Kichanie u psa – czy pies może się przeziębić? Kaszel i katar u psa

kichanie u psa

Bardzo częstą przypadłością dotykającą czworonożnych przyjaciół jest kichanie wsteczne. Mimo że wygląda groźnie, zazwyczaj nie wiąże się z poważnymi dla zdrowia konsekwencjami. Jednak nie wolno bagatelizować żadnych objawów, które mogą świadczyć o problemach zdrowotnych pupila. Jeśli kichaniu u psa towarzyszą inne dolegliwości, a ty zauważyłeś, że zwierzę zmieniło swoje zachowanie, stało się apatyczne, brakuje mu apetytu i nie ma chęci do zabawy, od razu należy udać się do lekarza weterynarii. Doświadczony lekarz wykona niezbędne badania, postawi diagnozę i zaleci leczenie. Zanim jednak zajdzie taka konieczność, dowiedz się, co może oznaczać kichanie u czworonoga!

Pies często kicha – co to oznacza?

Zastanawiasz się, jakie mogą być przyczyny kichania? Taka dolegliwość może pojawić się u twojego pupila z kilku powodów:

  1. Często jest objawem alergii u czworonoga. Wtedy trzeba się skupić na określeniu alergenu wywołującego uczulenie. Pies, podobnie jak człowiek, może być uczulony na przykład na roztocza.
  2. Zdarza się również, że uporczywe kichanie, a także krwawienie z nosa jest objawem pasożytów w organizmie. Jednak nie należy stawiać diagnozy na własną rękę i w takich przypadkach trzeba udać się do lekarza.
  3. Jeśli zauważysz, że twój pupil kicha, potrząsa głową i pociera nosem o różne przedmioty, może to oznaczać, że w nosie utknęło mu ciało obce.
  4. Kichanie u psa może również oznaczać, że doszło do uderzenia, podczas którego została uszkodzona błona śluzowa nosa.
  5. Bardzo często psy kichają podczas zabawy, gdy zwierzak się podekscytuje.
  6. Jeszcze inną przyczyną może być infekcja górnych dróg oddechowych. Psi katar, kichnięcia, osłabienie, gorączka, wypływ z nosa, biegunka i wymioty mogą wskazywać na to, że pies jest przeziębiony.

Jak widać, omawiana dolegliwość może mieć różne przyczyny. Większość z nich jest jednak niegroźna, co oczywiście nie oznacza, że można bagatelizować problem i czekać, aż objawy ustąpią samoistnie.

Kichanie wsteczne u psa

Kichanie wsteczne u psa to problem, który dotyczy wielu zwierząt. Choć atak kaszlu wstecznego wygląda dosyć groźnie, to zazwyczaj nie ma powodów do obaw. Taka sytuacja jest skutkiem skurczu krtani i podniebienia miękkiego. Objawem są szybkie i głośne wdechy przez nos, a dodatkowo może wystąpić odruch wymiotny i parskanie. Charakterystyczne jest to, że w trakcie napadu pies wyciąga pyszczek do przodu, a szyja staje się bardzo sztywna. Taki atak trwa zazwyczaj kilkanaście sekund.

Co robić w takiej sytuacji?

Możesz pomóc pupilowi, delikatnie zatykając mu nos na kilka sekund. Kichanie wsteczne może się pojawić przy zmianie temperatury powietrza, a także, gdy zwierzak będzie bardzo podekscytowany. Jeśli napady zdarzają się bardzo często, skonsultuj się z lekarzem weterynarii, aby wykluczyć poważne choroby.

Nie tylko kichanie u psa, czyli kaszel kenelowy

Kaszel kenelowy to groźna choroba zakaźna występująca u psów. W tym przypadku zdecydowanie nie wolno bagatelizować objawów. Konieczna jest szybka konsultacja z lekarzem weterynarii i wprowadzenie leczenia. Najczęściej do zakażenia dochodzi tam, gdzie są duże skupiska psów, czyli na przykład w schroniskach i na wystawach psów rasowych. W grupie ryzyka są zwierzęta z obniżoną odpornością, czyli szczenięta i starsze psy. Przy wdrożeniu odpowiedniego leczenia choroba powinna ustąpić po kilku dniach, dlatego tak ważna jest konsultacja z lekarzem. W innym przypadku twój zwierzak może się męczyć nawet kilka tygodni, dlatego nie warto czekać, aż kaszel i inne objawy same ustąpią.

Objawy przeziębienia u psa

Niektóre psy mogą mieć osłabiony układ immunologiczny, przez co będą bardziej podatne na różne infekcje, w tym także na choroby układu oddechowego, infekcje wirusowe i bakteryjne.

Niepokojące objawy, które powinny cię skłonić do konsultacji z lekarzem to uporczywe kichanie u psa, a także:

  • wydzielina z nosa;
  • utrudnione oddychanie;
  • gorączka;
  • biegunka;
  • wymioty;
  • osłabienie;
  • brak apetytu;
  • brak chęci do zabawy;
  • apatia.

Wymienione objawy nie są jednoznaczne, dlatego ważna jest konsultacja ze specjalistą, który oceni, co dokładnie dolega twojemu pupilowi i wdroży odpowiednie leczenie.

Co zrobić, gdy pies kicha?

Zauważyłeś u swojego pupila niepokojące objawy? Nie wiesz, co zrobić, gdy twój pies ciągle kicha? Przede wszystkim pierwszym krokiem powinno być znalezienie przyczyny problemu. Powinieneś dowiedzieć się, skąd wzięły się te dolegliwości. Najlepszym sposobem jest konsultacja z weterynarzem, który może zlecić odpowiednie badania. W ten sposób wykluczysz poważne schorzenia i dowiesz się, co dolega twojemu zwierzakowi. Po postawieniu trafnej diagnozy lekarz może zalecić stosowanie leków, po których objawy szybko ustąpią, a pupil wróci do zdrowia.

Jeśli jesteś opiekunem czworonoga, z pewnością chcesz, aby był zdrowy i towarzyszył ci przez wiele lat. Katar i kichanie u psa mogą mieć różne przyczyny, od alergii, przez przeziębienia, aż po pasożyty i ciało obce w nosie. Nie należy samodzielnie stawiać diagnozy i pomagać zwierzęciu na własną rękę. Jedynie doświadczony lekarz weterynarii będzie w stanie zaordynować leczenie, które pomoże w powrocie do zdrowia. Jeśli któreś z wymienionych objawów męczą twojego psa i nie wiesz, co mu jest, udaj się na wizytę.

Przedszkole dla psów – jak wygląda szkolenie w psich przedszkolach?

przedszkole dla psów

Powitanie w domu nowego czworonożnego członka rodziny jest sporym wyzwaniem. Pies już od pierwszych dni w nowym domu powinien znać obowiązujące zasady. Początek wspólnego życia to także najlepszy czas, aby rozpocząć naukę podstawowych komend. To bardzo ważne, jeśli chcesz, aby wasza relacja była pełna radości i wzajemnego zrozumienia. Zaniedbanie okresu socjalizacji wiąże się z pojawieniem się różnych niechcianych zachowań. Jeśli nie zajmiesz się odpowiednio swoim psiakiem, później może się okazać, że wasza relacja nie będzie harmonijna. Jeśli chcesz uniknąć gryzienia, niszczenia rzeczy i nieposłuszeństwa, możesz wybrać się na szkolenie psa. Jednym z miejsc, gdzie zwierzak może je przejść, jest przedszkole dla psów. Jakie zajęcia się tam odbywają? Czego nauczy się pupil w kluczowym okresie socjalizacyjnym? Przekonaj się, czytając nasz tekst!

Czym jest przedszkole dla szczeniąt?

Czy wiedziałeś wcześniej, czym jest przedszkole dla szczeniąt? Większość osób kojarzy przedszkole z miejscem, do którego wysyła się dzieci, aby uczyły się funkcjonowania w grupie i samodzielności. W przypadku zwierzaków cel jest podobny. Opiekun czworonoga udaje się na szkolenie razem ze swoim pieskiem i pod okiem doświadczonych behawiorystów i trenerów uczy się współpracy ze zwierzakiem. Oczywiście, nie każdy musi od razu decydować się na odwiedzanie psiego przedszkola. Proces socjalizacji i szkolenie psa może odbywać się także w domu i na wspólnych spacerach. Jednak pamiętaj, że potrzebna jest przynajmniej podstawowa wiedza na temat wychowania zwierząt.

Zajęcia w psim przedszkolu

Od którego miesiąca życia można wybrać się ze szczeniakiem na szkolenie? Przedszkola dla psów są odpowiednie zazwyczaj dla czworonogów od drugiego do piątego miesiąca życia. Miej jednak na uwadze, że aby zwierzak mógł wziąć udział w szkoleniu, musi przejść wszystkie szczepienia.

Przedszkole dla psów i jego podstawowe zadania

Na czym polegają zajęcia w psim przedszkolu? Przede wszystkim zwierzaki mają opanować znajomość podstawowych komend, a właściciel ma nauczyć się panowania nad pupilem. Czas socjalizacji jest niezwykle ważny, ponieważ to właśnie wtedy u psa utrwalają się różne zachowania i reakcje na bodźce. Zwierzę powinno oswajać się zarówno z ludźmi, innymi zwierzętami, różnymi przedmiotami, dźwiękami, jak i sytuacjami. Doświadczony trener pokaże ci, w jaki sposób pracować z psem, aby dla każdej ze stron szkolenie było przyjemnością.

Zalety szkoły dla psów

Zorganizowane szkolenia psów pod okiem profesjonalnych trenerów i behawiorystów mają wiele zalet. Twój pupil podczas szkolenia w przedszkolu dla psów nauczy się między innymi:

  • koncentrowania uwagi na opiekunie, nawet w sytuacji, gdy obok są inni ludzie lub zwierzęta;
  • chodzenia na tak zwanej luźnej smyczy, co znaczy, że nie będzie ciągnął i szarpał podczas spacerów;
  • reagowania na podstawowe komendy (np. siad, waruj, daj łapę, chodź, stój, przynieś);
  • obcowania z innymi zwierzętami i ludźmi.

Czego w przedszkolu dla psów nauczy się opiekun?

Jeśli udasz się ze zwierzęciem do przedszkola dla psów, będziesz miał okazję nauczyć się, jak bawić się z pupilem, jak go nagradzać, motywować czy reagować na niepożądane zachowania. Warto pamiętać, że czas spędzony z psiakiem na szkoleniu lub zabawie pozwala stworzyć silną i wartościową więź. Jeśli poświęcisz mu wystarczająco dużo czasu, możesz mieć pewność, że twój psi przyjaciel będzie ci wierny, lojalny i obdarzy cię ogromną miłością. Uczestnictwo w takich zajęciach to najlepszy sposób na nauczenie swojego psa posłuszeństwa i zbudowanie wartościowej relacji opartej właśnie na zaufaniu i miłości.

Co powinieneś wziąć na zajęcia grupowe?

Jeśli chcesz udać się ze swoim zwierzakiem do szkoły dla psów, musisz pamiętać o kilku kwestiach. Przede wszystkim sprawdź wytyczne obowiązujące w wybranej przez ciebie szkole. Z pewnością niezbędna będzie książeczka zdrowia potwierdzająca obowiązkowe szczepienia. Powinieneś zabrać ze sobą również obrożę, smycz, zabawkę, a także ulubione smakołyki twojego psiaka. Nie możesz zapomnieć o misce ponieważ, twój pupil musi mieć stały dostęp do wody.

Przedszkole dla psów – jak wybrać najlepsze miejsce?

Świadomość dotycząca wychowania psów wciąż rośnie, co oczywiście jest bardzo pozytywne. Wielu właścicieli, którzy decydują się na zakup szczeniaka z hodowli lub przygarnięcie malucha ze schroniska, wie, jak ważny jest proces socjalizacji i odpowiednie wychowanie już od pierwszych tygodni życia. Wybierając szkołę dla psów, trzeba pamiętać o kilku kwestiach.

Na co powinieneś zwrócić uwagę?

Jak sprawdzić, czy miejsce, które oferuje takie zajęcia, okaże się odpowiednie? Na co opiekunowie psów powinni zwracać szczególną uwagę w kontekście zajęć psiego przedszkola? Warto poznać cechy dobrego przedszkola dla psów:

  1. Zajęcia powinny odbywać się w małych grupach. Jedynie wtedy trener jest w stanie poświęcić wszystkim wystarczająco dużo czasu. Pamiętaj, że na zajęcia przychodzicie po to, aby wiele się nauczyć, a nie by tylko miło spędzić czas. Chaos zdecydowanie nie sprzyja szkoleniu.
  2. Trener powinien być specjalistą w swojej dziedzinie. Musi umieć panować nad zwierzakami, również tymi nieco agresywnymi i konfliktowymi. Jak przekonać się o jego kompetencjach? Najlepiej porozmawiać z nim osobiście, jeszcze przed rozpoczęciem zajęć.
  3. W zajęciach powinny uczestniczyć szczeniaczki różnych ras i wielkości. Na tym właśnie polega socjalizacja. Pies ma poznawać różne zwierzaki i uczyć się obcowania z nimi.

Co jeszcze sprawdzić, zanim wybierzesz przedszkole dla psów?

Musisz się także przekonać, czy twój psiak będzie bezpieczny podczas zajęć. Teren obiektu powinien być dobrze zabezpieczony przed ewentualną ucieczką. Sposobem na weryfikację miejsca jest również zapoznanie się z opiniami innych uczestników zajęć. Co jeszcze warto zrobić? Możesz porównać oferty kilku szkół i wybrać, tę, która wydaje ci się najlepsza. Zastanów się również nad tym, czego właściwie oczekujesz po takim szkoleniu. Wybierz ofertę szkoły, która odpowiada na twoje potrzeby i cieszy się dobrą opinią.

Jeśli chcesz przywitać w swoim domu nowego zwierzaka, koniecznie powinieneś odpowiednio się do tego przygotować. Przede wszystkim wybierz sprawdzoną hodowlę, a jeśli planujesz przygarnąć psa ze schroniska, porozmawiaj wcześnie z behawiorystą. Psy, które przez jakiś czas żyły w schronisku, mogą mieć znacznie więcej problemów behawioralnych, z którymi będziecie musieli sobie wspólnie poradzić.

Rozpoczęcie szkolenia w specjalnym przedszkolu dla psów jest świetnym rozwiązaniem, więc jeśli masz taką możliwość, to nie zastanawiaj się i skorzystaj z pomocy doświadczonych osób, które świetnie znają się na swojej pracy i potrafią przekazywać wiedzę. Na takich szkoleniach będziesz się świetnie bawił z pupilem i umacniał waszą więź, a przede wszystkim zapewnisz mu dawkę nauki podstawowych komend i sprawisz, że pupil stanie się posłuszny. To droga do harmonijnego rozwoju twojego psa.

Nie musisz sprzątać sierści swojego pupila. Nie musisz nawet o tym myśleć. Wystarczy to urządzenie

Nie musisz sprzątać sierści swojego pupila. Nie musisz nawet o tym myśleć. Wystarczy to urządzenie

Roboty sprzątające to w ostatnim czasie prawdziwy hit. I nikogo to chyba nie dziwi. Możemy bezkarnie bałaganić, nasz pies lub kot także, a robot wszystko posprząta. Miła perspektywa, zwłaszcza, że wysokiej klasy, markowe urządzenia tego typu można kupić za niewiele ponad 1000 zł. Co warto wiedzieć o robotach do sprzątania? Podpowiadamy.

Gruntowne sprzątanie nie tylko włosów i sierści. Codziennie. I bez Twojego wysiłku

Z pewnością warto zacząć od tego, że markowe, zaawansowane roboty sprzątające to gwarancja idealnie czystych podłóg. Trudno o większą precyzję i „zaangażowanie” w odkurzanie i mycie. Specjalne gumowe szczotki dostosowane do wszystkich typów powierzchni wyłapują długą i krótką sierść, unikając jej wplątywania się. Do tego mamy „w komplecie” szczotki boczne, wyjątkową moc ssącą, super wydajne filtry i system czujników pozwalających zidentyfikować miejsca mocniej zabrudzone, aby skoncentrować pracę właśnie na nich – wszystko to i jeszcze więcej elementów składa się w całość, która oznacza nic innego, jak dokładność sprzątania, o którą nam trudno. Robot wychwyci także 99% psich i kocich alergenów.

Gdy robot sprzątający zorientuje się, że jego akumulatory są bliskie wyczerpania, powróci do stacji, naładuje baterie i wznowi pracę w miejscu, w którym ją przerwał. Wszystko to bez naszej ingerencji i wysiłku. Oznacza to niestrudzona pracę robota, który zadba nie tylko o perfekcyjnie czyste podłogi, ale i kąty, powierzchnie tuż przy krawędziach, a także pod meblami i innymi elementami wyposażenia.

W zasadzie nie musisz nic robić, aby było czysto

Wystarczy, że powiesz robotowi, że ma posprzątać. Służy temu dedykowana aplikacja lub asystent głosowy Google. Nie musisz także usuwać z podłogi mebli, kwiatów w donicach, czy innych elementów wyposażenia. Robot będzie skutecznie je omijał. Nie wplącze sią także w pozostawione na podłodze kable i nie spadnie ze schodów. Zadbają o to specjalne czujniki i odpowiednia konstrukcja szczotek. To ważne, że aby posprzątać mieszkanie… nie musisz robić porządku!

To, co zwróciło naszą uwagę, to wykorzystywanie przez urządzenia sprzątające inteligentnych map, pozwalających poznać robotowi plan domu i określić optymalny sposób na sprzątnięcie każdego pomieszczenia. Harmonogram sprzątania konkretnego wnętrza, piętra, czy kilku pomieszczeń można zawsze zaprogramować indywidualnie, uwzględniając własne potrzeby, czy po prostu rytm dnia wszystkich domowników. Zaawansowane czujniki 3D dodatkowo nieprzerwanie skanują przestrzeń przed robotem podczas jego pracy. Dzięki temu urządzenie sprząta tak skutecznie zarówno duże powierzchnie, jak i zakamarki domu.

