Gończy berneński

Gończy berneński to jedna z czterech odmian rasy gończy szwajcarski. Wykorzystywano je głównie do polowań na zające i w sforze. Zadaniem gończaków była pogoń, zamęczanie i zaduszanie ofiar lub tzw. wystawa, czyli wypłoszenie zwierzyny do odstrzału dla myśliwego. Dziś psy tej rasy cieszą się powodzeniem także wśród osób prowadzących aktywny tryb życia. Rasowy gończy berneński biega chętnie i dużo, a przy tym łatwo przyswaja nowe polecenia. Podczas szkolenia należy umiejętnie dozować socjalizację i środki dyscyplinujące – z natury ufne psy mają dość wrażliwą psychikę. Ponoć Polska posiada dwie najwyżej oceniane przez ekspertów suki tej rasy na świecie. Czytaj dalej!

Podstawowe informacje

Gończy berneński – hodowla w Polsce i za granicą. Historia odmiany gończych szwajcarskich

Według raportu ZKwP za 2021 rok, w naszym kraju zarejestrowano 10 rasowych osobników – w tym 2 pary hodowlane i 3 szczenięta. Rasowe czworonogi cieszą się uznaniem daleko poza „rodzinnymi stronami”. W przypadku odmiany gończy berneński hodowla profesjonalna koncentruje się w takich krajach, jak:

• Szwajcaria;
• Czechy;
• Francja;
• Włochy.

Nie sposób jednoznacznie stwierdzić, kiedy gończe berneńskie (szwajcarskie) wyodrębniły się spośród innych psów gończych. Można domniemywać, iż historia rasy sięga starożytności. Antyczna mozaika odkryta w Avenches przedstawia sforę, której psy mają identyczne, trójbarwne umaszczenie, jak współczesne berneńczyki.

Wygląd psów rasy gończy berneński. Budowa ciała, umaszczenie, wzorzec rasy FCI

To psy średniej wielkości – suki mierzą 47–57 cm wysokości w kłębie, natomiast samce 49–59 cm. W 1933 ujednolicono wzorzec budowy ciała dla 4 odmian gończego szwajcarskiego – pokrewne wariacje różnią się przede wszystkim umaszczeniem. Gończy berneński ma szatę białą z czarnymi łatami lub czarnym siodłem na grzbiecie. Włosy krótkie, gęste i gładkie, zwłaszcza na głowie i uszach. Pozostałe, dopuszczalne przez FCI elementy wyglądu sierści rasowych psów to delikatne cętkowanie oraz płowe, ciemne bądź jasne podpalania:

• na policzkach;
• nad oczami;
• po wewnętrznej stronie uszu;
• wokół odbytu.

Gończe berneńskie muszą spełniać szereg restrykcyjnych wymagań, by uzyskiwać wysokie oceny na wystawach i konkursach. W zakresie fizjonomii psa, kluczowe role odgrywają takie kryteria, jak:

• wydłużony kształt czaszki, z zaznaczonym guzem potylicznym;
• wąska kufa, tej samej długości co mózgoczaszka;
• osie czaszki i kufy lekko rozbieżne;
• grzbiet nosa prosty, dopuszczalny delikatny garbonos;
• owalne, brązowawe oczy średniej wielkości, z powiekami o pigmentowanych brzegach i dobrze przylegającymi do gałki ocznej;
• długie, pofałdowane i skręcone uszy osadzone poniżej linii oczu i zaokrąglone na końcach;
• bardzo silnie umięśnione kończyny;
• długa, wydatna szyja z luźną skórą;
• prosty i zwarty grzbiet;
• klatka piersiowa głębsza niż szersza;
• średniej długości ogon, osadzony na przedłużeniu zadu i lekko skręcający ku górze na cieńszym końcu.

Żywienie i pielęgnacja gończego berneńskiego. Porady właścicieli z zakresu zdrowia rasy

Psy nie są wyjątkowo wybredne w kwestii pożywienia. Są wystarczająco zwinne, by samodzielnie coś upolować – miej to na uwadze podczas spacerów po lasach i polanach. Karma dobrej jakości i indywidualnie dopasowany jadłospis z pewnością wyjdą gończemu berneńskiemu na zdrowie. Pielęgnacja sierści nie nastręcza żadnych trudności, zwykle wystarczy delikatne szczotkowanie od czasu do czasu i okazjonalne zmywanie zabrudzeń ze skóry. Należy dbać o czystość i stan uszu, z uwagi na ich rozmiary oraz kształt.

Dorosłe psy zachowują się pokojowo zarówno wobec dzieci, jak i wobec obcych osób. Nie wykazują poważniejszych oznak agresji wobec innych zwierząt domowych, powinny mieć zapewnione towarzystwo. Specjaliści odradzają trzymanie pojedynczego gończego berneńskiego w kojcu. Pies powinien mieć odpowiednio dużą, codzienną dawkę ruchu i zabawy. Zwierzęta dożywają 10–14 lat i nie wykazują szczególnej podatności na żadną konkretną chorobę.

Gończe berneńskie łatwo przyswajają komendy. Mają charakter rasy psów myśliwskich

Zwierzak szybko nauczy się przychodzenia na wołanie i innych komend. To rasa o wysokiej podatności na szkolenie – warto je zacząć możliwie wcześnie. Przy czym należy to robić we właściwy i odpowiedzialny sposób. Osoba bez odpowiedniej wiedzy, doświadczenia powinna oddać gończego berneńskiego w ręce fachowców, którzy zajmą się jego ułożeniem.

Podczas tresury trzeba zachowywać delikatność. Nie wolno traktować psa ostro – taki gończy berneński szybko stanie się apatyczny, bojaźliwy, zamknięty w sobie. Dlatego podczas wychowywania zwierząt w ogóle nie stosuje się takich środków, jak:

• kolczatka;
• obroża elektryczna;
• karna izolacja.

Gończy berneński – cena szczeniąt, najważniejsze wady i zalety rasy

Za młodego, zdrowego psa trzeba zapłacić minimum 2500 zł. Certyfikowane hodowle za granicą wyceniają zwierzaki od 1000 euro wzwyż (ok. 4500 zł). W przypadku rasy gończy berneński cena za szczeniaka stanowi wypadkową rodowodu, kraju pochodzenia oraz kosztów dodatkowych (badania, transport, opieka w trakcie podróży, opłaty na granicy). Przed sprzedażą lub przekazaniem psa do adopcji dotychczasowi opiekunowie radzą, by dokładnie zapoznać się z ich typowymi zaletami i wadami:

• zalety gończego berneńskiego:
• prosty w pielęgnacji i utrzymaniu;
• stosunkowo łatwy do okiełznania;
• w rodzinie – wcielenie łagodności;
• opiekuńczość i przywiązanie;
• wymuszają na właścicielach dużą aktywność.
• wady gończych berneńskich:
• bywają uparte;
• pozostaną nieśmiałe bez socjalizacji;
• instynktów myśliwskich nie da się stępić do końca;
• wymuszają na właścicielach dużą aktywność.

Wiele osób podkreśla, że kształt głowy i oczy w połączeniu z długimi uszami nadają psom szlachetnego wyglądu. I w przypadku tej rasy arystokratyczna prezencja idealnie oddaje piękny charakter. Jeśli stworzysz psu odpowiednie warunki i zadbasz o jego adaptację, gończy berneński będzie twoim wiernym towarzyszem na długie lata.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 59 /11.05.1993/F, https://www.zkwp.pl/wzorce/59.pdf, data publikacji oryginalnego wzorca: 11.05.1993.

Fot. główne: Pleple2000 via Wikipedia, CC BY-SA 4.0