Wśród różnych ras kociaków piękną, intensywnie czarną sierścią wyróżnia się kot bombajski. Pochodzący od czworonogów amerykańskich i burmskich kot rasowy ma lśniącą, gładką sierść, która kontrastuje z miedziano-żółtymi oczami. Jego usposobienie sprawia, że jest to mruczek będący idealnym towarzyszem dla całej rodziny. Sprawdź, co powinieneś wiedzieć o kocie bombajskim. Przeczytaj o nim więcej!

Kot bombajski – jak wygląda?

Kot bombajski bywa nazywany również bombajem lub kotem azjatyckim czarnym. W Europie bardzo rzadko się go spotyka, za to w Azji – bardzo często. To krótkowłosa rasa mruczka domowego, który przypomina swoim wyglądem miniaturkę czarnej pantery.

Wygląd kota bombajskiego

Na pierwszy rzut oka kot bombajski to po prostu czarny kociak średniej wielkości. Jak wygląda ta rasa? Oto jej charakterystyczne cechy:

• sierść ma błyszczącą, czarną. Jest krótka i błyszcząca, z niewielkim podszerstkiem. Wygląda, jakby była polakierowana. 
• głowa tego zwierzaka jest delikatnie zaokrąglona, łącznie z pyszczkiem i uszami;
• pyszczek ten jest stosunkowo krótki, a nos ma wyraźną wypukłość w miejscu, w którym przechodzi w czoło. Nawet koniuszek nosa bombaja jest zaokrąglony;
• sylwetka kota bombajskiego jest raczej zwarta, umięśniona. Zwierzę ma prosty grzbiet i wyraźnie rysujące się pod krótką sierścią mięśnie. 
• poduszeczki łapek są w przypadku tej rasy czarne lub ciemnobrązowe, podobnie jak nos i obwódki oczu. 
• tęczówki oczu kota bombajskiego są miedziano-żółte, a same oczy, zgodnie ze standardem ustanowionym przez organizację CFA – szeroko rozstawione. Naturalnie miedziana tęczówka takiego kota jest trudna do uzyskania, dlatego większość hodowlanych zwierząt tej rasy ma tęczówki złote, żółto-złote lub ciemnożółte.

Bombajski kot jest mruczkiem średniej wielkości. Waży w granicach 4 kg (kotka) i 5 kg (kocur).

Charakter kota bombajskiego

Pomimo wizualnego podobieństwa do czarnej pantery, kot bombajski ma bardzo przyjazne usposobienie i z tego względu będzie doskonałym towarzyszem dla rodziny. Lubi być w centrum uwagi właściciela i zachowuje się niczym pies, chadzając za swoim panem krok w krok. Charakteryzuje się dużą wrażliwością. Lubi pieszczoty i zachowuje się przyjacielsko wobec człowieka. Jest zawsze chętny do zabawy. 

Kot bombajski nie lubi samotności

Rozwija z biegiem czasu silną więź z członkami swojej rodziny i nie lubi samotności. Pozostawienie go na dłużej samemu sobie w domu spowoduje, że będzie mu smutno. Wciąż szuka bliskości z człowiekiem. Chce być członkiem rodziny i zawsze być obecny we wszystkich ważnych wydarzeniach z jej życia. Kot bombajski lubi być rozpieszczany i okazuje miłość właścicielom, którzy o niego dbają. 

Kot bombajski a towarzystwo dzieci

Jest też kotem inteligentnym, który łatwo się uczy. Ma też do tego duże predyspozycje. Możesz chociażby nauczyć kota bombajskiego chodzenia przy nodze, na smyczy. Jest to rasa czworonoga tolerancyjnego i cierpliwego, dlatego nadaje się do trzymania w mieszkaniach i w przypadku rodzin, gdzie są małe dzieci.

Młode bombajskie koty to aktywne zwierzaki

Koty bombajskie mają silny instynkt łowczy i mogą nauczyć się nawet aportować – nie mniej skutecznie niż psy. Lubią się wspinać, a im więcej aktywności zapewnisz im w ciągu dnia, tym będą szczęśliwsze. Chęć do zabawy zmniejsza się w miarę upływu lat – starszy kot bombajski będzie bawić się rzadziej niż kociaki. Za to o wiele częściej będzie chciał się przytulać i głaskać.

Zdrowie kotów bombajskich

Rasa bombajskiego kota znana jest ze swojej tendencji do otyłości. Jeśli nie zapewnisz swojemu kotu solidnej dawki ruchu każdego dnia, szybko nabawi się nadwagi. Dlatego, jeśli tylko jest to możliwe, pozwól kotu bombajskiemu wychodzić np. na podwórko przed domem, a nawet weź go na spacer. Możesz często angażować go do zabawy, wykorzystując do tego celu akcesoria dla kotów, choćby wędki z myszkami czy elektrycznie napędzane myszki.

Kot bombajski i jego częste choroby

Powinieneś wiedzieć też, że koty bombajskie cierpieć mogą na cukrzycę, czyli zbyt wysoki poziom glukozy we krwi. By nie dopuścić do jej rozwoju ważne jest zastosowanie u czworonoga tej rasy optymalnej diety i częstej, regularnej aktywności fizycznej.

U niektórych kotów bombajskich mogą przydarzyć się wrodzone wady:

• choroby serca;
• koci katar. 

Przy odpowiedniej pielęgnacji, właściwym żywieniu oraz wizytach w gabinecie weterynaryjnym koty rasy bombajskiej dożywają nawet 17-20 lat. 

Kot bombajski – dieta

Żywienie kota bombajskiego w odpowiednim trybie ma bardzo duże znaczenie dla jego zdrowia. Zapewniaj mu karmę wysokiej jakości – mokrą i suchą, która będzie miała odpowiednio zbilansowany skład. Powinien odpowiadać potrzebom rasy kota bombajskiego krótkowłosego.

Prosta pielęgnacja bombaja

W kwestii pielęgnacji kota bombajskiego trzeba powiedzieć o konieczności czesania jego sierści, by pozostała jedwabiście miękka i lśniąca. Wystarczy, że co kilka dni będziesz ją wyczesywać z użyciem specjalnej, gumowej szczotki. Aby sierść była zdrowa, musisz zapewnić mu również dobrze zbilansowaną dietę. Z nią związany jest także stan zębów bombaja. Co jeszcze warto dodać? Nie musisz obcinać regularnie pazurów bombajskiego kota, o ile dasz mu szansę na ich ścieranie na macie, drapaku czy okolicznych drzewach.

Hodowla kotów bombajskich

Wzorzec rasy kota bombajskiego krótkowłosego wskazuje, że zwierzęta w hodowli powinny mieć czarną sierść oraz oczy w kolorze miedzianym. Uznaje się za rasowego również kota z hodowli, który ma oczy żółte lub złote, szeroko rozstawione, zaokrąglone i w czarnej oprawie. Skoro o hodowli mowa, warto przejść do tego, ile kosztuje kot bombajski.

Kot bombajski – cena

Kociak kota bombajskiego z hodowli, który spełnia wymagania wzorca rasy, kosztuje w granicach 2000-3000 zł. W Polsce niezmiernie rzadko można go kupić wprost z hodowli. Raczej są to mieszańce kotów, przypominające wizualnie miniaturę czarnej pantery. Wówczas nie są one zbyt drogie. Pamiętaj jednak, że nie masz wtedy do czynienia z rasą, o której piszemy. Jeśli zależy ci na prawdziwym bombajskim kocie, szukaj sprawdzonych hodowli.

Historia bombajskiego kota – młoda rasa kotów

Pierwsze koty bombajskie pojawiły się w latach 50. XX wieku, dlatego nie jest to rasa o wielowiekowej historii. Pierwszym ich hodowcą była Nikki Horner. Krzyżowała ona koty amerykańskie z rasą kociaków burmskich. Jej zamysłem było uzyskanie takiej rasy, która pod wieloma względami będzie przypominała czarną, dziką panterę. Początkowo odbywało się to bez większych rezultatów, aż do 1965 roku. Wówczas wyhodowała czworonoga o sierści w intensywnie czarnym kolorze, o oczach złoto-miedzianych. W ten sposób powstała rasa kota bombajskiego, czyli mruczka domowego o łagodnym charakterze.

Po swoich przodkach, czyli kotach amerykańskich i burmskich, odziedziczył on usposobienie i wygląd. Nazwa rasy pochodzi od miasta portowego w Indiach.

Koty bombajskie – dla kogo?

Rasa kota bombajskiego będzie odpowiednia dla rodzin z małymi dziećmi, jak również osób gotowych poświęcić czworonogowi dużo uwagi. Zwierzęta te bowiem potrzebują regularnego głaskania i przytulania. Cenią sobie kontakt z człowiekiem. Są uczuciowe i okazują miłość swoim panom. Szybko przywiązują się do rodziny i stają się pełnoprawnym jej członkiem, jeśli tylko człowiek na to pozwoli. Lubią być w centrum uwagi, dlatego jeśli zamierzasz pozostawiać pupila samemu sobie w ciągu dnia, kot bombajski nie będzie dla ciebie najlepszym wyborem. Za to w domu, w którym są dzieci, a nawet inne koty czy psy, taki kociak może się znakomicie zadomowić.

Ciekawostki

• W latach 70. XX wieku mocno wzrosło zainteresowanie kotami bombajskimi na świecie. Wszystko dlatego, że dwie organizacje The Cat Fanciers’ Association i The International Cat Association nadały kotu bombajskiemu tytuł Championa.
• Pomimo drapieżnego wyglądu, który do złudzenia przypomina miniaturkę czarnej pantery, w charakterze bombajskiego kota nie ma agresji. To znakomity pupil domowy dla całej rodziny. U młodych kotów tej rasy występują brązowe cętki, podobnie jak u młodych czarnych panter. Z czasem przebarwienia te ciemnieją i stają się prawie niewidoczne.

Kot bombajski to zwierzak, który wygląda dość groźnie, ale to tylko pozory. Uwielbia zabawę i towarzystwo, więc mocno przywiązuje się do właścicieli. Jeśli masz czas, aby poświęcić mu dużo uwagi, wówczas bombajski kot może być idealnym pupilem do twojego domu.

Smukłe ciało, pełne gracji ruchy, silny charakter i duma – to cechy charakterystyczne wielu ras kotów, ale doskonale pasują one do kota abisyńskiego. Jeśli interesujesz się nim i chciałbyś mieć takiego pupila w domu, sprawdź, dla kogo będzie on najlepszym towarzyszem. Dowiedz się, jak wygląda, w jaki sposób się zachowuje i poznaj metody jego pielęgnacji. Przeczytaj o nim!

Kot abisyński – podstawowe informacje

? Rozmiar	wysokość w kłębie: do 30 cm waga: kotki do 4 kg, kocury do 5 kg
⭐ Szata	futro: gęste, gładkie, z niewielkim podszerstkiem maść: dzika, sorrel, niebieska, beżowo-płowa; u wszystkich możliwe odmiany srebrzyste
? Charakter	towarzyski, ciekawski, energiczny, inteligentny
❤️ Długość życia	9-15 lat

Kot abisyński – wygląd

Kot abisyński swoim wyglądem przypomina miniaturkę dzikiego kota, czyli małą pumę. Oto jego charakterystyczne cechy, jeśli chodzi o wygląd:

• szczupła sylwetka;
• długie nogi zakończone owalnymi łapami i atletyczne ciało, z lekko zwężającym się ku górze ogonem, przez co skacze i porusza się z gracją godną drapieżnika;
• smukły pyszczek;
• trójkątna głowa, ze sterczącymi i dosyć dużymi uszami zaokrąglonymi na końcach, szeroko rozstawionymi. Głowa tych kotów jest klinowana, osadzona na szczupłej szyi;
• charakterystyczne w wyglądzie kotów abisyńskich jest to, że na tylnej części uszu mają znakowanie na sierści, określane mianem ciemnego odcisku kciuka Mahometa;
• oczy są duże, w kształcie migdałów – mogą mieć kolor zielony lub orzechowy. Wokół nich jest czarna otoczka.

Kot abisyński – waga i umaszczenie

Koty tej rasy są lekkie. Samce ważą do 5 kg, a samice są nieco lżejsze – powinny ważyć nie więcej niż 4 kg.

Na uwagę zasługuje umaszczenie kota abisyńskiego. Rasa ta ma niewiele podszerstka, dlatego futro w dotyku jest delikatne i miękkie. Futro przylega do ciała. Na barkach sierść jest nieco krótsza, a na szyi – dłuższa. Nieregularnie zabarwione włosy z czarnym pigmentem sprawiają, że sierść jest charakterystycznie prążkowana. Pręgowane koty abisyńskie na grzbiecie mają prążki, ale już na brzuchu i klatce piersiowej jest już jednolita barwa podstawowa. Zwierzę występuję w kilku maściach, m.in. sorrel.

Koty abisyńskie – charakter

Jakie usposobienie ma kot abisyński? Charakter to na pewno jego atut. Jest otwarty, towarzyski, ciekawski i inteligentny. Łatwo się uczy, ale tylko tego, co sprawia mu przyjemność, np. sztuczek. Jest wszystkim zainteresowany, będzie dobrym „słuchaczem”, ale i chętnie uczestniczy w zabawach. Wykazuje się aktywnością i czujnością. Będzie podążał za swoim właścicielem krok w krok. To dobry wybór na pierwszego kota, jeśli otoczysz go opieką popartą wiedzą.

W towarzystwie innych zwierząt kot abisyński przyjmuje pozycję dominującą. W przeciwieństwie do innych przedstawicieli orientalnych ras koty abisyńskie są stosunkowo spokojne, choć często będą się wspinać po meblach w twoim domu czy mieszkaniu.

