot bombajski nie będzie dla ciebie najlepszym wyborem. Za to w domu, w którym są dzieci, a nawet inne koty czy psy, taki kociak może się znakomicie zadomowić.

Ciekawostki

  • W latach 70. XX wieku mocno wzrosło zainteresowanie kotami bombajskimi na świecie. Wszystko dlatego, że dwie organizacje The Cat Fanciers’ Association i The International Cat Association nadały kotu bombajskiemu tytuł Championa.
  • Pomimo drapieżnego wyglądu, który do złudzenia przypomina miniaturkę czarnej pantery, w charakterze bombajskiego kota nie ma agresji. To znakomity pupil domowy dla całej rodziny. U młodych kotów tej rasy występują brązowe cętki, podobnie jak u młodych czarnych panter. Z czasem przebarwienia te ciemnieją i stają się prawie niewidoczne.

Kot bombajski to zwierzak, który wygląda dość groźnie, ale to tylko pozory. Uwielbia zabawę i towarzystwo, więc mocno przywiązuje się do właścicieli. Jeśli masz czas, aby poświęcić mu dużo uwagi, wówczas bombajski kot może być idealnym pupilem do twojego domu.

USA: Goryle z koronawirusem. Zwierzęta zaraziły się wariantem Delta

USA: Goryle z koronawirusem

Nie jest to jednak ostateczna liczba chorych. Ogród zoologiczny czeka jeszcze na wyniki z Narodowego Laboratorium Weterynarii w Ames.

USA: Goryle z koronawirusem. Zwierzęta miały objawy typowe dla Covid-19

U zakażonych zwierząt stwierdzono objawy charakterystyczne dla Covid-19. Miały kaszel, katar i nie chciały jeść. Zaniepokojeni tym zjawiskiem opiekunowie postanowili poddać goryle testom na obecność koronawirusa. Obawy się potwierdziły. U trzynastu osobników wykryto wariant Delta. Wśród pechowców znalazł się także 60-letni Ozzie. Ze wstępnych ustaleń służb sanitarno-epidemiologicznych w USA wynika, że małpy mogły się zarazić od jednego z pracowników zoo, który przechodził Covid-19 bezobjawowo.

USA: Goryle z koronawirusem zostaną zaszczepione

Gdy stan zdrowia goryli ulegnie poprawie, zostaną one zaszczepione preparatem przeciw Covid-19. Szczepionka zostanie też podana innym gatunkom zamieszkujące zoo w Atlancie: orangutanom, tygrysom sumatrzańskim, lwom i leopardom.

W październiku 2020 r. magazyn „Scientific Reports” informował, że co najmniej 26 z 215 badanych gatunków może być szczególnie narażonych na zakażenie się wirusem SARS-CoV-2. Podatne mają być głównie ssaki jak np.: koty domowe, psy, lwy i tygrysy, chomiki, borsuki, norki, fretki i borsuki, jelenie, owce, a także małpy człekokształtne (zagrożone wyginięciem szympans, goryl, orangutan i bonobo). Wirus nie dotyka natomiast większość ptaków, ryb czy gadów.

Mamuty zostaną przywrócone do życia?! Projekt już ruszył

mamuty

Naukowcy chcą, aby mamuty wróciły do żywych już za kilka lat. O niesamowitym pomyśle naukowców poinformował wtorkowy „The Guardian”.

Mamuty wrócą na Syberię?

Informację na temat startu wspomnianego projektu naukowcy przekazali w poniedziałek. Rozmowy dotyczące przywrócenia do życia mamuta toczyły się od ponad dziesięciu lat. W końcu decyzja zapadła, a naukowcy otrzymali grant w wysokości aż 15 milionów dolarów. Mamuty rzeczywiście mogą więc zostać wskrzeszone i ponownie chodzić po Ziemi.

Choć informacje na temat pomysłów dotyczących przywrócenia mamutów do życia pojawiały się w przestrzeni medialnej już wielokrotnie, po raz pierwszy mamy do czynienia z konkretem. Powstała firma Collosal, której celem jest odtworzenie zwierzęcia i doprowadzenie do „wskrzeszenia” tego gatunku.

Mamuty mają zostać „wskrzeszone”. Jak to możliwe?

Pomysł aby mamuty mogły znów pojawić się na Ziemi wydaje się rodem z literatury science-fiction. Tymczasem naukowcy rzeczywiście chcą, aby zwierzęta, które wyginęły 10 tysięcy lat temu, zostały przywrócone do życia. Ma to być możliwe dzięki pozyskaniu DNA mamuta i połączeniu go z komórkami słonia azjatyckiego. W ten sposób miałyby powstać komórki macierzyste, które mogą przekazywać DNA mamuta.

Tak powstały embrion krzyżówki genetycznej miałby trafić do macicy słonicy, która pełniłaby rolę surogatki. Alternatywnie rozważa się jego „dojrzewanie” w warunkach sztucznych. Zwierzę miałoby się narodzić już za sześć lat.

Dodatkowo, naukowcy liczą na to, że w ten sposób uda im się ocalić zagrożone słonie azjatyckie. Mogłyby dzięki prowadzonym badaniom dostosować się do życia w warunkach, jakie panują chociażby w tundrze.

Za: PAP

Gdańsk: pisklęta flaminga i kariamy czerwononogiej nowymi mieszkańcami Zoo

Gdańsk: Pisklęta flaminga i kariamy czerwononogiej

To pierwsze takie narodziny w historii gdańskiego zoo.

Gdańsk: pisklęta flaminga i kariamy powoli się usamodzielniają

O pierwszych dniach młodego flaminga mówi Malwina Spandowska z Zoo w Gdańsku:

„Najmłodszy członek gdańskiego stada flamingów wykluł się 31 sierpnia. Pierwsze dni spędził w gnieździe, które u czerwonaków ma charakterystyczny kształt kopczyka. Po sześciu dniach opuścił gniazdo i rozpoczął naukę pływania pod bacznym okiem rodziców” – mówi Spandowska, która wspomina także o innym nowym mieszkańcu Zoo:

„Pisklę kariamy pojawiło się na świecie 29 sierpnia i po kilku dniach opuściło gniazdo, obecnie można obserwować, jak pod opieką rodziców zwiedza wybieg zewnętrzny”.

Gdańsk: Narodziny piskląt flaminga i kariamy. Naturalne środowisko tych ptaków oraz dieta

Flamingi, znane też jako czerwonak różowy, naturalnie zamieszkują ujścia rzek, zasolone laguny i mokradła Afryki oraz południowej Europy i południowo-zachodniej Azji. Gatunek ten żyje w stadach, liczących nawet 40 tys. osobników. Charakterystyczną cechą ptaków jest zakrzywiony dziób, który pomaga w wyławianiu pożywienia w postaci skorupiaków, owadów i glonów. Swoją różowo-czerwoną barwę zawdzięczają związkom karotenoidowym zawartych w ich diecie. Flamingi składają jaja, które naprzemiennie wysiaduje samiec i samica.

Kariama czerwononoga pochodzi z Ameryki Południowej. Mimo, że potrafi latach, to gatunek ten preferuje piesze wędrówki na swoich długich nogach. Głównym źródłem pokarmu stanowią owady, żaby, drobne gryzonie, a nawet węże. Kariama nie pogardzi także nasionami czy owocami. Podobnie jak u flamingów, ptaki te wyróżniają się dziobem. Zwierzęta te komunikują się za pomocą dźwięków przypominających gulgot lub histeryczny śmiech, które można usłyszeć o poranku bądź wieczorem.

Mors Wally zatapia okręty w UK. Do sieci trafiły nagrania [ZOBACZ]

mors Wally

Norwerski mors arktyczny stał się lokalnym celebrytą. Nagrania z momentów, w których mors Wally wdrapuje się na pontony czy jachty podają sobie internauci na całym świecie. Do Wielkiej Brytanii mors Wally miał dotrzeć na kawałku góry lodowej, który oderwał się przy Spitsbergenie.

Mors Wally daje się we znaki właścicielom jachtów

Wally to imię, jakie morsowi arktycznemu nadały lokalne media. Dla właścicieli jachtów u wybrzeży Wielkiej Brytanii jest jednak „terrorystą”. Zwierzę zatapia okręty, a nagrania z nim pojawiły się chociażby na antenie BBC czy Sky News. Robią też furorę w sieci. Do śmiechu nie jest jednak właścicielom luksusowych okrętów.

Jak przypomina na łamach „Dagbladet” Adudun Rikardsen, który jest biologiem morskim z uniwersytetu w Tromsoe, mors arktyczny może ważyć nawet 1500 kilogramów. Jego kły są z kolei zdolne do kruszenia lodu o grubości 20 centymetrów. Uważa on, że mors Wally musi ważyć co najmniej tonę.

Mors Wally demoluje łodzie

W sieci pojawiło się sporoo nagrań, na których wspomniany mors gra główną rolę. Do tej pory zdołał już zatopić niejeden jacht, motorówkę czy łódź pontonową. Eksperci przekonują, że robi to niechcący.

Cytowany już ekspert dodaje, że mors traktuje łodzie jako kry. Wdrapuje się na nie po to, aby móc odpocząć. Przewracając się z boku na bok, niechcący niszczy ich wyposażenie i w końcu zatapia. Dziurawi też materiał, z którego są wykonane. Dzieje się to, gdy próbuje się podeprzeć swoimi ostrymi kłami.

https://youtube.com/watch?v=SskqPBQRoiw
Za: PAP

USA: Sępniki czarne stwarzają coraz większe zagrożenie dla żywych zwierząt

Sępniki czarne

Sytuacja jest bardzo poważna. Rolnicy coraz częściej ubiegają się o pozwolenie na broń. Sprawa jest jednak bardziej skomplikowana, bowiem sępniki czarne są objęte ochroną.

USA: Sępniki czarne znajdują się pod ochroną, ale jest kompromis

US Fish and Wildlife Service stara się znaleźć kompromis w tej sytuacji. Co prawda gatunek ten znajduje się w USA pod ochroną, aczkolwiek program zakłada rozwiązanie w postaci wydaniu ograniczonej liczby przyzwoleń na odstrzelenie ptaków. Konkretnie na sto osobników rocznie. W stanie Indiana zatwierdzono nowe regulacje kilka tygodni temu. Wcześniej prawo działało bardziej opieszale i na stosowne zezwolenia trzeba było czekać kilka miesięcy, jednak ze względu na wyrządzone szkody przez sępniki, cały proces został znacznie przyspieszony. W oświadczeniu Joe Moore, wiceprezesa Indiana Beef Cattle Association możemy przeczytać:

„Ten system ma kluczowe znaczenie dla kontrolowania inwazji sępników czarnych, który powodują znaczne szkody i spustoszenie wśród hodowców bydła w Indianie”.

USA: Sępniki czarne szczególnie niebezpieczne dla matek z dziećmi

Częściowe przyzwolenie na odstrzelenie ptaków przez farmerów obowiązuje m.in. w Missouri, Missisipi, Oklahomie, Tennessee, Teksasie i Arkansas, a od 2015 r. także w stanie Kentucky. Mimo tego szacuje się , że miejscowi hodowcy bydła rocznie tracą nawet 500 tys. dolarów. Greg Slipher, specjalista ds. hodowli zwierząt z Indiana Farm Bureau w wywiadzie dla „Times” powiedział, że ptaki najczęściej polują w tracie porodów. Wówczas ofiarami stają się matki wraz z dziećmi.

Skorpion w Lublinie. Przeraził mieszkańców bloku, trafił do schroniska

skorpion w Lublinie

Skorpion w Lublinie. Jak znalazł się w tym mieście? Według ekspertów mógł uciec z hodowli lub trafić do naszego kraju chociażby z transportem owoców.

Skorpion w Lublinie. Mieszkańcy byli przerażeni

Odkrycie skorpiona w mieszkaniu z pewnością nie jest czymś, czego ktokolwiek z nas może się spodziewać po powrocie do domu. Spotkało to jednak lokatorów jednego z mieszkań w bloku na lubelskiej Porębie. Wiadomo już, że był to przedstawiciel rodzaju Euscorpius.

Skorpion, który został znaleziony w mieszkaniu w Lublinie nie jest niebezpieczny. Jego jad na szczęście nie jest groźny dla człowieka. Zdecydowanie budzi jednak przerażenie.

Skorpion w Lublinie. Fundacja Epicrates: Mógł przyjechać w bagażniku

Skorpion w Lublinie trafił pod opiekę Lubelskiego Egzotarium w Schronisku dla Bezdomnych Zwierząt. Fundacja Epicrates opublikowała na Facebooku wpis, w którym odpowiada na nurtujące wszystkich pytania. Jak to możliwe, że skorpion został znaleziony w Polsce?

