Niektóre koty ślinią się z powodów fizjologicznych. Jest to u nich objawem silnych pozytywnych emocji, na przykład wywołanych bliskim kontaktem z opiekunem. Zdarza się to jednak stosunkowo rzadko. Czym częściej może być spowodowany ślinotok u kota? Przyczyny są różne. Nagła ślina kota może świadczyć o zatruciu, problemach w obrębie jamy ustnej czy nawet o zakłaczeniu. Przekonaj się, kiedy i jak reagować na takie symptomy!

Śliniący się kot a choroby dziąseł

Jedną z najczęstszych przyczyn nadmiernego ślinienia się kotów są choroby dziąseł i stany zapalne w obrębie jamy ustnej. 

Koty, tak samo jak ludzie, powinny być poddawane regularnym kontrolom dentystycznym. Na corocznej wizycie u lekarza weterynarii wskazane jest sprawdzenie pupila pod kątem odkładającego się kamienia nazębnego. Jego nadmiar prowadzi do niszczenia zębów i stanów zapalnych dziąseł. Powoduje to ból i dyskomfort, które połączone są ze wzmożoną produkcją śliny. 

Ślinotok u kota może być przyczyną kłopotów

Nawet niewielkie ilości kamienia nazębnego powinny być usuwane, zanim dojdzie do stanów zapalnych. Zaniedbanie to nie tylko ból kota podczas jedzenia i dyskomfort. Bakterie z jamy ustnej wędrują do serca i nerek, powodując bardzo poważne choroby układowe. 

Stany zapalne jamy ustnej najczęściej dotykają starszych kotów, jednak nie zawsze jest to reguła. Przedstawiamy przypadek kotki Fasolki, która tuż po pierwszych urodzinach przeszła szereg zabiegów po limfocytarno-plazmocytarnym zapaleniu jamy ustnej. W konsekwencji straciła wszystkie zęby. Ślinotok u kota zdecydowanie nie powinien być ignorowany.

Ślinienie się kota a zakłaczenie

Za ślinotok u kota nierzadko odpowiedzialne są kule włosowe. Zazwyczaj tego typu problemy dotyczą przede wszystkim długowłosych zwierzaków, jednak nie jest to reguła. Intensywne linienie i brak regularnego wyczesywania sprawiają, że kot połyka więcej włosów, niż jest w stanie zwrócić. 

Czy kule włosowe mogą być niebezpieczne?

Kule włosowe tworzą pilobezoary, które utykają na różnych etapach układu pokarmowego. W skrajnych przypadkach mogą nawet zablokować drożność jelit. Jeżeli jednak utkną na wysokości przełyku lub gardła, dochodzi do problemów z połykaniem i odruchów wymiotnych. Te skutkują nadmierną produkcją śliny. Warto więc bardzo uważnie przyglądać się kotu i dbać o profilaktykę odkłaczania. 

Ślinotok u kota a zatrucie

Niestety, ślinotok u kota to także jeden z wielu objawów poważnego zatrucia. W warunkach domowych jest ono najczęściej wywołane spożyciem trującej dla kota rośliny. Oczywiście, samo wzmożone ślinienie się nie świadczy o zatruciu. Jednak musisz koniecznie udać się do weterynarza, jeśli towarzyszą mu:

• drgawki;
• biegunka;
• utrata przytomności;
• wymioty;
• apatia;
• problemy z oddychaniem,

Stan kota jest wówczas bardzo poważny i skutki zatrucia zagrażają jego życiu. 

Ślinotok u kota a stres 

Przyczyny ślinotoku u kota bardzo często mogą tkwić w przeżywanym przez zwierzaka dużym stresie. U niektórych kotów da się zauważyć wzmożone wydzielanie się śliny w sytuacjach, które są dla nich emocjonalnie trudne. Może być to wizyta u weterynarza albo przerażenie wywołane nagłym hukiem. Wiele kotów ślini się w sylwestrową noc na dźwięk fajerwerków lub nawet podczas burzy. 

Ślinotok u kota może oznaczać przewlekły stres

W schroniskach i kociarniach można łatwo zauważyć, że koty, które straciły dom i opiekuna, bardzo często reagują nadmiernym ślinieniem się. Jeżeli wykluczone zostaną przyczyny zdrowotne, bardzo możliwe, że chodzi o przewlekły stres i poczucie braku kontroli nad sytuacją. 

Ślina kota podczas podawania leków

Osoby, które przynajmniej raz podawały kotu tabletkę na odrobaczanie, zazwyczaj wiedzą, że może ona doprowadzić do prawdziwego wodospadu śliny. Niektóre mruczki reagują ślinotokiem na samo zetknięcie się tabletki z ich pyszczkiem. Dlaczego tak się dzieje? 