Zapominasz o sprzątaniu na długie tygodnie

Możesz wydać robotowi polecenie sprzątania. Możesz także zdalnie uruchomić sprzątanie lub cykl sprzątania łączący odkurzanie z mopowanie podłóg. Wystarczy dedykowana aplikacja. Wybieramy tutaj określone pomieszczenia lub cały dom. Gdy robot odkurzający skończy swoja pracę, przystąpi do niej robot mopujący. Jeśli oczywiście wybierzemy roboty sprzątające obu typów.

Funkcją, która zdecydowanie zasługuje na uwagę, jest jednak automatyczne opróżnianie pojemnika na brud do specjalnego worka w stacji. Ten może pomieścić nawet 30 pojemników, co oznacza, że kilka tygodni nie musisz myśleć o sprzątaniu i o swoim robocie. Specjalne uszczelnienia dbają tutaj o to, aby nieczystości nie wydostały się na zewnątrz.

Jak stworzyć owocowy zakątek w ogrodzie?

Jak stworzyć owocowy zakątek w ogrodzie

Jak założyć niewielki, przydomowy sad?

Stanowisko na przydomowy sad powinno być dobrze nasłonecznione oraz osłonięte od wiatrów. Sadzonki drzew owocowych są z reguły odporne na warunki klimatyczne panujące w kraju, ale młode drzewka warto dodatkowo osłaniać. Rośliny owocowe wymagają odpowiedniej gleby. Najlepiej sprawdzą się ciepłe, żyzne i bogate w próchnicę podłoża o odczynie obojętnym. Ziemię można użyźnić, wzbogacając ją kompostem lub obornikiem granulowanym. Młode i świeżo posadzone rośliny mają jeszcze dość płytki system korzeniowy, dlatego powinny być regularnie nawadnianie, zwłaszcza w okresie suszy i niedoborów opadów atmosferycznych.

Drzewka owocowe sadzi się w rozstawie dedykowanej dla gatunku oraz dla odmiany. Odległość między roślinami pozwala na optymalne doświetlenie każdej części drzewa, zmniejsza konkurencję między osobnikami oraz zapewnia im optymalną przestrzeń do wzrostu. Karłowe, słabo rosnące odmiany wymagają zwykle mniejszej powierzchni niż rośliny silniej rosnące.

Nawożenie drzewek owocowych ma na celu zapewnić im odpowiednią ilość składników pokarmowych, które potrzebne są do wzrostu, zawiązywania kwiatów oraz tworzenia i wybarwiania się owoców. Nawozy organiczne lub mineralne stosowane są w okresie wiosennym oraz letnim. Jesienią nie nawozi się roślin, aby mogły przygotować się do zimowego spoczynku.

W pielęgnacji drzew i krzewów owocowych duże znaczenie ma regularne cięcie gałęzi. Coroczne ucinanie starych, poniszczonych pędów pozwala na prowadzanie zdrowego sadu. Skracanie gałęzi pozytywnie wpływa na kwitnienie oraz na owocowanie. Odmiany kolumnowe przycina się częściej i mocniej niż drzewa o dużej sile wzrostu. Przycinanie drzewek owocowych pomaga zachować ich pokrój oraz formę.

Wizyta w szkółce — jakie drzewka owocowe wybrać?

W naszym klimacie zaleca się uprawiać rośliny sadownicze pochodzące głównie z klimatu umiarkowanego. Szkółki drzewek owocowych oferują wiele odmian jabłoni, gruszy, śliwy, wiśni, czereśni. Wśród krzewów owocowych popularnością cieszą się odmiany porzeczek, agrestu, borówek oraz aronii. Miłośnicy nowinek sadowniczych z pewnością zainteresują się morwą białą lub czarną, nektarynką, albo figowcem i kasztanem jadalnym.

W szkółkach drzew owocowych można spotkać rośliny przeznaczone do uprawy w doniczkach. To doskonale rozwiązanie dla właścicieli niewielkich ogrodów. Drzewka owocowe w doniczkach można łatwo przestawiać, co daje niezliczone możliwości w aranżacji ogrodu. Zwykle stosuje się niskie odmiany, które charakteryzują się niezbyt intensywnym wzrostem. Drzewka owocowe w pojemnikach można uprawiać też na tarasie lub na balkonie.

Niektóre rośliny sadownicze bardzo imponująco wyglądają w reprezentatywnej części ogrodu. Mogą zachwycać kwiatami, zapachem lub pięknymi owocami. Wyjątkowymi sadzonkami drzewek owocowych są okazy szczepione, które stanowią np. dwie odmiany lub dwa gatunki na jednym pniu. Na jednym drzewie rosną zarówno jabłka, jak i gruszki.

Pięknie prezentują się ozdobne odmiany roślin sadowniczych, takie jak jabłoń rajska, jabłoń ozdobna, nieszpułka jadalna, barwne odmiany leszczyny lub kolumnowe drzewka owocowe. Kolumnowe odmiany można sadzić gęsto w rzędach, dzięki temu uzyskuje się oryginalny żywopłot.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze sadzonek drzew owocowych?

Szkółka drzew owocowych to idealne miejsce do zdobycia wartościowych roślin do swojego ogrodu. Rośliny sprzedawane są w doniczkach lub z zabezpieczoną bryłą korzeniową. Drzewka w pojemnikach można wsadzać do gruntu właściwie przez cały rok. Sadzonki drzew owocowych z gołymi korzeniami najlepiej wysadzać wczesną wiosną lub jesienią.

Warto zwrócić uwagę na stan roślin. Liście powinny być intensywnie zielone, bez żadnych widocznych uszkodzeń. Zdrowe sadzonki drzewek owocowych, wolne od szkodników oraz od chorób, ale też odrobina pielęgnacji, sprawią, że rośliny szybko zadomowią się w ogrodzie i wydadzą satysfakcjonujące plony.

Kupując rośliny do ogrodu, należy poznać wymagania poszczególnych gatunków oraz odmian. Pozwoli to stworzyć najlepsze warunki do wzrostu. Niektóre rośliny, np. borówki amerykańskie, wymagają posadzenia wielu odmian w swoim sąsiedztwie. Rośliny wtedy wzajemnie się zapylają, co sprawia, że owoce są liczne i dorodne.

Wybierając różne odmiany roślin sadowniczych, stwarza się prawdziwy, owocowy zakątek. Już po paru latach od posadzenia roślin w ogrodzie uzyskuje się dorodne i wartościowe owoce. Szeroki wybór drzewek owocowych dostępny jest na stronie https://www.podkarpackiesady.pl/6-drzewka-owocowe. Należy też zaznaczyć, że w sprzedaży są również cenne, stare odmiany popularnych drzew owocowych.

Psy, koty i małe zwierzęta z Ukrainy – na co mogą liczyć bezpłatnie? Gdzie szukać pomocy?

na co moga liczyc bezplatnie

Agresja wojsk rosyjskich na Ukrainę sprawiła, że z zagrożonych terenów ewakuowani są praktycznie wszyscy. O bezdomne zwierzęta starają się zadbać osoby prywatne i fundacje z Polski. Domowe pupile uchodźców często przekraczają granicę wraz z nimi. Na co mogą liczyć w naszym kraju? Sprawdź i szerz informacje na ten temat, aby pomóc!

Szczepienia i chipowanie za darmo

Obecnie dzięki tymczasowej zmianie przepisów do Polski mogą wjeżdżać zwierzęta bez żadnych dokumentów. O tym, jakie procedury wwozu zwierząt obowiązują przy transporcie niekomercyjnym (do 5 zwierząt na jedną osobę), pisaliśmy już wcześniej. Psy, koty i fretki, które nie mają żadnych dokumentów, a ich opiekunowie nie potrafią podać miejsca tymczasowego pobytu, są kierowane na kwarantannę. Ta prowadzona jest w wyznaczonych ośrodkach i odbywa się na koszt państwa.

Podobnie wygląda kwestia szczepienia przeciwko wściekliźnie oraz chipowania zwierząt. Obie te czynności w niektórych punktach – m.in. przejściu w Korczowej – wykonywane są od ręki. W przeciwnym razie opiekun może zgłosić się do wyznaczonego lekarza weterynarii i tam bezpłatnie zaszczepić psa, kota lub fretkę przeciwko wściekliźnie oraz zachipować. Informacje o tym, która lecznica świadczy takie usługi, można uzyskać u powiatowych lekarzy weterynarii.

Zarówno obowiązek szczepienia, jak i chipowania dotyczy tylko kotów, psów i fretek. W przypadku pozostałych gatunków zwierząt nie ma takiego wymogu.

Uchodźcy zapłacą za paszport i miareczkowanie

Do pozostania na terenie Polski nie są potrzebne żadne dodatkowe dokumenty i formalności ponad te wymienione wyżej. Inaczej sprawa wygląda dla tych osób, które chcą podróżować do innych krajów Unii Europejskiej. Choć niektóre z nich złagodziły przepisy, to jednak w wielu pozostają one niezmienne. Zwykle do wymagań należą m.in. posiadanie paszportu dla zwierzęcia oraz wykonanie badania miareczkowania, które stwierdza poziom przeciwciał przeciwko wściekliźnie. Tutaj przeczytasz więcej: https://zwierzaki.pl/aktualnosci/transport-zwierzat-z-ukrainy-do-innych-krajow.

Za te formalności właściciele ukraińskich zwierząt muszą zapłacić z własnej kieszeni. Paszporty wydają zazwyczaj ci sami lekarze weterynarii, którzy również chipują zwierzęta. Z kolei do badania miareczkowania próbka musi być pobrana przez specjalistę i wysłana do certyfikowanego laboratorium. Jak przekonuje Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach, gdzie wykonywane są takie badania, obecnie nie ma kolejek. Można liczyć na wynik w trybie standardowym, do 21 dni kalendarzowych, lub przyspieszonym – do 5 dni roboczych. Ten drugi jest dodatkowo płatny.

Co z opieką weterynaryjną i jedzeniem?

W różnych zakątkach kraju ogłaszają się lecznice i gabinety weterynaryjne, które świadczą pomoc uchodźcom ze zwierzętami. Część z nich pracuje zupełnie za darmo, część liczy jedynie koszty lekarstw i materiałów wykorzystanych do zabiegów. W wielu miejscach fundacje i osoby prywatne wspomagają uchodźców karmą czy transporterami dla zwierząt. 

To szczególnie ważne np. przy punktach opieki tymczasowej czy na dworcach, gdzie ludzie czują się zagubieni i potrzebują pomocy, aby mogli zadbać o swoje zwierzęta. Warto w takim przypadku zwracać się lokalnie do wolontariuszy, którzy skierują osoby potrzebujące w odpowiednie miejsca.

W Polsce pomoc zwierzętom z Ukrainy cały czas trwa. Choć nie brakuje chaosu, nieprawidłowości i niejasnych sytuacji, wiele mniejszych fundacji czy oddolnych inicjatyw osób prywatnych umożliwia zabezpieczenie losów zwierząt. Warto szerzyć informacje na ten temat, co da potrzebującym szansę na uzyskanie pomocy.

„Z Ukrainy przyjechały ciężkie przypadki”. Koty z Ukrainy w Fundacji Animals Mielec – jak pomóc?

Wiktor 1

Fundacja Animals Mielec zazwyczaj działa lokalnie – zajmuje się przede wszystkim kastracjami zwierząt bezdomnych i należących do opiekunów, których nie stać na zabieg. W obliczu wojny wolontariusze nie odmówili przyjęcia zwierząt z Ukrainy. Teraz część z nich szuka domów, a fundacja – wsparcia ludzi, którym na sercu leży los zwierząt.

„Zorganizowaliśmy się, gdy tylko przyszła informacja o wojnie”

Fundacja mieści się w Mielcu, w województwie podkarpackim, 1,5 godziny drogi od przejścia w Korczowej, gdzie znajduje się punkt dla osób przekraczających granicę ze zwierzętami. Ewa Łączak z Fundacji Animals Mielec w rozmowie wspomniała, że już kilka dni po wybuchu wojny gotowe było tymczasowe schronienie dla zwierząt. Wszystko dzięki pomocy ludzi, którzy pomogli w pracach remontowych. Oprócz tego fundacji udało się zorganizować dodatkowy stół, klatki kennelowe, transportery i inne niezbędne akcesoria.

dajcenta.2pdfx 1

Zbiórka cały czas trwa!

Organizacja przygotowała również zbiórkę środków na potrzebne materiały opatrunkowe i preparaty, które wysłano do lekarzy weterynarii w Ukrainie. Środków potrzeba też dla zwierząt przywożonych do siedziby fundacji – one również wymagają leczenia i dodatkowej opieki. 

Potrzebne jest także wyposażenie do szpitalika, które jest zużywane na bieżąco. To na przykład żwirek dla kotów, podkłady higieniczne czy karmy wysokiej jakości. Fundacja Animals Mielec prowadzi zbiórkę finansową i zbiera 1% na swoje konto.

„Z Ukrainy przyjechały ciężkie przypadki”. Koty z Ukrainy do adopcji

W sumie do organizacji obecnie dotarło 11 kotów i 1 szczeniak. Wszystkie przyjechały 6 marca z Lwowa. Część zwierząt nadaje się do adopcji, jednak niektóre to tak zwane „ciężkie przypadki”. Mowa o kotach, które cierpią na FIV, odpowiednik ludzkiego AIDS. Choroba jest zupełnie niegroźna dla ludzi. Wymaga jedynie tego, aby kot był regularnie badany. 

Niestety, zwierzęta z pozytywnymi testami mogą mieszkać tylko w domach z innymi kotami z FIV albo jako jedynacy. Oprócz tego część kotów jest starsza, co również zmniejsza ich szansę na adopcję. 

Poznaj koty z Ukrainy do adopcji, które czekają w Fundacji Animals Mielec!

Ryży – staruszek z zaćmą

Ryzy

Ten starszy kot przeszedł 6 marca pod opiekę fundacji. Uwielbia ludzi – kocha głaskanie, przytulanie, najchętniej przebywałby tylko w towarzystwie opiekunów. Jest już starszy, ma prawdopodobnie około 12 lat. Na jednym oku pojawiła mu się zaćma; Ryży porusza się też w tempie typowego staruszka. Jest obciążony FIV, ale obecnie zdrowy – może mieszkać jednak tylko z kotem również chorym na FIV albo jako jedynak. 

Ten ulubieniec wszystkich ludzi, którzy go poznają, został odrobaczony, jest również zachipowany i wykastrowany. 

Czeka na dom na resztę swojego życia.

Wiktor – kiedyś domowy, dziś uchodźca z lwowskich ulic

Wiktor ma prawdopodobnie około 10 lat, a kiedyś mieszkał w domowym zaciszu. Został złapany na ulicy, skąd 6 marca trafił pod opiekę fundacji. Dobrze dogaduje się z innymi kotami, ale może mieszkać tylko z tymi „pozytywnymi” – Wiktor ma pozytywny wynik testu na FIV. W przeciwnym razie musi zostać jedynakiem. To bardzo go nie zmartwi, bo odda wszystko za miłość człowieka i… smaczną saszetkę z mokrą karmą. 

Wiktor jest zachipowany, odrobaczony i wykastrowany, obecnie czeka na nowy dom.

Cherry – kot pieszczoch z Ukrainy

Cherry

Dla każdego, kto szuka kota uwielbiającego pieszczoty, Cherry będzie idealnym wyborem. Ma około 5 lat. Jego największą „wadą” jest pozytywny wynik testu na FIV. To choroba niegroźna dla ludzi, jednak sprawia ona, że Cherry może mieszkać z innym „pozytywnym” kotem albo musi być jedynakiem. Ten kot uwielbia ludzi – kocha pieszczoty, wskakuje na kolana, a nawet mruczy na widok człowieka! Sprawdzi się w domu z dziećmi. 

Cherry jest zachipowany, odrobaczony i wykastrowany. Czeka na dom.

Wojna to tragedia dla ludzi oraz ich zwierząt

Koty pani ktora rzucila sie pod pociag

Do Fundacji Animals – już w trakcie przygotowywania materiału Mielec – trafiły 4 młode kotki z przejścia w Korczowej. Przyjechały do Polski z opiekunką, starszą panią, która próbowała popełnić samobójstwo – rzuciła się pod pociąg. Osoby, które udzieliły jej pomocy, prosiła tylko o to, aby zaopiekować się kotami. Te, przerażone tak bardzo, że nie chciały jeść czy nawet się ruszyć, trafiły pod opiekę fundacji, w której razie pozostają.

Chcesz pomóc Fundacji Animals Mielec? Sprawdź, jak to zrobić!

Fundacja nie tylko pomaga Ukrainie, ale regularnie ratuje też zwierzęta ze swojego obszaru. Nigdy nie odmawia pomocy. W 2021 roku, we współpracy z gminami i lekarzami weterynarii, którzy obniżyli ceny swoich usług, przeprowadziła ponad 500 kastracji kotów i psów w południowej Polsce, aby zmniejszyć bezdomność. Całą organizację prowadzą tylko cztery osoby – wolontariusze, którzy pracują w wolnym czasie. Oprócz wsparcia za pomocą 1% podatku czy bezpośredniej wpłaty na zbiórkę zbierane są również następujące dary:

  • klatki kennelowe o długości minimum 121 cm;
  • karmy wysokomięsne wysokiej jakości (nie te marketowe!);
  • żwirki dla kotów;
  • podkłady higieniczne;
  • transportery dla kotów. 

Chcesz podarować coś Fundacji Animals Mielec? Skontaktuj się z nimi za pośrednictwem strony na Facebooku: https://www.facebook.com/PsiArkaMielec/.

Fundacja Animals Mielec to jedna z wielu małych organizacji, które nie odmówiły pomocy zwierzętom z Ukrainy. Jeśli chcesz wesprzeć ich działania, sprawdź, jak możesz to zrobić. Pomożesz w ten sposób nie tylko zwierzętom uciekającym z kraju objętego wojną, ale i tym polskim.

Jak koty okazują miłość? Sprawdź, czym jest kocia miłość!

jak koty okazują miłość

Oczywiście nie da się zaprzeczyć, że koty chodzą własnymi ścieżkami, mają swoje zdanie i nie będą robiły dokładnie tego, czego chce właściciel. Jeśli będą miały taką potrzebę, to same przyjdą, aby okazać swoją miłość i uzyskać nieco czułości. Samodzielnie decydują o tym, kogo i kiedy obdarzą uczuciem. Przesiadywanie na kolanach, mruczenie, ocieranie się, lizanie, ugniatanie łapkami to tylko kilka ze sposobów na wyznanie uczuć przez zwierzaka. Sprawdź, jak koty okazują miłość i przywiązanie!

