Labradory wykorzystywane są zarówno użytkowo, jak i w typowo towarzyskim celu, jako psy rodzinne. To popularna i rozpoznawalna rasa. Niemal każdy jest w stanie rozpoznać labradora. Waga tych psów budzi natomiast ogromne emocje i może poróżnić nawet znawców rasy. Wśród hodowców i właścicieli rodowodowych labradorów jest mnóstwo sprzecznych opinii.
Historia labradora retrievera
Ta młoda rasa pochodzi z Nowej Fundlandii. Używano ich do pomocy rybakom. Do Europy pierwsze psy trafiły w 1870 roku za sprawą lorda Malmesbury. Lord rozpoczął ich hodowlę w Wielkiej Brytanii, nazywając je błędnie „psami z Labradoru”. Nazwa się przyjęła, a potem dodano drugi człon, który pochodzi od angielskiego słowa to retrieve – „przynosić”.
Dzięki osiągnięciom w próbach pracy labradory szybko rozpowszechniły się wśród polującej szlachty. Brytyjski Kennel Club uznał rasę w 1903 roku jako pierwszy na świecie. Ciekawostką jest, że labradory biszkoptowe i czekoladowe nie były na początku uznane.
Labrador – przyjacielski kanapowiec?
Niektórzy już nie pamiętają, że przyjazne labradory wyhodowano w celu użytkowym. Nie bez znaczenia jest fakt, jaka to była praca. Ścisła wielogodzinna współpraca z człowiekiem wymagająca posłuszeństwa, doskonałej pamięci i węchu oraz świetnej kondycji fizycznej – do tego stworzono labradora. Waga nie powinna utrudniać mu zażywania olbrzymiej ilości ruchu, jaka została wpisana w tę rasę od samego początku. Miłośnicy cięższych okazów przypominają, że labrador powinien być z założenia psem mocnej budowy i stąd ich zamiłowanie do grubszych psów.
Labrador – waga we wzorcu rasy
Wzorce ras psów, wydane przez międzynarodową organizację kynologiczną FCI, zazwyczaj szczegółowo opisują wygląd dorosłych psów i ich temperament. Pies powinien być zwarty, mieć szeroką głowę, dobrze rozwiniętą klatkę piersiową i szerokie lędźwie – o tym mówi wzorzec labradora. Waga docelowa zwierzęcia po osiągnięciu dojrzałości nie została natomiast wskazana! Wiadomo jedynie, że masa ciała nie powinna uniemożliwiać mu pracy, do jakiej był przeznaczony. Otworzyło to drogę do hodowania zupełnie różnie ważących psów w obrębie tej samej rasy.
Wytyczne do wagi labradorów
Amerykańska organizacja kynologiczna AKC w swoim wzorcu labradora określiła maksymalną wagę labradora retrievera na 36 kg dla psa i 32 kg dla suki. Warto wiedzieć, że światowe wystawy psów rasowych opierają się jednak na wzorcach międzynarodowych, gdzie w aspekcie wielkości został wyznaczony tylko wzrost.
Biorąc pod uwagę fakt, że w zdecydowanej większości labradory trzymane są jako psy towarzyszące, najrozsądniej jest kierować się wytycznymi weterynarzy w zakresie prawidłowej sylwetki dla zdrowego psa i skrupulatnie odmierzać dawki karmy.
Podział labradorów
Brak określenia we wzorcu wagi labradora spowodował w dość krótkim czasie wyodrębnienie dwóch linii hodowlanych. W ten sposób powstały olbrzymie różnice już nie tylko między sukami i samcami, co zdarza się niemal w każdej rasie. Waga labradora może spowodować, że ten niby średniej wielkości czworonóg jest już dużym psem!
Wielu miłośników labradorów nie zgadza się z takim podziałem i usiłują powrotnie sprowadzić rasę do jednego typu psa. Różnice, jakie powstały z biegiem lat między typem użytkowym i wystawowym, są jednak tak trudne do uśrednienia, że nie sposób określić wspólnej dla przedstawicieli tej rasy wagi, a spór o to, ile powinien ważyć ten łagodny psiak, wciąż trwa.
Waga labradora a miłość opiekuna
Wydawałoby się, że w dzisiejszych czasach konsekwencje nadwagi są jasne. Oczywiście nie ma oficjalnie wyznaczonej docelowej wagi dorosłego labradora retrievera, ale nie zwalnia to właścicieli z zapobiegania otyłości u zwierzaka. Biorąc pod uwagę wpływ dodatkowych kilogramów na stawy, kręgosłup, czy serce, trudno zrozumieć zaniedbywanie tej kwestii przez opiekunów, błędnie łączących miłość do pupila z ilościami podawanego mu jedzenia.
Każdemu powinno zależeć na jakości i długości życia swojego psa. Tymczasem większość labradorów, trzymanych jako psy rodzinne, to psy po prostu za grube! Decydując się na szczeniaka, odpowiadasz za wychowanie, prawidłowy rozwój oraz życie pupila.
Prawidłowy labrador
Labrador przede wszystkim powinien być psem bardzo aktywnym. Zostało to nawet wpisane do wzorca rasy. Podkreślono to drugi raz, dodając przy opisie zachowania – „bardzo ruchliwy”. Powinno to być głównym kryterium przy wyborze szczenięcia tej rasy. Labradory mogą nie polubić biegania przy rowerze, za to na pewno pokochają wodne aktywności!
Zwykle labradory mają spore skłonności do tycia. Zaleca się, by poświęcić wystarczająco dużo uwagi odpowiedniemu żywieniu i regularnej aktywności fizycznej. W kwestii żywienia najlepiej stosować się do wskazań lekarzy weterynarii oraz tabel wagi psa i odpowiednich do niej dawek umieszczonych na opakowaniach karm.Poza tym pielęgnacja labradora nie jest skomplikowana.
Labradory to bardzo popularne na całym świecie psy. Pracują w służbach mundurowych i ratowniczych, są dogoterapeutami i przewodnikami niewidomych. W ostatnich latach stały się cenionymi psami domowymi. Łagodne usposobienie, niewymagająca w pielęgnacji sierść, różnorodne umaszczenia i łatwość w szkoleniu przysparzają im co roku nowych fanów. Warto jednak wiedzieć, że są to psy żywiołowe, kochające wodę i stworzone do długich godzin pracy z człowiekiem. Systematyczne i aktywne spędzanie razem czasu jest podstawą w prawidłowej opiece nad zwierzakiem, w tym nad wagą labradora.
