Nagi pies peruwiański na pierwszy rzut oka wydaje się rasą, w której geny ingerowali kynolodzy. Tymczasem, ku zaskoczeniu wielu osób, jest to jedna z najstarszych ras na świecie. Prawdopodobnie pojawiła się w Ameryce Północnej jeszcze przed Inkami. Jak wygląda czworonóg rodem z Peru? Jaki ma charakter? Czy dotykają go jakiekolwiek poważniejsze schorzenia? Ile kosztuje? Poznaj go bliżej i sprawdź, czy warto zastanowić się nad wyborem takiego zwierzaka!

Podstawowe informacje

Rozmiarwysokość w kłębie: odmiana mini od 25 do 40 cm, średnia od 40 do 50 cm, duża od 50 do 65 cm;
masa ciała: odmiana mini od 4 do 8 kg, średnia od 8 do 12 kg, duża od 12 do 25 kg
Szatasierść: odmiana bezwłosa naga, ze śladowymi ilościami włosów na łapach i ogonie; odmiana owłosiona z krótkim włosem;
maść: od czarnego do szarego, ciemnobrązowego, po blond; kolory jednolite; przy odmianie nagiej różowe łaty
Długość życia11–12 lat
Charakterczuły, czujny, inteligentny, rozważny, nieufny wobec obcych

Peruwiański Inca Orchid – opis rasy

Peruwiański Inca Orchid stoi na białym tle

Peruwiański pies bezwłosy jest czworonogiem wyjątkowo szczupłym, o eleganckiej i harmonijnej budowie ciała. Już na pierwszy rzut oka widać, że jest szybki i silny. Warto dodać, że czworonogi południowoamerykańskiej rasy występują aż w trzech odmianach:

  • dużej;
  • średniej;
  • małej.

Nagi pies peruwiański – wygląd

Jak wyglądają psy peruwiańskie Inca Orchid? Oto ich opis:

  • mają tzw. czaszkę mezocefaliczną, czyli o średniej długości. Głowa zwęża się ku nosowi, a przełom czaszkowo-twarzowy jest niezbyt wyraźnie zaznaczony;
  • kolor nosa powinien współgrać z barwą skóry;
  • oczy peruwiańskich psów są średniej wielkości, w kształcie migdałów. Ich barwa może oscylować wokół czarnego, brązowego, a nawet żółtawego – podobnie jak w przypadków nosów, wiele zależy od koloru skóry;
  • nagi pies peruwiański ma tułów o średnio mocnej budowie, z niezbyt wyraźnie zaznaczonym kłębem. U góry grzbietu widoczne są dobrze rozwinięte mięśnie;
  • klatka piersiowa nie może być zbyt pojemna, zaś żebra powinny być delikatnie wysklepione;
  • ogon psa jest osadzony nisko i ma lekko zadartą końcówkę. 

Nagi pies peruwiański – umaszczenie

Jak sama nazwa wskazuje, nagie psy peruwiańskie są całkowicie bezwłose. W niektórych przypadkach dopuszczalne są nieliczne włoski na głowie, grzbiecie, ogonie i łapach. Poza tym, czworonogi są całkowicie łyse. Ich skóra jest z reguły elastyczna i bardzo gładka. Maść psów jest dopuszczalna w każdym odcieniu czerni. Akceptowane są także brązy i szarości. Kolory są jednolite lub występują z łatami o czerwonawej barwie.

Pies peruwiański – charakter 

Pies peruwiański – charakter 

Nagie psy peruwiańskie należą do czworonogów wyjątkowo oddanych swoim opiekunom. Gdy są traktowane przyjaźnie, z czułością i łagodnością, potrafią nie odstępować właściciela na krok. Z powodu ich zależności od człowieka wyjątkowo źle znoszą samotność – to psy, które potrzebują stałej obecności najbliższych, żeby czuć się komfortowo. Warto już od szczenięctwa przyzwyczajać czworonoga do pozostawania w domu bez opiekuna, chociażby na parę godzin. W przeciwnym razie nagi pies peruwiański może zacząć ze stresu niszczyć przedmioty wokoło.