Kot abisyński – zdrowie

Niestety, zdarza się, że abisyńskie koty mają wrodzone wady, jakie może stwierdzić weterynarz. Zanim kupisz takiego mruczka, poproś hodowcę o przedstawienie rodowodu i zaświadczenia od weterynarza o braku wad genetycznych. Jeśli występują, najczęściej są to:

• nieuleczalny niedobór kinazy pirogronianowej, która skutkuje występowaniem anemii zagrażającej życiu zwierzęcia;
• zanik siatkówki i utrata wzroku.

Na szczególną uwagę, jeśli chodzi o zdrowie kota abisyńskiego, zasługuje jego układ moczowy, ponieważ nerki często szwankują, nawet u kociąt abisyńskich. Kontrolne badania krwi z oznaczeniem parametrów nerkowych powinny pozwolić na wczesne zauważenie problemu.

Jak dbać o koty i kocięta abisyńskie? Dieta i pielęgnacja

Koty rasy abisyńskiej są energiczne, ale muszą w związku z tym mieć podawane odpowiednio kaloryczne posiłki. Powinieneś zapewnić im wysokiej jakości karmę mokrą. Z suchym pokarmem należy postępować ostrożnie, ponieważ kot abisyński miewa częste problemy z układem moczowym. Pamiętaj, aby dostawał również dużo wody.

Pielęgnacja kota abisyńskiego

Jeśli chodzi o sierść kota abisyńskiego, pielęgnacja nie jest wymagająca. Wystarczy, że swojego pupila będziesz wyczesywać raz w tygodniu, co pozwoli na skuteczne usunięcie martwych włosów. W takich samych odstępach czasu sprawdzaj, czy kot abisyński ma czyste uszy. Jeśli jest to pupil niewychodzący i żyjący w domu, dlatego nie przycinaj mu pazurków. Będzie je zdzierał na okolicznych drzewach, ale możesz mu też kupić specjalny drapak do domu.

Hodowla kotów abisyńskich

Nazwa rasy „kot abisyński” może być myląca, ponieważ wskazuje na jej pochodzenie od starożytnej Abisynii, czyli z terenów dzisiejszej Etiopii. Tymczasem takie czworonogi wcale stamtąd nie pochodzą.

Angielskie hodowle kota abisyńskiego

Wiadomo, że pierwsze hodowle kotów abisyńskich były zakładane w XIX wieku w Anglii. To właśnie wówczas rozpoczęto celową hodowlę rasy kotów, które przywodzą na myśl swoim wyglądem pumę. Hodowla kota abisyńskiego rozwijała się powoli, a kluczowe było uznanie abisyna za oficjalną rasę w 1882 roku. Było to 11 lat po wystawie kotów w Crystal Palace, kiedy zaprezentowano kota abisyńskiego.

Wzorzec rasy kota abisyńskiego

Stworzeniem wzorca rasy kota abisyńskiego zajął się Harrison Fair, prezes angielskiego klubu felinologicznego, pod koniec XIX wieku. Klasyfikuje się ją jako jedną z najstarszych uznanych ras.

Kot abisyński – cena kota z rodowodem

Cena za kota abisyńskiego, czyli za przedstawiciela dosyć nietypowej i mało popularnej w Polsce rasy, to około 3-6 tys. zł. Hodowla kota abisyńskiego jest problematyczna, ponieważ miot zwierząt tej rasy liczy zwykle od 1 do maksymalnie 4 kociąt.

Historia rasy kot abisyński

Jak powstała rasa kota abisyńskiego? Jej historia jest przebogata i najpewniej sięga czasów starożytnych. Potwierdza to fakt, że protoplaści kota abisyńskiego, którzy zostali odkryci przez archeologów, zamieszkiwali tereny Egiptu już za czasów panowania faraonów. Te zwierzęta są obecne na rzeźbach i sarkofagach pochodzące właśnie z tych czasów. Istnieje też inna teoria o pochodzeniu jednej z najstarszych ras kotów na świecie. Mówi o tym, że na Wyspy Brytyjskie kot abisyński dotarł prawdopodobnie już z Rzymianami.

Rasowe koty abisyńskie i ich losy

Pierwszy kot abisyński to kotka Zula sprowadzona przez brytyjskiego dyplomatę na Wyspy w 1868 roku z Addis Abeby (to właśnie główny związek z Abisynią). Do Stanów Zjednoczonych ta rasa została sprowadzona niedługo po latach 80. XIX wieku, kiedy uznano ją w Europie. W 1911 roku zatwierdzona została przez Cat Fanciers’ Association (CFA).

Populacja kociąt abisyńskich i dorosłych osobników została mocno przerzedzona w czasie dwóch wojen światowych. Na domiar złego w latach 60. XX wieku przyszła epidemia kociej leukozy, która także zdziesiątkowała koty abisyńskie.

Dla kogo kot abisyński okaże się dobrym wyborem?

Ciekawostką o rasie jest to, że pomimo silnego instynktu łowczego, niezależności oraz wrodzonej ruchliwości koty abisyńskie doskonale aklimatyzują się nawet w niewielkich mieszkaniach blokowych. Wykazują się łagodnością wobec ludzi. Obdarzają przywiązaniem swojego właściciela, który o nie dba i bawi się z nimi. Potrafią usilnie okazywać swoje uczucia i domagać się pieszczot każdego dnia. Na każdym kroku towarzyszą domownikom w codziennych czynnościach.

Kot abisyński a inne zwierzęta i dzieci

Abisyński kot jest niemal zawsze skory do zabawy, dlatego też w domach z dziećmi będzie czuł się bardzo dobrze. Zachowuje pewną nieufność w stosunku do obcych, choć z drugiej strony w jego naturze leży towarzyskość. Można go trzymać w domu, w którym są i inne koty, ale liczyć się trzeba z tym, że najpewniej to on przejmie w domowym stadzie rolę przywódcy. Nie musisz martwić się o to, że kot abisyński mógłby być agresywny. Nie zachowuje się w ten sposób, choć nie puszcza płazem zaczepek, których staje się obiektem.

Kot abisyński wymaga uwagi

Jeśli wiesz, że nie będziesz mógł bawić się na co dzień z kotem abisyńskim, wybierz inną rasę. Znudzony mruczek, który nie ma okazji do rozładowania nagromadzonej energii, może stać się bardzo uciążliwy i wymagający. Nie zostawiaj go na dłużej samego w domu.

Na koniec warto powiedzieć, że pod wieloma względami koty abisyńskie są jedyne w swoim rodzaju. Mają nierównomiernie rozmieszczony pigment we włosach, dlatego pojedyncze włoski są wielobarwne. Ich sierść przypomina futro dzikich zająców. Dlatego też możesz spotkać się z informacją, że są to koty zajęcze. Kot abisyński to rasa, która odpłaca łagodnością i przywiązaniem za troskę, jaką okazują mu ludzie wokół. Jeśli masz czas opiekować się takim kociakiem, na pewno bardzo go polubisz!

Kot abisyński – zdjęcia

Kot abisyński – najczęściej zadawane pytania

Ile kosztuje kot abisyński?

Abisyńczyk nie jest popularną rasą. Cena za kociaka wynosi od 3000 zł do 6000 zł.

Jak długo żyją koty abisyńskie?

Przedstawiciele tej rasy żyją od 9 do 15 lat.

Jak wygląda kot abisyński?

Z uwagi na pierwotne geny swoich przodków z okolic Oceanu Indyjskiego i Azji Południowo-Wschodniej kot ten ma proporcjonalną, atletyczną sylwetkę. Ogon jest długi, spiczasty na końcu. Sierść z kolei krótka, z dziedzicznym umaszczeniem zwanym tickingiem, który jest efektem działania genu agouti. W efekcie daje to ciekawe umaszczenie.

Szukając swojego kociego ideału, bez wątpienia rozglądasz się za zwierzęciem zarówno unikalnym, jak i doskonale dopasowanym do twojego trybu życia. Kot bengalski na pierwszy rzut oka potrafi naprawdę zawrócić w głowie, więc pewnie będziesz chciał mieć go pod swoim dachem. Czy jednak dasz radę go okiełznać? To nie są proste w wychowaniu zwierzęta, chociaż jeśli poświęcisz im trochę czasu, mogą okazać się doskonałymi towarzyszami. Czy istnieje kot bengalski czarny? A może umaszczenie jest tylko cętkowane? Co jedzą te zwierzaki? Na te pytania i wiele innych odpowiadamy w artykule!

Kot bengalski – podstawowe informacje

? Rozmiar	długość ciała: do 50 cm; waga: od 3 do 8 kg
⭐ Szata	futro: krótkie, gęste, jedwabiste, z efektem glitter maść: cętkowana, w różnych odmianach barwnych, najczęściej charcoal, marbled, sorrel, śnieżna, lamparcia
? Charakter	energiczny, inteligentny, chętny do zabaw, przywiązany do opiekuna, gadatliwy
❤️ Długość życia	10-16 lat

Kot bengalski – historia rasy

Pierwsze próby skrzyżowania rasy kota domowego z dzikim kotem bengalskim miały miejsce już w latach 30. XX wieku. Tworzeniem hybryd zajmowała się m.in. biolog Jean Sugden Mill. Jednak mimo kilku udanych eksperymentów, które spowodowały, że bengal został wpisany do wstępnej księgi The Cat Fanciers’ Associatio w latach 70., nad rasą nie zaczęto pracy aż do lat 80. ubiegłego stulecia.

Jakie były utrudnienia przy tworzeniu rasy kota bengalskiego?

Wtedy właśnie ta sama badaczka, która miała już pulę dzikich zwierząt gotowych do rozrodu, rozpoczęła swój projekt. Problemem okazała się bezpłodność kocurów, która wciąż występuje w przypadku łączenia tych dwóch gatunków (zanika przy czwartym pokoleniu) oraz nadmierna płochliwość i agresja, która jednak została przynajmniej częściowo wyeliminowana dzięki selekcji hodowlanej. Mimo tego kot bengalski jest unikatową rasą, dlatego miłośnicy tej rasy wciąż ją rozmnażają.

Koty bengalskie – zdjęcia nie mówią wszystkiego. Jakie koty wzięły udział w eksperymencie?

Współczesne bengale tworzą jednolitą populację. Jednak aby ją stworzyć, Mill musiała sięgnąć po różne rasy kotów. Do współtworzenia ich zostały wykorzystane:

• egipskie koty mau;
• koty abisyńskie;
• amerykańskie koty krótkowłose.

To właśnie dzięki domieszce krwi tych pierwszych, bengal ma niezwykle lśniącą okrywę włosową. Nic dziwnego, że zdjęcia kotów bengalskich wyglądają tak efektownie!

Kot bengalski – odmiany kolorystyczne

Takie mieszanie pozwoliło również wyróżnić kilka odmian kolorystycznych. Warto zauważyć, że w tym względzie standard rasy zmieniał się przez lata, ponieważ początkowo za jedynie prawidłowe uznawane były tylko koty bengalskie w cętki. W Europie koty te pojawiły się już w latach 80., jednak dopiero w 2006 roku pojedynczym osobnikom został przyznany status championa przez brytyjskie stowarzyszenie The Governing Council of the Cat Fancy. Popularne kolory to choćby śnieżny i marmurkowy. O umaszczeniu powiemy jeszcze więcej w dalszej części tekstu.

Kot bengalski – wielkość i inne cechy charakterystyczne

Koty bengalski jest sporym zwierzakiem. Te czworonogi osiągają długość ciała ok 35 cm. Powinny być krzepkie i umięśnione, o zdrowej, ale średnio mocnej sylwetce. Nie powinny mieć żadnych problemów z poruszaniem się. Wyglądem bardzo przypominają swoich dzikich przodków. Dzięki temu są stworzeniami stosunkowo zdrowymi, które mogą bez najmniejszego problemu eksplorować świat, w przeciwieństwie do ras poddanych mutacjom. Te np. pozbawiają je sierści lub skracają łapy, uniemożliwiając wygodne skakanie.

Kot bengalski – waga tych zwierząt a ich aktywność

Sylwetka bengala jest bardzo muskularna, waży od 3 do 8 kg, co oznacza, że potrafi przybierać naprawdę duże rozmiary (przeciętny dachowiec waży ok. 4-5,5 kg). Z tego powodu to nie jest dobry wybór dla tych osób, które mogą zapewnić kotom tylko niewielką przestrzeń. Zwłaszcza że należą do tych bardzo aktywnych. Należy jednak uważać, aby ich nie przekarmiać. To może spowodować – podobnie jak w przypadku każdej innej rasy – wiele problemów zdrowotnych. Kot bengalski powinien mieć zwartą, zdrową sylwetkę i jeśli ta wydaje ci się nieodpowiednia, koniecznie skontaktuj się ze swoim weterynarzem. 

Kot bengalski biały – umaszczenie zwierząt

Zwierzęta te, nazywane również leopardetami, mogą występować we wszystkich odmianach barwnych i nie ma co do nich większych restrykcji. Bardzo popularna jest maść lamparcia, czyli cętkowana na żółtym tle, ale np. istnieje również kolor węglowy, w którym tło zmienia się na niebieskie. Popularny jest też kot bengalski marmurkowy, który wyróżnia się dużymi, rozlewającymi się plamami. Coraz popularniejsze są również koty o maści śnieżnej. W Europie jako pierwsze były nagradzane bengalskie koty o czarnej pręgowanej maści. Takie również występują w hodowlach i stanowią sporą część populacji.

