Żararaka to gatunek węża z rodziny żmijowatych i podrodziny grzechotników. Już samo to mówi wiele na temat tego, jaki jest charakter i usposobienie tego gada. Zdecydowanie nie jest to gatunek, który może być trzymany w terrarium. W swoim obszarze występowania są to węże unikane i uznawane za skrajnie niebezpieczne. Z poniższego artykułu dowiesz się, jaka jest ich natura oraz poznasz kilka ciekawostek.
Bothrops jararaca – gdzie występuje?
Naturalne środowisko węży tego gatunku to Ameryka Południowa. Występują zarówno w Argentynie, jak i Brazylii czy Urugwaju. Żararaka zamieszkuje zarówno lasy tropikalne w okolicach Atlantyku, jak i tereny wyżynne. Co istotne, pojawia się także na oplach uprawnych, co sprawia, że pracujące tam osoby znajdują się w niebezpieczeństwie.
Zwierzęta te prowadzą naziemny tryb życia. Najbardziej aktywne są w cieplejszych miesiącach. Polują zazwyczaj w nocy, a w ciągu dnia kryją się w liściach i wysokich trawach.
Zwierzęta te żywią się przede wszystkim gryzoniami, które stanowią około 80% ich diety. W przypadku bardzo młodych gadów pożywieniem są najczęściej niewielkie żaby.
Żararaka pospolita – jak wygląda?
Rozmiar przeciętnego osobnika gatunku Bothrops jararaca wynosi od 130 do 160 centymetrów długości. Gama wzorów i kolorów jest bardzo szeroka. Powszechne są różne odcienie zieleni czy brązów. Bywają także osobniki całkowicie czarne. Na ciele węża znajdują się nieregularne rysunki, które układają się w różne wzory. Młode osobniki mają jasny koniec ogona.
Charakterystyczną cechą węży tego gatunku jest pasek, który biegnie od oka do kącika warg. Znajduje się on po obydwu stronach głowy. Na psyku tuż pod nozdrzami znajdują się jamki termoczułe w postaci dwóch niewielkich otworów. Oczy są zielono-złote a język całkowicie czarny.
Jad żararaki pospolitej – czy jest groźny dla człowieka?
Żararaka to bardzo jadowity i niezwykle niebezpieczny wąż. Ponieważ zamieszkuje pola uprawne i plantacje jest częstym powodem śmierci pracujących tam rolników i robotników. Nawet 10% ugryzień może zakończyć się śmiercią dorosłego człowieka. Na szczęście w krajach, w których węże te występują powszechnie we wszystkich szpitalach dostępna jest surowica.
Żararaka – rozmnażanie
Do rozrodu przestępują wyłącznie osobniki dojrzałe płciowe. Zarówno w przypadku samic, jak i samców dzieje się to zazwyczaj w wieku około dwóch lat. Pomiędzy kwietniem a majem rozpoczyna się okres godowy, podczas którego samce aktywnie rywalizują o samice. Wówczas może dochodzić do naprawdę brutalnych walk.
Zwierzęta te są jajożyworodne. Młode wydostają się z jaj jeszcze przed wyjściem z organizmu matki. Przychodzą na św
Żararaka – ciekawostki
- Bothrops jararaca to nie jedyna żararaka zamieszkująca Amerykę Południową. Na słynnej brazylijskiej Wyspie Węży występuje przede wszystkim tak zwana żararaka wyspowa.
- Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska posiadanie gadów tego gatunku w swoim domu jest surowo zabronione.
- Dzięki ukąszeniom żararaki w latach siedemdziesiątych XX wieku wynaleziono tak zwane ACE-inhibitory (inhibitory konwertazy angiotensyny). To leki stosowane w leczeniu niektórych problemów z sercem. Powstały one na bazie peptydów z jadu tych gadów.
- Jararaca to w wolnym tłumaczeniu po prostu „duży wąż”.
- Przedstawiciele tego gatunku są odpowiedzialni za 50 do 80% wszystkich rocznych ugryzień przez węże w Brazylii.
Podsumowanie
Bothrops to gatunek jadowitego gada z Ameryki Południowej. Jego jad może być poważnym zagrożeniem dla życia nawet u osoby dorosłej. Niebezpieczeństwo jest stosunkowo wysokie, ponieważ wiele zwierząt tego gatunku bytuje na polach uprawnych.
Subskrybuj
