Zbrojnik pospolity, szerzej znany jako sympatyczny glonojad, należy do najpopularniejszych ryb hodowanych w akwariach słodkowodnych. W sklepach zoologicznych sprzedawany zwykle jako zbrojnik lub glonojad, jest charakterystyczną rybą niezmiernie chętnie spędzającą czas na szybie akwarium. To idealna rybka dla początkujących akwarystów, ponieważ cechuje się przyjaznym usposobieniem i łatwością hodowli. Niemniej, jeśli planujesz jej zakup, a nie masz doświadczenia, koniecznie dowiedz się wszystkiego o jej upodobaniach i potrzebach. Jak wygląda glonojad? Co je i jakiego akwarium wymaga? Sprawdź!

Zbrojnik pospolity – charakterystyka

Zbrojniki pochodzą z Amazonii. Nie należą do szczególnie wymagających stworzeń. Zamieszkują zarówno rwące, jak i stojące wody dorzecza Amazonki. W porze deszczowej można je zobaczyć nawet na zalanych czasowo terenach leśnych.

Kłopoty z nazwą

Zbrojnik pospolity (Ancistrus sp.) sprzedawany jest najczęściej po prostu jako zbrojnik lub glonojad. Niestety często bywa mylony ze zbrojnikiem niebieskim, a w przypadku zakupu ryb z niepewnego źródła (np. od prywatnych „hodowców”) i bez wyszczególnionej nazwy zoologicznej, istnieje spore ryzyko otrzymania osobników innych gatunków. Wychodzi to dopiero w przysłowiowym praniu, gdy ryba rośnie na znacznie większą, jak np. zbrojnik lamparci.

Jeśli chcesz mieć pewność, jaki gatunek ryby kupujesz, koniecznie wybierz się na zakupy do specjalistycznego sklepu akwarystycznego, w którym otrzymasz nie tylko sprawdzone okazy, ale też niezbędne wskazówki dotyczące hodowli.

Zbrojnik pospolity – wygląd

Glonojady mogą być różnie ubarwione: od jasnobrunatnych po niemalże czarne z licznymi jasnymi plamkami. Zbrojnik pospolity ma brzusznie spłaszczone ciało i szeroką głowę. Jego duże płetwy piersiowe pomagają w poruszaniu się po dnie. Posiada ponadto dwie płetwy grzbietowe. Nie posiada łusek, lecz płytki kostne.

Ryby te dorastają do 13 cm długości. Samice mogą być nieco mniejsze niż samce. Płeć młodych ryb jest praktycznie niemożliwa do odróżnienia. Gdy osiągną długość ok. 5 cm (zwykle w wieku kilku miesięcy), dojrzewają. Wówczas u samców pojawiają się długie wyrostki (u samic są one małe i ledwo widoczne).

Usposobienie zbrojników

Ryby te są szczególnie aktywne nocą. W ciągu dnia chowają się zwykle w różnych kryjówkach, których nie powinno brakować w akwarium. Najchętniej spędzają czas na szybie akwarium lub jego dnie.

Zbrojnik pospolity łatwo się adaptuje, nie jest agresywny. To łagodna ryba, która z powodzeniem nadaje się do akwarium wielogatunkowego, tzw. towarzyskiego, w którym znajdują się inne łagodne gatunki, a nawet te średnio agresywne (jak np. mieczyki, neony, paletki dyskowce, skalary). Należy uważać jednak na agresję wewnątrzgatunkową między samcami, szczególnie w okresie tarła, gdy stają się bardzo terytorialne. Najlepiej trzymać zbrojniki w parach bądź haremach złożonych z 2–3 samic na jednego samca.

Zbrojnik pospolity – odżywianie

Glonojady akwariowe są głównie roślinożerne, ale nie oznacza to, że pogardzą innym pokarmem, w tym mięsnym. Nie powinny jednak otrzymywać pokarmu zwierzęcego często, gdyż jest on dla nich ciężkostrawny.

Dieta zbrojników powinna opierać się na pokarmie roślinnym, ale (wbrew nazwie i pozorom) nie na glonach. Lubią jeść na przykład marchewkę, cukinię, dynię, melon, groszek, brokuły, ogórek, liście szpinaku, sparzone liście sałaty, pokrzywy. Pamiętaj, że warzywa te brudzą wodę, więc niezjedzone kawałki nie powinny w niej pływać zbyt długo. Na co dzień idealnie sprawdzi się pokarm suchy w tabletkach lub płatkach opadających na dno, najlepiej zawierający spirulinę. Dietę uzupełniaj wymienionymi warzywami i owocami.

Zbrojnik pospolity – akwarium

Para zbrojników pospolitych potrzebuje akwarium o długości nie mniejszej niż 60 cm, najlepiej 80 cm. Wysokość ścian nie jest dla niego tak istotna jak powierzchnia dna, ponieważ to właśnie na dnie ryby te żerują. W zbyt małych zbiornikach zwierzęta niestety często chorują i cierpią. Może dojść nawet do deformacji narządów, skrajnego osłabienia i w konsekwencji śmierci. Najlepszym podłożem będzie ciemny piasek lub żwir. Niezbędne są także różnego rodzaju kryjówki, w których ryby te będą się chowały. W nich również będą się rozmnażać. Możesz śmiało wybrać do tego celu np.:

• różne korzenie bagienne;
• specjalne groty;
• stosiki kamieni;
• łupiny kokosa.