Jak wygląda futro bengala? Słówko o pielęgnacji

Długowłose koty są puszyste i aż proszą się o to, by je pogłaskać. To nie ulega żadnej wątpliwości! Jednak nie każdy chce mieć pod swoim dachem zwierzę, które trzeba czesać. Rasa ta jest doskonałym wyborem właśnie dla osób, które chcą, by czesanie było szybkie i nieskomplikowane. Jego sierść jest raczej krótka, przylegająca i błyszcząca, jedwabista w dotyku. Na czole taki kocur ma zwykle charakterystyczny znak w kształcie litery „M”, który odziedziczył po swoich dzikich przodkach. Pielęgnacja kota bengalskiego jest więc dość prosta. Wystarczy czasem przeczesać zwierzę szczotką, szczególnie w okresach wzmożonego linienia.

Kot bengalski – charakter dzikiego kota w kocie domowym

Nie da się ukryć, że po swoich dzikich przodkach kot bengalski odziedziczył dużą niezależność. Te zwierzęta nie są typowymi pieszczochami. Mają temperament i raczej rzadko pozwalają się głaskać, więc weź to pod uwagę, rozważając, czy jest to rasa dla ciebie. Są jednak wyjątkowo aktywne, dlatego będą świetnymi towarzyszami zabaw. Zwykle nie przepadają za obcymi i nawet do nowego właściciela przywiązują się dosyć długo. Jednak jeśli poświęcisz im wystarczająco dużo czasu, odwdzięczą się. Są energiczne, ciekawskie i uwielbiają towarzyszyć swoim opiekunom we wszystkich codziennych czynnościach, chodząc za nimi krok w krok.

Kot bengalski – cena i hodowla

W ostatnim czasie ceny rasowych zwierząt mocno poszły w górę i bezustannie się zmieniają, dlatego nie jest możliwe, aby precyzyjnie ustalić cenę kota bengalskiego. Jednak można szacować, że za kocięta bengalskie będziesz musiał zapłacić pomiędzy 2 a 6 tys. złotych. Pamiętaj tylko, aby szukać kotów tej rasy tylko w sprawdzonych hodowlach, które odpowiednio dbają o socjalizację młodych osobników. Powstały w wyniku połączenia z dzikim kotem, dlatego wymagają wzmożonej pracy hodowcy, aby w przyszłości mogły stać się dobrymi kocimi towarzyszami. Najpierw zbierz więc opinie i dopiero wtedy podejmij decyzję o miejscu, z którego ma pochodzić wyczekiwany pupil.

Kot bengalski – ile żyje?

Jego długość życia szacuje się na 10-16 lat. Można więc powiedzieć, że to stosunkowo zdrowa rasa, która jest dość długowieczna. Kupując takiego podopiecznego, możesz spodziewać się, że będzie towarzyszył ci przez lata. To sprawia, że musisz dobrze przemyśleć, czy na pewno jesteś gotowy wziąć za niego odpowiedzialność. Z powodu swojego charakteru kot bengalski może znacznie gorzej znosić rozstania z opiekunem niż inne zwierzaki. Musisz być pewny, że zapewnisz mu stabilny dom i zaspokoisz wszystkie jego potrzeby.

Kot bengalski musi się wyszaleć! Zabawki i dom

Z powodu swojej wzmożonej aktywności kot ten potrzebuje wielu zabawek, dzięki którym nie będzie się nudził. Pamiętaj, że ty także powinieneś uczestniczyć w jego rozrywkach! Nie powinien być co prawda zwierzęciem wychodzącym, ale mimo to wymaga dużej dawki ruchu. Znacznie lepiej będzie się więc czuł w dużym domu z przygotowaną zewnętrzną wolierą niż w ciasnym mieszkaniu. Planujesz przeprowadzkę i będziesz miał większą przestrzeń? Zaczekaj z zakupem tych zwierząt do chwili, w której już się przeprowadzisz. Przeprowadzki mogą bowiem powodować u kotów dość duży stres.

Jak dobrać odpowiednie zabawki dla tej rasy kota?

Kocia zabawa polega przede wszystkim na polowaniu, które jest zakończone złapaniem zwierzyny. Dlatego powinieneś zapewnić kotu zabawki, które zapewnią mu taką możliwość. Staraj się unikać lasera. Może on być użyteczny, by rozgrzać kota i zachęcić do zabawy, jednak potem koniecznie powinieneś chwycić za coś, co kot może złapać. Świetnie sprawdzą się niewielkie, szeleszczące piłeczki. Koty często chętnie je gonią i łapią. Przydać się może także tzw. wędka. Na jej końcu zawieszone jest coś szeleszczącego lub dzwoneczek oraz piórka albo pluszak. Koty je uwielbiają!

Kot bengalski a zdrowie – jakie może mieć problemy?

Status nowej rasy został im przyznany w 1986 roku przez The International Cat Association. Oznacza to, że wciąż jest to dość nowa i niekoniecznie dobrze zbadana grupa kotów. W tej chwili nie stwierdzono żadnej konkretnej choroby genetycznej, którą byłaby obarczona ta rasa, a same zwierzęta dość rzadko chorują, co jest charakterystyczne dla hybryd. Taki kot dobrze znosi niskie temperatury dzięki gęstej sierści. Wśród chorób, które pojawiają się częściej od innych, można wymienić:

• postępujący zanik siatkówki, który powoduje utratę wzroku;
• niedobór kinazy pirogronianowej, który może prowadzić do anemii.

Kot bengalski – żywienie

W przypadku kotów dieta jest bardzo istotna dla ich zdrowia i trzeba wiedzieć, co należy się im podawać. Bengal powinien być żywiony tylko najwyższej jakości karmą pozbawioną zbóż, z jak największą zawartością mięsa. Nie decyduj się na suchą karmę. Najlepiej w ich przypadku sprawdzi się tzw. BARF, czyli w pełni surowa dieta. Wybór idealnej karmy najlepiej skonsultuj ze swoim lekarzem weterynarii lub ze zwierzęcym dietetykiem, który specjalizuje się w doborze jadłospisu kotów. Pamiętaj, aby zawsze uważnie obserwować wagę swojego podopiecznego.

Czy kot bengalski jest odporny na białaczkę?

Do próby połączenia dzikiego kota bengalskiego z kotem domowym doszło m.in. dlatego, że te pierwsze miały wykazywać się odpornością na białaczkę. Mają one niezwykle silny układ odpornościowy, który przekazały kolejnym pokoleniom kotów żyjących w ludzkich domach. 

Jeśli więc chcesz mieć w swoim domu niezwykle odpornego kota, który będzie twoim wiernym towarzyszem mimo iście tygrysiego charakteru to może być zwierzę dla ciebie! Upewnij się tylko, że jesteś w stanie zapewnić mu odpowiednie warunki, bo koty rasowe bengalskie są naprawdę wymagające. Bengal to zwierzak niezależny, które jednak lubi zabawę i aktywność. Przemyśl więc sprawę i zastanów się, czy będzie odpowiedni towarzysz na długie lata!

Kot bengalski – zdjęcia

Kot bengalski – najczęściej zadawane pytania

Czy koty bengalskie lubią dzieci?

Jeśli dzieci potrafią obchodzić się z kotami, to bengale będą dla nich świetnymi towarzyszami. koty te uwielbiają zabawę i są bardzo ruchliwe.

Gdzie kupić kota bengalskiego?

W Polsce koty te dostępne są w hodowlach zgromadzonych pod szyldami międzynarodowych organizacji felinologicznych.

Czy kot bengalski uczula?

Tak samo, jak każdy kot, również przedstawiciel tej rasy może uczulać. Pamiętaj, że nie istnieją koty hipoalergiczne.

Czy kot bengalski gubi sierść?

Jak każdy kot, również ten bengalski gubi sierść. Pielęgnacja sierści polega na wyczesywaniu jej raz w tygodniu.

Czy koty bengalskie są agresywne?

Koty te są aktywne i energiczne. Jeśli nie zostały nauczone bezpiecznej zabawy, mogą w jej trakcie podrapać. Nie są jednak agresywne same z siebie. Jeśli twój kot przejawia takie zachowanie, zabierz go do weterynarza i behawiorysty.

Kot syjamski to popularna i dość rozpoznawalna rasa, która wielokrotnie pojawia się także w filmach czy serialach. W dodatku ma bardzo długą historię. Co warto wiedzieć o tych kotach?Poznaj ich budowę, umaszczenie oraz podstawowe potrzeby. Dowiedz się, jak musisz dostosować swoją własną przestrzeń, aby zapewnić im jak najlepsze warunki. Czy kot syjamski mały wymaga specjalnej uwagi? Czy będzie odpowiednią rasą, jeśli w domu masz dzieci, a także inne zwierzaki?Na co może chorować? Odpowiadamy na te pytania, byś mógł rozważnie podjąć decyzję. Przekonaj się, czy rasa, którą opiszemy, będzie odpowiednia dla ciebie! Przeczytaj nasz artykuł!

Kot syjamski – podstawowe informacje

? Rozmiar	wysokość w kłębie: do 30 cm waga: od 2,5 do 4,5 kg
⭐ Szata	futro: miękkie, krótkie maść: biała typu point
? Charakter	inteligentny, ciekawski, śmiały, towarzyski
❤️ Długość życia	do 20 lat

Kot syjamski – nazwa rasy

Nazwa kota syjamskiego nie jest przypadkowa. Te zwierzęta pochodzą z Syjamu, który znajdował się na terytorium współczesnej Tajlandii. Zapiski na ich temat można znaleźć już w dokumentach pochodzących z XIV wieku. Nie były to zwyczajne koty. Wykorzystywano je w świątyniach i pałacach. Były więc towarzyszami osób zamożnych, które mogły poświęcić im wiele czasu. Pierwsza para tej rasy pojawiła się w Europie w 1884 roku. To wtedy król Syjamu ofiarował je brytyjskiemu konsulowi, Edwardowi Blencowe Gouldowi. Po roku dwa koty doczekały się potomstwa, a zwierzęta powoli zaczęły zdobywać popularność w Europie.

Historia rasy kotów syjamskich w Europie

Co ciekawe, te zwierzaki nie od razu były w Europie traktowane jako koty domowe. Pierwsze koty syjamskie pojawiały się bowiem w ogrodach zoologicznych. Warto podkreślić, że hodowle prowadzone w USA i w Europie nieco zmieniły wygląd tej oryginalnej rasy. Starano się uwypuklić cechy, które świadczyły o ich egzotycznym pochodzeniu, takie jak kształt głowy, czy budowa oka. Dla hodowców bardzo ważne było też ich unikatowe umaszczenie. To pokazuje, jak duży wpływ na hodowanie zwierząt ma praca ich właścicieli. To oni, w dość prosty sposób, mogą doprowadzić do rozwinięcia się chorób lub wręcz przeciwnie, sprawić, że rasa będzie sprawować się coraz lepiej w ramach swojej populacji.

Kot syjamski – opis rasy

Jedną z najważniejszych cech charakterystycznych kota syjamskiego jest budowa głowy. Ma ona klinowy kształt, co podkreśla ich uszy. Są trójkątne i ostro zakończone. Ich oczy mają kształt migdałów i powinny mieć głęboki, niebieski kolor. Koty mają muskularną, ale szczupłą i wydłużoną sylwetkę, co sprawia, że są dość zwinne i poruszają się z prawdziwą elegancją. To wszystko sprawia, że zwierzęta te sprawiają wrażenie zdrowych i bardzo sprawnych.

Kot syjamski – waga

Jakie są rozmiary kota syjamskiego i ile waży zwierzak pochodzący z Azji? Te koty można bez problemu zaliczyć do średnich. Samica powinna ważyć 2,5–3,5 kg, a samiec 3,5–4,5 kg, przy wzroście ok. 30 cm. To przeciętne wymiary dla większości kotów. Jeśli chcesz mieć pod swoim dachem niewielkiego tygrysa, to właśnie ta rasa może być odpowiednia dla ciebie. Sprawdź teraz, jakie kolory mają koty syjamskie.

Kot syjamski czarny? Sprawdź rodzaje umaszczenia!

Zwierzęta te uważa się za częściowo albinotyczne. Kocięta przychodzą na świat całkowicie białe i dopiero po ok. 2 tygodniach ich sierść przybiera kremową barwę z ciemniejszymi znaczeniami. Koty syjamskie mają brązową maskę na pysku, a łapy i ogon są przyciemnione. Co ciekawe, ich organizmy produkują naprawdę niewielkie ilości melaniny. Z tego powodu w czystych liniach nie występują koty tej rasy w czarnym ubarwieniu, choć można wyróżnić kilka maści:

• blue point;
• seal point;
• lilac point;
• chocolate point.

Jeśli zależy ci na dużym wyborze wśród kocich kolorów, zastanów się na przykład nad kotem brytyjskim lub perskim. Kot syjamski pod względem umaszczenia nie jest aż tak zróżnicowaną rasą.

Kot syjamski długowłosy istnieje, ale nazywa się inaczej

W wielu kocich rasach występuje recesywnie przenoszony gen, który odpowiada za długie włosy. Koty syjamskie nie są wyjątkowe w tym względzie. W niektórych miotach pojawiały się niepoprawne osobniki, które jednak podobały się kupującym. Z tego powodu w końcu utworzono nową rasę, którą nazwano kotem balijskim. Zwierzęta te, tak samo jak syjamska rasa, nie mają podszerstka i wymagają bardziej zaawansowanej pielęgnacji, np. regularnego czesania, aby usunąć martwy włos.

Jak wygląda kot syjamski nowego typu?

