Bojowniki w kuli, a nawet w słoikach to niestety bardzo powszechny widok. Można natknąć się na nie w większości sklepów zoologicznych. Utrzymywanie tych ryb w takich warunkach wielu osobom wydaje się naturalne. Tymczasem bojowniki potrzebują zbiorników akwariowych, odpowiedniego żywienia i opieki. Sprawdź, co warto wiedzieć o tych niezwykłych stworzeniach. Poznaj bliżej bojownika syjamskiego i przekonaj się, czy ciebie też urzeknie jego piękno!

Ryby bojowniki – skąd pochodzą?

Bojowniki wywodzą się z Półwyspu Indochińskiego, jednak można spotkać je na terenie całej Azji Południowo-Wschodniej. Czasem występują także na terenie amerykańskiego stanu Floryda. 

Ryby te zamieszkują wody stojące i najlepiej czują się w bardzo spokojnych i dobrze zarośniętych zbiornikach. Spotkasz je w sadzawkach, ale także w rozlewiskach na polach ryżowych i w małych stawach. 

Bojowniki – wygląd

Te rybki występują w niemal niezliczonych i bardzo pięknych odmianach kolorystycznych. Ich płetwy są duże, okazałe i zdecydowanie większe niż w przypadku ryb żyjących dziko. Jakie są najpopularniejsze barwy bojowników? Kolorów może być wiele. Częste odmiany to:

• zielona;
• niebieska;
• żółta;
• czerwona;
• dwubarwna;
• z podwójnym ogonem. 

Jak widzisz odcienie są intensywne, więc oprócz niebieskiego może występować bojownik fioletowy. Wśród odmian hodowlanych pojawił się także bojownik czarny, a nawet albinos.

Bojowniki samce a bojowniki samice

W tym gatunku występuje bardzo wyraźny dymorfizm płciowy. Oznacza to, że bojowniki samce i bojowniki samice można odróżnić już na pierwszy rzut oka. Te pierwsze mają o wiele bardziej okazałe płetwy i zazwyczaj są także nieco mocniej ubarwiony.

Co ciekawe, w niektórych sytuacjach samica bojownika może zmienić płeć. W naturze dzieje się tak jedynie w bardzo trudnych okolicznościach. Jak przebiega ten proces?

1. Po zmianach fizjologicznych ryba, która wcześniej była samicą, jest w stanie brać udział w reprodukcji. 
2. Jednocześnie na miejscu jej jajników pojawiają się jądra, a płetwy stają się bardziej okazałe.
3. Ryba zaczyna wykazywać zachowania agresywne w stosunku do innych samców. 

Bojowniki – rybki o bojowym charakterze

Bojowniki słyną z walecznego usposobienia. Samce tego gatunku rzeczywiście są bardzo terytorialne i źle znoszą obecność rywala w swoim akwarium. Jednak wiele zależy od tego, jak duży jest zbiornik. Dysponujesz kilkusetlitrowym akwarium, gęsto obsadzonym roślinami? Nie ma przeszkód, by trzymać w nim więcej niż jednego osobnika płci męskiej. 

Czy bojowniki mogą mieszkać z innymi rybami?

Panuje przekonanie, że opisywane zwierzaki muszą mieszkać samotnie. Wynika to z wojowniczego usposobienia tych ryb, które często wdają się w walki z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Starcia kończą się czasem poważnymi ranami i poszarpaniem płetw. 

Czy to oznacza, że bojowniki muszą mieszkać w akwarium same? Na szczęście – nie. Można zaaranżować im zarówno akwarium gatunkowe, jak i towarzyskie. Oto podstawowe wskazówki.

Jakie ryby dobierać do akwarium z bojownikami?

1. Te ryby czują się dobrze w towarzystwie gatunków o spokojnym usposobieniu. Jeżeli zdecydujesz się na akwarium towarzyskie, dobieraj do obsady raczej ryby mniejsze od bojownika. Większe mogą go onieśmielać. 
2. W akwarium gatunkowym najlepiej skompletować obsadę według przepisu – jeden samiec i dwie trzy samice. Trzymanie parki bojowników może skończyć się tym, że samiec zamęczy samicę swoimi zalotami. W większej grupie samców będzie z kolei dochodziło do walk. 

Akwarium bojownika – jak powinno wyglądać? 

Pojemność akwarium dla bojownika

Obraz bojownika w kuli lub niewielkim pojemniku można włożyć między bajki. Minimalna wielkość zbiornika dla tego gatunku to 10 litrów. Musisz pamiętać, że im mniejsze akwarium, tym szybsze jego zanieczyszczenie toksycznym amoniakiem. W niewielkich pojemnikach trzeba także częściej uzdatniać wodę. Właśnie dlatego warto wybrać zbiornik o pojemności od 20 do 54 litrów. Nie ma oczywiście przeszkód przed zapewnieniem rybie jeszcze większej przestrzeni. 

Jak urządzić akwarium dla bojownika?

W akwarium dla bojownika powinien znaleźć się filtr biologiczny, który będzie oczyszczał wodę z toksycznych substancji. 

Czas na kilka kolejnych porad.

1. Teoretycznie te waleczne ryby nie potrzebują żadnego podłoża. Jego obecność będzie jednak pomocna w dodatkowej filtracji wody. Wybieraj podłoże porowate. 
2. Bardzo ważnym elementem akwarium z bojownikami są rośliny. Służą jako schronienie i będą także niezbędne podczas rozmnażania. To w nich samiec buduje gniazdo z piany. 
3. Ze względu na ich obecność w akwarium konieczne jest odpowiednie oświetlenie. Biologicznie nie jest ono potrzebne bojownikom, jednak wymagają go rośliny.
4. Koniecznie zadbaj także o to, aby akwarium było przykryte.

Woda w akwarium dla bojownika

Musisz wiedzieć, że zbiornik mają zamieszkiwać ciepłolubne ryby:

• odpowiednia temperatura powinna wynosić od 25 do 28 stopni Celsjusza. Tymczasowo zwierzęta mogą przebywać w nieco chłodniejszej wodzie, jednak nigdy nie powinna ona mieć temperatury niższej niż 22 stopnie;
• bojowniki lubią wodę o pH 6 do 7,8;
• oświetlenie powinno być cykliczne. Ryby te naturalnie żyją raczej w spokojnych zbiornikach wodnych, dlatego w akwarium najlepiej zapewnić im lekkie prądy. 

Bojowniki – prawidłowe żywienie

Nieprawidłowe żywienie bojownika może doprowadzić nie tylko do zaburzeń w jego rozwoju, lecz także do problemów z ubarwieniem. Prawidłowa dieta jest więc bardzo ważna, ale nie będzie problemu, by ją skomponować.

Co podawać bojownikom?

Bojowniki są mięsożerne i w swoim naturalnym środowisku zjadają przede wszystkim larwy komarów i drobne skorupiaki. Warto wybierać dla nich zbilansowany pokarm suszony i uzupełniać go mrożonym i żywym. Ryby, wchłaniają także składniki odżywcze bezpośrednio z wody, więc zainteresuj się odżywkami i preparatami witaminowymi. 

Tak jak wszystkie ryby, także i te nie mogą być przekarmiane. Grozi to wieloma chorobami, które mogą prowadzić nawet do śmierci. 

Choroby bojowników

Bojowniki, tak jak wszystkie ryby, mogą zapadać na niebezpieczne choroby. Ten gatunek narażony jest przede wszystkim na:

• pleśniawkę;
• oodinozę;
• puchlinę wodną;
• martwicę płetw;
• guzy skórne.

Bez odpowiedniego leczenia większość wymienionych wyżej schorzeń kończy się śmiercią. Powody zachorowania mogą być bardzo różne. Niektóre choroby, takie jak guzy skórne, mają podłoże genetyczne. Większość jednak wynika z obecności pasożytów lub – niestety – nieodpowiednich warunków, w jakich przebywa bojownik. 

Do boju o zdrowie bojowników!

Leczenie musi być dostosowane do konkretnego przypadku. Kiedy z twoją rybą dzieje się coś niedobrego, koniecznie skontaktuj się z doświadczonym hodowcą. Bojowniki można leczyć i trzeba to robić. Czasami wystarczy podniesienie temperatury wody i dodanie do niej preparatu leczniczego. 

Bojowniki – cena

Cena bojownika to bardzo indywidualna kwestia. Wszystko zależy od tego, z jakiego źródła będzie pochodziła twoja rybka. Najtańszą opcją są wymiany z innymi akwarystami, którzy często ogłaszają się na lokalnych grupach i portalach. Tam młode ryby można kupić już za 10 złotych.

Czy warto kupować bojowniki w sklepach zoologicznych?