Większy korzeń czy miękki kawałek drewna jest ponadto o tyle ważny, że ryby chętnie je skrobią i wspomagają tym procesy trawienne. Zbrojniki wytwarzają sporo zanieczyszczeń, a więc niezbędne są:

• wydajna filtracja;
• dobre natlenienie wody;
• regularne czyszczenie dna akwarium.

Ryby te dobrze czują się w wodzie o temperaturze między 18 a 27°C. Preferują wodę lekko kwaśną lub lekko alkaliczną – dokładny poziom pH nie jest jednak tak istotny jak sam fakt, aby były to parametry stałe.

Zbrojnik pospolity – rozmnażanie

Zbrojnik pospolity rozmnaża się dość często. Do składania ikry zazwyczaj wykorzystuje wspomniane kryjówki z korzeni czy groty. Samiec strzeże jaj aż do przyjścia młodych na świat – samica nie uczestniczy w opiece nad ikrą. Narybek pojawia się po kilku dniach. Można karmić go drobnym pokarmem już po 10 dniach. Glonojad to ryba łatwa w hodowli. Szanse przeżycia narybku są wysokie. Mimo wszystko zalecane jest przeprowadzanie tarła w zbiorniku tarliskowym o pojemności ok. 60 l, zawierającym czystą, przefiltrowaną wodę oraz koniecznie kryjówki.

Zbrojnik pospolity – czego nie lubi?

Ryby te źle się czują w zbyt ostrym świetle, dlatego najlepiej, aby jeden fragment zbiornika był zacieniony. Nie lubią również zbyt jasnego podłoża. Pamiętaj, aby żwir na dnie zbiornika nie był zbyt ostry, aby ryby nie kaleczyły sobie brzuchów.

Zbrojnik pospolity – zdrowie

Jeśli zapewnisz zbrojnikowi duże akwarium o odpowiednim dnie, nie powinien chorować. Dbaj o urozmaiconą dietę, higienę zbiornika oraz preferowaną przez rybę temperaturę wody. Problemy zdrowotne częściej pojawiają się u zbrojników hodowanych w akwariach wielogatunkowych.

Jeśli podajesz leki innym rybom, zbrojnik może zareagować na nie źle i właśnie od nich zachorować. Jeżeli leczysz inne ryby preparatami takimi jak np. zieleń malachitowa, przenieś na ten czas glonojady do innego akwarium. Niebezpieczne dla zbrojników jest zatrucie metalami, zwłaszcza miedzią. Przenoś je też do innego zbiornika w czasie stosowania środka ślimakobójczego.

Popularne glonojady to wyjątkowo sympatyczne i ciekawe ryby akwariowe. Choć nie są szczególnie wymagające, oczywiście należy zapewnić im określone warunki życia. Jeśli masz wątpliwości, czy poradzisz sobie z hodowlą zbrojnika pospolitego, możesz skonsultować się ze specjalistą w temacie akwarystyki słodkowodnej, np. w sklepie akwarystycznym.

Gurami dwuplamisty (Trichogaster trichopterus) to wyjątkowo interesujące stworzenie, które cieszy się ogromną popularnością zarówno wśród początkujących, jak i doświadczonych akwarystów. Posiada intrygujące ubarwienie i ciekawy charakter. Choć co do zasady jest to gatunek łagodny i towarzyski, zdarzają się osobniki agresywne i bardzo terytorialne. Rybka ta nie ma dużych wymagań, dlatego jej hodowla jest stosunkowo prosta. Jak wygląda gurami dwuplamy? Jak zaaranżować zbiornik, aby pupil czuł się w nim dobrze? Poznaj najważniejsze fakty na temat hodowli i przekonaj się, czy jest to zwierzątko dla ciebie!

Gurami dwuplamisty – pochodzenie

Gurami dwuplamisty, zwany też m.in. gurami niebieskim, dwuplamym i plamistym, występuje naturalnie na rozległych obszarach Indii, Wietnamu, Tajlandii, Malezji i Kambodży. Preferuje on wody wolnopłynące, a nawet stojące.

Gurami dwuplamisty – wygląd

W naturalnym środowisku gurami dwuplamisty dorasta przeciętnie do 15 cm długości. W domowych warunkach, zamknięty w akwarium, osiąga zazwyczaj około 12 cm długości. Przybiera on barwę niebieskozieloną, a jego charakterystyczną cechą są dwie ciemne plamy. Jedna jest umiejscowiona w części ogonowej, a druga na tułowiu. Charakterystyczne dla gatunku są także płetwy brzuszne, które przechodzą w długie wyrostki czuciowe. W gatunku tym istnieje wyraźny dymorfizm płciowy, który jednak uwidacznia się dopiero u dorosłych osobników:

• samice są zazwyczaj nieco mniejsze i mają bardziej zaokrąglony brzuch;
• samce odznaczają się ostro zakończoną płetwą grzbietową i obrzeżem płetwy odbytowej w pomarańczowej barwie.

Istnieją również inne odmiany gurami, jak m.in. gurami mozaikowy, marmurkowy i złoty.

Gurami dwuplamisty – usposobienie

Gurami dwuplamiste są najczęściej rybami stosunkowo spokojnymi i łagodnymi. Można je łączyć z wieloma innymi gatunkami, jak np. brzanka czy razbora. Istotne jest to, aby były to rybki, które nie cechują się skłonnością do podgryzania płetw. W przypadku gurami zdarzają się też osobniki agresywne i bardzo terytorialne. Szczególnie rywalizacja pomiędzy samcami w okresie tarła może okazać się bardzo niebezpieczna i fatalna w skutkach. 

