Dog argentyński

Dog argentyński to rasa kontrowersyjna, która ma jednak mnóstwo swoich fanów. Te zwierzęta są zrównoważone, bardzo inteligentne i skłonne do zabawy. Do ich charakterystycznych cech należy także niezachwiana pewność siebie i odwaga. W połączeniu z ogromną siłą może być to mieszanka wybuchowa, kiedy dojdzie do skrajnej sytuacji. Właśnie dlatego jest to pies wyłącznie dla doświadczonych i opanowanych opiekunów.

Podstawowe informacje

Dog argentyński – wygląd i opis rasy

Dogi argentyńskie to duże psy. Ich wysokość w kłębie dochodzi do 68 centymetrów, a suki są tylko odrobinę niższe od psów. Waga waha się od 36 do 45 kilogramów i zależna jest od wielu czynników, między innymi płci i linii hodowlanej.

Dog argentyński jest psem w typie molosa. Ma harmonijną budowę ciała i jest bardzo dobrze umięśniony. Jego sierść jest krótka, gładka i bardzo dobrze przylegająca do ciała. Wzorzec rasy dopuszcza szatę w kolorze białym. Chociaż często poszukiwaną odmianą jest dog argentyński szary, jakiekolwiek odstępstwa od bieli są niemile widziane. Rasa pierwotnie służyła do polowań, dlatego musiała być dobrze widoczna w warunkach leśnych. Dodatkowo białe umaszczenie umożliwiała szybką lokalizację potencjalnych ran. Dog argentyński czarny nie jest więc zgodny ze wzorcem, chociaż u niektórych psów pojawia się niewielka plamka wokół oka. Nie powinna ona jednak zajmować więcej niż dziesięć procent całej głowy. 

Dog argentyński – charakter

Dogo argentino jest psem jednego właściciela. Wychowany w rodzinie będzie oczywiście okazywał sympatię wszystkim jej członkom, jednak z pewnością wybierze sobie jednego opiekuna, który będzie dla niego centrum wszechświata.

Ze względu na bardzo silny instynkt myśliwski pies tej rasy ma tendencję do traktowania innych zwierząt (szczególnie małych) jak zdobyczy. Kiedy zapoluje na ofiarę, szansa na odwołanie go jest bardzo niewielka, właśnie dlatego jest to pies, który powinien być jedynakiem. 

W stosunku do obcych pies rasy dog argentyński jest spokojny, ale zdystansowany. Kiedy wyczuje zagrożenie, może stać agresywny i niebezpieczny. Bezwzględnie ufa swojemu przewodnikowi i kiedy uzna, że znajduje się on w niebezpieczeństwie, może stać się prawdziwą maszyną do zabijania. Właśnie dlatego bardzo ważna jest emocjonalna stabilność opiekuna. Stosunek psa do innych ludzi jest niemal całkowicie zależny od twojego stosunku do nich. 

Pies argentyński słynie z bardzo dużej inteligencji. Bardzo szybko się uczy, a odpowiednio szkolony i prowadzony z konsekwencją i łagodnością błyskawicznie przyswaja nowe umiejętności. Właśnie dlatego przedstawiciele tej rasy często bywają wykorzystywani jako psy pracujące w różnego rodzaju służbach. 

Warto pamiętać, że dog argentyński ma naturalne skłonności zarówno do polowania, jak i do ochrony swojej rodziny. Nieprawidłowe szkolenie, zbyt brutalne postępowanie z psem czy pozostawienie go samemu sobie to prosta droga to pobudzenia jego agresji. W ten sposób zwierzak może stać się niebezpiecznym psem, trudnym do kontrolowania. 

Silny charakter i upór najczęściej prowadzą do tego, że szczeniaki doga argentyńskiego powinny zaczynać szkolenie pod okiem profesjonalisty. 

Owczarek argentyński – zdrowie

Dogi argentyńskie to psy odporne i bardzo silne. Dobrze radzą sobie w różnych warunkach atmosferycznych. Ogólnie są to zwierzęta, które cieszą się dobrym zdrowiem i nie chorują szczególnie często. Średnia długość życia wynosi od dziesięciu do dwunastu lat, co jest stosunkowo dobrym wynikiem jak na tak dużego psa. 