Rasy zmieniają się na przestrzeni lat i kot syjamski nie jest w tym przypadku wyjątkiem. Dlatego też obecnie da się rozróżnić ich stary i nowy typ. Czym się różnią? Przede wszystkim, koty nowego typu są smuklejsze i bardziej sprężyste. Stary typ jest zaś bardziej masywny. Obydwa typy mają jednak gładkie futerko, które przylega do ciała, odpowiednio izolując przed warunkami zewnętrznymi. Jeśli zamierzasz kupić kota tej rasy, musisz wziąć pod uwagę wspomniane różnice.

Kot syjamski – charakter

Jeśli zastanawiasz się nad kupnem takiego kota, bez wątpienia ważny jest dla ciebie ich charakter. Kot syjamski to zwierzak dość hałaśliwy. Wydaje przeróżne dźwięki i wyraźnie chce być bezustannie przy człowieku. Jeszcze zanim się na niego zdecydujesz, sprawdź, czy to ci odpowiada. Spotkaj się z osobami, które mają takie koty lub obejrzyj nagrania dostępne w mediach społecznościowych. Dzięki temu będziesz miał obraz tego, jak wygląda życie z hałasującym zwierzęciem na co dzień. Koty pochodzące z Azji mogą być też dość zaborcze w stosunku do wybranego przez siebie opiekuna, o czym również musisz pamiętać.

Kot syjamski i jego szkolenie

Co jeszcze warto wiedzieć o tych kotach? Źle znoszą rozłąkę, ale jednocześnie doskonale dogadują się ze wszystkimi członkami rodziny, niezależnie od tego, czy chodzi o dzieci, czy o psa. Odpowiednio socjalizowany kot syjamski będzie naprawdę wiernym towarzyszem, wykazującym się wysoką inteligencją. Co ciekawe, te zwierzaki są stosunkowo łatwe do szkolenia, szczególnie na tle innych ras. Być może więc uda ci się nauczyć ich kilku sztuczek? Nie zapominaj jednak, że to dalej koty, które uczą się wtedy, kiedy chcą, a nagrodę uważają za oczywistość. Ucząc swojego podopiecznego komend, zawsze skupiaj się na wykorzystywaniu pozytywnego wzmocnienia.

Kot syjamski jest zdrową rasą?

Wiele ras, które powstały w naturalny sposób, to stosunkowo zdrowe zwierzęta o dość licznej populacji, która pomaga uniknąć chowu wsobnego. W przypadku tej rasy sprawa jest jednak nieco skomplikowana, ponieważ to długowieczne zwierzęta (podaje się, że mogą przeżyć nawet 20 lat!), które mimo tego są obciążone licznymi chorobami. Częste przypadłości kotów syjamskich to na przykład jaskra, a także rozszczep podniebienia, przez który umiera wiele kociąt. Przed zakupem kota zwróć uwagę na to, czy jego rodzicom zostały wykonane badania, które mają wykluczyć choroby genetyczne.

Kot syjamski – cena a wybór hodowcy

Z powodu licznych chorób, jakimi obarczona jest ta rasa, musisz koniecznie postawić na sprawdzonego hodowcę, dzięki któremu pod twój dach trafi zdrowy kot. Aby wybrać odpowiednią osobę, poszukaj opinii na temat konkretnych hodowców. Poznaj sposoby działania klubów zajmującymi się kotami rasowymi i nie bój się pytać! Ile kosztuje kot syjamski? Możesz go kupić nawet za 1300-2500 złotych. Cena nie powinna być jednak czynnikiem decydującym. Dlatego też przygotuj się na wydatek kilku tysięcy złotych. Nie zapominaj, że zwierzęta nieprzeznaczone do hodowli są sterylizowane i znacznie tańsze.

Kot syjamski – pielęgnacja i żywienie

Koty to mięsożercy i nie są w stanie czerpać z roślin odpowiednich składników odżywczych. Gluten może być dla nich po prostu szkodliwy, dlatego w ich diecie absolutnie nie powinny znajdować się zboża. Wybierając karmę dla swojego podopiecznego, postaw na taką, która nie zawiera zbyt wielu dodatków. Mięso, podroby, produkty pochodzenia zwierzęcego oraz niewielki dodatek warzyw to coś, co powinno stanowić posiłek twojego kota syjamskiego. Nigdy nie kupuj też suchej karmy, ponieważ zwierzęta te największą ilość wody pobierają właśnie ze swoich posiłków. To ważne szczególnie latem!

Co powinno znaleźć się w wyprawce dla kota?

Wkrótce jedziesz po swojego kota? Jeśli tak to koniecznie zaopatrz się w potrzebne produkty! Absolutną podstawą będzie zakup kuwety, do której zwierzę będzie mogło się załatwiać. Wybierz także odpowiedni żwirek. Na początek może przydać się także transporter, w którym zabierzesz kota do lekarza weterynarii czy na jakiś wyjazd. Nie zapomnij także o szelkach oraz odpowiednim miejscu do spania i drapaku. Wypisz wszystko, co jest ci potrzebne, a następnie wybierz się na zakupy. Możesz też kupić sporo zabawek, dzięki którym będziesz mógł spędzać aktywnie czas ze swoim zwierzakiem.

Kot syjamski a spacery

Kot syjamski nie powinien być kotem wychodzącym. Nie ma podszerstka, więc jeśli ucieknie w mroźny dzień, skutki mogą być opłakane. Możesz zapewnić mu spacery, korzystając ze smyczy, ale zrezygnuj z wypuszczania zwierzęcia na dwór zależnie od jego ochoty i bez twojej kontroli. W ten sposób dbasz również o środowisko naturalne, ponieważ gatunek ten jest inwazyjny. Często koty doprowadzają do niszczenia lokalnej flory i fauny i to w gestii właściciela jest ograniczenie ich negatywnego wpływu na otoczenie. Poza tym, chyba nie chcesz, by twojemu ukochanemu kotu stała się krzywda?

Kot syjamski to zwierzak hałaśliwy i podatny na niektóre choroby, co może być problemem. Jednak jeśli chcesz mieć towarzysza na długie lata, który będzie ci oddany, to może być ciekawy wybór. Tym bardziej że ta rasa jest podatna na szkolenie i dobrze czuje się wśród dzieci i innych zwierząt. Wybór należy do ciebie. Rozważ wszystko, co napisaliśmy o charakterze tego kota i podejmij rozsądną decyzję.

Kot syjamski – zdjęcia

Kot perski nie bez powodu jest tak rozpoznawalny. Charakterystyczny, wklęsły pysk sprawia, że trudno go pomylić z jakąkolwiek inną rasą. Niestety, wygląd wiąże się z wieloma chorobami, na jakie te zwierzęta mogą cierpieć. Czy powinieneś się tym zrażać? Te szlachetne zwierzęta odznaczają się niezwykłym charakterem. Są łagodne i dostojne jednocześnie. Wybierane są nawet przez rodziny z dziećmi, a np. persy szynszylowe charakteryzują się przy okazji ciekawym umaszczeniem. Czy te zalety sprawiają, że jest to rasa dla każdego? Przeczytaj i przekonaj się, czy ta rasa kota będzie odpowiednia dla ciebie!

Co warto wiedzieć o kotach perskich?

Charakterystyczne cechy	spłaszczony pyszczek, krótkie nogi, masywna budowa
Rozmiar	wysokość w kłębie: do 35 cm; waga: od 4 do 7 kg
Szata	futro: długie, z puszystym ogonem, kryzą i pędzelkami między palcami i w uszach; maść: dopuszczalne wszystkie kolory w różnych zestawieniach
Charakter	łagodny, spokojny, nieco samotniczy
Długość życia	12-17 lat
Głos	cichy, melodyjny
Pochodzenie	Iran

Jak wygląda kot perski?

Persy to koty o krępej budowie ciała, ze stosunkowo krótkimi łapami i niedługim ogonem. Ten powinien być także mocny i gruby. Głowa tych kotów jest proporcjonalnie duża i okrągła, z małymi, ale szeroko rozstawionymi oczami i uszami. Powinny mieć mocną brodę, ale z silną i prostą szczęką. Ich cechą charakterystyczną jest kryza rosnąca wokół głowy, przypominająca nieco lwią grzywę. Czoło tego kota powinno być wypukłe, z pełnymi policzkami. Podaje się, że jego średnia długość sierści to ok. 10 cm, w związku z czym wymaga on regularnej pielęgnacji. Przedstawiciele tej rasy nie szczególnie zwinni, jednak poruszają się z elegancją. Wspomniany na początku kot perski krótkowłosy to w istocie kot egzotyczny, czyli odrębna rasa hybrydowa, do której stworzenia wybrano właśnie m.in. persa.

Ile ważą koty perskie?

Kot perski jest zaliczany raczej do tych o średniej wielkości. Czy są ciężkie? Samce ważą nawet do 7 kg! Małe samice mogą mieć zaś ok. 3,5 kg, choć zdarzają się też i takie, które są niewiele mniejsze od przeciwnej płci i osiągają 6 kg wagi. To, w połączeniu z olbrzymią ilością sierści, sprawia, że mogą wyglądać na naprawdę olbrzymie zwierzęta, chociaż w praktyce wcale takie nie są. Nie da się jednak ukryć, że z daleka mogą robić duże wrażenie.

W jaki sposób kot perski przyciąga swoim wyglądem?

Persy są masywne, a elegancki wykrok i znudzone spojrzenie sprawia, że kot perski wygląda na prawdziwego kociego arystokratę. A takiemu przecież mało kto może się oprzeć! Jeśli np. z powodów zdrowotnych zależy ci na niewielkim podopiecznym, może okazać się, że to nie jest odpowiednia rasa dla ciebie. Nie da się jednak ukryć, że kot perski biały będzie doskonale wyglądał w każdym wnętrzu.

Jakie umaszczenie może mieć kot perski?

Kot perski może występować w olbrzymiej gamie odmian kolorystycznych. Możliwe jest nawet ok. 150 rodzajów umaszczeń! Należy jednak zwrócić uwagę na to, że kot perski rudy nie oznacza tego samego, co np. kot perski dymny. Umaszczenia można podzielić na kilka wzorów:

• szylkretowe;
• szynszylowe;
• jednobarwne;
• dwubarwne;
• colorpoint.

Osobno kategoryzowane są z kolei konkretne kolory. Jest więc kot perski biały, kot perski niebieski, kot perski szary czy rudy. To właśnie z takich połączeń następnie tworzy się szeroka paleta maści, np. kot jednobarwny rudy albo kot szynszylowy szary. Należy to brać pod uwagę. Paradoksalnie jednak tak wiele barw do wyboru sprawia, że możesz wybrać dokładnie takie zwierzę, jakie tylko ci się zamarzy. Co ciekawe, występuje również kot perski tricolor. 

Jaki jest charakter kota perskiego?

Persy to niebywale spokojne koty, które od skakania po meblach wolą spacery na ziemi. Mają mocno schowany instynkt łowiecki. Są bardzo spokojne i przyjazne. To doskonały wybór dla wszystkich osób, które chcą mieć pod swoim dachem uwielbiającego głaskanie arystokratę. To zwierzaki, które naprawdę kochają kontakt z człowiekiem. Osoba, która raz się na nie zdecyduje, pokocha całym sercem ich niezwykłą osobowość. Kot perski jest uznawany za ciche zwierzę. Rzadko miauczy i informuje o swojej obecności. Jeśli cenisz sobie spokój lub nie możesz mieć zbyt głośnego kota, będzie to świetna rasa dla ciebie.

Czy koty perskie lubią się bawić?

Kot perski może mieć mocno wygaszone instynkty, ale to nie oznacza, że nie lubi się czasem bawić. Przyjmując takiego pieszczocha pod swój dach, musisz więc zaopatrzyć się także w zabawki. Na początek warto kupić ich różne rodzaje np. wędkę, szeleszczące piłeczki czy pluszaki. Dzięki temu nauczysz się, jaki rodzaj twój kot lubi najbardziej i będziesz mógł odpowiednio dopasować kolejne zakupy do waszych wspólnych potrzeb.

Czy z persem można się bawić laserem?

Jakich przedmiotów nie powinieneś używać zbyt często podczas takich aktywności? Staraj się unikać lasera. Ten może być przydatny, ale tylko w początkowych fazach zabawy. W końcu kot perski niebieski to łowca, a światła nie da się złapać, co jest tym zwierzętom niezmiernie potrzebne.

Jak często trzeba pielęgnować jego sierść?

Sierść tych zwierząt jest długa i delikatna. Koty mają sporo podszerstka. Pielęgnacja kota perskiego powinna się sprowadzać przede wszystkim do codziennego czesania. To niezwykle istotne, ponieważ pozwala zadbać o dobre samopoczucie kociaka. Jeśli chcesz kupić takie zwierzę, musisz być pewien, że możesz poświęcić mu czas na czesanie i nauczysz go posłuszeństwa w trakcie pielęgnacji. To w dalszym ciągu kot, który ma swoje zdanie i nie lubi, gdy dotyka się go bez pozwolenia. Naukę czesania należy więc zacząć od pierwszych chwil malucha w nowym domu, aby zrozumiał, że to część codziennej rutyny.

Czy koty perskie są zdrowe?

Koty perskie mogą cierpieć na szereg chorób, o czym nowy właściciel musi pamiętać. Poza tym często cierpią na drobne schorzenia, które mogą być dość problematyczne, np. mają zatkane kanaliki łzowe. To sprawia, że należy codziennie przecierać ich oczy. Ponadto mają tendencję do tycia, którą wzmaga ich niezbyt wysoka aktywność fizyczna. Deformacja pyszczka może zaś powodować problemy natury dentystycznej, dlatego należy regularnie sprawdzać ich szczękę. Warto kontrolować też ich drogi oddechowe, ponieważ wielu przedstawicieli tej rasy ma problem z prawidłowym oddychaniem. Kot perskie mogą zatem mieć problemy z płucami i sercem.

