Jamnik króliczy to najmniejszy przedstawiciel rodziny jamników. Jakie są jego cechy? Poznaj bliżej te niewielkie psiaki o ogromnym charakterze!

Podstawowe informacje

? Rozmiarwysokość w kłębie: ok. 15 cm;
masa ciała: ok. 3,5 kg
Szatasierść: zależnie od odmiany długa, gęsta lub szorstka, z podszerstkiem, lub krótka, gładka;
maść: jednolita ruda; marmurkowa; dwubarwna z podpalaniem; ruda pręgowana
❤️ Długość życia12–16 lat
? Charakterciekawski, czujny, odważny, niezależny, sympatyczny

Jamnik króliczy – historia rasy

Wszystkie jamniki po raz pierwszy wyhodowane zostały na terenie dzisiejszych Niemiec już w średniowieczu. Prawdopodobnie, jak inne psy krótkonożne, powstały one z krzyżowania wyselekcjonowanych osobników innych ras, obciążonych wadą dziedziczną (karłowatością kończyn). Jamniki były psami wykorzystywanymi głównie do polowań na zwierzęta żyjące w norach. Oryginalna nazwa jamnika dachshund oznacza dosłownie „borsuczy pies”. Największą popularność rasa ta zyskała dopiero w XIX wieku, kiedy to jamnik pojawił się na dworze królowej Wiktorii.

szczeniaki jamnika króliczego

Z czasem zaczęto tworzyć nowe typy jamników, dostosowując ich możliwości i łowiecki instynkt do konkretnych typów zwierząt. I tak niewielki jamnik króliczy został wyhodowany, aby pomagać myśliwym w polowaniu na króliki i zające.

Charakter i temperament miniaturowych piesków

Jamnik króliczy, jak każdy inny przedstawiciel tej rodziny psów, jest zwierzęciem inteligentnym, ciekawskim, energicznym i bardzo niezależnym. Bywa upartym indywidualistą, którego trudno nakłonić do współpracy. Jamnik króliczy ma także silnie rozwinięty instynkt myśliwski. Jeśli opiekun nie wytrenuje z nim do perfekcji przywołania, w czasie spacerów mogą pojawić się kłopoty. Kiedy pupil poczuje zapach zwierzyny (a ma doskonały węch), z pewnością ruszy w pogoń i nie będzie reagował na głos hodowcy! Jamniki potrzebują też dużej dozy aktywności fizycznej. Codziennie trzeba zabierać psiaka na długi spacer!

Życie z jamnikiem

Warto jednak wspomnieć, że jamniki królicze są również bardzo lojalne i mocno przywiązują się do opiekuna, choć zdarza się, że stają się zaborcze. Odpowiednio motywowane szybko opanowują nowe komendy. Wymagają konsekwentnego wychowania, obowiązkowo też powinny przejść szkolenie. Warto nauczyć je zwłaszcza przywołania, chodzenia przy nodze oraz zachowania spokoju – jamnik króliczy to z natury psiak szczekliwy. Jeśli opiekunem pieska chciałaby zostać osoba niedoświadczona, może napotkać wiele problemów. Jamnik króliczy więc głównie nadaje się dla osób doświadczonych, cierpliwych i bardzo konsekwentnych. Odpowiednio prowadzony, będzie fantastycznym psem towarzyszącym.

Wzorzec rasy – króliczy jamnik krótkowłosy, szorstkowłosy i długowłosy

Jak powinien wyglądać jamnik króliczy? Według wzorca rasy jego waga nie może przekroczyć 3,5–4 kg. Obwód klatki piersiowej nie może z kolei być większy nić 30 cm (30–35 cm to już obwód właściwy dla jamnika miniaturowego!). Obwody mierzy się jednak dopiero u dorosłych psów (takich, które ukończyły 15 miesięcy), a nie u szczeniaków.

Wzorzec jamnika króliczego w kwestii budowy ciała jest taki sam jak dla pozostałych ras jamników. Te małe psy powinny mieć wydłużone ciało, muskularne, krępe łapy i szeroką, umięśnioną klatkę piersiową.

jamnik króliczy stoi na pniu

Umaszczenie jamników króliczych

Głowa jest podłużna, a pies występuje w różnych typach rodzaju sierści. Wyróżnia się króliczego jamnika krótkowłosego, szorstkowłosego i długowłosego. Psiaki mogą mieć różne kolory, ale nie powinny być jednobarwne (bez tzw. podpalania). Najczęściej spotyka się umaszczenie czarne, żółte, rude lub brązowe.

Zdrowie jamników

Psy tej rasy są dość zdrowe i rzadko zapadają na większość chorób. Jednak, z uwagi na ich specyficzną budowę, jamniki miewają problemy z kręgosłupem. Aby im przeciwdziałać, dobrze jest nie przekarmiać ulubieńca oraz ograniczyć mu chodzenie po schodach. Trzeba więc bardzo konsekwentnie pilnować pór posiłków i ich ilości. Jamnik króliczy, jak każdy jamnik, to wielki łasuch. Łatwo więc doprowadzić psa do nadwagi, a nawet otyłości – a to dodatkowo zagraża zdrowiu jego kręgosłupa!

Pielęgnacja jamnika króliczego

Hodowla jamnika króliczego to również jego pielęgnacja. Czy jest ona wymagająca? Zależy to od długości włosów psa! Krótkowłose psiaki wystarczy regularnie czesać i wykąpać w razie potrzeby. Psy szorstkowłose wymagają częstego wyczesywania krzaczastych brwi i brody oraz regularnego trymowania. Trzeba jednak robić to umiejętnie i właściwie, inaczej okrywa włosowa będzie zanikać i widoczny stanie się podszerstek. Jeśli nigdy nie trymowałeś sierści jamnika, na początek zgłoś się po pomoc do groomera.

jamnik króliczy w ubranku na plaży

Najbardziej wymagające jest jednak pielęgnowanie psa długowłosego. Jego sierść ma tendencję do filcowania się oraz zbierania w nieestetyczne, drażniące zwierzę kołtuny. Regularnie więc należy ją czesać, zwłaszcza po spacerach w terenie. Często trzeba będzie także kąpać psiaka. W tym celu wykorzystuj szampony przeznaczone dla psów ras długowłosych.

Pamiętaj również, że jamniki królicze linieją. Krótka sierść w tym przypadku jest mniej kłopotliwa i łatwo ją zebrać. Z linieniem samca będziesz miał do czynienia głównie jesienią. Suczka natomiast zacznie gubić włosy tuż przed spodziewaną cieczką.

Jamnik króliczy to niewielkich rozmiarów pies o wielkim charakterze. Niezależny i uparty, potrafi także być bardzo lojalny. Jeśli chcesz spróbować swoich sił w wychowaniu przedstawiciela tej rasy, wybierz osobnika z rodowodem ZKwP. Szczenię jamniczka warto też zarejestrować (np. założyć chip), dzięki czemu w razie ewentualnej ucieczki łatwiej będzie ci odnaleźć ulubieńca. A potem? Pozostanie ci cieszyć się jego uroczym towarzystwem!

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 148, https://www.zkwp.pl/wzorce/148.pdf, 07.11.2019/EN, wersja polska 07.11.2019, rewizja i uzupełnienie aktualnej wersji Mirosław Redlicki.

Archiwum: marzec 2023
Photo of author

Agnieszka Poll

Studentka weterynarii, której największą miłością są psy. Jej ulubiona rasa to labrador retriever, sama ma czteroletnią suczkę. W jej domu poza psami zawsze było też miejsce dla kotów. W wolnych chwilach lub pisać opowiadania.