Grzywacze chińskie to rasa psów, które, choć paradoksalnie występują dosyć rzadko, to jednak są bardzo dobrze rozpoznawalne. Wszystkiemu winne są charakterystyczna trójkątna czaszka oraz brak włosów. Najczęściej w oczy rzuca się oczywiście grzywacz chiński nagi, jednak w istocie rasa ta występuje w dwóch odmianach – bezwłosej i długowłosej. Czym się od siebie różnią? Jaki jest z charakteru ten pies? Opis grzywacza chińskiego przyniesie ci wszystkie odpowiedzi.
Co warto zapamiętać?
| Wrażenie ogólne | Mały, żywy, pełen gracji. Kościec średni lub delikatny. Dwa typy: elegancki oraz krępy |
| Kraj pochodzenia | Chiny |
| Patronat | Wielka Brytania |
| Klasyfikacja FCI | Grupa 9: Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 4: Psy bezwłose Bez prób pracy |
| Rozmiar | Psy: 28-33 cm w kłębie; suki: 23-30 cm w kłębie |
| Szata | Bezwłosa: włosy na łapach, głowie, ogonie. Owłosiona: miękki włos jak woalka. |
| Umaszczenie | Wszystkie kolory i ich kombinacje. |
| Charakter | Wesoły, nieagresywny. |
| Skóra | Delikatna, gładka. |
| Użytkowość | Pies do towarzystwa. |
Grzywacz chiński – jaki jest opis rasy?
Przedstawiciele tej rasy to psy o bardzo harmonijnej budowie ciała. Grzywacz chiński długowłosy i bezwłosy nie różnią się od siebie niczym poza szatą. Wszystkie szczegóły anatomiczne u obydwu odmian są dokładnie takie same.
Sylwetka psa wpisana jest w prostokąt. Długie i smukłe nogi utrzymują prosty tułów o umiarkowanej długości. Wysokość w kłębie nie przekracza zazwyczaj 33 centymetrów. Waga nie została wyszczególniona przez wzorzec, jednak na wystawach najlepiej oceniane są osobniki, które nie przekraczają pięciu kilogramów.
Grzywacz chiński – długowłosy czy nagi?
Grzywacz chiński występuje w dwóch odmianach. Grzywacz chiński nagi (odmiana bezwłosa) ma całkowicie bezwłose i bardzo gładkie ciało. Szata obecna jest, w mniejszej lub większej ilości, na głowie oraz na ogonie i dolnych częściach kończyn.
Odmiana owłosiona (powder puff) wyróżnia się natomiast długim i bardzo efektownym włosem okrywowym, pod którym znajduje się dość krótki podszerstek. Czasami możemy spotkać grzywacze o długiej sierści, która jest jednak rzadka i spod której prześwituje naga skóra. W takim wypadku mamy do czynienia z grzywaczem bezwłosym, który ma po prostu więcej owłosienia. Odmiana długowłosa ma dokładnie taką szatę jak wszystkie inne psy.
Grzywacz chiński – jaki jest charakter rasy?
Chiński grzywacz, szczególnie w odmianie nagiej, może sprawiać wrażenie psa kruchego i bardzo delikatnego. Tymczasem przedstawiciele tej rasy mają mnóstwo energii, którą wykorzystują podczas ruchu, spacerów i zabawy. Nie bez powodu, niektóre osobniki świetnie radzą sobie na torach agility – grzywacz chiński to bowiem prawdziwy wulkan energii.
Grzywacz chiński – czy to dobry pies towarzyszący?
Od samego początku swojego istnienia rasa pełniła funkcję psa do towarzystwa. Właśnie dlatego chiński grzywacz jest fantastycznym przyjacielem dla całej rodziny. Uwielbia aktywnie spędzać czas, jednak dobrze czuje się także podczas spokojnych wieczorów na kanapie.
Jaki jest temperament grzywacza chińskiego?
Warto zaznaczyć, że grzywacz chiński nie jest psem obdarzonym szczególnie dużym temperamentem. Dobry plan hodowlany i właściwie przeprowadzona socjalizacja sprawiają, że piesek będzie zrównoważonym towarzyszem. Braki socjalizacyjne mogą jednak sprawiać, że nadmierna nieśmiałość przerodzi się w lękliwość, a stąd już tylko krok do poważnych problemów. Warto więc wybierać hodowle, w których pieski socjalizowane są już od trzeciego tygodnia życia.
