Największy z rodziny retrieverów – chesapeake bay retriever to radosny, inteligentny pies. Potocznie nazywa się go pomocnikiem myśliwego. Nie jest to wcale bezpodstawny stereotyp. Ta rasa psa jest typowym retrieverem, który uwielbia aportowanie, bieganie i pływanie. Jego węch, siła i wytrzymałość sprawiają, że faktycznie świetnie odpowiada potrzebom myśliwych. Oczywiście, nie samą pracą pies żyje. Chesapeake bay retriever jest też niezwykle wesoły i uczuciowy. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej wyjątkowej rasie.

Podstawowe informacje

? Rozmiarwysokość w kłębie: suki od 53 do 61 cm, psy od 58 do 66 cm
masa ciała: suki od 25 do 32 kg, psy od 29,5 do 36,5 kg
Szatasierść: wełnisty podszerstek; gruby, krótki, tłustawy włos okrywowy z tendencją do falowania
maść: odcienie brązu, suchej trawy; preferowany kolor jednolity, dopuszczalna biała plamka
❤️ Długość życia10–12 lat
? Charakterbystry, inteligentny, cichy, wesoły, czuły, odważny

Opis rasy chesapeake bay retriever

Chesapeake bay retriever w trawie

Chesapeake bay retriever należy do grupy 8. (aportery, płochacze, psy dowodne), sekcji 1. (aportery). Żyje przeciętnie do 10-12 lat. Samiec dorasta do 66 cm w kłębie, a samica do 61 cm. Masa zależy od płci czworonoga i może wahać się pomiędzy 25 a 36 kg. Pomocnik myśliwego to pies bardzo odporny na skrajne warunki pogodowe. Jest też genetycznie podatny na tycie. Lubi przekąski, szczególnie podczas ciekawego szkolenia. Dlatego koniecznie zapewnij mu zdrową, zrównoważoną dietę i zachowaj umiar w karmieniu go smakołykami!

Jak wygląda chesapeake bay retriever? Wzorzec rasy

Opis rasy chesapeake bay retriever według oficjalnego wzorca FCI wygląda następująco:

  • ważne jest zachowanie proporcji – wysokość w kłębie powinna być nieco mniejsza niż długość tułowia;
  • szeroka i okrągła głowa;
  • stosunkowo krótki nos;
  • zgryz nożycowy;
  • oczy średniej wielkości, przejrzyste, szeroko rozstawione w kolorze żółtawym lub bursztynowym;
  • uszy – wysoko osadzone, niewielkie, luźno zwisające, ze stosunkowo średniej grubości skórą;
  • umięśniona, średnio długa szyja;
  • średniej długości tułów ze zwartym i mocnym grzbietem;
  • beczkowate, głębokie żebra i głęboka, szeroka klatka piersiowa;
  • średniej długości ogon – prosty lub lekko wygięty, nie jest skręcony ani zawinięty;
  • łapy powinny być silne, proste i muskularne, aby zapewnić dobre oparcie do biegu i napęd do pływania;
  • jeśli chodzi o ruch psa, pożądany jest płynny, swobodny, niewymuszony, a jednocześnie pełen siły. 

Charakterystyka rasy chesapeake bay retriever – sierść i umaszczenie

Chesapeake bay retriever leży na ziemi

Chesapeake bay retriever ma typowo dość krótką i grubą sierść. Przeważnie nie przekracza ona 4 cm długości. Jej struktura jest bardzo specyficzna – charakterystyczna dla tej rasy. Podszerstek jest wełnisty i całkowicie odporny na wodę. Połączenie genów krótkiej i kręconej szaty nadaje temu retrieverowi bardzo ciekawy wygląd.

Umaszczenie sierści powinno być jak najbardziej zbliżone do naturalnego otoczenia psa. Nie istnieje jednak jeden preferowany standard umaszczenia. Dopuszczalne są praktycznie wszystkie odcienie brązu, suchej trawy, a nawet jaśniejszego beżu. Najlepiej, gdy pies ma jednolite umaszczenie. Zdarzają się jednak niewielkie, pojedyncze białe plamki.

Skąd pochodzi uroczy pomocnik myśliwego?

Już sama nazwa rasy powinna nakierować cię na jej pochodzenie. Chesapeake bay retriever wywodzi się znad Zatoki Chesapeake we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Jest to pies pracujący, który został stworzony, aby pomóc myśliwym w ich pracy. Jej głównym zadaniem miało być przynoszenie ustrzelonego ptactwa z wody i lądu. 

Chesapeake bay retriever, czyli silny i sprawny pies

Chesapeake bay retriever w wodzie

Czujny pomocnik myśliwego został stworzony tak, aby był równie sprawny na lądzie, jak i w wodzie.Może skutecznie pracować nawet w bardzo niesprzyjających warunkach. Niestraszny mu lód na wodzie, uciążliwe wiatry ani upały. Połączenie wszystkich jego cech fizycznych sprawia, że idealnie nadaje się do pracy w praktycznie każdym miejscu i sytuacji. Silny, inteligentny i bardzo sprawny fizycznie, może zostać wyszkolony do wykonywania dowolnych zadań.