Czym karmić kota perskiego?

Koty zaliczają się do najbardziej mięsożernych zwierząt. Z tego powodu ich dieta powinna zawierać jedynie niewielkie ilości starannie wyselekcjonowanych warzyw. Powinieneś przede wszystkim karmić te czworonogi wysokiej jakości mięsem i podrobami. Z powodu chorób, jakimi może być obarczony kot perski, musisz zwrócić szczególną uwagę na jego odpowiednią dietę. Podawanie zwierzakom kiepskiej jakości produktów może doprowadzić do pogorszenia się ich stanu, lub też pogłębić istniejące już problemy zdrowotne. Pamiętaj, że nie wybierasz marki produktu, ale konkretny skład! Żywienie kota perskiego jest absolutnie kluczowe dla jego długiego życia.

Ile kosztuje kot perski?

Kot perski z rodowodem nie jest tani. Musisz liczyć się z kosztem rzędu kilku tysięcy złotych. Wiele zależy w tej kwestii od umaszczenia, płci czy pochodzenia. Pamiętaj, że przeznaczone do dalszej hodowli praktycznie zawsze są znacznie droższe. Jednak jest to dość popularna rasa, więc zapewne znajdziesz odpowiednią osobę, od której będziesz mógł kupić zwierzę. Warto także rozglądać się za fundacjami, które czasem mają persy przeznaczone do adopcji. Można je znaleźć tam częściej niż inne rasowe koty.

Jakie są koszty przygotowania domu i utrzymania kota?

Pamiętaj, że zakup kota perskiego to dopiero pierwszy z wydatków, jaki będziesz musiał ponieść. Koszt wyposażenia domu może wynieść nawet do kilku tysięcy złotych, jeśli chcesz, by twój podopieczny czuł się w pełni komfortowo, a i to nie wszystko. W końcu wizyty u weterynarza czy wysokiej jakości karma to również obciążenie dla kieszeni!

Jesteś pewien, że przystosujesz swój dom do kota perskiego, będziesz miał na niego czas i środki oraz zadbasz o jego regularną pielęgnację? Jeśli tak, śmiało możesz zdecydować się właśnie na tę rasę. Możesz wybrać naprawdę wyjątkowego pupila, który będzie się wyróżniał i przyciągał wzrok!

Czy wszystkie koty perskie wyglądają tak samo?

Warto wiedzieć, że do powstania kota perskiego we współczesnej formie przyczyniły się trzy różne organizacje zajmujące się kotem rasowym. Typ może różnić się, w zależności od miejsca z którego kupujesz persa. Nie przejmuj się więc tym, że zwierzęta na żywo wyglądają nieco inaczej niż zdjęcia kota perskiego z sieci. Najważniejsze jest to, aby uważnie sprawdzać, z jakich organizacji kupujesz zwierzę i zweryfikować hodowcę. Możesz to zrobić, zbierając opinie np. na grupach mediów społecznościowych. Najlepiej zapytaj znajomych, którzy mają już koty tej rasy. Świadomy wybór pupila to podstawa! Nie pożałujesz czasu, który spędzisz na sprawdzaniu rynku.

Jaka jest historia kota perskiego?

Pierwszy kot perski Europie (a właściwie zwierzę w jego typie) został zaprezentowany w 1871 roku, w trakcie pierwszej wystawy kotów w londyńskim Pałacu Kryształowym, choć osobniki tej rasy pojawiły się w XVII wieku. Początkowo kot perski uznawany był za przedstawiciela jednej rasy wraz z angorą turecką. Jednak ostatecznie różnice pomiędzy nią a persem okazały się zbyt duże i podzielono je na dwa rodzaje. 

Czy kot perski ma coś wspólnego z Persją?

Pers, jak nazwa sugeruje, prawdopodobnie wywodzi się z terenów dawnej Persji, jednak obecnie nie wykazuje pokrewieństwa ze znajdującymi się tam zwierzakami. Prawdopodobnie dlatego, że rasa została poddana bardzo mocnej selekcji. W jej wyniku uwidoczniły się typowe dla współczesnego persa cechy.

Jak wyglądają koty perskie na zdjęciach?

O co najczęściej pytają potencjalni posiadacze persów?

Czy kot perski lubi dzieci?

Wśród ras kotów persy cenią sobie spokój. Z tego powodu lepiej dogadują się ze starszymi dziećmi, które nie są tak głośne i ruchliwe.

Czy kot perski ma włosy?

Futro kota perskiego składa się z włosa okrywowego i podszerstka, zupełnie jak futro wszystkich krótkowłosych i długowłosych kotów.

Czy można kąpać kota perskiego?

Kąpiele są możliwe, jednak zwierzęta te za nimi nie przepadają. Długą sierść warto szczotkować regularnie, aby zapobiegać tworzeniu się kołtunów.

Jak strzyc perskiego kota?

Koty perskie wymagają czesania. Strzyżenie można wykonywać kosmetycznie, np. u kotów wystawowych. Zwierząt nie należy golić, jeśli nie wymagają tego ze względów zdrowotnych.

Czy koty perskie mogą wychodzić na dwór?

Możesz wyprowadzać kota na spacer w szelkach i na smyczy albo zapewnić mu bezpieczną, zabudowaną wolierę. Nie poleca się wypuszczania kotów tej rasy z domu bez nadzoru.

Według niektórych przedstawiciele tej rasy wyglądają jak kosmici, ale w dobrym znaczeniu tego słowa. Te nietypowe koty na zdjęciach mogą wydawać się nagie, jednak nic bardziej mylnego! One po prostu mają loki. Kot cornish rex to nosiciel mutacji, dzięki której jego sierść nie linieje i wytwarza mniej alergenów. To (a także przyjacielski temperament) sprawia, że te kociaki są chętnie wybierane na domowych pupili. Jak długo żyje taki kot? W jaki sposób odpowiednio o niego zadbać? Poznaj jego cechy charakterystyczne i najczęściej występujące choroby. Sprawdź, czy powinieneś sugerować się ceną kota. Przeczytaj nasz artykuł!

Kot cornish rex – historia rasy

Kot cornish rex (czyt. kot kornisz rex) powstał w wyniku mutacji, która pojawiła się w przypadkowej ciąży. To były lata 50. XX wieku. Serena, należąca do Niny Ennismore, była zwykłym dachowcem. Kotka wydała na świat pięć kociąt, z czego jeden maluch był pokryty dziwną, falowaną i bardzo krótką sierścią. Pierwszy kot tej rasy miał także nietoperzowate uszy oraz specyficzną, smukłą sylwetkę. Mutacja tak spodobała się właścicielce, że wkrótce później pokryła Serenę jej synem i uzyskała w miocie trzy maluchy z podobną sierścią. Po kilku kolejnych próbach Ennismore uzyskała odpowiedni materiał do rozpoczęcia pracy nad nową rasą kotów, która została uznana w Anglii w 1967 roku.

Cornish rex – zdjęcia mogą kłamać. Jak wygląda sierść tego kota?

Sierść tych kotów przylega do ciała i jest niezwykle miękka w dotyku, ponieważ składa się z samego podszerstka i jest całkowicie pozbawiona włosów okrywowych. Z powodu swojej struktury raczej nie linieje, a jeśli już, to w naprawdę niewielkich ilościach. Jeśli chodzi o kota cornish rex, dopuszczalne są wszystkie rodzaje umaszczenia, dzięki czemu możesz dowolnie wybrać swój wymarzony kolor. Nic nie stoi na przeszkodzie, by rozglądać się za najbardziej nietypowymi zwierzętami. Pamiętaj, że mimo specyficznej sierści rex kornwalijski jak najbardziej może uczulać. Po prostu w jego przypadku zdarza się to rzadziej. Jeśli jesteś alergikiem, miej to na uwadze.

Rex kornwalijski – wygląd kotów i ich budowa

Nie da go pomylić z żadnym innym kotem. Kot cornish rex zwraca na siebie uwagę swoim nietypowym wyglądem niemal od razu. Jest średniej wielkości zwierzęciem w orientalnym typie, o filigranowej, lecz muskularnej sylwetce. Wygląda na skocznego i zwinnego, ale przy tym dość silnego. Jego tylne nogi są dłuższe niż przednie i może wskakiwać naprawdę wysoko. Nie da się też ukryć, że uwagę zwracają jego uszy. Są duże i zawsze nasłuchujące, dlatego rex kornwalijski sprawia wrażenie, że zawsze zachowuje czujność!

Cornish rex – opis rasy. Waga i wielkość

Te zwierzęta nie są szczególnie duże. Kot cornish rex waży od 2 do 4 kg, co sprawia, że jest uznawany za małego lub przeciętnego. Samce czasem osiągają do 5 kg. Są też przeciętnej wielkości, osiągając do 30 cm. Swoje ostateczne rozmiary osiągają, gdy mają rok, więc jest to jedna z szybciej dojrzewających ras. Dobrze sprawdzą się więc w nieco mniejszych przestrzeniach. Dzięki swoim rozmiarom nie powinny sprawiać większych problemów w trakcie transportu czy przenoszenia.

Cornish rex – charakter tych kotów

Cornish rex temperament mają naprawdę godny pozazdroszczenia. Z tego powodu te koty są często wybierane przez osoby, które chcą mieć pod swoim dachem niezwykle kontaktowego zwierzaka:

• są nadzwyczaj aktywne;
• uwielbiają się bawić;
• są ciekawskie i muszą zajrzeć dosłownie wszędzie. 

Przy tym, kot cornish rex jest dość głośny, co może być wadą dla niektórych potencjalnych właścicieli. Należy też wziąć pod uwagę, że te zwierzęta nie powinny wychodzić z domu. To efekt mutacji związanej z ich futrem. Swoją energię będą musiały więc rozładowywać w czterech ścianach i musisz być na to gotowy.

Kot cornish rex a inne osoby i zwierzęta w domu

Rex kornwalijski to niezwykle przyjazne zwierzę, które nie ma problemu, jeśli chodzi o kontakt z jakimikolwiek żywymi istotami. Psy? Nie ma problemu! Dzieci? To przecież idealni towarzysze zabaw! Koty z Kornwalii potrafią być też bardzo pieszczotliwe, więc stają się często towarzyszami osób starszych. Można więc śmiało powiedzieć, że cornish rex to zwierzę idealne dla każdego, niezależnie od wieku czy sytuacji rodzinnej. Oczywiście, pod warunkiem że jesteś w stanie zaakceptować miauczenie i stosunkowo wysoką aktywność.

Jak długo żyje kot cornish rex?

Cornish rexy mają raczej przeciętną długość życia, którą szacuje się na 12-15. Czasem jednak mogą żyć nawet 15-18 lat. Możesz więc spodziewać się tego, że twój towarzysz będzie z tobą przez kolejne kilkanaście lat. Prawdopodobnie prędzej czy później będziesz musiał skontaktować się z lekarzem weterynarii. Większość zwierząt, szczególnie pod koniec życia, zaczyna chorować, więc w swoim budżecie każdego miesiąca musisz wziąć pod uwagę to, ile kosztuje opieka specjalisty i pielęgnacja starzejącego się kota. Jeśli to wydaje się trudne do zrealizowania, skontaktuj się z weterynarzem i poznaj ceny.

Kot cornish rex i jego zdrowie

Przede wszystkim, koty rasy cornish rex są bardzo wrażliwe na zimno. Dlatego powinny przebywać wyłącznie w warunkach domowych. W chłodniejsze dni pamiętaj o specjalnych ubrankach, które pozwolą im się odpowiednio dogrzać. Rzadko tyją i w ich przypadku ruja zdarza się częściej niż u wielu innych ras. W rasie zdarza się stopniowy zanik siatkówki, który może doprowadzić do ślepoty, dlatego warto pod tym kątem badać swojego podopiecznego. Czasem pojawiają się także choroby skóry w formie czerwonych wyprysków. Nadal jednak to wciąż stosunkowo zdrowa rasa.

Co powinny jeść koty cornish rex?

Kocia dieta powinna zawsze opierać się na wysokiej jakości mięsie i produktach pochodzenia zwierzęcego. W ich przypadku dieta wegetariańska nie wchodzi w rachubę. Koty cornish rex nie powinny spożywać zbóż. W ramach urozmaicenia można im jedynie podawać niewielkie ilości warzyw i owoców. Jak je żywić? Musisz stawiać na wysokiej jakości mokre karmy lub wybrać dietę BARF, która polega na karmieniu zwierząt surowym mięsem oraz innymi produktami. Zanim podejmiesz decyzję o sposobie karmienia swojego kota, skontaktuj się ze swoim lekarzem weterynarii, który pomoże ci dobrać dietę tak, by zwierzę przez długie lata mogło cieszyć się zdrowiem.

Kot cornish rex i jego temperatura ciała

Warto zauważyć, że z powodu specyficznej okrywy temperatura ciała tych kotów jest zwykle nieco wyższa niż w przypadku innych ras. Dlatego przedstawiciele tej odmiany świetnie sprawdzają się jako terapeuci, pełniąc funkcję swoistych termoforów. Nie przejmuj się więc lekko zawyżoną temperaturą. Pamiętaj też, że ta cecha jest zawsze indywidualna dla osobnika i jeśli kot przez całe życie ma nieco niższą lub wyższą temperaturę, nie zawsze musi to oznaczać chorobę.