Grzywacz chiński – jakie szkolenie?
Hodowcy i miłośnicy rasy podkreślają jej dużą inteligencję. Chiński grzywacz chętnie się uczy a nową wiedzę szybko przyswaja i utrwala. Szkolenie powinno jednak odbywać się w atmosferze konsekwencji i delikatności. Także treningi sportów kynologicznych wymagają stworzenia psu bezpiecznej i sympatycznej atmosfery – w takich warunkach będzie pracował najbardziej efektywnie.
Chiński grzywacz – czy to zdrowa rasa?
Chiński grzywacz to piesek, który narażony jest na uwarunkowane genetycznie schorzenia kardiologiczne oraz różnego rodzaju problemy z oczami. Mowa tu między innymi o:
- zwichnięciu soczewki;
- postępującym zaniku siatkówki;
- dystrofii pigmentowanego nabłonka siatkówki;
- zaćmie;
- jaskrze;
- zespole suchego oka.
Jak widać, lista chorób oczu jest dosyć pokaźna, dlatego hodowle warto wybierać bardzo ostrożnie. Większości wyżej wymienionych problemów można uniknąć poprzez eliminowanie z hodowli nosicieli wadliwych genów.
Grzywacz chiński – jakie są choroby małych ras?
Oprócz tego czworonogi te mogą cierpieć na problemy typowe dla bardzo małych ras. Najczęściej występuje wypadanie rzepki kolanowej, jednak czasami zdarza się także dysplazja stawów biodrowych. Koniecznie trzeba dbać o zęby psa, ponieważ bardzo częstą przypadłością w rasie jest odkładanie się na nich kamienia, co z kolei prowadzi do chorób jamy ustnej.
Grzywacz chiński – jak sobie radzi w niskich temperaturach?
Warto także pamiętać o tym, że bezwłosa odmiana grzywacza chińskiego jest szczególnie narażona na niskie temperatury. Psa trzeba chronić przed chłodem za pomocą specjalnych ubranek. Latem z kolei delikatna skóra powinna być zabezpieczona przed promieniami UV.
Grzywacz chiński – jak o niego dbać?
Pielęgnacja odmiany długowłosej grzywacza chińskiego nie różni się niczym od pielęgnacji innych długowłosych psów. Trzeba zaopatrzyć się w metalowy grzebień z szeroko rozstawionymi zębami. W ten sposób szybko i bez wysiłku pozbędziesz się kołtunów z sierści psa. Podszerstek jest krótki i raczej nie sprawia problemu podczas linienia.
Chiński grzywacz nagi wymaga pielęgnacji delikatnej skóry na grzbiecie i piersiach. Ważne jest to, aby chronić ją przed poparzeniami słonecznymi i nadmiernym przesuszeniem. Tak jak w przypadku wszystkich innych ras, fryzura wystawowa będzie wymagała profesjonalnej pielęgnacji. Jeżeli nie masz w niej wprawy, udaj się do groomera.
Chiński grzywacz – co warto wiedzieć o hodowli?
W Polsce nie ma zbyt wielu hodowli psów tej rasy. Jednak te, które działają, są bardzo cenione i wypuszczają w świat zdrowe psy o świetnym rodowodzie. Przed zakupem szczeniaka koniecznie skonsultuj się z miłośnikami rasy i sprawdź, czy wybrana przez ciebie hodowla ma dobre opinie.
Takie miejsce powinno być zrzeszone w Związku Kynologicznym w Polsce i zapewniać swoim szczeniętom rodowody FCI. To jednak nie wszystko. Dobry hodowca jest:
- otwarty na kontakt;
- chętny do przedstawienia wyników badań genetycznych swoich psów;
- świadomy, w jakich domach przebywają „jego” szczeniaki, na co chorowały i na co umierały;
- chętny do odpowiedzi na wszystkie twoje pytania i nie unikający kontaktu;
- oferujący szczenięta po przeglądach z pełną dokumentacją kynologiczną.
Grzywacz chiński – jaka cena?
Cena grzywacza chińskiego zawsze ustalana jest indywidualnie przez hodowcę. Zazwyczaj wynosi od 3,5 do 6 tysięcy złotych.
Grzywacz chiński – jaka jest historia rasy?
