Jeżeli marzysz o przyjaznym, niedużym i uroczym milusińskim to odpowiedzią na twoje potrzeby może być zeberka. Ptak ten na równi z papużką falistą jest aktualnie jednym z najpopularniejszych w polskich domach. Pomimo że hodowla zeberki nie jest specjalnie wymagająca, to ważne jest poznanie kilku zasad, które pozwolą w pełni zaspokoić potrzeby tych kolorowych ptaków. Zatem, jak prawidłowo dbać o zeberki?
Zeberka zwyczajna – charakterystyka
Na początek kilka podstawowych informacji na temat zeberki. Ptak pochodzi z rodziny astryldów i głównie żyje w Australii. Dorosły osobnik dorasta do około 10 cm długości i na wolności dożywa do około 5–8 lat. Niewola można znacznie wydłużyć jego żywot, nawet do 12 lat, ale warunkiem jest odpowiednia pielęgnacja zeberki.
Ptak w naturalnym środowisku żyje w stadzie liczącym od 10 do 100 osobników. To istotna informacja w kontekście domowej hodowli. Z tego względu warto mieć przynajmniej parę tych uroczych ptaszków. W innym przypadku stają się nieszczęśliwe, tracą chęć do życia i zaczynają chorować, a przecież każdy chce mieć zdrowego pupila.
Dymorfizm płciowy u zeberek
Wielu hodowców-amatorów ma wątpliwości, czy kupiony ptak to samiec, czy samiczka. Otóż jest to dosyć proste do rozpoznania, bo samczyk jest szaro-brązowy, a na policzkach ma dwie plamki w kolorze rdzy. Natomiast samica jest szara, ale za to ma przepiękny, niemożliwy do przeoczenia pomarańczowy lub bladoczerwony dziób.
Zeberka – ptak o przyjaznym usposobieniu
Zeberki to niezwykle towarzyskie ptaki. Cechuje je duża ciekawskość. Jeżeli widzą człowieka, od razu mu się przyglądają i przekręcają uroczo głowę. Są bardzo ruchliwe, dużo i głośno śpiewają. Krótko mówiąc, to bardzo wesołe ptaki, które sprawiają wiele radości swoim opiekunom. Trzeba jednak mieć na uwadze ich zachowanie.
Idealny dom dla zeberek – klatka czy woliera?
Oczywiście hodowanie zeberek w parach jest bardzo dobrym rozwiązaniem, ale jeszcze lepsze jest posiadanie mini stadka składającego się z kilku osobników. Przy czym należy pamiętać, że dwie pary (lub więcej) należy trzymać w wolierach lub w klatkach pokaźnych rozmiarów, bo w innym przypadku może dochodzić do walki.
Ponadto nie można zapominać, że zeberki uwielbiają latać, więc niezbędna jest odpowiednia przestrzeń, na której będą mogły to swobodnie robić. Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem jest woliera ogrodowa dla zeberki. Ptak jest niewielki, więc musi mieć bardzo drobne oczka. Na dnie najlepiej wysypać piasek i zamontować pojemniki z wodą, które będą służyły za baseniki do zażywania kąpieli. W ogrodzie można trzymać ptaki od maja do początku października. Na okres zimowy niezbędne jest zorganizowanie dużej klatki w ciepłym i jasnym pomieszczeniu.
Czym żywić zeberki?
Co je zeberka? Ptak nie jest szczególnie wybrednym smakoszem. Podstawę jego pożywienia stanowi proso, ale warto urozmaicać mu dietę nie tylko innymi ziarnami, ale również owocami. Oto lista produktów, którymi można żywić te egzotyczne ptaki:
- siemię lniane;
- ziarna rzepaku;
- owies;
- jabłka;
- kiwi;
- świeże liście szpinaku;
- liście mniszka;
- sałata;
- trawa łąkowa;
- bazylia;
- ogórki;
- starte buraczki;
- arbuza;
- proso senegalskie (tzw. proso w kłosach).
Sporadycznie można podawać następujące produkty:
- orzeszki ziemne;
- niewielkie świerszcze;
- ziarna słonecznika;
- gotowane ziemniaki;
- biały twaróg;
- jajko gotowane na twardo (wcześniej rozdrobnić widelcem);
- larwy mącznika suszone lub żywe.
Warto zadbać o dietę w momencie składania jej przez zeberkę. Ptak potrzebuje wówczas więcej składników odżywczych. Dobrze jest mu podawać pokruszone skorupki kurzych jaj oraz inne środki wapienne. Te ostatnie w dużych ilościach są dostępne w sklepach zoologicznych. Mowa np. o sepii, czyli szkielecie mątwy.
Ze względu na pustynne warunki, w których funkcjonują w naturze, zeberki są wyjątkowo odporne na suszę. Nie upoważnia to jednak nikogo do ograniczania im dostępu do świeżej wody pitnej. Najlepiej podawać przegotowaną lub przefiltrowaną i wymieniać na świeżą dwa razy na dobę.
Zeberka – rozmnażanie w domowej hodowli
Rozmnażanie zeberek może odbywać się przez cały rok. Jeżeli chcesz powiększyć swoje domowe stado, to w pierwszej kolejności musisz wyposażyć się w budkę lęgową. Następnie zapewnij ptakom odpowiednią ilość materiału, z którego będą mogły zbudować lęgowisko, czyli gniazdo do wysiadywania jaj, a potem wylęgu potomstwa. Świetnie się do tego nadaje sucha trawa, z której chętnie skorzysta zeberka. Ptak wymaga też domku o odpowiednim rozmiarze min. 15 x 15 x 10 cm. Przymocuj go wysoko nad dnem klatki. Para zeberek nie powinna mieć pisklaków więcej niż cztery razy w roku, bo może to mieć negatywne skutki zdrowotne.
Zeberka – ptak stworzony do życia zarówno w stadzie z innymi ptakami, jak i również z ludźmi. Ze względu na swoje przyjazne usposobienie jest świetnym wyborem dla osób, którym niestraszny jest jego rozśpiewany i energiczny charakter. Te małe ptaszki chętnie zjedzą wszystko, co zielone, a także owoce, warzywa, nasiona oleiste i rozmaite ziarna.
Fot. ilustracyjne: Peripitus via Wikipedia, CC BY-SA 3.0
Subskrybuj
