Ten niezwykle miły i sympatyczny pies zagrożony jest niestety wyginięciem. Wiele lat temu, gdy wydry uznawane były za szkodniki w zbiornikach rybnych, był tresowany do ich tępienia. Obecnie pełni rolę psa do towarzystwa, szczególnie w sporych rodzinach z dziećmi. Jaki naprawdę jest otterhound?

Podstawowe informacje

Rozmiarwysokość w kłębie: suki ok. 61 cm, psy ok. 69 cm;
masa ciała: od 30 do 55 kg
Szatasierść: dwuwarstwowa, o nieporządnym wyglądzie, lekko natłuszczona; włos okrywowy twardy, nieprzemakalny, widoczny podszerstek;
maść: każda typowa dla psów gończych; niedopuszczalna wątrobiana z białym, dominująco biała z czarnymi i płowymi łatami
Długość życiaok. 11 lat
Charaktermiły, zrównoważony, łagodny, nieagresywny

Jak wygląda brytyjski pies otterhound?

brytyjski pies otterhound na spacerze

Pod względem budowy jest to typowy pies gończy. Zaliczany do dużych ras, osiąga w kłębie niemal 70 cm. Przedział wagowy jest dosyć duży i mieści się w granicach 30–55 kg. Otterhound ma również charakterystyczną sierść, składającą się z niemal wełnianego podszerstka i twardą oraz szorstką szatą zewnętrzną. Na nogach jest nieco pokryta tłuszczem, co sprzyja nieprzemakalności podczas pływania. W pokonywaniu zbiorników wodnych pomagają mu też błony pławne między palcami. Pies ten odznacza się sporą głową i dużymi opadającymi uszami.

Charakter i usposobienie psa rasy otterhound

Ten gończy pies brytyjski cechuje się delikatną dozą samowoli połączonej z umiejętnością odnalezienia się w licznej rodzinie. Jest niezwykle aktywny i lubi zabawę, szczególnie taką, która pobudza jego węch. Otterhound jest przecież tropicielem, który kiedyś doskonale wyczuwał pozostawiony przez wydry trop, nawet w wodzie. W kontaktach z ludźmi jest nieco zachowawczy, ale zarazem przyjazny i nieagresywny. Nie nadaje się na psa stróżującego, ponieważ nie wykazuje nieufności do obcych. Można go do tej roli zaangażować głównie jako odstraszacza – gabaryty mogą robić wrażenie na nieznajomych.

Otterhound bardzo dobrze sprawdzi się w roli kolejnego domowego czworonoga. Nie ma żadnych problemów z asymilacją z innymi zwierzętami, a nawet małymi dziećmi. Musisz jednak pamiętać, by nauczyć dziecko szanowania przestrzeni psa i odpowiedniego obchodzenia się z nim. Długa sierść może zachęcać najmłodszych do szarpania czy ciągnięcia, co z pewnością nie spodoba się temu pupilowi. Jeśli jednak twoje pociechy nauczą się życia z otterhoundem, z pewnością wszystko będzie w należytym porządku.

Zdrowie i choroby otterhounda

Zdrowie i choroby otterhounda

Rasa ta jest uznawana za wytrzymałą i pozbawioną skłonności do częstych zachorowań. Długość życia zdrowego psa oscyluje w granicy 11 lat, jednak podczas ich upływu może się zdarzyć, że otterhound zachoruje. Zwykle zdarza się małopłytkowość oraz dysplazja stawów – łokciowego i biodrowego. Poza tymi schorzeniami pies ten raczej nie cierpi z powodu innych jednostek chorobowych.

Jak pielęgnować otterhounda w odpowiedni sposób?

Co ciekawe, nawet w przypadku pokazów i wystaw sierść tego psa nie podlega strzyżeniu. Z jednej strony zmniejsza to częstotliwość zabiegów pielęgnacyjnych związanych z kontrolowaniem długości sierści. Z drugiej natomiast wymaga niemal codziennego rozczesywania. Otterhound uwielbia aktywność w wodzie, a co za tym idzie, do jego szorstkich i długich włosów mogą często czepiać się rośliny. Nierozczesane kołtuny mogą być uciążliwe zarówno dla zwierzęcia, jak i opiekuna. Z tego powodu czesanie i szczotkowanie pupila  to codzienny i niezbędny zabieg. Pod kątem diety warto rozbijać posiłki na dwa razy w ciągu dnia.

Hodowla i cena psa rasy otterhound

Oficjalnie w Polsce nie ma ani jednego otterhounda. Jeśli więc marzysz o włączeniu go do swojej rodziny, pozostają ci jedynie zagraniczne hodowle. Jeśli uda ci się zlokalizować wybranego szczeniaka, jego kwota powinna oscylować w granicach 2500–3000 zł. O ile jest to raczej średni przedział cenowy wśród psów z renomowanych hodowli, to jego utrzymanie może być nieco bardziej kosztowne i przekraczać niekiedy 200 zł miesięcznie.

Historia rasy otterhound – skąd pochodzi?

Oficjalne źródła wskazujące na powstanie rasy nie deklarują dokładnego momentu w historii. Przyjmuje się, że otterhound pochodzi ze skrzyżowania francuskich psów gończych z angielskimi. Wśród prawdopodobnych przodków wymienia się bloodhunda, angielskiego spaniela wodnego, griffona vendeena czy harriera.

Dla kogo jest pies rasy otterhound?

To rasa zdecydowanie zarezerwowana dla wąskiego grona osób. Nie chodzi jedynie o to, że nie sprawdzi się w miejskim mieszkaniu. Otterhound uwielbia być aktywny i może polować cały dzień, a szczególnie kocha zbiorniki wodne. Dlatego najlepiej, jeśli masz na swoim terenie oczko wodne lub inne miejsce wypełnione wodą, w którym pies ten mógłby oddawać się przyjemnościom. Alternatywą może być wspólne uprawianie jakiegoś sportu, np. bieganie lub jazda na rowerze.

Czy otterhound jest odpowiednim wyborem dla rodzin z dziećmi i posiadających inne zwierzęta? Zdecydowanie tak. Rasa ta przyzwyczajona jest do polowań w sforze, więc inny pies, a nawet kot nie będą przeszkodą w spokojnym współżyciu. Podobnie jest z dziećmi, nawet tymi małymi. Muszą one jednak szanować przestrzeń psa i jego upodobania. Starsze osoby nie powinny decydować się na otterhounda. Jego nieograniczone pokłady energii sprawiają, że to seniorzy szybciej zmęczą się zabawami i ich wymyślaniem niż sam pies. Poza tym trzeba mieć wystarczająco energii i siły, żeby zadbać o jego wymagającą sierść.

Ciekawostki na temat psa rasy otterhound

To prawda, że sporo ras psów lubi pływać, jednak otterhound ma ku temu niezwykłe predyspozycje. Jego łapy są długie, a sierść oleista, co sprawia, że nawet zimna woda nie jest mu straszna. Jest w stanie płynąć za zwierzyną pod prąd i skutecznie ją wytropić. Kilkugodzinne pływanie nie robi na nim wrażenia. Obecne w jego łapach błony pławne zapewniają mu wspaniałe osiągi podczas pływania.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 294 /27.01.2011/GB, https://www.zkwp.pl/wzorce/294.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010.

Archiwum: kwiecień 2023
Photo of author

Mariusz Michalski

Miłośnik zwierząt. Właściciel kota brytyjskiego długowłosego o imieniu Dyzio. Tak właściwie, to ja u niego mieszkam, a nie on u mnie. Ale wiecie już jak to jest z kotami... :)