Choroby psów dotyczyć mogą różnych organów – skóry, oczu, uszu, układu pokarmowego czy oddechowego. Dają różne objawy, których znajomość pozwoli ci szybko zareagować. Sprawdź, co może cię zaniepokoić.
Pies może zachorować w każdej chwili, podobnie jak człowiek. Właściciel powinien jak najszybciej reagować na pierwsze symptomy typowych stanów chorobowych. Na jakie choroby psów najczęściej zapadają czworonogi? Jak je rozpoznawać i leczyć? Przedstawiamy najczęstsze choroby psów.
Infekcje zapalne – typowe psie choroby
Zapalenie różnych organów w ciele czworonoga to problem, z jakim zmaga się wiele psów. Wśród tego typu najczęstszych chorób wymienić można:

zapalenie uszu;
zapalenie dziąseł;
zapalenie jelit;
zapalenie gruczołów przyodbytowych;
zapalenie tchawicy i oskrzeli;
zapalenie spojówek.

Jak widać, różne elementy w ciele psa mogą być miejscem rozwoju infekcji i choroby zapalnej, której przyczyny także mogą się różnić.
Zapalenie uszu u psa
Jedną z najczęstszych dolegliwości jest zapalenie uszu, zwłaszcza w przypadku ras zwisłouchych. Występuje w nich idealne środowisko do rozwoju patogenów, które odpowiadają za powstanie choroby psów nazywanej zapaleniem uszu lub zapaleniem przewodu słuchowego. W przebiegu tego schorzenia pojawia się świąd, potrząsanie głową i wysięk wydzieliny o nieprzyjemnej woni z ucha. Jeśli zapalenie nie zostanie wyleczone, może prowadzić do głuchoty u zwierzęcia.
Choroby psów – zapalenie dziąseł
Zapalenie dziąseł jest chorobą u psów, która dotyka nawet 80% zwierząt około trzeciego roku życia. Może prowadzić do rozwoju paradontozy i wielu groźnych powikłań. Przyczyną zapalenia dziąseł jest brak higieny jamy ustnej lub nieprawidłowe jej prowadzenie.
Psie choroby – infekcje układu pokarmowego
Przy zapaleniu jelit objawem jest najczęściej biegunka u psa, która może być wywołana:

infekcją bakteryjną;
infekcją pasożytniczą;
zatruciem pokarmowym.

Przy przedłużającej się biegunce należy zaobserwować, co znajduje się w kale, np. krew lub pasożyty, i z taką wiedzą udać się do weterynarza. On podejmie odpowiednie kroki na drodze do wyleczenia czworonoga.
Choroby psów – gruczoły okołoodbytowe
W przebiegu zapalenia gruczołów przyodbytowych przestają się one oczyszczać samoistnie. Jeśli wydzielina nie zostanie odprowadzona, powoduje to zatkanie gruczołu i uniemożliwienie opróżnienia go. Pies może zacząć wykonywać ruchy przypominające saneczkowanie, by podrapać się po odbycie. Odczuwa świąd, dlatego nadmiernie wylizuje tę okolicę lub nawet może ją gryźć.
Konieczna jest wizyta u weterynarza, jeśli czworonóg mechanicznie oczyszcza gruczoły z zalegającej, gęstej wydzieliny. W przypadku, gdy będziesz zwlekać z interwencją, psia choroba się rozwinie w kierunku powstania ropienia lub przetoki.
Psie choroby – kaszel kennelowy
Częstą chorobą u psów jest zapalenie tchawicy i oskrzeli, czyli choroba gorączkowa dotykająca układ oddechowy. Nazywana jest ona również kaszlem kenelowym. To częsta choroba u psa. Objawy towarzyszące zapaleniu tchawicy i oskrzeli są łatwe do rozpoznania, ponieważ czworonóg ma suchy i męczący kaszel. Powoduje on pojawienie się odruchu wymiotnego i krztuszenia się, nawet przy spożyciu niewielkiej ilości pożywienia. Z czasem czworonożny pacjent będzie mieć powiększone migdałki i gorączkę.
Zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli to choroba u psów przenoszona drogą kropelkową, której czas trwania oscyluje w granicy od 7 do 14 dni. Czasem nie wymaga leczenia i ustępuje samoistnie. Jeśli objawy trwają dłużej, wówczas warto zgłosić się do weterynarza z chorym psem.
Zapalenie spojówek u psa
Zapalenie spojówek to choroba psów, która może być spowodowana infekcją bakteryjną oczu lub alergią. Objawia się zaczerwienieniem lub obrzękiem oka i nadmiernym łzawieniem. Oko podrażnia się, kiedy czworonóg np. biega po terenach leśnych i łąkach. Jeśli trawa czy inne zanieczyszczenia dostaną się do spojówek zwierzęcia, może dojść do infekcji. Wymaga ona interwencji lekarza weterynarii, ponieważ taka choroba u psa może spowodować owrzodzenie rogówki.
Nosówka
Jeśli czworonóg zarazi się agresywnym wirusem CDV – Canine Distemper Virus, zapadnie na częstą chorobę u psów, jaką jest nosówka. Po zakażeniu mogą pojawić się niespecyficzne objawy. Jeśli pies jest osowiały, z gorączką, wysiękiem z nosa czy spojówek, rzeczywiście może to wskazywać na zakażenie wirusem nosówki. To silnie zakaźna choroba u psa, dlatego po jej zdiagnozowaniu trzeba odizolować czworonożnego pacjenta i poddać go ścisłej kwarantannie.
Nosówka ma kilka różnych odmian:

oczna;
skórna;
nerwowa;
jelitowo-żołądkowa;
płucna.

