Podstawowe informacje o pekińczyku
Ogólny wygląd | lwi, z czujnym i inteligentnym wyrazem; mały, harmonijny, umiarkowanie przysadzisty z wielką godnością i klasą |
Rozmiar | wysokość w kłębie: ok. 20 cm; masa ciała: suki do 5,4 kg, psy do 5 kg |
Szata | sierść: długi włos okrywowy, gęsty podszerstek; maść: dowolna z wyłączeniem albinotycznej i wątrobianej; dopuszczalne równo rozmieszczone łaty |
Długość życia | 12–15 lat |
Charakter | odważny, powściągliwy, lojalny, wierny |
Pochodzenie | Chiny; patronat rasy: Wielka Brytania |
Użytkowość | pies do towarzystwa |
Klasyfikacja FCI | grupa 9 (psy ozdobne i do towarzystwa), sekcja 8 (chin japoński i pekińczyk); nie podlega próbom pracy |
Psa pekińczyka trudno pomylić z jakąkolwiek inną rasą. Jego ciało jest zwarte i mocne o masywnym kośćcu oraz krótkiej szyi. Grzbiet jest prosty z szeroką klatką piersiową, a ogon wysoko osadzony i lekko zwinięty. Nie są to jedyne cechy istotne w charakterystyce pekińczyka:
- mają bardzo długą i gęstą dwuwarstwową szatę. Włos okrywowy jest prosty i nieco szorstki w dotyku a podszerstek – bardzo obfity;
- najkrótsze włosy znajdują się na pyszczku, dokoła którego rosną długie włosy – tworzą one kryzę wokół szyi, która przypomina grzywę i upodabnia tego małego psa do lwa;
- wzorzec rasy dopuszcza praktycznie wszystkie kolory i umaszczenia poza wątrobianym – bardzo ceniony jest pekińczyk czarny i płowy;
- wysokość w kłębie nie została określona we wzorcu, jednak zwierzaki te mierzą zazwyczaj od 15 do 25 centymetrów;
- najbardziej charakterystycznym elementem wyglądu psa jest jednak jego głowa – dosyć duża w stosunku do ciała, płaska, szersza niż wyższa, o kufie skróconej do tego stopnia, że znajduje się ona pomiędzy oczami;
- same oczy są okrągłe, ciemne i lekko wypukłe (bardzo mocny wytrzeszcz gałki ocznej u psa uznawany jest za poważną wadę);
- nos ma otwarte nozdrza, a pyszczek wyróżnia się lekkim przodozgryzem – zęby nie mogą być widoczne przy zamkniętym pysku;
- uszy w kształcie serca.
Jaki charakter mają pekińczyki?
Czy charakter pekińczyka czyni z niego dobrego towarzysza? Ze względu na swoje rozmiary może być na pierwszy rzut oka potraktowany jako sympatyczny i bezproblemowy kanapowy pupil. Pomimo niewielkiego ciała jest to prawdziwie królewski, dumny i odważny pies. Pekińczyk może być silny i bardzo niezależny.
Jaki temperament mają psy rasy pekińczyk?
Charakter pekińczyka jest bardzo specyficzny. Pieski cenią się wygodę i lubią być w centrum zainteresowania. Wrażliwość i duma sprawiają, że czworonogi nawet szybkie zbieranie się do wyjścia mogą zinterpretować jako poważną zniewagę. Samotność nie jest ich żywiołem. Wprawdzie nie są fanami zabawy ani regularnych pieszczot, jednak muszą mieć pewność, że opiekun jest w pobliżu. Wiedzą wtedy, że może spełnić ich potrzeby i dawać im to, czego sobie zażyczą. Musimy więc przychylić się do opinii o pekińczyku jako rozkapryszonym czworonogu.
Cechy idealnego właściciela dla pekińczyka
Z powyższej charakterystyki pekińczyka wynika, że nie jest to pies dla każdego. Idealny opiekun powinien:
- mieć czas dla swojego psa;
- zapewnić mu wygodę;
- zapewnić spokój, którego potrzebuje;
- wykazywać cierpliwość.