Dlaczego leki powodują ślinotok u kota?

Wszystko przez smak leków. Warto zaznaczyć, że smak jest najmniej intensywnym ze wszystkich kocich zmysłów. Naukowcy już dawno udowodnili, że koty nie czują słodkiego smaku, co najpewniej wynika z tego, że jako mięsożercy nie mają potrzeby spożywania dodatkowych cukrów. Są natomiast bardzo wyczulone na smak gorzki. Dlaczego? W tej kwestii nie ma pewności, ale być może dlatego, że występujące w przyrodzie trucizny mają właśnie gorzki smak. 

Ślinotok a wrażliwy zmysł smaku u kota

Ślinotok u kota może pojawić się w następstwie spróbowania czegoś, co zdecydowanie mu nie smakuje. Może to być nieprzeznaczony dla nich pokarm, lek, a nawet… robak. Niektóre pluskwiaki są dla kotów niesmaczne do tego stopnia, że powodują u swoich oprawców kilkunastominutowy potok śliny. 

Ślinotok u kota a choroba nerek

Wzmożone ślinienie się kota bywa nietypowym objawem ostrej lub przewlekłej choroby nerek. Czasami związane jest ze wzmożonym pragnieniem. Możesz wówczas zaobserwować, że kot nie tylko więcej pije, lecz także pochyla się nad miseczką z wodą i długo się w nią wpatruje. To nieswoiste objawy, które zdecydowanie powinny wzbudzić twoją czujność. 

Ślinotok u kota – nie lekceważ go

Ślinotok u kota może świadczyć o bardzo różnych problemach – zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Jedno jest pewne, nie wolno go ignorować. Niektóre koty ślinią się w wyniku silnych pozytywnych emocji. To rzadka przypadłość, ale nie powinna cię niepokoić. 

Jeżeli nadmierne ślinienie pojawi się nagle, zdecydowanie warto zwrócić na nie uwagę. Połączone z nieprzyjemnym zapachem może świadczyć o toczącym się w pyszczku stanie zapalnym. Jeżeli zaś towarzyszą mu drgawki, apatia i wymioty bardzo możliwe, że są to objawy poważnego zatrucia. 

Ślinienie się kota warto potraktować tak samo, jak każdą inną zmianę w jego fizjologii lub zachowaniu. Patrz na nie całościowo, zawsze w kontekście innych podejrzanych objawów i okoliczności, które temu towarzyszą. Możliwe, że twój kot mocno się zestresował, ale to szybko minie. Czasem jednak może on jednak cierpieć na poważną chorobę nerek. Każda nieprawidłowość w jego zachowaniu wymaga czujności z twojej strony.

Chore oczy u kota to poważny problem, z którym mierzy się wielu opiekunów. Czasami ich objawy są nieswoiste i wynikają z bardzo różnych czynników – urazów mechanicznych, infekcji wirusowych, czy bakteryjnych. Dowiedz się, jakie są najczęściej występujące kocie choroby oczu i jak skutecznie sobie z nimi radzić. Choroby oczu u kota trzeba najpierw zauważyć, by móc z nimi walczyć, dlatego warto przeczytać nasz tekst. Widzisz zaropiałe lub suche kocie oczy? Co to znaczy? Odpowiadamy i przedstawiamy najczęstsze problemy, jakie mogą dotknąć twojego mruczka!

Choroby oczu u kota – koci katar

Koci katar nie chorobą oczu w ścisłym sensie. Wywoływany przez kaliciwirusy lub herpeswirusy często prowadzi jednak do powikłań okulistycznych. Szczególnie narażone na nie są kociaki, które nie mają jeszcze w pełni wykształconego układu odpornościowego. 

Czym może skutkować koci katar?

Małe koty z zaropiałymi i posklejanymi oczami to bardzo powszechny widok, szczególnie latem. Konieczne jest kompleksowe leczenie antybiotykami i kroplami do oczu. Niestety, w wielu przypadkach nie udaje się zadziałać odpowiednio szybko. Tej choroby oczu u kota nie wolno bagatelizować. Nieleczony koci katar prowadzi do utraty wzroku, a w skrajnych przypadkach – nawet do śmierci. Czasami jedynym ratunkiem dla kota jest amputacja gałek ocznych. 

Co robić, gdy koci katar powoduje kłopoty z oczami?

W przypadku problemów z oczami u kociąt trzeba działać szybko. Leczenie jest kompleksowe i wymaga zaangażowania także ze strony opiekuna. Zlepione powieki trzeba rozklejać, a oczy zakraplać kilka razy dziennie. Kot musi również przyjmować antybiotyki. 