Są dwie podstawowe możliwości. Uciekł (lub został wyrzucony) komuś z sąsiedztwa, lub też przybył do Koziego Grodu jako pasażer na gapę np. w bagażu kogoś wracającego z wakacji. Przedstawicieli rodzaju Euscorpius spotkać można bowiem w rejonach chętnie odwiedzanych turystycznie, m.in. na wybrzeżu Morza Śródziemnego

– pisze Fundacja.

Dalej dodano, że drugą możliwością jest przybycie w transporcie do jednego ze sklepów:

[…] a potem w koszyku z zakupami dotarł do bloku.

Przyznano, że spotkanie z nim może być przerażającym przeżyciem dla człowieka. Na szczęście mieszkańcy nie zrobili mu krzywdy i trafił pod dobrą opiekę.

Za: Facebook (Fundacja Epicrates), Se.pl

Kocie zachowania. Jak zrozumieć naszych pupili

Kot i jego zachowania

Swoimi wnioskami dzielą się badacze z Uniwersytetu w Helsinkach.

Koty były badane w formie zdalnej

Badania przeprowadzono za pomocą ankiety dostępnej na stronie internetowej Petsofi. Formularz składał się ze 138 pytań dotyczących m.in. płci kota, rasy, wieku czy koloru sierści. Niedługo później właściciele tych zwierząt wypełnili powtórnie kwestionariusz. Było to konieczne, aby badania były jak najdokładniejsze. Ponadto taka forma analizy miała podnieść wiarygodność eksperymentu. Obecność kotów w laboratorium mogłoby doprowadzić do ich nienaturalnych zachowań.

Kocie cechy osobowości

Na podstawie uzyskanych odpowiedzi, naukowcy wyróżnili pięć kocich cech osobowości: aktywny, lękliwy, agresywny wobec ludzi, towarzyski wobec ludzi i towarzyski wobec kotów oraz dwa problemy behawioralne: problemy z użytkowaniem kuwety i nadmierna pielęgnacja. Wyniki komentuje lekarz weterynarii Hannes Lohi z Uniwersytetu w Helsinkach:

„Najbardziej aktywne były koty bengalskie, z kolei persy i egzotyki były zdecydowanie bardziej pasywne. Koty syjamskie i balijskie okazały się najbardziej skłonne do pielęgnowania futra, za to u tureckich vanów zaobserwowano częstą agresję wobec ludzi i niską towarzyskość wobec kotów”.

Uczeni jednak studzą entuzjazm i zapowiadają dalsze obserwacje:

„W porównaniu z psami o zachowaniu i osobowościach kotów wiemy niewiele. Widzimy dużą potrzebę zidentyfikowania problemów i wynikającego z nich ryzyka. Do tego potrzebujemy więcej narzędzi, aby wyeliminować trudne zachowania kotów i poprawić ich dobrostan. Najczęstsze wyzwania behawioralne dotyczą agresji i załatwiania się w domu” – powiedział lekarz weterynarii Salla Mikkola z Uniwersytetu w Helsinkach.

W badaniach uczestniczyło w sumie 4316 kotów.

Pies przewodnik – jakie powinien mieć cechy?

pies przewodnik

Nie da się ukryć, że pies przewodnik jest obarczony ogromną odpowiedzialnością za swojego właściciela. Daje mu poczucie bezpieczeństwa i ułatwia codzienne funkcjonowanie. Zanim jednak zacznie pomagać innym, musi przejść profesjonalne szkolenie, aby nauczył się właściwego reagowania na określone komendy i sytuacje.

Nie każdy pies ma odpowiednie cechy charakteru, które umożliwiają taką pracę i zbudowanie więzi z osobą niewidomą. Co robi pies przewodnik? Jak wygląda szkolenie przewodnika niewidomego? Jakie rasy świetnie sprawdzają się w tej roli? W dalszej części artykułu wszystkiego się dowiesz!

Przewodnik niewidomego – jaka jest jego rola?

Co robi pies przewodnik, gdy towarzyszy osobie niewidomej? Przede wszystkim kieruje się wzrokiem. Z tego powodu między zwierzęciem a człowiekiem musi istnieć głęboka relacja oparta na zaufaniu. Pies przewodnik wpływa pozytywnie na poczucie bezpieczeństwa i podniesienie komfortu życia osoby niewidomej. 

Pies przewodnik – predyspozycje i praca

Nie każdy pupil nadaje się do tego, aby zostać psem przewodnikiem. Jest to niezwykle trudne zadanie, które wymaga odpowiednich cech i predyspozycji. Nie każdego psa da się wyszkolić do takiego stopnia, aby mógł zapewnić bezpieczeństwo osobie niewidomej. 

Czworonóg musi odbyć bardzo długie, profesjonalne szkolenie, podczas którego uczy się określonych komend, a także niereagowania na inne psy, ptaki, samochody i wiele innych czynników. Na szkoleniach dowiaduje się między innymi: 

  • jak znaleźć wolne miejsce w autobusie;
  • jak prowadzić swojego właściciela;
  • jak znaleźć przejście dla pieszych;
  • jak omijać przeszkody i w bezpieczny sposób doprowadzić podopiecznego do określonego celu. 

Z tego powodu pies przewodnik musi być chętny do pracy, przyjaźnie nastawiony do ludzi i zrównoważony.

Pies przewodnik a osoba niewidoma

Oczywiście, osoby niewidome mają świadomość, że pies to tylko zwierzę, które nie jest nieomylne i nie można całkowicie powierzyć mu swojego życia. Mimo dzielenia codzienności z psem przewodnikiem, osoba niewidoma powinna nadal być czujna. Nie wszystko da się przewidzieć, dlatego mimo dużego zaufania do czworonoga i jego umiejętności, warto zachować ostrożność. 

Osoba niewidoma również musi włożyć w tę relację sporo pracy. Po pierwsze, powinna zdobyć zaufanie i sympatię pupila, a po drugie – nauczyć się, jak komunikować się z psem. Odczytywanie sygnałów i emocji jest bardzo ważne, choć znacznie utrudnione w przypadku osób niewidomych. Odpowiednia praca może zaowocować wytworzeniem się niezwykłej więzi i wzajemnego zrozumienia między właścicielem i psem przewodnikiem

Przewodnik niewidomego – szkolenie

Zastanawiasz się pewnie, ile trwa szkolenie psa przewodnika? Otóż zazwyczaj jest to dosyć długi proces, który obejmuje okres około dwóch lat. Szkolenia rozpoczynają się już w okresie szczenięctwa. Nie każdy pies będzie nadawał się do rozpoczęcia takiej pracy. 

Pies przewodnik – zachowanie

Wykwalifikowane osoby doskonale potrafią ocenić, czy dany szczeniak będzie nadawał się do pracy z osobami niewidomymi. Bierze się pod uwagę takie aspekty, jak:

  • ogólny stan zdrowia;
  • posłuszeństwo;
  • spokój i opanowanie;
  • energia;
  • nastawienie do ludzi czy zwierząt;
  • reakcje na nowe sytuacje i przedmioty.

Cały proces szkolenia jest bardzo skomplikowany. Najbardziej popularne komendy, których uczy się pies przewodnik, to między innymi: 

  • pokaż drzwi;
  • pokaż przejście;
  • pokaż schody w górę;
  • pokaż schody w dół;
  • prowadź do przodu;
  • zakręt w lewo;
  • zakręt w prawo;
  • pokaż miejsce siedzące. 

Zdecydowanie współpraca z czworonogiem może znacznie ułatwić codzienne życie osobie niewidomej. 

Pies przewodnik – jakie rasy sprawdzą się w tej roli?

W tej pracy nie sprawdzi się każda rasa psa – przewodnik powinien mieć pewne istotne cechy. Przede wszystkim nie może być to mały pies. Właściciel psa powinien czuć się przy nim bezpiecznie, dlatego gabaryty również mają znaczenie. Rasy, które świetnie się nadają do tej roli to między innymi: 

Jednak sama przynależność do danej rasy nie decyduje o tym, że pies może zostać przewodnikiem niewidomego. Ważne jest, aby był on podatny na szkolenie, posłuszny, spokojny i przyjaźnie nastawiony do ludzi. Pies przewodnik nie może być agresywny.

Ile kosztuje pies przewodnik?

Ciekawi Cię, ile może kosztować pies przewodnik? Nie da się ukryć, że szkolenie, które trwa aż dwa lata, wymaga dużych nakładów finansowych. Jest to koszt około 30 tysięcy zł. Warto też pamiętać o tym, że pies może być przewodnikiem jedynie do 9. roku życia. Z pewnością nie jest to mały wydatek, jednak pomoc, jaką ze sobą niesie taki pupil, jest po prostu nieoceniona.
Osoby niewidome borykają się na co dzień z wieloma trudnościami. Znaczną pomocą jest pies przewodnik. Osoba niewidoma, mając przy sobie tak mądrego psa, będzie czuła się bezpieczniej i pewniej. Szkolenie psa przewodnika to długi proces, który trwa około dwóch lat. Przystępują do niego czworonogi, które mają pożądane cechy. Dodatkowo – pies przewodnik to również przyjaciel dla osoby niewidomej.

Pies w samolocie – jakie są opcje przewozu zwierzaka?

pies w samolocie

Coraz więcej osób decyduje się na podróż ze swoim pupilem. Chcesz dołączyć do tego grona? Koniecznie sprawdź, jak wygląda lot samolotem z psem. Jakie dokumenty będą ci potrzebne? W jaki sposób pies może podróżować samolotem? W tym artykule znajdziesz niezbędne informacje. Koniecznie czytaj dalej, a podróżowanie z psem stanie się znacznie łatwiejsze!

Lot samolotem z psem

Po pierwsze, musisz mieć świadomość, że nie wszystkie linie lotnicze zezwalają na przewóz zwierząt. Warto wcześniej dokładnie to sprawdzić u swojego przewoźnika. Jednak zdecydowana większość nie ma z tym problemu, a podróżowanie między innymi z psami staje się coraz bardziej popularne. Pies w samolocie nikogo już nie zdziwi. 

Rezerwacja biletu z psem

Powinieneś zgłosić, że masz zamiar podróżować z psem już przy rezerwacji biletu lotniczego. Możesz to zrobić także telefonicznie, jednak nie później niż dobę przed wylotem. Przewóz pupila jest oczywiście dodatkowo płatny, a kwota ta zależy od wielkości i wagi zwierzaka. Pies powinien znajdować się w specjalnej klatce, która służy do przewozu zwierząt. 

Pies w samolocie – wymagania

Warto zaznaczyć, że zwierzak może podróżować razem z właścicielem w kabinie pasażerskiej jedynie wtedy, gdy jego waga wraz z klatką jest mniejsza niż 8 kg. Bardzo ważny jest rozmiar klatki dla psa do samolotu. Zwierzę musi się w niej swobodnie wyprostować, obrócić, a także ułożyć w wygodnej pozycji. 

Bezwzględnie pies musi mieć chip. Będą ci potrzebne także różne dokumenty twojego zwierzaka, w tym paszport, a jeśli to konieczne, również zaświadczenie o możliwości podróżowania. 

Regulamin linii lotniczych a pies w samolocie

To jednak nie wszystko. Może okazać się, że twój pupil nie będzie mógł podróżować z tobą samolotem, nawet gdy wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione. Wynika to z faktu, że w samolocie jednocześnie może podróżować określona liczba zwierząt. 

Warto zapoznać się dokładnie z regulaminem linii lotniczych, którymi zamierzasz podróżować. Niektórzy przewoźnicy nie zezwalają na podróżowanie z psami, które zaliczają się do ras uznawanych za niebezpieczne. Jeśli planujesz podróż poza Unię Europejską, koniecznie dokładnie zapoznaj się z zasadami transportu zwierząt do docelowego kraju. 

Lot samolotem z psem – jakie masz opcje?

Lot samolotem z psem nie należy do najłatwiejszych podróży. Pies w samolocie może zachowywać się inaczej niż zwykle, gdyż będzie przestraszony. Zastanawiasz się pewnie, jak wygląda przewóz psa samolotem? Otóż jest kilka opcji:

  • pies może lecieć z tobą w kabinie pasażerskiej, ale tylko wtedy gdy jego waga razem z klatką nie przekracza 8 kg. To świetna opcja dla małych psów, czy kotów;
  • transport w luku bagażowym. Od razu warto podkreślić, że pies nie leci razem z bagażami, a w specjalnie przygotowanej przestrzeni do transportu zwierząt;
  • transport psa w innym samolocie transportowym, tak zwanym cargo;
  • transport w kabinie pasażerskiej, ale tylko wtedy, gdy pies jest przewodnikiem osoby niewidomej lub jest asystentem osoby niepełnosprawnej. 

Przewóz psa samolotem – jak się przygotować? 