Gurami dwuplamisty – pożywienie

Gatunek ten nie jest wymagający. Gurami dwuplamisty z powodzeniem może być odżywiany pokarmem suchym, choć warto serwować mu także pokarm żywy lub/i mrożony. 

Gurami dwuplamisty – akwarium

Rybki te nie należą do najmniejszych, dlatego wymagany jest zbiornik o pojemności co najmniej 80 litrów. Poza tym nie mają szczególnych wymagań. Gurami dwuplamisty powinien mieć stworzone otoczenie z gęsto posadzoną roślinnością oraz dostęp do pobierania tlenu znad powierzchni wody. Z racji tego, że ryby te w naturalnym środowisku wybierają wody wolnopłynące i stojące, prąd wody w akwarium nie powinien być zbyt silny.

Parametry wody, o których musisz pamiętać to:

• temperatura około 24 do 30°C;
• pH od 5,5 do 8,5.

Warto zainwestować w dobrej jakości filtr, oświetlenie i ozdoby, które jednocześnie będą stanowić kryjówkę. To istotne zwłaszcza w sytuacji, gdy planujesz gatunek ten połączyć z innymi.

Gurami dwuplamisty – rozmnażanie

Rozmnażanie gurami nie należy do trudnych. Jeśli planujesz większą hodowlę, w okresie tarła przygotuj odrębne akwarium tarliskowe. Wyposaż je w dużą ilość roślin pływających. Pamiętaj o tym, że na jednego samca gurami dwuplamistego powinny przypadać nie mniej niż 2–3 samice.

Samiec buduje pieniste gniazdo, a gdy samica złoży ikrę, zajmuje się nim. Tak bardzo troszczy się o swoje potomstwo, że nie pozwala się do niego zbliżyć nawet samicy. Najbezpieczniej będzie ją wówczas odłowić. Wylęg narybku następuje w ciągu 20–30 godzin. Po kilku dniach zaczynają one pływać. Wtedy też warto odłowić samca. Początkowo małe rybki powinny być karmione pokarmem w płynie bądź żelu. 

Gurami dwuplamisty – cena

Gurami dwuplamiste nie należą do drogich ryb. Ich cena wynosi przeciętnie 6 zł za sztukę. 

Gurami dwuplamisty to bardzo ciekawa ryba akwariowa średnich rozmiarów, która nie ma dużych wymagań. Jeśli zadbasz o wyżej nadmienione warunki w akwarium, jak m.in. przestrzeń porośnięta roślinami, odpowiednia temperatura wody i pH, hodowla gurami powinna być prosta i przyjemna. Najlepszym rozwiązaniem jest zakup zwierząt i potrzebnego wyposażenia w profesjonalnym sklepie akwarystycznym.

Brzanka wysmukła (Puntius titteya) to popularna ryba akwariowa cechująca się pięknym ubarwieniem i niewielkim rozmiarem. Ze względu na to, że nie jest szczególnie wymagająca i trudna w hodowli, poleca się ją osobom, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z akwarystyką. Co istotne, brzanka Titteya odznacza się bardzo łagodnym usposobieniem, w związku z tym z powodzeniem można trzymać ją w tzw. akwarium towarzyskim, wielogatunkowym. Świetnie czuje się w grupie ryb swojego gatunku, ale można łączyć ją także z innymi gatunkami. Co jeszcze musisz wiedzieć, zanim podejmiesz się hodowli? Sprawdź już teraz!

Brzanka wysmukła – pochodzenie

Brzanka wysmukła jest gatunkiem endemicznym, występującym w Azji, a dokładniej w dorzeczach rzeki Niwala oraz rzeki Kelani na Sri Lance. W naturalnym środowisku wybiera przede wszystkim płytkie strumienie, w których woda jest czysta, miękka i przejrzysta, cechująca się odczynem lekko kwaśnym.

Brzanka wysmukła – wygląd

Brzanka wysmukła jest niedużych rozmiarów rybą akwariową, która dorasta do około 5 cm długości. Cechuje się ona dwoma ciemnymi pasami biegnącymi wzdłuż tułowia. Jeden z nich przebiega od pyska do płetwy na ogonie, a drugi wzdłuż grzbietu. Podbrzusze tej ciekawej rybki ma barwę kremową.

Samice są nieco większe od samców. Ponadto samce mają bardziej intensywny kolor czerwony, który uwydatnia się jeszcze bardziej w okresie tarła. W przypadku samic czerwień zdobi wyłącznie płetwy. Poza wyżej opisaną standardową odmianą w akwariach spotyka się również odmiany weloniastą i albino. 

Brzanka wysmukła – usposobienie

Brzanka ta należy do ryb bardzo ciekawskich, energicznych, ale jednocześnie odznaczających się wyjątkowo łagodnym usposobieniem. Świetnie czuje się w grupie kilku, a nawet kilkunastu innych ryb. Bez trudu można ją hodować w akwarium towarzyskim z innymi gatunkami równie niedużych i łagodnych rybek, jak np. tęczanka czy żyworódka. To doskonały wybór dla każdej osoby początkującej.

Brzanka wysmukła – karmienie

Jest to rybka raczej niewymagająca, która w naturalnych warunkach żywi się zarówno niewielkimi owadami, skorupiakami, larwami, glonami i szczątkami organicznymi. W domowych warunkach z powodzeniem dostosuje się do spożywania pokarmu suchego, choć warto zaoferować jej pokarm żywy lub mrożony, przynajmniej w ramach urozmaicenia diety. 