Nagi pies peruwiański i jego socjalizacja

Chociaż nagie psy peruwiańskie kochają swoich opiekunów, można je uznać jednocześnie za rasę zdecydowanie nieufną w stosunku do obcych. Nie wykazują one co prawda zachowań agresywnych, jednak obecność nieznanych im osób ma konsekwencje. Może spowodować, że psy zaczną głośno szczekać, aby odpowiednio zawiadomić swoją rodzinę o „niebezpieczeństwie”. Jeżeli zatem nie zależy ci na traktowaniu nagiego peruwiańskiego psa jak czworonoga stróżującego, warto jak najwcześniej rozpocząć jego socjalizację z ludźmi. Pomoże to choć trochę opanować wrodzoną nieufność tych zwierząt. 

Nagi pies peruwiański to dość aktywny czworonóg

Nagie psy peruwiańskie należą do umiarkowanie aktywnych. Odpowiednia dawka codziennego ruchu, szczególnie pod postacią różnorodnych ćwiczeń, będzie jak najbardziej wskazana. Z pewnością pomoże zwierzakowi właściwie spożytkować energię. Ponadto, warto wiedzieć, że nagie peruwiańskie psy odznaczają się niezwykłą inteligencją. Wszelkie sztuczki i komendy nie przysparzają im większej trudności. Czworonogi bowiem uczą się ich bardzo szybko i sprawia im to ewidentną przyjemność. 

Nagi pies peruwiański – zdrowie 

Nagi pies peruwiański na białym tle

Mimo że bezwłosy pies peruwiański sprawia wrażenie zwierzęcia delikatnego i wrażliwego, jest to czworonóg wyjątkowo odporny. Jego średnia długość życia to ok. 11 lat. Wiele osób dziwi się na taką informację, myśląc, że bezwłosy pies będzie podatny na różnego rodzaju schorzenia. Tymczasem rasa nie wykazuje żadnych genetycznych predyspozycji do poważnych problemów zdrowotnych. Nie oznacza to oczywiście, że można odpuścić sobie kwestie właściwego żywienia, pielęgnacji czy systematycznych kontroli u weterynarza. Każdy pies potrzebuje właściwej opieki – nawet ten najbardziej odporny.

Nagi pies peruwiański – pielęgnacja, dieta i odporność

Jak można się domyślić, pielęgnacja nagiego psa peruwiańskiego różni się od dbania o inne rasy, które mają sierść. Chociaż czworonogów nie trzeba czesać, nie należy całkowicie zaniedbywać ich pielęgnacji. Bezwłose psy peruwiańskie należy regularnie myć i smarować ich ciało specjalnymi, nawilżającymi kremami, aby ich skóra pozostała gładka i miękka w dotyku. 

Żywienie nagiego psa peruwiańskiego

Peruwiańskie psy to wyjątkowe łakomczuchy – z wielkim apetytem zjedzą każdy dostarczony im pokarm. Nie ma znaczenia, czy będzie to sucha karma ze sklepu zoologicznego, czy specjalnie przygotowany posiłek z surowego mięsa. Nagi pies peruwiański ma potężny apetyt, więc musisz mu odpowiednio wydzielać poszczególne porcje jedzenia i zapewnić dużą dawkę ruchu. W przeciwnym wypadku czworonóg może nazbyt utyć. Szczeniakom trzeba zaś dostarczać pożywienia bogatego w wapń, aby zapewnić im prawidłowy wzrost. 

Jak chronić nagiego psa peruwiańskiego przed chłodem?

Zima w naszym klimacie jest szczególnie trudna dla bezwłosych psów. Przez brak sierści oddają one ciepło znacznie szybciej niż inne zwierzaki, dlatego zimowe spacery należy ograniczać do niezbędnego minimum. Będziesz musiał także postarać się o zapewnienie psu specjalnego, ciepłego ubranka. 

Nagi pies peruwiański – hodowla 

Hodowle bezwłosych psów peruwiańskich w Polsce nie należą do powszechnych. Chociaż pies występuje w aż trzech odmianach, rzadko można natknąć się na którąkolwiek z nich. Jedna z pierwszych hodowli nagich psów peruwiańskich powstała w Polsce dopiero w 2017 roku i można było kupić w niej jedynie czworonogi małe oraz średnie. 

