Dalmatyńczyki to wyjątkowa rasa. Nie chodzi wyłącznie o jego nakrapianą sierść, ale także o własny film Disneya, który przyczynił się do niebywałego wzrostu popularności tych psów. Niestety, moda na konkretną rasę często staje dla niej prawdziwym utrapieniem. Utarło się przekonanie, że są one rozwydrzone, agresywne, a nawet głupie. Prawda o tych psach jest jednak zupełnie inna.
Podstawowe informacje
| ? Rozmiar | wysokość w kłębie: suki od 54 do 60 cm, psy od 56 do 62 cm; masa ciała: od 24 do 32 kg |
| ⭐ Szata | sierść: twarda, gęsta, lśniąca, krótka maść: czysto biała podstawowa z cętkami czekoladowymi lub czarnymi |
| ❤️ Długość życia | 10–13 lat |
| ? Charakter | przyjacielski, energiczny, niezależny, łatwy w ułożeniu, oddany |
Dalmatyńczyk – charakterystyka rasy
Dalmatyńczyk jest psem harmonijnie zbudowanym i dobrze umięśnionym, którego sylwetka wpisana jest w prostokąt. Tułów jest silny, klatka piersiowa głęboka, a lędźwie – mocne. Psy te wyróżniają się niezwykle elegancką sylwetką oraz pełnym gracji ruchem. Już na pierwszy rzut oka widać, że to zwierzęta stworzone do sportu.
Wysokość w kłębie u suczek powinna mieścić się w przedziale od 54 do 60 centymetrów. Samce są nieco wyższe i mierzą od 56 do 62 centymetrów. Waga psa wynosi od 24 do 32 kilogramów, w zależności od cech osobniczych i płci. To zdecydowanie nie jest mały pies!
Wzorzec rasy dalmatyńczyk
Opis wyglądu tego psa zna chyba każdy. Tym, co najbardziej przyciąga wzrok, jest jego sierść. Krótka, gładka i lśniąca, dosyć dobrze przylega do ciała. Najbardziej spektakularne jest oczywiście umaszczenie. U każdego psa dominuje biel. Najczęściej można spotkać psy w czarne cętki. Nieco rzadziej zdarzają się brązowe – z pigmentacją brązową, o takim właśnie kolorze cętek.
Same cętki powinny być równomiernie rozmieszczone na całym ciele psa. Wzorzec zakłada, że muszą mieć wyraźne kształty i nie powinny się ze sobą zlewać. W okolicach głowy są większe i stopniowo zmniejszają się w kierunku ogona. Taki rodzaj umaszczenia jest absolutnie wyjątkowy i niespotykany u żadnego innego psa.
Dalmatyńczyk – charakter
Czy dalmatyńczyk faktycznie jest diabłem w ciele psa? Brak zrównoważonego charakteru, a niekiedy nawet agresja, to cechy, które przez wiele lat stawały się prawdziwym ich utrapieniem. Ogromna ich popularność sprawiła, że psy te często rozmnażano bez zwrócenia uwagi na cechy umysłowe. Na szczęście, obecnie moda na rasę przeminęła, a dzięki staraniom hodowców z rozrodu wyeliminowano najbardziej niestabilne osobniki. Czy to oznacza, że psy rasy dalmatyńczyk są dla każdego? Bynajmniej.
Dalmatyńczyk – inteligentny i temperamentny
Bardzo charakterystyczny nich jest ich temperament. Dalmatyńczyki mają ogromne zapotrzebowanie na ruch. Zwykły krótki spacer wokół bloku raczej ich nie satysfakcjonuje. Konieczne są codzienne, długie przechadzki, najlepiej z miejscem do biegania i przestrzenią na pracę umysłową.
Wbrew obiegowej opinii dalmatyńczyk to pies bardzo inteligentny. Do bystry zwierzak o świetnej pamięci. Nie jest jednak łatwym uczniem. Od swojego opiekuna wymaga zróżnicowanych ciekawych ćwiczeń z dobrą motywacją. Monotonne powtarzanie tych samych komend szybko go znudzi.