Każda z odmian nosówki może przebiegać z nieco innymi objawami. Jeśli będzie to nosówka oczna, to choroba psa idzie w parze z ostrym zapaleniem spojówek. Może dojść też do owrzodzenia rogówki. Natomiast neurologiczna nosówka powoduje upośledzenie umiejętności poruszania się. Pupil może nie trzymać moczu czy cierpieć na porażenie nerwowe kończyn.
Szczenięta powinny być szczepione na nosówkę, by skutecznie zapobiegać zachorowaniu na tę chorobę u psa w przyszłości.
Choroby skóry
Zaczerwienienie, wrzodziejące zmiany, ropna wydzielina czy przesuszenie skóry i utrata sierści wskazują na skórne choroby u psa. Obejmują one nużycę, grzybicę, zapalenie skóry, czy świerzbowca.
Skręt żołądka
Dolegliwości ze strony układu pokarmowego mogą wskazywać na inne choroby psów. Ich objawy uwidaczniają się po spożyciu posiłku. Może dojść na przykład do skrętu żołądka, który daje takie objawy jak:

zadyszka;
torsje;
ślinienie się;
twardy brzuch;
opuchlizna;
bekanie;
przyspieszona akcja serca.

Najczęściej w godzinę po jedzeniu u psów, u których może występować skręt żołądka, pojawiają się takie symptomy. Jeśli zauważasz je u swojego czworonoga, najlepiej nie bagatelizuj ich i udaj się do gabinetu weterynaryjnego. Lekarz zbada psa i sprawdzi, czy rzeczywiście jest to trafna choroba.
Skrętowi żołądka towarzyszyć mogą silne dolegliwości bólowe. Przyczyną takich problemów jest przepełnienie żołądka jedzeniem i gazami. Wówczas ten żołądek może się dosłownie skręcić, a gazy i treść żołądkowa nie mogą z niego trafić do dalszych elementów przewodu pokarmowego. Pies jest osowiały i wyraźnie cierpi. W takiej sytuacji powinien trafić jak najszybciej na stół operacyjny, ponieważ zabieg może być dla niego jedynym ratunkiem.
Rozrost gruczołu krokowego
U mężczyzn dochodzi bardzo często do rozrostu gruczołu krokowego, inaczej prostaty, wraz z wiekiem. Ryzyko rośnie po 45. roku życia. Jednocześnie rozrost gruczołu krokowego jest jedną z często występujących chorób psów – samców niewykastrowanych, po 5. roku życia. Przyczynami problemu są brak kastracji i rozrost odśrodkowy symetryczny miąższu występującego w tym narządzie, w wyniku oddziaływania na niego dihydrotestosteronu.
Objawem choroby psów polegającej na rozroście gruczołu krokowego jest występowanie parcia na kał oraz występowanie krwi w moczu lub ejakulacie zwierzęcia. Dla wykrycia takiej choroby psów, objawy nie wystarczą. Weterynarz z pewnością zleci wykonanie USG, a także biopsji prostaty w celu wykonania badania histopatologicznego. Leczenie takiej psiej choroby polega najczęściej na kastracji.
Ciąża urojona
O ile rozrost gruczołu krokowego to choroba u psów, która dotyczy tylko samców, to u samic może dojść do ciąży urojonej. Właściwie trudno ją klasyfikować jako schorzenie. Objawy są identyczne jak w przypadku rzeczywistej ciąży. Najczęściej pojawiają się one u niekastrowanych suk. Obejmują:

budowanie miejsca do porodu;
powiększenie się brzucha;
powiększenie się sutków;
wystąpienie laktacji.

