Rak odbytu u psa – przyczyny, predyspozycje, objawy i leczenie. Sprawdź, co musisz wiedzieć o tym nowotworze!

W artykule opowiemy o czynnikach zwiększających ryzyko wystąpienia raka odbytu u psa. Poznasz również objawy, które powinny skłonić cię do szybkiej konsultacji z weterynarzem. Przedstawimy także metody leczenia oraz rokowania.

Przyczyny i występowanie raka odbytu u psa

Przyczyny raka odbytu u psa, podobnie jak w przypadku większości nowotworów zwierząt, nie zostały jeszcze dokładnie zbadane. Jednak badaczom udało się ustalić, co może zwiększać ryzyko zachorowania. 

Wiek

W przypadku najczęściej spotykanego typu raka odbytu, czyli gruczolaka gruczołów okołoodbytowych, będzie to przede wszystkim podeszły wiek. Najbardziej narażone są czworonogi po ukończeniu 8 roku życia.

Brak kastracji

Poza tym znacznie częściej ten typ raka stwierdza się u niekastrowanych samców. Według danych statystycznych znacznie ma także rasa psa, szczególnie narażone są następujące psy: samojed, husky syberyjski, wyżeł niemiecki szorstkowłosy.

Jakie rasy najczęściej chorują na raka odbytu?

Z kolei nabłoniaki gruczołów okołoodbytowych dotyczą samców nie tylko niekastrowanych, ale również tych, które przeszły zabieg. Podobnie dotyka głównie starszych psów. Wśród nich najczęściej znajdują się przedstawiciele następujących ras: samojed, chow-chow, husky syberyjski, amerykański pies eskimoski i australian cattle dog.

Nowotwór gruczołów apokrynowych zatok przyodbytowych

Nowotwór gruczołów apokrynowych zatok przyodbytowych jest najczęstszym złośliwym rakiem odbytu u psów. W przeciwieństwie do wcześniej wymienionych typów guzów występuje szczególnie często u samców po zabiegu kastracji.

Jak większość raków, pojawia się przede wszystkim u pacjentów w podeszłym wieku. Wśród najbardziej narażonych ras znajduje się angielski cocker spaniel oraz dandie dinmont terrier.

Rak odbytu u psa – objawy

Podstawowym objawem raka odbytu u psa jest pojawienie się guzków. Zwykle nie są duże i mają do 3 centymetrów średnicy, ale u niektórych pacjentów zdarzają się o wiele większe zmiany. W ich okolicach mogą pojawić się także wyłysienia, chociaż niekiedy obecność guza jest niewidoczna gołym okiem i wyczuwalna jedynie podczas badania palpacyjnego. 

Do innych niepokojących symptomów można zaliczyć powiększenie biodrowych węzłów chłonnych, problemy z defekacją oraz mikcją, obrzmienia w okolicach odbytu, wysięk ropny lub krwotoczny.

Wraz z rozwojem choroby nowotworowej może pojawić się zapalenie bądź przetoka zatoki przyodbytowej, które nie reagują na wdrożone leczenie zachowawcze. 

Leczenie nowotworu odbytu

Każda wizyta w gabinecie weterynaryjnym powinna rozpocząć się od dokładnie przeprowadzonego wywiadu z opiekunem zwierzaka. Oczekując na nią, przypomnij sobie, kiedy pojawiły się niepokojące objawy oraz jakie było ich nasilenie. Zanotuj również nazwy wszystkich leków przyjmowanych przez twojego pupila i skład spożywanej przez niego karmy. 

Cytologia

Następnie lekarz zbada palpacyjnie pacjenta i dokładnie obejrzy zmienione tkanki. Najczęściej zleca się wykonanie badania cytologicznego, które pozwala odróżnić złośliwy nowotwór gruczołów apokrynowych zatok przyodbytowych od stosunkowo niegroźnych gruczolaków i gruczolakoraków gruczołów okołoodbytowych.

Histopatologia

Badanie histopatologiczne jest dokładniejsze i dostarcza weterynarzom więcej istotnych informacji. Jednak ze względu na jego inwazyjność zostaje wykonane najczęściej dopiero po operacyjnym usunięciu zmiany.

Przede wszystkim badanie pozwala określić stopień złośliwości guza oraz ocenić, czy doszło do naciekania naczyń chłonnych i przerzutów. Poza tym umożliwia zweryfikowanie prawidłowości marginesu bezpieczeństwa wykonanego w trakcie zabiegu chirurgicznego.

Rokowania

Rokowania w przypadku gruczolaków zwykle są dobre, jednak nabłoniaki mają tendencje do miejscowej wznowy. Z kolei nowotwory gruczołów okołoodbytowych dość często dają przerzuty. Niestety złośliwe raki gruczołów apokrynowych zatok przyodbytowych aż w 90% kończą się przerzutami i mają silną tendencję do naciekania na okoliczne tkanki.

Leczenie

Podstawę leczenia oczywiście stanowi chirurgiczne usunięcie guza. W przypadku braku takiej możliwości można próbować przedłużać życie pacjenta przy pomocy chemioterapii, jednak w takiej sytuacji niemalże nie ma szans na remisję.

Rak odbytu u psa zwykle objawia się obecnością guza w tych okolicach. Pamiętaj jednak, że nie każda zmiana w tym obszarze musi być nowotworem. Jeśli zauważyłeś niepokojące zmiany na skórze swojego podopiecznego, jak najprędzej udaj się z nim do weterynarza, który wykona niezbędne badania.