To zapotrzebowanie na umysłowe wyzwania sprawia, że jest on wyjątkowo wymagającym towarzyszem. Bez odpowiedniej stymulacji, dużej dawki ruchu i zadań do wykonania może popaść we frustrację. To przemieni dalmatyńczyka w męczące stworzenie, z którym trudno na co dzień funkcjonować pod jednym dachem.
Dalmatyńczyk – zdrowie
Średnia długość życia przedstawiciela tej rasy psów wynosi od 10 do 12 lat. Zdrowie zwykle im dopisuje. Niestety, mają pewną skłonność do alergii. Może ona wystąpić w odpowiedzi na:
- ugryzienia owadów;
- pyłki traw;
- zanieczyszczenia wody;
- składniki pokarmowe.
Alergia najczęściej objawia się zmianami skórnymi w postaci niewielkich kropek. Jeżeli zaobserwujesz coś takiego u swojego pupila, dobrym rozwiązaniem będzie odwiedzenie lekarza i w razie potrzeby rozpoczęcie diety eliminacyjnej.
Są one również szczególnie narażone na kamicę moczanową oraz zapalenie nerek i układu moczowego. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych chorób, należy pilnować, aby nasze zwierzę regularnie i dużo piło.
Dalmatyńczyk i gen głuchoty
Kolejnym utrapieniem tych zwierząt jest utrata słuchu. Niestety, w Polsce jeszcze ciągle specjalistyczne testy BAER nie są wymagane w uzyskaniu przez psy pozytywnych wyników na przeglądach hodowlanych. W krajach zachodnich taka praktyka jest już normą, dlatego wielu opiekunów decyduje się na sprowadzanie dalmatyńczyka z zagranicy. Niesłyszenie jest trudne do zdiagnozowania, szczególnie jeżeli występuje tylko w jednym uchu. Wychowanie psa, który ma problem ze słuchem, jest jednak zdecydowanie trudniejsze.
Dalmatyńczyk – pielęgnacja
Z pozoru cętkowana sierść dalmatyńczyka wydaje się bardzo łatwa w pielęgnacji. Nic z tych rzeczy. Jak na psy krótkowłose, przedstawiciele tej rasy gubią nieprawdopodobne wręcz ilości sierści, a na dodatek linieją przez cały rok. Jeżeli zdecydujesz się na spędzenie kilkunastu lat życia właśnie z tym psem, zaopatrz się w furminator albo inną szczotkę do wyczesywania podszerstka.
Dalmatyńczyk – żywienie
Karmienie dalmatyńczyka może okazać się nieco problematyczne ze względu na często występujące alergie pokarmowe. Trzeba więc przygotować się na to, że konieczna może okazać się dieta eliminacyjna. Pozwoli ona wskazać białko, na które uczulony jest pies.
Warto przykładać dużą wagę do diety tych psów. Najlepiej sprawdzi się dieta BARF, jednak dobrym rozwiązaniem mogą okazać się dobrej jakości karmy komercyjne. W razie problemów najlepiej skontaktować się z dietetykiem. Należy też pamiętać, że przez godzinę do dwóch po jedzeniu dalmatyńczykowi powinno się ograniczyć aktywność fizyczną. W przeciwnym razem będzie on narażony jako że inaczej narażony on będzie na skręt żołądka.
Dalmatyńczyk – hodowla
W Polsce nie jest to obecnie rasa szczególnie popularna. Istnieje jednak kilka hodowli FCI, w których na świat regularnie przychodzą szczeniaki dalmatyńczyka. Pamiętaj jednak, że nie ma prawnego obowiązku wykonywania psom testów pod kątem zaburzeń słuchu, dlatego musisz porozmawiać z hodowcą i zapytać, czy takie badania zostały wykonane.
Wybieraj wyłącznie hodowle dalmatyńczyków zarejestrowane w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP). Dobry hodowca nie ma nic przeciwko wizytom w swoim domu. Zaleca się odwiedzenie szczenięcia jeszcze przed kupnem, a także poznanie jego rodziców.
Dalmatyńczyk – cena szczeniaka
Cena za dalmatyńczyka z rodowodem FCI wynosi obecnie około 5 tysięcy złotych. Jeżeli zdecydujesz się na sprowadzenie psa z zagranicy, musisz doliczyć do tej kwoty jeszcze koszty transportu.