Choroby oczu u kotów – zaćma

Zamglone oko u kota to często pierwszy objaw zaćmy, czyli choroby, która powoduje zmętnienie soczewki. Przyczyny tego schorzenia mogą być bardzo różne. Czasami choroba rozwija się na tle idiomatycznym u kocich staruszków. Może być także wynikiem urazu lub powikłaniem po chorobie – na przykład po toksoplazmozie. 

Przy zaćmie stosuje się farmakoterapię. Jednak leki jedynie spowalniają rozwój choroby. Najskuteczniejszym sposobem na wyleczenie kota jest operacja. U starszych kotów często tak poważny zabieg nie wchodzi w grę, dlatego choroba prowadzi do całkowitej ślepoty. 

Choroby oczu u kota – jaskra

Jaskra to choroba oczu, która dotyka przede wszystkim starsze zwierzaki. Zmiany mogą pojawić się na jednym oku lub dwojgu z nich. Najczęściej prowadzą do wodoocza, czyli znacznego wizualnego powiększenia się gałki ocznej. Oko może także zmieniać kolor, a w wielu przypadkach dochodzi do powiększenia się źrenicy. 

Czy jaskra to groźna choroba oczu u kota?

W przeciwieństwie do wielu innych chorób oczu u kota jaskra nie prowadzi do utraty wzroku. Zmiany nie powodują także dużych zmian i bólu. Konieczna jest jednak skuteczna diagnostyka i ustalenie przyczyny problemu. 

Terapia jaskry polega przede wszystkim na podawaniu kropli do oczu o złożonym działaniu. Trzeba przygotować się na to, że leczenie będzie długotrwałe. Wiele zależy również od tego, jak bardzo zaawansowana jest choroba. 

Choroby oczu u kota – zespół suchego oka

Zespół suchego oka to stosunkowo częsta choroba zapalna, która fachowo nazywana jest suchym zapaleniem rogówki i spojówki. Na czym polega? Gruczoły łzowe nie działają poprawnie. Nie wytwarzają łez, co prowadzi do przesuszenia się gałki ocznej. 

U chorego kota można zaobserwować ropny wyciek z oczu, który czasami przybiera nieco lepką, ciągnącą się formę. Ciągła suchość powoduje ból i dyskomfort. Oko kota jest przekrwione i zaczerwienione. Aby potwierdzić zespół suchego oka, konieczne będzie przeprowadzenie badania klinicznego, a czasem także badań okulistycznych. 

Choroby oczu u kota – leczenie zespołu suchego oka

Czy zespół suchego oka da się wyleczyć? Na szczęście, leczenie tej choroby oczu u kota nie jest zbyt skomplikowane. Większym problemem, jest to, że schorzenie samo w sobie stanowi powikłanie lub wręcz objaw poważnych schorzeń układowych. Przy okazji diagnozy warto więc dodatkowo wykonać badania krwi, ponieważ może okazać się, że kot cierpi na cukrzycę lub niedoczynność tarczycy. 

Choroby oczu u kota – zapalenie spojówek

Zapalenie spojówek to bardzo częsta choroba oczu u kota. Aby skutecznie ją leczyć, trzeba najpierw dokładnie zdiagnozować źródło problemu. Może on bowiem wynikać z bardzo różnych czynników – od banalnych urazów mechanicznych po niebezpieczne dla życia choroby nowotworowe. Jest między innymi następstwem:

• chorób wirusowych;
• infekcji bakteryjnych; 
• jaskry;
• alergii.

Jak widać, zapalenie spojówek jest bardziej objawem niż chorobą oczu u kota samą w sobie. Spuchnięte i przekrwione spojówki zawsze wymagają głębszej diagnostyki. Tylko w ten sposób da się przejść do skutecznego leczenia. Forma terapii zależy bowiem od tego, jaka dokładnie jest przyczyna zapalenia. 

Choroby oczu u kota – proliferacyjne zapalenie rogówki i spojówki

Proliferacyjne (zwane także eozynofilowym) zapalenie rogówki także często atakuje kocie oczy. Co to takiego? Objawem tej choroby oczu u kota jest zmiana wyglądu gałki ocznej, która często puchnie. Czasami dodatkowo pojawia się jeszcze jasny wyciek. Rosnąca zmiana zabarwia się na różowo. 

Czy trzeba się bać tej choroby oczu u kota?

Najczęściej dotyka tylko jednego oka. Zazwyczaj nie sprawia kotu szczególnego bólu ani dyskomfortu. W niektórych przypadkach zwierzak może nieznacznie mrużyć oczy. Jeżeli zauważysz u swojego pupila wymienione wyżej objawy, konieczne będzie badanie kliniczne i okulistyczne, które potwierdzi lub wykluczy diagnozę. 

Leczenie polega najczęściej na miejscowym stosowaniu leków sterydowych. Niestety, eozynofilowe zapalenie rogówki i spojówki ma skłonność do nawrotów, dlatego trzeba trzymać rękę na pulsie i uważnie obserwować kocie oczy. 