Czy koty potrafią okazywać swoją miłość?

Choć koty nie są bardzo wylewne w kwestii okazywania uczuć, to zdecydowanie wysyłają pewne sygnały, które mogą świadczyć o tym, że cenią sobie twoje towarzystwo. Już przebywanie w jednym pomieszczeniu może być oznaką tego, że jesteś bliski swojemu pupilowi. Kolejny etap to skracanie dystansu, czyli przebywanie w niewielkiej odległości, a nawet spanie na kolanach. Jeśli darzysz swojego czworonoga miłością, on z odpłaci ci się tym samym. Niektóre zwierzaki potrzebują po prostu więcej czasu, aby poczuć się swobodnie i przywiązać się do właściciela.

Jak koty okazują miłość?

Choć koty lubią samotność, to nie oznacza to, że do szczęścia nie potrzebują swojej ludzkiej rodziny. Można wyróżnić kilka zachowań, poprzez które kot wyraża uczucia do człowieka. Jak koty okazują miłość? Sprawdź!

Ocieranie się o nogi

Ocieranie się o nogi jest wyrazem przywiązania do człowieka. Jednak to zachowanie zarezerwowane jest wyłącznie dla najbliższych. Niektóre koty zachowują się w ten sposób, aby zostawić na tobie swój zapach. Jeśli kot ociera się o twoje nogi, gdy wracasz z pracy do domu, zdecydowanie powinien być to powód do radości. Zwróć uwagę, czy kot ociera się policzkiem, właśnie tam znajdują się gruczoły zapachowe i w ten sposób kot zostawia na tobie swój zapach. Feromony służą do tego, aby zaznaczyć teren, kot pokazuje, że w pewnym sensie należysz do niego. Takie przywitanie oznacza, że kot czuje się bezpiecznie w twoim towarzystwie i cieszy się, że wróciłeś do domu!

Miauczenie kota

Jednym ze sposobów na to, jak koty okazują miłość, jest wydawanie dźwięków. Miauczenie również może być wyrazem zaufania. Miauczenie jest dla kota po prostu jednym ze sposobów komunikacji. Może zdarzyć się, że w ten sposób pupil chce okazać irytację, złość lub smutek. To właśnie ty jako właściciel najlepiej znasz swojego czworonoga. Z pewnością będziesz wiedział, jaki ton miauczenia ma wyrażać sympatię.

Lizanie po dłoniach lub włosach

Miłość i przywiązanie dotyczy nie tylko ludzi, ale także zwierząt. Wie o tym każdy właściciel kota! Jeżeli pupil zaczyna wylizywać twoje dłonie lub włosy, daje ci do zrozumienia, że jesteś dla niego ważny. To kolejny sposób na okazanie przywiązania.

Przynoszenie dziwnych upominków

Twój kot dostarcza ci niezbyt przyjemne prezenty? To jeden ze sposobów na to, jak koty okazują miłość. Jeśli twój pupil przyniesie pod drzwi mysz, oznacza to, że chciał zrobić ci przyjemność. Koty są drapieżnikami i łowcami, dlatego upolowanie myszy i dostarczenie jej właśnie tobie to wyraz oddania i uczuć.

Kot wszędzie za tobą chodzi

Czy kot może okazywać uczucia poprzez chodzenie krok w krok za właścicielem? Oczywiście, że tak. Choć większość mruczków woli wypoczywać w samotności, to znajdą się również tacy, którzy nie będą chcieli odstąpić swojego właściciela nawet na krok. To oznaka przywiązania i tego, że zwierzak czuje się przy tobie bezpiecznie.

Ugniatanie łapkami

Jeśli kot ugniata łapkami twoje nogi, możesz mieć pewność, że w ten sposób pokazuje swoje uczucia wobec ciebie, jest spokojny i szczęśliwy. Takie zachowanie nieco przypomina mu czas spędzony z matką podczas karmienia mlekiem.

Koty często chodzą własnymi ścieżkami. Nie oznacza to jednak, że kociak nie może przywiązać się do swoich opiekunów. Jest wiele sposobów na pokazanie właścicielowi uczuć. Jeśli twój pupil lubi przebywać blisko ciebie, często wyluzuje twoje dłonie lub włosy, ugniata łapkami, ociera się o nogi, a nawet przynosi dziwne i niekoniecznie przyjemne upominki oznacza to, że jest przy tobie szczęśliwy i bardzo cię kocha! Warto więc wiedzieć jak koty okazują miłość.

Kaszel wsteczny u psa – objawy. Jak przebiega leczenie kaszlu kenelowego?

kaszel wsteczny u psa

Kaszel wsteczny u psa może okazać się groźny dla zdrowia i życia twojego pupila, więc nie można go lekceważyć. Jednorazowy atak kaszlu u psa nie musi oznaczać od razu poważnej choroby, może się pojawić na przykład po zbyt szybkim jedzeniu. Natomiast jeśli pies regularnie boryka się z tą dolegliwością, zdecydowanie warto udać się na kontrolę do specjalisty i wykluczyć ewentualne schorzenia. Jeśli chcesz, aby twój pupil cieszył się dobrym zdrowiem i samopoczuciem, podstawową kwestią są regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii.

Rodzaje kaszlu u czworonoga

Pamiętaj, że samodzielnie nie jesteś w stanie postawić diagnozy. Istnieje kilka rodzajów kaszlu, które mogą wystąpić u psa.

Kaszel wsteczny

W tym przypadku zazwyczaj nie ma powodów do obaw. Krtań kurczy się na skutek bardzo silnych emocji, zmiany temperatury otoczenia lub zbyt ciasnej obroży. Choć atak w tym przypadku może wyglądać przerażająco, gdyż przypomina to duszenie psa, który nie może złapać oddechu, to zazwyczaj nie ma powodów do niepokoju.

Kaszel kenelowy

To zdecydowanie schorzenie, które trzeba skonsultować z lekarzem weterynarii. Kaszel kenelowy jest chorobą zakaźną, pojawiającą się w wyniku infekcji tchawicy. To dosyć charakterystyczny kaszel, suchy i bardzo głośny. To schorzenie często występuje w dużych skupiskach psów takich jak schroniska i hodowle psów. Leczenie kaszlu kenelowego polega zazwyczaj na podaniu antybiotyków.

Kaszel sercowy u psa

Ten rodzaj kaszlu u pupila może pojawić się w nocy lub krótko po przebudzeniu. To właśnie wtedy serce psa pracuje wolniej. Zdarza się również, że kaszel sercowy pojawia się po intensywnym wysiłku fizycznym. W takich przypadkach konieczna jest wizyta u weterynarza i wykonanie badań pozwalających wykluczyć choroby serca.

Zdecydowanie nie powinieneś lekceważyć żadnych objawów związanych z kaszlem u czworonoga. Choć odwrotne kichanie nie jest groźne, to kaszel kenelowy lub kaszel sercowy może stanowić zagrożenie dla zdrowia zwierzaka.

Przyczyny kaszlu u psa

Zastanawiasz się, dlaczego pies kaszle? Otóż przyczyn może być sporo. Przede wszystkim kaszel u czworonoga może być wywołany różnymi infekcjami górnych dróg oddechowych. Pasożyty w organizmie również mogą wpływać na pojawienie się kaszlu. Kolejna przyczyna to po prostu zbyt szybkie i zachłanne jedzenie, powodujące problemy z przełykaniem, a także za ciasna obroża, stres, nadwaga, suche i ciepłe powietrze, ciało obce w przewodzie pokarmowym. Ostatnim powodem kaszlu u czworonoga mogą być różne alergie, w takim przypadku szybka wizyta u weterynarza jest koniecznością, aby nie doszło do na przykład do problemów z oddychaniem i innych powikłań.

Jakie są objawy kaszlu kenelowego?

Kaszel kenelowy to bez wątpienia groźna choroba zakaźna, którą powinien zdiagnozować i leczyć doświadczony lekarze weterynarii. Objawy kaszlu kenelowego u psa to między innymi:

  • brak apetytu;
  • apatia;
  • brak chęci do zabawy i ruchu;
  • trudności w oddychaniu;
  • pies wygląda na zmęczonego;
  • gorączka;
  • wodnista wydzielina z nosa;
  • suchy, głośny kaszel, który może nawet prowadzić do odruchów wymiotnych lub wymiotów.

Wymienione objawy zdecydowanie powinny zaniepokoić właściciela czworonoga i skłonić go do wizyty u weterynarza.

Jakie są objawy kichania wstecznego?

Omawiana dolegliwość polega na nagłych i szybkich wdechach przez nos. Czasami może pojawić się również odruch wymiotny, parskanie i inne specyficzne dźwięki. Charakterystycznym objawem podczas ataku jest nagłe zatrzymanie się zwierzaka w miejscu, głowa i szyja są wyprostowane i wysunięte do przodu. Taki napad zazwyczaj trwa kilkanaście sekund. Gdy taki atak pojawia się pierwszy raz psa, zdecydowanie może wzbudzić obawy u domowników, jednak nie jest to groźna przypadłość.

Diagnoza u lekarza weterynarii

W przypadku pojawienia się u zwierzaka kaszlu, najważniejsza jest szybka diagnoza i wykluczenie poważnych schorzeń. Kaszel nie jest u psów powszechnym objawem, ale zdecydowanie warto udać się do weterynarza, który będzie mógł postawić trafną diagnozę po wykonaniu niezbędnych badań. Niezależnie od tego, czy przyczyną jest przeziębienie, zapalenie płuc czy choroba zakaźna, konieczne jest wykonanie badań i podanie odpowiednich leków.

Na czym polega leczenie kaszlu u psa?

Pamiętaj, że nie warto leczyć pupila na własną rękę. Podawanie domowych specyfików może jedynie zaszkodzić zwierzakowi. Weterynarz może zdecydować o podaniu antybiotyku, leków przeciwzapalnych. Odpowiednie leczenie to klucz do zdrowia. Ważne jest to, aby podać psu wyłącznie preparaty zalecone przez lekarza.

Kaszel wsteczny u psa może wskazywać na problemy z układem oddechowym, oskrzelami, ale także może być skutkiem zakażenia pasożytami lub infekcji. Psi kaszel jednak zazwyczaj nie powinien wzbudzać strachu, ale wymaga konsultacji z lekarzem.

Umaszczenie kotów – poznaj wyjątkowe rasy kotów! Kocie umaszczenie, które wprawi cię w zachwyt!

umaszczenie kotów

Wiele osób zachwyca się cudownymi kolorami sierści swoich pupili. Oczywiście każdy właściciel będzie uważał swojego zwierzaka za najpiękniejszego, jednak zdecydowanie trzeba zaznaczyć, że każdy kot, niezależnie od wyglądu jest uroczy i wart najlepszego traktowania. Czekoladowy, cynamonowy, pręgowany, rudy, a może czarny? To tylko kilka cudownych barw, jakie może przybierać kocur. Wiele z nich dumnie nosi sierść łączącą różne kolory, układające się w nietypowe wzory. Nie da się zaprzeczyć, że każdy kot jest wyjątkowy i powinien znaleźć kochający dom! Mówi się również, że umaszczenie kotów powiązane są z pewnymi cechami charakteru, choć nie zawsze ta teoria się sprawdza. Poznaj wyjątkowe kolory i wzory kociej sierści!

Podstawowe rodzaje umaszczenia kota

Prawdopodobnie koty domowe pochodzą od kota nubijskiego, który może mieć ubarwienie od żółtoszarego do ciemnoszarego. Zarówno na tułowiu, jak i łapach zazwyczaj ma widoczne pręgi. Naukowcy wskazują na to, że mógł on żyć razem z człowiekiem już w 7500 roku p.n.e. Jednak wraz z upływem czasu, a także ingerencją człowieka poprzez celowe hodowanie zwierząt powstało wiele innych ciekawych barw futerka u kotów.

Umaszczenie ciemne

Podstawowym rozróżnieniem, jeśli chodzi o umaszczenie kotów, jest podział na ciemne i jasne. Oczywiście wymienione kolory często się ze sobą mieszają. Biorąc pod uwagę ciemne kolory, wyróżnia się umaszczenie:

  • czarne;
  • rude;
  • bursztynowe;
  • czekoladowe;
  • cynamonowe.

Umaszczenie jasne

Kolorów kociego futerka może być bardzo dużo. W przypadku jasnych kolorów futerka pupila wyróżnia się umaszczenie:

  • liliowe;
  • morelowe;
  • karmelowe;
  • niebieskie;
  • kremowe;
  • płowe;
  • jasnobursztynowe.

Umaszczenie szylkretowe – mieszany kolor sierści

Podstawowe kolory sierści u kociaków mogą łączyć się ze sobą, tworząc oryginalne kombinacje, które wprawiają w zachwyt właścicieli tych uroczych czworonogów. Każdy zwierzak jest wyjątkowy. Jeśli masz w domu cudownego kota, z pewnością obdarzasz go miłością i opieką, a on odwdzięcza ci się tym samym.

Szylkretowy, czyli jaki?

Niesamowicie ciekawe i oryginalne połączenie kolorów futra mają koty szylkretowe. Warto jednak podkreślić, że ta barwa nie jest przypisana konkretnej rasie. Jako szylkret określa się koty, których sierść jest połączeniem plamek czerni, bursztynu, cynamonu, czerwieniu i czekolady. Nie da się zaprzeczyć, że taki zwierzak wygląda niesamowicie i jest naprawdę wyjątkowy.

Niezależnie od tego, czy masz w swoim domu srebrzystego kota brytyjskiego, kota perskiego lub cudownego dachowca w kolorze rudym, z pewnością mruczek jest twoim oczkiem w głowie.

Jak pielęgnować kocie futro?

Jeśli zamierzasz powitać w swoim domu nowego czworonoga, koniecznie zadbaj o to, aby kocię już od pierwszych dni w nowym domu poznało panujące tam zasady. Odpowiedzialny właściciel powinien również przyzwyczajać malucha do różnych zabiegów pielęgnacyjnych. W ten sposób młody kot przyzwyczai się do zabiegów i unikniesz gryzienia, drapania i innych nieprzyjemnych sytuacji.

O czym trzeba pamiętać, jeśli chodzi o pielęgnację kociego futra?

Oczywiście wiele zależy od rasy kota, struktury i długości futra. Bardzo ważną kwestią w kontekście pięknej sierści jest właściwe odżywianie zwierzaka. Zadaniem właściciela jest dobranie jak najlepszej karmy, która nie będzie uczulać i pozytywnie wpłynie na organizm kota. Powinna zawierać niezbędne dla kota składniki odżywcze.

Regularne wyczesywanie sierści i usuwanie podszerstka

To bardzo ważny punkt, ponieważ regularne wyczesywania pomaga ograniczyć gubienie sierści, która następnie znajduje się na wszystkich meblach i ubraniach. Czesanie kota może okazać się prawdziwym wyzwaniem, właśnie dlatego tak ważne jest oswajanie zwierzaka z takimi zabiegami już od pierwszych tygodni życia. W przypadku kotów z długą sierścią można użyć specjalnych preparatów, które pomagają zapobiegać tworzeniu się kołtunów.

Kot bez wątpienia może stać się prawdziwym przyjacielem dla swojego opiekuna. Mruczek wnosi do domu dużo miłości i szczęścia. Jeśli chodzi o umaszczenie kotów, mogą one przybierać różnorodne barwy od czarnej, czekoladowej, bursztynowej, po liliowe, płowe, kremowe. Niezwykłe są również oryginalne mieszanki kolorów i wzorów na sierści pupila. Z pewnością każdy miłośnik kotów będzie w stanie znaleźć pupila, który urzeknie go nie tylko pod względem pięknego umaszczenia, ale także oryginalnego charakteru!

Psy krótkowłose – najpopularniejsze rasy

psy krótkowłose

Nie da się zaprzeczyć, że pies może stać się najlepszym przyjacielem człowieka, właśnie dlatego wiele osób pragnie przywitać w swoim domu nowego pupila. Jednak trzeba pamiętać, że to bardzo odpowiedzialna decyzja, a pies to nie zabawka. Nie każdy zwierzak będzie dobrze się czuł, mieszkając w bloku na małej przestrzeni, a niektóre rasy wymagają szczególnej pielęgnacji sierści. Właśnie dlatego decyzja o zakupie lub przygarnięciu psa ze schroniska powinna być bardzo dobrze przemyślana. Jeśli chodzi o psy krótkowłose, to znajdą się w tej grupie zarówno małe zwierzaki, jak i te znacznie większe, które lepiej odnajdą się w domu z ogrodem. Jakie rasy psów krótkowłosych są najbardziej popularne? Sprawdź!

Psy krótkowłose – najpopularniejsze rasy

Jeśli zamierzasz przywitać w swoim domu nowego pupila, powinieneś dokładnie się zastanowić, jaką rasę psa wybrać. Sierść psów krótkowłosych bardzo często jest nieco mniej wymagająca niż sierść psów długowłosych. Przed podjęciem ostatecznej decyzji warto dokładnie poznać wybraną rasę psa.

Chihuahua

Chihuahua to jedna z najbardziej popularnych ras krótkowłosych. Wyglądają na malutkie i niesamowicie urocze. Jednak niech cię to nie zmyli, to psy temperamentne, które potrafią pokazać swoje niezadowolenie. Mają bardzo dużo energii, dlatego spacery i wspólna zabawa to punkty obowiązkowe w codziennym planie dnia.

Beagle

Jeśli szukasz prawdziwego przyjaciela i masz wiele energii na co dzień, beagle to idealna rasa dla ciebie. Te psy mają niezwykle wesołe usposobienie, są bardzo energiczne, ale także uparte i temperamentne. Uwielbiają dzieci, a nawet tolerują inne zwierzęta w domu. Silny instynkt łowiecki i bardzo dobra kondycja to czynniki, które sprawiają, że będziesz musiał zabierać swojego pupila na długie spacery, aby zaspokoić jego potrzebę aktywności i zabawy. Jeśli nie sprostasz temu zadaniu, pies może stać się rozdrażniony. Do waszej codzienności warto włączyć różne aktywności związane z tropieniem.

Jeśli chodzi o pielęgnację, nie jest ona bardzo skomplikowana. Wystarczy przynajmniej raz w tygodniu wyczesywać sierść, a także regularnie kontrolować stan zdrowia u weterynarza.