Historia rasy dalmatyńczyk
Nazwa rasy odnosi się do Dalmacji, czyli krainy na Bałkanach. Nie mamy jednak praktycznie żadnej wiedzy na temat tego, skąd pochodzą dalmatyńczyki. Według podań podobne psy spotykano już w starożytnych Grecji i Rzymie.
Dalmatyńczyk i jego tajemnicza przeszłość
Według jednej z teorii przodkiem tych zwierząt był pointer. Pochodzenie rasy nie jest jednak dla nas pewne. Faktycznie, budowa ciała tych dwóch ras jest bardzo zbliżona, różni je jedynie kolor sierści. W Europie używane były przede wszystkim do polowań na grubego zwierza. Bardzo szybko stały się też psami do towarzystwa, które towarzyszyły woźnicom w długich podróżach z powozami.
Niezwykły ich wygląd sprawił, że psy te bardzo szybko stały się wyznacznikiem statusu społecznego. Ich popularność znacznie wzrosła w XIX wieku. Przedstawiciele wyższych sfer zakochali się w tej rasie i z Wielkiej Brytanii szybko zawędrowała ona za ocean. Bogaci przedsiębiorcy z południowych stanów obowiązkowo mieli w swoim domu przynajmniej jednego psa tej rasy.
Pierwsze wystawy kynologiczne, w których brały udział, odbywały się pod koniec XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Pierwszy wzorzec opracowano w 1896 roku, jednak na powstanie klubu ich miłośników trzeba było poczekać jeszcze trzy dekady. Co ciekawe, został on powołany do działania w Niemczech.
Hollywoodzka kariera cętkowanych psów
Nie da się ukryć, że prawdziwy boom na te nakrapiane psy miał miejsce w 1954 roku, wraz z premierą filmu animowanego wytwórni Walta Disneya – „101 Dalmatyńczyków”. Produkcja bardzo szybko stała się przebojem na całym świecie, a tym samym popyt na rasę stał się tak szeroki, że zaczęło brakować tych psów na rynku. Doprowadziło to do sytuacji, w której bardziej niż zrównoważona psychika zaczął liczyć się eksterier. To z kolei sprawiło, że do dzisiaj na świat przychodzi wiele niestabilnych psychicznie zwierząt tej rasy. W rzeczywistości dalmatyńczyk to pies myśliwski, bardzo wymagający, a nie uroczy kanapowiec.
Dalmatyńczyk w Polsce
Do naszego kraju pierwsze dalmatyńczyki trafiły już w latach dwudziestych XX wieku. Na hodowlę dalmatyńczyków z prawdziwego zdarzenia musieliśmy jednak poczekać aż do roku 1968 roku. Wówczas to pierwsze psy hodowlane sprowadzono z Anglii. Ważnymi psami w polskich hodowlach były także te, które dekadę później dotarły do nas ze Stanów Zjednoczonych.
Dalmatyńczyki nad Wisłą największą popularnością cieszyły się w latach dziewięćdziesiątych, kiedy na kasetach VHS wydano odnowioną cyfrowo wersję „101 Dalmatyńczyków”. Obecnie nie są szczególnie często widywane na naszych ulicach.
Dalmatyńczyk – dla kogo? Informacje o rasie
Dalmatyńczyki zdecydowanie nie są psami dla każdego. To psy gończe, wymagające i potrzebujący ogromnej dawki ruchu i ćwiczeń umysłowych z prawdziwego zdarzenia. Niestety, duża popularność kreskówek sprawiła, że bardzo często wybierane były jako prezenty dla dzieci. Trudno o bardziej nietrafiony pomysł.
Dalmatyńczyk a rodzina i zwierzęta
Dalmatyńczyk nie jest maskotką. Zdecydowanie nie nadaje się dla niedoświadczonego opiekuna, a już na pewno nie będzie odpowiednim towarzyszem dla dziecka. Wprawdzie wychowane z maluchami, chętnie się z nimi bawią, jednak warunkiem jest odpowiednia socjalizacja i jednoczesne zapewnienie psu odpowiednich stymulacji.
