Pointer

Pointery to psy bardzo cenione w środowisku myśliwych. Słyną z dużego temperamentu i doskonałego węchu. Ich ojczyzną jest Anglia, jednak szacuje się, że przodkowie tych psów przybyli z Półwyspu Iberyjskiego, gdzie słynęli z polowań – szczególnie na ptaki. Pointer angielski będzie doskonałym towarzyszem dla bardzo aktywnej rodziny. 

Podstawowe informacje

Pointer angielski – wygląd i klasyfikacja

English pointer klasyfikowany jest przez FCI do grupy wyżłów. To średniej wielkości pies, którego wysokość w kłębie wynosi od 61 do 69 centymetrów – w zależności od płci i cech osobniczych. Samce ważą zazwyczaj od 18 do 34 kilogramów, a samice są nieco lżejsze. 

To harmonijnie zbudowane i szczupłe zwierzęta, które sprawiają wrażenie smukłych, ale jednocześnie silnych. Czaszka jest umiarkowanie szeroka z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym i wyraźnym stopem. Uszy o cienkiej skórze osadzone są dosyć wysoko. Nos ciemny, może przybierać jaśniejsze odcienie w zależności od maści. 

Pointer angielski jest psem o krótkim włosiu, które jest równomiernie rozmieszczone na ciele, mocne i idealnie gładkie. Połysk powinien być wyraźnie widoczny. Dopuszczalne maści to:

• cytrynowo–białe
• pomarańczowo–białe
• brązowo–białe
• czarno–białe

Wzorzec dopuszcza także jednolite barwy oraz maść w wersji tricolor. 

Pointer – charakter i szkolenie

Pointer to rasa psów myśliwskich i użytkowych, dlatego z natury nastawiony jest na pracę. Uwielbia wykonywać zadania, bardzo dobrze odnajduje się w psich sportach – na przykład agility. 

Pierwotnie dosyć temperamentny, z biegiem czasu (i domieszką krwi setera) stał się świetnym psem towarzyszącym, który jednak potrzebuje dużej ilości ruchu. Jego żywiołem jest las i otwarta przestrzeń. Poddany odpowiedniej dawce aktywności i nauczony wyciszania się, w domu głównie odpoczywa. Wzorzec rasy wyklucza agresję. Wobec dzieci jest czuły i bardzo delikatny.

Psy tej rasy są niezwykle inteligentne i bardzo dobrze radzą sobie na szkoleniach. Cechuje je jednak duża wrażliwość, dlatego wszelkie formy przemocy (także tej psychicznej) sprawiają, że zamykają się w sobie i nie chcą współpracować z opiekunem. Stawianie przed psem nowych zadań i nagradzanie za ich wykonywanie przynosi zazwyczaj doskonałe efekty. 

Zdrowie rasy pointer

Tak jak większość myśliwskich psów użytkowych, pointery angielskie są rasą stosunkowo zdrową i odporną. Ze względu na swoje rozmiary oraz budowę klatki piersiowej narażone są na skręt żołądka, oraz dysplazję stawów biodrowych. Podczas poszukiwania hodowli warto więc kierować się opiniami miłośników rasy i wybierać taką, w której psom wykonywane są prześwietlenia. 

Pointery narażone są także na postępujący zanik siatkówki (PRA) oraz różnego rodzaju problemy z alergiami skórnymi. Schorzenia te zdarzają się jednak bardzo sporadycznie i przy dobrym planie hodowlanym psy tej rasy zazwyczaj są zdrowe i długowieczne. Średnia długość życia pointera to 13 lat. 

Pointer – pielęgnacja

Krótka sierść sprawia, że pointer nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Psy te muszą być regularnie czesane, szczególnie w okresie linienia, jednak wystarczy do tego prosta gumowa szczotka. Pozwoli to na usunięcie martwych włosów i ograniczenie ilości sierści w domu. Kąpiele zalecane są sporadycznie, kiedy pies ich potrzebuje. Najczęściej po polowaniu lub długim spacerze w lesie. 

Pointer angielski – hodowla

Chociaż pointery są psami użytkowymi, mają swoich wiernych fanów także poza kręgiem myśliwych. Właśnie dlatego znalezienie hodowli, w której regularnie przychodzą na świat mioty, nie powinno być trudne. 

Pamiętaj jednak, aby upewnić się, że hodowla, z którą współpracujesz, jest zrzeszona w ZKwP. Związek Kynologiczny w Polsce jest jedyną organizacją w naszym kraju, która działa pod auspicjami FCI. Oznacza to, że wydawane psy są zgodne z międzynarodowym wzorcem rasy zarówno pod kątem wyglądu, jak i charakteru. Nawet najzdrowsze rasa pod wpływem działań pseudohodowców może zostać zdegradowana, a psy – cierpieć na różne schorzenia. 