Bojowniki sprzedawane w sklepach zoologicznych to zazwyczaj wydatek od 30 do 50 złotych. Niestety, są to ryby przechowywane i transportowane w bardzo złych warunkach, dlatego niejednokrotnie już na początku swojego życia są poważnie chore. 

Rasowe bojowniki kupowane u profesjonalnych hodowców kosztują od 70 do nawet 150 złotych. Tańsze są samice oraz młode i mniej ciekawie umaszczone ryby.

Bojowniki – podsumowanie

Bojowniki to popularne ryby akwariowe. Są piękne i stosunkowo łatwe w hodowli. W żadnym wypadku nie mogą jednak mieszkać w kulach ani słoikach. Minimalne akwarium dla bojownika powinno mieć 10 litrów. Wodę w zbiorniku musisz filtrować, a także utrzymywać w odpowiedniej temperaturze i zakwaszeniu. 
Bojowniki to bez wątpienia piękne ryby, które mają fascynujące usposobienie. Mogą mieszkać w akwariach gatunkowych lub towarzyskich. Potrzebują akwarium z bujną roślinnością i cyklicznym oświetleniem. Jeśli odpowiednio o nie zadbasz, będą ozdobą twojego domu przez wiele lat.

Glonojady to dla wielu akwarystów stworzenia, które absolutnie muszą znaleźć się w zbiorniku. Wyróżnia je nie tylko ciekawa powierzchowność, lecz także rola, jaką mają do odegrania. Zwierzak jest bowiem członkiem tak zwanej grupy sprzątającej – pomaga oczyścić akwarium z nadmiaru glonów. Nie sprawdzi się jednak w towarzystwie wszystkich ryb.

Jakie są zwyczaje i wymagania glonojada? Samców powinno być więcej w zbiorniku, a może warto umieścić w akwarium więcej samic? Czym się żywi oprócz glonów? Na te i inne pytania odpowiadamy w tekście!

Ryby glonojady – pochodzenie i charakterystyka

Glonojady to ryby, które pochodzą z Ameryki Południowej. W naturze można spotkać je w dorzeczu Amazonki, w Brazylii oraz na innych obszarach kontynentu. Jednak większość osobników, które pojawiają się w akwariach, urodziła się w niewoli. Ryby te pochodzą z hodowli i farm hodowlanych. 

Wielkość i wygląd glonojada uzależnione są od konkretnego gatunku. Ryby mogą być bardzo różnej wielkości – od 5 do nawet 50 centymetrów. 

Glonojady – gatunki

Zbrojnik pospolity

To najbardziej powszechny gatunek glonojada. Jest dosyć łagodny i dobrze sprawdzi się w zbiornikach mniej doświadczonych akwarystów. Ryby te są ciemnobrunatnego koloru, a na ciele mają bardzo wyraźne jasne plamki. Długość ich ciała to 12–13 centymetrów.

Podbrzusze zbrojnika pospolitego jest płaskie, co ułatwia mu przyczepianie się do powierzchni, z których spożywa glony. Pomimo swojego łagodnego usposobienia ma kolce na płetwach skrzelowych, co wzmacnia jego szanse w walce. Jego otwór gębowy zakończony jest przyssawką. Możesz spotkać go w okolicach filtra albo szybki, z której „sprząta glony”. 

Zbrojnik niebieski

Kolejnym nieagresywnym (a nawet nieco płochliwym) gatunkiem glonojada jest zbrojnik niebieski. Co ciekawe, jego umaszczenie może być nie tylko szare, lecz także brązowe lub czarne. Podobnie jak zbrojnik niebieski, pokryty jest jasnymi plamami. Osobniki tego gatunku mają szerokie płetwy brzuszne i dość wysoką płetwę grzbietową. 

Zbrojnik lamparci

Zbrojniki lamparcie to glonojady zachwycające wyglądem. Te bardzo duża ryba mogą osiągać nawet do 60 centymetrów długości. Najlepiej czują się zatem w pojemnych akwariach (200 cm). Ich hobby to kopanie w piasku, dlatego postaw na takie podłoże. 

Zbrojniki lamparcie chowają się w liściach i pod roślinami. Delikatne o słabych korzeniach szybko zostaną zniszczone, dlatego w akwarium powinny znaleźć się te dobrze zasadzone. Zbrojnik lamparci jest bardzo łagodną rybą, która jednak z chęcią poczęstuje się mniejszymi kompanami. Dobrze dogaduje się z innymi dużymi rybami – na przykład bocjami. 

Glonojad syjamski

Glonojad syjamski, w przeciwieństwie do opisywanych wyżej gatunków, nie należy do ryb łagodnych. Jest terytorialny, a nawet agresywny. Sam dorasta najwyżej do 25 centymetrów, jednak potrzebuje akwarium o długości minimum 120 cm. 

Ta ryba spędza najwięcej czasu na dnie zbiornika, dlatego lepiej obsadzić akwarium rybami, które zamieszkują jego wyższe partie. Zdecydowanie odpadają jednak paletki, do których glonojad szybko się przyssie. 

Glonojad do akwarium – jaki zbiornik przygotować?

Wielkość i charakter zbiornika dla glonojada zależy od gatunku, z którym chcesz mieć do czynienia. Zbrojniki lamparcie, które osiągają nawet pół metra długości, przeznaczone są wyłącznie do bardzo dużych akwariów o długości przynajmniej 200 centymetrów.

Co jasne, im mniejszy glonojad, w tym mniejszym akwarium może mieszkać. Za minimum można jednak uznać zbiornik o pojemności stu dwudziestu litrów.

Z jakimi rybami dogadają się glonojady?

Glonojady z powodzeniem mogą mieszkać w zbiornikach gatunkowych. Wówczas najlepiej wybrać więcej samic i nieco mniej samców. Jeżeli jednak chcesz włączyć je do akwarium mieszanego, najlepszym rozwiązaniem będzie dokładne poznanie zwyczajów gatunku.

Większość popularnych odmian zbrojników to ryby dosyć łagodne i o pokojowym usposobieniu. Mimo wszystko trzeba ostrożnie dobierać do nich obsadę, ponieważ niektóre ryby mogą być przez nie podgryzane lub nawet zjadane. To mit, że glonojady są wyłącznie roślinożerne. Wiele z nich żywi się ikrą pozostałych ryb, a nawet nimi samymi!

Glonojad – rozmnażanie

Ryby z tej grupy cechuje dość duży dymorfizm. Jak poznać płeć glonojada? Samica nie ma charakterystycznego dla samca poroża, czyli wyrostków na głowie. Oto przebieg procesu rozmnażania.

1. Ikra glonojada składana jest w ustronnych miejscach (na przykład w jamkach lub kamiennych kryjówkach). 
2. Tarło można zainicjować, obniżając stopniowo temperaturę w akwarium. Konieczne może okazać się także zmiękczenie wody. 
3. Składanie ikry może trwać nawet kilka dni. 
4. Narybek glonojada w mieszanych zbiornikach narażony jest na zjedzenie, dlatego rozsądne będzie przeniesienie ryb do innego zbiornika na czas tarła. 

Glonojad – cena

Cena glonojada jest zależna przede wszystkim od tego, na jaki gatunek chcesz się zdecydować. Wiele zależy również od miejsca pochodzenia zwierzaka. Najdroższe ryby są zazwyczaj w komercyjnych sklepach zoologicznych, ale z ich usług należy korzystać bardzo ostrożnie. 

Podane poniżej ceny są jedynie orientacyjne. Ich ostateczna wysokość może bardzo się od siebie różnić. 

• zbrojnik pospolity – od 10 do 15 złotych;
• zbrojnik niebieski – od 5 do 45 złotych;
• zbrojnik lamparci – od 15 do 150 złotych;
• glonojad syjamski – od 5 do 20 złotych.

Glonojad – ile żyje?

Długość życia glonojadów zależy od wielu czynników. Mowa tu przede wszystkim o warunkach, diecie i tym, jakiego są gatunku. Największe zbrojniki lamparcie mogą dożyć nawet dwudziestego roku życia. Mniejsze odmiany – pospolite czy niebieskie – żyją maksymalnie dziesięć lat. 

Glonojad – żywienie

Odpowiedź na pytanie, czym karmić glonojada wydaje się banalnie prosta. Te ryby żywią się przecież glonami. W istocie nie jest to wcale takie proste. Mieszkające w akwarium zbrojniki i inne glonojady nie zadowolą się jedynie glonami.

Jak wspomnieliśmy, w naturze ryby te jedzą nie tylko rośliny. Nie gardzą także larwami i dorosłymi owadami. W zależności od gatunku zwierzaka, dieta glonojada powinna bazować na pokarmie roślinnym i białkowym.