Buldog francuski

Buldog francuski to rasa małych i uroczych psów krótkowłosych. Małe rasy świetnie sprawdzą się dla osób, które nie dysponują bardzo dużym mieszkaniem i przestrzenią dla zwierzaka. To tak zwane psy kanapowe, które nie potrzebują dużej aktywności fizyczne. Nie da się zaprzeczyć, że te bardzo szybko przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny, chętnie okazują miłość i uwielbiają dzieci.

Chart hiszpański

Chart hiszpański staje się coraz popularniejszą rasą w Polsce. Te czworonogi mają specyficzną szczupłą budowę, długie nogi i ogon, umięśnione ciało. Wydają się dostojne i spokojne, ale w rzeczywistości są niezwykle przyjazne zarówno dla ludzi, jak i innych zwierząt. Zdecydowanie mogą wnieść do twojego życia wiele radości i miłości. Jeśli szukasz psa zaliczającego się do krótkowłosych ras, powinieneś rozważyć powitanie w swoim domu charta hiszpańskiego!

Doberman

Marzysz o pięknym, dostojnym, eleganckim, dużym pupilu? Doberman to rasa, która idealnie wpisuje się w te wymagania. To silne i muskularne psy, które budzą respekt, choć są bardzo opiekuńcze i przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny. Mają bardzo dużo energii, ale potrafią zachować spokój. Warto podkreślić, że nie jest to rasa dla każdego, wymaga odpowiedniej wiedzy, jeśli chodzi o wychowanie i zaspokojenie potrzeb zwierzaka.

Pielęgnacja sierści czworonoga

Psy krótkowłose nie są wymagające pod względem pielęgnacji. Jest ona zdecydowanie mniej skomplikowana i wymaga mniejszych nakładów czasu niż w przypadku psów długowłosych. Choć oczywiście nie oznacza to, że o pupila nie trzeba dbać. Nie możesz zapominać o regularnym czesaniu sierści w zależności od potrzeb i konkretnej struktury włosa. Pamiętaj też o kąpieli – jednak nie warto przesadzać, aby nie podrażnić delikatnej skóry zwierzaka. Większość psów krótkowłosych nie wymaga wizyt u fryzjera, co jest zdecydowaną zaletą dla wielu opiekunów.

Szukasz psa do towarzystwa, który od razu stanie się twoim przyjacielem? Pamiętaj, że decyzja o powitaniu w domu nowego zwierzaka, powinna być bardzo dobrze przemyślana. Jeśli marzysz o psie z krótką sierścią, możesz zdecydować się na małego buldoga francuskiego lub znacznie większego dobermana. Twoja ostateczna decyzja nie powinna być podyktowana wyłącznie wyglądem zwierzaka. Należy przede wszystkim wziąć pod uwagę swoje możliwości i warunki, jakie możesz zapewnić zwierzakowi.

Olej CBD dla psa: czy warto? Jakie właściwości wykazuje?

Olej CBD dla psa czy warto? Jakie właściwości wykazuje

Czy olej CBD dla psów jest bezpieczny?

Stosowanie CBD u psów wciąż jest analizowane przez naukowców na całym świecie. Nie opublikowano wielu badań na ten temat. Jednak niektórzy właściciele samodzielnie wdrażają suplementację u swoich pupili i widzą pozytywne efekty. Nie zalecamy ustalania dawki bez porozumienia z obeznanym w temacie weterynarzem.

CBD stosowane jest u ludzi w zwalczaniu licznych dolegliwości m.in. bólów, migren o różnym podłożu czy bezsenności. Jego działanie opiera się na oddziaływaniu na receptory układu endokannabinoidowego, które rozmieszczone są w całym naszym organizmie. Psy również je posiadają, dlatego można przypuszczać, że CBD powinno przynosić u nich podobne efekty.

Warto zaznaczyć, że układ ECS wytwarza własne kannabinoidy zwane endokannabinoidami. Kannabidiol przyjmowany z zewnątrz nie powinien być szkodliwy dla psów, ponieważ działa na tej samej zasadzie. Jednak może mieć skutki uboczne, które występują czasem także u ludzi: biegunkę, nadmierną senność czy suchość w ustach. Zazwyczaj wiążą się one z przyjęciem zbyt dużej dawki olejku.

Olej-CBD-dla-psa-czy-warto-jakie-wlasciwosci-wykazuje-1

CBD dla psa — właściwości

W teorii CBD powinno działać na pupili podobnie jak na ludzi. Można spodziewać się m.in.:

  • uspokojenia,
  • rozluźnienia,
  • zmniejszenia lęków,
  • zwiększenia apetytu,
  • działania przeciwbólowego,
  • działania przeciwzapalnego,
  • działania przeciwwymiotnego.

Dotychczas najlepsze efekty w badaniach przyniosło podawanie CBD dla psów z padaczką. W większości przypadków udawało się zmniejszyć częstotliwość napadów drgawkowych.

Badacze przyjrzeli się również działaniu CBD w przypadku psów cierpiących na reumatoidalne zapalenie stawów. U ludzi kannabidiol może redukować ból związany z tym schorzeniem. Jednak badanie przeprowadzone na kilkunastu psach nie wykazało podobnego działania. Autorzy podkreślili, że mogło to mieć związek z zastosowaniem zbyt niskiej dawki CBD.

Istnieją przypadki właścicieli, którzy sami postanowili wprowadzić kannabidiol do diety chorych zwierząt. Poskutkowało to ich uspokojeniem i większą odpornością na stres czy lęk separacyjny. U niektórych wzmogło również apetyt, złagodziło objawy zespołu jelita drażliwego oraz przywróciło chęć do zabawy.

Jaki olejek CBD dla psa?

Dla zwierząt przeznaczone są olejki o niższej zawartości kannabidiolu — do 8%. Pamiętaj, aby wybrać jakościowy produkt jak np. CBD dla psa od Dobre Konopie. Stężenie należy dobrać w zależności od wagi zwierzęcia.

Dla najmniejszych pupili (do 10 kg) przeznaczone są preparaty z zawartością 2% CBD. U psów o wadze do 20 kg działanie prawdopodobnie będzie odczuwalne dopiero po zastosowaniu olejku 4%. Preparaty 6-procentowe nadają się dla zwierzaków ważących mniej niż 40 kg. Największe czworonogi, powyżej 40 kg, mogą zażywać olejki o stężeniu 8%.

CBD dla psa — dawkowanie i instrukcja stosowania

Zalecane dawkowanie znajdziesz w opisie produktu lub na opakowaniu. Jednak warto skonsultować je z weterynarzem obeznanym w temacie terapii zwierząt kannabinoidami. W przypadku poważniejszych schorzeń, dawkowanie CBD dla psa zalecane przez producenta może być niewystarczające.

Standardowo instrukcja mówi o podawaniu zwierzakowi 5 kropli 4 razy dziennie, jednak nie częściej niż co 6 godzin. Olejek należy zakraplać pod język lub bezpośrednio na dziąsła.

„Te zwierzęta tam zostają” – o losie królików, fretek i gryzoni z Ukrainy

małe zwierzęta z ukrainy

Wiele organizacji zajmujących się pomocą fretkom, królikom i gryzoniom zaoferowało miejsce, a także siły i dary dla zwierząt, które przybywają zza wschodniej granicy. Problem w tym, że większość z nich zostaje… w domach na obszarach zajętych działaniami wojennymi. 

Właściciele nie mają jak ich zabrać albo nie wiedzą, że mogą to zrobić. Tymczasem małe zwierzęta i fretki mogą być przewożone przez polską granicę nawet bez dokumentów. A jak to wygląda z perspektywy organizacji prozwierzęcych?

Na razie przybywają zwierzęta właścicielskie

Wiele fretek, królików i gryzoni, które przybywają z Ukrainy, to zwierzęta mające opiekunów. Niektóre dotarły tutaj przez zaprzyjaźnione osoby, bo ich właściciele bali się o ich zdrowie. Tak było w przypadku świnek morskich, które wymagają pilnej pomocy stomatologicznej i otrzymują ją pod skrzydłami Okienka Życia dla królików i gryzoni, organizacji ze Śląska: https://www.facebook.com/okienkozycia/

– Ciężko wziąć ze sobą takie małe zwierzę, bo trasa jest długa – powiedziała w rozmowie z redakcją Magda Nowaczyk, założycielka Okienka Życia. Mimo to niektórzy próbują. Według relacji zdarzało się, że ludzie na dworcu w Katowicach nie mieli dla zwierząt niczego. Niektórzy potrzebowali transporterów, inni – żwirku i jedzenia dla podopiecznych. Choć organizacja wysyła pomoc również do zaprzyjaźnionej sieci wielbicieli królików i innych małych zwierząt w Ukrainie, to przekonuje, że wiele darów jest potrzebnych doraźnie, na miejscu.

Powstaje stoisko na dworcu PKP dla potrzebujących osób

Od najbliższego weekendu wolontariusze Okienka Życia będą przygotowywali stałe stoisko na dworcu PKP w Katowicach. Wszystko po to, aby nie tylko ulżyć ludziom, którzy wysiadają z pociągów, ale też pomóc im w zapewnieniu zwierzętom odpowiednich warunków. 

Organizacja prosi o przekazywanie darów takich jak walizki i torby podróżne dla przyjeżdżających uchodźców. Oprócz tego bardzo potrzebne są transportery różnej wielkości dla zwierząt. Można też wesprzeć zbiórkę na miejscu poprzez przekazanie kanapek, soków i innych potrzebnych rzeczy. Szczegóły dotyczące zbiórki zarówno darów, jak i finansowej można znaleźć na stronie FB Okienko Życia dla królików i gryzoni: https://www.facebook.com/okienkozycia/posts/4548627441913832

Przybywa fretek przyjeżdżających do Polski

W przypadku fretek sieć kontaktów między opiekunami z Polski i Ukrainy pozwala na sprawną organizację pomocy. Stowarzyszenie Przyjaciół Fretek (https://www.facebook.com/StowarzyszeniePrzyjaciolFretek już po raz czwarty wysłało pociągiem do Kijowa transport darów, w którym znalazły się jedzenie, żwirek, a także najpotrzebniejsze rzeczy dla zwierząt. Wszystko na miejscu jest rozdysponowywane do potrzebujących opiekunów fretek.

– Nasze grupy współdziałają, mamy dużą sieć kontaktów, co ułatwia pomoc – przekonuje Barbara Kysiak, wiceprezeska zarządu.

Potrzeba pieniędzy i przemyślanych działań

W tym samym czasie coraz więcej zwierząt trafia do Polski. Część jest ze swoimi opiekunami – oni potrzebują wyposażenia, bo trudno jest zabrać ze sobą wszystko, gdy ucieka się przed wojną. Choć nie brakuje zaprzyjaźnionych domów tymczasowych, dysponujących transporterami czy klatkami, to jednak kończą się fundusze na zakup pożywienia czy opiekę weterynaryjną dla zwierząt trafiających do Polski. A wśród nich nie brakuje też takich, które wymagają stałej kontroli, np. chorych onkologicznie. Z Ukrainy dociera ich powoli coraz więcej. O działaniach organizacji i tym, jak ją wesprzeć, możesz przeczytać na stronie FB: https://www.facebook.com/StowarzyszeniePrzyjaciolFretek.

Trzeba pomagać, ale z głową!

Obie kobiety zarządzające organizacjami są zgodne co do jednego – pomoc jest ważna, ale musi być organizowana z głową.

– Gdy wybuchła wojna, napisaliśmy na profilu post o tym, że pomożemy osobom, które dotrą na miejsce z królikami czy małymi zwierzętami. Pod nim pojawiło się trzysta komentarzy z ofertami domów tymczasowych – trudno było znaleźć ten jeden, który napisał ktoś, kto faktycznie potrzebował wsparcia – dodaje Magda Nowaczyk.Choć propozycje stworzenia domów tymczasowych wynikają z porywu serca, to ludzie, którzy je składają, często nie są świadomi, co ich czeka. Pod opieką różnych organizacji przebywają często dziesiątki, jeśli nie setki zwierząt. Warto dać im domy, aby zrobić miejsce dla pupili z Ukrainy, często w cięższym stanie i z wieloma traumami. Bardzo ważne jest też wsparcie finansowe oraz przekazywanie darów, o ile są one dobrej jakości. Dotyczy to zwłaszcza karmy i nieuszkodzonych transporterów.

ZOO w Mikołajowie – pomóż zwierzętom, kup bilet online

zoo w mikołajowie

Sytuacja ogrodów zoologicznych na Ukrainie jest ciężka, co wynika z trudności w niesieniu pomocy ich mieszkańcom. Dla przypomnienia, ZOO z Kijowa i Odessy wysłały część zwierząt do Poznania, a placówka w Charkowie została częściowo zniszczona w wyniku rosyjskiej agresji. Teraz pomocy potrzebuje ZOO w Mikołajowie. Jak można je wesprzeć?

Ogród Zoologiczny w Mikołajowie doświadczony przez wojnę

Działania wojenne podczas agresji rosyjskiej na Ukrainę nie ominęły również tego miejsca. Dyrektor placówki, Wołodymyr Topczoj, poinformował o uszkodzeniu obiektu w przez rosyjskie wojsko. Obecnie nieznany jest stopień zniszczeń ani poziom strat, które poniosło ZOO. Cała miejscowość Mikołajów jest atakowana co jakiś czas przez rosyjskie wojsko, które zrzuciło na nią m.in. pociski. Cierpią nie tylko ludzie, ale także zwierzęta, którym brakuje jedzenia.

Pomóż ZOO w Mikołajowie

Dyrektor ZOO zwrócił się z prośbą o zakup biletów przez stronę internetową obiektu. Tutaj: http://zoo.nikolaev.ua/ możesz przez internet zamówić bilety do ZOO na konkretny dzień, wybierając czerwony przycisk w prawej górnej części strony. Prawdopodobnie ich nie zrealizujesz, jeśli wybierzesz najbliższą datę, ale pieniądze pomogą wesprzeć placówkę, która będzie w stanie uzyskać jedzenie dla swoich podopiecznych.

Możesz zdecydować się na zakup:

  • biletu dla osoby dorosłej – 100 hrywien (równowartość ok. 15 zł);
  • biletu dla dzieci – 60 hrywien (ok. 9 zł);
  • biletu dla psa – 25 hrywien (ok. 4 zł).

Jednorazowo istnieje możliwość zakupu do 10 biletów drogą internetową. Strona działa w językach ukraińskim, rosyjskim i angielskim.

Zoo w Mikołajowie – wyjątkowy obiekt

Ogród Zoologiczny w Mikołajowie jest jednym z największych takich miejsc na terenie Ukrainy. Zachwyca obfitością świata fauny – znajduje się tam wiele gatunków zwierząt. Nie brakuje też przedstawicieli flory. W mikołajewskim ZOO zlokalizowane jest arboretum, w którym rośnie ponad 200 gatunków rzadko spotykanych roślin z całego świata.

Możliwość pomocy zwierzętom, które przebywają w głębi Ukrainy, jest ograniczona. Choć ogrody zoologiczne w Polsce przyjęły już przedstawicieli dzikich gatunków m.in. spod Kijowa, to jednak transport z bardziej odległych miejscowości jest często niemożliwy. Warto wspierać placówki tak, aby faktycznie przyniosło im to korzyść.

Siedlce. Mieszkanka Charkowa opuściła Ukrainę i przyjechała do Polski wraz z rodziną i… ośmioma zwierzakami

mieszkanka charkowa

Ukrainka jest z zawodu policjantką. Wybór Siedlec nie jest przypadkowy, bowiem właśnie w tym mieście mieszka jej znajoma z lat szkolnych. Cała rodzina wraz ze zwierzętami szybko znalazła schronienie w domu jednorodzinnym. Jak wygląda jej relacja ze zwierzętami, które zabrała ze sobą?

Siedlce. Mieszkanka Charkowa znalazła schronienie w Polsce

Początkowo ukraińska funkcjonariuszka pozostawała w swej jednostce w Charkowie, jednak gdy i to miasto zostało zaatakowane przez Rosjan, nakazano jej opuszczenie kraju wraz z najbliższymi. Podróż do naszego kraju trwała trzy dni, a w całym przedsięwzięciu pomogła jej koleżanka z Siedlec. Policjantka zza wschodniej granicy przyjechała do Polski nie tylko z rodziną, lecz również ze zwierzętami w postaci dwóch psów i sześciu kotów. Cała rodzina przebywa obecnie w domu jednorodzinnym, zaś zwierzakom nie brakuje miejsc na figle i zabawy, ponieważ mają do dyspozycji duże ogrodzone podwórko. Ponadto, siedlecka policja pomaga policjantce, jej rodzinie i czworonogom, zapewniając dostawy jedzenia i niezbędnych rzeczy.

Siedlce. Ukraińska funkcjonariuszka przyjechała wraz z psim policjantem

Policjantka z Charkowa dotarła do Polski razem z psem o imieniu Dar, z którym odbywa służbę. Kobieta od 6 lat pełni służbę w Narodowej Policji Ukraińskiej w Charkowie, a po dwumiesięcznym kursie podstawowym służy również w wydziale patrolowym. Jak zaczęła się jej współpraca ze zwierzakiem? Gdy leżała chora w łóżku trzy lata temu, przełożeni zapytali, kto chce zostać przewodnikiem psa. Policjantka zgłosiła się bez wahania i w ten sposób zaczęła się jej współpraca z psem o imieniu Dar. Ten 4-letni owczarek belgijski jest przeszkolonym funkcjonariuszem policji i pomaga w znajdowaniu narkotyków. Policjantka deklaruje miłość do zwierząt i opiekuje się także policyjnym psim emerytem, 9-letnim Zeusem. Kobieta przygarnęła go, kiedy okazało się, że zachorował na serce. W ten sposób sama okazała wielkie serce i ocaliła zwierzę od uśpienia.

Mieszkanka Charkowa uciekła z kraju, ale jej pies może trenować przed powrotem do służby 

Suczka Dar oprócz ciepłego kąta i pełnej miski może liczyć na udostępnienie toru przeszkód znajdującego się na terenie siedleckiej komendy. Dzięki takim udogodnieniom czworonóg będzie mógł bezproblemowo wrócić do służby, gdy sytuacja w Ukrainie się unormuje.

