Najczęściej w miastach towarzyszą ludziom niewielkie pieski, takie jak york, shih tzu lub chihuahua. Maltańczyk dzielnie goni swoich konkurentów. Wiele osób poszukuje miniaturek. Czy maltańczyk miniaturka jest dużo mniejszych od zwykłego? I czy w ogóle istnieje…?
Najważniejsze kwestie
- Maltańczyk wcale nie pochodzi z Malty. Jego historia sięga czasów starożytnych faraonów.
- Jest to mały piesek o długiej, białej sierści.
- Nie istnieje miniaturowa odmiana rasy maltańczyk.
- Maltańczyk ma przymilny i wesoły charakter. Źle znosi samotność.
- Biały, długi włos wymaga systematycznej i dokładnej pielęgnacji.
- Maltańczyki nie powinny być kupowane bez uznanego na świecie rodowodu.
- Maltańczyk nadaje się na towarzysza dla rodzin z dziećmi, osób starszych i domatorów.
Klasyfikacja FCI
Międzynarodowa Federacja Kynologiczna zaklasyfikowała rasę maltańczyk następująco:
Inne rasy należące do tej sekcji to m.in. bichon frise, bolończyk i hawańczyk.
Wcale nie jest z Malty!
Pierwsze wzmianki o maltańczykach pochodzą ze starożytności, ok. 2500 p.n.e. Przypominające je pieski znano już za faraona Ramzesa II. Rasa nie pochodzi jednak z Malty. Białe, małe psiaki zamieszkiwały osady i miasta w rejonie basenu Morza Śródziemnego. Służyły do tępienia gryzoni. Mówi się też, że ojczyzną maltańczyka jest wyspa Melita leżąca na Adriatyku. W czasach rzymskich maltańczyki trafiły na salony i były wyznacznikiem pozycji społecznej. Trwało to przez wieki, bowiem ceniła je m.in. Madame de Pompadeur, metresa króla Francji Ludwika XV. Planową hodowlę rozpoczęto jednak dopiero w XIX wieku.
Jak wygląda maltańczyk?
Wzorzec rasy opisuje go jako małego, eleganckiego i dystyngowanego pieska. Charakterystycznymi cechami wyglądu psów tej rasy są:
- prostokątna sylwetka;
- prosty grzbiet;
- wysoko i dumnie noszona głowa;
- trójkątne, wiszące uszy;
- całkowicie czarny nos i ciemne oczy;
- długa, sięgająca ziemi, jedwabista sierść;
- zawsze czysto białe umaszczenie.
Wielkość – czy maltańczyk miniaturka istnieje?
Maltańczyk waży zaledwie 3–4 kg. W kłębie mierzy zaledwie 21–25 cm. Należy więc do najmniejszych ras psów. Mniejszych piesków jest naprawdę niewiele. Rasa ta nie posiada żadnych odmian. Nie istnieje więc ani maltańczyk czarny, ani maltańczyk miniaturka! Cechą rozpoznawczą tego pieska jest biała, jedwabista sierść. Jeśli zaś chodzi o wzrost – miniaturyzacja i tak już małych psów nie niesie ze sobą niczego dobrego. Zwykle idą za nią kłopoty ze zdrowiem. Maltańczyki w swoim standardowym rozmiarze są już rasą miniaturową i nie występuje w jej obrębie inna odmiana ich wielkości.
Charakter
Maltańczyk należy do najstarszych ras psów do towarzystwa. Każdą możliwą chwilę najchętniej spędzałby ze swoim opiekunem. Jest do niego niesamowicie przywiązany i bardzo źle znosi każdą rozłąkę. Osoby przebywające wiele godzin poza domem powinny raczej rozważyć inną rasę.
Maltańczyk ceni sobie wygodne życie. Chętnie wyleguje się na miękkiej sofie lub poduszce. Nie powinien jednak nigdy być traktowany jak zabawka. To stuprocentowy pies i tak powinien być traktowany. Bieganie za piłeczką w parku i szaleństwa z innymi psami? Z pewnością nie odmówi! Choć nie jest rasą trudną, maltańczyk wymaga ruchu i wychowania jak każdy inny pies.
Aktywność
Zarówno szczeniak, jak i dorosły maltańczyk bawi się bardzo chętnie i ma skłonność do psot. Spacer z panem będzie dla niego samą przyjemnością. Nie jest jednak typem sportowca czy pracusia. Równie chętnie odpocznie wraz z ukochanym panem na kanapie przez telewizorem. To sprawia, że utrzymać maltańczyka w dobrej kondycji może tak naprawdę każdy. Ten niewielkich rozmiarów piesek jest dzięki temu częstym towarzyszem seniorów i sprawdza się w tej roli znakomicie.
Maltańczyk w sporcie?