Choroby oczu u kota – uszkodzenia mechaniczne

Koty to bardzo żywe zwierzęta, dlatego mogą u nich występować mechaniczne uszkodzenia gałki ocznej. Na urazy narażone są nie tylko koty wychodzące. Wystarczy odrobina nieuwagi w zabawie albo ciało obce, które dostanie się do oka i podrażnienie gotowe.

Jak rozpoznać objawy tej choroby oczu u kota? Dokładnie je obejrzyj, jeśli zauważysz, że:

• pupil mruży oczy;
• jego gałka oczna lub powieka zmieniają się (puchną lub pojawia się z nich wyciek).

Niestety, czasami uszkodzeń i ciał obcych nie widać gołym okiem. Warto więc wybrać się do lekarza weterynarii, aby dokładniej zbadał zwierzaka. W niektórych przypadkach uszkodzenie oka prowadzi do zapalenia spojówek i innych chorób. 

Które koty są narażone na ten problem?

Co ciekawe, niektóre koty mają predyspozycje rasowe do uszkodzeń mechanicznych gałki ocznej. Narażone są na nie na przykład koty perskie. Problemom na tym tle sprzyjają także wrodzone wady powieki, takie jak entropium i ektropium. Powinny one być usuwane już w młodym wieku, aby nie powodowały choroby oczu u kota.

Choroby oczu u kota – przewlekłe zapalenie rogówki

Przewlekłe zapalenie rogówki to choroba dotykająca najczęściej dorosłe koty. Narażone są te, które w młodości zaraziły się herpeswirusem i przeszły powikłania po kocim katarze. Oto symptomy:

• oczy chorego zwierzaka łzawią, a ich wygląd znacznie się zmienia;
• może pojawiać się zamglenie, przekrwienie i przykurcz powiek. 

Co istotne, podobne objawy często są wynikiem urazów mechanicznych, dlatego konieczna jest dokładna diagnostyka, która je wykluczy. Schorzenie to najczęściej leczone jest miejscowo za pomocą kropel. Czasami konieczna będzie dodatkowa terapia farmakologiczna – antybiotykami oraz lekami przeciwwirusowymi. Jej forma zależy przede wszystkim od przyczyny zapalenia i w konsekwencji choroby oczu u kota.

Choroby oczu u kotów – podsumowanie

Koty cierpią na rozmaite choroby oczu. Najbardziej narażone są na nie starsze zwierzęta, które często zapadają na jaskrę lub zaćmę, w wyniku której tracą wzrok. Problemy z oczami mogą jednak być wynikiem poważniejszych schorzeń – cukrzycy, niedoczynności tarczycy, a nawet nowotworów. Właśnie dlatego nigdy nie można ich bagatelizować.

Szczególnie ważna jest szybka pomoc małym kotkom z chorymi oczami. Niemal na pewno jest to powikłanie po kocim katarze, które wymaga szybkiego leczenia. U zdrowych dorosłych kotów choroba nie powoduje dużego uszczerbku na zdrowiu, ale dla kociąt bywa śmiertelna. 
Co robić, jeśli podejrzewasz choroby oczu u kota? Kiedy zauważysz u niego problemy z oczami, w pierwszej kolejności trzeba wykluczyć uraz mechaniczny. Badanie kliniczne pozwoli określić problem i w razie konieczności da sygnał do głębszej diagnostyki. Zdecydowanie nie warto działać na własną rękę. Domowe metody rzadko mogą w czymkolwiek pomóc.

Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, dlaczego kot wymiotuje. Przyczyn może być naprawdę mnóstwo – od zakłaczenia aż po nowotwory i niewydolność ważnych narządów wewnętrznych. Bardzo ważne jest to, aby nie lekceważyć tych objawów i zwracać uwagę zarówno na ich częstotliwość, jak i na wygląd treści pokarmowej, która wydostaje się na zewnątrz. Co robić, gdy twój pupil zwraca nie tylko jedzenie, lecz także ślinę, krew czy żółć? Sprawdź w naszym artykule, jak możesz pomóc swojemu zwierzakowi!

Dlaczego kot wymiotuje?

Wymioty u kota to stosunkowo częsta i bardzo złożona przypadłość, której przyczyny nie da się określić bez znajomości szerszego kontekstu. Dosyć często zdarza się, że kot wymiotuje z przyczyn fizjologicznych – najczęściej zwracając połknięte włosy, które zalegają w układzie pokarmowym. 

