Seter angielski

Podstawowe informacje

Seter angielski – inaczej lawerak – to rasa, która została ukształtowana do polowania na wodne i lądowe ptactwo. Obecnie psy te sprawdzają się najlepiej w roli przyjaciół rodziny i towarzyszy na długich spacerach. Wymagają konsekwentnego wychowania i dosyć dużej dozy cierpliwości, jednak poddane odpowiedniemu szkoleniu będą bezproblemowymi i wiernymi towarzyszami przez wiele lat. 

Angielski seter – wygląd

Seter angielski klasyfikowany jest przez FCI do grupy 7 (wyżłów) oraz sekcji 2 (setery, wyżły irlandzkie i brytyjskie). Już na pierwszy rzut oka psy te przyciągają wzrok długą sierścią i stosunkowo wysokim wzrostem. Wysokość w kłębie u suk wynosi od 61 do 65 centymetrów, natomiast u psów jest to przedział od 65 do nawet 68 centymetrów. W stosunku do swojego wzrostu są to jednak psy wyjątkowo lekkie. Ich waga mieści się w przedziale od 20 do 25 kilogramów. 

Setery angielskie występują w bardzo różnej maści. Dopuszczalne są między innymi:

• brązowo–biały (liver belton)
• cytrynowy z białym (lemon belton)
• czarny z białym (blue belton)
• trikolor (blue belton lub liver belton z podpalaniem). 

Sierść seterów angielskich jest krótka w okolicach głowy, u nasady uszu oraz na przednich częściach kończyn. Na pozostałym obszarze ciała powinna pozostawać półdługa i nieco pofalowana. Angielski seter w miesiącach zimowych obrasta gęstym podszerstkiem. 

Uszy położone są stosunkowo nisko i zwisają w okolicach policzków. Na ich końcach znajdują się długie frędzle. Osadzone głęboko oczy powinny być duże i błyszczące. Ogon jest gruby i zwęża się w stronę końcówki. Dzięki pięknej maści, imponującej sierści i proporcjonalnej budowie, psy te uważane są za najbardziej urodziwą odmianę seterów. 

Angielska odmiana setera – charakter

W przypadku rasy seter angielski usposobienie psa jest, obok wyglądu, jedną z jego największych zalet. Psy te cechuje łagodne podejście do ludzi i zwierząt oraz bardzo duża żywiołowość. Stosunkowo łatwo podporządkowują się przewodnikowi, dlatego ich szkolenia są zazwyczaj bardzo efektywne. Powinieneś jednak pamiętać, aby rozpoczynać je stosunkowo wcześnie. Setery angielskie są żywiołowe i mają duży temperament, dlatego potrzebują jasno wyznaczonych granic i zasad. 

Seter angielski ma bardzo dużo energii do spacerów i zabawy, a przy tym jest delikatny i łagodny. Właśnie dlatego jest wprost wymarzonym psem dla rodzin z dziećmi. Warto jednak pamiętać, o tym, że przyjazne podejście do obcych raczej dyskwalifikuje tę rasę w roli potencjalnych psów stróżujących.

Angielska odmiana setera wyróżnia się bardzo silnym instynktem myśliwskim, dlatego psy te mają tendencję do wchodzenia w pogoń za uciekającym obiektem. Może to być kot, biegnące dziecko, czy rower, dlatego bardzo ważne jest wdrożenie jak najwcześniej szkolenia z posłuszeństwa. Ponieważ instynkt tych zwierząt jest bardzo silny, nawet te najbardziej ułożone powinny być trzymane na smyczy w miejscach o dużym natężeniu ruchu.

Setery angielskie są bardzo energiczne, dlatego potrzebują dużej dawki ruchu. Krótkie spacery zdecydowanie im nie wystarczą, dlatego nawet w domu z ogrodem będą czuły się źle bez dodatkowej aktywności na terenach zielonych. Powinieneś zapewnić temu psu możliwość biegania luzem z dala od zgiełku miasta przynajmniej przez godzinę dziennie.