Ze względu na silny instynkt łowczy mogą być problematycznymi towarzyszami dla kotów i mniejszych zwierząt. Oczywiście, największą rolę gra tutaj odpowiednia socjalizacja i przyzwyczajanie psa do obecności innych ssaków. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z tego, że – tak jak w przypadku wszystkich ras myśliwskich – zawsze będzie to decyzja obarczona pewnym ryzykiem.
Dalmatyńczyk a szkolenie
Dalmatyńczyk wymaga odpowiedniego szkolenia. Jeżeli nie masz dużego doświadczenia w wychowywaniu psa, najlepiej skorzystać z pomocy profesjonalnego szkoleniowca. Dobrym pomysłem będzie psie przedszkole i zajęcia w terenie. Ze względu na duży temperament i skłonność do szybkiego pobudzania się oraz pewne zapędy do dominacji jego, szkolenie powinno rozpocząć się już w wieku szczenięcym.
Dalmatyńczyk a aktywność
Popularny film Disneya oraz jego reprodukcje przyzwyczaiły nas do wizji tego zwierzęcia jako idealnego psa rodzinnego, idącego grzecznie na smyczy u boku dystyngowanego angielskiego gentlemana. To jednak bardzo skrzywiony obraz. Psy tej rasy nie nadają się dla domatorów i osób, które – jak filmowy Robert – cenią sobie ciszę i spokój. Zdecydowanie nie będą także wdzięcznymi towarzyszami dla osób starszych.
Dalmatyńczyk – zdjęcia
Dalmatyńczyk – ciekawostki
Psy te, służące na dworze sułtana jako psy obronne stały się jednym z łupów wojennych Jana III Sobieskiego po udanej odsieczy wiedeńskiej.
W Ameryce psy tej rasy są maskotkami strażaków. Przed epoką wozów strażackich faktycznie pomagały nowojorskim strażakom w przenoszeniu węży gaśniczych.
Szczeniaczki przychodzą na świat całkiem białe. Charakterystyczne czarne lub brązowe cętki dają o sobie znać dopiero po kilkunastu dniach od urodzenia.
Opis rasy daje jasny wgląd w usposobienie zwierzęcia. Dorosły dalmatyńczyk to pies wymagający, który nie ma wiele wspólnego z obrazem z bajki. Warto mieć to na względzie, decydując się na takiego czworonoga.
Popularne imiona dla psa rasy dalmatyńczyk
Popularne imiona dla psa rasy dalmatyńczyk to:
- Luna;
- Lexi;
- Bella;
- Max;
- Leo.
Najczęściej zadawane pytania
Czy dalmatyńczyk szczeka?
Dalmatyńczyk to rasa dość czujna, w związku z czym, przy konsekwentnym wychowaniu, szczeka zwykle po to, aby ostrzec opiekuna przed niebezpieczeństwem. Pies tej rasy nie powinien być jednak szczekliwy.
Jak długo rośnie dalmatyńczyk?
To duże psy, w związku z czym mogą rosnąć nawet do drugiego roku życia.
Czy dalmatyńczyki lubią pływać?
To bardzo aktywne psy, dlatego takie zajęcia jak np. pływanie czy bieganie będą dla nich świetnym rozwiązaniem. Dalmatyńczyki zwykle lubią pływać i idzie im to dość dobrze.
Ile kosztuje dalmatyńczyk bez rodowodu?
Dalmatyńczyk bez rodowodu kosztuje zwykle kilkaset złotych. Bierz jednak pod uwagę, że nie wiesz, czy wyrośnie na przedstawiciela swojej rasy pod względem wyglądu i temperamentu. Rodzice takich miotów nie są zwykle badani pod kątem chorób genetycznych.
Czy dalmatyńczyki są groźne?
Z zasady nie jest to pies agresywny. Może być groźny dla osób obcych, które wtargną na jego terytorium czy zaatakują członka rodziny. Jednak odpowiednio ułożony, mający dawkę ruchu pies nie przejawia agresji ani frustracji.
Bibliografia
FCI-Standard N° 153, 30.05.2011/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/153.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010.