Ukraińska policjantka jest bardzo wdzięczna za okazaną pomoc i mówi, że nie spodziewała się takiej reakcji polskiej policji. Bardzo zależy jej na tym, by suczka Dar, która jest czynnym funkcjonariuszem, mogła trenować. Kobieta z Charkowa cieszy się, że jednostka udostępniła tor przeszkód, dzięki któremu psia funkcjonariuszka będzie mogła doskonalić swoje umiejętności. Wyraża też nadzieję, że gdy już wrócą na Ukrainę, pomoc przełoży się na szybki powrót do służby.

271 118430
271 118431
271 118433

Źródło: www.mazowiecka.policja.gov.pl

Czy dracena jest trująca dla kota? Jakie są objawy zatrucia toksycznymi roślinami doniczkowymi?

czy dracena jest trująca dla kota

Opiekunowie kotów muszą liczyć się z tym, że niektóre rośliny doniczkowe mogą spowodować duże spustoszenie w organizmie zwierzęcia. Koty są skoczne i trudno zabezpieczyć przed nimi trujący kwiat, dlatego najczęściej z tego typu roślin trzeba po prostu zrezygnować. Czy dracena jest trująca dla kota? Podpowiadamy!

Czy dracena jest trująca dla kota?

Draceny w naturze mogą mieć wysokość nawet kilku metrów. Najczęściej hodowany w doniczkach gatunek, czyli dracena wonna (Dracaena fragrans) jest jednak zdecydowanie niższy. Ze względu na długie i zachęcająco rozłożyste liście jest on bardzo chętnie podgryzany przez koty. Czy może to być niebezpieczne? Niestety tak.

W dracenach (a w szczególności w ich liściach) znajdują się saponiny, czyli organiczne związki chemiczne zaliczane do glikozydów. W określonych ilościach u niektórych gatunków mogą one mieć działanie prozdrowotne. Działają moczopędnie, poprawiają także wchłanianie się niektórych substancji odżywczych przez jelita. Niestety, dla wielu zwierząt (w tym domowych mruczków) są toksyczne. Niestety, odpowiedź na pytanie, czy dracena jest trująca dla kota, będzie pozytywna.

Objawy zatrucia draceną u kota domowego

Objawy zatrucia draceną mogą być bardzo różne w zależności od przypadku. Zatrucie w wielu przypadkach w ogóle nie jest diagnozowane, ponieważ opiekunowie nie łączą problemów takich jak brak apetytu czy biegunka z gryzieniem kwiatka.

Opisane w literaturze przypadki wskazują na to, że objawy pojawiają się najczęściej przy długotrwałym gryzieniu liści. Ich natężenie może być bardzo różne w zależności od konkretnego zwierzęcia. Standardowo można spodziewać się wymiotów, biegunek i obniżenia łaknienia. Saponiny działają jednak neurotoksycznie, dlatego po ich spożyciu przez zwierzę mogą pojawić się objawy ze strony układu nerwowego. To między innymi:

  • rozszerzenie źrenic;
  • ślinotok;
  • duszności;
  • ataksja;
  • drgawki;
  • apatia.

Wykonane w trakcie diagnostyki badania biochemiczne krwi często wykazują podwyższenie parametrów wątrobowych oraz hipoproteinemię, czyli wyraźne zmniejszenie stężenia białek.

Co zrobić, jeśli kot zjadł dracenę?

Jeżeli masz podejrzenia, że twój kot zjadł szkodliwą roślinę, koniecznie wybierz się z nim do lekarza weterynarii. Jeśli stało się to na twoich oczach, a straty były nieznaczne, usuń roślinę z pola dostępu zwierzęcia. Wywoływanie wymiotów na własną rękę nie jest wskazane, ponieważ może dojść do poważnego podrażnienia przewodu pokarmowego.

Jeżeli pojawiają się wymienione wyżej objawy, koniecznie udaj się z kotem do lekarza weterynarii. W wywiadzie koniecznie podkreśl to, że kot mógł zatruć się draceną, nawet jeżeli nie masz co do tego pewności. Zwierzęciu można pomóc, a odpowiednie leczenie ma wysoką skuteczność – o ile zostanie wdrożone.

Leczenie kota po zjedzeniu liści draceny

W leczeniu stosuje się preparaty wspomagające metabolizm (na przykład kokarboksylazę), witaminy z grupy B oraz elektrolity. Jeżeli będzie to konieczne, weterynarz podejmie także leczenie objawowe za pomocą środków przeciwwymiotnych czy kroplówek zapobiegających odwodnieniu.

W leczeniu zazwyczaj nie stosuje się antybiotyków. Jeżeli zajdzie taka konieczność, weterynarz wybierze te niehepatotoksyczne, czyli nieobciążające wątroby.

Pozostałe rośliny doniczkowe trujące dla kota

Wiesz już, że dracena jest rośliną szkodliwą dla domowych mruczków. Koty lubią podgryzać jej liście, co często kończy się niepokojącymi objawami ze strony układu pokarmowego i nerwowego. Chociaż ta roślina jest zdecydowanie groźna, to jednak w naszych mieszkaniach czają się o wiele groźniejsze, chociaż niepozorne zagrożenia.

Niektóre rośliny są groźne nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia zwierzęcia. Ich spożycie, nawet pomimo szybkiej reakcji, może skończyć się śpiączką, a nawet śmiercią. Sprawdź, czy masz je w domu, a jeśli tak, to koniecznie się ich pozbądź! Groźne dla kota okazy doniczkowe to na przykład:

  • azalia;
  • oleander;
  • monstera;
  • cyklamen (fiołek europejski);
  • skrzydłokwiat;
  • kliwia;
  • aloes;
  • difenbachia;
  • gwiazda betlejemska.

Inne popularne kwiaty doniczkowe – na przykład sansewieria czy fikus – mogą powodować podrażnienie pyszczka, zaczerwienie śluzówek czy nadmierne ślinienie się. Je również warto trzymać z dala od ciekawskiego kociego nosa.

Doniczkowe rośliny bezpieczne dla kota

Na szczęście miłośnicy kotów nie muszą całkowicie rezygnować z domowych roślin. Istnieje wiele takich, które mogą być podgryzane przez zwierzaka (oczywiście ze szkodą dla ich wyglądu i rozwoju). Są to między innymi:

  • zielistka;
  • bambus doniczkowy;
  • róża;
  • cissus okrągłolistny.

Czy dracena jest trująca dla kota? Podsumowanie

Nie wszystkie części rośliny są tak samo trujące. W przypadku draceny dla twojego zwierzaka najbardziej niebezpieczne są liście. Niestety, to właśnie one najbardziej zachęcają do podgryzania. Jeżeli masz ją w swoim domu, to najlepszym rozwiązaniem będzie przestawienie rośliny w taki miejsce, aby kot nie miał do niej dostępu. Długotrwałe podgryzanie liści może skończyć się poważnymi problemami zdrowotnymi, które wymagają szybkiej wizyty u lekarza weterynarii

Borelioza u kota – czy zdarza się często? Jak ją leczyć? Sprawdź, jak chronić pupila przed kleszczami

borelioza u kota

Kleszcze to niewielkie pajęczaki, które pasożytują na ssakach. Chętniej od ludzi wybierają zwierzęta. Na ich atak najbardziej narażeni są mieszkańcy lasów, a także psy i koty. Ugryzienie kleszcza bywa niezauważalne i samo w sobie nie jest groźne. Pasożyt może być jednak wektorem wielu bardzo niebezpiecznych chorób – przede wszystkim babeszjozy i boreliozy. W tym artykule szerzej omówimy tę ostatnią. Borelioza u kota – co należy o niej wiedzieć?

Choroby odkleszczowe u kotów

W przeciwieństwie do psów koty bardzo rzadko chorują na choroby odkleszczowe. Najczęściej pojawia się u nich babeszjoza, anaplazmoza czy zakaźna anemia kotów (FIA), chociaż trzeba zaznaczyć, że i tak są to przypadki sporadyczne. Nie ma zbyt wielu danych na temat tego, jaka jest skala zachorowań kotów na boreliozę. Jeżeli w ostatnich latach takie odnotowano, to było ich zaledwie kilka.

Mimo wszystko nie oznacza to, że domowe mruczki są całkowicie odporne na zakażenia tymi chorobami. Trzeba robić wszystko, żeby chronić kota przed ukąszeniami kleszcza. Istotna jest także wiedza właściciela na temat tego, jakie są objawy boreliozy.

Czym jest borelioza?

Borelioza (morbus Lyme) jest wieloukładową chorobą zakaźną, która powodowana jest przez bakterie, których rezerwuarem są niewielkie zwierzęta, przede wszystkim gryzonie. Bakterie (krętki Borrelia) przenoszone są przez kleszcze i umieszczane w organizmie żywiciela podczas jego żerowania w skórze.

Wśród ludzi jest to najczęstsza choroba odkleszczowa, tymczasem borelioza u kota występuje bardzo rzadko. Nie można jednak jej lekceważyć, ponieważ jest bardzo groźna dla zdrowia i życia zwierzęcia.

Borelioza u kota – objawy. Jak rozpoznać chorobę?

Objawy choroby przenoszonej przez kleszcze są raczej nieoczywiste, dlatego czasami bardzo łatwo je przeoczyć. Zazwyczaj są to postępujący brak apetytu i apatia. Charakterystyczna jest także wysoka gorączka – nawet przekraczająca 40°C (prawidłowa temperatura ciała u kotów wynosi od 38,1°C do 39,2°C).

Jeżeli na tym etapie ta groźna choroba nie zostanie zdiagnozowana, to wkrótce mogą pojawić się objawy takie jak:

  • kulawizna;
  • zapalenie stawów;
  • problemy z poruszaniem się.

Jeżeli zauważysz u swojego kota te objawy, koniecznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Pamiętaj też, że w większości przypadków borelioza u kota przebiega bezobjawowo.

Borelioza u kota – leczenie

Diagnozowanie boreliozy opiera się przede wszystkim na badaniu krwi w kierunku odpowiednich przeciwciał. Jak już zostało powiedziane, koty bardzo rzadko zarażają się chorobami odkleszczowymi. W Polsce od wielu lat nie odnotowano takich przypadków, dlatego leczenie boreliozy u kota nie zostało szeroko opisane.

Gdyby jednak doszło do zdiagnozowania tej choroby w stadium zagrażającym zdrowiu i życiu kota, to leczenie opierałoby się przede wszystkim na podawaniu antybiotyków, które pomagają w zwalczaniu patogenów.

Profilaktyka – jak chronić kota przed kleszczami?

W ostatnich latach coraz częściej mówi się o tym, że inwazja kleszczy przestała być sezonowym problemem. Obecnie sezon na kleszcza trwa cały rok, dlatego zwierzęta powinny być chronione cały czas.

Trzeba jednak zaznaczyć, że z kleszczami stykają się niemal wyłącznie koty wychodzące. Domowe mruczki mają kontakt z pasożytami niezwykle rzadko, dlatego można śmiało powiedzieć, że najlepszą formą profilaktyki chorób odkleszczowych u kota jest ograniczenie wypuszczania tych zwierząt samopas na dwór.

Jeżeli jednak twój kot jest wychodzący albo spacerujesz z nim w szelkach, pamiętaj, by zadbać o zabezpieczenie zwierzęcia przed pasożytami zewnętrznymi. W tej roli najlepiej sprawdzają się preparaty typu spot-on, zakraplane na sierść w okolicach karku. Działają nie tylko przeciwko kleszczom, ale także świetnie sprawdzają się w roli przeciwpchelnej. Musisz jednak pamiętać, że takie środki działają stosunkowo krótko (zazwyczaj do czterech tygodni) i ich aplikacje trzeba powtarzać.

Stosowanie u kota obroży przeciwpchelnej nie jest najlepszym pomysłem. Zwierzę podczas skakania może się na niej powiesić, co stanowi bezpośrednie zagrożenie dla jego życia. O ile nie masz pewności, że dana obroża odpina się przy szarpnięciu, zdecydowanie zrezygnuj z tej metody.

Kleszcz u kota? Działaj szybko

Nosicielem boreliozy jest kleszcz. Im dłużej pasożyt tkwi w skórze zwierzęcia, tym większa szansa na wywołanie przez niego groźnej choroby. Jak najczęściej przyglądaj się więc skórze kota i w razie konieczność staraj się usunąć kleszcza pęsetą lub przeznaczonym do tego narzędziem.

Jeżeli masz wątpliwości czy sobie z tym poradzisz, najlepszym rozwiązaniem będzie udanie się do gabinetu weterynarza, gdzie pomoc zostanie wam udzielona szybko i sprawnie. Czas ma tu olbrzymie znaczenie, ponieważ szansa na transfer niebezpiecznych bakterii wzrasta po 48 godzinach od ugryzienia.

Borelioza u kota – podsumowanie

Kleszcz pospolity jest pasożytem, który może wywoływać groźne choroby u wielu ssaków. Na szczęście koty wydają się dosyć odporne na przenoszone przez te pasożyty schorzenia. Mimo wszystko bardzo ważna jest profilaktyka. W sklepach zoologicznych i gabinetach weterynaryjnych dostępne są skuteczne spraye i preparaty, które działają nie tylko na kleszcze, ale także na pchły.

Szkolenie psów myśliwskich. Którą rasę wybrać do tresury – posokowca, wyżła czy gończego?

szkolenie psów myśliwskich

Zadaniem psów myśliwskich jest, w zależności od potrzeb łowieckich i rasy psa, tropienie rannej zwierzyny, pogoń za zającem czy lisem, wypłaszanie zwierząt z kryjówek lub aport łupu. Pies polujący powinien być odporny na odgłosy wystrzałów, odważny, posłuszny, szybki i w dobrej kondycji. Potrzebny ci taki towarzysz do pomocy przy polowaniach? Przeczytaj artykuł i dowiedz się, czym jest szkolenie psów myśliwskich.

Poznaj grupy psów łowieckich

Rasy myśliwskich piesków dzielą się na grupy, z których każda ma nieco odmienny instynkt, przydatny podczas polowań. I tak wyróżniamy:

  • posokowce i tropowce – np. niektóre wyżły i spaniele, posokowiec bawarski. Tropią zdrową i ranną zwierzynę po jej śladach i lub węsząc farbę;
  • norowce i płochacze – np. jamniki, teriery. Potrafią wypłoszyć zwierzęta z nory i z zarośli;
  • aportery – golden retriever, labrador retriever. Aportują upolowane ptactwo z wody;
  • legawce – różne odmiany wyżłów. Służą do wystawiania zwierzyny myśliwemu;
  • psy do pogoni za zwierzyną – np. ogar polski, gończy alpejski.

Psiak też może mieć charakter

Ze względu na osobowość pieski dzielą się na:

  • optymistów (zrównoważone, sprytne, inteligentne);
  • flegmatyków (stabilne, mało ruchliwe);
  • melancholików (mało mobilne, niewytrzymałe);
  • choleryków (niespokojne, niecierpliwe).

Pamiętaj, że rasa niekoniecznie oznacza, że piesek sprawdzi się na polowaniu. Ważne są też jego osobowość i dobre szkolenie psów myśliwskich.

Jak dopasować rasę psa do swoich potrzeb?

Zastanów się, do jakich zadań potrzebujesz czworonoga? Niektóre rasy mają wszechstronny instynkt, a dobre szkolenie nauczy je zarówno tropić, jak i aportować czy polować. Jeśli chodzi o charakter, to w łowiectwie przydatni są zwłaszcza psi optymiści. Równie istotne jest twoje podejście do piesków, cierpliwość przy ćwiczeniach i konsekwencja.

Kiedy i od czego zacząć szkolenie psów myśliwskich?

Tresurę szczeniaka zacznij od nauki podstawowych komend i posłuszeństwa. Kolejny etap to habituacja, czyli stopniowe przyzwyczajenie do środowiska lasu i odgłosów zwierząt oraz wystrzałów broni. Ucz go tropienia po ścieżkach i przynoszenia łupu. Nagradzaj za wykonanie polecenia. Bądź stanowczy, konsekwentny, ale nie podnoś głosu.

A co w sytuacji, gdy piesek myśliwski nie poluje? Swoje naturalne instynkty może zaspokajać podczas spaceru w parku lub poprzez kopanie dołków. Świetnym pomysłem mogą być też różne psie sporty.

Francuskie rasy psów. Poznaj usposobienie i charakterystykę ras najpopularniejszych psów znad Sekwany

francuskie rasy psów

Zastanawiasz się, jakiego psa kupić? Nie wiesz, jaka rasa spełni twoje wymagania i będzie pasowała do twojego charakteru? Rozważ zakup szczenięcia jednej z francuskich ras psów. Do wyboru masz małe psy, średnie i większe, pieski salonowe i podwórkowe, z długą sierścią lub z krótkim futerkiem. O czym warto pamiętać przed kupnem szczeniaka? Oto przegląd i opis najpopularniejszych ras psów francuskich. Przeczytaj i wybierz swojego czworonożnego przyjaciela.

Francuskie rasy psów. Czym kierować się przy wyborze pieska?

Zanim zaczniesz przeglądać francuskie rasy psów, zastanów się, czy:

  • dana rasa pasuje do twojego styl życia (pies aktywny dla sportowców, a kanapowiec dla domatorów);
  • pies będzie nocował na podwórku, czy ma to być rasa, która może mieszkać w bloku;
  • odpowiada ci temperament danej rasy (sprawdź skłonność do agresji, nastawienie do obcych i do dzieci);
  • pies jest inteligentny i łatwy w ułożeniu;
  • wybrana rasa ma skłonności do chorób;
  • odpowiada ci jego umaszczenie, wygląd i wielkość po osiągnięciu dojrzałości;
  • odpowiada ci długość jego sierści i wymagania w zakresie jej pielęgnacji.

Buldog francuski – niewielki, niewymagający, ale łakomczuch

Buldog francuski – niewielki, niewymagający, ale łakomczuch

Buldog francuski, zwany też buldożkiem, to podobny do mopsów mały pies do towarzystwa. Osiąga wysokość do 30 cm. Rasę tę ceni wielu popularnych aktorów i piosenkarzy. Piesek ma krótką, błyszcząca sierść i sterczące uszy podobne do uszu nietoperza. Należy do grupy ras brachycefalicznych, więc ma skróconą kufę, obwisłe wargi, skłonność do entropium powiek i problemów z oddychaniem. Nie lubi długich spacerów i źle znosi upały. Ma wesołe usposobienie i mocno przywiązuje się do opiekunów. Wymaga konsekwentnego wychowania. Jest chętny do zabawy. Lubi dzieci i inne zwierzęta.

