Przedstawiamy komplet wiadomości o rasie yorkshire terrier i tłumaczymy, skąd wzięło się określenie york miniaturka i dlaczego psy nie są uznawane za odrębną rasę.
Yorkshire terrier – opis i wzorzec rasy
Rasa yorkshire terrier, potocznie skracana do nazwy york, wywodzi się z XIX-wiecznej Anglii, gdzie psiaki były wykorzystywane… do tępienia myszy i szczurów. Brakuje zapisów potwierdzających, jakie rasy zapoczątkowały krzyżówkę, kynolodzy wskazują jednak na maltańczyki, dandie dinmont teriery, clydesdale teriery i skye teriery. Wzorzec rasy york powstał ostatecznie w 1898 roku na Wyspach Brytyjskich. Przeciętna długość życia rasy to od 13 do 16 lat.
Yorki cieszą się zainteresowaniem głównie ze względu na swój niewielki rozmiar i przywiązanie do człowieka. Popularność rasy wzrosła w ostatnich dekadach, głównie dzięki celebrytkom, takim jak Paris Hilton, która swojego pupila zabierała w torebce na wszelkie głośne medialnie wydarzenia. Niestety sprawiło to, że wiele yorków wylądowało w domach nieodpowiedzialnych właścicieli, traktujących malutkiego pieska jako modne akcesorium, a także przyczyniło się do miniaturyzacji rasy i krzyżowania w celu uzyskania jak najmniejszych osobników bez refleksji na temat ich zdrowia.
Czy istnieje york miniaturka?
Zgodnie z wytycznymi światowych związków kynologicznych, pies york miniaturka nie jest uznawany za odrębną rasę. Miniaturowy piesek jest po prostu drobnym przedstawicielem rasy yorkshire terrier. York miniaturka powstał wskutek krzyżówek hodowlanych małych yorków, aby spełnić rosnący popyt na malutkie pieski.
Wielu hodowców jednak odchodzi od tej praktyki, aby uniknąć schorzeń związanych z nadmierną miniaturyzacją psów. Warto dodać też, że oficjalny wzorzec rasy yorkshire terrier nie wskazuje minimalnych rozmiarów psiaków – za yorka miniaturkę możemy więc uznać każdego psiaka tej rasy, który jest mniejszy niż średnie 15–25 centymetrów. Nie zaleca się jednak rozmnażania najmniejszych osobników.
Wygląd
Yorki są długowłose, o umaszczeniu ciemnym, stalowo-złotym lub srebrno-złotym. Zdarzają się również w pełni czarne yorki, te jednak nie są oficjalnie uznawane we wzorcu rasy. Po urodzeniu szczeniaki są niemal zawsze czarno-złote, sierść jednak wybarwia się w miarę dorastania (średnio pies ma ostateczne umaszczenie około drugiego roku życia). Sierść jest pozbawiona podszerstka, cienka i jedwabista w dotyku. Włosy na tułowiu równomiernie dzieli przedziałek, na głowie zaś układają się w charakterystyczną brodę z wąsami.
Uszy psa są małe, stojące. Średni rozmiar pieska to od 15 do 25 centymetrów w kłębie, waga wzorcowa wynosi do 3,2 kilograma, występują jednak osobniki znacznie powyżej i poniżej takiej masy ciała. York miniaturka może ważyć nawet dwukrotnie mniej, przez co jest dużo delikatniejszy i narażony na urazy.
Charakter
Pomimo małego wzrostu, yorki mają bardzo niezależny i bojowy charakter oraz brawurę typową dla terierów. Bardzo ważne jest więc rozpoczęcie konsekwentnego szkolenia psa już od wieku szczenięcego. Pies musi być nauczony prawidłowego zachowania podczas spaceru, spokojnego chodzenia na smyczy oraz unikania konfliktów z innymi zwierzakami. Czujne i buńczuczne yorki mogą rozpoczynać bójki jeśli nie czują się bezpiecznie – pewność siebie łatwo jednak podbudować wzmocnieniem relacji z właścicielem.
Yorki potrzebują wiele ruchu i bardzo lubią się bawić. Odpowiednia aktywność dla yorka to przede wszystkim zabawy węchowe, rozwijające intelektualnie i stymulujące instynkt łowiecki. Często popełnianym przez właścicieli błędem jest traktowanie pieska, szczególnie yorka miniaturki, jako maskotki — tego typu relacja z psem jest zawsze nieprawidłowa. Każdy pies, bez względu na swój rozmiar, powinien mieć możliwość samodzielnego poznawania świata.
Żywienie
Sposób żywienia yorka powinien być dostosowany do ostatecznej wielkości oraz potrzeb zdrowotnych psa. Jeśli u szczenięcia lub dorosłego yorka pojawiają się alergie pokarmowe, ważne jest przestawienie psa na hipoalergiczne żywienie za pomocą karmy monobiałkowej lub bezzbożowej.
