Gończy Hamiltona

Jego proporcjonalna oraz harmonijna budowa sprawia, że trudno nie zwrócić na niego uwagi. Przebywanie na świeżym powietrzu sprawia mu olbrzymią przyjemność, a radosny i przyjazny charakter powodują, że współcześnie psy te są lubiane także przez rodziny. Nie musisz być zatem zapalonym myśliwym, aby zaprosić takie zwierzę pod swój dach! Szczególnie jeśli jesteś aktywną osobą i zapewnisz mu odpowiednią dawkę ruchu. Czy gończy Hamiltona jest zdrowym psem, którego łatwo ułożyć? Ile waży i czy jego hodowle znajdują się także w Polsce? Sprawdź, czy będziesz dla niego odpowiednim właścicielem.

Podstawowe informacje

Gończy Hamiltona – jak powinien wyglądać?

Już samo spojrzenie na tego psa powinno sprawiać wrażenie, że masz do czynienia z naprawdę silnym, poprawnie zbudowanym zwierzęciem. Powinien być on harmonijny i proporcjonalny, bez oznak ociężałości. Pożądana jest sylwetka w prostokątnym kształcie, co znaczy, że ten gończy powinien być nieco dłuższy niż wyższy. Raczej długa głowa powinna być zakończona czarnym nosem z dużymi, dobrze rozwiniętymi nozdrzami. Wysoko osadzone uszy powinny opadać, ale gdy pies się czymś zaciekawi, mogą się lekko unosić. Kłąb tych psów powinien być wyraźnie zaznaczony, a grzbiet prosty i silny. Gończy Hamiltona powinien mieć ogon osadzony na równi z górną linią.

Wielkość i sierść gończego Hamiltona

Gończy Hamiltona to pies średniej wielkości. Idealny rozmiar samca to 57 cm, jednak dopuszczalne są wahania pomiędzy 53–61 cm. Suki są nieco mniejsze, mierząc idealnie 53 cm, z tolerancją wahania pomiędzy 49–57 cm. Ich waga powinna być adekwatna do wzrostu. Szata tych psów składa się z dość sztywnego włosa, niezbyt krótkiego, ale gładko przylegającego do ciała. Na głowie i uszach sierść powinna być krótsza. Umaszczenie zawsze i bez wyjątków musi być trójkolorowe.

Jego grzbiet, szyja, boki tułowia oraz górna część ogona powinny być czarne. Kolor płowy ma pojawić się na głowie, uszach, kończynach oraz bocznej części szyi, tułowia oraz ogona. Biel powinna z kolei występować na przodzie kufy, przedpiersi oraz dolnej części łap.

Jaki charakter ma gończy Hamiltona?

To przyjacielski, ale naprawdę zrównoważony pies. Choć lubi się ruszać, we wnętrzu domu potrafi się wyciszyć. To łagodne względem ludzi zwierzę, które posiada jednak silny instynkt myśliwski. Doskonale wykształcony węch sprawia, że potrafi tropić całymi kilometrami, jeśli tylko mu się na to pozwoli. Nieprawidłowo prowadzone psy mogą okazać się stosunkowo skoczne oraz głośne, dlatego jeśli posiadasz małe dzieci, biorąc go pod swój dach, musisz zadbać o jego odpowiednie ułożenie. Ze względu na swoje pierwotne przeznaczenie potrafi być niezależny, ale nie lubi samotności i wymaga częstych kontaktów z opiekunem.

Czy gończy Hamiltona jest niszczycielski?

Źle prowadzony gończy Hamiltona może być naprawdę niszczycielskim zwierzęciem. Powinieneś więc zapewnić mu wystarczającą ilość ruchu oraz innych aktywności. Przydatne będą maty węchowe, które pozwolą psu odszukiwać smakołyki za pomocą węchu. W ten sposób nawet nie wychodząc z domu, pozwolisz mu się zmęczyć. Bez wątpienia kluczowe będą także codzienne, długie spacery, najlepiej połączone z pracą, np. nauką komend czy tropieniem. Musisz więc przygotować się  na to, że ten gończy pies będzie wymagał od ciebie sporej uwagi i zaangażowania.

Gończy Hamiltona a jego zdrowie – na co choruje najczęściej?

Psy tej rasy żyją średnio około 12 lat. To wytrzymałe i odporne zwierzęta, które rzadko chorują. Są odporne na zimno, dlatego nic nie stoi na przeszkodzie, aby w chłodniejsze pory roku mieszkały na dworze. Nie mają także skłonności do tycia. W rasie często jednak pojawia się problem z zapaleniem ucha. Z tego powodu należy regularnie sprawdzać, czy wnętrze małżowiny ma jasny kolor oraz niską temperaturę. Jeśli jest inaczej, mogło dojść do stanu zapalnego. Wtedy powinieneś natychmiast udać się do swego lekarza weterynarii. Pamiętaj, że jeśli powodem wystąpienia zapalenia jest grzybica, od tego czasu będziesz musiał jeszcze częściej i dokładniej kontrolować psie uszy, ponieważ może ona regularnie powracać.