Pekińczyk – poziom aktywności i potrzeby ćwiczeń
Poziom aktywności pekińczyka nie jest zbyt wysoki. Oczywiście, nie jest to pretekst do zamknięcia psa w czterech ścianach. Spacery są mu potrzebne, powinny jednak odbywać się w równym i spokojnym tempie i nie być za długie. Skrócona kufa i płaska czaszka sprawiają, że pies ten ma tendencję do zadyszek. Nie powinien się forsować. Pekińczyk nie jest stworzony do biegania ani aportowania. Wszystkie te cechy sprawiają, że będzie to wręcz idealny towarzysz dla osoby starszej.
Pekińczyk – interakcja z ludźmi i innymi zwierzętami
Rasa psa pekińczyk nie nadaje się dla każdego. Pomimo swoich kompaktowych rozmiarów raczej nie uchodzi za szczególnie serdecznego, czy skłonnego do zabawy. Nie przepada za dziećmi i z reguły ich unika. Potrzebuje przewidywalnego i spokojnego otoczenia, w którym będzie miał szansę obserwować toczące się życie z miękkiego legowiska.
Z przedstawionych informacji o rasie pekińczyk wynika, że to psy domowe, które pod żadnym pozorem nie powinny być trzymane w budzie ani kojcu. Ich opiekun powinien także wiedzieć, że wymagają dosyć intensywnej pielęgnacji i źle znoszą samotność. Raczej nie będą dobrym wyborem dla zapracowanej osoby. Mogą też nie akceptować innych zwierząt – potrzebują socjalizacji.
Jakie są metody treningowe dopasowane do pekińczyka?
Jak trenować psa rasy pekińczyk? Psiaki mogą nie wykazywać chęci do współpracy, więc wiele osób odpuszcza pracę z nimi. Nie jest to dobre rozwiązanie. Pies powinien poznać przynajmniej podstawowe zasady posłuszeństwa i opanować przywołanie. Sztuczki i wymyślne triki nie muszą być elementem nauki, jednak pekińczyk całkowicie pozostawiony sam sobie szybko zacznie robić to, co mu się żywnie podoba.
Szkolenie tego psa musisz przeprowadzać umiejętnie i odpowiednio motywować zwierzaka. Najlepiej w tym celu sprawdzają się wszelkiego rodzaju smaczki, ponieważ są to niepoprawne żarłoki. Jeśli kwestia tego, jak trenować psa rasy pekińczyk stanie się problematyczna, warto poprosić o pomoc specjalistę.
Jak dbać o zdrowie pekińczyka?
Pekińczyk potrzebuje dużo troski oraz umiejętnej pielęgnacji. Psiaki mają bowiem wymagającą sierść, ale też zmagają się z problemami zdrowotnymi. Przed zakupem sprawdź, jakie są najczęstsze choroby rasy pekińczyk.
Jakie są najczęściej występujące choroby u pekińczyka?
Jeśli mówimy o najczęstszych chorobach rasy pekińczyk, to bywają one tożsame z dolegliwościami innych małych psów ras brachycefalicznych:
- choroby oczu (wypadanie gałki ocznej, owrzodzenie rogówki);
- spłaszczona, krótka kufa jest przyczyną problemów z oddychaniem;
- wodogłowie;
- wady serca;
- rozszczep podniebienia;
- problemy z porodem u suk;
- kamienie moczowe.
Od Redakcji
Pekińczyki to psy, których rozród jest wyjątkowo trudny. Samce mają trudności z kryciem, a duże głowy szczeniąt sprawiają, że większość porodów kończy się cesarskim cięciem. Rozmnażanie psów tej rasy wymaga więc bardzo dużej wiedzy i doświadczenia. Jeżeli zdecydujesz się na psa tej rasy, koniecznie wybieraj tylko doświadczone i sprawdzone hodowle.
Dieta i żywienie – jak dopasować do pekińczyka?