Przyczyny wymiotów u kota mogą być naprawdę liczne, ale wśród nich wymienić można:

• zakłaczenie;
• zatrucie;
• pasożyty;
• nieodpowiednią dietę;
• chorobę lokomocyjną;
• obrażenia wewnętrzne;
• niewydolność nerek;
• cukrzyca;
• wirusowe lub bakteryjne choroby układu pokarmowego;
• niedrożność jelit;
• owrzodzenie żołądka;
• przejedzenie;
• jedzenie trawy.

Jak sprawdzić, jakie może być pochodzenie wymiotów? Przyglądaj się temu, jak wyglądają oraz w jakich okolicznościach do nich dochodzi.

Kot wymiotuje po jedzeniu

Opiekunowie bardzo często mogą spotkać się z sytuacją, kiedy ich kot wymiotuje po jedzeniu. Co to oznacza? Jeżeli zwierzak zwraca swój obiad tuż po jego zjedzeniu, a treść pokarmowa jest jeszcze niestrawiona, prawdopodobnie zjadł za dużo i zbyt łapczywie.

Syndrom głodu a kocie wymioty

Takie problemy bardzo często zdarzają się kotom, które w swoim życiu głodowały. Są częścią szerszego zjawiska, zwanego syndromem głodu. Zwierzę ciągle ma z tyłu głowy przekonanie, że jedzenie w każdej chwili może się skończyć i w związku z tym próbuje najeść się na zapas. W przypadku kotów jest to szczególnie niefortunne, ponieważ cechą szczególną tego gatunku jest dosyć mały żołądek. Zbyt duża porcja nieuchronnie zostaje więc zwrócona. 

Jak rozwiązać ten problem?

Jeżeli podejrzewasz u swojego kota takie problemy, możesz rozważyć zakup maty spowalniającej jedzenie. Zmusza ona zwierzę do wylizywania karmy z zakamarków w różnych kształtach i jednocześnie uniemożliwia mu „rzucanie się na jedzenie”.

Pamiętaj jednak, że czasem kot zwraca pokarm z innych powodów i nie jest to wyłącznie skutek łapczywości. Może to być objawem wielu groźnych chorób. Jeżeli kot wymiotuje jedzeniem, a przy tym chudnie i jest osowiały lub jego zachowanie w jakikolwiek sposób się zmienia, koniecznie zabierz go do lekarza weterynarii.

Kot wymiotuje śliną

Twój kot wymiotuje śliną, czasami z domieszką piany? Bardzo możliwe, że w jego gardle toczy się jakiś stan zapalny. Podobne objawy pojawiają się w momencie, kiedy gardło lub przełyk zostały w jakiś sposób podrażnione – na przykład przez ciało obce. Warto jednak pamiętać, że takie symptomy mogą być powodowane przez różne schorzenia. Gdy wymioty zbyt często się powtarzają, może być to wskazówką do dalszej diagnostyki. 

Ślinotok nie zawsze musi być powiązany z wymiotami. Duża ilość śliny, która wydobywa się z pyszczka kota, może świadczyć o poważnym zapaleniu dziąseł, ale także – na przykład – o zatruciu. W tym drugim przypadku zwierzę musi otrzymać natychmiastową pomoc. 

Kot wymiotuje krwią

Wymiotowanie krwią to bardzo niepokojący sygnał, który wymaga interwencji lekarza weterynarii. O tym, jakie jest źródło tego typu problemów, dużo powie ci wygląd krwi, które znajduje się w wymiotach:

• tak zwana krew żywa (czyli stosunkowo jasna i czerwona) wskazuje na krwawienie z tych fragmentów układu pokarmowego, które znajdują się powyżej żołądka. Takie krwawienie może być efektem urazu lub stanu zapalnego przełyku. Spuchnięta tkanka ma wówczas skłonności do podkrwawiania. W niektórych przypadkach może to także świadczyć o obecności ciała obcego w przełyku lub gardle;
• krwawe wymioty są ciemne i fusowate oznaczają zaś krwawienie, które ma miejsce w żołądku. Często jest związane z chorobą pasożytniczą, a czasem bywa konsekwencją zażywania leków przeciwzapalnych. Fusowate wymioty bywają także związane z wrzodami żołądka, którym towarzyszy również ból w podbrzuszu. 

Kot wymiotuje żółcią

Wielu opiekunów bardzo niepokoi także sytuacja, kiedy ich kot zwymiotuje żółcią. Nie da się jednoznacznie określić, co może być tego przyczyną. Konieczne są dalsze badania. Żółć pojawia się w wymiocinach w wyniku antyperystaltycznych ruchów dwunastnicy oraz skurczów pustego żołądka. 

Kot wymiotuje robakami

U kotów wychodzących mogą pojawić się wymioty, w których znajdują się żywe lub martwe robaki. Widoki te zdecydowanie nie należą do przyjemnych. Niestety, nie zdarzają się one wcale tak rzadko. Przy dużym zarobaczeniu kot może wymiotować pasożytami, które są bardzo dobrze widoczne. Mowa tu przede wszystkim o gliście kociej, która na pierwszy rzut oka może przypominać bardzo cienkie nitki makaronu. 