Przy wykluczeniu problemów zdrowotnych, yorki nie wymagają specjalistycznego żywienia – w pełni wystarczająca będzie karma przeznaczona dla psów małych i miniaturowych. Porcja musi być jednak dobrze dobrana do zapotrzebowania energetycznego psa, który pomimo małego rozmiaru ma skłonność do bardzo aktywnego trybu życia. Zadbaj o to, aby karma dla twojego yorka była wysokomięsna oraz zawierała dodatki kwasów tłuszczowych, witamin oraz błonnika pokarmowego.
Pielęgnacja
Najczęstszy problem u yorków stanowią zęby, konieczne jest więc regularne szczotkowanie, aby nie doszło do nadmiernego osadzenia się kamienia nazębnego. Choroby, do których skłonność mają yorki to między innymi:
- wypadająca rzepka kolanowa;
- zapadanie się tchawicy;
- zwężenie się tchawicy;
- problemy z sercem;
- katarakta;
- niezarośnięcie się ciemiączka;
- nadmierne odkładanie się kamienia nazębnego;
- niewypadanie zębów mlecznych.
Zdarzają się również alergie pokarmowe, te jednak zasadniczo łatwo skorygować za pomocą właściwego żywienia.
Sierść
Ważnym elementem dbania o yorki jest właściwa pielęgnacja ich sierści. Ta rośnie u yorków przez całe życie i bez odpowiedniej pielęgnacji szybko pokryje się nieestetycznymi supłami i kołtunami. Włosy na głowie i tułowiu powinny być codziennie rozczesywane, korzystne może być też nakładanie przeznaczonej dla psów odżywki lub olejku.
Aby uniknąć problemów ze wzrokiem, długą sierść w okolicach głowy należy spiąć w kucyk. Konieczne jest też regularne oczyszczanie wydzieliny z oczu, zasychającej w kącikach.
Aby upewnić się, że szata yorka jest odpowiednio pielęgnowana, warto raz na jakiś czas skorzystać z pomocy groomera, który przeprowadzi dłuższy zabieg – kąpiel, regenerację włosów i skrócenie sierści. Jeśli twój york nie jest psem wystawowym, możesz go również ostrzyc. W przypadku psów wystawowych wymagana jest długa szata, którą na co dzień zabezpiecza się specjalnymi papilotami. Zakłada się, że pies powinien odwiedzać groomera przynajmniej raz w miesiącu.
Uwaga: pamiętaj, że yorki nie mają podszerstka, nie są więc chronione przed zimnem – w chłodniejszych miesiącach warto więc zaopatrzyć go w ciepłe ubranko.
Jak wybrać właściwą hodowlę psów yorkshire terrier?
Szukając szczeniaka yorka, koniecznie sprawdź legalność hodowli. Zależnie od związku hodowców, w którym jest ona zarejestrowana, musi spełniać mniej lub bardziej restrykcyjne warunki rozrodu. Związek Kynologiczny w Polsce to jedyna organizacja zrzeszająca hodowców psów, które są uznawane przez międzynarodową organizację FCI. Jeśli nie zależy ci na wielopokoleniowym rodowodzie i nie zamierzasz zabierać swojego psa na wystawy, rozważ adopcję z domu tymczasowego lub schroniska. W ten sposób pomożesz znaleźć psu dom, a sam zyskasz przyjaciela na długie lata.
Ile kosztuje york?
Spodziewaj się wysokiej ceny – szczeniak z metryką, na podstawie której możesz otrzymać rodowód, to koszt rzędu od 3 do 6 tysięcy złotych lub nawet więcej, jeśli rozważasz sprowadzenie pieska z zagranicy. Warto jednak dobrze wybrać hodowlę. Na cenę składają się koszty doboru rodziców, ich badania, opieka nad suczką i odchów szczeniąt.
Jeśli znajdziesz ogłoszenia, które oferują psy określone jako przedstawicieli tej rasy za mniej, z dużym prawdopodobieństwem natknąłeś się na pseudohodowlę nastawioną na szybki zysk. Takie szczenię z niepewnego źródła niekoniecznie wyrośnie na psa o oczekiwanym wyglądzie oraz wielkości. Bądź ostrożny zwłaszcza w przypadku ogłoszeń oferujących yorki miniaturki – profesjonalni hodowcy unikają takiego określenia w stosunku do rasy, która wg wzorca jest już bardzo mała. Jest to natomiast częsty chwyt reklamowy pseudohodowców, chcących przyciągnąć nieświadomego nabywcę.
Yorki pochodzące ze sprawdzonych hodowli cieszą się raczej dobrą kondycją i długowiecznością. Pozbawione problemów genetycznych lub chorób (których oczywiście nie da się ostatecznie przewidzieć) mogą dożyć nawet do 16 lat. Adoptując lub kupując yorka, musisz więc być przygotowany na to, aby zapewnić przyjacielowi długoletnią opiekę.