Waga pekińczyka wynosi około 5 kilogramów, ale trzeba uważać, ponieważ pieski przepadają za pysznościami. Ważne jest unikanie pokarmów zbyt tłustych oraz tych, które mogą wywołać alergie. Karmy suche, specjalnie przeznaczone dla małych ras, są zazwyczaj dobrym wyborem, zapewniając odpowiednią ilość białka i tłuszczu. Psiaki mają wrażliwy układ pokarmowy, więc warto konsultować dietę z weterynarzem. Regularne, małe porcje pomagają utrzymać optymalną wagę pekińczyka.
Jak pielęgnować psy rasy pekińczyk?
Z wcześniejszych informacji o rasie pekińczyk wynika, że psiaki potrzebują odpowiedniej pielęgnacji:
- sierść pekińczyka ma tendencję do kołtunienia i brudzenia, dlatego czworonogi potrzebują czesania i regularnych kąpieli;
- uwagi wymaga także pyszczek, który przez skróconą budowę ma tendencję do zatrzymywania śliny i wydzielin z nosa, można go przecierać zwykłą chusteczką higieniczną lub wybrać nawilżane chusteczki dla niemowląt;
- oczy należy czyścić ze zbierającej się w kącikach ropy;
- ważne jest dbanie o czystość jego narządów płciowych – mowa tu zarówno o psach, jak i suczkach. Niestety, specyficzna budowa ciała sprawia, że pies nie może robić tego sam.
Wprowadzenie szczeniaka rasy pekińczyk do nowego domu
Przy wprowadzeniu szczeniaka pekińczyka do nowego domu ważne jest zapewnienie mu bezpiecznego i spokojnego otoczenia. Należy przygotować miejsce do spania, miski na wodę i jedzenie oraz zabawki. Psiaka należy zabrać do weterynarza, by skontrolować stan jego zdrowia. Cierpliwość i konsekwencja w szkoleniu pomogą szczeniakowi szybko zaaklimatyzować się w nowym otoczeniu.
Historia i pochodzenie rasy pekińczyk
Historia pekińczyka jest długa i ciekawa. To jedna z najstarszych ras, która pochodzi z Chin (ojczyzna jest prawdopodobnie Tybet). Dzieje tej rasy rozpoczynają się 2 tysiące lat p.n.e. Kynolodzy są zdania, że to właśnie wtedy pieski w tym typie trafiły z Mandżurii do Chin.
Pochodzenie i rozwój rasy pekińczyk
Czworonogi tej rasy miały ścisłe związki z filozofią buddyjską. Łączono je z mitycznymi psami-lwami, które zjawiały się i stawały w obronie Buddy, kiedy groziło mu niebezpieczeństwo. W czasach, kiedy psy te pojawiły się na dworach chińskich cesarzy, to właśnie buddyzm był tam obowiązującą religią. Z informacji o rasie pekińczyk wynika, że przez wieki były psami zarezerwowanymi wyłącznie dla rodziny cesarskiej i jej najbliższych przyjaciół. Żyły w luksusie i były otaczane bardzo troskliwą opieką.
Był kategoryczny zakaz wywożenia ich za granicę, dlatego pierwsze pieski trafiły do Europy dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Stało się to za sprawą wygranej przez Brytyjczyków wojny opiumowej. W 1860 r. kilka psiaków przewieziono do Anglii i podarowano królowej Wiktorii.
Obecność rasy pekińczyk w Polsce
W Polsce historia pekińczyka sięga lat 20. XX wieku. Jako jedna z niewielu ras szczęśliwie przetrwały II wojnę światową i już w latach 40. aktywnie uczestniczyły w wystawach. Ich popularność w naszym kraju rosła i spadała w zależności od momentu w historii. Ostatni duży wzrost popularności tych psów miał miejsce na początku XXI wieku.
Ciekawe fakty i rekordy rasy pekińczyk
Może się wydawać, że ten mały piesek jest świetnie znany. Sprawdź jednak, czego nie wiesz o rasie pekińczyk.