Pudel – dumny francuski piesek

Pudel – dumny francuski piesek

To rasa występuje w kilku odmianach o różnym umaszczeniu i wielkości. Pudle wywodzą się z psów myśliwskich. Obecnie to bywalcy wystaw, hodowani przez wiele wpływowych osób. Te bardzo inteligentne psy urzekają długą sierścią, którą można strzyc i czesać na różne sposoby. Mają urocze podłużne pyszczki i zwisające uszy, czarne ślepia i nosy. Są radosne i energiczne. Ochoczo wykonują komendy swych opiekunów. To zwierzak, który na całym świecie dosłownie reprezentuje francuskie rasy psów.

Papillon, czyli spaniel kontynentalny. Piesek z uszami niczym skrzydła motyla

Papillon, czyli spaniel kontynentalny. Piesek z uszami niczym skrzydła motyla

To uroczy mały piesek do towarzystwa. W poprzednich stuleciach umilał czas na wielu królewskich dworach. Wyróżnia się sterczącymi uszami, z których zwisają długie włosy. Ma długą sierść i zawadiackie spojrzenie. Jest wesoły i wymaga uwagi oraz pieszczot. Lubi szczekać. Źle znosi samotność i brak zainteresowania ze strony opiekunów.

Dog francuski (Dog z Bordeaux) – duży pies o posępnym spojrzeniu

Dog francuski (Dog z Bordeaux) – duży pies o posępnym spojrzeniu

Pomimo imponujących rozmiarów (wysokość do 68 cm), rasa ta zadziwia łagodnym charakterem i opiekuńczością w stosunku do dzieci. Sprawdzi się jako pies stróżujący. Dog ten ma krótką kufę, zwisające wargi oraz płowe i krótkie futerko. Ma też skłonności do wielu chorób. Wymaga sporo miejsca i potrzebuje częstych spacerów, ale nie nadaje się do uprawiania sportu ze względu na swoje rozmiary i masę.

Owczarek francuski Briard – stróż podwórka i obrońca rodziny

Owczarek francuski Briard – stróż podwórka i obrońca rodziny

Aktualny wzorzec rasy ustalono w 1988 roku. Wywodzi się z psów pasterskich. Osiąga wysokość do 68 cm. Zachwyca pięknym, długim futrem, które nie linieje. Wymaga oczywiście czesania i pielęgnacji. Odwdzięcza się za to wiernością i czułością wobec dzieci. Jest inteligentny opanowany i czujny. Wymaga umiejętnego podejścia i konsekwencji. Po wyszkoleniu bierze udział w akcjach ratowniczych m.in. w poszukiwaniu ofiar katastrof budowlanych i klęsk żywiołowych.

Barbet francuski – do aportowania i głaskania

Barbet francuski – do aportowania i głaskania

To myśliwskie psy dowodne, które aportują upolowane ptaki. Obecnie wykorzystywany jako pies domowy i rodzinny. Osiąga wysokość w kłębie do 65 cm. Wyróżnia się długimi włosami okrywowymi, skręconymi niczym sznurki. Włosy te nie nasiąkają wodą, a psy uwielbiają pływać. Barbet to świetny pomocnik myśliwego i oddany towarzysz rodziny, zwłaszcza takiej, która lubi aktywnie spędzać czas. Jest towarzyski i łatwy do ułożenia.

Wyżeł pirenejski – pies nie tylko na polowania

Psy tej rasy to jedna z kilku odmian wyżłów francuskich. Osiąga wysokość do 69 cm, ale sylwetkę ma smukłą. Jest szybki i sprytny. Ma krótkie futro, zwykle w różnych odcieniach brązu z płowymi lub białymi znaczeniami. Pysk podłużny, uszy długie i zwisające. Pieski te mają silny instynkt łowiecki i dużą potrzebę ruchu. Jeśli nie polują, powinny uprawiać jakiś sport. Ten wyżeł najlepiej funkcjonuje w towarzystwie aktywnego opiekuna z podejściem do psów sportowych i myśliwskich. Wskazane szkolenie u doświadczonego trenera.

Psy francuskie zachwycają wyglądem i inteligencją. Wymagają często odpowiedzialnego wychowania i opieki. Dość często mają problemy zdrowotne i spore wymagania odnośnie do żywienia. Są dość kosztowne w utrzymaniu. Niemniej ich usposobienie, zdolności i oddanie rodzinie wynagradzają wszystkie niedogodności.

Rasy pierwotne psów. Przegląd ras psów pierwotnych – od szpica po shiba-inu

rasy pierwotne

Psy różnią się od siebie nie tylko umaszczeniem czy wielkością, ale także genami. To właśnie na podstawie ich DNA można określić, jak blisko spokrewnione są z wilkami. Te, których materiał genetyczny jest najbardziej zbliżony do pierwszych udomowionych psów, a więc i wilków, określa się jako rasy pierwotne. Zobacz, jakie inne czworonogi są pokrewne wilkom. Czy szpice i psy pasterskie mają coś wspólnego z najstarszymi genetycznie czworonogami? Sprawdź!

Rasy pierwotne – co to dokładnie oznacza?

rasy pierwotne chow chow

Określenie rasy pierwotne psów kojarzy się z najstarszymi psami świata. Choć jest to oczywiście prawidłowe skojarzenie, nie dotyczy ras psów, które powstały jako pierwsze. To po prostu czworonogi, których DNA jest najbardziej zbliżone do DNA pierwszego udomowionego czworonoga.

Psy te niekoniecznie muszą wyglądem przypominać wilki, choć słusznie wymienia się wśród nich alaskana czy husky. Naukowcy w 2004 roku stworzyli wykaz 14 ras, które według klasyfikacji uznaje się za rasy pierwotne.

Jakie rasy psów nazywa się rasami pierwotnymi?

O ile w przypadku kilku wymienionych niżej ras skojarzenie z pierwotnymi jest jak najbardziej uzasadnione, o tyle wiele z nich może być dla miłośników psów miłą niespodzianką. Naukowa klasyfikacja obejmuje rasy:

Lista ta prawdopodobnie będzie dalej rozwijana, bo do tej pory zbadano jedynie 20% wszystkich uznawanych psich ras. Zabrakło wśród nich między innymi wilczaka czechosłowackiego czy norweskiego elkhunda, których również można podejrzewać o DNA zbliżone do pierwotnego przodka. Być może także szpice azjatyckie i rasy pokrewne powinny znaleźć się na specjalnej liście.

Skąd wywodzą się rasy pierwotne psów?

rasy pierwotne akita

Jak widać po liście, którą prezentują naukowcy, najwięcej psów pochodzi z Azji. Do wyjątków można zaliczyć alaskana, którego miejsce pochodzenia to oczywiście Stany Zjednoczone. Pochodzące z Tybetu lhasa apso, shih tzu czy terier tybetański, a także chiński pekińczyk bardziej przypominają psa domowego aniżeli bliskiego krewnego wilka. To jednak nie wygląd wyznacza przynależność do ras pierwotnych, a geny. Choć lista przedstawiona przez naukowców uznawana jest za oficjalną, nie jest ona w pełni akceptowalna przez związek kynologiczny, który stworzył także własne zestawienie, bazujące na innych kryteriach.

Pierwotne rasy według FCI

Poszukując informacji na temat psów spokrewnionych z dzikimi czworonogami, można natknąć się także na nieoficjalną listę. Na niej znalazły się między innymi wszystkie szpice, które wywodzą się bezpośrednio od pierwszych, udomowionych psów lub zostały z nimi skrzyżowane. Pomimo że pokrewieństwo wilczaka czechosłowackiego z dzikiem kuzynem jest wynikiem bezpośredniej krzyżówki, FCI również i jego zalicza do psów pierwotnych. Na liście FCI nie może zabraknąć także buhunda norweskiego oraz psa faraona. Podobizna psa tej rasy zdobiła wnętrza piramid.

Rasy pierwotne – relacja z człowiekiem

rasy pierwotne basenji

Większość psów znanych jako rasy pierwotne to czworonogi pracujące. Były szkolone i krzyżowane po to, by być wsparciem dla człowieka podczas jego codziennych obowiązków. Część jak malamuty czy alaskany to psy zaprzęgowe. Inne, takie jak shiba inu – obronne, a jednocześnie myśliwskie. Te pochodzące z Japonii psy chroniły przede wszystkim przed niedźwiedziami. Psy pierwotne różnią się od siebie sierścią, wielkością, a także instynktami i umiejętnościami. Przed zakupem psa w tym typie, warto zapoznać się jego charakterem i wymaganiami, aby móc w pełni wykorzystać jego potencjał.

Hodowle i rasy pierwotne

rasy pierwotne samoyed

Psy wymienionych ras nadal cieszą się ogromną popularnością. To bardzo towarzyskie czworonogi, które odznaczają się także ogromną inteligencją. Aby zatem w pełni wykorzystywać ich potencjał, trzeba je dobrze poznać. Pomimo że każda z nich określana jest mianem rasy pierwotnej, ma odmienne wymagania i potrzeby. Są w tej grupie także psy ozdobne i do towarzystwa, gończe i te startujące w zaprzęgach. Psy zaprzęgowe potrzebują bardzo dużo ruchu, dlatego też niespecjalnie nadają się na kanapowych towarzyszy. Psy myśliwskie potrzebują odpowiedniego szkolenia, które pozwoli utemperować nieco porywcze charaktery, a jednocześnie rozwinie poszczególne umiejętności.

Czy psy pierwotne są obciążone chorobami genetycznymi?

rasy pierwotne shar pei

Hodowcy starają się tak dobierać poszczególne osobniki, aby uniknąć wzmocnienia niepożądanych cech, w tym chorób genetycznych. Nie zawsze jest to jednak możliwe, szczególnie gdy dana rasa zmaga się ze stosunkowo małą liczbą przedstawicieli, jak miało to miejsce w przypadku psów zamieszkujących Japonię. Podczas wojny stały się one cichymi ofiarami, a ich populacja znacząco się zmniejszyła. W takich wypadkach krzyżowanie blisko spokrewnionych psów może nieść ryzyko wad genetycznych. W przypadku ich ujawnienia, wyklucza się reproduktorów do następnego rozrodu.

Decydując się na stworzenie wykazu, naukowcy wzięli pod uwagę jedynie 85 ras psów z całego świata. I choć oficjalnie tylko 14 z nich posiada DNA bardzo zbliżone do swojego udomowionego przodka, przedstawiciele organizacji kynologicznych są przekonani, że lista ta powinna być znacznie dłuższa. Pierwotne rasy psów od tysiącleci towarzyszyły człowiekowi podczas polowań, w roli stróży czy po prostu towarzyszy życia. Pochodzące bezpośrednio od pierwszych psów domowych, dzisiejsze czworonogi mogą różnić się od siebie charakterem, ale każdy z nich zasługuje na odpowiednią opiekę. Przed zakupem czy adopcją warto zapoznać się z historią rasy, by wiedzieć, jak z nią postępować i jakie są jej potrzeby.

Kynolodzy Ukrainie. Grupa nadal prężnie działa, pomagając wielu psom i kotom zza wschodniej granicy

kynolodzy ukrainie

Kynolodzy Ukrainie. Przeprowadzono ogólnokrajową zbiórkę dla poszkodowanych zwierząt

Grupa Kynolodzy – Kynologom na Ukrainie zachęcała, by w dniach 12–13 marca wybrać się z najpotrzebniejszymi rzeczami na lokalny dworzec kolejowy lub do punktu, gdzie przebywają uchodźcy. Zachęcano, by zabrać ze sobą dary w postaci karmy, tacek, misek, ubrań, koców czy transporterów. W ten sposób każdy może pomóc osobiście, nie przekazując rzeczy do punktów zbiórek, a bezpośrednio dla najbardziej potrzebujących osób, często ze zwierzętami. 

Kynolodzy Ukrainie. Apel do ludzi rozważających adopcję zwierząt

Działalność grupy wiąże się również z inicjatywą „Adoptuj psa z polskiego schroniska”. W związku z panującą wojną pojawił się kłopot w kwestii adopcji bezdomnych zwierząt. Wiele osób jest zainteresowanych przygarnięciem psa czy kota z Ukrainy. Tymczasem zwierzęta te często są zaniedbane, chore, wymagają przejścia kwarantanny, pomocy behawioralnej po przebytej traumie. To zbyt duże obciążenie dla niedoświadczonych osób. W związku z tym organizacja zachęca do tego, by przygarnąć czworonoga z polskiego schroniska. Takie rozwiązanie pozwala zwolnić miejsce dla potrzebującego kota czy psa z Ukrainy, który otrzyma kompleksową pomoc i opiekę specjalistów.

Kynolodzy Ukrainie – liczby potwierdzają skuteczność działań

Jak pokazują liczby, działalność polskich kynologów od początku wojny na Ukrainie przyniosła wiele dobrego. Na oficjalnym fan page’u na Facebooku [https://www.facebook.com/KynolodzyUkrainie/] opublikowano statystyki dotyczące pomocy dla zwierząt. W sumie do 14 marca br. liczebność grupy wzrosła do aż 34 tys. członków, znaleziono 17 tys. domów tymczasowych dla czworonogów, wykonano 800 transportów. Na jednego koordynatora przypada 250 wykonanych działań. Nie brakuje również magazynów do składowania towarów. 

W imieniu zwierząt dziękujemy całej grupie i osobom, które przyczyniły się do tak imponujących liczb. Redakcja naszego serwisu również dołącza się do apelu, aby działać lokalnie i długofalowo – pomoc będzie potrzebna jeszcze przez dłuższy czas. Warto udzielać jej w sposób zorganizowany i zaplanowany.

Kradzieże zwierząt, przywłaszczenia – kontrowersje związane z pomocą psom i kotom z Ukrainy

zwierzęta przywiezione z ukrainy zagrożenia w polsce

Tam, gdzie pojawia się chaos, a temat jest medialny, często dochodzi do różnych kontrowersyjnych praktyk. Coraz częściej opisują je małe organizacje i osoby prywatne, które pomagają zwierzętom z Ukrainy. Sprawdź, o co chodzi.

Właścicielka nie wie, gdzie są zwierzęta, fundacja nie chce ich oddać

Kilka dni temu post na Facebooku opublikowała Fundacja Hospicjum dla Kotów Bezdomnych. Według informacji do siedziby hospicjum dotarło kilka kotów właścicielskich, z identyfikatorami zawierającymi dane opiekunki, która została na Ukrainie. Po skontaktowaniu się z nią uzyskano informację, że kotów miało być ponad dwa razy więcej. Nikt nie wiedział, gdzie się znajdują.

Krótkie dochodzenie pomogło ujawnić, że pozostałe koty pojechały – wbrew prośbie właścicielki, aby zwierząt nie rozdzielać – do innej organizacji. Ani wolontariuszka hospicjum, ani prawna opiekunka kotów, pani Irina, nie są obecnie w stanie w żaden sposób wywrzeć presji na osobach, do których trafiły pozostałe zwierzęta. Organizacja nie chce ich oddać ani zastosować się do prośby prawnej właścicielki o przekazanie zwierząt do Hospicjum, aby były razem. Sprawa jest w toku.

Dezorganizacja czy zła wola? Fundacje kłócą się o zwierzęta

Nie da się ukryć, że na pomoc zwierzętom z Ukrainy jest chętnych o wiele więcej osób niż na pomoc bezdomnym psom i kotom z Polski. Z uwagi na działania wojenne prowadzone na terenie Ukrainy wiele osób podchodzi do tematu emocjonalnie. Chcą pomóc i zarazem stają się hojniejsi niż dotychczas. Może to być jedna z przyczyn faktu, że kolejne małe fundacje zgłaszają problemy z odbiorem zwierząt, które miały do nich przyjechać. 

Stowarzyszenie Nikiszowy Dom Tymczasowy opisało podobną sytuację. Również Ekostraż po powrocie z Lwowa napisała, że nie mogła zabrać ze sobą więcej niż 8 psów i kotów, mimo że miała na nie miejsce. Wszystko dlatego, że zwierzęta były zamknięte na kłódkę, z informacją, że odbiera je inna organizacja. Ekostraż odmówiła komentarzy, informując, że ma dowody i może wskazać je w sądzie.

Handel – zwierzętami, darami…

Choć strumień pomocy dla zwierząt z Ukrainy na razie nie wysycha, pojawiają się już pierwsze doniesienia o podejrzanych zachowaniach. Szczególnie narażone na nie są zwierzęta rasowe albo po prostu ładne. To właśnie one zagrożone są problemem tak zwanych płatnych adopcji. Czy to problem? W końcu organizacjom trzeba środków na utrzymanie zwierząt. To prawda, jednak warto spojrzeć na kwestie etyki. Adopcja z zasady jest bezpłatna albo płatna „co łaska”. Żądanie określonej sumy za zwierzę jest po prostu sprzedażą. Tymczasem organizacje i osoby zajmujące się tym procederem nie wystawiają żadnych potwierdzeń i często nie mają prawnej możliwości prowadzenia sprzedaży.

Jak widzisz, wspieranie konkretnych organizacji ma duże znaczenie. Postaraj się przekazać wsparcie lokalnym, małym fundacjom, stowarzyszeniom i domom tymczasowym, których działania możesz szybko zweryfikować.

Jak przywieźć więcej niż 5 zwierząt z Ukrainy?

jak przywieźć więcej niż 5 zwierząt z Ukrainy kot w transporterze patrzy w obiektyw

Zazwyczaj obywatele Ukrainy próbują przekraczać granicę ze swoim ukochanym psem lub kotem, rzadziej z fretkami. Nieczęsto zdarza się, aby tych zwierząt było więcej niż 2 czy 3. Co jednak z osobami, które mają większą liczbę pupili pod swoją opieką? Sprawdź!

Kogo dotyczą procedury powyżej 5 zwierząt?