Cornish rex – cena

Dobry hodowca poświęca swoim kociakom naprawdę bardzo dużo czasu. Wyższa cena kota cornish rex z reguły oznacza, że w hodowli odpowiednio o niego zadbano. Dlatego nie sugeruj się tym, że musisz oszczędzić, kupując tego kota! Postaw na sprawdzoną hodowlę, która zapewni ci dobrze socjalizowanego podopiecznego. Taki kot będzie twoim towarzyszem przez długie lata. Na pierwszym miejscu postaw kontakt z hodowcą oraz to, jak twój kociak ma wyglądać. Dopiero później myśl o tym, ile on kosztuje. Możesz jednak przygotować się na wydatek rzędu 2-4 tys. złotych, o ile nie planujesz rozmnażać swojego kota (jeśli masz takie plany, będzie droższy).

Przygotuj odpowiednią wyprawkę dla swojego kota

Kot cornish rex wymaga wiele uwagi na co dzień, jednak jeszcze zanim trafi do twojego domu, powinieneś zadbać o jego komfort. Dlatego przygotuj odpowiednią wyprawkę. Wybierz wygodną w użytkowaniu kuwetę oraz żwirek. Postaw na metalowe lub ceramiczne miski, które wytrzymają dłuższy czas. Niezbędne będzie legowisko, np. odpowiednia wieża. Nie zapomnij też o przysmakach, które mogą ci pomóc w szkoleniu kota i rozpieszczeniu go, gdy tylko będziesz mieć na to ochotę!

Rex kornwalijski – propozycje zabawek

Zabawki pozwalają na stymulowanie kociego umysłu, dzięki czemu zwierzę będzie mogło się w zdrowy sposób zmęczyć. Możesz wykorzystywać dostosowany do takiej roli laser, który świetnie sprawdzi się jako rozgrzewka do zabawy. Później warto wypróbować np. szeleszczące piłeczki albo wędki z dzwoneczkami. Niewielkie pluszaki to także coś, co warto wziąć pod uwagę, gdy bawisz się z cornish rexem. Na początek wybierz więc kilka pojedynczych zabawek, a następnie sprawdź, jakie twój kot najbardziej lubi. W końcu każde zwierzę ma swoją wyjątkową technikę zabawy!

Kot cornish rex – dostosuj do niego swój dom

Kupując kota cornish rex, musisz dostosować do niego swój dom lub mieszkanie. Postaraj się stworzyć na ścianach podesty i wygodne miejsca do spania. Jedna lub więcej wież to absolutna podstawa! Koty często lubią wylegiwać się na grzejnikach, więc także w ich okolicy możesz postawić legowiska. Jeżeli masz taką możliwość, koniecznie stwórz wolierę zewnętrzną, w której twój podopieczny będzie mógł zakosztować promieni słonecznych w ciągu dnia. 

Kot cornish rex może być jedną z najciekawszych ras, jeśli jesteś alergikiem. Ta rasa bez wątpienia wymaga sporo uwagi i zaangażowania ze strony opiekuna. Jeśli masz zamiar wziąć do domu takiego czworonoga, przygotuj koniecznie wnętrza w swoim domu. Zwierzak jest pełen energii i wciąż chce się bawić, a nie może tego robić na zewnątrz. Pamiętaj o tym, gdy będziesz chciał go kupić!

W przeciwieństwie do wielu innych współcześnie istniejących ras kot turecki van powstał w sposób naturalny. Wiąże się to z jego niezwykłą odpornością. Te tureckie koty słyną też z przywiązania do właściciela i swojej wrodzonej delikatności. Nie bez powodu są lubiane przez wielu miłośników miauczących czworonogów. Poszukujesz długowiecznego towarzysza, który będzie przyjacielem twojej rodziny przez całe lata? Możesz zastanowić się właśnie nad kotem z Van. Jaki jest jego charakter i jakie ma potrzeby? Sprawdź, czy to twój wymarzony kot. Poznaj więcej szczegółów na temat tej niezwykłej rasy!

Tureckie vany pochodzą znad wody

Koty słyną z tego, że nie lubią wody. Jednak kot turecki van jest w tym względzie wyjątkiem. Wywodzi się z Turcji, z okolic słonego jeziora Van. W 1955 roku dwie Brytyjki dostały koty w trakcie podróży w tamte rejony i postanowiły zabrać je ze sobą do domu. Te zwierzęta zostały wykorzystane do stworzenia populacji w innych krajach. Jedna z właścicielek pierwszych vanów zwróciła uwagę na to, że koty przetrwały trudną podróż w dobrym stanie, co miało świadczyć o ich wyjątkowej odporności i wytrzymałości.

Koty z Van i ich losy w Europie

Pojawienie się kotów z Van w Anglii nie od razu oznaczało, że mogły brać udział w wystawach. Potrzeba było wysiłków hodowców, aby ustabilizować rasę kot turecki van i wprowadzić ją także w Europie. Jako rasa te koty zostały po raz pierwszy ustanowione w 1969 roku, a od 1979 roku funkcjonują pod aktualnie występującą nazwą. Należy pamiętać, że naturalne pochodzenie rasy nie zawsze oznacza, że będzie ona oficjalnie uznawana od chwili pojawienia się jej w świecie hodowców kotów. Na początek należy upewnić się, że populacja jest stabilna pod kątem genetycznym i że przychodzące na świat zwierzęta są do siebie zbliżone w kluczowych cechach.

Kot turecki van słynie z umaszczenia

Kot turecki van nie zasłynął z wyjątkowych wymiarów czy ze specyficznych mutacji, ale z czegoś, co na pierwszy rzut oka może nie rzucać się aż tak w oczy. Mianowicie, ze swojego nietypowego umaszczenia! Te zwierzaki:

• są białe, ale zawsze mają znaczenia na głowie i ogonie;
• muszą być w tym samym wzorze i kolorze. Dopuszczalne są różne kolory, np. czarny, niebieski czy bursztynowy;
• muszą mieć też konkretny kolor oczu, który powinien być bursztynowy lub różnobarwny. 

To sprawia, że zwierzęta te nie wyglądają nietypowo, ale mimo wszystko wielbiciel rasy nigdy nie pomyli ich z żadnym innym kotem!

Koty z Van – jak wyglądają?

Rzecz jasna, samo umaszczenie to nie wszystko. Kot turecki van ma też kilka innych charakterystycznych cech. Jego sierść ma jedynie wierzchnią okrywę sierści, a kot nie ma podszerstka. Na pierwszy rzut oka koty z Van mogą przypominać angorę turecką, czyli inną rasę z tego kraju. Są muskularne, a ich głowa ma klinowy kształt. Warto wiedzieć, że są rasą, która rozwija się stosunkowo powoli. W przypadku samców mogą minąć nawet cztery lata, zanim kot turecki van osiągnie swoje ostateczne wymiary. To częsta sytuacja w przypadku masywnych kotów, które potrzebują czasu, aby dojrzeć w pełni.

Turecki van – kot średniej wielkości

Długowieczny, bo żyjący nawet do 18 lat, kot turecki van jest zwierzęciem średniej wielkości. Ważą pomiędzy 5 a 9 kg. Kocury zaś są zwykle znacznie większe niż samice. Ich wzrost szacuje się na ok. 25-30 cm, niezależnie od płci kota. Przedstawiciele tej rasy pod względem wzrostu czy wagi są dość przeciętni, dzięki czemu nie cierpią na niektóre choroby. Mogą swobodnie się poruszać, są w miarę skoczne i zwinne, a ich budowa nie przeszkadza im sprawnym poruszaniu się.

Kot turecki van uwielbia pływać!

Wychowany w pobliżu wody kot turecki van będzie uwielbiał pływanie. Nie da się tego ukryć! Budowa ciała tylko mu w tym pomaga. Wspomniany już brak podszerstka sprawia, że koty te nie nasiąkają zbytnio wodą, co ułatwia im poruszanie się w takich warunkach. Oprócz tego na łapkach mają specyficzny fałd skóry, która spełnia funkcję błony pławnej. Powinieneś więc pozwolić kociakom na kontakt z wodą, aby mogły się z nią oswoić. Oczywiście, nie oznacza to, że każdy przedstawiciel tej rasy będzie uwielbiał pływanie. Nie zaszkodzi jednak, gdy sprawdzisz możliwości kota z Van w zbiorniku wodnym albo np. specjalnie przygotowanym domowym basenie. To zdecydowanie najbezpieczniejsza opcja!

Kot turecki van nie wymaga nadmiernej pielęgnacji

Choć ich sierść jest nieco przedłużona, zwierzęta te absolutnie nie potrzebują żadnej nadmiernej pielęgnacji. Brak podszerstka sprawia, że linieją stosunkowo niewiele, dlatego nie musisz obawiać się, że w twoim domu będzie roić się od futra. Ponadto, właśnie dzięki temu ich sierść nie plącze się ponad miarę. Wystarczy od czasu do czasu przeczesać kota z Van, aby zachował piękny wygląd. Kąpiele będą konieczne tylko wtedy, gdy kot turecki van będzie brzydko pachniał lub zaleci to lekarz weterynarii, np. z powodu choroby skóry. Poza tym, nie musisz przejmować się pielęgnacją sierści swojego podopiecznego.

Czy tureckie vany to zdrowa rasa kotów?

Zdrowie zwierzęcia powinno być dla właściciela kluczowe. Na całe szczęście, mimo niewielkiej puli genetycznej kot turecki van uchodzi za zdrową i wytrzymałą rasę kotów. Niektóre osobniki mogą chorować na ataraksję, która powoduje zaburzenia w koordynacji ruchowej, jednak jest to typowe dla zwierząt pochodzących z tego rejonu (często cierpią też na nią angory tureckie). Ponadto, należy pamiętać, że białe umaszczenie może warunkować głuchotę, przez co vany częściej nie słyszą. Dotyczy to także zwierząt o niebieskich tęczówkach, a takie również zdarzają się w tej rasie. Poza tym, nie musisz szczególnie martwić się o ewentualne choroby.

Turecki van – charakter

Kot turecki van to rasa, która bez wątpienia przyciąga charakterem. To żywiołowe, inteligentne i chętne do psot koty słynące z czułości i przywiązania do człowieka. Są więc doskonałym wyborem dla osób, które cenią sobie częste zabawy z puszystym pupilem, ale również nie pogardzą małą przylepą, która będzie uwielbiała spędzać czas w towarzystwie dwunożnego przyjaciela. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że ten kot potrafi być nieufny wobec obcych. Jest przy tym stosunkowo niezależny i nie tęskni nadmiernie za opiekunem. Z tego powodu warto zapewnić mu odpowiednią socjalizację w młodym wieku. Przyzwyczai się do tego, że inni ludzie również mogą być przyjaźnie nastawieni i chętni do zabawy. 

Koty tureckie van słyną także z gadatliwości

Nie da się ukryć, że te koty uwielbiają rozmawiać! Zwykle nie mają zbyt donośnego ani nieprzyjemnego głosu, ale kochają mówić swoim kocim językiem, odpowiadać i dawać znać o tym, że są obok ciebie. Dlatego jeśli wolisz zupełnie spokojne i ciche zwierzaki, których nawet nie widać w domu, kot turecki van może nie być wyborem dla ciebie. 

Czy kot z Van powinien wychodzić? Behawioryści mówią „nie”

Jeśli zdecydujesz się na tę rasę, kot nie powinien opuszczać miejsca swojego zamieszkania bez twojego nadzoru. Koniecznie przygotuj sobie szelki, na których będziesz mógł wyprowadzać swojego pupila rasy kot turecki van. Każde żywe stworzenie potrzebuje dostępu do świeżego powietrza i słońca. Jednak chodzący samopas kot jest niestety narażony na zbyt wiele różnych niebezpieczeństw, aby to ryzyko było opłacalne. Warto także przygotować zewnętrzną wolierę, w której podopieczny będzie mógł spędzać czas. W mieszkaniu taką funkcję może pełnić balkon, a w domu z ogrodem bez problemu będziesz w stanie przygotować ją dla swojego kota. Wystarczy odrobina chęci i zaangażowania!

Jak powinna wyglądać wyprawka dla kota?

Zanim kot turecki van trafi do twojego domu, musisz przygotować odpowiednią wyprawkę, w której znajdzie się wszystko, czego potrzebuje, by mógł czuć się swobodnie w czterech ścianach. Przygotuj dla niego jak najwięcej wygodnych kryjówek i miejsc do wspinania się. Wybierz wygodne wieże, które rozstawisz po całym domu. Konieczne będą też kuweta ze żwirkiem, a także transporter. To w nim będziesz mógł wygodnie przetransportować podopiecznego do weterynarza i w inne miejsca. Przydatne mogą być także szelki oraz niewielki basenik, w którym zwierzę będzie mogło pływać lub oswajać się z wodą. Nie zapomnij też o tym, by dostarczyć mu wiele zabawek.

Dieta dla kota z Van – odżywiaj go zdrowo!

Świadomy opiekun czworonoga wie, że to dieta ma największy wpływ na zdrowie twojego podopiecznego. Jeśli chcesz, by kot turecki van towarzyszył ci przez długie lata, wybierz wysokiej jakości karmę. Nie powinna zawierać zbóż, a jedyny dodatek produktów roślinnych warzywa i owoce. Podstawa żywienia takiego pupila to mięso i podroby. Postaw na mokrą karmę, ponieważ te zwierzęta większość wody czerpią właśnie z pożywienia. W ten sposób zadbasz o kocie nerki. Suche kulki mogą bowiem doprowadzić do naprawdę bardzo poważnych chorób, a tych na pewno chcesz uniknąć.