Z pewnością nie każdy pies nadaje się na to, aby podróżować samolotem. Znasz swojego pupila najlepiej, więc będziesz w stanie stwierdzić, czy będzie zachowywał się grzecznie. Jednak nie da się ukryć, że taka podróż dla każdego psa jest stresująca. Warto już od pierwszych tygodni życia przyzwyczajać malucha do podróży i przebywania w klatce. W ten sposób zmniejszysz choć trochę jego stres, gdy w końcu zdecydujecie się na podróż samolotem. Pies powinien czuć się w klatce do przewozu komfortowo i bezpiecznie. 

Musisz także pamiętać o tym, aby przed samą podróżą zabrać pupila na długi spacer. Nie tylko będzie mógł on załatwić swoje potrzeby, ale także rozładuje energię i być może w czasie podróży będzie zmęczony i pójdzie spać. Możesz rozważyć podanie psu tabletek uspokajających, jednak powinno odbywać się to pod kontrolą i według zaleceń weterynarza. Warto także zostawić psu jego ulubioną zabawkę, dzięki temu poczuje się bezpieczniej. 

W wielu przypadkach podróż z psem jest po prostu konieczna, na przykład wtedy, gdy przeprowadzasz się do innego kraju. Niektórzy również nie wyobrażają sobie zostawić ukochanego pupila, gdy wybierają się na wakacje. Te sytuacje wymagają czasem, aby przewieźć psa samolotem.

Dziś pies w samolocie nie budzi już żadnego zdziwienia. Większość linii lotniczych zgadza się na przewożenie zwierząt. Jednak przed podróżą warto dokładnie sprawdzić regulamin linii, którą zamierzasz podróżować. Musisz również pamiętać o spełnieniu określonych warunków i przygotowaniu psa do tej dosyć stresującej wyprawy.

Cukrzyca u psa – czy to groźna choroba? Sprawdź przyczyny i leczenie cukrzycy u psów

cukrzyca u psa

Warto znać objawy cukrzycy u psa, aby wcześnie zareagować na jej pojawienie się. Pupil powinien być pod stałą kontrolą lekarza. Sprawdź, jakie są przyczyny cukrzycy u psa i jak wygląda leczenie tej choroby.

Cukrzyca u psów – czy jest się czego obawiać?

Cukrzyca jest chorobą przewlekłą. Zaburza funkcjonowanie całego organizmu zwierzaka. Pierwszym krokiem, gdy zauważysz jakiekolwiek niepokojące sygnały w zachowaniu twojego psa, powinna być wizyta u weterynarza. Doświadczony specjalista zleci wykonanie odpowiednich badań, aby następnie postawi trafną diagnozę. W ten sposób będzie można wdrożyć leczenie, który znacznie poprawi komfort życia pupila. Nie zwlekaj i nie działaj na własną rękę – nieleczona cukrzyca u psa może doprowadzić do jego śmierci.

Przyczyny cukrzycy u psa

Cukrzyca to choroba, która budzi obawy właścicieli czworonogów. Jakie są przyczyny cukrzycy u psa? Jakie czynniki wpływają na pojawienia się tej choroby u pupila? Czy da się jej zapobiec? 

Cukrzyca jest skutkiem niedoboru insuliny albo nieodpowiedniego działania tego hormonu. Konsekwencją takiego stanu jest podwyższenie poziomu glukozy we krwi. Choroba ta nie występuje u psów bardzo często. Zależna jest między innymi od wieku i płci – dotyka głównie psich seniorów, a także niewysterylizowane suczki. 

Czynniki cukrzycy u psa

W większości przypadków cukrzyca u psów wywołana jest czynnikami genetycznymi. Może też pojawić się na skutek zapalenia trzustki, infekcji wirusowych i bateryjnych. Istnieje jeszcze jeden czynnik, który coraz częściej prowadzi do jej rozwoju – styl życia pupila. Jeśli twój pies mało się rusza, a jego dieta nie jest odpowiednio zbilansowana, może okazać się, że będzie on bardziej narażony na tę chorobę.

Cukrzyca u psa – objawy

Jakie objawy u twojego psa powinny cię zaniepokoić i skłonić do wizyty u weterynarza? W przypadku cukrzycy podobnie, jak w przypadku innych chorób, dosyć łatwo jest przegapić pierwsze oznaki. Nie są one na tyle charakterystyczne, by od razu wzbudzić niepokój. Właśnie dlatego warto wykonywać regularnie profilaktyczne podstawowe badania u zwierzaka. Będziesz mieć pewność, że jest on zdrowy.

Jednym z objawów cukrzycy u psa jest znacznie zwiększone pragnienie, które łączy się również z częstym oddawaniem moczu. To jednak nie wszystko. Inne objawy, na które powinieneś zwrócić uwagę to: 

  • duży apetyt przy jednoczesnej utracie masy ciała;
  • widocznie pogorszone samopoczucie;
  • apatia;
  • osłabienie;
  • brak chęci do zabawy;
  • problemy ze wzrokiem;
  • szorstka, matowa sierść. 

Konieczna jest szybka reakcja właściciela, ponieważ nieleczona cukrzyca u psa może prowadzić do wielu groźnych dla zdrowia i życia powikłań. 

Cukrzyca u psa – dieta

Po rozpoznaniu choroby bardzo ważne jest podjęcie odpowiedniego leczenie. Stosowanie odpowiedniej diety przy cukrzycy u psa jest jedną z kluczowych kwestii. Przede wszystkim ma ona zminimalizować wahania poziomu glukozy we krwi. Najlepiej, jeśli weterynarz poleci ci odpowiednią dla twojego pupila karmę dla diabetyków. 

Waga zwierzaka również powinna być pod stałą kontrolą lekarza. Jeśli cukrzyca jest wynikiem otyłości, trzeba zadbać również o stopniową i powolną utratę masy ciała. Codziennością powinna stać się umiarkowana aktywność fizyczna, która dostosowana będzie do możliwości twojego pupila. 

Cukrzyca u psa – leczenie

Pojawia się bardzo ważne pytanie – jak, oprócz stosowania odpowiedniej diety, można leczyć cukrzycę u psa? Po pierwsze trzeba podkreślić, że jest to choroba przewlekła. Leczenie, które zostanie wdrożone przez lekarza na skutek wykonanych badań i postawionej diagnozy, ma na celu przede wszystkim utrzymanie cukru we krwi na stałym poziomie, a co za tym idzie – poprawę komfortu życia psa. Podjęcie terapii pomoże zniwelować ryzyko pojawienia się groźnych dla zdrowia i życia powikłań.

Insulina w leczeniu cukrzycy u psa

Leczenie cukrzycy u psa polega przede wszystkim na kontrolowaniu poziomu cukru we krwi i podawaniu insuliny. Jednak nie podejmuj żadnych działań na własną rękę. Jedynie lekarz po wykonaniu badań i postawieniu odpowiedniej diagnozy może zadecydować o leczeniu pupila. Oddaj zdrowie i życie zwierzaka w ręce doświadczonej osoby, która zna się na swojej pracy. Jakiekolwiek działania i podawanie specyfików na własną rękę może jedynie zaszkodzić twojemu pupilowi. 
Bez wątpienia cukrzyca u psów jest groźną chorobą, która wywołać liczne powikłania. Powinieneś reagować na niepokojące objawy, które mogą świadczyć o tym, że z twoim zwierzakiem dzieje się coś złego. Wszelkie wątpliwości rozwieją jedynie wizyta u weterynarza i wykonanie niezbędnych badań, a następnie wdrożenie leczenia i stosowanie się do wskazówek lekarza weterynarii. Jeśli masz do czynienia z cukrzycą u psa, koniecznie powinieneś zadbać także o jego odpowiednią dietę i aktywność fizyczną. Dbaj o swojego zwierzaka, kontroluj jego stan zdrowia i ciesz się wspólnymi chwilami

Wyprawka dla szczeniaka – co warto kupić?

wyprawka dla szczeniaka

Nie da się ukryć, że skompletowanie całej wyprawki dla szczeniaka może być wyzwaniem dla przyszłego właściciela, który wcześniej nie miał psa. Właśnie dlatego w tym artykule dowiesz się, co powinno znaleźć się na twojej liście przed wybraniem się na zakupy dla zwierzaka. Co kupić dla szczeniaka? Jak powinna wyglądać wyprawka dla psa? Jeśli chcesz poznać odpowiedź na te pytania, koniecznie czytaj dalej!

Wyprawka dla szczeniaka – jak przygotować się na przyjęcie pupila?

Od dziecka marzyłeś o tym, aby mieć w domu psa? Właśnie przyszedł ten czas? Na pewno będzie on twoim najlepszym przyjacielem i wypełni dom radością. Jednak, przed przyjęciem do domu psa, warto dobrze się do tego przygotować. Po pierwsze, dowiedz się wszystkiego o danej rasie lub zrób dokładny wywiad w schronisku. Doświadczony hodowca albo wolontariusz z pewnością udzieli ci wszystkich niezbędnych informacji. Po drugie musisz zaopatrzyć się w niezbędne akcesoria dla psa. Co powinno znaleźć się w wyprawce dla szczeniaka? Dowiesz się tego w dalszej części artykułu. 

Co kupić dla szczeniaka?

Jakie akcesoria będą niezbędne, aby pupil czuł się dobrze w nowym domu? Przygotowaliśmy dla ciebie akcesoria, które powinny znaleźć się w wyprawce dla szczeniaka. 

Legowisko dla psa

Pierwszym i podstawowym elementem na liście, jeśli chodzi o wyprawkę dla psa, powinno być legowisko. Będzie to dla niego bardzo ważne miejsce, jego azyl, w którym ma czuć się bezpiecznie i spokojnie. 

Odpoczynek jest bardzo ważny, szczególnie dla szczeniaków, które przesypiają większą część dnia. Odpowiedni sen z pewnością wpłynie pozytywnie na jego rozwój. Wybierając legowisko dla swojego pupila, przede wszystkim weź pod uwagę jego wielkość. 

Pierwsze legowisko w wyprawce dla szczeniaka nie powinno być raczej bardzo drogie i kupowane z myślą, że będzie użytkowane przez bardzo długi czas. Trzeba pamiętać o tym, że szczeniaki gryzą właściwie wszystko, w tym także swoje posłanie. Kolejnym czynnikiem, który warto wziąć pod uwagę, wybierając legowisko dla psa, jest materiał. Sprawdź, czy można prać posłanie w pralce. To bardzo ważne, aby utrzymać czystość. 

Miski na karmę i wodę

Czego jeszcze nie może zabraknąć w wyprawce dla szczeniaka? Kolejnym ważnym elementem wyprawki dla psa są oczywiście miski na karmę i wodę. Również powinny być dobrane do rozmiaru psa. Najlepiej sprawdzają się ceramiczne. Warto również zadbać o podkładkę pod miski, aby się nie ślizgały po podłodze. W sklepach znajdziesz bardzo szeroki wybór takich produktów. Możesz kupić miski podwójne lub pojedyncze. 

Transporter

Transporter może się przydać już podczas odbioru psa z hodowli lub ze schroniska. Będzie ci także potrzebny na późniejszym etapie, jeśli planujesz jakieś podróże lub choćby wizyty u weterynarza. Transporter w samochodzie zabezpiecza się pasami albo montuje w bagażniku. Drugą opcją są specjalne maty do samochodu, które zabezpieczają tapicerkę przed sierścią czy zadrapaniami. Wtedy w wyprawce szczeniaka powinny znaleźć się szelki i pas bezpieczeństwa, którym przypniesz go do siedzenia.

Zabawki

Zabawki to oczywiście obowiązkowy punkt na liście, jeśli chodzi o wyprawkę dla szczeniaka. Zastanawiasz się, co kupić dla szczeniaka? Zabawki nie tylko dostarczą mu dużo radości, ale będą też elementem wpływającym na jego rozwój. Jeśli nie chcesz, aby twój pupil się nudził, koniecznie kup mu kilka różnych przedmiotów. Mogą to być pluszaki, gryzaki, piłki lub piszczące zabawki. 

Przybory do pielęgnacji

Każdy zwierzak wymaga odpowiedniej pielęgnacji, dlatego koniecznie musisz zaopatrzyć się w takie rzeczy jak:

  • szczotka do wyczesywania sierści;
  • nożyczki do obcinania pazurów;
  • odpowiedni szampon;
  • preparaty do pielęgnacji oczu i uszu. 

Oczywiście, pielęgnacja zależy od konkretnej rasy psa i o wszystkim powinien poinformować cię hodowca. 

Ważne jest również, abyś już od pierwszych tygodni przyzwyczajał psa do zabiegów pielęgnacyjnych. Wtedy stopniowo przestaną one być dla niego trudnym doświadczeniem.