Z uwagi na agresję militarną Rosji w Ukrainie Główny Inspektorat Weterynaryjny podjął decyzję o uproszczeniu procedur dla uchodźców podróżujących z nie więcej niż pięcioma zwierzętami. Nie są potrzebne żadne dokumenty i badania, trzeba jednak wypełnić oświadczenie i zrealizować dalsze wytyczne. Niestety, przepisy te nie dotyczą osób, które mają ze sobą więcej niż 5 psów, kotów lub fretek. Taki transport nadal jest uważany za komercyjny. Kto najczęściej próbuje przewieźć więcej zwierząt? Są to:

  • osoby mające więcej psów, kotów i fretek towarzyszących i żyjących w mieszkaniu;
  • hodowcy zwierząt rasowych;
  • właściciele i pracownicy przytulisk;
  • wolontariusze z organizacji prozwierzęcych.

Co zrobić w takiej sytuacji?

Aby zwierzęta przekroczyły granicę w liczbie większej niż 5 sztuk, muszą:

  • być oznakowane;
  • mieć ważne szczepienie przeciwko wściekliźnie;
  • mieć świadectwo zdrowia obowiązujące przy transporcie zwierząt na terytorium UE;
  • posiadać wynik miareczkowania.

Czy da się te przepisy ominąć? Obecnie nie, ale organizacje prozwierzęce i prawnicy z Polski pracują nad rozwiązaniem tego problemu, który jest krzywdzący zwłaszcza dla hodowców, czy osób zajmujących się zwierzętami bezdomnymi. Dobrym rozwiązaniem jest kontakt z polskimi organizacjami w celu załatwienia stosownych zezwoleń. Alternatywnie poleca się uchodźcom znalezienie dodatkowych osób, które przyjmą na czas przekraczania granicy psy „na siebie”.

Z pewnością jest to problem, na który należy znaleźć jak najszybsze rozwiązanie. Będziemy na bieżąco informować o zmianach przepisów w tym zakresie.

Rozwój szczeniaka – poznaj etapy rozwoju psa tydzień po tygodniu

rozwój szczeniaka

Wczesny okres w życiu czworonoga jest bardzo ważny. Zależy od niego, czy szczeniak wyrośnie na zdrowego psa. Jest to również czas budowania relacji z pupilem. Od ciebie w dużej mierze zależy, jaki będzie miał charakter i jak będzie zachowywał się wobec innych psów i ludzi. Jakie są etapy rozwoju szczeniaka? Dowiedz się, jak prawidłowo opiekować się małym psiakiem, aby wyrósł na zdrowego i szczęśliwego zwierzaka.

Rozwój szczeniaka od urodzenia aż do dorosłości – etapy

Spójrz, jak kształtują się poszczególne etapy rozwoju psa:

  • okres neonatalny – do 2 tygodnia;
  • czas przejściowy – od 2 do 4 tygodni, gdy szczenię zaczyna interesować się otoczeniem, a także stałym pokarmem;
rozwój szczeniaka
  • okres socjalizacji – od 3 tygodnia życia, czyli nauka prawidłowego kontaktu z innymi zwierzętami i ludźmi;
  • etap dorastania, który trwa u psów małych ras do około 1 roku, a u ras dużych nawet rok dłużej.

Pierwsze tygodnie życia szczeniąt

Okres ciąży u suki trwa około 60 dni. Szczenięta rodzą się jeszcze bez zmysłu wzroku ani słuchu. Nie potrafią chodzić, za to pełzają i piszczą, zwłaszcza gdy nie mogą dosięgnąć do sutków. Stała obecność matki zapewnia im bowiem ciepło i dostęp do mleka. W 2. tygodniu pieski zaczynają otwierać oczy. Nieco później otwierają się ich kanały słuchowe, więc maluchy słyszą odgłosy otoczenia. W 3. tygodniu chętnie bawią się ze sobą i są ciekawskie, Swędzą je dziąsła z powodu rosnących mleczaków, dlatego gryzą wszystko dookoła. Lepiej więc schowaj buty i kapcie, a rzuć im do zabawy psie gryzaki.

Od kiedy stała karma dla juniorów?

Do 3. tygodnia życia pies je tylko mleko matki, ale rozwój szczeniaka postępuje i mały zwierzak zaczyna z czasem potrzebować stałych pokarmów. Szczeniakom osieroconym podaje się preparaty mlekozastępcze, które można nabyć w klinikach weterynaryjnych.

  1. Pierwsze posiłki stałe to rozwodniona karma dla juniorów, podawana 2-3 razy dziennie między karmieniami suki.
  2. W okresie od 6. do 8. tygodnia życia można już odstawić pieska od mleka i karmić go 4-5 razy dziennie odpowiednią do wieku karmą z zawartością wapnia i fosforu.

Nieodpowiednie posiłki to prosta droga do krzywicy kości u psa.

Na czym polega socjalizacja małych piesków?

Ten okres rozwoju dzieli się się na socjalizację pierwotną, która odbywa się jeszcze u hodowcy, a także socjalizację wtórną, czyli już w nowej rodzinie. Przez 12 tygodni życia pieski uczą się relacji z matką i rodzeństwem. To czas potrzebny do ich prawidłowego rozwoju, dlatego nie powinno się oddzielać małych od swojej psiej rodziny. Potem socjalizacja polega na stopniowym przyzwyczajaniu psiaków do bodźców z toczenia oraz do obecności innych ludzi i zwierząt. Już w 3. miesiącu życia trzeba uczyć je czystości i posłuszeństwa. Rób to konsekwentnie ale też z wyrozumiałością. Nagradzaj za każde dobre zachowanie przysmakami i głaskaniem.

rozwój szczeniaka

Zdrowy rozwój psa, czyli wizyty u weterynarza i ruch

Aby szczeniak wyrósł na zdrowego i odpornego psa, powinien dostać 4 dawki podstawowych szczepionek przeciwko nosówce, parwowirozie, chorobie Rubartha i wściekliźnie. Zgodnie z zaleceniami lekarzy weterynarii pierwszą dawkę można podawać psom w 6-8 tygodniu, a potem powtarzać szczepienie co 2-4 tygodnie. Szczepienie przeciwko wściekliźnie robi się w 4. miesiącu, a potem powtarza co roku. Dodatkowo możesz zaszczepić pupila przeciwko kaszlowi kenelowemu i boreliozie. Warto także poprosić lekarza o odrobaczenie pieska. Poza tym zadbaj, aby miał dużo ruchu na świeżym powietrzu. Dopóki rośnie, podawaj mu karmę dla juniorów. Potem zmień ją na tę przeznaczoną dla dorosłych psów.

Kiedy hodowca może przekazać pieski do nowego domu?

Dla rozwoju szczeniaka najlepiej będzie nie rozdzielać psiej rodziny przed 9. tygodniem. Warto pozwolić psiej rodzinie, aby nacieszyła się swoim towarzystwem do 12. tygodnia życia szczeniąt. Dzięki temu łatwiej będzie wychować je potem na mądre i ułożone psy, które nie zaskoczą agresją czy innym nieprzewidywalnym zachowaniem. Jeśli kupujesz lub dostajesz pieska, zapytaj o to, jaką karmę dotąd dostawał i czy jego rodzice mają jakieś przewlekłe choroby. Nową karmę wprowadzaj stopniowo, mieszając ją z tą, którą zjadał wcześniej. Unikniesz dzięki temu kłopotów z układem pokarmowym psa.

Baw się z psem i wychowuj go odpowiedzialnie

Zastanawiasz się, jakiego pieska kupić? Wybierz rasę, która wielkością i charakterem będzie pasowała do twojego charakteru i stylu życia. Pamiętaj o zasadach szkolenia, które jest niezwykle ważne dla prawidłowego rozwoju szczeniaka.

  1. Poprzez zabawę ucz psa słuchania komend. Dopinguj go pochwałami i smakołykami.
  2. Ucz odpowiedzialności, karć za zaczepianie innych psów i przechodniów.
  3. Jeśli wybrałeś psa sportowego lub gończego, zaproponuj mu jakiś rodzaj ćwiczeń, aby mógł się wybiegać. Psy ras pasterskich, myśliwskich i pociągowych dobrze czują się na podwórkach. Muszą mieć oczywiście obszerny kojec i wygodną budę, odizolowaną od zimna i upału.
rozwój szczeniaka

Kiedy pies przestaje być szczeniakiem?

Nie ma tu jednakowego terminu dla wszystkich czworonogów. To, kiedy zaczyna się i kończy okres dorastania, zależy od rasy i osobowości psa. Pieski małe, spokojne kanapowce już po roku są dorosłymi psami, a dojrzałość płciową osiągają kilka miesięcy wcześniej. W tym czasie psy ras wyższych jeszcze rosną i nabierają masy mięśniowej. Ich zachowanie także pasuje raczej do beztroskich szczeniaków. Pełną dojrzałość osiągną, gdy będą miały 18 miesięcy, a niektóre nie będą szczeniakami dopiero po ukończeniu 2 lat.

Obserwacja rozwoju szczenięcia dostarcza wielu powodów do zadowolenia i śmiechu dla całej rodziny. Pamiętaj, że w rozwoju szczeniaka ważna jest dyscyplina i konsekwencja opiekuna oraz oczywiście troska o zdrowie pupila.

Espumisan dla psa – jak go dawkować, jak podawać i kiedy?

espumisan dla psa

Wzdęcia nie są przyjemne, szczególnie gdy towarzyszy im ból brzucha. Domowym zwierzakom można podawać leki, które masz w swojej apteczce. Jednym z nich jest espumisan. Dla psa dawka będzie nieco się różnić od tej ludzkiej. Zobacz, kiedy go stosować i jakie powinno być dawkowanie.

Wzdęcia u czworonoga – espumisan dla psa

Problemy ze wzdęciami są najczęściej wynikiem diety – powodują je produkty sojowe i zbożowe. Mogą być one również spowodowane nietolerancją pokarmową. Jeśli przypadłość nawraca, będzie konieczna konsultacja z lekarzem weterynarii, który pomoże w zmianie codziennego jadłospisu czworonoga.

Espumisan na gazy dla psa jest jednym z domowych sposobów na doraźną pomoc. To lek stosunkowo bezpieczny, który nie zagraża życiu psa.

Espumisan dla psa – dawkowanie

Waga zwierzęcia, a także sama skala problemu może wymuszać inne dawkowanie. W przypadku czworonogów nie można kierować się dawkami podanymi w ulotce, ponieważ są to stężenia przewidziane dla ludzi. Przed podaniem psu espumisanu powinieneś więc skonsultować dawkę z lekarzem weterynarii.

Opokan dla psa – na jakie schorzenia oraz jaką dawkę podać psu?

opokan dla psa

W leczeniu zwierząt niekiedy stosuje się te same leki, jak w przypadku ludzi. Podobnie jest z lekami przeciwbólowymi. Opokan dla psa może być pomocny przede wszystkim przy bólach stawów, jednak dawkowanie powinno być każdorazowo konsultowane z lekarzem weterynarii. Jak i kiedy podawać ten lek zwierzakowi?

Opokan dla psa – jak go podawać i kiedy stosować?

Opokan jest lekiem przeciwbólowym zawierającym niesteroidowy lek przeciwzapalny – meloksykam. Choć jego działanie łagodzi ból, lek ten bo u zwierzęcia przede wszystkim zbija gorączkę i działa przeciwzapalnie.

Opokan dla psa, jak i dla kota jest lekiem bezpiecznym, który można stosować nawet przez kilka dni. Ważne, aby robić to według wskazań lekarza weterynarii.

Opokan dla psa – dawka, którą można podać

Opokan dla psa stosuje się także w przypadku infekcji oddechowych, ale tylko w połączeniu z innymi lekami. Farmakoterapii nie można ani wydłużać, ani przerywać.

Dawkowanie opokanu dla psa jest zależne od wagi, a także rodzaju choroby. Zalecana dawka początkowa meloksykamu to 0,2 mg/kg masy ciała. Pamiętaj jednak, by zawsze zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania i zasięgnąć porady specjalisty.

Skonsultuj się z weterynarzem

Nie można samodzielnie decydować podaniu leku. Opokan można podać psu wyłącznie po konsultacji lekarskiej i tylko na wskazanie i zalecenie lekarza weterynarii.

Układ pokarmowy psa. Jakie dolegliwości ma pies z wrażliwym układem trawiennym?

układ pokarmowy psa

Twój pies wymiotuje, a ty nie wiesz dlaczego? Zastanawiasz się, jak go prawidłowo żywić i jaka karma będzie odpowiednia? Widzisz, że ma problemy z wydalaniem i nie wiesz, jak mu pomóc? Przeczytaj, jak zbudowany jest układ pokarmowy psa i jakie na dolegliwości trawienne cierpią szczekające czworonogi.

Jak zbudowany jest układ pokarmowy psa?

Układ trawienny psa podzielić można na trzy partie:

  • jama ustna, gardło i przełyk;
  • żołądek, dwunastnica, trzustka i wątroba;
  • jelito cienkie, jelito grube i odbyt.

Ważną rolę odgrywają też enzymy trawienne zawarte w ślinie, a także wydzielane przez trzustkę i ściany żołądka. Z kolei unieszkodliwianie toksyn oraz przekazywanie do krwi minerałów i witamin odpowiada wątroba. Prawidłową pracę i funkcję jelit ułatwia ich flora bakteryjna.

Jak przebiega trawienie u psów?

Proces trawienia zaczyna się w pysku, gdzie na pokarm działają enzymy zawarte w ślinie. Szczęki i zęby rozdrabniają pokarm, ale nie przeżuwają go i nie miażdżą. Kęsy posiłku przesuwają się do żołądka i tam są poddane działaniu soków żołądkowych. Wchłanianie składników odżywczych odbywa się przez kosmki w jelicie, a konkretnie w jego części, zwanej jelitem czczym. Resztki pokarmu przesuwają się do jelita grubego. Stąd organizm wchłania wodę i sole mineralne, To tu formuje się kał usuwany na zewnątrz przez odbyt.

Poznaj zaburzenia trawienia u psów

Psy cierpią na wiele dolegliwości przewodu pokarmowego, takich jak:

  • wymioty;
  • biegunka;
  • bóle żołądka;
  • zaparcia;
  • wzdęcia;
  • kolki jelitowe.

Przyczyn może być wiele, począwszy od niedostatecznego wytwarzania enzymów trzustkowych, przez zatrucie pokarmowe nieodpowiednim posiłkiem, zaburzenia flory jelitowej a skończywszy na ogólnej nadwrażliwości przewodu pokarmowego. Prawidłową diagnozę postawi tylko doświadczony weterynarz po zbadaniu zwierzęcia i przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego. On również określi, czy dieta psa jest prawidłowa i zleci niezbędne lekarstwa.

Jak pomóc cierpiącemu pupilowi?

Psu z zaburzeniami trawienia podaje się enzymy w proszku, prebiotyki poprawiające florę bakteryjną i suplementy diety wspomagające perystaltykę jelit. Większość z nich kupisz w sklepie zoologicznym. Zwierzakowi cierpiącemu na biegunkę pomaga sucha karma i podawanie gotowanego kleiku ryżowego. Rodzaj karmy dla psów i odpowiednią dietę dla pupila trzeba koniecznie ustalić w porozumieniu z lekarzem weterynarii. Niektóre psy mają wrażliwy układ pokarmowy, a wtedy takie dolegliwości nawracają.

Czym karmić psa z nadwrażliwością żołądka?

Najlepiej podawać mu gotowane mięso, oczywiście bez przypraw. Może dodać niewielką ilość węglowodanów, na przykład gotowanej marchewki lub ryżu. Nie wolno karmić psa resztkami swoich posiłków. Szkodliwe są zwłaszcza kotlety smażone w panierce, doprawione mięsa, a także ziemniaki. Karma powinna być dostosowana do jego wieku, wagi, rasy i aktywności fizycznej. Wprawdzie pojemny żołądek psa może strawić takie resztki, ale pikantne przyprawy i tłuszcz są dla niego szkodliwe. Poza tym pies ma krótki przewód pokarmowy, a zalegające, niestrawione posiłki mogą doprowadzić do zapalenia jelit.

A może twój pies jest zestresowany?

Przyczyną nadwrażliwości psiego żołądka może być stres. Nerwowy piesek może mieć problemy z trawieniem i wypróżnianiem. Czym stresuje się twój pupil? Denerwować go może obecność gości w domu, dołączenie nowych zwierząt, krzyki, przeprowadzka i zmiana codziennej rutyny. Zastanów się, co ostatnio zmieniło się w waszym życiu. A może ktoś z domowników się wyprowadził albo pies nagle zostaje sam w mieszkaniu na długie godziny? Dajcie mu czas na przyzwyczajenie się do nowej sytuacji.

Dolegliwości układu pokarmowego u psa mogą być uporczywe. Na szczęście zazwyczaj można ustalić ich przyczynę i szybko pomóc zwierzakowi.

Czy kotom wypadają zęby? Sprawdź, jak dbać o uzębienie kotów

czy kotom wypadają zęby

Twoja kotka urodziła kocięta, a ty zastanawiasz się, kiedy urosną im zęby? Koty, tak samo jak ludzie, mają zęby mleczne, a potem dopiero wyrastają im zęby stałe. Co więcej, koty też cierpią na próchnicę i inne choroby uzębienia. Na szczęście są sposoby, aby im zapobiec. Przeczytaj i dowiedz się więcej na temat kociego uzębienia.

Co warto wiedzieć o uzębieniu młodych kotów?

Kocięta rodzą się bez zębów. Pierwsze zęby mleczne wyrastają im zwykle po ukończeniu 3. tygodnia życia. Wtedy też kociak próbuje jeść stałe pokarmy, więc zęby są mu już potrzebne. Dwumiesięczne kociątko ma w górnej i dolnej szczęce po 6 siekaczy, 2 kły i 5 przedtrzonowców. Jest to więc w sumie 26 zębów. Służą one kotu nie tylko do jedzenia, ale też do codziennej toalety sierści i ostrzenia pazurków w tylnych łapach.

Kiedy kotom wypadają mleczaki?

Wymiana zębów z mlecznych na stałe zaczyna się około 16. tygodnia życia. Młody kotek ślini się wtedy, gryzie wszystko wokół i jest niecierpliwy. Dokucza mu ząbkowanie, tak jak ludziom. Można podawać mu do zabawy gryzaki. Swędzenie i obrzęk dziąseł złagodzi też jedzenie suchej karmy. Półroczny zwierzak ma już zwykle kompletne stałe uzębienie, czyli 12 siekaczy, 4 kły, 10 przedtrzonowców i 4 zęby trzonowe. To w sumie 30 zębów. Niestety, podobnie jak ludzi, trapią go niekiedy choroby zębów, dlatego trzeba o nie właściwie dbać.