Zrównoważone, niewykazujące agresji oraz bardzo inteligentne setery angielskie szybko odpowiadają na szkolenie i chętnie uczą się nowych sztuczek. Szkolenie warto rozpoczynać tuż po tym, jak szczeniak pojawi się w naszym domu. Psy tej rasy raczej nie wykazują skłonności do niszczenia, jednak pozostawione same sobie bez odpowiednich bodźców i koniecznej dawki aktywności mogą popadać we frustrację, która zazwyczaj dotkliwie odbija się na domowym wyposażeniu. 

Seter angielski – zdrowie

Tak jak większość ras myśliwskich wykorzystywanych do polowań, seter angielski cieszy się stosunkowo dobrym zdrowiem i jest psem długowiecznym. Średnia wieku psów tej rasy wynosi 12 lat, jednak niektóre osobniki dożywają nawet 14. roku życia. Co istotne, ta odmiana setera angielskiego bardzo długo zachowuje zarówno młodzieńczy wygląd, jak i chęć do zabawy. 

Czy jednak oznacza to, że psy tej rasy są całkowicie odporne na choroby? Oczywiście nie. Wiszące uszy mogą wzmagać skłonność do infekcji w ich zakresie, w tym do zapalenia ucha. Niektóre osobniki cierpią także na zapalenie trzeciej powieki, głuchotę oraz atopowe zapalenie skóry (AZS). Niekiedy przydarza się także dysplazja stawów biodrowych. 

Angielski seter – pielęgnacja

Półdługa i falcująca sierść może sprawiać wrażenie, że angielska odmiana setera wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Nic bardziej mylnego. Sierść tych psów nie ma dużej skłonności do kołtunienia i nie wymaga w zasadzie żadnej aktywności poza regularnym czesaniem i okresową kąpielą. 

Seter angielski może wymagać bardziej intensywnego szczotkowania w okresie linienia. Po długich spacerach w lesie psa należy także dokładnie oczyszczać z błota, fragmentów liści a nawet gałęzi, które mogą wplątywać się w jego sierść. 

Tak jak w przypadku wszystkich psów z wiszącymi uszami angielski seter także wymaga wzmożonych kontroli tego obszaru. Zbierająca się po wewnętrznej stronie uszu wydzielina jest zjawiskiem fizjologicznym, dlatego nie należy jej usuwać. Dopiero zmiana koloru lub znaczne wzmożenie jej występowania są czymś, co powinno zwrócić twoją uwagę. 

Seter angielski – hodowla

Tak jak w przypadku wszystkich innych rasowych psów setery angielskie także powinny pochodzić z dobrych hodowli zrzeszonych w Związku Kynologicznym w Polsce. Założony w 1938 roku ZkWP jest jedyną organizacją w naszym kraju działającą pod auspicjami FCI. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna jest instytucją, która dopuszcza światowy przepływ rodowodów. Masz więc pewność, że wybrany przez ciebie szczeniak wyrośnie na psa zgodnego ze wzorcem rasy – zarówno pod względem wyglądu, jak i charakteru. 

Hodowlę warto wybrać z wyprzedzeniem, ponieważ na miot w wielu przypadkach trzeba trochę zaczekać. Nie bój się wizyty na miejscu i zadawania hodowcy pytań o wyniki badań rodziców twojego przyszłego szczeniaka. Także wszystkie wątpliwości dotyczące zachowania psa, jego charakteru i potrzeb powinny być rozwiane. Jeżeli hodowca unika kontaktu i nie chce odpowiadać na pytania, a także odmawia wizyty na miejscu – rozejrzyj się lepiej za kimś innym.

Seter angielski – cena

Seter angielski to przedstawiciel rasy, która w naszym kraju ciągle jest stosunkowo mało popularna. Hodowli jest niewiele, a szczeniaki przychodzą na świat tylko raz na jakiś czas. Właśnie dlatego cena za psa z rodowodem FCI jest dosyć wysoka. Musisz przygotować się na wydatek rzędu nawet 7 000 złotych. Wszystkie ogłoszenia, w których szczeniaki proponowane są za kilkaset złotych, powinny wzbudzać twoją czujność. 