Objawy ciąży urojonej właściwie nie są groźne dla zdrowia psa, ale kłopotliwe dla właściciela. Można je złagodzić poprzez zapewnienie zwierzęciu dużej aktywności fizycznej. Poza tym należy udać się do weterynarza, jeśli wystąpi laktacja, ponieważ może ona prowadzić do stanu zapalnego.
Dysplazja w obrębie stawu biodrowego
Duże rasy psów są zagrożone występowaniem dysplazji stawu biodrowego, inaczej zwyrodnienia. Najczęściej przyczyną schorzenia jest nadmierne obciążanie stawów; jest to też choroba o podłożu genetycznym. Pies osowiały, niechętny do zabawy, który kołysze się nietypowo podczas chodzenia oraz wykazuje objawy bólowe w trakcie większej aktywności, może cierpieć na dysplazję. By ją zdiagnozować, lekarz weterynarii zleci wykonanie prześwietlenia.
Parwowiroza
Poważną chorobą u psów jest parwowiroza, którą wywołuje parwowirus psi typu 2, określany jako CPV-2. To schorzenie zakaźne, które występuje przede wszystkim u młodych psów. Taka choroba u szczeniąt lub u starszych zwierząt pojawia się, gdy nie zostały jeszcze zaszczepione na takie schorzenie albo mają osłabioną odporność.
Parwowiroza występuje w dwóch odmianach: jelitowej lub sercowej. Najczęściej choroby psów wywołane wirusem parwowiwozy dotyczą jelit i wiążą się z występowaniem objawów ze strony układu pokarmowego. Wśród nich wymienia się:

biegunkę;
zaburzenia łaknienia;
apatię;
wymioty;
spadek masy ciała;
odwodnienie.

Wirus prowadzi do znacznego osłabienia odporności, dlatego czworonóg staje się bardziej podatny na inne choroby u psów, np. wtórne zakażenie bakteryjne.
Borelioza
Psy podczas spacerów często łapią kleszcze, nawet jeśli właściciel wykorzysta specjalne środki ochronne. Te niewielkie pajęczaki powodować mogą przewlekłą, bakteryjną chorobę odkleszczową, czyli boreliozę. Cierpią na nią również ludzie. Jej objawy występują rzadko i mniej więcej po 3 miesiącach od ukąszenia. Niekiedy pojawia się rumień wędrujący. Pies chorujący na boreliozę staje się osowiały, może stracić apetyt i ochotę na spacery czy zabawy. Zdarza się, że ma wysoką gorączkę. Leczenie boreliozy u psów polega na stosowaniu przez długi czas antybiotykoterapii.
Babeszjoza
Nie tylko borelioza może rozwinąć się u czworonoga po ukąszeniu przez kleszcze. Inną jednostką chorobową jest babeszjoza, czyli pasożytnicza choroba u psa. Powoduje ona, że pies traci wigor, jest apatyczny i brakuje mu apetytu. Widoczne są objawy w postaci powiększenia węzłów chłonnych, wymiotów i biegunki. W kale lub w krwi może pojawić się krew. Właściciel może zauważyć u swojego pupila dodatkowo bladość lub zażółcenie błon śluzowych.
Trafne i szybkie rozpoznanie babeszjozy jest bardzo ważne, bo choroba szybko się rozwija. Może nawet prowadzić do śmierci, jeśli nie zostanie w porę rozpoznana, a pies nie będzie leczony.
Wścieklizna
Omawiając choroby psów nie sposób pominąć wścieklizny. Jest to jedno z najgroźniejszych schorzeń dla zwierząt, ale i ich właścicieli. Wściekliznę wywołuje wirus, a do zakażenia może dojść przez kontakt z chorym nosicielem i przez jego ślinę. Ta psia choroba może rozwijać się skrycie przez wiele dni. Jej objawy pojawiają się nawet w 60 dni po zakażeniu. Natomiast jeśli już do tego dojdzie, wściekliznę trudno jest pomylić z innymi chorobami psów. Jej objawy są wyraźne i obejmują:

agresywne zachowanie;
wytrzeszcz oczu;
zapadnięcie szczęki;
incydenty z utratą świadomości;
nadmierne ślinienie się;
połykanie różnych rzeczy, które nie są jadalne;
brak pragnienia.

Wścieklizna jest nieuleczalna. Na szczęście w Polsce jest to psia choroba, która została mocno ograniczona dzięki istniejącemu od ponad 60 lat obowiązkowi szczepienia wszystkich takich zwierząt.
Choroby szczeniąt
Zarobaczenie to jedna z najczęściej występujących chorób szczeniąt. Można jednak wyleczyć małego psa, a dzięki odpowiedniej terapii – zapobiec zarobaczeniu. Wystarczy właściwie regularnie odrobaczanie. Także u dorosłych psów może pojawić się taka konieczność. Pierwsze odrobaczenie powinno mieć miejsce w wieku 6-8 tygodni, a później w 4. i 8. miesiącu życia psa.
O zarobaczeniu dobitnie świadczą spadek wagi, zmiana wyglądu sierści czy wzdęty, wręcz opuchnięty brzuch. W parze z takimi objawami choroby u psa pojawiają się zaparcia lub biegunki, ale i wymioty. Odrobaczanie jest prostym zabiegiem, dlatego warto wybrać się ze szczeniakiem do weterynarza, który zastosuje odpowiednią dla niego kurację.
Podsumowanie
Jak widać, istnieje wiele często występujących chorób u psów. Najczęstsze z nich to infekcje czy zakażenia wirusowe. Regularne i doraźne wizyty w gabinecie weterynaryjnym pomogą w utrzymaniu czworonoga w dobrej kondycji zdrowotnej.