Akcesoria na pierwsze spacery

W wyprawce dla szczeniaka oczywiście muszą pojawić się akcesoria niezbędne podczas pierwszych spacerów. Przydadzą ci się przede wszystkim:

  • smycz;
  • obroża lub szelki;
  • identyfikator z numerem telefonu;
  • torebka na przysmaki;
  • torebki, za pomocą których sprzątniesz po psie. 

Wybór poszczególnych akcesoriów powinien być uzależniony od rasy i wielkości psa. 

Odpowiednia karma i przysmaki

Żywienie psa odgrywa bardzo ważną rolę w prawidłowym rozwoju jego organizmu. Warto postawić na karmy wysokiej jakości, które nie będą zwierały zbóż. Pokarm oczywiście musi być także dostosowany do wieku psa, a porcje – do jego wagi. Wskazówki, jak karmić szczeniaka zazwyczaj są na odwrocie karmy. 

Wybieraj produkty, które dostarczą do organizmu psa wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Na początku powinna być to ta sama karma, którą szczeniak dostawał w hodowli. Dodatkowo wzbogacaj jego dietę o pyszne smakołyki. To właśnie one powinny być nagrodą podczas szkolenia, gdy szczeniak wykona dobrze swoje zadanie. 
Gdy zdecydowałeś, że chcesz kupić szczeniaka z hodowli lub przygarnąć psa ze schroniska, koniecznie musisz zadbać o odpowiednią wyprawkę dla szczeniaka. Co kupić dla szczeniaka? To pierwsze pytanie, które pojawia się w głowie. Wyprawka dla psa powinna składać się z takich elementów jak legowiska, miski na karmę i wodę, akcesoria niezbędne na spacerze, akcesoria do pielęgnacji, a także odpowiednia karma. To podstawowe elementy wyprawki dla szczeniaka.

Zwierzęta zmieniają kształty. Naukowcy twierdzą, że winne temu są zmiany klimatu

zwierzęta zmieniają kształty

Badacze opublikowali tekst na łamach „Trends in Ecology & Evolution”. Jak czytamy, zmiany dotyczą także ssaków, których ciała dostosowują się do zmian klimatu. Chodzi o lepszą regulację temperatury ciała.

Zwierzęta zmieniają kształty. O co chodzi?

Wyniki badań naukowców omówił dziennik „The Guardian”. Jak czytamy, zwierzęta zmieniają kształty w celu dostosowania się do zmian klimatu, z którymi mamy do czynienia od pewnego czasu.

Okazuje się, że w przypadku ptaków chodzi między innymi o zmianę wielkości dziobów. W badaniu napisano o papugach australijskich, których dzioby powiększyły się od 4-10 proc. na przestrzeni ostatnich 150 lat. Jest to związane z wyższą temperaturą otoczenia. Dzioby nie są pokryte piórami i przez to stanowią narzędzie termoregulacji dla tych zwierząt.

Zwierzęta zmieniają kształty. Nie tylko ptaki, ale i ssaki

Naukowcy w swoim tekście poinformowali, że zmiany dotyczą również ssaków. W tym przypadku większe są uszy oraz ogony, które nie są pokryte sierścią. Chodzi między innymi o ryjówki oraz myszy leśne. U nietoperzy większe są z kolei skrzydła.

Badacze zaznaczają, że zmiany nie są wielkie, ale mogą postępować. Uszy u zwierząt mogą być jeszcze większe. Sara Ryding z Uniwersytetu Deakin stwierdziła wręcz, że w niedalekiej przyszłości możemy mieć do czynienia z przypadkami podobnymi do słonia Dumbo w znanej bajce Disneya.

Zwierzęta zmieniają kształty. „Nie wszystko jest w porządku”

Wspomniana badaczka podkreśliła też, że zmiany nie oznaczają, że wszystko jest w porządku. Zwierzęta usiłują dostosować się do szybkich zmian klimatu, ale trudno ocenić jakie będzie to miało konsekwencje w przyszłości.

Nie mamy wiedzy na temat tego, czy wszystkie gatunki będą zdolne przetrwać wskutek zmian. Dla niektórych z nich może się to okazać niemożliwe.

Za: Onet.pl

Fundacja „Zwierzogród” będzie pomagać rannym zwierzętom. Ośrodek w Szczecinie ma niedługo rozpocząć działalność

Fundacja Zwierzogród

Budynek powstał w szczecińskiej dzielnicy Wielgowo. Budowa pochłonęła 2,5 mln zł. Środki w całości pochodziły z budżetu obywatelskiego.

Fundacja „Zwierzogród”: ośrodek nie będzie funkcjonował jako zoo

Warto podkreślić, że rehabilitowanych zwierząt nie będzie można obserwować jak w zoo, bowiem fundacja nie chce oswajać podopiecznych, których czeka powrót na łono natury. Osobniki będą przyjmowane głównie na terenie ośrodka, aczkolwiek istnieje możliwość złapania i przetransportowania rannych gatunków do Wielgowa:

„To dla nas duże wyróżnienie i cieszymy się, że nasza oferta została doceniona, ale dopiero naszą pracą będziemy mogli pokazać pełne spektrum naszych możliwości” – mówi Paulina Seweryniak, z fundacji „Zwierzogród” i dodaje:

„Mamy duże doświadczenie w pracy ze zwierzętami, jednak nowością dla nas będzie z pewnością duża liczba zwierząt dziko żyjących, ale jesteśmy przygotowani i zmotywowani do pracy z nimi. Mamy nadzieję, że najlepszym dowodem na to będą nasi podopieczni, którzy po rehabilitacji będą mogli wrócić do swojego naturalnego środowiska”.

Fundacja „Zwierzogród” będzie nie tylko pomagać, ale też i uczyć

Cała inicjatywa ma na celu nie tylko leczenie zwierząt, ale również edukację dzieci i młodzieży. Fundacja „Zwierzogród” zadeklarowała, że będzie organizować warsztaty dla szkół i grup zorganizowanych, a także akcje nakierowane na pozyskanie sponsorów.

Początkowo ośrodek miała prowadzić fundacja „Dzika Ostoja”, która przygotowała najlepszy projekt. Z organizacji odeszli jednak główni założyciele co wpłynęło na wypowiedzenie umowy przez urząd miasta wiosną br.

Wyprowadzanie psów – czy to praca marzeń? Sprawdź, jak pracuje dog walker

wyprowadzanie psów

Choć wychodzenie z psem może wydawać się błahą sprawą, jest niezwykle ważne dla zdrowia i prawidłowego rozwoju pupila. Jeśli ktoś jest bardzo zapracowany i po prostu nie ma czasu na długie spacery, wynajęcie do tego profesjonalnej osoby, która bardzo dobrze wie, jak obchodzić się ze zwierzętami, jest świetnym pomysłem. 

Kto może zostać dog walkerem? Czy praca polegająca na wyprowadzaniu psów się opłaca? Jaka jest cena wyprowadzania psów? Wszystkiego dowiesz się w dalszej części artykułu. 

Dog walker – kto to?

Wyprowadzanie psów to z pewnością nie jest praca dla każdego. Kim jest wyprowadzacz psów? Czy wychodzenie z psami obcych ludzi to zajęcie dla ciebie? 

Krótko mówiąc, dog walker to osoba, która zajmuje się wychodzeniem na spacer z cudzymi psami. Właściciele psów, którzy nie mają czasu na długie spacery ze swoimi pupilami, a mimo to chcą zadbać o ich komfort fizyczny i psychiczny, wynajmują do tego zajęcia profesjonalistów. Takie osoby mają odpowiednią wiedzę i podejście do pupila. 

Cechy dog walkera

Może się wydawać, że wyprowadzanie psów to praca marzeń i dla wielu osób tak właśnie jest. Jednak nie jest to praca dla każdego. Wychodzenie z psem, szczególnie obcym, to duża odpowiedzialność. Jakie cechy powinien mieć dog walker? Przede wszystkim musi być to osoba:

  • spokojna;
  • stanowcza;
  • pewna siebie;
  • z wiedzą na temat psów i ich zachowań. 

Wyprowadzacz psów powinien wiedzieć, jak pracować z pupilem, uspokoić go i zdobyć jego zaufanie. Najważniejsze są podejście do zwierząt i ogromna cierpliwość. 

Kolejną umiejętnością jest dobranie rodzaju spaceru do możliwości psa. Niektóre zwierzaki wolą spokojne spacery po parku, a inne będą szczęśliwe, goniąc za piłką. Wyprowadzanie psów nie jest tak proste, jak mogło ci się wydawać.

Nie tylko wychodzenie z psem na spacer…

Niektórzy profesjonalni wyprowadzacze psów rozszerzają swoją ofertę, w której znajdziesz również: 

  • wizyty z psem u weterynarza;
  • zawiezienie psa do fryzjera;
  • opiekowanie się pupilem, gdy właściciel wyjeżdża na dłużej;
  • zapewnienie codziennej opieki na świetlicy. 

Taka praca to świetny pomysł na biznes, co więcej, staje się to coraz bardziej popularne. Oczywiście dla zdrowia właściciela znacznie lepszym rozwiązaniem jest spacer z własnym psem, jednak są sytuacje, gdy brakuje na to czasu albo możliwości. 

Wyprowadzanie psów – jak zacząć?

Wiesz już, że wyprowadzanie psów to coś dla ciebie. Pierwszym krokiem, jaki powinien wykonać dog walker, aby jego usługi były profesjonalne, jest ukończenie odpowiednich kursów. Musi on też umieć wykorzystać wiedzę w praktyce.

Za każdym razem ważne jest poznanie nowego psa, zdobycie jego zaufania i złapanie dobrego kontaktu ze zwierzakiem. Wbrew pozorom to bardzo trudne zadania. Z tego względu warto, aby profesjonalny wyprowadzacz psów pomyślał też o szkoleniach czy kursach związanych ze szkoleniem psów. 

Trzeba pamiętać o tym, że dog walker jest odpowiedzialny za pupila podczas spaceru, a także za ewentualne ucieczki, czy pogryzienia. Każdy pies jest inny i ma unikalny charakter, który po prostu trzeba poznać i dopasować do niego swoje zachowanie i cały spacer. Kluczem do sukcesu jest dobre podejście do zwierząt. 

Spacer powinien być dostosowany pod każdym względem do potrzeb danego psa. Jeden pupil będzie potrzebował jedynie krótkiego wyjścia, ze względu na przykład na swój stan zdrowia. Z kolei inny może wymagać przynajmniej godzinnego marszu i zabawy. 

Praca wyprowadzanie psów – czy warto?

Profesjonalny wyprowadzacz psów musi mieć odpowiednie umiejętności i podejście do zwierzaków. Jednak, jeśli ktoś kocha zwierzęta, to zdecydowanie powinien spróbować swoich sił w tego rodzaju pracy. Może ona przynosić wiele radości i spełnienia, ale nie można zapominać o tym, że to duża odpowiedzialność. Praca dog walkera wymaga zaangażowania i dużej dawki cierpliwości. 

Kolejny argumentem przemawiającym za tym, że warto zostać dog walkerem, jest fakt, że praca ta wiąże się z ciągłym ruchem i spacerami. To bardzo korzystne dla zdrowia.

Wyprowadzenie psów – cena z tę usługę?

Jaka może być cena za wyprowadzanie psów? Oczywiście, zależy ona od wielu czynników, takich jak na przykład:

  • czas spaceru;
  • rasa i charakter psa;
  • potrzeby pupila;
  • miejsce zamieszkania. 

Jednak przyjmuje się, że średnia cena za godzinny spacer z psem to około 50 zł. Praca dog walkera może być zajęciem dodatkowym. Niektóre osoby decydują się na założenie firmy i porzucenie pracy na etacie. Jest to odważna decyzja, ale warto realizować swoje pasje i pomysły.
Profesjonalne wyprowadzanie psów może być bardzo dobrym pomysłem na biznes. Zdecydowanie warto to rozważyć, szczególnie jeśli uwielbiasz zwierzęta i masz wystarczającą wiedzę, aby dobrze się nimi zajmować.

Lamblia u psa – jakie daje objawy? Czy człowiek może zarazić się lambliami

lamblia u psa

Giardia lamblia to pasożyt, który bytuje w jelitach zwierzaka i wywołuje nieprzyjemne dolegliwości. Pierwotniak może być groźny dla człowieka. Niestety, jest dosyć trudny do wyeliminowania z organizmu i nie sprawdza się w jego przypadku zwykłe odrobaczenie. Trzeba udać się do weterynarza i podać zwierzakowi specjalne leki. Lamblia u psa to bardzo powszechny pierwotniak, a twój pupil może się nim zarazić, nawet pijąc wodę z kałuży. 

Lamblia u psa – co to?