Oczywiście nie oznacza to, że owczarki argentyńskie nie mają żadnych problemów zdrowotnych. Tak jak większość białych psów stosunkowo często cierpią one na głuchotę, która wynika z braku pigmentu.

Częste choroby u psa rasy dog argentyński

Szczególnie niebezpieczna jest głuchota jednostronna, która jest stosunkowo trudna do wykrycia. W hodowlach przeprowadza się badania BAER w momencie, kiedy szczeniaki znajdują się między siódmym a ósmym tygodniem życia. Jest to bardzo ważne, ponieważ psy cierpiące na takie zaburzenie powinny być bezwzględnie wykluczane z rozrodu. 

Tak jak wszystkie duże psy, dog argentyński może mieć problemy z dysplazją stawów biodrowych i łokciowych. Stosunkowo często zdarzają się alergie pokarmowe, więc w przypadku problemów skórnych lub złej tolerancji niektórych karm warto zgłosić się do zoodietetyka. 

Pielęgnacja doga argentyńskiego

Pielęgnacja sierści doga argentyńskiego nie jest trudna. Sierść psa jest krótka i gładka, dlatego do utrzymania jej w dobrej kondycji wystarczy okazyjne przeczesywanie specjalną rękawicą albo gumową szczotką. 

Dogi argentyńskie nie gubią dużej ilości sierści, jednak jest ona bardzo ostra, dlatego może zbijać się w ubrania lub tapicerkę. Na kondycję sierści i skóry wpływa odpowiednie żywienie. Warto zdecydować się na dietę BARF lub dobrej jakości karmę komercyjną – suchą lub mokrą. 

Dog argentyński – hodowla

Dostępność szczeniąt doga argentyńskiego jest dosyć duża, dlatego nie powinieneś mieć problemów ze znalezieniem miotu. Czasami trzeba trochę poczekać, jednak terminy zazwyczaj nie są odległe. 

Dogi argentyńskie są rasą uznawaną przez Międzynarodową Federację Kynologiczną FCI, dlatego wybierz szczeniaka z rodowodem. W Polsce do wystawiania rodowodów uprawniona jest jedna organizacja – ZKwP. Hodowle zrzeszone w innych związkach są problematyczne i z zasady warto ich unikać. To bardzo istotne, ponieważ pies o gabarytach i cechach doga argentyńskiego powinien być wzorcowo stabilny. Niekontrolowane rozmnażanie tych zwierząt może doprowadzić do kształtowania problematycznych i niebezpiecznych psów. Pseudohodowcy często używają określenia dog amerykański, które w stosunku do tej rasy jest absolutnie niepoprawne. Tak samo powinno się traktować nazwę pitbull argentyński. 

Kontakt z hodowcą powinien być płynny. Wszystkie twoje pytania i wątpliwości powinny zostać rozwiane. Jeżeli hodowca unika odpowiedzi na część pytań albo utrudnia kontakt, najlepiej poszukać innego miejsca. Pamiętaj, że czasami lepiej poczekać na szczeniaka z dobrej hodowli niż w pośpiechu kupować zwierzę z problematycznego źródła. 

Cena doga argentyńskiego

Szczenięta doga argentyńskiego z hodowli FCI to obecnie wydatek od 3,5 do nawet 6 tysięcy złotych. Zazwyczaj nie zachodzi konieczność sprowadzania zwierzaka zza granicy, jeżeli jednak rozważasz taką opcję, powinieneś doliczyć do inwestycji koszt transportu. 

Mastif argentyński – historia rasy

Tak jak sama nazwa wskazuje, dogi argentyńskie pochodzą z Argentyny, a dokładnie z prowincji Cordoba. Co ciekawe, dokładnie znamy tożsamość twórcy rasy. Był to lekarz – dr Antonio Nores Martinez, który żył w pierwszej połowie XX wieku. 

Martinez całe życie spędził z psami i marzył o tym, aby stworzyć rasę idealną. W 1928 roku przystąpił do dzieła. Punktem wyjście był słynny na tamtych obszarach bojowy pies z Cordoby. Lekarz krzyżował go z różnymi rasami, głównie pod kątem polowania i walki. 