Hodowle chesapeake bay retrievera

Pierwsze hodowle tych psów zostały założone w pierwszej połowie XIX wieku, ale dopiero pod koniec tamtego stulecia American Kennel Club oficjalnie uznał je za odrębną rasę. Tak zwany chessie jest blisko spokrewniony z bardziej znanym labradorem. W Polsce chesapeake bay retriever cieszy się znacznie mniejszą popularnością niż jego bliski kuzyn. W kraju powstały do tej pory tylko nieliczne i małe hodowle. 

Chesapeake bay retriever – charakter

Chesapeake bay retriever na łóżku

Chesapeake bay retriever to typowy pies dla myśliwych. Jest dość duży, silny i bardzo energiczny o mocnej i umięśnionej sylwetce. To jedna z bardziej sprawnych fizycznie i wytrzymałych ras. Pomocnik myśliwego raczej nigdy nie należał do grona modnych psów, ale właśnie dzięki temu zachował swoje pierwotne cechy i instynkty. 

Należą do nich:

  • doskonałe aportowanie przedmiotów;
  • zamiłowanie do pływania – dzięki woodopornej sierści, może to robić nawet w lodowatej wodzie;
  • znakomity węch;
  • wesołe usposobienie;
  • odporność i wytrwałość;
  • odwaga;
  • czujność;
  • duża chęć do pracy;
  • spryt i inteligencja;
  • spokojny i opiekuńczy charakter;
  • instynkt obronny i warunki do stróżowania;
  • wrodzone przyjacielskie nastawienie.

Chesapeake bay retriever, czyli mądry i aktywny pies

Charakter chesapeake bay retrievera sprawia, że jest to pies dość uniwersalny. Możesz zabierać go ze sobą na polowania, ale też wyszkolić na przewodnika dla niewidomych. Chessie ma dość sporą potrzebę aktywności fizycznej i umysłowej, dlatego świetnie nadaje się do rozmaitych dziedzin sportu. 

Jak szkolić chesapeake bay retrievera?

Ma to też swoje negatywne strony. Aktywność chesapeake bay retrievera oznacza również, że może on wykazywać pewne skłonności niszczycielskie. Zdecydowanie nie nadaje się dla osób, które mają mało czasu na noszenie go na rękach. Jeśli nie poświęcisz mu wystarczająco uwagi, wówczas i ty, i pies będziecie się męczyć. Jednak porządnie wybiegany, spełniony chessie powinien w domu zachowywać się spokojnie. Jeśli zadbasz o jego potrzeby, nie będzie sprawiał ci większych kłopotów. Musisz jednak poddać go profesjonalnemu, konsekwentnymu szkoleniu, jeśli chcesz, by był posłuszny i dobrze wychowany.

Chesapeake bay retriever – cena

Chesapeake bay retriever aportuje z wody

Pomocnik myśliwego przypadł ci do gustu? To niestety mało popularna w Polsce rasa, więc cena chesapeake bay retrievera jest dosyć wygórowana. Za psa z rodowodem musisz zapłacić około 2500 zł. Wydatek ten może się jednak okazać całkiem opłacalny. Możliwe, że nie będziesz zmuszony do większych wydatków na weterynarza, o ile zadbasz o odpowiednią profilaktykę. 

Chesapeake bay retriever – zdrowie

Chesapeake bay retriever nie jest oczywiście całkowicie wolny od problemów zdrowotnych. Zdarzają się pewne choroby genetyczne – głównie dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, postępujący zanik siatkówki, zaćma, miejscowe łysienie i choroba Willebranda. Jednak przeważnie jest to pies raczej zdrowy i odporny, niewymagający skomplikowanej pielęgnacji. 

Chesapeake bay retriever to pies nie tylko dla myśliwych. Będzie też dobrym kompanem dla rodzin z dziećmi. Ważne jest przy tym odpowiednie szkolenie. Na początku może chcieć zdominować swojego właściciela i domowników. Jednak jeśli będziesz systematyczny i konsekwentny, bez problemu nauczysz go niemal wszystkiego. Jest to pies bardzo podatny na szkolenia, przywiązujący się do swojej rodziny i chętny do uprawiania sportów. Jeśli zadbasz o odpowiednią dietę i dużą dawkę ruchu, będzie cieszył się długim i zdrowym życiem. Chessie to bez wątpienia wspaniały kompan dla aktywnych!

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 263 /12.03.1999/GB, https://www.zkwp.pl/wzorce/263.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 14.02.1995.

Archiwum: kwiecień 2023
Photo of author

Mariusz Michalski

Miłośnik zwierząt. Właściciel kota brytyjskiego długowłosego o imieniu Dyzio. Tak właściwie, to ja u niego mieszkam, a nie on u mnie. Ale wiecie już jak to jest z kotami... :)