Czym dokładnie jest lamblia u psa? Inne określenia, z którymi możesz się spotkać, to między innymi Giardia lamblia, ogoniastek jelitowy czy giardia jelitowa. Dotyczą one maleńkiego pierwotniaka, zaliczanego do grupy wiciowców. Mimo swoich mikroskopijnych rozmiarów potrafi wyrządzić sporo złego zarówno w organizmie zwierzęcia, jak i człowieka. 

Lamblioza u psa

Lamblioza u psa to groźna choroba pasożytnicza, która wywołana jest właśnie wspomnianym pierwotniakiem. W wielu przypadkach nie daje ona żadnych objawów. W takim razie, w jaki sposób można ją wykryć? Często okazuje się, że pupil jest chory, przy rutynowym badaniu kału.

Lamblie u psa – jak się chronić?

Zastanawiasz się pewnie, czy można uchronić psa przed lambliami i w jaki sposób może dojść do zarażenia tym pasożytem? Niestety, zarazić się jest bardzo łatwo. Wystarczy, że twój pies wypije wodę z kałuży czy zje kał z jajami pierwotniaka. Choroba ta często dotyka szczeniaków lub seniorów, gdyż wiąże się ze słabszą odpornością. 

Lamblie u psa – objawy

Niepokojący jest fakt, że zdecydowana większość psów to po prostu bezobjawowi nosiciele Giardii lamblii. W takich przypadkach często nawet nie mamy świadomości, że nasz pupil ma pasożyty. Mogą zostać one wykryte w rutynowych badaniach kału. Właśnie dlatego tak ważne jest wykonywanie badań i kontrolowanie stanu zdrowia psa, nawet gdy nie ma żadnych sygnałów, które mogłyby nas niepokoić. 

Oznaki zakażenia lambliami u psa

Jednak Giardia u psa może wywoływać pewne objawy, który zdecydowanie nie powinieneś lekceważyć. Należą do nich między innymi: 

  • bóle brzucha;
  • wzdęcia;
  • biegunka;
  • kał ze śluzem lub krwią;
  • kał o bardzo nieprzyjemnym zapachu;
  • spadek wagi;
  • odwodnienie;
  • wymioty;
  • gorączka. 

Ostre stany w tym schorzeniu mogą doprowadzić do silnego wyniszczenia i osłabienia organizmu. Zdecydowanie nie można lekceważyć żadnych symptomów. Jeśli tylko coś niepokoi cię w zachowaniu pupila, od razu udaj się do weterynarza. To właśnie on, po wykonaniu odpowiednich badań, będzie mógł postawić diagnozę i podać leki, które wyeliminują problem. 

Giardia lamblia – leczenie u psa

Pierwszym krokiem, gdy zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy, jest oczywiście wizyta u weterynarza. Nie można diagnozować pupila na własną rękę, ponieważ objawy lamblii u psa nie są charakterystyczne wyłącznie dla tego schorzenia. Podstawową metodą, która pozwala wykryć pierwotniaki, jest badanie kału.

Metronidazol dla psa a lamblioza

Gdy wykryta została Giardia lamblia, leczenie u psa jest po prostu niezbędne, aby jego organizm dobrze funkcjonował. Terapia polega przeważnie na przyjmowaniu tabletek przeciw pasożytom. Wszystko powinno odbywać się pod czujnym okiem weterynarza. Niestety, zazwyczaj nie wystarczają tabletki, którymi regularnie odrobacza się psy. 

Metronidazol dla psa to jeden z leków, który często zalecany jest przez lekarza weterynarii. Może okazać się, że leczenie będzie trzeba powtórzyć, gdyż pierwotniaki te nie dają się tak łatwo pokonać. Konieczna jest także odpowiednia higiena w domu, szczególnie jeśli chodzi o legowisko pupila. Po zakończeniu leczenia trzeba wykonać ponowne badanie kału, aby upewnić się, że lamblioza u psa ustąpiła.

Terapia dodatkowa w lambliozie

Jeśli choroba daje wyraźne objawy takie jak wymioty, biegunka czy odwodnienie, może się okazać, że konieczne będą dodatkowe leki. Czasem niezbędna jest też kroplówka, która przyspieszy powrót do zdrowia. W ten sposób twój pupil szybciej odzyska siłę i poczuje się znacznie lepiej.

Lamblioza u psa – czy człowiek może się zarazić?

W związku z omawianym schorzeniem pojawia się bardzo ważne pytanie – czy można zarazić się lamblią od psa? Niestety – tak. Działa to w dwie strony; zarówno człowiek może zarazić się od pupila, jak i odwrotnie. 

Profilaktyka lambliozy

Jak możesz zapobiec zakażeniu? Przede wszystkim warto zadbać o odpowiednią higienę i po każdej zabawie czy przytulaniu psa od razu myć ręce. W przypadku człowieka również choroba ta może przebiegać bezobjawowo. Jeśli u twojego psa zdiagnozowano właśnie to schorzenie, warto wykonać profilaktyczne badanie u wszystkich domowników. W ten sposób sprawdzisz, czy nie są oni bezobjawowymi nosicielami. 

Giardia u psa to dosyć powszechny pasożyt, który bytuje w jelitach i wywołuje chorobę zwaną lambliozą lub giardiozą. W wielu przypadkach nie daje on żadnych objawów i można go wykryć przypadkowo podczas rutynowego badania kału. Z tego względu warto regularnie kontrolować stan zdrowia pupila. 

Nie można lekceważyć żadnych niepokojących objawów i od razu trzeba udać się do weterynarza. Choroba ta nie jest groźna, jeśli pies zostanie poddany leczeniu. W innych przypadku może wyniszczyć organizm zwierzaka, doprowadzić do pojawienia się silnych objawów, odwodnienia i spadku masy ciała. 

Leczenie polega na podaniu odpowiednich tabletek przeciw pasożytom. Często stosuje się metronidazol dla psa. Jednak zawsze terapia powinna być prowadzona przez weterynarza, po wykonaniu badań. Nie podejmuj żadnych działań na własną rękę i stosuj się do zaleceń specjalisty.

Perfumy dla psa – sposób na ukrycie nieprzyjemnego zapachu!

perfumy dla psa

Współcześnie coraz częściej właściciele psów traktują zwierzęta jak ludzi. Perfumy dla psa możesz kupić w internecie i wielu salonach groomerskich. Zdobywają one coraz większą popularność. 

Jednak, czy aby na pewno jest to najlepsze rozwiązanie, aby zniwelować brzydki zapach psa? Warto mieć na uwadze przede wszystkim dobro pupila. Choć perfumy te są przeznaczone właśnie dla psów i powinny być dla nich bezpieczne, to warto zwrócić uwagę na to, czy dany zapach nie drażni psa, nie powoduje alergii i innych uciążliwych dolegliwości. 

Skąd bierze się nieprzyjemny zapach twojego pupila? Czy używanie perfum dla psa to dobry pomysł? Na te i wiele innych pytań związanych z tematem znajdziesz odpowiedź w tym artykule!

Perfumy dla psów – co to jest?

Czym właściwie są perfumy dla psa? To kosmetyk podobny do ludzkich perfum. Produkt ma formę sprayu, który rozpyla się na sierść pupila. Obecnie w sklepach jest ogromny wybór perfum dla psów, a ich zapach może utrzymywać się nawet do kilku dni! Warto dokładnie sprawdzić skład produktu i używać go ostrożnie, gdyż może okazać się, że pies ma alergię na niektóre substancje. Perfumy mogą być dobrym pomysłem po kąpieli lub strzyżeniu, jednak z pewnością nie warto z nimi przesadzać. 

Nieprzyjemny zapach u psa – skąd się bierze?

Warto wiedzieć, skąd w ogóle bierze się brzydki zapach u psów. Każdy pies, podobnie zresztą jak człowiek, ma swoją unikalną i charakterystyczną woń. W niektórych przypadkach bywa ona bardzo intensywna i nieprzyjemna. Dlaczego tak się dzieje?

Zapach psa a pielęgnacja

Po pierwsze, może to być skutkiem niewłaściwej pielęgnacji. W niektórych przypadkach wystarczy po prostu wykąpać psa, często go czesać i udać się do fryzjera. Pomóc mogą też perfumy dla psa. Jeśli jednak zapach nie zniknie, należy dalej szukać przyczyny. 

Nieprzyjemna woń psa a wiek i kastracja

Nieprzyjemny zapach jest często problemem tak zwanych staruszków. Podeszły wiek pupila może być przyczyną nieprzyjemnego zapachu, warto wtedy jeszcze bardziej o niego zadbać. Zdarza się też, że niekastrowane psy – zwłaszcza samce – pachną intensywniej niż te kastrowane.

Przykra woń psa a jego zdrowie

Przyczyną nieprzyjemnego zapachu może być problem zdrowotny. Jeśli mimo twoich starań zapach ten nie znika, udaj się do weterynarza i skonsultuj z nim ten problem. Doświadczony lekarz wykona niezbędne badania i będzie w stanie rozwiązać problem. 

Zapach psa a dieta

Jest jeszcze jeden ważny czynnik, na który wiele osób nie zwraca uwagi. Mowa o odpowiedniej diecie pupila. Powinieneś przede wszystkim zadbać o to, aby twój zwierzak spożywał pełnowartościową karmę. Dostarczy mu ona wszystkich niezbędnych składników, dzięki czemu jego organizm będzie dobrze funkcjonował. 

Perfumy dla psa – rozwiązanie krępującego problemu?

Jeśli jesteś pewien, że nieprzyjemny zapach twojego psa nie jest związany z chorobami i innymi niepokojącymi dolegliwościami, możesz wypróbować kosmetyków maskujących brzydkie zapachy. Świetne mogą okazać się perfumy dla psa. Oczywiście, najpierw zadbaj o regularne kąpiele, wyczesywanie sierści i jej przycinanie. Następnie wybierz idealny zapach, który będzie współgrał z charakterem zwierzaka! Na rynku jest dostępnych wiele różnych perfum dla psów.

Perfumy dla psa zazwyczaj tworzone są z mieszanki naturalnych składników, które powinny być dla psa delikatne. W niektórych przypadkach mogą jednak powodować alergie, dlatego zachowaj czujność. Jeśli chodzi o perfumy dla psa, wybieraj zapachy, które nie będą drażniły twojego zwierzaka. Bez wątpienia jest to świetny sposób, aby pozbyć się krępującego problemu.

Perfumy dla psa – jak mogą na niego wpływać?

Nie da się ukryć, że brzydki zapach pupila może być bardzo niekomfortowy zarówno dla właściciela, jak i całej rodziny czy gości. Pies często traktowany jest jak członek rodziny. Jeśli spędzasz z nim wiele czasu, bawisz się, a niekiedy nawet śpisz, jego brzydki zapach może stanowić problem. W takim przypadku perfumy dla psa mogą okazać się dobrym rozwiązaniem.

Pamiętaj jednak, żeby nie przesadzać z perfumami dla psa, bo mogą one drażnić delikatny nos twojego pupila. Na pewno wiesz o tym, że węch psa jest znacznie bardziej czuły niż człowieka. Jeśli zauważysz jakieś zmiany w jego zachowaniu, kichanie i inne dolegliwości, być może dany zapach nie jest dla niego odpowiedni. 
Pies często jest najlepszym przyjacielem człowieka. Jeśli chcesz pozbyć się jego brzydkiego zapachu, zacznij od zadbania o właściwą pielęgnacji. Pamiętaj o regularnych kąpielach, czesaniu sierści i strzyżeniu. Perfum dla psa używaj sporadycznie – po kąpieli lub gdy spodziewasz się gości. Jest to ciekawy produkt, jednak nie warto z nim przesadzać w przypadku czworonogów.

Żywienie i karmienie szczeniaka – sprawdź, czym i jak karmić szczenię

karmienie szczeniaka

Nie da się ukryć, że pierwsze tygodnie życia są niezwykle ważne w życiu psa. To wtedy rozwija się jego ciało. Sprawdź, jak zadbać o szczenię, zapewniając mu odpowiednie jedzenie.

Karmienie szczeniaka – odstawienie od matki

Jak wygląda karmienie szczeniaka w pierwszych dniach życia? Na początku oseski karmione są mlekiem matki. Ten etap jest niezwykle ważny, ponieważ pokarm matki zawiera wiele cennych dla psa składników. Wzmacnia odporność i rozwija cały organizm. Pokarm ten jest głównym pożywieniem szczeniaka do około 4. tygodnia życia. 

Rozszerzanie diety szczeniaka

Potem następuje okres rozszerzania diety. Możesz powoli włączać do niej dodatkowe składniki, aby układ pokarmowy mógł się powoli przestawić. Może być to karma mokra lub sucha, namoczona w wodzie. Szczeniaki w tym czasie nie mają jeszcze wszystkich zębów, które pozwalałyby na gryzienie suchego pokarmu.