Nagi pies peruwiański – cena 

Nagi pies peruwiański śpi na ławce

Ile kosztuje nagi pies peruwiański? To zależy w dużej mierze od odmiany. W Polsce np. za peruwiańskiego psa miniaturowego zapłacisz ok. 4000 zł. Jest to nowa i nieczęsto spotykana w naszym kraju rasa, więc wyższa cena nie powinna szczególnie dziwić.

Bezwłosy pies peruwiański – historia rasy 

Chociaż dokładne pochodzenie peruwiańskich psów bezwłosych nie jest znane, wiadomo, że to wyjątkowo stara rasa. Przypuszcza się, że są potomkami czworonogów sprowadzonych do Ameryki z kontynentu afrykańskiego bądź azjatyckiego i pojawiły się jeszcze przed panowaniem Inków. 

Kiedy pojawili się przodkowie nagiego psa peruwiańskiego?

Na podstawie zebranych dowodów (w postaci m.in. wizerunków na ceramice) stawia się hipotezę, że bezwłose psy pojawiły się na amerykańskim kontynencie między 300 r. p. n. e. a 1400 p.n.e. Inkowie traktowali nagie psy z wyjątkową czcią. Rasa towarzyszyła zwykle bardzo ważnym osobistościom. Uważano te czworonogi także za zwierzęta zdolne do uzdrawiania i leczenia różnorodnych schorzeń. Obecnie nagi pies peruwiański stanowi oficjalnie część kulturowego dziedzictwa Peru. 

Peruwiański Inca Orchid – dla kogo? 

Peruwiańskie bezwłose psy są niezwykle inteligentnymi i sympatycznymi czworonogami. Nadają się one na tzw. pierwsze psy, bowiem wychowanie ich i właściwa pielęgnacja nie należą do trudnych zadań. Wiele osób przyciąga także fakt, że są wyjątkowo zdrowe i odporne. Ponadto, Inca Orchid występują w trzech odmianach, co zadowoli zarówno wielbicieli małych, jak i nieco większych zwierzaków. 

Czy nagi pies peruwiański jest dla każdego?

Nagi pies peruwiański lubi ruch i na pewno dobrze będzie się czuł w towarzystwie opiekuna-sportowca, jednak nie jest to wymóg. Czworonogi sprawdzą się także jako kompani domatorów. Jeśli same otrzymają odpowiednią codzienną dawkę ruchu, powinny okazać się dobrymi towarzyszami również dla osób starszych.

Peruwiańskie psy bezwłose a inne zwierzęta i dzieci

Peruwiańskie psy uwielbiają towarzystwo dzieci, które traktują z dużą dozą łagodności i czułości. Są to zatem idealne czworonogi dla rodzin z dziećmi. Ponadto, nagie psy peruwiańskie bardzo dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Będą mogły przebywać zarówno z innymi szczekającymi zwierzakami, jak i stworzeniami innych gatunków. 

Nagi pies peruwiański – zdjęcia

Peruwiański pies bezwłosy – ciekawostki 

  • W starożytności wierzono, że nagi pies peruwiański ma moc uzdrawiania. Ciepło jego ciała miało być remedium m.in. na artretyzm oraz problemy z oddychaniem. 
  • Jedną z cech charakterystycznych rasy są braki w uzębieniu. W większości przypadków peruwiańskie psy bezwłose nie mają jednego lub wszystkich trzonowców i przedtrzonowców. 

Nagi pies peruwiański to rasa mało znana, która jednak może trafić w gusta wielu osób. Jeśli odpowiednio nastawisz czworonoga do obcych mu ludzi, będzie bezproblemowy. Pamiętaj tylko o właściwej pielęgnacji i poskramianiu apetytu zwierzaka, bo potrafi być prawdziwym łakomczuchem!

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 310 /26.10.2021/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/310.pdf, tłumaczenie: Olga Jakubiel, rewizja i uzupełnienie tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 15.09.2021.

Archiwum: kwiecień 2023
Photo of author

Magdalena Dzik

Z wykształcenia dziennikarka i kulturoznawczyni. Pasjonuje się behawioryzmem zwierzęcym (szczególnie kotów i gryzoni) oraz zoodietetyką. Pasję tę bezustannie rozwija, pracując ze zwierzętami jako wolontariuszka i oferując im dom tymczasowy. Prywatnie opiekunka sześciu świnek morskich oraz pięciu kotów: Chilliego, Fedry, Fasoli, Atlasa i Heliosa.