Pierwsze pokolenia dogów argentyńskich cechowały się niestabilnością emocjonalną i agresją. Martinez marzył o tym, aby psy nie tylko towarzyszyły mu w ukochanych polowaniach, ale także były dobrymi towarzyszami rodziny. Celem hodowlanym było także osiągnięcie całkowicie białej maści, która nie tylko sprawdzała się w klimacie Argentyny, ale także była dobrze widoczna w lesie podczas polowań. 

Rasy, których Martinez używał do krzyżówek to między innymi: 

• pointer,
• wilczarz irlandzki,
• dogue de Bordeaux,
• pirenejski pies górski,
• dog niemiecki,
• mastif hiszpański,
• buldog,
• bulterier. 

Dog argentyński został oficjalnie zaakceptowany przez FCI jako oddzielna rasa w 1973 roku. Nieco wcześniej, w 1964, została ona uznana przez Argentyńską Federację Kynologiczną. Jak dotąd jest to jedyna rasa pochodząca z tego kraju, która znajduje się grupie ras uznawanych przez FCI. 

Dog argentyński – przede wszystkim szkolenie i wychowanie

Pies argentyński to wspaniałe zwierzę. Jest silny, odporny, inteligentny i bezgranicznie kochający. Jednocześnie niektóre jego cechy charakteru sprawiają, że nadaje się wyłącznie dla osób, które mają duże doświadczenie w odpowiednim wychowaniu psów. 

To bardzo ważne, ponieważ prawidłowe szkolenie i odpowiednie postępowanie pozwolą wydobyć z tego psa wszystkie jego najlepsze cechy. Natomiast zaniedbania, przemoc, niecierpliwość czy brak konsekwencji mogą poważnie zachwiać psychiką zwierzęcia. Nawet najlepsze geny nie uchronią go wtedy przed pogłębieniem zachowań agresywnych. 

Wiele osób zastanawia się, czy pies tej rasy odnajdzie się w domu z dziećmi. Jeżeli pies jest odpowiednio prowadzony, nie ku temu przeciwwskazań. Dogi argentyńskie akceptują dzieci w swojej rodzinie, jednak mają do nich stosunek neutralny. Przez swoje rozmiary powinny jednak pozostawać pod stałą kontrolą, kiedy mają kontakt z maluchami. 

Nieco bardziej problematyczne jest kwestia innych zwierząt w domu – szczególnie małych. Wychowywanie doga argentyńskiego razem z kotem, czy królikiem może okazać się zgubne dla tych mniejszych zwierzaków. Także inne psy zazwyczaj nie są przez dogi dobrze tolerowane. 

Opiekun dla psa argentyńskiego

Dog argentyński będzie idealnym psem dla kogoś, kto szuka wiernego przyjaciela i jednocześnie skutecznego stróża. Jego instynkt obronny jest bardzo silny, a możliwości fizyczne praktycznie nieograniczone. Właśnie dlatego jest to pies wyłącznie dla doświadczonego i opanowanego człowieka, który będzie umieć nad nim zapanować.

Dog argentyński – zdjęcia

Dog argentyński – ciekawostki

• Dog argentyński znajduje się na liście ras psów uznawanych za agresywne.
• Znajdziemy go także na analogicznych listach w Australii, w Singapurze czy Ukrainie.
• Trzymanie w domu doga argentyńskiego wymaga pozwolenia, które można uzyskać we właściwym organie gminy. 
• To jedyna argentyńska rasa uznawana przez FCI.
• Dog argentyński często błędnie określany jest jako pitbull argentyński. Taka rasa jednak nie istnieje. Pewnym nieporozumieniem jest także określanie argentyńczyków nazwą dog amerykański. 

Dogi argentyńskie zdecydowanie nie są rasą dla wszystkich. To psy silne psychicznie i fizycznie. Mają silny instynkt łowiecki i są doskonałymi stróżami, jednak nie sprawdzają się raczej jako psy rodzinne – szczególnie jeżeli w domu planujesz trzymać także inne zwierzęta. Wierny swojemu przewodnikowi, będzie bronił go do ostatniej krwi. Aby nad nim zapanować potrzeba nie tylko siły, ale także umiejętności do budowania trwałej relacji.

Bibliografia

FCI-Standard N° 292 / 02. 08. 2012, wersja polska: październik 2012, https://zkwp.pl/wzorce/292.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 10.11.2011.