Brzanka wysmukła – akwarium

Ryba ta nie ma szczególnych wymagań. Nie potrzebuje też dużego akwarium. Do 10 ryb tego gatunku bez przeszkód możesz trzymać w zbiorniku o wymiarach 60x30x30 cm. Pomimo tego, że jest to stworzenie odważne i aktywne, warto zapewnić mu liczne kryjówki. W ich roli bardzo dobrze sprawdzą się np. korzenie, kamienie i gęsta roślinność. Zadbaj o to, aby temperatura wody w akwarium nie była niższa niż 20°C i nie wyższa niż 27°C. Z kolei pH wody powinno wynosić od 6,0 do 8,0.

Brzanka wysmukła – rozmnażanie

Rozmnażanie tej rybki nie należy do trudnych. Zdarza się, że ryby składają ikrę bez ingerencji człowieka – w akwarium, w którym mieszkają na stałe. Jeżeli jednak planujesz większą hodowlę, na czas tarła musisz zapewnić swoim podopiecznym specjalny zbiornik tarliskowy. Temperatura w nim powinna wynosić około 24–26°C, a pH od 6,0 do 6,5 (woda lekko kwaśna i lekko twarda). Akwarium tarliskowe należy zacienić roślinami drobnolistnymi.

Ze względu na to, że dorosłe osobniki nie opiekują się swoim narybkiem i mają skłonność do wyjadania ikry, od razu po rozrodzie trzeba je odłowić. Do wylęgu dochodzi po około dobie. Początkowo niewielkie rybki trzeba karmić pokarmem w żelu lub w płynie. Kiedy podrosną, można je przenieść do akwarium.

Brzanka wysmukła – cena

Rybka ta nie należy do szczególnie drogich. W zależności od sklepu można ją nabyć już za 2 do 4 zł za sztukę. Zarówno ryby, jak i potrzebny sprzęt do ich hodowli warto kupić w profesjonalnym sklepie akwarystycznym, gdzie od razu uzyskasz wszelkie niezbędne informacje i porady dotyczące hodowli.

Brzanka wysmukła to niewielka, piękna rybka, która z pewnością przypadnie do gustu każdemu akwaryście. Za jej nabyciem przemawia nie tylko ciekawy wygląd, ale też sympatyczne usposobienie. Dorosła ryba jest aktywna, odważna i bardzo towarzyska. Z powodzeniem możesz trzymać gromadkę rybek tego gatunku, a także łączyć go z innymi łagodnymi gatunkami. Nie są to stworzenia bardzo wymagające, dlatego poradzisz sobie z utrzymaniem akwarium nawet jako osoba początkująca i niedoświadczona. Jeśli myślisz o swojej pierwszej rybce, brzanka jest dla ciebie!

Z artykułu dowiesz się, jakie morskie stworzenia są najczęściej wybieranymi do domowej hodowli. Pomożemy ci również wybrać najładniejsze ryby akwariowe słodkowodne do twojej kolekcji. Poznasz także wymagania i charakterystykę wymienionych zwierząt.

Gupik pawie oczko – numer 1 dla początkujących akwarystów

Gatunek pochodzi z egzotycznych wód w okolicach Karaibów. Uchodzi za rybę nieskomplikowaną w hodowli i pielęgnacji. W naturze żyje w dużych ławicach, dlatego trzymany w akwarium także powinien być w grupie. Pawie oczko to zdecydowanie jedna z najpopularniejszych i najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych. Swoją popularność zawdzięcza nie tylko łatwości utrzymania, ale i pięknemu ubarwieniu.

Dorasta do pięciu centymetrów długości i całe jego ciało mieni się wieloma kolorami. Gupik świetnie dogaduje się z innymi gatunkami ryb. Zadowala go zarówno suchy, jak i mokry pokarm. Zbiornik przygotowany na przyjęcie rybek tego gatunku powinien mieć pojemność minimum 54 litrów. Optymalna temperatura wody dla tych zwierząt to od 24 do 27 stopni, a wartość pH od 6 do 7,5.

Bojownik wspaniały (syjamski)

Bojownik syjamski to bez wątpienia nie tylko jedna z najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych, ale też jedna z barwniejszych ryb pośród samych błędnikowców. Pochodzi z Azji, a dokładniej wód Kambodży oraz Tajlandii. Okazy występujące w naturalnym środowisku charakteryzują się czerwono-brązową barwą, jednak egzemplarze hodowlane na skutek ingerencji genowej mogą występować w nieskończonej wariacji kolorów.

Nazwa gatunku wynika z usposobienia tych niewielkich rybek. Bojowniki są bardzo agresywne, w szczególności samce mogą walczyć między sobą na śmierć i życie, ale zdarza się też agresja samic wobec samców. Z tego też powodu w akwarium powinien być trzymany jeden osobnik płci męskiej. Trzymanie pary polecane jest dla bardziej doświadczonych hodowców. Bojowniki wyróżniają się wśród najładniejszych ryb słodkowodnych, ponieważ posiadają nie tylko skrzela, ale też drugi organ umożliwiający oddychanie powietrzem.

Brzanka sumatrzańska – żółta piękność

Brzanki sumatrzańskie to niewielkie rybki o pięknym żółtym ubarwieniu tułowia z czarnymi poprzecznymi paskami. Osiągają długość około 6 cm, a w akwarium pojemności 60 litrów komfortowo zmieści się do 10 sztuk tego gatunku. Warto, abyś wiedział, że trzymanie brzanek w mniejszych ilościach wywołuje u nich agresję, która zanika w większych grupach. Wymieniając najładniejsze ryby akwariowe słodkowodne, nie sposób pominąć osobniki tego gatunku.