Gończy Hamiltona – jak często należy go czesać?

Sztywny, ale gładko przylegający do skóry włos sprawia, że gończy Hamiltona nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Zwłaszcza jeśli planujesz trzymać go poza domem, nie powinien sprawiać żadnych problemów. Warto jednak czesać go w okresie linienia, ponieważ w tym okresie twarda sierść może pozostawać na ubraniach, które ciężko wyczyścić. Pamiętaj o tym, aby regularnie myć psie zęby. Jeśli to zignorujesz, może okazać się, że po czasie konieczne będzie mechaniczne usuwanie kamienia nazębnego. Twój lekarz weterynarii powinien także regularnie podcinać psie pazury.

Hodowla psów tej rasy w Polsce

Choć to nie jest zbyt popularna rasa, bez problemu znajdziesz jej przedstawicieli w Polsce. Powinieneś udać się do najbliższego oddziału Związku Kynologicznego w Polsce. Tam znajdziesz osoby, które nie tylko doradzą ci co do wyboru psa, ale także pomogą w znalezieniu hodowcy. Jeśli w twojej okolicy odbywa się wystawa psów rasowych, możesz się na nią wybrać w poszukiwaniu gończego Hamiltona. Choć gończy hamiltona nie pojawiają się na każdej z nich, istnieje szansa, że w ten sposób będziesz mógł nie tylko je zobaczyć, ale także porozmawiać z ich hodowcami oraz fascynatami.

Gończy Hamiltona – cena

Psy rasowe są luksusem, na który nie każdy może sobie pozwolić. Aby zakupić gończego Hamiltona, musisz przygotować się na wydatek przekraczający 3000 zł. Z uwagi na specyficzną sytuację z 2020 roku, nie spodziewaj się, że uda ci się kupić szczeniaka w niższej cenie. Jeśli trafisz na okazję, powinieneś być szczególnie czujny. Może to oznaczać, że masz do czynienia nie z psem rasowym, ale ze zwierzęciem w typie rasy. Większość organizacji poza Związkiem Kynologicznym w Polsce nie prowadzi adekwatnej kontroli narodzin, kryć oraz badań, co może sprawiać, że zwierzęta będą bardziej chorowite, mniej stabilne psychicznie, a także nie będą spełniały wymogów związanych z ich wyglądem.

Gończy Hamiltona był niegdyś szlachcicem!

Psy gończe w Szwecji pojawiły się dopiero w XVI wieku. Wcześniej prawdopodobnie nie znano ich zbyt dobrze na tych terenach. Aż do roku 1789 polowali z nimi tylko przedstawiciele ówczesnej szlachty – szczególnie przedstawiciele dworu królewskiego i inne wysoko postawione osoby. Pod koniec XVIII wieku zniesiono zakaz polowań przez chłopstwo, w związku z czym gończe zaczęły rozprzestrzeniać się także wśród tej warstwy społecznej. Prawdopodobnie wtedy gończy Hamiltona ukształtował się w znanej dziś formie dzięki domieszce ras niemieckich, zwłaszcza foxhoundów oraz harrietów.

Dla kogo gończy Hamiltona będzie najlepszym psem?

Ten średniej wielkości, żywiołowy pies będzie doskonałym pierwszym zwierzęciem dla osoby aktywnej lub też dla początkującego myśliwego. Jego przyjazny charakter sprawia, że dobrze sprawdza się także jako pies rodzinny, pod warunkiem, że będzie odpowiednio prowadzony. Ponieważ uwielbia przebywać na świeżym powietrzu, należy zapewnić mu swobodny dostęp do ogrodu. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby gończy Hamiltona mieszkał w kojcu, pod warunkiem, że często przebywa poza nim wraz ze swoim właścicielem.

Skąd wzięła się nazwa tego psa?

W trakcie wystawy w 1886 roku w Szwecji, na ringu pojawiły się dwa psy należące do Adolfa Patrica Hamiltona. Po latach szwedzki gończy dostał imię na cześć tego mężczyzny, który miał olbrzymi wkład nie tylko w tworzeniu rasy, ale także w budowaniu lokalnej kynologii.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 132 /07.08.1998/F, https://www.zkwp.pl/wzorce/132.pdf, data publikacji oryginalnego wzorca: 17.07.1997.