A dlaczegóżby nie? Czy mały piesek nie może próbować swoich sił w agility lub obedience? Małe pieski, w tym maltańczyki, także lubią sport. Tym bardziej, że wiele dyscyplin kynologicznych opiera się na bliskiej współpracy psa i jego opiekuna, np. rally-o. Maltańczykowi w to graj! Podczas zajęć fit paws, obedience, agility lub nosework z pewnością spędzisz ze swoim maltańczykiem fantastyczny i wartościowy czas.
Wychowanie
Nawet najmniejszy piesek musi być socjalizowany z otoczeniem oraz znać pewne zasady. Dotyczy to również psów małych ras, o czym niektórzy właściciele zdają się zapominać. Opiekun maltańczyka musi pamiętać, że dobrze ułożony piesek nie jest uciążliwy ani dla niego, ani dla ludzi i zwierząt wokół.
Maltańczyk potrafi być bardzo absorbujący i pragnie zawsze uwagi swojego pana. Jego uwaga jest dla niego najcenniejsza na świecie. Bardzo szybko się uczy, więc ułożenie go nie jest trudne nawet dla niezbyt doświadczonych. Łatwo nauczyć go różnych sztuczek. Raz nauczony, chętnie będzie się nimi popisywał przed swoim właścicielem.
Maltańczyk a otoczenie
Ten uroczy, biały piesek nie ma skłonności do agresji. Dobrze wychowany i zsocjalizowany, ma raczej przyjazny stosunek do innych psów i kotów. W stosunku do obcych osób również nie ma złych zamiarów. Jest psem łagodnym, o przymilnym charakterze. Nie ma tendencji do ucieczek, trzyma się blisko swojego właściciela. Z tego względu maltańczyk jest psem, który znakomicie odnajduje się w mieście i jest przyjemnym towarzyszem na spacerach.
Czy maltańczyk lubi dzieci?
Stosunek maltańczyków do dzieci zazwyczaj jest pozytywny. Psiaki te są miłe i łagodne również dla młodszych członków rodziny, chętnie im towarzyszą czy bawią się razem. Trzeba jednak pamiętać, że każdy kontakt psa z dziećmi powinien odbywać się pod kontrolą osoby dorosłej. Dzieci czasem mają kłopot z zauważeniem, że pies ma już dość zabawy. Nie wolno zapominać, że maltańczyk jest rasą miniaturową, a dzieci nie zawsze są delikatne. Mogą nawet niechcący zrobić psu krzywdę, co może u niego wywołać negatywne skojarzenia z najmłodszymi.
Pielęgnacja sierści
Nie da się ukryć, że jedwabisty włos maltańczyka stanowi jego ozdobę. Wymaga jednak odpowiedniego traktowania. Codzienne rozczesywanie białej sierści i częste kąpiele to podstawa. Opiekun musi narzucić sobie pod tym względem dyscyplinę. Maltańczyki mają tendencje do kołtunienia się i, co gorsza, także filcowania. Na szczęście nie ma konieczności kończenia kursu groomerskiego, by zadbać o swojego psa. Sierść maltańczyka nie jest trudna w pielęgnacji, musi być jednak czesana codziennie. Aby ją chronić przed zabrudzeniami, warto rozważyć papilotowanie. Dotyczy to zwłaszcza pupili o bardzo długim włosie.
Dlaczego pielęgnacja sierści jest ważna?
Maltańczyki to rasa wymagająca regularnej pielęgnacji. Zaniedbana sierść, pełna brudnych filców i kołtunów, to nie tylko przykry widok. Może to doprowadzić do chorób skóry. Jest także źródłem dyskomfortu. Już od szczeniaka przyzwyczajaj psa do czesania. Należy robić to delikatnie i z wyczuciem. Nie zapominaj o chwaleniu i nagrodach! Maltańczyk to pies, który zrobi wszystko, by zadowolić opiekuna – wykorzystaj to! Jeżeli nie jesteś w stanie poradzić sobie z dbaniem o sierść swojego psa, dobry groomer z pewnością pomoże kompleksowo o nią zadbać. Umawiaj jednak wizyty regularnie.
Czy maltańczyka można ogolić?
Budząca zachwyt biała sierść z refleksami koloru kości słoniowej to pewne wyzwanie pielęgnacyjne. Nie każdy potrafi temu podołać. W dodatku w upalne lato każdy właściciel zadaje sobie pytanie, czy długowłosym psom nie jest zbyt gorąco. Wielu decyduje się na zgolenie włosa na krótko. Czy to dobry pomysł? Niekoniecznie!
Zwróć uwagę, że rasa ma swoje początki w rejonie świata, który nie jest uznawany za zbyt chłodny. Mowa oczywiście o krajach wokół Morza Śródziemnego. Sierść psa pełni funkcję ochronną nie tylko przed zimnem, ale także przed gorącym słońcem. Nie gól więc psa na krótko! Czym innym jednak jest skrócenie sierści i stworzenie psiakowi uroczej fryzury. To dobry pomysł, zwłaszcza gdy wystawy nie są twoją ambicją.