Co robić, gdy kot wymiotuje robakami?

Gdy twój kot wymiotuje w podobny sposób, koniecznie zgłoś się do lekarza weterynarii po tabletkę na odrobaczanie. 

Nie wszystkie pasożyty są widoczne gołym okiem. Powodują one jednak wiele problemów zdrowotnych – w tym także zapalenie żołądka, które skutkuje wymiotami. Właśnie dlatego regularne badanie kału w kierunku pasożytów jest tak istotne. 

Kot wymiotuje sierścią

Na końcu warto wspomnieć także o najbardziej powszechnym zjawisku tego typu u kota, czyli o wymiotowaniu sierścią. Kłaczki to po prostu włosy połykane przez kota w trakcie toalety. 

Odkłaczanie kota

W przypadku kotów długowłosych lub tych o bardzo gęstej sierści często dochodzi do zakłaczenia. To sytuacja, kiedy sierści jest za dużo, aby mogła być skutecznie usuwana z przewodu pokarmowego. Bardzo ważne kwestie to regularne czesanie kota oraz suplementacja. W sklepach zoologicznych zajdziesz wiele smakowych past na odkłaczanie. Jednak zdrowszą opcją będzie sięgnięcie po preparaty weterynaryjne w proszku lub po prostu po naturalne tłuszcze. Zamiast masła warto jednak podać kotu smalec gęsi. 

Co robić, gdy kot wymiotuje?

Wielu opiekunów zastanawia się jak pomóc swojemu pupilowi. Co robić, kiedy twój kot ma odruch wymiotny? W zwróconej treści pokarmowej nie ma krwi ani pasożytów, a zwierzakowi nie towarzyszą żadne inne dolegliwości? Zrezygnuj z podawania mu kolacji i zapewnij zwierzęciu dostępu do wody. Jeżeli wymioty nie powtórzą się, można uznać to za jednorazowy przypadek. 

Kot wymiotuje – kiedy zacząć się martwić? 

Jeżeli wymioty u kota nawracają i są uporczywe, zdecydowanie warto udać się do weterynarza. Zwracanie treści żołądkowej może bowiem prowadzić do odwodnienia, a nawet do niedożywienia. W organizmie zwierzęcia dzieje się coś niedobrego i nie można tego bagatelizować.

Kiedy kot wymiotuje, powinny cię zaalarmować też dodatkowe objawy. Mowa tu przede wszystkim o:

• biegunce;
• pogorszeniu nastroju;
• utracie masy ciała;
• pogarszającym się stanie sierści;
• wzmożonym spożyciu wody;
• zmniejszeniu apetytu.

Mój kot wymiotuje – jakie leki podać? 

To pytanie bardzo często pojawia się w internecie. Nic dziwnego – większość opiekunów jak najszybciej chce pomóc swojemu zwierzęciu. Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, że leki przeznaczone dla ludzi nie powinny być podawane zwierzętom bez uprzedniego skonsultowania się z lekarzem weterynarii. 

Bardzo ważne, aby o tym pamiętać, ponieważ wiele leków, które pomagają przy ludzkich chorobach, może być zabójczych dla zwierząt. Konsultację weterynaryjną w takiej sprawie można natomiast odbyć nawet przez telefon. Gdy kot wymiotuje, możesz najpierw wstępnie opisać jego objawy.

Kot wymiotuje – o czym pamiętać przed wizytą u weterynarza? 

Zanim jeszcze wybierzesz się na wizytę weterynaryjną, najlepszym rozwiązaniem będzie wykonanie telefonu do lecznicy i opisanie objawów, jakie dręczą twojego zwierzaka. Nie chodzi tu bynajmniej o stawienie diagnozy przez telefon. Częstotliwość i wygląd wymiotów, a także objawy, które im towarzyszą, mogą wskazać lekarzowi kierunek dalszych działań. 

W wielu przypadkach konieczne może być ograniczenie zwierzęciu dostępu do pokarmu. Pomoże to w skutecznym postawieniu diagnozy, kiedy konieczne będą np. badania USG lub zabieg pod narkozą. 

Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, dlaczego kot wymiotuje. Zwierzęta tego gatunku mają stosunkowo małe żołądki i wrażliwe układy pokarmowe. Dodatkowo wiedza o ich potrzebach żywieniowych jest w społeczeństwie zaskakująco mała. Błędy dietetyczne prowadzą do chorób przewlekłych, alergii pokarmowych i problemów z układem pokarmowym.