Rybki te pochodzą z Azji, najczęściej spotykane na wolności są w rzekach na Borneo i Sumatrze. Brzanki są bardzo ruchliwe i potrzebują sporej przestrzeni. Zbiornik o długości 80 centymetrów to niezbędne minimum, aby zapewnić ławicy komfortowe warunki bytowania. Najpiękniej się prezentują w gęsto zarośniętych zbiornikach z ciemnym podłożem i wieloma dekoracjami. Gatunek ten bardzo łatwo się rozmnaża w warunkach hodowlanych. Nie wymaga to żadnych specjalnych zabiegów poza zadbanym akwarium.

Skalar – piękny rodzynek w akwarium

W rankingu najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych nie mogło zabraknąć i tego gatunku. Skalar to ryba wyjątkowa, której kształt ciała i płetwy przypominają żagiel. Stąd też znane są również pod nazwą żaglowce. Imponuje nie tylko wyglądem, ale również swoimi rozmiarami, ponieważ dorasta do 15 cm długości i 25 cm wysokości. Gatunek ten nie ma dużych wymagań względem wody oraz pokarmu, co sprawia, że uchodzi za łatwy w pielęgnacji.

Skalary występują w wielu ozdobnych odmianach hodowlanych, różniących się zarówno kształtem, jak i barwą. Naturalnie występują w obszarze Amazonki i są rybami stadnymi. Minimalny zbiornik wodny dla zapewnienia przyzwoitego komfortu rybom powinien mieścić ponad 250 litrów wody. Podczas karmienia należy wziąć pod uwagę, iż rybki te nie są wybredne względem pokarmu i bardzo łatwo je przekarmić. Dla zachowania jak najlepszej kondycji zwierząt zaleca się pokarm suchy dobrej jakości, urozmaicony do trzech razy w tygodniu żywymi przekąskami.

Mieczyk Hallera

Mieczyki to kolejne na liście piękne i popularne rybki akwariowe słodkowodne. Nie są terytorialne, dlatego można hodować je wraz z innymi gatunkami i najlepiej czują się w stadzie. Dorastają do ponad 10 cm długości, a rekordziści osiągają aż 15 cm. Nie są wymagające, co sprawia, że poradzi sobie z ich pielęgnacją nawet początkujący akwarysta. Mnożą się równie łatwo jak gupiki, jeśli jednak chcesz zachować potomstwo, to powinieneś odpowiednio zadbać o narybek.

Dorosłe osobniki nie są wybredne względem pokarmu, ale młodym należy zapewnić odpowiednią karmę, aby szybko i zdrowo rosły.

Kształt tylnej płetwy ogonowej mieczyka przypomina ostrze broni białej, stąd też jego nazwa. Kolor łusek to najczęściej przeplatająca się ze sobą żółć i pomarańcz. Zwierzęta najlepiej prezentują się w stadzie. Minimalna ilość wody w zbiorniku do ich hodowli to około 100 litrów, a długość akwarium powinna wynosić ponad 80 cm.

Kirysek pstry – towarzyski wąsacz

Kiryski doskonale dogadują się z innymi rybami w akwarium i świetnie czują się w grupie, dlatego hodowlę warto zacząć od kilku sztuk. Ich wygląd jest bardzo charakterystyczny i ciężko je pomylić z jakimkolwiek innym gatunkiem. Na ich ciele dają się zauważyć nachodzące na siebie płytki kostne chroniące je przed atakami drapieżników. Wyposażone są również w grube wąsy służące do badania gruntu i rozpoznawania zapachów.

Kiryski uwielbiają kryjówki na dnie akwarium, ponieważ żywią się tym, co tam znajdą. Zaleca się stosowanie opadającej karmy suchej, żywej lub mrożonej. Zwierzęta te nie są zbyt wymagające w pielęgnacji, dlatego poleca się je nawet początkującym hobbystom. Minimalna pojemność zbiornika wodnego to 55 litrów. Ich naturalnym środowiskiem są wody Ameryki Południowej, szczególnie w rejonie Peru i Brazylii.

Danio pręgowany

Danio pręgowany to jedna z najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych, która znalazła swoje miejsce w wielu domowych zbiornikach wodnych. Jest bardzo ruchliwa i uwielbia pływać, dlatego minimalna ilość wody dla zapewnienia temu zwierzęciu odpowiednich warunków bytowania to 100 litrów.

Danio jest łatwy w pielęgnacji, jednak musisz pamiętać, że wodne stworzenia tego gatunku są bardzo skoczne, dlatego akwarium powinno być odpowiednio zabezpieczone. Chcąc zapewnić optymalne środowisko dla tych rybek, powinieneś im zainstalować delikatne oświetlenie i wiele kryjówek.

Uwielbiają towarzystwo innych zwierząt słodkowodnych. Charakteryzują się pięknym, mieniącym się ubarwieniem poprzecinanym ciemnoniebieskimi pręgami przebiegającymi poziomo wzdłuż całego ciała. Mimo że są bardzo towarzyskie, to powinieneś mądrze dobrać im współlokatorów, niestety nie z każdym gatunkiem uda się je z powodzeniem zsocjalizować.

Bystrzyk neonowy – urozmaici każde akwarium

Bystrzyk będzie prawdziwą atrakcją każdego domowego zbiornika wodnego i pretenduje do jednej z najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych. Wszystko za sprawą swojego ubarwienia. Na jego ciele przeplatają się czerwone i niebieskie neonowe pasy, a tylna płetwa tego zwierzęcia jest naprawdę imponująca mimo niewielkich rozmiarów samego bystrzyka. Uwielbia towarzystwo, dlatego najlepiej trzymać go wraz z innymi osobnikami tego gatunku w minimalnej ilości 10 przedstawicieli. Jest bardzo towarzyski, ale najlepiej dopasowuje się do innych małych organizmów słodkowodnych z rejonu Amazonki.