Jakie warzywa podawać glonojadom?

Te ryby warto również karmić warzywami. Ich prawdziwym przysmakiem jest kalafior. Nie pogardzą jednak także:

• szpinakiem;
• cukinią;
• papryką;
• brokułem. 

Warzywa podawaj wyłącznie umyte i najlepiej po wcześniejszym przegotowaniu i obraniu ze skóry. 

Produkty dla glonojadów, które możesz kupić

W sklepach akwarystycznych dostępne są doskonale zbilansowane mieszanki dla glonojadów. Zawierają bowiem odpowiednie proporcje roślin i mięsa. Zanim jednak wybierzesz się na zakupy, koniecznie upewnij się, jakiego gatunku jest twój glonojad. Niektóre z nich preferują pokarm roślinny, inne zaś są przede wszystkim mięsożerne. 

Te ostatnie najchętniej spożywają:

• kryl;
• ikrę innych ryb;
• larwy komara;
• mięso innych ryb. 

Wiele osób mylnie zakłada, że glonojady żywią się wyłącznie glonami. Tymczasem okazuje się, że ten rodzaj pokarmu najchętniej spożywany jest przez młode zbrojniki. Im starszy jest osobnik, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie wybierał inny rodzaj pokarmu. 

Jak widzisz, w tekście o glonojadzie pojawiło się tak naprawdę kilka gatunków ryb. Wspólnym mianownikiem jest tu jedynie zamiłowanie do konsumpcji glonów. Możesz zdecydować się na ryby bardzo różnej wielkości, o określonym wyglądzie i zwyczajach.

Bardzo ważne jest to, aby dokładnie zapoznać się z potrzebami danego gatunku. Dzięki temu będziesz mógł dopasować do glonojadów zarówno dietę, jak i obsadę oraz wielkość akwarium.

Mieczyki Hellera to jedne z najpopularniejszych rybek akwariowych. Nic dziwnego. Kosztują niewiele, ale wiele wybaczają. Jakich warunków potrzebują mieczyki? Ryby te, wbrew powszechnemu przekonaniu, nie mogą mieszkać wszędzie. Kule i niewielkie pojemniki można z miejsca odrzucić.

Podpowiadamy, w jaki sposób urządzić akwarium, aby było dla mieczyków przyjaznym miejscem. Poznaj mieczyki. Rybki być może będą idealne na początek przygody z wodnym światem w domu!

Ryba mieczyk – pochodzenie

Mieczyki to ryby, które pochodzą z Ameryki Środkowej. Chociaż w akwariach spotyka się przede wszystkim osobniki urodzone w niewoli, to dzikie mieczyki występują w wielu krajach z tamtej części świata. Spotykasz je między innymi w:

• Hondurasie;
• Gwatemali;
• Meksyku.

Gdzie w naturalnych warunkach bytują mieczyki? Ryby żyją w bieżących wodach słodkich. Można je znaleźć przede wszystkim w rzekach i strumieniach. 

Mieczyki Hellera – wygląd

Mieczyki są niezwykle różnorodne i występują w wielu odmianach barwnych. Ze względu na dosyć wyraźny dymorfizm płciowy łatwo odróżnić samca od samicy mieczyka. Samica mieczyka jest zwykle większa od samca i bardziej okrągła. Samce natomiast (tak jak wszystkie ryby żyworodne) mają gonopodium, które umożliwia im zapłodnienie samicy.

Ile wynosi przeciętna długość ciała mieczyka? Ryba akwariowa ma około 3 centymetrów. W naturze może osiągać jednak nawet do 12 centymetrów. 

Mieczyki – ryby o wielu barwach

Najpopularniejsze odmiany barwne tej ryby akwariowej to:

• mieczyk zielony;
• mieczyk czarny;
• mieczyk berliński;
• mieczyk czerwony;
• mieczyk koi;
• mieczyk kohaku;
• mieczyk ananas;
• mieczyk pomarańczowy;
• mieczyk wagtail.

Bardzo pożądane są mieczyki weloniaste z pięknymi i okazałymi płetwami. 

Mieczyki – ryby o łagodnym usposobieniu… choć nie zawsze

Jak można najkrócej opisać mieczyki? Ryby ławicowe i stadne, które po akwarium zazwyczaj poruszają się w grupach i zasiedlają jego środkową strefę. Jeżeli przyszło im żyć w odpowiednio dużym akwarium, są zazwyczaj bardzo łagodne w stosunku do innych ryb. Często dochodzi jednak do walk między samcami w obrębie własnego gatunku.

Aby uniknąć rozlewu krwi, konieczne jest unikanie przerybienia. Zbyt wiele mieczyków na małej powierzchni to gotowy przepis na rybie potyczki. Podobnie jak w przypadku gupików, na jednego samca powinny przypadać przynajmniej dwie samice. 

Mieczyki – ryby i ich pożywienie

Mieczyki to ryby wszystkożerne, które powinny otrzymywać regularne porcje różnorodnego pokarmu. Możesz śmiało podawać im:

• suchy prasowany pokarm;
• larwy komara;
• blanszowany szpinak;
• granulaty;
• glony;
• rozwielitki;
• siekane dżdżownice;
• larwy ochotka;
• posiekaną sałatę. 

Jak często karmić mieczyki?

Czas opisać częstotliwość karmienia mieczyków. Ryby, które są już dojrzałe, powinny dostawać pokarm dwa – trzy razy dziennie, jednak w bardzo małych ilościach. Młode rybki staraj się karmić częściej, ale minimalnymi porcjami pokarmu.

Tak jak w przypadku wszystkich ryb, o wiele łatwiej jest je przekarmić niż zagłodzić. Zbyt dużo jedzenia może doprowadzić do zapalenia pęcherza pławnego. Ta groźna choroba prowadzi do śmierci zwierzęcia, co chyba działa na wyobraźnię.

Jakie akwarium dla mieczyków?

Mieczyki nie potrzebują zbyt dużych zbiorników, jednak bardzo małe akwaria (mniejsze niż 50 litrów) powodują u nich skarłowacenie. Jeżeli dysponujesz jedynie takim akwarium, powinieneś ograniczyć się do czterech rybek tego gatunku. Prawdziwe stado, które liczy osiem rybek, dobrze odnajdzie się w akwarium o pojemności od 80 do 100 litrów. 

Podłoże akwarium dla mieczyków

Akwarium dla mieczyków powinno być gęsto obsadzone roślinami, które mogą im służyć do ukrywania się. Warto także wyposażyć zbiornik w liczne kryjówki – na przykład korzenie czy muszle. Zachowaj jednak odpowiednio dużo miejsca do swobodnego pływania. 

Mieczyki – ryby a odpowiednie właściwości wody

Oto parametry wody idealnej dla mieczyków. Ryby powinny świetnie czuć się w takich warunkach: 

• temperatura – 23-25 stopnie Celsjusza (w cieplejszej wodzie te ryby źle się czują);
• pH – 7-7,5;
• twardość – 6-25 stopni.

Jak często wymieniać wodę mieczykom?

W akwarium z mieczykami konieczna jest odpowiednia filtracja. To ryby, które lubią silne prądy, dlatego zainwestuj w bardzo wydajny filtr. Podmianki wody musisz wykonywać przynajmniej raz na dwa tygodnie. Świeża woda powinna wynosić wtedy przynajmniej 30% całości. 

Warto także korzystać wyłącznie ze zbiorników z pokrywami. Mieczyki często wykazują „zdolności kaskaderskie” i wyskakują z otwartych akwariów. 

Mieczyki – rozmnażanie 

Mieczyki to ryby jajożyworodne. Z tego względu narybek jest w pełni ukształtowany (młode wyglądają jak miniaturowa wersja dorosłych mieczyków). Ryby rozmnażają się dosyć łatwo, jednak ich odpowiednia hodowla wymaga cierpliwości i wiedzy.

Wraz z kolejnymi porodami samica zmniejsza skalę narybku. Jej pierwszy miot może liczyć nawet 200 osobników. Z każdym kolejnym ta liczba stopniowo spada. Ostatecznie rodzi się około 50-70 małych rybek. Mieczyki chętniej rozmnażają się w cieplejszej wodzie. Do tarła odpowiednia będzie temperatura około 26 stopni Celsjusza. 

Mieczyk w ciąży i po niej

Ciąża mieczyka trwa około 5 tygodni. Kiedy masz pewność, że samica niedługo będzie rodzić, możesz przełożyć ją do akwarium tarłowego. Młode urodzone w oddzielnym zbiorniku będą miały większą szansę na przeżycie. Pamiętaj, że akwarium tarłowe również musi być bardzo dobrze filtrowane. 