Około 8 tygodnia powinno nastąpić całkowite odstawienie od mleka matki i przejście na pokarm stały. Bardzo ważne jest, aby działać rozważnie i stopniowo, by nie podrażnić delikatnego układu pokarmowego szczeniaka. Jedzenie dla szczeniaka powinno zmieniać konsystencję z papkowatej aż do stałej.

Karma powinna być dostosowana do wieku psa. Najlepiej, żeby była pełnowartościowa i dostarczała szczeniakowi wszystkich niezbędnych do rozwoju substancji odżywczych. Jak widzisz, w pierwszych tygodniach życia największy wpływ na karmienie szczeniaka ma matka.

Karmienie szczeniaka w pierwszych dniach w nowym domu

Jeśli zdecydujesz się na szczeniaka ze schroniska lub z hodowli, pies w pierwszych dniach w nowym domu powinien jeść karmę, którą dostawał w poprzednim miejscu. Możesz też zmienić rodzaj pokarmu, jeśli nie jest dostatecznie dobry – pamiętaj jednak, aby zmiany wprowadzać stopniowo. Układ pokarmowy szczeniaka jest delikatny. Zaleca się, aby na początku mieszać ze sobą w odpowiednich proporcjach dwie karmy, stopniowo zwiększając ilość tej właściwej, na którą chcesz, aby przeszedł twój pupil.

Jaką karmę dla szczeniaka wybrać?

Karmienie szczeniaka to dla wielu nowych właścicieli nie lada wyzwanie. Jeśli zastanawiasz się, jak powinno wyglądać żywienie szczeniaka, od razu należy wspomnieć o tym, że szczenięta mają większe zapotrzebowanie na wszelkie składniki odżywcze niż starsze psy. Zapotrzebowanie to jest uwarunkowane przede wszystkim rasą, wiekiem, wielkością i masą ciała. 

Dawkowanie karmy dla szczeniąt

Jeśli chodzi o dawkowanie karmy dla szczeniaka, dzienną dawkę, jaką powinieneś podawać swojemu psu, znajdziesz na opakowaniu każdej karmy. Pamiętaj jednak, że gramatura ta zazwyczaj dotyczy wszystkich porcji w ciągu dnia i powinna być podzielona na kilka posiłków, a nie dostarczona w jednym. 

Podczas karmienia szczeniaka musisz zwracać uwagę na porcje. Odpowiednie dawkowanie karmy dla szczeniąt jest niezwykle ważne. Jeśli szczeniak będzie dostawał zbyt dużo pokarmu, nie wpłynie to pozytywnie na jego rozwój, może też doprowadzić do otyłości lub spowodować biegunki. Za mało jedzenia sprawi, że pies nie będzie się dobrze rozwijał.

Czym karmić szczeniaka?

Jeśli chodzi o karmienie szczeniaka, istotny jest wybór odpowiedniej karmy. Zatem – czym karmić szczeniaka? Niestety, na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Nie ma też karmy, która będzie idealna dla każdego psa i spełni jego potrzeby żywieniowe i smakowe. 

Dobry pokarm powinien być bogaty w podstawowe składniki odżywcze, takie jak białko, tłuszcze, a także witaminy i minerały. Ma dostarczać szczeniakowi energię niezbędną do prawidłowego rozwoju. 

Nie zapominaj, że musi to być produkt lekkostrawny, gdyż wrażliwy układ pokarmowy twojego pupila dopiero się rozwija. Karma przede wszystkim powinna być przeznaczona dla szczeniąt. Nie bez znaczenia jest również jej smak i aromat, który powinien zachęcać psa do jedzenia.

Karmienie szczeniąt – ile razy dziennie?

Wiesz już, że karmę powinno się dawkować według zaleceń, które znajdziesz na opakowaniu. Jednak pozostaje odpowiedź na pytanie – ile razy dziennie karmić szczeniaka? 

Przede wszystkim już od pierwszych dni w nowym domu trzeba nauczyć zwierzę konkretnego rytmu dnia. Pies powinien dostawać pożywienie o stałych porach. Szczeniaka do około 6. miesiąca życia powinno karmić się częściej niż dorosłego czworonoga. Częstotliwość ta uzależniona jest od indywidualnych potrzeb szczeniaka, a także możliwości właściciela. To, ile razy karmić szczeniaka i jak dobierać porcje, zależy w dużej mierze od tego, jaka będzie docelowa wielkość zwierzęcia. Zbyt małe porcje mogą doprowadzić do zahamowania wzrostu, a zbyt duże do nadwagi. 

Ile posiłków dla szczeniaka?

Szczeniakowi dzienną porcję można podzielić nawet na około 5 mniejszych posiłków. Wraz z wiekiem można ilość tę zmniejszać, a dorosłemu psu podawać dzienne zapotrzebowanie w 2 posiłkach. To oczywiście przykładowy pomysł na karmienie szczeniaka. Ty jako właściciel najlepiej znasz swojego zwierzaka i wiesz, jakie rozłożenie porcji w ciągu dnia będzie dla niego najlepsze. 

Ważne jest przede wszystkim, aby trzymać się dziennej gramatury pokarmu. Jeśli dodatkowo dajesz mu smakołyki, pamiętaj, że one również mają kalorie. Nie można z nimi przesadzać, nie powinny też zastępować posiłków w ciągu dnia.

Poniżej znajdziesz informacje o tym, jak karmić psy, z podziałem na ich wielkość:

  • małe psy – do trzeciego miesiąca życia podajemy trzy posiłki dziennie. Po ukończeniu czwartego miesiąca porcje można zmniejszyć do dwóch;
  • średnie psy – do szóstego miesiąca podajemy trzy posiłki dziennie, później porcje zmniejszamy do dwóch;
  • psy ras dużych i olbrzymich – trzy posiłki dziennie podajemy do szóstego miesiąca życia. Po tym czasie można podawać dwa posiłki dziennie. Co istotne, w tym przypadku pozostajemy przy takiej dawce aż do dorosłości, ponieważ duże psy mają tendencję do skrętu żołądka.

Karmienie szczeniaka to z pewnością nie lada wyzwanie dla właścicieli, którzy wcześniej nie mieli psa. Jeśli to twój pierwszy pupil, dowiedz się wcześniej, jak karmić szczeniaka. Przede wszystkim pamiętaj, że pies przez pierwsze dni w nowym domu powinien jeść karmę, którą dostawał w hodowli lub schronisku. Powinna być ona dostosowana do wieku czworonoga, jego potrzeb i aktywności. 

Gramatura dzienna, jaką powinien dostawać pupil, zawsze widoczna jest na opakowaniu danej karmy. Ilość posiłków w ciągu dnia również powinna być indywidualnie dopasowana do szczeniaka i trybu życia właściciela. Młode psy powinny jeść częściej, mniejsze porcje. Wraz z wiekiem liczba porcji ulega redukcji.

Przepuklina u psa – rodzaje, objawy i przyczyny. Czy jest groźna?

przepuklina u psa

Od razu trzeba wspomnieć o tym, że przepuklina u psa może być niebezpieczna i wymaga bezzwłocznej interwencji specjalisty. W wielu przypadkach jedynym sposobem na pozbycie się problemu jest operacja przepukliny u psa. Jakie są rodzaje przepukliny i jakie daje ona objawy? Jak wyglądają metody leczenia tego schorzenia? Na te i inne nurtujące cię pytania znajdziesz odpowiedź w tym artykule.

Przepuklina u psa – co to jest?

przepuklina u psa - co to

Czym dokładnie jest przepuklina u psa? To wybrzuszenie, najczęściej zlokalizowane na brzuchu. W wyniku przerwy w powłokach brzusznych niektóre narządy lub tkanka tłuszczowa mogą się przemieszczać pod skórę. Wielkość przepukliny zależy od rozmiaru przerwy w powłokach. 

Sytuacja, gdy to narządy wewnętrzne przedostają się pod skórę, jest niezwykle niebezpieczna i może nawet zagrażać życiu zwierzaka. Jeśli tylko zauważysz coś niepokojącego, od razu udaj się do specjalisty. Szybka konsultacja, wykonanie badań i podjęcie leczenia mogą uratować pupilowi zdrowie, a nawet życie. 

Przepuklina u szczeniaka

W większości przypadków przepuklina u starszych psów powstaje na skutek urazu. Jednak sytuacja wygląda inaczej w przypadku młodych zwierząt. Przepuklina u szczeniaka często ma charakter wrodzony i bardzo szybko można ją zdiagnozować. Gdy tylko dostrzeżesz taki problem, udaj się do weterynarza. 

Przepuklina u psa – objawy

przepuklina u psa - objawy

W przypadku przepukliny u czworonoga objawy, które powinny zwrócić twoją uwagę to między innymi: 

  • osłabienie;
  • brak apetytu;
  • wymioty;
  • duszności;
  • ślinienie się;
  • kaszel;
  • wybrzuszenie zlokalizowane na brzuchu lub w okolicy pachwin. 

Jak widzisz, objawy te nie są charakterystyczne dla wyłącznie jednej choroby i mogą wskazywać także na inne przypadłości. Właśnie z tego względu nie należy diagnozować zwierzaka na własną rękę. Powinien zrobić to doświadczony specjalista.

Rodzaje przepukliny u psa

przepuklina u psa - rodzaje

Warto wspomnieć o tym, że wyróżnia się kilka rodzajów przepukliny u psów. 

Przepuklina pępkowa u szczeniaka

Ten rodzaj przepukliny u szczeniaka powstaje w pierwszych tygodniach życia, w miejscu, w którym była pępowina. W większości przypadków to nic groźnego, a przepuklina ustępuje samoistnie. Jeśli nie – wymaga leczenia operacyjnego, gdy zwierzę jest starsze.

Przepuklina pachwinowa u psa

Ta przypadłość pojawia się na skutek zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej i zdecydowanie wymaga szybkiej wizyty u lekarza. Najczęściej taka przepuklina u psa leczona jest operacyjnie.

Przepuklina kroczowa u psa

Przepuklina kroczowa u psa może nawet doprowadzić do problemów z wypróżnianiem. W każdym z tych przypadków konieczna jest szybka wizyta u lekarza, który będzie w stanie pomóc twojemu pupilowi. Czas jest kluczowy.

Przepuklina u psa – leczenie

przepuklina u psa - leczenie

W wielu przypadkach jedynym sposobem na leczenie omawianego schorzenia jest po prostu operacja przepukliny u psa. Nie da się ukryć, że każda operacja u zwierzaka niesie ze sobą ryzyko powikłań. Z tego względu warto wybrać sprawdzone miejsce, gdzie twój zwierzak otrzyma profesjonalną opiekę. 

Po operacji konieczne jest zapewnienie zwierzęciu spokoju i czasu na regenerację i powrót do zdrowia. Niezbędne będą odpowiednie leki, a także dieta. Jednak o wszystkim powinien poinformować cię weterynarz. Pamiętaj, że po zabiegu odbywają się wizyty kontrolne i zmiany opatrunków. Nie obędzie się również bez założenia specjalnego kołnierza, aby zwierzak nie gryzł rany. 

Koszt operacji przepukliny u psa

Zastanawiasz się pewnie, jaki jest koszt operacji przepukliny u psa? Stawka zależy od wielu czynników, w tym konkretnej kliniki, stopnia zaawansowania choroby, wykonanych badań i leków, które będą potrzebne po operacji. W wybranym przez ciebie miejscu na pewno uzyskasz wszystkie niezbędne informacje. 

Przepuklina u psa jest w wielu przypadkach poważną dolegliwością i zdecydowanie nie należy jej lekceważyć. Gdy tylko zauważysz jakieś niepokojące zmiany na ciele zwierzęcia, koniecznie udaj się do weterynarza. Wyłącznie doświadczony specjalista będzie w stanie dokładnie zdiagnozować schorzenie twojego zwierzaka i przywrócić go do zdrowia. Nie podejmuj działań na własną rękę, bo możesz jeszcze bardziej zaszkodzić pupilowi.

Dobra karma dla psa – jak ją wybrać?

dobra karma dla psa

Jeśli chcesz, aby twój zwierzak rozwijał się prawidłowo, koniecznie powinieneś zadbać o to, aby wybrana przez ciebie karma dostarczała mu wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Podczas jej wyboru weź pod uwagę różne czynniki, takie jak rasa, wiek, masa ciała, a także aktywność fizyczna psa. Żywienie pupila będzie wpływać na jego stan zdrowia i długość życia.