Bystrzyki są łatwe w utrzymaniu i bardzo wytrzymałe, dzięki czemu z pewnością poradzisz sobie z ich hodowlą, nawet jeśli jesteś początkującym akwarystą. Fosforyzujące kolory rybek najlepiej prezentują się w słabo oświetlonych akwariach. Uważać należy na chorobę neonową, która często pojawia się wśród osobników tego gatunku.

Kardynałek chiński

Kardynałek chiński to niewielka ryba dorastająca do 4 cm długości. Nie jest bardzo popularna, ale nie mogło jej zabraknąć w rankingu najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych. Najbardziej charakterystyczną cechą wyglądu tego gatunku jest podłużny, złoty pas rozpościerający się wzdłuż tułowia. Samce są zazwyczaj jaskrawiej ubarwione i delikatnie smuklejsze. Łatwo je pomylić z kardynałkami wietnamskimi, które są jednak zdecydowanie większe. Dobrze czują się w grupie, dlatego warto zakupić od razu minimum 10 sztuk tego gatunku. Są bardzo ruchliwe, uwielbiają pływać i pięknie wyglądają w ławicy.

Wymagają perfekcyjnie czystej wody, dlatego upewnij się, że filtr w twoim akwarium działa bez zarzutu. Tolerują pokarm świeży, granulki, larwy oraz mrożony. Zaleca się trzymanie tych małych rybek razem z przedstawicielami gatunku danio czy brzankami, ale dobrze dogadują się również z kiryskowatymi. Szybko się rozmnażają, ale musisz uważać, ponieważ niektóre osobniki mają tendencję do kanibalizmu.

Zbrojnik pospolity (glonojad)

Wiele osób nie wyobraża sobie hodowli bez tych popularnych ryb słodkowodnych. Glonojady mają lekko spłaszczone ciało i szerokie płetwy, dzięki czemu z łatwością poruszają się tuż przy dnie. Ich otwór gębowy zakończony jest przyssawką, która umożliwia im przyczepianie się do ścian akwarium lub podwodnych dekoracji i zeskrobywanie glonów. Nie są trudne w utrzymaniu i świetnie odnajdują się w towarzystwie wielu innych gatunków słodkowodnych, ale zbrojniki najlepiej czują się w parach lub w zestawieniu jeden samiec i kilka samic.

Choć żywią się głównie glonami, to chętnie przyjmują także pokarm opadający na dno. Pomagają utrzymać dobrą jakość wody dzięki zjadaniu zbędnych porostów. Zbrojniki to idealne ryby akwariowe dla początkujących, jednak musisz pamiętać, że minimalna ilość wody, jaką należy im zapewnić, to około 75 litrów oraz odpowiedniej wielkości akwarium.

Choć z nazwy pospolity, to jednak często bywa efektowny w wyglądzie, ze swoimi cętkami na ciemnym ciele i wachlarzowymi płetwami. Zdecydowanie zasługuje na pozycję w rankingu najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych!

Domowe akwarium słodkowodne – od czego zacząć?

Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z akwarystyką, przemyśl najpierw, które gatunki cię szczególnie zainteresowały. Kolejnym zadaniem będzie wybór odpowiednio dużego akwarium. Dla małych rybek słodkowodnych wystarczą zbiorniki nawet o pojemności 50 litrów, jednak wybierając większe ryby musisz wziąć pod uwagę ich komfort i zdecydować się na większy zbiornik.

Powinieneś także zadbać o odpowiednie oświetlenie i jakość wody. Zapoznaj się z wymaganiami konkretnych gatunków i zaopatrz wcześniej w odpowiedni pokarm. Możesz sam założyć sobie hodowlę małych skorupiaków, aby twoi podopieczni mieli stały dostęp do świeżego i zdrowego pokarmu. Przede wszystkim nie bój się szukać informacji i pytać na forach bardziej doświadczonych osób.

Korzystając z naszego rankingu, sam zdecyduj, które gatunki zasługują na miano najładniejszych ryb akwariowych słodkowodnych i wybierz swoich faworytów! Pamiętaj, by nie kierować się jedynie urodą – do obsady zbiornika należy wybrać zwierzęta o podobnych wymaganiach, dzięki czemu będziesz mógł hodować je w jednym akwarium, o ile oczywiście ich charakterystyka na to pozwala.

Kolcobrzuch karłowaty (Carinotetraodon travancoricus) to niewielka, słodkowodna ryba. Choć nie jest to najłatwiejszy gatunek w hodowli akwarystycznej, coraz częściej pojawia się w domowych akwariach. Sięgają po nią także osoby, które nie mają dużego doświadczenia w tym zakresie. Wszystko dlatego, że jest to ryba niezwykle ciekawa i intrygująca. Jeśli planujesz akwarium z kolcobrzuchem, koniecznie dobrze przygotuj się do opieki nad potencjalnym pupilem i poznaj wszystkie fakty, aby nic cię nie zaskoczyło.

Kolcobrzuch karłowaty – charakterystyka

Kolcobrzuch karłowaty występuje naturalnie w Indiach, a dokładniej w stanie Kerala. Jest to obszar w południowo-zachodniej części kraju, na Wybrzeżu Malabarskim. Na miejsce bytowania wybiera przede wszystkim wody stojące, z gęstymi roślinami pływającymi i mnóstwem kryjówek. To istotne, bowiem jeśli chcesz, aby twój kolcobrzuch miał zapewnione odpowiednie warunki do życia, musisz postarać się jak najlepiej odwzorować w akwarium jego naturalne środowisko. 