Karmienie narybku mieczyka nie jest skomplikowane. Małym rybkom podawaj dokładnie ten sam pokarm, który spożywają ich rodzice. Trzeba jedynie mocniej go rozdrobnić. 

Mieczyki ryby – podsumowanie

Jak można w skrócie opisać mieczyki? Ryby te są dość łagodne, jednak w zbyt ciasnych zbiornikach może dochodzić między nimi do tarć. Zadbaj o to, aby miały dostęp do licznych kryjówek. Ich woda powinna mieć odpowiednie parametry i być filtrowana. 

Rozmnażanie mieczyków nie jest może tak proste, jak w przypadku gupików, jednak przy odrobinie starań bardzo szybko uzyskasz liczne mioty. Mieczyki to ryby ławicowe, które chętnie spędzają czas w swoim towarzystwie. Ich popularność zupełnie nie dziwi. Doskonale nadają się bowiem dla osób, które chcą rozpocząć swoją przygodę z akwarystyką.

Skalary czasami nazywane są żaglowcami, co wiele mówi o kształcie ich ciała. Te niezwykle popularne rybki akwariowe to bardzo piękne i efektowne stworzenia. Wyróżnia je także złożone i ciekawe usposobienie, które niestety bywa niedoceniane. Skalarom warto zapewnić jak najlepsze warunki. Jakie? Czy te zwierzęta nadają się do każdego akwarium? Na te pytania odpowiadamy w artykule! 

Skalary – pochodzenie

Skalary w naturalnych warunkach można spotkać w wodach Ameryki Południowej. Najczęściej bytują na terenach zalewowych razem z innymi popularnymi rybami – na przykład dyskowcami. 

Pierwsze wzmianki o tych stworzeniach znajdziemy w dziewiętnastowiecznych pismach niemieckiego badacza, Martina Heinricha Lichtensteina, który opisał je i zaliczył do grona ryb morskich. Pomyłkę naprawił dopiero dwie dekady później (w 1840 roku) austriacki ichtiolog, Heckel. 

Skalary w Europie i w Polsce

Do Europy skalary dotarły na początku XX wieku – w roku 1911. Trzy lata później w Hamburgu przyszły na świat pierwsze osobniki na naszym kontynencie. W Polsce ryby te pojawiły się w 1922 roku. 

Skalary – wygląd

Skalary często nazywane są żaglowcami. Ma to związek z budową ich płetwy grzbietowej, która kształtem przypomina nieco rozpostarty żagiel. Płetwa ogonowa ma kształt łuku, a ciało ryby jest spłaszczone z obydwu stron. 

Wielkość skalara uzależniona jest od odmiany, ale można powiedzieć, że osobniki dorastają do naprawdę dużych rozmiarów. Jak duże mogą być?

• największe osobniki osiągają wysokość nawet czterdziestu centymetrów;
• obecnie najpopularniejsze odmiany hodowlane nie przekraczają jednak dwudziestu centymetrów.

Wpływ na rozmiar zwierzaka ma też wielkość akwarium, w którym na co dzień bytuje skalar. Na wolności ryby są dużo bardziej okazałe i mogą osiągnąć nawet pół metra.

Skalar – odmiany

Opisywane przez nas zwierzęta to obecnie jedne z najpopularniejszych ryb akwariowych. Wpływa na to nie tylko specyficzny kształt ich ciała, lecz także mnogość odmian. Skalary różnią się od siebie zarówno pod względem kolorów, jak i wzorów na ciele. 

Ponad sto lat hodowli i krzyżówek genetycznych doprowadziło do tego, że są to jedne z najbardziej różnorodnych (ale nie sztucznie barwionych) ryb akwariowych. 

Skalar – odmiany barwne

• skalar Blue Merle;
• skalar czarny;
• skalar Koi;
• skalar California;
• skalar Blue Diamond;
• skalar Merble;
• skalar zielony;
• skalar Gold;
• skalar Leopard Snake;
• skalar Blue California;
• skalar Rio Itaya Blue;
• skalar Rio Itaya;
• skalar Guyana Red Spotted;
• skalar Rio Manacapuru;
• skalar weloniasty.

Skalary – rybki o ciekawym charakterze

Skalary to ryby, które mogą poszczycić się nie tylko pięknym wyglądem. To także zwierzęta bardzo inteligentne, które:

• tworzą wielopoziomowe relacje w ławicach;
• czule zajmują się swoim narybkiem;
• skutecznie polują.

Skalar jako świetny łowca…

Skalar to rybi drapieżnik. Wbrew pozorom nie jest on jednak szczególnie zwinny i nie wykazuje się dużą szybkością. Na polowaniach okazuje się jednak bardzo skuteczny. Wszystko zawdzięcza dużej inteligencji i zdolności uczenia się na błędach. Skalary opanowały także niezwykłą u ryb umiejętność współpracy podczas łowów. Są także w stanie oszacować wielkość ławicy ryb i zazwyczaj wybierają tę większą. 

…i czuły opiekun

Umiejętność ta nie ogranicza się wyłącznie do zdobywania pożywienia. Zwierzaki bardzo czule opiekują się zarówno swoją ikrą, jak i wyklutym już narybkiem. Młodzi rodzice nie zawsze dają sobie radę z uratowaniem dzieci przed apetytem innych ryb. Jednak z każdym kolejnym miotem ich umiejętności rodzicielskie wzrastają i coraz więcej rybek udaje się uratować. 

Skalary – towarzyskie, ale charakterne

Te zwierzęta zwykle opisywane są jako łagodne ryby, które najchętniej spędzają czas z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Według niektórych akwarystów skalary najchętniej dobierają się w pary z innymi rybami o takiej samej odmianie kolorystycznej. Osobnik o innej barwie może niestety zostać odrzucony przez stado, a nawet na stać się obiektem ataków. Warto więc trzymać osobniki jednej odmiany kolorystycznej. 

Skalar – wymagania i akwarium

Długość życia skalara, jego wielkość, a nawet wygląd to kwestie zależne w dużej mierze od warunków, jakie opiekun zapewni rybie. Hodowla skalarów mimo wszystko nie jest trudna. To ryby, które szybko dostosowują się do warunków panujących w akwarium. Aby jednak były zdrowe i czuły się dobrze, potrzebują odpowiednio dużego zbiornika. 

Skalary – wielkość zbiornika

Jak już wiesz, mowa o dosyć dużych rybach akwariowych. Łatwo się domyślić, że potrzebują dużego zbiornika, w którym będą mogły swobodnie pływać. 

1. Na jednego skalara powinno przypadać przynajmniej 50 litrów wody netto. To ryby stadne, które potrzebują do przynajmniej jednego towarzysza, a najlepiej kilku przedstawicieli swojego gatunku. 
2. Jeżeli myślisz o hodowaniu tych ryb, powinieneś zaopatrzyć się w zbiornik o pojemności przynajmniej 250 litrów wody netto. Wówczas wskazana jest jednak hodowla tylko kilku osobników. W zbyt małych zbiornikach skalary nie osiągają swoich ostatecznych rozmiarów, a nawet mogą ulec skarłowaceniu. 

Skalar – parametry wodny

Oprócz pojemności akwarium bardzo ważne są także parametry wody, która się w nim znajduje. Dla opisywanych przez nas ryb najlepsze będą następujące warunki:

• twardość wody – pod tym względem skalary są dość tolerancyjne. Woda może mieć ogólną twardość nawet 15 stopni;
• pH – od 6 do 7,4;
• temperatura wody – skalary są ciepłolubne, dlatego w akwarium konieczna będzie grzałka, która utrzyma wodę w temperaturze od 24 do 30 stopni Celsjusza.

Skalary – aranżacja akwarium 

Akwarium powinno także jak najlepiej odtwarzać biotop, czyli naturalne warunki bytowania. W Ameryce Południowej te ryby żyją w tak zwanej czarnej wodzie. Jej widoczność jest ograniczona do 250 centymetrów. Oto kilka wskazówek.

1. Jako podłoże najlepiej wykorzystać piach lub torf. Dobrze sprawdzą się także suche liście, szyszki, czy nawet szyszki. W ten sposób do wody zaczną stopniowo uwalniać się kwasy humusowe, które wpływają pozytywnie na kondycję ryb. 
2. Nie wszyscy są jednak zwolennikami akwariów z czarną wodą. Możesz z powodzeniem trzymać skalary także w akwarium roślinnym. Postaw jednak na naturalne ozdoby – na przykład korzenie. 
3. Unikaj za to plastikowych ozdób i sztucznych roślin. Wpływają na parametry wody i mogą także powodować u ryb zranienia mechaniczne. 

Skalar – z jakimi rybami może mieszkać w akwarium?