Pointer – cena

Obecnie szczenięta rasy pointer to wydatek około 6 000 złotych. Wiele zależy od indywidualnych predyspozycji psów oraz renomy hodowli. W każdej z nich ceny ustalane są bowiem indywidualnie. 

Pointer – historia rasy

Pointer to rasa, która została zarejestrowana pod patronatem Wielkiej Brytanii. Kynolodzy jednak podejrzewają, że jej przodkowie pochodzą z Półwyspu Iberyjskiego, skąd dotarli na Wyspy Brytyjskie w okolicach XVIII wieku, po zakończeniu wojny sukcesyjnej. Psy pochodzące z Hiszpanii były masywne i ciężkie, dlatego Brytyjczycy zaczęli krzyżować je z miejscowymi rasami, między innymi greyhoundami.

Z początku pointer używany był do tropienia zajęcy, jednak jego przeznaczeniem szybko stały się ptaki. Zadaniem tego psa było przemierzanie bardzo dużych terenów i wskazywanie na ukrywającą się w szuwarach zwierzynę. Słowo „pointer” w wolnym tłumaczeniu z języka angielskiego oznacza tego, który wskazuje. Faktycznie, podczas polowania pies przyjmuje charakterystyczną pozę – z jedną łapą uniesioną do góry pyskiem wskazuje znajdującą się w lesie zwierzynę. 

W XIX wieku pointery były cenione także na kontynencie europejskim, gdzie funkcjonowało wiele dużych hodowli. Wysiłki kierowano na stworzenie doskonałych psów myśliwskich, które będą także odpowiednie do towarzystwa. Wojna w dużej mierze zniweczyła te plany, jednak na szczęście w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych rasa przetrwała bez dużego uszczerbku na liczebności. 

Do Polski pointery trafiły już w XIX wieku, gdzie były pupilami polującej arystokracji. II wojna światowa sprawiła, że rasa ta praktycznie zniknęła z naszych ziem. Do dzisiaj pointer angielski jest rasą rzadko spotykaną, która trwa głównie dzięki tradycjom myśliwskim. Psy te mają jednak grupę swoich miłośników, którzy są dobrze świadomi jej specyficznych potrzeb. 

Pointer – dla kogo?

Jeżeli zastanawiasz się, czy pointer jest psem odpowiednim wyłącznie dla myśliwego, możesz odetchnąć z ulgą. Dzięki wieloletnim wysiłkom hodowców psy te sprawdzają się dobrze również w roli towarzyszy rodziny. Mają jednak konkretne potrzeby, którym trzeba sprostać.

Pointer w żadnym wypadku nie nadaje się na psa kanapowego. Rasa ta potrzebuje bardzo dużej dawki aktywności – zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Nastawione na pracę pointery są bardzo ambitne i uwielbiają mierzyć się ze stawianymi przed nimi zadaniami. Różnego rodzaju urozmaicenia spacerów, takie jak gry węchowe, powinny więc stać się ich codziennością. Spacer najlepiej odbywać w okolicach lasów i łąk. Pointer nie jest mieszczuchem i zdecydowanie lepiej czuje się na wsi, w okolicach terenów zielonych. 

Pointer dobrze dogaduje się z innymi psami, jest także czuły dla dzieci. Warto jednak zaznaczyć, że psy tej rasy nie lubią zbyt gwałtownych ruchów ani głośnych dźwięków, dlatego będą dobrymi towarzyszami raczej dla starszych dzieci. Przy maluchach mogą bowiem czuć się niekomfortowo. Pointery mogą mieszkać w jednym domu z kotami, jeżeli zostanie odpowiednio przeprowadzona socjalizacja w ich obecności. Niestety, mniejsze zwierzęta mogą być przez nie traktowane jako potencjalna zdobycz, dlatego zawsze należy mieć oczy dookoła głowy. 

Pointer najlepiej czuje się w domu na wsi w rodzinie myśliwego lub bardzo aktywnej rodziny, która często wyprawia się na dalekie wycieczki. Uznawany jest za doskonałego psa do chodzenia po górach. 

Pointer – ciekawostki

• Pointer angielski jest w stanie wyczuć zapach kuropatwy z odległości 500 metrów.
• Urodzona w 1937 roku pointerka Judy była maskotką brytyjskiej marynarki wojennej. W czasie II wojny światowej wraz z załogą dostała się do niewoli i otrzymała status jeńca wojennego.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 1, 15.05.2012/PL (data polskiego tłumaczenia), https://www.zkwp.pl/wzorce/1.pdf, tłumaczenie: Agnieszka Wykner, data publikacji obowiązującego wzorca: 28.07.2009.