Najlepszym rozwiązaniem będzie monitorowanie aktywności i zwyczajów kota. Zmiany w zachowaniu, nawet najdrobniejsze, mogą być wskazówką, że wymioty nie są jedynie przejściową niedogodnością, ale poważnym problemem zdrowotnym. 

Jeżeli cokolwiek cię niepokoi – nie czekaj. Wczesna diagnoza zwiększa szanse na pełne wyleczenie zwierzaka.

Nie ma chyba opiekuna psa, który przynajmniej raz nie zetknąłby się z problemem kleszczy. Jednak na te nieprzyjemne pajęczaki narzekają także osoby, które pod swoim dachem mieszkają z kotem. Domowe mruczki dość rzadko zapadają na choroby odkleszczowe, co jednak nie oznacza, że w ogóle im one nie zagrażają. Warto więc dobrze zastanowić się, czy twój kot jest właściwie zabezpieczony przed pasożytem. Czy kleszcz u kota jest zagrożeniem dla życia twojego zwierzaka? Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, jak chronić swojego pupila!

Kleszcz u kota – co to za pasożyt?

Teoretycznie kleszcze są ludziom świetnie znane. Planując biwak czy choćby spacer po lesie, wiele osób wie, że mogą być one zagrożeniem. Jednak wokół kleszczy zgromadziło się przez lata wiele mitów, z którymi warto się zmierzyć, aby lepiej zrozumieć te pasożyty. 

Kleszcze to bliscy krewni zarówno pająków, jak i niezwykle powszechnych roztoczy. W naszym kraju można spotkać około dwudziestu gatunków kleszcza, przy czym najczęściej występuje odmiana łąkowa i pospolita. Na świecie natomiast żyje około 900 opisanych przez naukowców gatunków kleszczy, co jednak nie oznacza, że nie może być ich więcej. 

W kontekście ochrony przed kleszczem u kota warto wiedzieć, że:

• wbrew powszechnemu przekonaniu kleszcze nie czyhają na swoje ofiary na drzewach;
• te sprytne pajęczaki zazwyczaj nie wspinają się na wysokości wyższe niż półtora metra. Dlatego największe zagrożenie czeka na koty w trawie i w krzakach. 

Kleszcz u kota – jak go rozpoznać? 

Jak rozpoznać kleszcza u kota? Wbrew pozorom nie jest to trudne zadanie – jednak wyłącznie w momencie, kiedy pasożyt już przez jakiś czas żywi się kocią krwią. Wówczas nabiera wielkości i jego odwłok jest doskonale widoczny gołym okiem. Przypomina wówczas narośl w różnych odcieniach szarości. Można dostrzec odnóża robaka tuż przy skórze kota. 

Gdzie szukać kleszcza u kota?

Warto zaznaczyć, że kleszcz u kota lokuje się zazwyczaj tuż przy skórze, dlatego w przypadku bardziej puchatych zwierząt może być trudny do dostrzeżenia. Po każdym wyjściu z pupilem na dwór warto więc przeczesać jego sierść palcami. 

Kleszcza u kota najlepiej szukać na obszarach takich, jak:

• pachwiny;
• pachy;
• szyja;
• okolice uszu.

Kleszcze u kota – czy są niebezpieczne?

Warto teraz poruszyć kwestię, która interesuje wiele osób mających miauczące czworonogi. Czy kleszcz u kota być powodem do poważnego niepokoju? Odpowiadamy!

Czy koty chorują na choroby odkleszczowe? 

O chorobach odkleszczowych zdecydowanie częściej słyszy się w kontekście psów. Jeszcze do niedawna koty były przez lekarzy weterynarii uznawane za bezpieczne i nienarażone na schorzenia, których wektorem są kleszcze. Niestety, ta sytuacja sukcesywnie ulega zmianie na niekorzyść mruczących pupili.

Dlaczego koty są coraz bardziej narażone na kontakt z kleszczami?

Dlaczego? Wśród czynników, które wpływają na pogorszenie sytuacji kotów wymienia się przede wszystkim ocieplenie klimatu. Wydłuża się tym samym okres żerowania kleszczy, często nazywany „sezonem na kleszcza”. Obecnie wiele osób wychodzi z założenia, że trwa on cały rok. Ponadto, warto zwrócić uwagę na migrację gatunków, która sprawia, że obecnie w naszej części Europy można spotkać bakterie i inne patogeny, które jeszcze do niedawna charakterystyczne były raczej cieplejszych obszarów. Kleszcz u kota może być więc bardziej niebezpieczny, niż dotąd sądzono.

Kleszcz u kota – jakie choroby powoduje?

Kleszcze są wektorem bardzo wielu chorób, które podczas bytowania na żywicielu przenoszą się ze śliny pasożyta do jego krwi. O jakich schorzeniach mowa?