Jaką karmę wybrać dla psa? Odpowiedź nie jest łatwa. Rynek zalewają różnorodne produkty, wybór jest naprawdę ogromny. Jak się w tym wszystkim odnaleźć? Możesz postawić na karmę suchą, półwilgotną lub karmę mokrą. Kolejną opcją jest samodzielne przygotowywanie posiłków dla pupila – z gotowych produktów lub surowego mięsa. Która z tych opcji jest najlepsza? Jak zadbać o pupila, aby cieszył się zdrowiem i sprawnością? Na te pytania znajdziesz odpowiedź w dalszej części artykułu!

Karma dla psa – żywienie pupila

Od razu trzeba zaznaczyć, że pojęcie dobrej karmy dla psa jest dość płynne. Potrzeby żywieniowe pupila zależą od różnych czynników, przede wszystkim:

  • wieku;
  • rasy;
  • masy ciała;
  • płodności;
  • codziennej aktywności fizycznej. 

Pod uwagę musisz wziąć również ewentualne alergie czy choroby.

Jaka karma dla psa będzie najlepsza? Dobry produkt powinna zawierać przede wszystkim białko, tłuszcze, a także witaminy i minerały. Prócz tego ważne jest jeszcze, skąd te składniki pochodzą. Te mające źródło w produktach odzwierzęcych będą lepiej przyswajalne od takich, które pozyskiwane są z roślin.

Wpływ żywienia na stan psa

Żywienie jest bardzo ważne dla ogólnego zdrowia psa. Jeśli pupil jest niedożywiony i nie otrzymuje najważniejszych składników odżywczych lub, gdy karma nie jest dopasowana do jego potrzeb, bardzo szybko to zauważysz. Pojawią się takie objawy jak:

  • pogorszenie stanu zdrowia;
  • apatia i niechęć do zabawy;
  • nagłe wysypki;
  • biegunki i wymioty.

To jedne z objawów problemów z układem pokarmowym i niedożywieniem. 

Niestety, nie da się jednoznacznie wskazać, jaka jest dobra karma dla psa. Musisz znaleźć najlepsze rozwiązanie dla swojego pupila, posługując się metodą prób i błędów. Najlepsza jest po prostu obserwacja tego, jak zachowuje się on po danej karmie i czy występują jakieś niepokojące symptomy. 

Dobra karma dla psa – cechy

Nie da się wskazać jednej karmy dobrej dla każdego psa, ale można wyróżnić kilka czynników, na które powinieneś zwrócić uwagę. Oczywiście najważniejszy jest jej skład. Dobra karma dla psa powinna zawierać jak najwięcej mięsa. Warto, aby była pozbawiona niepotrzebnych zapychaczy, takich jak zboża, makaron czy ryż. Dodatkowo możesz wzbogacić dietę swojego pupila o wartościowe smakołyki dla psów, które stanowią też dobrą nagrodę w trakcie szkolenia. Jednak pamiętaj – nie powinny one zastępować psu pełnowartościowego posiłku. 

Czego nie może jeść pies?

Pies nie powinien dojadać po tobie resztek ze stołu. To największy błąd, jaki popełniają właściciele psów. Pamiętaj, że pies nie może jeść czekolady i wielu innych produktów przeznaczonych dla ludzi. Część z nich jest dla niego po prostu toksyczna. Spożycie nawet niewielkiej ich ilości może prowadzić do śmierci zwierzęcia.

Pamiętaj, że to dobra karma dla psa jest podstawą jego żywienia. Jeśli będziesz podawał mu jedzenie ze stołu, nie zdziw się, że odmawia spożywania tego, co ma w misce.

Jaką karmę wybrać dla psa?

Ogólnie można podzielić karmy dla psów na karmy suche, półwilgotne i mokre. Gotowe karmy są dobrze zbilansowane i dopasowane do potrzeb pupila. Która z nich będzie najlepsza? Wszystko zależy od twojego budżetu. Wszystkie produkty są równie wartościowe, jeśli dobrze zbilansowane. Po prostu trzeba zwracać uwagę na skład każdej formuły. Mięso jest najważniejszym składnikiem w karmie dla psa i powinno być na pierwszym miejscu.

Dobra karma dla psa to przede wszystkim produkt, który dostarcza do organizmu twojego pupila wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Musi być dobrze zbilansowany, lekkostrawny i oczywiście smaczny. Bardzo ważny są smak i aromat – im bardziej będą atrakcyjne, tym chętniej pies będzie jadł karmę.

Czym kierować się przy wyborze karmy dla psa?

Czym powinieneś kierować się przy wyborze dobrej karmy dla psa? Przede wszystkim musisz zwrócić uwagę na takie aspekty jak:

  • wiek;
  • rasę;
  • wielkość;
  • masę ciała;
  • aktywność fizyczną na co dzień;
  • aktualny stan zdrowia;
  • ewentualną ciążę czy okres karmienia miotu;
  • indywidualne preferencje psa. 

Nie ma sensu podawać zwierzęciu produktu, który po prostu mu nie smakuje, nawet jeśli to dobra karma dla psa. Na rynku obecnie jest tak szeroki wybór, że z pewnością znajdziesz formułę z odpowiednim składem, która przypadnie do gustu twojemu pupilowi pod względem smaku. 

Jaka sucha karma dla psa?

Zastanawiasz się, jaka sucha karma dla psa będzie najlepsza? Granulaty to świetnie zbilansowane posiłki, które dostarczają psu energii i niezbędnych składników odżywczych. Karma sucha ma postać drobnych, suchych kulek, które nie tylko są pożywne, ale także pomagają oczyszczać zęby i utrzymywać je w dobrym stanie. Nie da się zaprzeczyć, że higiena jamy ustnej u psów jest niezwykle ważna. 

Zalety suchej karmy

Jakie są zalety suchej karmy dla psów? Po pierwsze, zazwyczaj jest ona tańsza niż karma mokra. Poza tym wygodniej i bardziej precyzyjnie możesz ją dawkować. Również po posiłku będziesz miał mniej sprzątania.

Co zrobić, jeśli kupiłeś psu karmę suchą, a on nie chce jej jeść? Nie musisz od razu rezygnować z tej formy posiłków i przechodzić na karmę mokrą. Nawet dobra karma dla psa może mu po prostu nie przypaść do gustu. Na początek kupuj więc małe opakowanie, aby sprawdzić, czy dany smak odpowiada psu.

Pamiętaj również, że pupil zawsze powinien mieć w misce świeżą wodę. Nawadnianie również odgrywa bardzo ważną rolę, jeśli chodzi o jego dobre samopoczucie i zdrowie. 

Jaka mokra karma dla psa?

Na co zwrócić uwagę w przypadku karmy mokrej? Zdecydowanym plusem karmy mokrej jest to, że oprócz dostarczenia niezbędnych składników odżywczych, zapewnia także wodę. Jednocześnie, dobra karma mokra dla psa jest po prostu droższa od suchej. Sprawdzi się dla niejadków, bo jest zdecydowanie bardziej aromatyczna i atrakcyjna dla zwierzaka. W tym przypadku również trzeba zwracać uwagę na skład karmy, w którym na pierwszym miejscu powinno być mięso. 

Najlepsze przysmaki dla psów

Choć dobra karma dla psa to podstawa, smakołyki też mogą pojawić się w diecie czworonoga. Nie powinny jednak zastępować pełnowartościowego posiłku. To jedynie dodatek, który trzeba wliczać w podaż kaloryczną każdego dnia – inaczej możesz sprawić, że twój pies nadmiernie przytyje. To może prowadzić do wielu poważnych chorób i pogorszenia jakości życia. W przypadku smakołyków również postaw na pełnowartościowe produkty z dobrym składem.

Żywienie zwierzaka ma wpływ na jego zdrowie i codzienne funkcjonowanie. Powinieneś wybierać pełnowartościowe karmy z dobrym składem. Nie ma znaczenia, czy postanowisz karmić psa karmą suchą, półwilgotną czy mokrą. Zwracaj uwagę na to, aby w składzie na pierwszym miejscu znajdowało się mięso. Wystrzegaj się wypełniaczy takich jak zboża, makarony czy ryż. 

Jeśli zadbasz o odpowiednie żywienie pupila, możesz mieć pewność, że zmniejszysz ryzyko pojawienia się u niego niektórych chorób. Dobra karma dla psa powinna dostarczyć zwierzakowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych. To podstawa, aby czworonóg czuł się dobrze i był pełen energii.

Pies bez sierści – poznaj 4 łyse rasy psa!

pies bez sierści

Każdy pies wymaga uwagi i pielęgnacji, niezależnie od tego, jakiej jest rasy. Z pewnością minusem u psów, które mają sierść, jest to, że linieją. Z kolei w przypadku psów z włosami konieczne są częste wizyty u fryzjera. 

Można by pomyśleć, że pielęgnacja łysego psa nie jest skomplikowana i nie zabiera dużo czasu, ponieważ nie ma on włosów ani sierści. Nic bardziej mylnego. Nagie psy również wymagają zabiegów i opieki, bo ich skóra jest bardzo wrażliwa. Jakie rasy psów mają włosy? Jakie rasy to psy bez sierści? Odpowiedź znajdziesz w dalszej części artykułu!

Łyse psy – historia

pies bez sierści - łyse psy

Zastanawiasz się pewnie, skąd się wzięły i jaka jest historia gołych psów. Mianowicie psy bez sierści pojawiły się już około 3 tysiące lat p.n.e. w Afryce i Azji. Obecnie na świecie wyróżnia się tylko kilka takich ras. 

Kiedyś uważano, że nagie psy świetnie sprawdzają się jako termofor dla właściciela. Co więcej, właśnie w ten sposób wykorzystywane były te psy przez chińskiego cesarza. Do tej pory rasy gołych psów wzbudzają ogromne zainteresowanie. Nie da się ukryć, że to bardzo oryginalne zwierzaki, właśnie ze względu na swój wygląd.

Gołe psy – jakie rasy nie mają sierści ani włosów?

Jakie są najbardziej popularne rasy psów, które nie mają ani sierści, ani włosów? Nie jest ich wiele – najbardziej popularne są tylko cztery. Bez wątpienia ich wygląd przyciąga uwagę. To cudowne psy, które potrafią być prawdziwymi przyjaciółmi i świetnie odnajdują się również w rodzinach z dziećmi. Choć łyse psy nie są w Polsce bardzo popularne, to trend ten powoli ulega zmianie. 

Grzywacz chiński

Nie da się ukryć, że wygląd tego psa jest bardzo charakterystyczny. Nie da się przejść obok niego obojętnie. Psy te występują w dwóch odmianach: powder puff, która jest w pełni owłosiona, i bezwłosej. Jednakże te psy bez sierści nie są całkowicie łyse – mają trochę włosów na głowie, łapach i ogonie. Warto podkreślić, że ta rasa jest idealna dla rodzin z dziećmi. Jej przedstawiciele są weseli, przyjaźni i chętni do zabawy. Nie mają silnego instynktu łowieckiego, nie są agresywne. 

Nagi pies meksykański

To cudowne psy, które przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny, są bardzo żywiołowe i energiczne, nie lubią się nudzić. Niezwykle sympatyczne i czułe w stosunku do swoich bliskich, jednak potrzebują trochę czasu, aby zdobyć zaufanie do obcych. Musisz brać pod uwagę, że te psy bez sierści potrzebują sporej dawki ruchu. 

Nagi pies peruwiański

Nagi pies peruwiański to również rasa, która polecana jest dla rodzin z dziećmi. Psy te są spokojne, przywiązują się do swojej rodziny, uwielbiają się bawić. Szybko się uczą i bardzo chętnie współpracują z człowiekiem. W stosunku do obcych osób są nieufne – to dobry pies bez sierści dla ciebie, jeśli nie lubisz spoufalać się z każdym na ulicy.

Amerykański nagi terrier

Warto podkreślić, że jest to najmłodsza rasa psów bez włosów. Pierwszy osobnik narodził się w latach 70. XX wieku w USA. To inteligentne i energiczne psy. Jeśli poświęcisz im wystarczająco dużo uwagi, z pewnością będą z tobą współpracować i reagować na komendy.

Nagie psy – jak wygląda pielęgnacja?

pies bez sierści - nagie psy

Mogłoby się wydawać, że gołe psy nie wymagają szczególnej pielęgnacji ze względu na to, że nie mają sierści, którą trzeba czesać. Teoretycznie nie ma też konieczności zapisywania ich na wizyty u groomera. Jednak sprawa nie jest taka prosta. 

Kąpiele psów bez sierści

Nagie psy wymagają specjalnej pielęgnacji ze strony właściciela. Po pierwsze trzeba zaznaczyć, że łyse psy powinny być kąpane nawet częściej niż włochate czworonogi. Szampon powinien być dostosowany do danej rasy; przede wszystkim musi być bardzo delikatny i hipoalergiczny. Po kąpieli można używać specjalnych kremów pielęgnacyjnych. 