Turecki van – cena

Ile kosztuje kot turecki van? Musisz przygotować się na wydatek rzędu kilku tysięcy złotych. Zwykle cena tureckiego vana to koszt około 2-4 tys., jednak musisz wziąć pod uwagę, że te zwierzaki są znacznie mniej popularne, niż np. persy czy koty brytyjskie, dlatego prawdopodobnie ich wybór będzie znacznie bardziej ograniczony. Van to jednak długowieczny kot, dlatego taka inwestycja jest całkiem sensowna, jeśli podoba ci się jego wygląd i charakter. Nie powinieneś żałować wydatku, choć musisz przygotować się też na przystosowanie domu do obecności czworonoga.

Kot turecki van jest zwierzakiem, który pod pewnymi względami okazuje się wyjątkowy. Zamiłowanie tej rasy do wody i nieprzeciętna odporność to bez wątpienia jego wyróżniające cechy. Jeśli nie przeszkadza ci, że ten kocur lubi często sobie pomruczeć, może będzie to rasa właśnie dla ciebie?

Hodowcy kotów uwielbiają eksperymenty. To dzięki nim powstał kot toyger, który miał zwrócić uwagę ludzi na stopniowe wymieranie tygrysów. To bardzo rzadka rasa, jednak dzięki swojemu specyficznemu wyglądowi przyciąga zainteresowanie coraz większej rzeszy osób. Swoim umaszczeniem ten zwierzak bardzo przypomina dzikiego kota, jednak to przyjazny, domowy kotek. Poznaj historię i opis rasy. Dowiedz się o nim więcej, aby zdecydować, czy to zwierzę będzie pasowało do ciebie i twojej rodziny!

Kot rasy tiger? Historia pochodzenia toygera

Kot toyger nie jest starą rasą. W 1980 roku hodowczyni Judy Sugden sprawdzająca działanie umaszczenia tabby u kotów zauważyła u jednego ze swoich podopiecznych specyficzne pręgi, typowe dla dzikich przedstawicieli rodzaju. Postanowiła więc wyhodować zwierzęta, które będą przypominać tygrysy. Chciała zwrócić uwagę ludzi na niezbyt szczęśliwy los tych drapieżników. Przywiozła z Indii do USA kota, który miał charakterystyczne pręgi i zaczęła prowadzić hodowlę. Wybrano ok. 40 kotów z różnych państw i rozpoczęto próbę ustabilizowania rasy pod kątem genetycznym. Dokładna selekcja osobników w końcu okazała się sukcesem i tak powstał kot toyger.

Kiedy rasa została w pełni zarejestrowana?

TICA, czyli pochodząca z Ameryki Północnej organizacja, która zajmuje się kotami rasowymi, na początku lat 90. uznała wstępnie tę rasę. To jednak nie oznaczało, że zwierzęta te mogą pojawiać się na wszystkich wystawach! Dopiero w 2007 roku kot toyger został uznany za rasowego. Co ciekawe, na świecie wciąż jest naprawdę niewiele hodowli tych zwierząt. W USA jest ich ok. 20, zaś w pozostałej części świata ok. 15. To więc naprawdę rzadko spotykane koty. Jednocześnie ich popularyzacja mogłaby być dobra dla pozostałych przedstawicieli rasy, ponieważ zapewniłoby to większą różnorodność genetyczną.

Kot toyger – nazwa tej rasy to nie przypadek

Kot toyger swoją nazwę wziął z połączenia dwóch angielskich słów:

• „toy” to z języka angielskiego zabawka, ale również określenie na miniaturowe rasy lub wersje konkretnych zwierząt, np. pudel toy;
•  „tiger” zaś oznacza tygrysa, a podobieństwo brzmienia obu słów jest nieprzypadkowe. 

Jak przetłumaczyć tę nazwę? Możemy uznać, że chodzi o miniaturowego tygrysa lub tygrysa-zabawkę. Dobrze oddaje to główną myśl przewodnią, jaka przyświecała założycielce rasy w latach 80. XX wieku. Nie da się ukryć, że te zwierzęta naprawdę przypominają miniaturowe tygrysy! Umaszczenie i sposób poruszania się powodują, że toygery mogą sprawiać wrażenie dzikich i nieujarzmionych zwierząt. Jednak to tak naprawdę domowe pieszczochy.

Kot toyger – ile waży mały tygrys?

Toygery to koty o przeciętnej wielkości. Ważą od 3 do 7 kg i mierzą pomiędzy 30 a 35 cm, co oznacza, że są nieco wyższe niż wiele innych ras. Pełną dojrzałość osiągają, mając ok. 2 lat. Szukasz zwierzaka średniej wielkości, a podniesienie ważącego 7 kg kocura w transporterze nie stanowi dla ciebie problemu? Kot toyger może być dobrym wyborem. Oczywiście, jeśli z dźwiganiem ciężarów nie jest aż tak dobrze, możesz postawić na kotkę, ponieważ samice są zwykle zdecydowanie lżejsze od samców. 

Jak wygląda kot toyger?

Jak wygląda kot toyger? Oto jego opis:

• ma średniej wielkości owalną głowę;
• ma także bardzo wyraźnie zaznaczoną kufę;
• jego ogon powinien być naprawdę długi i gruby;
• tułów powinien być mocny, ale absolutnie nie toporny. Muskularne, młode samce są bardzo mile widziane w trakcie wystaw. 

Ta rasa powinna mieć zdrową, mocną budowę, ale nie zanadto masywną. Jeśli kot taki będzie, może bez problemu się poruszać i wskakiwać na przeróżne powierzchnie. 

Umaszczenie, czyli najbardziej charakterystyczna cecha toygera

Nie da się ukryć, że kot toyger został wyhodowany głównie przez wzgląd na swoje umaszczenie. Powinien mieć ciało pokryte prawie czarnymi pręgami. Mogą też występować w barwie brązowej lub podpalanej. Podstawowe cecha tej rasy to pręgi. Powinny być grube, nierównomierne i imitować te tygrysie. Ważny jest także wyraźny kontrast pomiędzy tłem a samym wzorem. Kocia sierść powinna być krótka, przylegająca. Młode koty nie są jeszcze w pełni wybarwione i ostateczny kolor pojawi się dopiero z czasem, po kilku linieniach. Nawet jeśli masz zwierzę, które nie spełnia wszystkich wytycznych, może okazać się, że jeszcze nie wszystko stracone!

Kot rasy toyger – charakter

Kot toyger to zwierzak przyjazny i inteligentny. Nie boi się ludzi i jest dość energiczny. Bez problemu poradzi sobie z otwieraniem szafek. Jeśli chcesz utrzymać kota w idealnej kondycji, daj mu wiele zabawek, które zmuszą go do myślenia. Jest to rasa dość zrównoważona i spokojna. W przeciwieństwie do kota bengalskiego przedstawiciele tej rasy cenią sobie czas spędzony na spaniu czy obserwowaniu otoczenia. Można więc uznać, że kot toyger to miniaturowy tygrys doskonale dopasowany do funkcjonowania w domowych warunkach.

Kot toyger nie lubi być sam w domu

Te koty źle znoszą samotność. Jeśli spędzasz wiele godzin poza domem, pomyśl nad inną rasą lub zapewnij toygerowi towarzystwo, np. w postaci innego kota. Gdy jednak już musisz zostawić go samego, skup się na przygotowaniu ciekawych zabawek. To np. takie, w których ukryjesz smakołyki lub takie, które będą samoistnie włączać się co jakiś czas. To pozwoli kotu toyger się czymś zająć, gdy nikogo nie będzie w pobliżu. Po powrocie zaś musisz poświęcić mu trochę czasu. Nie ignoruj go, gdy będzie domagał się pieszczot i upewnij się, czy na pewno jest w dobrym nastroju.

Długość życia kota toygera. Jest dość przeciętna

Kot toyger żyje tyle, ile przeciętny kot domowy, czyli ok. 12-15 lat. Oczywiście, zdarzają się osobniki, które mogą żyć przez dłuższy czas. Musisz przygotować się na to, że biorąc takie zwierzę pod swój dach, będziesz musiał zaopiekować się nim przez kilkanaście lat. Upewnij się najpierw, czy masz odpowiednie warunki, by zapewnić mu długie i szczęśliwe życie. Jeśli chcesz kupić kota, nie wystarczy karmienie go i głaskanie. Te zwierzęta potrzebują kompleksowej opieki i niejednokrotnie drogich wizyt u lekarzy weterynarii.

Kot toyger – zdrowie i pielęgnacja

Kot toyger to rasa wciąż tworzona, co sprawia, że trudno jeszcze dokładnie określić, na jakie choroby mogą cierpieć te zwierzęta. Do tej pory nie odnaleziono żadnego schorzenia, na które cierpiałaby większość populacji. Można jedynie określić, że zwierzęta te częściej, niż pozostałe mogą cierpieć na anemię, która wynika z niedoboru kinazy pirogronianowej. Czasem pojawiają się również szmery serca, dlatego warto regularnie robić badania tygrysim czworonogom. 

Kot toyger – cena może być wysoka

Koty te mogą być dość drogie, co nie powinno szczególnie dziwić, ponieważ jest ich naprawdę niewiele. Może się okazać, że za zwierzę tej rasy będziesz musiał obecnie zapłacić nawet 10 tys. złotych! Kot toyger jest więc drogi w porównaniu do np. persów, które mogą kosztować 2-3 tys. zł. A to przecież dopiero początek wydatków, ponieważ musisz wziąć pod uwagę także koszty wyprawki, karmy czy weterynarza. Musisz odpowiedzieć sobie na pytanie, jak bardzo zależy ci na takim zwierzęciu? Koniecznie musisz oszczędzić wystarczającą sumę, by móc zapewnić mu idealne warunki. Nie zapominaj, że zdolne do rozrodu osobniki (niewykastrowane/niewysterylizowane) są zwykle zdecydowanie droższe od pozostałych. 

Czy kota toyger można kupić w Polsce?

Można w naszym kraju kupić takiego kocura, choć będzie to trudne. Pierwsza polska hodowla tych zwierząt powstała w 2014 roku w Szczecinie. Masz więc możliwość ich zakupu, ale nie ulega wątpliwości, że trudniej na nie trafić, niż np. na koty syjamskie, norweskie leśne czy też brytyjskie. To, w połączeniu z ich wysoką ceną, sprawia, że wiele osób ostatecznie rezygnuje z zakupu kota toygera, mimo że ta rasa doskonale sprawdza się w warunkach domowych. Jeśli jednak kot ten jest twoim prawdziwym marzeniem, warto skontaktować się ze sprawdzoną hodowlą.

Co je kot toyger, czyli odpowiednia dieta dla małego tygrysa

Koty to zwierzęta mięsożerne, co oznacza, że nie powinny dostawać w swojej diecie zbóż, które zawierają gluten. Toygery mają dość delikatne żołądki, więc musisz zapewnić im najwyższej jakości karmę. Najlepiej, jeśli postawisz na mokrą (np. puszki) lub też dietę BARF. Nie wiesz, czy aby na pewno twój podopieczny ma zbilansowaną dietę? Najlepiej skonsultuj się z weterynarzem. Warto również regularnie wykonywać badania kontrolne, które pozwolą na wykrycie ewentualnych niedoborów i właściwe dopasowanie diety. Pamiętaj, że zdrowe żywienie to podstawa dla długiego i szczęśliwego życia twojego pupila.

Wyprawka dla kota toygera, czyli co musisz kupić?

Zanim kot toyger pojawi się u ciebie w domu, musisz przygotować dla niego całą wyprawkę. Bez wątpienia musisz zaopatrzyć się w:

• posłanie;
• drapak, np. w formie wieży;
• kuwetę oraz żwirek, w którym zwierzę będzie mogło kopać, aby ukryć swoje odchody. 

Masz w domu więcej, niż jednego osobnika? Każdy z nich powinien mieć osobną toaletę. Potrzebny będzie także transporter, byś mógł wygodnie zabrać swojego podopiecznego do weterynarza. Inna cenna rzecz to szelki, dzięki którym będziesz mógł spacerować z kotem po okolicy. Musisz więc przygotować się na dość duży wydatek.

Zabawki dla kota powinny szeleścić i być intrygujące

Kot toyger swoją nazwę wziął częściowo od zabawki i sam też lubi się pobawić. Wybieraj zabawki, które mają ciekawe kształty oraz rozmiary. Niech będą dla twojego kota toygera ciekawe! Wybierz np.:

• szeleszczące materiały;
• piórka;
• kawałki tkanin;
•  wędki oraz niewielkie piłeczki, które będziesz mógł rzucać do woli swojemu kotu. 

Unikaj jednak laserów, szczególnie tych z niesprawdzonych źródeł. Możesz z nich korzystać, jednak powinny być tylko wstępem do zabawy z twoim nowym pupilem. Zabawa z kotem powinna imitować polowanie. Kocur powinien mieć możliwość złapania swojej ofiary, bo to zapewni mu wiele satysfakcji. Niestety, laser mu na to nie pozwoli.

Kot rasy toyger – zdjęcia nie powiedzą ci wszystkiego

Szukając wymarzonej rasy kota, nie patrz tylko na fotografie. One nie powiedzą ci wszystkiego. Nawet, jeśli zdjęcia kotów rasy toyger sprawiły, że się w nich zakochałeś! Postaraj się spotkać z właścicielami swojej wymarzonej rasy lub przynajmniej obejrzyj nagrania dostępne w sieci, dzięki którym znacznie lepiej zrozumiesz potrzeby tych zwierząt. W ten sposób będziesz w stanie przygotować się na ich przybycie najlepiej, jak to tylko możliwe. Nie zapominaj, że taki kot kosztuje naprawdę niemało, więc podjęcie pochopnej decyzji to najgorsze, co możesz zrobić.