Podczas aranżowania akwarium nie możesz zapominać także o obsadzie. To, ile żaglowców będzie w zbiorniku, zależy przede wszystkim od jego wielkości. Minimum to około 250 litrów, co pozwoli na trzymanie dwóch par skalarów. 

Jakie ryby mogą towarzyszyć skalarom?

Podczas dobierania obsady zachowaj ostrożność. Lepiej jest wybrać mniej ryb niż dopuścić do przerybienia. Skalary podczas tarła mogą stawać się agresywne i stanowić zagrożenie zarówno dla innych przedstawicieli swojego gatunku, jak i dla innych ryb. 

Żaglowce mogą mieszkać z mniejszymi rybami ławicowymi. Najlepiej jednak przyzwyczajać je do nich od dzieciństwa. Kiedy do akwarium z neonami lub razborami trafi dorosły skalar, może uznać małe rybki za dobry obiad. 

Skalary – żywienie

Skoro o obiedzie mowa, czas przejść do kolejnego tematu. Skalary, tak jak wszystkie ryby akwariowe, potrzebują diety opartej na zapotrzebowaniu gatunkowym. Oto kilka porad.

1. Mamy tu do czynienia z drapieżnikami, dlatego najważniejszym elementem ich jadłospisu powinny być pokarmy mięsne. 
2. Postaraj się jednak zapewnić im jak najbardziej zróżnicowany pokarm. Zbyt monotonna dieta może doprowadzić do poważnych problemów z układem pokarmowym. 
3. Podstawą żywienia powinny być pokarmy akwarystyczne przeznaczone specjalnie dla pielęgnic. Jako urozmaicenie świetnie sprawdzą się różnego rodzaju pokarmy mrożone, takie jak larwy komara czy kryl. 
4. Zawsze staraj się upewniać co do tego, z jakiego źródła pochodzi jedzenie, które podajesz żaglowcom. 

Skalar – rozmnażanie

Skalary są monogamiczne. Dobierają się samodzielnie w stałe pary, w obrębie których tworzą bardzo silne i długoletnie więzi. Warto kupić od hodowcy ryby, które już nawiązały ze sobą relację. Ewentualnie poczekaj, aż z grupy młodych osobników wyłoni się dobrana para. 

Gotowa do tarła dwójka osobników staje się bardzo terytorialna. Jeżeli nie masz bardzo dużego akwarium, najlepszym rozwiązaniem będzie przeniesienie reszty ryb. W dużych zbiornikach trzeba z kolei zadbać o wystarczająco dużo kryjówek – roślin czy dużych korzeni. 

Jak wygląda rozmnażanie skalarów?

Rybki są już dojrzałe płciowo, gdy mają około 10 miesięcy. Szansę na tarło możesz zwiększyć poprzez podniesienie nieco temperatury wody (nawet do 30-32 stopni Celsjusza) i zmiękczenie jej. Dobrze sprawdzą się także żywe pokarmy. Trzeba zaznaczyć, że twarda woda praktycznie całkowicie wyklucza rozmnażanie skalarów. 

1. Podczas tarła samica rozprowadza ikrę na płaskiej powierzchni.
2. Samiec podąża za samicą i zapładnia złożone jaja. 
3. Larwy wykluwają się w okresie od 2 do 4 dni. 
4. Najlepiej zostawić rodziców w obecności złożonych jaj. Będą wachlować je płetwami, dotleniając je. Chronią także potomków przed innymi rybami. 
5. Skalary nie jedzą swoich jaj, mogą jednak okazyjnie brać je do pyszczka. Intencją jest jednak oczyszczenie i nie powinno cię to niepokoić. 

Czy rozmnażanie skalarów zawsze jest udane?

Pamiętaj, że żaglowce podnoszą swoje umiejętności rodzicielskie wraz z doświadczeniem. Możesz więc spodziewać się, że pierwsze tarła będą nieudane. To prawdopodobne, kiedy ryby zamieszkują akwarium z innymi skalarami, które mogą połasić się na ich ikrę lub narybek. 

Skalary – cena i hodowla

Cena skalara jest zależna od kilku czynników. Przede wszystkim, istotna jest wielkość ryby i odmiana kolorystyczna. Zdecydowanie najdroższe są dorosłe skalary, które mają mniej spotykane ubarwienie. Młode osobniki można kupić już za 10-20 złotych. 

Gdzie kupić skalary?

Jeżeli chcesz kupić skalara, najczęściej masz do wyboru sklep zoologiczny lub hodowcę. Niektórzy korzystają także z usług osób prywatnych, które wymieniają się rybami lub sprzedają je na portalach aukcyjnych. Na co warto się zdecydować?

Kupowanie tych ryb w sklepach zoologicznych nie jest najlepszym pomysłem. Wyjątkiem są tutaj sklepy akwarystyczne prowadzone przez doświadczonych hodowców. Warto przed zakupem dobrze zweryfikować miejsce, z którego pochodzi ryba. W złych warunkach skalary nie rosną, a do końca życia mogą być nawet zdeformowane lub karłowate.

Skalary – podsumowanie

Żaglowce to bardzo popularne i niezwykle piękny rybki akwariowe. Wyróżniają się kształtem ciała, który przypomina rozpostarty na wietrze żagiel, stąd nazwa. Skalar jest jednak nie tylko piękny, lecz także bardzo inteligentny i charakterny. Ze względu na złożoną osobowość i rozwinięty umysł to właśnie ten gatunek jest najczęściej wykorzystywany są do badań naukowych nad potencjałem intelektualnym ryb. 
W dobrych warunkach skalary dożywają nawet 15 lat. Trzeba jednak zapewnić im odpowiednio duże akwarium, zróżnicowany pokarm i towarzystwo innych osobników z tego samego gatunku. W ten sposób będziesz mógł cieszyć się obecnością tych pięknych ryb przez wiele lat.

Paletki (ryby nazywane czasem także dyskowcami) to zwierzęta barwne, duże i okazałe. Można śmiało powiedzieć, że są sercem każdego akwarium ozdobnego, które zamieszkują. Trzeba jednak pamiętać, że dyskowce nie wybaczają błędów i mają niemałe wymagania. Sprawdź, jakiego akwarium potrzebują, czym je żywić i jak o nie dbać, aby żyły długo w dobrym zdrowiu. Poznaj ryby paletki bliżej, aby zobaczyć, czy dasz sobie z nimi radę!

Paletki – ryby z Ameryki Południowej

Gdzie mieszkają paletki? Ryby pochodzą z Ameryki Południowej, a konkretniej z terenów w okolicach Amazonki. Zamieszkują zakola i dorzecza o spokojnych nurtach. Ich naturalny biotop to tak zwana czarna woda, w której widoczność z reguły nie przekracza dwóch i pół metra. 

W warunkach naturalnych ryba paletka żyje w dosyć dużych grupach, liczących sobie nawet po kilkadziesiąt sztuk. Niejednokrotnie można spotkać te zwierzęta w towarzystwie skalarów. 

Dyskowiec – wygląd

Nazwy, czyli paletka i dyskowiec, nawiązują do budowy ciała tej rybki, które jest wysokie i spłaszczone po obydwu stronach. 

Paletki – odmiany

W naturze możemy wyróżnić kilka odmian paletek. Ryby mają oczywiście swoje łacińskie nazwy, które także podajemy. Oto one:

• Symphysodon discus (dyskowiec Heckla);
• Symphysodon axelrodi (paletka brązowa);
• Symphysodon aequifasciatus haraldi (paletka niebieska);
• Symphysodon aequifasciatus (paletka zielona).

Paletki – ryby i ich odmiany w hodowlach

W hodowlach jednak od ponad stu lat obserwujemy mieszanie różnych genów i tworzenie rozmaitych odmian barwnych. Dyskowce są jednymi z najpiękniejszych i najbardziej różnorodnych ryb ozdobnych. Ciekawe odmiany kolorystyczne to na przykład:

• Solid Blue;
• Royal Red;
• Blue Diamond;
• Pigeon Blood;
• Red Diamond;
• Marlboro Red;
• Red Snakeskin;
• Red Spotted Green;
• White Ghost;
• Malboro;
• Magic Red.

Paletki – ryby, które lubią towarzystwo

Paletki w naturze tworzą dosyć duże grupy. W akwarium również najlepiej czują się w większych stadach wewnątrzgatunkowych. Im jest ich więcej, tym większe mają poczucie bezpieczeństwa.

Dyskowiec to pielęgnica. Oznacza to, że para pilnuje swojej ikry i bardzo czule opiekuje się wyklutym narybkiem. Na wolności ryby te tworzą bardzo zhierarchizowane struktury stada z jednym przywódcą – najczęściej samcem. 