Kolcobrzuch karłowaty – wygląd

Kolcobrzuchy karłowate to niewielkie ryby rozdymkowate. Osiągają 2,5 cm długości. Odznacza się bardzo ciekawym ubarwieniem, dzięki któremu trudno pomylić ją z jakąkolwiek inną rybą. Jest żółto-złota w charakterystyczne ciemne plamy. Choć dymorfizm płciowy jest w przypadku tego gatunku dość wyraźny, u młodych osobników trudno rozpoznać płeć. Dorosłe samice są zazwyczaj nieco większe, bardziej „pulchne” od dorosłych samców. Z kolei samce cechują się ciemną linią pod brzuchem oraz wzorem, który zaczyna się zaraz za linią oka.

Gatunek ten jako jeden z niewielu potrafi zamykać oczy i mrugać nimi. Obserwacja tego zjawiska jest niezwykle fascynująca. Ponadto kolcobrzuch karłowaty ma wyjątkową zdolność powiększania swoich rozmiarów niemal trzykrotnie. Gdy czuje się zagrożony, jak na rybę z rodziny rozdymkowatych przystało, nabiera wody lub powietrza, by sprawić wrażenie, że jest znacznie większy niż w rzeczywistości. 

Kolcobrzuch karłowaty – usposobienie

Ta niewielka rybka jest niezwykle aktywna, zadziorna, a nawet agresywna. Ma tendencję do podgryzania płetw innym rybom, zwłaszcza weloniastym oraz wolnopływającym. W związku z tym trudno łączyć gatunek ten z innymi. Problem stanowi także połączenie kolcobrzucha z większymi lub/i szybszymi rybami, które stanowią dla niego konkurencję pokarmową. 

Kolcobrzuch karłowaty – akwarium

Przyjmuje się, że jedna ryba tego gatunku powinna mieć do dyspozycji około 12 litrów przestrzeni. Kolcobrzuch ten może być trzymany zarówno pojedynczo, jak i w grupie ryb swojego gatunku. W drugim przypadku trzeba jednak pamiętać o stosownej wielkości akwarium. Jak zostało wyżej wspomniane, rybka ta uwielbia wodę stojącą, gęsto zarośniętą roślinami drobnolistnymi, z dostępem do licznych kryjówek.

Wyzwanie stanowi fakt, że kolcobrzuch karłowaty ma spore wymagania odnośnie jakości wody. W związku z tym musisz przygotować się na często wymianę i zakup dobrej jakości filtra. Optymalna temperatura wody powinna wynosić od 22 do 28°C, a pH od 6,8 do 8. 

Kolcobrzuch karłowaty – karmienie

Gatunek ten żeruje przy dnie, w środkowej części akwarium. Jest dość wymagający, nie lubi suchego pokarmu. Najlepiej sprawdzi się pokarm żywy i mrożony. Prawdziwy przysmak dla kolcobrzucha stanowią ślimaki, które koniecznie trzeba mu regularnie serwować. Absolutnie fascynująca jest możliwość obserwowania tego, z jaką szybkością i apetytem ten maluch je zjada. Ryba ta nie zjada co prawda skorupek ślimaków, ale ściera na nich swoje zęby.

Kolcobrzuch karłowaty – rozmnażanie

Jeśli planujesz w akwarium więcej kolcobrzuchów, na czas zalotów, czyli tarła, najlepiej rozdzielić je i rozmnażać w parach lub w tzw. haremie (jeden samiec i kilka samic w jednym zbiorniku tarliskowym). W przeciwnym wypadku może dojść do nawet śmiertelnych w skutkach starć pomiędzy samcami!

Zadbaj o czystość wody, dużo mchów i wysoką temperaturę (nie niższą niż 27 do 28°C) w akwarium tarliskowym. Ikra kolcobrzucha jest bardzo mała, przezroczysta, niemal niedostrzegalna. Jeśli zauważysz biało-mleczne jajeczka, musisz je odłowić i wyrzucić, bo taka barwa oznacza, że są zepsute. Młode kolcobrzuchy wylęgają się po około 5 dniach, po kolejnych kilku uaktywniają się w poszukiwaniu pożywienia. 

Kolcobrzuch karłowaty – cena

Cena kolcobrzucha karłowatego waha się w granicach od 10 do około 20 zł za sztukę. Możesz kupić go w większości sklepów zoologicznych, choć najlepszym rozwiązaniem jest wizyta w sklepie akwarystycznym. To miejsce, w którym nie tylko otrzymasz najlepsze rybki i wyposażenie, ale też spotkasz fachowców i zyskasz cenną wiedzę oraz pomoc w zaplanowaniu hodowli.

Kolcobrzuch karłowaty jest wyjątkowo ciekawą, ale też niełatwą w hodowli rybą. Jeśli zdecydujesz się na nią, ale jednocześnie nie chcesz hodować tego gatunku na większą skalę, ogranicz się na początek do jednego osobnika. Zaopatrz się w odpowiedniej wielkości akwarium i jego wyposażenie, jak m.in. gęsta roślinność, duża liczba kryjówek, filtr. Pilnuj temperatury, aby była wystarczająco wysoka.