Pies bez sierści – ochrona skóry

Musisz mieć świadomość, że skóra psa ma inne potrzeby, niż skóra człowieka, i do jej pielęgnacji nie nadają się kosmetyki dla ludzi. W okresie letnim trzeba chronić ją przed słońcem. Z kolei zimą wskazane są ubrania, dzięki, którym psu nie będzie zimno. 

Jeśli w twoim domu mieszka pies bez sierści, musisz poświęcić jego pielęgnacji nieco uwagi. Ze względu na to, że pupil pozbawiony jest naturalnej ochrony w postaci sierści lub włosów, znacznie bardziej narażony jest na działanie czynników zewnętrznych. W związku z tym, wymaga szczególnej uwagi.

Pies bez sierści czy nadaje się dla alergików?

pies bez sierści - dla alergików

Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy pies bez sierści nadaje się dla alergików. Wszystko zależy od stopnia nasilenia alergii. Trzeba pamiętać, że w przypadku zwierząt domowych może uczulać nie tylko sierść, ale także substancje zawarte w ślinie i naskórku. 

Z tego powodu, jeśli jesteś uczulony na psa, przed podjęciem ostatecznej decyzji skonsultuj się ze swoim lekarzem, a także doświadczonym hodowcą danej rasy. Oczywiście, psy z włosami zamiast sierści są znacznie mniej uczulające i w większości przypadków nadają się również dla alergików. Mimo to nie podejmuj pochopnie decyzji o kupnie zwierzaka. 

To, czy dana rasa nie będzie cię uczulać, jest kwestią indywidualną. Skonsultuj się z alergologiem i dopiero wtedy pomyśl o przygarnięciu do swojego domu pupila. 

Pies bez sierści – cena

pies bez sierści - cena

Jaka jest cena psa bez sierści? To z pewnością jedno z istotnych pytań, jeśli myślisz o jego zakupie. Musisz pamiętać o tym, aby wybierać sprawdzone i legalne hodowle. Jedynie wtedy możesz mieć pewność, że szczeniak został dobrze wychowany, miał zapewnione wszystko, co było mu potrzebne, a także, że jest zdrowy i gotowy do zmiany domu. Jedynie te legalne hodowle są pod stałą kontrolą związku kynologicznego. 

Wybierając rasowego psa z hodowli, musisz się liczyć z tym, że nie będzie to mały wydatek. Cena psa bez sierści zależy od konkretnej hodowli. Innymi czynnikami, które mają wpływ na stawkę za psa, są jego pochodzenie, linia hodowlana, a nawet rasa czy miejscowość, w której znajduje się hodowla. Jednak cena za psa rasowego bez włosów zaczyna się mniej więcej od 3000 złotych w górę. 

Pies bez sierści to z pewnością bardzo ciekawy zwierzak. Istnieją psy, które zamiast sierści mają włosy, oraz takie, które całkowicie pozbawione są okrywy. Przyciągają uwagę swoim wyglądem, ale i charakterem, gdyż są bardzo przyjazne w stosunku do ludzi. 

Jeśli chcesz przygarnąć do swojego domu gołego psa, koniecznie przemyśl tę decyzję. Mogłoby się wydawać, że psy te nie wymagają szczególnej pielęgnacji, jednak nic bardziej mylnego! Ze względu na brak naturalnej bariery ochronnej, to właściciel musi zabezpieczyć psa przed promieniowaniem słonecznym, a także niską temperaturą.

Podszerstek – co to jest? Jak wygląda wyczesywanie podszerstka?

podszerstek

U większości psów sierść ma dwie warstwy – podszerstek i włos okrywowy. Regularne wyczesywanie podszerstka może znacznie ograniczyć linienie psa i wyeliminować problem wszechobecnej sierści. Czym dokładnie jest podszerstek? Na czym polega wyczesywanie podszerstka? Jaką szczotkę do tej czynności wybrać? A może lepiej sprawdzi się grzebień do podszerstka? Odpowiedź na te pytania znajdziesz właśnie w artykule.

Podszerstek u psa – co to jest?

podszerstek - co to

Czym jest podszerstek u psa? Jest to warstwa włosa, która najbardziej przylega do skóry. Podszerstek może być miękki i puszysty albo twardy i zbity. Pełni bardzo ważne funkcje, bo zabezpiecza skórę psa przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak:

  • słońce;
  • zbyt wysokie lub zbyt niskie temperatury;
  • przypadkowe uszkodzenia podczas spacerów;
  • wilgoć i wodą.

Nie da się zaprzeczyć, że jest on po prostu psom bardzo potrzebny. Niemniej, nie wszystkie rasy mają podszerstek. Przykładowo, psy z włosami są zwykle go pozbawione. To samo dotyczy niektórych ras gładkowłosych, na przykład takich jak dobermany.

Podszerstek a upały

Wielu właścicieli czworonogów nadal uważa, że najlepszym sposobem, aby psu było chłodniej podczas upałów, jest ogolenie go prawie na łyso. Jednak w większości przypadków jest to duży błąd. Pies pozbawiony sierści będzie bardziej narażony na działanie promieni słonecznych, poparzenia, a także na niskie temperatury. Podszerstek u wielu ras jest efektem ich przystosowania do warunków, w których żyły.

Wyczesywanie podszerstka

podszerstek - wyczesywanie

Trzeba pamiętać o tym, że podszerstek należy wyczesywać regularnie, szczególnie w okresach intensywnego linienia, czyli w okolicach wiosny lub jesieni. Gdy zaniedbasz tę część pielęgnacji, możesz być pewny, że bardzo szybko pojawią się kołtuny, których później nie będziesz w stanie rozplątać. Poza tym, niewyczesywany podszerstek stanowi idealne schronienie dla niechcianych kleszczy czy pcheł. 

Jak często wyczesywać podszerstek?

Pewnie zastanawiasz się nad tym, jak często powinieneś dbać o wyczesywanie podszerstka? Wszystko zależy przede wszystkim od konkretnej rasy, wielkości psa czy długości sierści. 

Pamiętaj również, że już od pierwszych dni w nowym domu trzeba przyzwyczajać malucha do zabiegów pielęgnacyjnych, w tym także do czesania. Najlepiej zaczynać od dosłownie kilku chwil dziennie, aby pies nie skojarzył wyczesywania podszerstka z czymś nieprzyjemnym.

Szczotka do wyczesywania podszerstka

podszerstek - szczotka

Co będzie lepsze – szczotka do wyczesywania podszerstka czy może grzebień do podszerstka? Musisz dobrać akcesoria przede wszystkim do rasy i gabarytów pupila. 

Szczotka do wyczesywania podszerstka

Szczotka ma zazwyczaj mocno zagęszczone i dosyć ostre igiełki. W związku z tym właściciel musi ostrożnie się nią posługiwać. Kolejnym aspektem, na który trzeba zwrócić uwagę, jest to, jak leży ona w dłoni i czy wygodnie się ją trzyma. Szukając odpowiedniej szczotki do wyczesywania podszerstka, przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, czy ma profilowany uchwyt. Zwiększy to komfort zabiegów pielęgnacyjnych zarówno dla właściciela, jak i dla psa.

Grzebień do podszerstka

Świetny do wyczesywania psa jest także grzebień do podszerstka. Powinien mieć bardzo gęsto osadzone ząbki. Jego długość dopasuj do rodzaju okrywy swojego psa.

Musisz samodzielnie sprawdzić, co okaże się lepsze do wyczesywania podszerstka w przypadku twojego pupila. 

Podszerstek u psa – czego należy unikać?

podszerstek - czego unikać

Na co powinieneś zwrócić szczególną uwagę, wyczesując psa lub chcąc skrócić jego sierść? Przede wszystkim nie powinno się golić psów na łyso, jeśli nie zaleca tego weterynarz. Sierść stanowi barierę ochronną. Nie używaj szczotek czy grzebieni, które przeznaczone są dla człowieka. Wykonuj zabiegi pielęgnacyjne regularnie – mają być one po prostu rutyną w relacji z czworonożnym przyjacielem. Mając na uwadze dobro zwierzaka, bądź delikatny podczas wyczesywania podszerstka i spraw, aby stało się to dla psa przyjemnością, a nie karą. 
Jednym z obowiązków, jakie spoczywają na właścicielu, jest pilnowanie i regularne wykonywanie różnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wyczesywanie podszerstka jest bardzo ważne, aby pies wyglądał nie tylko ładnie, ale także, aby w sierści nie tworzyły się kołtuny. W sklepach zoologicznych znajdziesz szeroki wybór różnych produktów do czesania sierści. Jeśli nie wiesz, na co się zdecydować, poproś o poradę kompetentną osobę w sklepie lub doświadczonego groomera. Jedno jest pewne – nie możesz zapominać o regularnej pielęgnacji psa i wyczesywaniu podszerstka.

Patron zwierząt – kim był Święty Franciszek z Asyżu?

patron zwierząt

Jeśli do tej pory nie miałeś okazji poznać historii świętego Franciszka, czas to zmienić. Jest on symbolem troski o bliźniego, a także o zwierzęta. Odgrywały one bardzo dużą rolę w jego życiu. Zdarza się nawet, że 4. października – w imieniny Franciszka i Dzień Zwierząt – odprawiane są specjalne msze, w których mogą uczestniczyć właściciele i ich pupile. Nie da się zaprzeczyć, że to ciekawa inicjatywa.

Dlaczego święty Franciszek z Asyżu został patronem przyrody? Kim był i jakie życie wiódł? Sprawdź!

Kim był św. Franciszek z Asyżu?

patron zwierząt - kim był

Na początku warto wiedzieć kilka słów o tym, kim był św. Franciszek z Asyżu. Urodził się on w 1181 roku w dosyć bogatej rodzinie. W wieku 24 lat nawrócił się, gdy objawił mu się Bóg. To był przełom. Franciszek chciał iść śladami Jezusa, dlatego postanowił wyrzec się bogactwa i życia w dostatku. Tym, co miał podzielił się z ubogimi. 

To jednak nie wszystko – nie bez powodu jest on dziś znany jako święty patron zwierząt. Franciszek troszczył się on nie tylko o bliźniego, ale także o otaczającą go naturę. Uświadamiał ludzi, chciał kształtować w nich poczucie, że otaczająca ich przyroda i zwierzęta są niezwykle ważne. 

Jako patron zwierząt św. Franciszek żył bardzo skromnie. W jego naukach mimo to odkryto istotne prawdy. Dbał o wszystko, co go otaczało, doceniał najdrobniejsze rzeczy. 

Święty Franciszek z Asyżu – dlaczego jest patronem przyrody?

patron zwierząt - święty franciszek

W Biblii nie brakuje powodów, dla których ten święty – patron zwierząt – został uznany za ich obrońcę. Niejednokrotnie chronił je przed ludzkimi krzywdami oraz przemawiał do nich, aby i one nie robiły krzywdy ludziom. Po swoim nawróceniu i zrezygnowaniu z życia w dostatku, żył blisko zarówno zwierząt, jak i natury. 

Umiłowanie przyrody było dla jej patrona, św. Franciszka, jedną z najważniejszych wartości. Celem jego życia było pomaganie ludziom i uczenie ich odpowiedniego podejścia do zwierząt i przygody. Jego zdaniem zwierzęta miały takie samo prawo do życia jak ludzie. Co więcej, do dziś umiłowanie przyrody jest jedną z podstawowych zasad zakonu franciszkanów.

Życie tego świętego patrona zwierząt było bardzo skromne i ubogie. Wszystkim, czym miał, dzielił się z naturą. To w niej odnajdywał kontakt z Bogiem. Pokazywał, czym są prawdziwa miłość i szacunek do wszystkich stworzeń i otaczającego świata. Nic więc dziwnego, że został on patronem zwierząt domowych, a także patronem przyrody.

Św. Franciszek – patron wielu rzeczy

patron zwierząt - patron wielu rzeczy

Prawie każdy wie, że św. Franciszek to patron zwierząt. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z tego, że jest to bardziej sprecyzowany termin. I tak, jako patron zwierząt, święty ten roztacza też opiekę nad całą ekologią i ekologami. Chroni też hodowców ptactwa domowego, a także ornitologów. Co więcej, nie jest to tylko patron zwierząt, bo zwracają się do niego również niewidomi, aktorzy, ubodzy, harcerze, a nawet więźniowie.
Święty patron zwierząt, czyli święty Franciszek z Asyżu, to postać warta uwagi. Jego postawa wobec bliźniego, zwierząt i natury jest godna naśladowania. W dzisiejszych czasach bardzo często brakuje empatii, warto nauczyć się jej na nowo. Każdy miłośnik przyrody powinien wiedzieć, kim jest patron zwierząt domowych, i świętować 4 października Światowy Dzień Zwierząt!