• babeszjoza – na ten moment nie ma informacji o tym, aby kleszcze z naszej części Europy zarażały koty tą chorobą. Kocia babeszjoza jest jednak często spotykana w cieplejszych częściach świata, więc na przestrzeni najbliższych lat trzeba się niestety na nią przygotować;
• anaplazmoza – leczona jest antybiotykami. Doniesienia o jej występowaniu u kotów są dosyć rzadkie;
• borelioza – ta choroba spowodowana kleszczem u kota jest jeszcze bardzo skąpo opisana i zbadana. Zdarzają się jednak przypadki, gdy zostaje wykryta;
• zakaźna anemia kotów (FIA) – to rzadkie, ale bardzo niebezpieczne schorzenie, którego wektorem są kleszcze. Statystycznie jeden na cztery przypadki kończy się śmiercią. 

Jak wyciągnąć kleszcza kotu?

W ciągu pierwszych dwóch dób od wbicia się w skórę kota kleszcz wypluwa od jego krwiobiegu ślinę. Mogą się w niej pojawiać niebezpieczne patogeny. Właśnie dlatego bardzo ważne jest to, aby usunąć pasożyta jak najszybciej. Oto nasze porady, dzięki którym będziesz wiedział, co robić, gdy zauważysz kleszcza u kota.

1. Najlepszym rozwiązaniem będzie profilaktycznie zaopatrzenie się w specjalny haczyk do wyciągania kleszczy. To proste i bardzo tanie narzędzie, które trzeba delikatnie umieścić pod powierzchnią ciała kleszcza, a następnie wykręcić go okrężnym ruchem.
2. Bez takiego narzędzia musisz zdać się na własne ręce. Najlepiej działać w jednorazowych rękawiczkach. 
3. Kleszcza chwyć jak najbliżej skóry i wykręcaj. W żadnym wypadku nie smaruj go masłem ani żadnym innym tłuszczem. Jeżeli masz wątpliwości, czy dasz sobie radę, wybierz się z kotem do lekarza weterynarii. 

Kleszcze u kota – jak im zapobiegać? 

Nie od dzisiaj wiadomo, że lepiej zapobiegać niż leczyć. W przypadku kleszczy ta zasada również obowiązuje. Przede wszystkim, warto zaznaczyć, że koty nie powinny opuszczać domu lub woliery bez wyraźnego powodu. Wypuszczanie ich samopas jest bardzo złym pomysłem. Kleszcz u kota może być groźny, szczególnie gdy upłynie już jakiś czas od jego ukąszenia. Najlepiej zatem zawsze mieć wiedzę, gdzie jest twój zwierzak.

Kleszcz u kota – czy obroża to dobry pomysł?

Koty, które spacerują w szelkach lub spędzają czas w bezpiecznym ogrodzie, powinny być stosownie zabezpieczone przed kleszczami. Raczej nie zaleca się obroży na kleszcze, które są tak popularnym zakupem wśród właścicieli psów. Kot może bardzo łatwo się o coś zaczepić i zrobić sobie krzywdę. 

Sposób na kleszcza u kota, czyli odpowiedni preparat

Zdecydowanie lepiej postawić na sprawdzone preparaty typu spot-on, którymi będziesz zakraplać koci kark. Tego typu preparaty chroniące przed kleszczem u kota można kupić w sklepach zoologicznych. Trzeba jednak pamiętać, że taką kurację trzeba powtarzać, a dawka musi być dopasowana do wagi zwierzęcia. Właśnie dlatego dobrym pomysłem będzie skonsultowanie się z lekarzem weterynarii, który dobierze odpowiednią pierwszą dawkę. 

Kleszcze u kota – czy domowe sposoby działają? 

W ostatnim czasie na rynku zoologicznym zaroiło się od naturalnych produktów, które zawierają w sobie wyciąg z czystka. Ta roślina ma chronić zwierzęta (i ludzi) przed ugryzieniem przez kleszcza. O ile można postawić na takie rozwiązanie jako uzupełniające, o tyle w żadnym wypadku nie powinno być ono uznawane za jedyne zabezpieczenie. Jego skuteczność jest bowiem zwyczajnie zbyt niska. 

Chociaż koty zdecydowanie rzadziej niż psy zapadają na choroby odkleszczowe, także potrzebują zabezpieczenia przed tymi pasożytami. Do ochrony kota przed kleszczem warto podejść kompleksowo i wszystkie sposoby konsultować z lekarzem weterynarii. 

Jeżeli zauważysz kleszcza wbitego w skórę twojego kota, koniecznie jak najszybciej go usuń. Pamiętaj jednak, aby zrobić to sprawnie i skutecznie. Jeżeli nie czujesz się na siłach, dobrym pomysłem będzie odwiedzenie lecznicy weterynaryjnej.