Fot. Ilustracyjne: H. Zell via Wikipedia, CC BY-SA 3.0

Kardynałek chiński (Tanichthys albonubes) należy do bardzo popularnych ryb akwariowych, po które szczególnie chętnie sięgają osoby dopiero rozpoczynające swoją przygodę z akwarystyką. Jest to niewielka ryba o równie niewielkich wymaganiach, dlatego jej hodowla nie powinna przysporzyć problemów nawet niedoświadczonym akwarystom. Zastanawiasz się nad urządzeniem pierwszego akwarium? Kardynałek chiński to najlepszy kandydat na jego mieszkańca! Dowiedz się więcej.

Kardynałek chiński – charakterystyka

Kardynałek chiński, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z Chin. W szczególności zaś z obszaru Gór Południowochińskich, rozciągających się w południowo-wschodniej części Azji. Ponadto występuje także na terenie Wietnamu. 

Kardynałek chiński – wygląd

Jest to niewielka ryba słodkowodna, należąca do rodziny karpiowatych, której dorosłe osobniki osiągają przeciętnie około 4 cm długości. Cechą charakterystyczną kardynałka chińskiego jest pas w złotawej barwie otoczony niebieskim kolorem. Biegnie on od oka przez cały tułów aż do nasady płetwy ogonowej. Kończy go ciemna plama obrzeżona na czerwono. Ubarwienie płetw jest bardzo różnorodne. Poza „standardowym” kardynałkiem występują także inne odmiany hodowlane. Cechują się ubarwieniem m.in.:

• intensywnie czerwonym;
• albino;
• złotym.

Ponadto występuje również odmiana o długich płetwach. Choć bez wątpienia są one intrygujące i pięknie wyglądają w akwarium, są znacznie słabsze i bardziej podatne na choroby. W gatunku tym występuje dymorfizm płciowy. Samce są nieco smuklejsze od samic i posiadają jaskrawsze ubarwienie.

Kardynałek chiński a wietnamski

Ryba ta często mylona jest, zwłaszcza przez początkujących akwarystów, z kardynałkiem wietnamskim. Choć rzeczywiście są do siebie podobne, wprawne oko z łatwością dostrzeże różnice. Kardynałek wietnamski jest mniejszy od chińskiego niemal o 1 cm, a ich ciemny pas jest szerszy niż u kardynałków chińskich. 

Kardynałek chiński – żywienie

W naturalnych warunkach kardynałek chiński odżywia się przede wszystkim zooplanktonem, larwami owadów i niewielkimi insektami. W warunkach domowych dobrze znosi żywienie suchym pokarmem, ale należy go wzbogacać o pokarm mrożony bądź żywy. Ryba ta żeruje najczęściej w środkowej części akwarium, przy tafli wody. 

Kardynałek chiński – akwarium

Ten gatunek ryby doskonale odnajdzie się w średniej wielkości akwarium. W zupełności wystarczające będzie to mające 60 cm długości (około 54 l). Kardynałek chiński najlepiej czuje się w dość chłodnym otoczeniu. Optymalna temperatura wody to 16°C do maksymalnie 22°C. Jeśli będzie cieplejsza, znacząco wpłynie to na pogorszenie warunków życia ryby. Warto dopilnować także, aby pH pozostawało w przedziale pomiędzy 6 a 8,5. Istotna jest ponadto dobra filtracja. Akwarium warto wzbogacić o ciemne podłoże, dużo bujnej, zielonej roślinności, a także np. o gałęzie i korzenie. 

Kardynałek chiński – usposobienie

Jest to stworzenie bardzo towarzyskie, ławicowe, które doskonale czuje się w obecności innych osobników. Można je łączyć z rybami nie tylko jego gatunku, ale też wielu innych. Kardynałki można trzymać np. z takimi gatunkami jak danio pręgowany, wielkopłetw wspaniały czy brzanka. Oczywiście, jeśli zdecydujesz się na dużą liczbę ryb, musisz zadbać o odpowiednią przestrzeń dla nich.

Kardynałek chiński – rozmnażanie

Kardynałek chiński rozmnaża się bez większego problemu. Nie jest to ryba szczególnie „opiekuńcza” – po rozrzuceniu ikry kardynałka nie zajmuje jej dalszy los. Jeśli zależy ci na dużej ilości narybku, przed planowanym tarłem musisz przygotować oddzielny zbiornik tarliskowy. Zadbaj o to, aby akwarium do tarła było zacienione. W ciągu 2–3 dni ryby należy odłowić, ponieważ gatunek ten na skłonność do… zjadania swojego potomstwa! Do wylęgu dochodzi po około 48 do 60 godzin. Po zaledwie kilku dniach małe rybki zaczynają pływać, jeść pokarm w płynie, a następnie mikro pokarm.

Kardynałek chiński – cena

Kardynałek ten nie kosztuje wiele. Za jednego osobnika zapłacisz od 2 do 4 zł. Bez trudu znajdziesz go też w niemal każdym sklepie zoologicznym, ponieważ jest to bardzo popularna rybka akwariowa. 

Jeśli poważnie rozważasz swoje pierwsze akwarium, kardynałek chiński to naprawdę świetny kandydat na domowego pupila. Pamiętaj jednak o tym, że choć rybek nie musisz wyprowadzać na spacer jak psa i poświęcać im aż tak wiele czasu, nie są to zwierzęta „bezobsługowe”. Samo karmienie to za mało. Musisz regularnie dbać o czystość w akwarium oraz kontrolować pH i temperaturę wody. Jeśli zaniedbasz tę kwestię, będziesz mieć znacznie więcej pracy. Ponadto niewłaściwe warunki mogą poważnie zaszkodzić rybom, doprowadzić do ich choroby, a nawet śmierci.