Jak mogą zachowywać się paletki? Ryby musisz obserwować! 

Jak widzisz, to wzorowe zachowanie paletek. Ryby mają jednak swoje instynkty, które trudno im zwalczyć. Bardzo często zdarza się, że jedna z nich zostaje wybrana przez grupę na „chłopca do bicia”. Najczęściej jest najmniejsza i najsłabsza. W świeżo utworzonych grupach trzeba bardzo dokładnie obserwować relacje w stadzie, aby móc w razie potrzeby interweniować. 

Paletki – akwarium. Jak powinno wyglądać? 

Paletki to ryby dla bardzo zaawansowanych akwarystów. Nie oznacza to oczywiście, że wiedza o warunkach, których potrzebują, jest niedostępna lub trudna do zdobycia. Wyzwanie polega na dokładnym przygotowaniu akwarium – przede wszystkim na odpowiednim uzdatnieniu wody. 

Akwarium z paletkami – wielkość

Jakiego akwarium potrzebują paletki? Ryby są duże, więc zbiornik także powinien taki być. Dodatkowo, tak jak wszystkie pielęgnice, są rybami terytorialnymi. Żyją w stadzie, a poszczególne obszary akwarium się podporządkowane różnym osobnikom. Przerybienie prowadzi do konfliktów, a nawet do zamęczenia słabszych osobników. 

Na jedną paletkę powinno przypadać przynajmniej 50 litrów wody. Dyskowce to ryby stadne, więc można przyjąć, że minimalna większość zbiornika wynosi 350 litrów (na przykład 120 x 50 cm). Optymalne jednak będą wymiary 150 x 55 centymetrów. 

Paletki – ryby, które potrzebują odpowiedniej wody

Zalecane parametry wody dla paletek to:

• twardość ogólna – nie wyższa niż 15 stopni Celsjusza, chociaż warto utrzymywać ją na poziomie poniżej 10 stopni;
• pH – od 5,5 do 6,5;
• temperatura – optymalnie około 27 stopni Celsjusza.

Parametry wody w akwarium dla paletek musisz monitorować na bieżąco, aby zwierzaki miały komfortowe warunki.

Paletki (ryby) – cena

Ceny paletek są bardzo zróżnicowane. U hodowców i w sklepach zoologicznych można kupić młode rybki w dosyć powszechnych umaszczeniach, które kosztują około 20 złotych. Dorosłe dyskowce w bardziej wyszukanych i rzadszych odmianach kolorystycznych mogą jednak osiągać ceny nawet kilkuset złotych.

Hodowla paletek – żywienie

Czym karmić paletki? Ryby, o których mowa, wymagają dosyć zróżnicowanego pokarmu. W naturze około połowy ich diety stanowią szczątki zwierząt i roślin. Odżywiają się także liśćmi, owocami, lądowymi czy wodnymi bezkręgowcami. 

Postaraj się zapewnić im dobrej jakości suchy pokarm na bieżąco uzupełniany mrożonym i żywym. Można im także podawać (chociaż w ograniczonej ilości) warzywa i owoce, czyli np. szpinak, groszek, płatki owsiane. 

Paletki – choroby

Co może dolegać paletkom? Ryby zwane dyskowcami zapadają przede wszystkim na choroby pasożytnicze. Groźne mikroorganizmy bytują w układzie pokarmowym zwierząt. Mowa tu o przywrach, wiciowcach, a przede wszystkim o nicieniach. Po przyniesieniu do domu nowych ryb konieczna jest kwarantanna. 

Niebezpieczna dla dyskowców jest także awitaminoza. Ten problem jest spowodowany zbyt mało urozmaiconym pokarmem. 

Paletki – kwarantanna

Kiedy wprowadzasz do domu nowe paletki, koniecznie musisz poddać je kwarantannie. To bardzo ważne, ponieważ ryby tego gatunku są wyjątkowo trudne do leczenia. Przyniesione z hodowli lub sklepu pasożyty szybko zainfekują pozostałe paletki. Ryb w twoim akwarium, które są zdrowe, nie możesz narażać. 

1. Koniecznie przygotuj zbiornik kwarantannowy, w którym woda będzie jak najbardziej zbliżona do tej, w które wcześniej pływały paletki. 
2. Możesz włożyć do niego kilka roślin, jednak ogranicz zbędne dekoracje, które mogą stresować ryby. 
3. Kwarantanna powinna trwać przynajmniej czterdzieści dni. 

Znasz już bliżej paletki. Ryby ozdobne, o których napisaliśmy, są dosyć wymagające, ale również piękne i okazałe. Potrzebują bardzo dużego akwarium o wyśrubowanych parametrach wody. Są łagodne, różnorodne i najlepiej czują się w stadzie własnego gatunku. Pamiętaj, by chronić dyskowce, które są narażone na choroby pasożytnicze. Po przyniesieniu nowych ryb do domu, koniecznie poddaj je kwarantannie.

Złote rybki w kulach to obraz, który zna chyba każdy z nas. Welonki wymagają oczywiście znacznie większych i bardziej różnorodnych zbiorników, ale świetnie sprawdzą się w domu początkującego akwarysty. Sprawdź, jakie są potrzeby gatunkowe welonek, czym je karmić i jak rozmnażać. Masz życzenie, aby dowiedzieć się o nich więcej? Tym razem to nie złota rybka je spełni, ale my zrobimy to za nią. Przeczytaj więcej o rybkach welonach!

Welonka – występowanie

Ten podgatunek karasia ozdobnego jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej efektownych. Skąd pochodzą welonki? Rybki te wywodzą się z Chin, gdzie ich hodowla ma bardzo bogatą tradycję (sięga wczesnego średniowiecza). Przez setki lat wykształcono wiele podgatunków karasi ozdobnych, jednak największą popularnością cieszą się welonki i welonki tygrysie. 

Co ciekawe, w wyniku bardzo intensywnej hodowli te rybki można często spotkać w naturalnych zbiornikach wodnych na całym świecie. Radzą sobie tam bardzo dobrze, a często tworzą nawet trwałe kolonie. 

Ryby welonki – usposobienie

Panuje powszechne przekonanie o tym, że welonki powinny być trzymane w pojedynkę (ewentualnie w parach), ponieważ zjadają inne ryby. Tymczasem jest to zupełnie błędny pogląd. Są to bardzo towarzyskie zwierzęta o spokojnym o łagodnym usposobieniu. Ich sąsiedztwo trzeba jednak dobierać ostrożnie. Jak zachowują się welony?

• pływają swobodnie po całym akwarium;
• chętnie spędzają czas blisko dna, ryjąc w podłożu w poszukiwaniu pokarmu;
• są żywe i bardzo sympatyczne. 

Co ciekawe, są to także bardzo długowieczne ryby. Jeżeli mają dobre warunki, mogą żyć nawet kilkadziesiąt lat!

Akwarium dla welonki

Welonki często hodowane są w małych zbiornikach, a nawet w kulach. W istocie jednak najlepiej czują się w przestronnych akwariach – najlepiej o wielkości od 100 do 120 litrów. Zdecydowanie warto zadbać o to, aby znalazło się w nim kilka rybek, ponieważ welon to bardzo towarzyski gatunek. 

Podłoże akwarium dla welonek

Te złote rybki lubią przekopywać podłoże akwarium. Może to prowadzić do niszczenia roślin i podkopywania ich. Zdecydowanie lepiej postawić więc na roślinność o mocnych korzeniach. Rodzaj podłoża jest praktycznie obojętny. 

Woda w zbiorniku dla rybek welonów

Woda powinna być mocno napowietrzona. Wszystkie gatunki karasi ozdobnych mają tendencję do śmiecenia, a ich przemiana materii jest bardzo szybka. Zdecydowanie postaw więc na wydajny filtr do akwarium. Optymalne parametry wody to:

• pH – od 6,5 do 7;
• twardość – od 5 do 20 stopni;
• temperatura – od 18 do 24 stopni Celsjusza.

Warto wymieniać około 25% wody w zbiorniku przynajmniej raz na dwa tygodnie. Woda powinna być odstana (co najmniej dobę), aby wyparował z niej chlor. 

Welon – ryba i jej dieta, czyli prawidłowe żywienie

Welonki to ryby wszystkożerne, dlatego nietrudno znaleźć pokarm, który trafi w ich gusta. Możesz jednak dbać o to, aby pożywienie nie było monotonne. Wybieraj na zmianę pokarm:

• żywy;
• mrożony;
• suchy;
• roślinny (w ramach urozmaicenia).