Poznaj najczęstsze choroby kocich zębów

Najczęstsze dolegliwości jamy ustnej u kota to osad, który zamienia się w kamień nazębny. Ten z kolei prowadzi do chorób przyzębia i zapalenia dziąseł. Zwierzak ma trudności z gryzieniem pokarmu, a przez to chudnie i traci siły. Bakterie z zębów przenoszą się do wewnątrz organizm i atakują poszczególne organy. Dlatego obowiązkiem właściciela jest podawanie kotu karmy złożonej z dużych kawałków mięsa, które pupil musi pogryźć. To pomaga mu pozbyć się płytki nazębnej i uchronić stałe zęby przed chorobami.

Jak dbać o zęby kota?

Kup w sklepie zoologicznym szczoteczkę do higieny jamy ustnej kota, a także specjalną pastę o smaku wątróbki. Nie używaj szczoteczek ani past przeznaczonej dla mycia zębów ludzkich. Już od młodego wieku przyzwyczajaj kota do czyszczenia zębów. Otwieraj mu pyszczek i palcem, a potem szczoteczką masuj zęby. Z czasem kociak przyzwyczai się do tej czynności. Codzienne czyszczenie uchroni go przed chorobami dziąseł i stanem zapalnym w pyszczku.

Utrata zębów u dorosłego kota spowodowane jest stanem zapalnym dziąseł i chorobami ogólnoustrojowymi. Jeśli widzisz ciemny nalot na zębach swojego kota, zabierz go do gabinetu weterynarii i poproś o pomoc.

Pers szynszylowy

pers szynszylowy

Persy należą do najstarszych ras kotów. Zachwycają nie tylko długą, miękką sierścią, ale też dumnym spojrzeniem i dostojnym chodem. Jaka jest historia rasy? Czy pers dobrze poczuje się w każdym domu? Na czym polega pielęgnacja jego futerka? Chcesz poznać bliżej koty perskie? Przeczytaj ten artykuł.

Historia rasy kotów perskich

Persy to jedna z najstarszych kocich ras. Pochodzą prawdopodobnie ze starożytnej Persji, czyli obecnego Iranu. Sprowadzono je do Europy, a obecnie to Wielką Brytanię uznaje się za ojczyznę tej rasy. Przez stulecia wskutek różnych eksperymentów hodowlanych koty te zmieniły swój wygląd. Badania wykazały, że krzyżowano je z rasami kotów rosyjskich. Jest to bardzo zróżnicowana rasa ze względu na rozmaite wybarwienie sierści.

Jak wygląda kot perski? Poznaj odmiany tej rasy

Rasa wyróżnia się gęstą sierścią dwuwarstwową, złożoną z podszerstka i włosów okrywowych. Porastają one także ogon, nogi, a nawet wyrastają pomiędzy palcami na łapach. Pyszczek persów jest nieco spłaszczony, a nos krótki. Oczy z kolei płytko osadzone. Uszy są krótkie, włochate i szeroko rozstawione.

Koty perskie, ze względu na umaszczenie, dzielimy na:

  • persy jednobarwne, np. białe, szare, rude, niebieskie;
  • szylkretowe, czyli wielobarwne;
  • szynszylowe persy;
  • persy srebrzyste cieniowane.

Pers szynszylowy. Czym różni się od innych kotów perskich?

Koty tej rasy mają jasną sierść w kolorze białym lub szarym ze srebrnym połyskiem, a końcówki włosów okrywowych mają ciemne wybarwienie – czarne, brązowe, rzadziej liliowe. Jest to tzw. tipping. Co ciekawe, kolor oczu znakomicie współgra z ich umaszczeniem. Szmaragdowe tęczówki mają jasną obwódkę. Krzyżowanie różnych odmian persów jest często niespodzianką, bo zmienia wybarwienie futra i kolor oczu u kociąt. Podobny do szynszyla jest pers srebrzysty cieniowany. Jednak u tej odmiany kotów ciemne wybarwienie pokrywa 1/3 długości włosów, a jasna sierść jest mniej widoczna.

Kot perski. Puszysty elegant o wyniosłym spojrzeniu

Pers chodzi dostojnie niczym koci książę. Rzuca powłóczyste spojrzenia i jest nieufny wobec gości w domu. Może polubić inne koty i psy, ale także te spokojne i nie robiące hałasu. Lubi głaskanie i krótką zabawę, ale bez szaleństw. Zmęczony chowa się w ustronne miejsce. Lubi wysokie półki, mało dostępne na przykład dla domowych psów. Poza tym to leniwy łakomczuch ze skłonnościami do nadwagi. Dlatego mając persa, musisz kontrolować jego dietę i zachęcać do zabawy i krótkich spacerów po ogrodzie.

Kot perski szynszylowy lubi ciszę i spokój

Te długowłose koty większość dnia spędzają na wylegiwaniu się. Z racji swej bujnej okrywy zostawiają wszędzie fragmenty sierści. Mało miauczą, a z opiekunami porozumiewają się spojrzeniem. Mogą polubić dzieci, ale tylko te spokojne, które wiedzą, że zwierzęta też czują ból i mają swoje emocje. Jeśli w domu jest hałas i bałagan, pers męczy się i chowa w ustronnych miejscach. Najlepiej, aby właściciel kota także był osobą spokojną i rozumiejącą, że jego pupil ma naturę dumnego samotnika. Zamiast długich pieszczot wystarczy mu obecność opiekuna, głaskanie i zabiegi pielęgnujące futro.

Na czym polega pielęgnacja persa?

Pielęgnacja kota perskiego polega na codziennym wyczesywaniu martwych włosów. Używa się do tego specjalnej szczotki, a raz w tygodniu także furminatora. Czesanie zapobiega splątywaniu się włosów, które prowadzi do powstania kołtunów. Persy należy kąpać średnio raz w miesiącu, myjąc sierść i skórę specjalnym szamponem. Po kąpieli wysusz je suszarką do włosów, starannie je rozczesując. Możesz też zawinąć zwierzaka w chłonny ręcznik i ułożyć w fotelu do wyschnięcia. Persa należy żywić wysokowartościową karmą i zapewnić mu dostęp do trawy. Zielone źdźbła ułatwią trawienie i pozbycie się zalegających w jelitach kul włosowych.

Na co chorują rasowe koty?

Koty perskie z racji skróconej głowy z nieco spłaszczoną kufą, mogą mieć problemy z oddychaniem i łzawieniem oczu. Warto przemywać oczy i nosek wacikiem nasączonym wodą utlenioną. Niektóre osobniki mają choroby na podłożu genetycznym. Dlatego biorąc kociaka z hodowli, warto sprawdzić obciążenia jego rodziców. Do takich schorzeń należą nieuleczalne wielotorbielowatość nerek oraz kardimiopatia rozstrzeniowa serca.

Ze względu na swoje usposobienie koty perskie można polecić osobom spokojnym, w tym też seniorom mieszkającym samotnie. Oczywiście pod warunkiem, że wystarczy im czasu i siły do codziennej pielęgnacji pupila.

Ropomacicze u kotki. Jakie są objawy? Jak leczyć to schorzenie i jak zaopiekować się kotem?

ropomacicze u kotki

Ropomacicze u kotki jest powiązane z poziomem hormonów, dlatego jest to choroba, która dotyka kotki niepoddane zabiegowi sterylizacji. Chcąc uniknąć interwencji w układ rozrodczy, opiekunowie często decydują się na podanie antykoncepcji. O ile jest to rozwiązanie sprawdzające się tymczasowo, o tyle długotrwałe może prowadzić właśnie do poważnych chorób macicy. Czym dokładnie jest ropomacicze?

Ropomacicze u kotki. Jak do niego dochodzi?

Ruja u kotki jest oznaką owulacji. W tym czasie znacząco rośnie poziom progesteronu, który jest odpowiedzialny za zmiany w macicy, czyli między innymi za otwarcie szyjki macicy. Ten wysoki poziom hormonów utrzymuje się jeszcze przez kilka tygodni, a jeśli nie dochodzi do zapłodnienia, w ściankach macicy zaczynają tworzyć się torbiele. Wysoki poziom progesteronu sprzyja przenikaniu bakterii z pochwy do macicy, a także zmniejsza ilość białych krwinek, co znacznie prowadzi do osłabienia bariery ochronnej kotki. W ten sposób dochodzi do zakażenia bakteryjnego w obrębie macicy.

Ropomacicze u kotki. Czy da się je zauważyć?

Ropomacicze u kotki ma podłoże hormonalne i w zależności od okresu, w jakim dochodzi do zakażenia, może być wykryte od razu, albo też odznaczać się mniej charakterystycznymi objawami. W momencie, gdy szyjka jest rozszerzona, może dochodzić do plamienia, wydzieliny ropy, a nawet upławów z domieszką krwi.

Problem w rozpoznaniu ropomacicza następuje, gdy szyjka jest zamknięta. U kotki pojawiają się wtedy mniej charakterystyczne objawy ropomacicza:

  • brak apetytu;
  • częste oddawanie moczu;
  • gorączka;
  • ogólne osłabienie.

Wynika to z mocniejszego podtruwania organizmu.

Jak leczyć ropomacicze u kotki?

W przypadku zauważenia niepokojących objawów niezwłocznie należy udać się do lekarza weterynarii. Jedynym sposobem na wyleczenie ropomacicza u kotki jest wykonanie zabiegu chirurgicznego, czyli kastracja. Zabieg ten wynikający ze stanu zdrowia kota jest znacznie trudniejszy i bardziej ryzykowny, niż standardowa sterylizacja. W tym wypadku usunięciu podlegać może nie tylko jajnik, ale także macica.

Po kastracji kotki wymagane jest także leczenie farmakologiczne, w tym antybiotykoterapia. Przez pierwsze kilka tygodni istotne są również wizyty kontrolne oraz badania, dzięki którym uzyskasz pewność, że kotka jest już zdrowa.

Zapobieganie ropomaciczu u kotki

Podczas sterylizacji kotki usuwane są tylko jajniki, natomiast macica zostaje w stanie nienaruszonym. Ten prosty zabieg wykonany jeszcze przed pierwszą rują znacznie podnosi komfort życia pupila. Kotka nie tylko nie ma problemów hormonalnych, ale przede wszystkim kastracja kota niemal całkowicie zapobiega ropomaciczu i nowotworowi sutków. Zabieg kastracji, jeśli został przeprowadzony prawidłowo, jest zabiegiem całkowicie bezpiecznym i rutynowym, przeprowadzanym pod narkozą. Cena w zależności od miejscowości to około 100 złotych, ale warto poszukać także gminnego dofinansowania, szczególnie jeśli kot został adoptowany z fundacji lub zabrany z ulicy.

Czy ropomacicze u kotki może pojawić się także po sterylizacji?

Już pierwsza ruja, która nie została zakończona ciążą, może prowadzić do zakażenia bakteryjnego. Również zastrzyk antykoncepcyjny do zahamowania rui może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia kota. Zabieg kastracji wykonany przed pojawieniem się pierwszej rui powinien zapobiec ropomaciczu, jednakże nie daje on 100-procentowej gwarancji.

Jak często kontrolować stan zdrowia kota?

Każdy wyciek ropny, a także wzmożone upławy powinny być sygnałem do przeprowadzenia bardziej specjalistycznego badania w kierunku schorzeń macicy. Jak w przypadku każdego zwierzaka, tak samo w przypadku kota niezwykle ważna jest rutynowa kontrola oraz obserwacja. Badania wykonywane przynajmniej raz do roku pomogą uniknąć kosztownego leczenia, ale co najważniejsze, dzięki nim kot będzie cieszył się dobrym zdrowiem.

Ropomacicze u kotki to bardzo poważna choroba zagrażająca życiu twojego pupila. Nie dotyka ona kocurów, a tylko kotki, które w wyniku rui mają podniesiony poziom progesteronu, oraz rozszerzoną szyjkę macicy, która narażona jest na bakterie zewnętrzne. Sterylizacja kotki jest jedynym skutecznym sposobem leczenia i zapobiegania ropomacicza. To bezpieczny zabieg chirurgiczny, który można przeprowadzić w każdym gabinecie weterynaryjnym.

Brudne uszy u kota – jak czyścić uszy pupila? Higiena uszu to podstawa. Poznaj podstawowy zabieg pielęgnacyjny!

brudne uszy u kota

Brudne uszy u kota to częsty problem. Profilaktyka i wykonywanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych powinny być priorytetem dla każdego właściciela kota. To bardzo ważne, ponieważ infekcje uszu mają tendencję do nawracania, szczególnie jeśli zaniedbywana jest codzienna pielęgnacja zwierzaka. Jakie objawy powinny skłonić cię do wizyty u weterynarza? Jak pielęgnować uszy kota? Sprawdź!

Brudne uszy u kota – co muszą wiedzieć właściciele kotów?

Jeśli jesteś miłośnikiem kotów i masz w domu uroczego czworonoga, zdecydowanie nie możesz zapominać o codziennej pielęgnacji. Nie tylko sierść kota wymaga twojej uwagi, uszy również trzeba regularnie pielęgnować i kontrolować ich stan. Szybkie wykrycie infekcji zwiększa szanse na całkowite wyleczenie i brak nawrotów uciążliwych dolegliwości. Niestety wciąż wielu właścicieli nie zdaje sobie sprawy z tego, że słuch jest bardzo ważnym zmysłem dla każdego kota i bagatelizowanie problemu może mieć poważne konsekwencje. Gdy tylko zauważysz u swojego pupila niepokojące objawy, które mogą świadczyć o infekcji, koniecznie udaj się z nim do weterynarza na kontrolę.

Objawy chorób uszu

Zastanawiasz się, jakie zachowania kota powinny zwrócić twoją uwagę i skłonić cię do wizyty u weterynarza? Objawy, które mogą wskazywać na choroby uszu to między innymi:

  • ciemna wydzielina w uszach;
  • nieprzyjemny zapach wydobywający się z uszu;
  • świąd i zaczerwienienie w uszach;
  • częste drapanie uszu przez kota;
  • potrząsanie głową;
  • apatia, senność i brak chęci do zabawy;
  • zachowanie mogące świadczyć o odczuwanym bólu.

Zdecydowanie nie wolno lekceważyć żadnych niepokojących objawów, które mogą świadczyć o infekcjach uszu. Nieleczone choroby mogą doprowadzić nawet do uszkodzenia aparatu słuchowego. Pielęgnacja uszu kota powinna być priorytetem dla każdego właściciela.

Choroby uszu u kota

U twojego czworonożnego pupila mogą rozwijać się w uszach różne choroby takie jak: grzybica, infekcje bakteryjne, świerzbowiec uszny, zapalenie ucha. Niestety choroby uszu bardzo często nawracają, a podatność na infekcje jest zwiększona, gdy kot boryka się ze zmniejszoną odpornością. Właśnie dlatego niezwykle ważne jest regularne kontrolowanie zarówno stanu zdrowia zwierzaka, jak i wykonywanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych. Stan zapalny, świerzb uszny i inne choroby wymagają natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Jak czyścić uszy kota?

Co zrobić, gdy kot ma brudne uszy? Jak czyścić uszy w środku? Pierwszym krokiem powinna być wizyta u weterynarza, rozpoznanie problemu i wdrożenie leczenia, dzięki któremu pupil wróci do zdrowia. Usunięcie brudu z uszu za pomocą wacika lub patyczka do uszu jest dosyć ryzykowne, gdyż możesz przypadkowo uszkodzić słuch. Jeśli nie umiesz samodzielnie wyczyścić uszu u kota, warto poprosić o pomoc weterynarza, który dokładnie wytłumaczy ci, jak zrobić to w bezpieczny sposób.

Jak często czyścić uszy kota?

Najlepiej pielęgnować aparat słuchowy za pomocą specjalnych preparatów do czyszczenia uszu. Oczywiście zbyt częste czyszczenie również nie jest wskazane i może negatywnie wpłynąć na zdrowie zwierzaka. Kontroluj stan uszu przynajmniej raz w miesiącu, a jeśli zauważysz niestandardowe zachowanie u kota, od razu udaj się na konsultację do lekarza weterynarii.

Higiena uszu – preparaty do czyszczenia

Na rynku dostępne są specjalne krople do uszu dla kota, żele i inne preparaty, które pomagają wyczyścić kanał słuchowy w kocich uszach. W ten sposób usuniesz bakterie, różne zanieczyszczenia i woskowinę. Zabiegi profilaktyczne warto rozpocząć już od pierwszych miesięcy życia mruczka. W ten sposób stopniowo przyzwyczaisz go do wykonywania często nieprzyjemnych zabiegów. Gdy kot przywyknie do pielęgnacji uszu, unikniesz wyrywania się i drapania. Po wykonaniu zabiegu możesz nagrodzić zwierzaka ulubionym smakołykiem.

Kiedy udać się do lekarza weterynarii?

Już pierwsze niepokojące objawy powinny wzbudzić twój niepokój i skłonić cię do konsultacji z weterynarzem. Zdecydowanie nie warto zwlekać, gdyż szybka diagnoza i podjęcie leczenia pomoże pozbyć się infekcji. Czyszczenie kocich uszu to nie lada wyzwanie dla nowych właścicieli. Jednak nie należy obawiać się tego zabiegu. Pierwsze czyszczenie można wykonać u weterynarza, który zaproponuje odpowiedni preparat i przekaże wskazówki dotyczące pielęgnacji.

Brudne uszy u kota mogą być powodem niebezpiecznych infekcji. Przewód słuchowy kota jest bardzo delikatny, a nadmiar woskowiny w małżowinie usznej może zaburzać jego zmysły i prowadzić do rozwoju infekcji. Jeśli twój mruczek ma problemy z uszami, koniecznie udaj się na konsultację do lekarza weterynarii. Nie warto bagatelizować problemu, wizyta u lekarza pomoże szybko pozbyć się problemu i przyniesie ulgę kotu. Jeśli chcesz mieć zdrowego kota, odpowiednia pielęgnacja powinna być priorytetem.