Znane osobistości i historie związane z rasą pekińczyk
- Ciekawostką jest fakt, że w przeciwieństwie do większości ras i gatunków zwierząt u pekińczyków to samice są większe i masywniejsze od samców;
- Wielką ich miłośniczką była ostatnia chińska cesarzowa Tsu-Hi, która w napisanym przez siebie poemacie pozostawiła instrukcje, jak opiekować się tymi psami w chorobie, czym je karmić i jak o nie dbać.
- Ze względu na popularność wśród światowych elit są jednymi z najczęściej malowanych i rzeźbionych ras psów na świecie. Ich podobizny można znaleźć w dziełach kultury Chin i Europy.
- Suczkę rasy pekińczyk o imieniu Looty miała na swoim dworze królowa Wiktoria. Piesek został uwieczniony na jednym z obrazów Landseera. Piesek został zrabowany przez Brytyjczyków podczas szturmu na Pałac Letni. Ze wszystkich psów w pałacu ocalało tylko pięć, ponieważ cesarzowa kazała otruć je, aby nie dostały się w ręce wroga.
Jaką rolę odgrywają psy rasy pekińczyk w pracy i służbie?
Psiaki są zbyt uparte i za bardzo lubią postawić na swoim, by sprawdzały się w innej roli niż towarzysząca. Zresztą ich niewielkie gabaryty nie pozwalają na zatrudnienie ich w pracy lub służbie.
Najczęściej zadawane pytania
Ile kosztuje pies rasy pekińczyk?
To psy trudne w rozmnażaniu, a przez to niełatwe także w hodowli, co wpływa na cenę pekińczyka. Nie jest ona jednak tak wysoka, jak bywa to w przypadku bardziej popularnych małych ras. Ile kosztuje pekińczyk? Szczeniak z rodowodem FCI to średni koszt 4-5,5 tys. zł. Pieski są podatne na choroby wynikające z niewielkich rozmiarów i budowy pyszczka. Nie radzimy więc kupować ich z niepewnych źródeł, ponieważ takie hodowle nie dbają o dobrostan zwierząt.
Jak długo żyją psy rasy pekińczyk?
Ile lat żyje pekińczyk? To pytanie zadaje sobie każdy opiekun, który jest przywiązany do pupila. Średnia długość życia pekińczyka wynosi zazwyczaj od 12 do 15 lat. Długowieczność tych psów zależy od wielu czynników, w tym od genetyki, diety, opieki zdrowotnej i ogólnego stylu życia. Regularne wizyty u weterynarza, zbilansowana dieta oraz dbałość o aktywność fizyczną mogą przyczynić się do dłuższego i zdrowszego życia psiaków.
Czy rasa pekińczyk jest łatwa do szkolenia?
Czy rasa pekińczyk jest łatwa do szkolenia? Pekińczyki mogą być nieco uparte, co czasem utrudnia proces tresury. Chociaż są inteligentne, ich niezależny charakter wymaga cierpliwości i konsekwencji ze strony właściciela. Najlepsze wyniki przynosi szkolenie oparte na pozytywnym wzmocnieniu i delikatnym podejściu. Regularne, krótkie sesje szkoleniowe, dostosowane do ich temperamentu, mogą skutecznie nauczyć pekińczyka podstawowych komend i zachowań.
Czy pekińczyk jest odpowiedni dla osób mieszkających w mieszkaniu?
W przypadku ras małych, jak pekińczyk, życie w małej przestrzeni nie powinno stanowić problemu. Psiakowi zależy przede wszystkim na wygodzie i odpowiedniej opiece, ma dosyć niewielki poziom aktywności. Oczywiście mieszkanie z pekińczykiem w mieszkaniu wymaga zapewnienia odpowiedniej dawki ruchu oraz nauczenia ciszy. Jak wspomniano wcześniej, psy nie lubią samotności, więc powinny mieć towarzystwo.
Bibliografia
Wzorzec FCI nr 207/05.06.2009, https://www.zkwp.pl/wzorce/207.pdf, wersja polska: lipiec 2011, data publikacji obowiązującego wzorca: 26.03.2009.