Ważna jest także częstotliwość karmienia. Welonki to ryby wyjątkowo żarłoczne, które mają tendencję do przejadania się i wystarczy karmić je raz dziennie. Możesz także zdecydować się na karmienie dwa razy na dzień, ale małymi porcjami. Tak jak w przypadku większości ryb, lepiej karmić je rzadziej niż przekarmiać. 

Rybki welony – rozmnażanie

Rozmnażanie welonek jest dosyć karkołomnym zadaniem. 

1. Najlepiej, aby na jedną samicę przypadały dwa samce, aby doszło do tarła. 
2. Dobrze przenieść je na ten czas do oddzielnego zbiornika, gdzie panuje nieco niższa temperatura wody. 
3. Ikra składana jest blisko dna akwarium. 
4. Tuż po jej złożeniu trzeba koniecznie zabrać rodziców do zbiornika głównego, ponieważ w przeciwnym razie jajeczka zostaną bardzo szybko zjedzone. Welonki nie gardzą także swoim własnym narybkiem, którego przeżywalność w głównym akwarium jest minimalna.

Choroby welonek

Chociaż welonki są długowieczne, niestety w akwariach bardzo rzadko dożywają 3-4 lat. Nie mają bowiem dobrych warunków. Rybki żyjące samotnie w malutkich kulach szybko zapadają na choroby i przedwcześnie umierają. 

Jedną z najczęstszych chorób welonów jest ospa rybia. Chorobę najczęściej „przynosi” do akwarium nowa chora ryba i szybko zaraża całe stado. Inna częsta przypadłość to zapalenie pęcherza pławnego. Jest skutkiem dużej żarłoczności welonów. Musisz więc bardzo ostrożnie je karmić. Ryby te są w stanie zjeść niemal wszystko – od roślin akwariowych po swoje własne potomstwo i narybek innych gatunków. 

Welonki – z jakimi rybami je hodować?

Welonki to ryby stadne, które najlepiej czują się w towarzystwie swojego gatunku. Nie musisz jednak ograniczać obsady akwarium tylko do nich. Trzeba jednak pamiętać, że wszystko zależy od litrażu akwarium oraz od wielkości twoich rybek. 

Jakie gatunki mogą towarzyszyć welonkom?

Niewielkie welony mogą spokojnie mieszkać z mniejszymi od siebie rybkami. Wówczas sprawdzą się inne gatunki zimnolubne:

• danio;
• kardynałki;
• neonki. 

Większe welonki mogą jednak potraktować mniejsze ryby jak obiad. Jeżeli planujesz akwarium z różnorodną obsadą, w którym mieszkają welonki, powinno ono mieć przynajmniej 300 litrów pojemności. 

Welonki – cena 

Welony to bardzo popularne ryby, które można kupić niemal wszędzie. Szukaj ich w sklepach akwarystycznych i na portalach z ogłoszeniami, ale pamiętaj o czujności. Ryby powinny pochodzić od sprawdzonych hodowców. W ten sposób zminimalizujesz ryzyko przyniesienia do akwarium jakiejś przykrej choroby zakaźnej. 

Za ile można kupić ryby welonki?

Ceny welonek mogą być bardzo różne. Bardzo młode osobniki można często dostać praktycznie za darmo od hodowców lub wymienić je na inne ryby. Za najmniejsze welony zapłacisz od pięciu do trzydziestu złotych. Dorosłe ryby o imponującym wyglądzie i bujnych płetwach to jednak koszt nawet stu złotych. 

Welonki to niezwykle popularne ryby akwariowe. Są chętnie wybierane nawet przez niedoświadczonych akwarystów. Trzeba jednak bardzo uważać, aby ich nie przekarmiać. Konieczny jest także odpowiednio duży zbiornik. Złotą rybkę w kuli traktuj raczej jako obrazek z kreskówek niż za wzór do naśladowania. 

Gupik pawie oczko to rybka, którą znają chyba wszyscy. Osobniki te wyróżniają się dosyć znacznym dymorfizmem płciowym. Oznacza to, że samca i samicę można łatwo rozróżnić już na pierwszy rzut oka. Jeszcze do niedawna gupiki słynęły z bardzo dużej odporności na choroby.

Niestety, nieodpowiedzialna hodowla komercyjna nieco odwróciła te trendy. Pawie oczka są małe i łatwo się mnożą. Aby dobrze się rozwijały, potrzebują jednak odpowiednich warunków. Jakiego akwarium wymaga gupik? Temperaturę wody i otoczenie poznasz w naszym artykule. Przeczytaj już teraz!

Pawie oczka – pochodzenie

Obecnie znakomita większość gupików, które trafiają do akwariów, to okazy wyhodowane w niewoli. Dzikie osobniki spotykane są niezwykle rzadko. Ryba ta pochodzi jednak z północno-wschodniej części Ameryki Środkowej. Można spotkać ją także na wybrzeżach Karaibów oraz w takich miejscach, jak:

• Gujana;
• Wenezuela;
• Trynidad i Tobago;
• Antyle Holenderskie;
• Surinam;

Gupik, czyli rybka, której niestraszne są nowe miejsca

Gupiki są niezwykle odpornym gatunkiem, który świetnie adaptuje się do panujących warunków. Ryby zostały sztucznie wprowadzone do ekosystemów ponad pięćdziesięciu krajów świata.

Można je obecnie spotkać zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w biedniejszych krajach rejony podzwrotnikowego i zwrotnikowego. Do tych ostatnich gupiki trafiły w celu ograniczenia populacji komarów, przenoszących malarię. 

Gupiki – klasyfikacja

Gupik po raz pierwszy został złowiony na Kubie w 1886 roku. Tę niewielką rybkę zaklasyfikowano do rodziny ryb piękniczkowatych z rodzaju żyworodnych. 

Gupik pawie oczko – wygląd

Gupiki rozróżniamy przede wszystkim ze względu na kształt płetwy ogonowej. Wyróżnia się następujące ich rodzaje:

• dwumiecz;
• welon;
• proporczyk;
• płomyk;
• górny miecz;
• dolny miecz;
• rakietka;
• igiełka;
• łopatka;
• lira;
• gupik Endlera. 

W hodowlach nie jest praktykowane krzyżowanie ryb międzygatunkowo, ponieważ prowadzi to do zubożenia wariantów kolorystycznych. Pawie oczka odławiane z niewoli są w akwariach praktycznie niespotykane. 

Gupik – samica i samiec. Jak ich odróżnić? 

U gupików występuje znaczny dymorfizm płciowy. Samica gupika osiąga wielkość około 5-6 centymetrów. Jej płetwa odbytowa jest nieco zaokrąglona.

W jej obrębie znajduje się nieco ciemniejsza plama brzemienna. Gupik samiec jest z kolei nieco mniejszy i smuklejszy. Jego płetwy (ogonowa i odbytowa) są dłuższe i bardziej okazałe. Samce są także ciekawiej ubarwione. 

Gupiki pawie oczko – charakter i usposobienie

Gupiki to aktywne rybki, które uznawane są za dosyć łagodne. Nierzadko jednak można zauważyć ich tendencję do podskubywania siebie nawzajem. Najbardziej narażone na te nieprzyjemne formy kontaktu są ryby z długimi i weloniastymi płetwami – na przykład skalary. 

Pawie oczka w akwarium – jaki wariant wybrać?

W środowisku naturalnym pawie oczka mieszkają w bardzo dużych skupiskach. W ławicach zawsze dominują samice, których jest zdecydowanie więcej niż samców. Ten schemat warto zachować także w akwarium.

Samce gupika są mocno natarczywe w stosunku do samic, dlatego na jedną powinny przypadać przynajmniej dwa. Najlepszym rozwiązaniem (dla osoby, która nie chce ich rozmnażać) jest zakup osobników tylko jednej płci. Zazwyczaj akwaryści decydują się na samce, które mają bardziej okazały wygląd. 

Ryby gupiki – akwarium i wymagania 

Gupiki to niewielkie ryby, które nie mają wygórowanych oczekiwań. Nie oznacza to bynajmniej, że można trzymać je w kuli czy małym słoiczku. Minimalna wielkość akwarium dla kilku osobników to 54 litry. Pamiętaj jednak, że im większe akwarium, tym lepiej. W większych zbiornikach znacznie łatwiej utrzymać odpowiednie środowisko dla ryb. 

Bardzo ważne jest to, aby akwarium dla gupików było wypełnione wieloma roślinami. 

Woda dla gupików

Gupiki nie są szczególnie wymagające w kwestii parametrów wody, jednak trzeba zachować je na odpowiednim poziomie. 

• temperatura wody – około 26-28^o Celsjusza; 
• pH wody dla gupików – 7-8;
• twardość wody – 10-30 dGH (ryby te wymagają dosyć twardej wody).