Inne zabiegi pielęgnacyjne
Nie tylko psia sierść wymaga troski. Zwracaj zawsze uwagę na czystość oczu maltańczyka, jego uszu, zębów i gruczołów okołoodbytowych. Zęby u psów ras małych często są podatne na kamień nazębny. Nie dopuść do jego powstania i czyść psiakowi regularnie zęby. Przytkanie kanalików łzowych może powodować nieestetyczne, brązowe zacieki. Czasem jest to objaw alergii. Porozmawiaj wówczas z weterynarzem, jeśli problem u twojego psiaka jest ciągły. Czasem już inna karma dla maltańczyka może pomóc. Kontroluj również pazury swojego pieska. Zbyt długie powodują dyskomfort, zaś przerastające lub wrastające ból.
Zdrowie i długość życia
Wiele niewielkich ras psów to zwierzaki długowieczne. Maltańczyk nie jest tutaj wyjątkiem. Dożywa zwykle bez problemu kilkunastu lat i do późnej starości zachowuje pogodne usposobienie i wigor. Istnieją jednak schorzenia, które dopadają tę rasę dosyć często. Zęby maltańczyka są jego słabym punktem. Podobnie jest z uszami. Wiszące, obficie owłosione ucho sprzyja rozwojowi bakterii i stanom zapalnym. Maltańczyk może mieć także tendencje do zapalenia spojówek i niedrożności kanalików łzowych. Zdarzają się również problemy ze stawami.
Dbaj o zdrowie maltańczyka!
Aby twój biały psiak mógł cieszyć się dobrym zdrowiem, pamiętaj o tych kilku zasadach:
- dbaj o sierść;
- zadbaj o higienę oczu, uszu i gruczołów okołoodbytowych;
- czyść zęby i w razie konieczności usuwaj w lecznicy kamień nazębny;
- kontroluj wagę maltańczyka – otyłość sprzyja problemom ortopedycznym i wielu innym;
- jeśli dopiero planujesz pierwszego psa, wybierz szczenię z dobrej hodowli!
Wbrew pozorom ostatni punkt ma duże znaczenie, ponieważ pseudohodowle nie dbają o zdrowie i choroby dziedziczne w swoich liniach.
Jak wybrać hodowlę maltańczyków?
Wybór hodowli ma duże znaczenie, a nie zawsze niestety jest łatwy. Maltańczyk należy do tych ras małych psów, które stały się ostatnio modne. Powstało wiele hodowli, wśród których nie wszystkie są godne polecenia. Wybieraj te zrzeszone w Związku Kynologicznym w Polsce, aby mieć pewność, że piesek ma uznany we wszystkich krajach rodowód. Wbrew pozorom to ważne, jaki rodowód ma maltańczyk – pochodzenie od prawdziwie rasowych piesków potwierdza właśnie on. Rodowód dobrej organizacji uznają praktycznie wszystkie kluby na całym świecie. Psy w typie rasy często cierpią na różne choroby, nieraz dziedziczne.
Jak poznać dobrego hodowcę?
Nawet wśród najszacowniejszego grona mogą znaleźć się czarne owce. Nie inaczej jest z hodowcami. Na szczęście dobrego hodowcę można rozpoznać dosyć łatwo:
- jest pasjonatem rasy;
- ma o niej ogromną wiedzę i chętnie się nią dzieli;
- służy wiedzą w razie problemów;
- wykonuje niezbędne badania i oceny hodowlanym psom;
- dobiera starannie rodziców miotu;
- interesuje go, do kogo maltańczyk z jego hodowli trafi;
- pokazuje wszystkie psy mieszkające w hodowli.
Dobry hodowca nie będzie ci we wszystkim przytakiwał i namawiał do kupna psa od niego. Jeżeli coś budzi twój niepokój, nie kupuj psa z takiego miejsca.
Dla kogo maltańczyk będzie dobrym wyborem?
Dla każdego, kto chciałby wyjątkowo oddanego pieska i może poświęcić czas dbaniu o jego szatę. Maltańczyk to świetny wybór dla rodziny z dziećmi, zwłaszcza wielopokoleniowej. Bez trudu poradzi sobie z nim osoba starsza. Nie nadaje się dla osób, które często przebywają poza domem. Maltańczyki nie znoszą zostawać same, może się u nich z tego powodu rozwinąć depresja oraz lęk separacyjny. Są wyjątkowo wrażliwe, nie powinno się na nie krzyczeć i poddawać je bardzo silnej presji. Właściciel musi umieć konsekwentnie, ale delikatnie egzekwować polecenia. Polecają się więc dla osób o spokojnym charakterze.
Sierść maltańczyka wymaga poświęcenia jej sporo uwagi, ale zadbany maltańczyk w pełnej szacie jest zachwycający. Niezależnie jednak od tego, czy ją pozostawisz, czy nieco skrócisz, pamiętaj, że twój maltańczyk to maleńki piesek z krwi i kości. Nie traktuj go nigdy jak maskotkę i pozwól mu być psem.