Przodkowie psów rasy grzywacz chiński służyli w buddyjskich świątyniach. Ich znaczenie było o wiele większe niż mogłoby się wydawać. Pieski uznawane były za wcielenia mędrców, a ich reakcje na zadawane pytania dokładnie analizowane i zawsze brane pod uwagę.
Równolegle w Chinach zamieszkiwał inny rodzaj bezwłosych psów. Były one znacznie większe od współczesnych grzywaczy – osiągały wagę nawet 11 kilogramów. Często służyły na statkach, gdzie zabijały roznoszące dżumę szczury. W przeciwieństwie do drobniejszych psów świątynnych, które noszono na ozdobnych poduszkach, były one traktowane z dużo mniejszym szacunkiem. W wielu domach tuczono je i traktowano jako… posiłki.
Zakłada się, że to właśnie większe bezwłose psy podróżujące na statkach po całym świecie stały się przodkami podobnych ras, które pojawiły się równolegle na kilku kontynentach.
Grzywacz chiński – jak rozwija się ta rasa?
Chiński grzywacz, jakiego znamy dzisiaj, został wyhodowany pod koniec XIX wieku. Jego bezpośrednimi przodkami były nagi pies peruwiański i nagi pies meksykański, które przez lata krzyżowano z małymi rasami do towarzystwa (głównie maltańczykami).
Pomimo chińskiego pochodzenia, rozwój rasy, pierwsze wystawy i wzorce są związane bezpośrednio ze Stanami Zjednoczonymi. Patronat nad rasą w FCI sprawuje natomiast Wielka Brytania.
Grzywacz chiński – dla kogo?
Chiński grzywacz to pies, który sprawdzi się w praktycznie każdym domu. Zwierzaki tej rasy nadadzą się dla osób, które jeszcze nie miały swojego psa i dlatego dysponują ograniczonym doświadczeniem w kwestii szkolenia czy wychowywania zwierzaka tego gatunku. Grzywacz chiński jest bardzo sympatycznym i towarzyskim psiakiem, który od początku swojego istnienia był przede wszystkim towarzyszem rodziny. Dobrze czuje się zarówno w mieście, jak i na wsi. Ze swoimi opiekunami tworzy bardzo silną więź i jego lojalny w stosunku do wszystkich członków rodziny.
Grzywacz chiński w rodzinie
Przedstawiciel tej rasy będzie świetnym towarzyszem dla osoby starszej oraz dla młodej rodziny z dziećmi. Warto jednak zaznaczyć, że jest to zwierzak o wrażliwej psychice, którego łatwo do siebie zrazić. W hałaśliwym domu, w którym panuje ciągły ruch i nerwowa atmosfera będzie czuł się przytłoczony, a nawet znerwicowany.
Poczucie bezpieczeństwa daje mu przede wszystkim kochający człowiek, z którym utrzymuje bardzo silną więź. Grzywacze są z natury nieśmiałe, dlatego w okresie socjalizacji potrzebują wyjątkowego wsparcia. Jeżeli się to zaniedba, nadmierna lękliwość może przerodzić się w różnorodne problemy behawioralne – w tym w agresję lękową. Pomimo łatwego charakteru grzywacza chińskiego i bardzo dużej „przystępności” w szkoleniu, powinien on znaleźć się wyłącznie w domu osoby, która zdaje sobie sprawę z tego, że piesek nie może zostać pozostawiony sam sobie.
Grzywacz chiński – zdjęcia
Grzywacz chiński – ciekawostki
Często można spotkać stwierdzenia, że grzywacz chiński jest chiński tylko z nazwy. Istotnie, patronat nad rasą sprawuje obecnie Wielka Brytania. Natomiast największą popularnością psy te cieszą się w Stanach Zjednoczonych, czyli tam, gdzie miały miejsce pierwsze wystawy i powstały wzorce.
A Polsce chiński grzywacz nie jest rasą szczególnie popularną. Mamy jednak tradycję hodowania psów o doskonałych rodowodach, które czasami można spotkać na ulicy. Pomimo pozornej delikatności, przedstawiciele tej rasy są pełni energii i chętnie biorą udział w różnego rodzaju aktywnościach. Będą czuły się dobrze zarówno w domu z ogrodem u aktywnej rodziny, jak i w niewielkim mieszkaniu osoby starszej.
Bibliografia
Wzorzec FCI nr 288 /16.02.2011, https://www.zkwp.pl/wzorce/288.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 3.10.2010.