Co ciekawe, pawie oczka są bardzo tolerancyjne w kwestii zasolenia wody. Czują się dobrze zarówno w słodkiej, bachicznej (lekko słonej), jak i morskiej. 

Z jakimi rybami trzymać gupiki? 

Gupiki najlepiej czują się w towarzystwie własnego gatunku, dlatego nadają się świetnie do akwariów gatunkowych. Można także z powodzeniem trzymać je w towarzystwie innych piękniczkowatych:

• gambusiów;
• mieczyków;
• platek.

Jakie ryby nie powinny mieszkać z gupikami?

W zbiorniku możesz także umieścić tęczaki, danio czy żyjące przy dnie kiryski. Zdecydowanie nie warto jednak trzymać ich z rybami, takimi jak:

• bojowniki;
• brzanki;
• tetry;
• glonojady syjamskie;
• kolcobrzuchy. 

Dla dużych ryb mięsożernych (podobnie jak dla popularnych w ostatnim czasie krabów) pawie oczka będą raczej obiadem niż towarzystwem. 

Gupiki – rośliny w akwarium

Gupiki powinny mieszkać w akwariach z bujną roślinnością. Biocenoza wodna jest wówczas bardziej stabilna. Roślinność okazuje się nieodzowna dla tych rybek. Dla młodych osobników jest źródłem pożywienia, dorosłym zaś służy za kryjówkę, istotną szczególnie nocą podczas snu. 

W zbiorniku możesz także wykorzystać roślinność pływającą. Nie powinna być jednak zbyt bujna, ponieważ ograniczy dopływ promieni słonecznych. 

Gupiki  – żywienie

Zarówno w środowisku naturalnym, jak i w akwarium gupiki nie gardzą praktycznie żadnym pożywieniem. To ryby wszystkożerne, które bardzo lubią larwy komarów. W naturalnym środowisku jedzą przede wszystkim:

• insekty wodne;
• pająki;
• niewielkie mięczaki;
• larwy;
• pająki.

Co ciekawe, według badań prowadzonych na pawich oczkach ich dieta jest związana z miejscem bytowania i szerokością geograficzną, pod jaką występują. 

Co jeszcze podawać gupikom?

Żywy pokarm będzie dla nich najbardziej odżywczy. Jego przygotowanie jest jednak dosyć czasochłonne i nie wszyscy się na to decydują. Można także z powodzeniem postawić na popularny wśród akwarystów pokarm w płatkach. Warto jednak wybierać produkty dobrej jakości, polecane przez doświadczonych hodowców. 

Zróżnicowany pokarm dla gupików to między innymi:

• blanszowany szpinak;
• oczlik;
• dafnia;
• wodzień;
• artemia;
• płatki ze spiruliną.

Pawie oczka czasami podgryzają niektóre rośliny akwariowe. Poszukują także alg, które znajdują się na korzeniach i kamieniach. 

Gupiki – częstotliwość karmienia

Gupiki mają dosyć szybką przemianę materii i potrafią strawić spożyty posiłek w mniej niż godzinę. Właśnie dlatego warto zapewnić im nieco częstsze karmienie mniejszymi porcjami. Ryzyko przekarmienia jest tutaj nie mniejsze niż w przypadku innych ryb, dlatego trzeba bardzo uważać. 

Gupiki  – rozmnażanie

Rozmnażanie gupików w akwarium

Samce tych rybek są niezwykle żywiołowe i zawsze chętne do rozmnażania. Właśnie dlatego tak ważne jest to, aby na jednego samca przypadały przynajmniej dwie samice. W przeciwnym wypadku pani gupikowa może zostać zamęczona przez swojego partnera. 

Jak widać, rozmnażanie gupików (tak jak zresztą większości rybek żyworodnych), jest niezwykle łatwe. Gupik w ciąży jest przynajmniej przez trzy tygodnie, a ten czas przedłuża się nieraz do miesiąca. Pawie oczka to bardzo płodne ryby. Już kilka godzin po porodzie samica jest ponownie zdolna do zapłodnienia. 

Jak wygląda proces rozmnażania gupików i ile rybek przeżywa?

Wstęp do tarła jest u gupików dosyć… widowiskowy. 

1. Samiec przechodzi do zalotów, które mogą mieć formę natrętnego napastowania. Pływa za samicą, pręży płetwy i zachęca ją do kopulacji. Co istotne, w wielu przypadkach dochodzi do wymuszenia tarła, które polega na umieszczeniu gonopodium w narządzie rodnym samicy. 
2. Po trzytygodniowej zazwyczaj ciąży dochodzi do porodu. Samica rodzi narybek partiami nawet przez kilka godzin. Małych gupików może być naprawdę bardzo dużo, nawet niemal sto osobników.
3. Niestety, malutkie rybki są bardzo często zjadane przez innych mieszkańców akwarium lub rzeczki, a nawet stają się pokarmem własnych rodziców. Zazwyczaj można spodziewać się od 30 do 50 sztuk narybku.

Jak uniknąć konsumpcji maluchów przez inne gupiki? Najlepszym rozwiązaniem jest zapewnienie dorosłym rybom różnorodnego i dobrze zbilansowanego posiłku. 

Rozmnażanie się gupików w warunkach naturalnych

A jak pawie oczka rozmnażają się w naturze? Wielkość jednorazowego miotu jest tam bardzo zróżnicowana. Wiele zależy od tego, jak bardzo ryby narażone są na atak drapieżnika. Im większa ławica, tym większe szanse na przeżycie. Na obszarach, gdzie występowanie drapieżnych ryb jest bardziej prawdopodobne, samice rodzą więcej mniejszych potomków. 

Niebagatelny wpływ ma także dostęp do pokarmu. Jeżeli jest go mniej, zwierzęta potrafią zmniejszać liczbę potomstwa. Trzeba też wspomnieć, że im więcej jest gupików na danym obszarze, tym większy spadek reprodukcji, ponieważ wzrasta ryzyko kanibalizmu. 

Gupiki  – cena i hodowla

Gupiki nie są szczególnie drogimi rybami. Są nie tylko bardzo małe, lecz także łatwe do rozmnożenia. Bardziej popularne odmiany mogą kosztować nawet 2-3 złote za sztukę. Za te rzadsze, na przykład Koi czy Magic Violet trzeba zapłacić nawet 20 złotych. Rybki pawie oczka najlepiej kupuj u sprawdzonych hodowców. 

Gupiki  – choroby

Te zwierzaki jeszcze do niedawna uchodziły za bardzo odporne na choroby i słynęły z tego, że świetnie dostosowują się do warunków panujących w akwarium. Do pewnego stopnia jest to prawda.

Lata nieodpowiedzialnej hodowli i krzyżowania ze sobą poszczególnych odmian sprawiły jednak, że gupiki stały się zdecydowanie mniej odporne, a według niektórych – wręcz chorowite. Grożą im przede wszystkim:

• pleśniawka – na tę chorobę najbardziej narażone są pawie oczka o dłuższych płetwach. Objawia się ona białym nalotem, a do jej leczenia konieczny jest środek dezynfekujący. Przy pleśniawce trzeba także zadbać o natlenienie wody, podniesienie temperatury i usunięcie zalegającego na dnie pokarmu; 
• martwica płetwy – to choroba bakteryjna, która najczęściej dotyka zestresowanych pawich oczek żyjących w zbyt ciasnych akwariach. Leczenie sprowadza się do kąpieli w specjalistycznych roztworach i poprawy warunków bytowania ryb. Martwica płetw nie jest zaraźliwa;
• choroba bawełniana gupików – to choroba bakteryjna, która objawia się zmianą zachowania. Chore ryby chowają się, stają się ospałe i bardziej apatyczne. Pojawia się martwica naskórka. Konieczne jest dokładne posprzątanie i odkażenie akwarium; 
• rybia ospa – to bardzo popularna choroba ryb, która dotyka także gupików. Jak z nią walczyć? Istotne jest przede wszystkim zasolenie wody i podniesienie jej temperatury. 

Gupik – podsumowanie 

Gupiki to bardzo popularne ryby, które dosyć szybko dostosowują się do nowych warunków. Najlepiej czują się w akwariach o bujnej roślinności, ale mogą mieszkać zarówno w słonej, jak i w słodkiej wodzie.

Warto zapewnić im jednak dosyć duży zbiornik, w którym nie będzie znajdowało się zbyt dużo ryb. W złych warunkach pawie oczka stresują się, co prowadzi do wielu chorób. 

Ze względu na stosunkowo niską cenę i dużą tolerancję na warunki w akwarium, pawie oczka mogą być odpowiednie dla początkujących akwarystów. Jeśli jesteś jednym z nich, pamiętaj, aby stworzyć im optymalne warunki w zbiorniku.