Toyger – podsumowanie

Kot toyger to bardzo rzadko spotykana rasa, która została stworzona niedawno. To sprawia, że te małe tygrysy są kilka razy droższe od popularnych kocurów. Jeśli jednak chcesz mieć tak wyjątkowego pupila i wiesz, z czym wiąże się ten zakup, wówczas nic nie stoi na przeszkodzie, aby poszukać hodowli w Polsce!

Źródło zdjęcia: Bellille via Wikipedia, CC BY-SA 3.0

Koty perskie zachwycają od dawna swoim stonowanym charakterem i wyróżniają się wyglądem. Nic dziwnego, że są popularne w hodowlach. Jednak dla niektórych osób okazały się niewystarczające. Po co mieć dużego kota, skoro można mieć jego uroczą, pomniejszoną wersję, czyli kota perskiego miniaturowego? To pytanie rodzi jednak kolejne, już mniej emocjonalne, a bardziej racjonalne. Czy miniaturowy pers to rasa warta twojej uwagi? To zależy. Nie ulega jednak wątpliwości, że zakup takiego pupila może być dość ryzykowny. Dlaczego? Na to pytanie i wiele innych odpowiadamy w naszym artykule!

Eksperymenty na rasie, czyli kot perski filiżankowy

Kot perski filiżankowy, zwany też kotem perskim miniaturowym, pojawił się w 1995 roku. Bonnie Arnold, amerykańska hodowczyni persów, wyspecjalizowała swoją hodowlę w tworzeniu jak najmniejszych osobników. Wybierała więc najmniejsze maluchy z miotu i krzyżowała je często między sobą. W ten sposób zaczęła uzyskiwać coraz to drobniejsze i mniejsze kocięta. Ważne było jednak to, że Arnold nie chciała tworzyć zwierząt ze schorzeniem karłowatości, a jedynie takie, które są mniejszymi persami. W ten sposób powstały trzy typy czworonogów:

• toy persian;
• pixie;
• teacup persian, czyli najmniejszy z nich wszystkich. 

Miniaturyzacja jest przekazywana przez mutacje występującą u samców.

Kot perski miniaturka – to nie jest zdrowe dla rasy

Koty tej rasy nie są wynikiem zdrowej, naturalnej hodowli. W przeciwieństwie do psów udomowione tygrysy mają silne mechanizmy, które utrudniają mutowanie genów. Aby stworzyć tego typu miniaturki, zwykle należy prowadzić chów wsobny, co oznacza krycie blisko spokrewnionych ze sobą osobników. Tak zwany inbred zmniejsza różnorodność genetyczną i może powodować wiele różnych schorzeń. To sprawia, że wiele osób nie uznaje tego typu działań za moralne. Osoby chcące kupić kotka perskiego powinny zwrócić szczególną uwagę na to, czy w konkretnej linii nie występują wady letalne.

Miniaturowy pers – czy to odrębna rasa?

Choć koty perskie zostały stworzone stosunkowo niedawno, to obecnie często uznawane za odrębną rasę. Wiele zależy jednak od organizacji. Działająca głównie w Ameryce Północnej TICA uznaje je za przedstawicieli ras zmutowanych, ale największa organizacja zajmująca się rasowymi kotami na świecie, czyli FIFe, klasyfikuje je do persów oraz innych ras kotów egzotycznych. Czas pokaże, czy takie zwierzęta, jak pers miniaturowy rzeczywiście zostaną z ludźmi na dłużej. Może jednak okaże się, że gdy minie na nie moda, przestaną być hodowane, choćby przez względy etyczne?

Kot perski miniaturowy – czy naprawdę jest tak malutki?

Standardowy kot perski waży do 7 kg. Nie jest więc szczególnie duży, ale zalicza się go raczej do średniej wielkości przedstawicieli gatunku, przynajmniej jeśli chodzi o tę konkretną liczbę. Jego zminiaturyzowana dorosła wersja, czyli mały perski kotek, powinna ważyć… do 2,7 kg, z założeniem, że najmniejszy z typów nie może przekraczać 900 g jako dorosły osobnik! Waga poniżej kilograma czyni z tych zwierząt prawdziwych rekordzistów w świecie kotów. To też wyjaśnia ich nazwę. Kociaki tej rasy dosłownie mogą zmieścić się w niewielkiej filiżance! Nie ulega wątpliwości, że właśnie to czyni z kotów perskich stworzenia, które przez wiele osób uważane są za naprawdę słodkie.

Widzimisię czy potrzeba? Hodowla ras specjalistycznych

Kot perski, dzięki dużej populacji i naturalnemu pochodzeniu, jest zwierzęciem stosunkowo zdrowym. Nic dziwnego, że przedstawiciele tej rasy żyją średnio do 17 lat. Sprawa ma się nieco inaczej w przypadku kota perskiego miniaturowego. Warto zauważyć, że wiele współczesnych ras powstaje nie ze względu na większą użytkowość i liczą się walory estetyczne. Z tego powodu pojawia się kwestia etyki ich hodowli. Czy doprowadzanie do cierpienia zwierząt tylko po to, by móc cieszyć się najmniejszym kotem świata w roli towarzysza jest moralnie uzasadnione? Na to pytanie musi jednak odpowiedzieć sobie każdy, kto przyczynia się do ich rozmnażania.

Kot perski cieszy się naprawdę sporą popularnością! Czy miniaturowa odmiana również?

W 2008 roku koty perskie były jedną z najpopularniejszych ras w USA. Obecnie ich populacja nieco się zmniejszyła, ale to nie oznacza, że jest ich mało. W 2012 roku były z kolei 6. najpopularniejszą rasą w Wielkiej Brytanii. Zdobycie kota persa wcale nie jest trudne, ale nie da się ukryć, że w Polsce ich zminiaturyzowane wersje są bardzo trudno dostępne. Jeśli więc zależy ci na tym, by kupić kota perskiego miniaturowego, koniecznie rozglądaj się za zagranicznymi hodowcami. Takie utrudnienia sprawiają jednak, że na szczęście przynajmniej w tym rejonie zwierzęta te nie są nadmiernie hodowane, co zmniejsza populację zwierząt cierpiących z powodu swojego wyglądu.

Pers filiżankowy – cena ich niewielkich rozmiarów

Ciała tych niewielkich miniaturek niestety muszą być w stanie udźwignąć naprawdę wiele. Kot pers filiżankowy płaci za to swoim słabym zdrowiem. Jak wybrać odpowiednie kocię? Szukaj odpowiedniej linii, która nie jest obciążona genetycznie chorobami przenoszonymi z powodu chowu wsobnego. Stawiaj tylko na sprawdzone hodowle i uważnie prześledź cały rodowód swojego potencjalnego kota. Jeśli zauważysz, że wielu przodków zwierzęcia umierało przedwcześnie, zrezygnuj z zakupu. Niestety, w takiej sytuacji może się okazać, że linia kota najmniejszej rasy jest obciążona wadą letalną, która szybko odbierze życie twojemu ukochanemu pupilowi.

Kot perski miniaturowy – charakter tych zwierząt

Jaki jest charakter kota perskiego miniaturowego? Te kotki przez całe swoje życie pozostają maluszkami w dorosłym ciele, również w kwestii charakteru:

• są raczej niekłopotliwe;
• lubią się bawić, ale przy tym są spokojne i zrównoważone;
• cechuje je przyjacielska osobowość, która sprawia, że wiele osób chce mieć je bezustannie przy sobie;
• przywiązują się do opiekuna i raczej bez problemu zgrywają się ze wszystkimi domownikami. 

Nie zapominaj jednak, że to wciąż pełnoprawny kot, choć niewielkich rozmiarów. Czasem, jeśli nie będzie miał na to ochoty, może unikać twojego towarzystwa i trzymać dystans. Jednak zazwyczaj zwierzęta te krążą bezustannie wokół ludzi.

Pielęgnacja długiej sierści u persa miniaturowego

Kot perski miniaturowy ma miękką, długą sierść. W związku z tym musisz koniecznie regularnie go czesać. Dzięki temu zapobiegniesz tworzeniu się nieprzyjemnych dla kota kołtunów. Oprócz tego ograniczysz ilość jego włosów, które pozostawi w domu. Pamiętaj, aby nie kąpać swojego pupila. Rób to wówczas, gdy zaleci tak lekarz weterynarii lub jeśli malutkie zwierzę wydziela nieprzyjemny zapach. W innym przypadku lepiej tego unikać, aby nie usuwać naturalnej ochrony, jaką ma w sobie kocia sierść. Używaj do kąpania tylko profesjonalnych kosmetyków groomingowych.

Kot perski miniaturowy – jakie może mieć kolory?

Pozostajemy przy sierści chwilę dłużej. Warto zwrócić uwagę na to, jakie kolory mogą mieć te zwierzęta. Kot perski miniaturowy występuje w kilku wersjach kolorystycznych: 

• złotej;
• srebrnej;
• bikolorowej. 

Te pierwsze umaszczenia zwykle mają najmniejsze z kotów, czyli tzw. teacup persian. Warto przy okazji wspomnieć, że niezminiaturyzowane persy mają np. wersję szynszylową, colorpoint czy szylkretową. W rasie występują geny odpowiedzialne za kolor rudy czy biały lub kremowy. Odmian kolorystycznych można znaleźć około 150, podobnie jak w przypadku kotów brytyjskich.

Kot perski miniaturowy – przygotuj dom do przybycia tak małego kotka

Mimo niewielkich rozmiarów miniaturki pozostają dość sprawne fizycznie. Oznacza to, że musisz zapewnić im możliwość wspinania się, jeśli będą miały na to ochotę. Musisz więc dostosować dom do rozmiarów kota perskiego miniaturowego:

• koniecznie przygotuj podesty, na które kociak będzie mógł się wspinać;
• stwórz lub kup wieżę, na której będzie mógł wygodnie spać;
• jeśli chcesz, na ścianach możesz wybudować kładki, po których zwierzę będzie mogło swobodnie chodzić, bez zrzucania przedmiotów;
• zabezpiecz też wszystkie zakamarki, kable czy miejsca, w których kot będzie mógł zostać porażony prądem. 

Zrób to, nim zwierzę trafi pod twój dach!

Najmniejszy pers nie może być kotem wychodzącym!

Kot perski miniaturowy jest naprawdę malutki. Wiąże się to z tym, że absolutnie nie powinien opuszczać domu samodzielnie, bez opieki człowieka. Dlatego nie może być kotem wychodzącym. Jeśli chcesz zapewnić mu odrobinę słońca, możesz nauczyć go chodzić na spacery, wykorzystując smycz i szelki. Postaraj się także stworzyć wolierę zewnętrzną. Taką funkcję może pełnić zarówno ogrodzony balkon, jak i inna ogrodzona przestrzeń. Najlepiej, aby latem zwierzę mogło swobodnie wędrować pomiędzy domem a swoim małym rajem. Dzięki czemu zadbasz o jego samopoczucie i sprawisz, że koci malec się nie przegrzeje.

Co musisz kupić dla kota? Wyprawka kota perskiego miniaturowego

Zależy ci na zapewnieniu zwierzęciu jak najlepszych warunków? Koniecznie kup najpierw wszystkie potrzebne przedmioty do tego, aby się nim odpowiednio zająć:

• kuwetę;
• żwirek;
• szczotkę lub grzebień;
• miski na wodę i pokarm.

Jaką kuwetę kupić? Wybierz model, do którego twój niewielki kot perski będzie mógł bez problemu wejść. Pachnący żwirek pomoże ci w utrzymaniu czystości, a na dodatek pozwoli małemu persowi na realizację swoich potrzeb, takich jak zakopywanie odchodów. Koniecznie zainwestuj także w szczotkę lub grzebień, ponieważ w przypadku długowłosych ras nie da się uniknąć czesania. Wybierz także dwie miski – jedną na wodę i drugą na pokarm.

Kot perski miniaturowy – jakie zabawki wybrać?

Wybierając odpowiednie zabawki, postaw na jak najmniejsze. Co jeszcze? Właściwie musisz kupić wszystko to, co jest potrzebne każdemu innemu kotu. Szeleszczące piłeczki są uwielbiane przez najmłodsze zwierzaki. Nie może zabraknąć też pluszaków oraz wędki, z którą będziesz mógł doskonale bawić się ze swoim kotem. Unikaj jednak laserów. Te powinny być wykorzystywane tylko jako rozgrzewka przed docelową zabawą, ponieważ kot ma potrzebę faktycznego złapania poruszającego się przedmiotu.

Kot perski miniaturowy – właściwa dieta to absolutna podstawa!

Przygotowanie domu jest niezmiernie istotne, ale nie da się ukryć, że kluczowa dla zdrowia kota perskiego miniaturowego okaże się dopasowana do jego potrzeb karma. Choć te zwierzaki jedzą stosunkowo niewiele, to także wymagają wysokiej jakości pożywienia. Wybieraj produkty bezzbożowe, które opierają się przede wszystkim na wysokiej jakości mięsie i podrobach. Możesz także pomyśleć nad dietą BARF. W ten sposób twój kot perski będzie miał zapewnione wszystkie niezbędne mu składniki odżywcze.

Kot perski miniaturowy to rasa pod wieloma względami wyjątkowa. Niestety, te kotki są nie tylko urocze, lecz również podatne na choroby i wady. Musisz o tym pamiętać, jeśli chcesz szukać takiego zwierzaka. Nie zapominaj również, że w Europie nie ma zbyt wiele takich miniaturek, więc na wydatki także musisz być gotowy.