Angielska odmiana setera – historia rasy

Seter angielski należy do grupy wyżłów brytyjskich, która z kolei uznawana jest za jedną z najstarszych. Najprawdopodobniej wywodzą się one od psów, które pojawiły się na terenach celtyckich, czyli brytyjskich, irlandzkich, szkockich a także francuskich i niderlandzkich. Najprawdopodobniej już we wczesnym średniowieczu towarzyszyły sokolnikom na polowaniach. 

Bezpośrednim przodkiem rasy jest setting spaniel, wykorzystywany do polowania na ptactwo wodne i lądowe. Nazwa seter odnosi się do angielskiego sformułowania „to set”, które w wolnym tłumaczeniu oznacza „ustawienie”. Psy te wskazywały bowiem obecność zwierzyny poprzez zastyganie w miejscu i wskazywanie na obszar, w którym się znajdowała. 

Za ojca rasy uznawany jest Edward Laverack, który w latach osiemdziesiątych XIX wieku za pomocą odpowiedniej selekcji stworzył wzorzec setera angielskiego, który bardzo zbliżony jest do współczesnego wizerunku tego psa. W naszym kraju setery angielskie pojawiły się w dwudziestoleciu międzywojennym. Wówczas używane były do polowań. Kiedy w okresie powojennym popularność tego typu aktywności spadła, psów tej rasy pojawiało się coraz mniej. Dopiero w ostatnich latach zainteresowanie nimi znowu wzrasta. 

Angielski seter – dla kogo?

Seter angielski jest psem aktywnym i delikatnym, o bardzo przyjaznym usposobieniu. Będzie więc doskonałym towarzyszem dla dorastających dzieci. Psy tej rasy świetnie dogadują się z przedstawicielami swojego gatunku. Potrzebują jednak odpowiedniej socjalizacji i okresowych spacerów równoległych z innymi psami. 

Wychowywane od szczeniaka z kotami mogą być dla nich odpowiednim towarzystwem. Warto jednak pamiętać o mocnym instynkcie łowieckim, który może czasami skłaniać setery do traktowania kotów jak potencjalnych ofiar. Jeżeli pies na widok mniejszego zwierzaka zastyga w miejscu, jest to sygnał do odciągnięcia jego uwagi. Pod żadnym pozorem nie można wzmacniać takich zachowań. Przy odpowiednim szkoleniu nie ma przeciwwskazań do trzymania seterów angielskich razem z innymi zwierzętami. 

Psy tej rasy nie powinny być trzymane w blokach. Źle znoszą zamknięcie na małej przestrzeni i potrzebują długich spacerów na łonie natury. Właśnie dlatego najlepiej odnajdą się na wsi w okolicach lasu i terenów zielonych. 

Seter angielski – ciekawostki

• Przodkiem setera angielskiego jest setting spaniel.
• Cętkowaną sierść tego psa opisuje się określeniem “belton” – w istocie jest to nazwa wsi w Northhumberland.

Angielska odmiana setera to rasa, której popularność w naszym kraju wzrasta, chociaż nadal jest ona stosunkowo nieduża. Są to psy inteligentne, przyjazne i bardzo zrównoważone. Przywiązują się do przewodnika i potrzebują dużej dawki fizycznej aktywności. Właśnie dlatego najlepiej odnajdują się w rodzinach z dziećmi, które zamieszkują wsie lub dalekie przedmieścia. Chociaż łatwe w wychowaniu, potrzebują wyraźnych granic i dużej dawki cierpliwości. Ze względu na silny instynkt łowiecki nie wolno zaniedbywać ich szkolenia, które powinno się zacząć już w drugim miesiącu życia szczeniaka.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 2/28.10.2009, https://www.zkwp.pl/wzorce/2.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 28.07.2009.