Najsłynniejsza egipska królowa, Kleopatra VII, miała popełnić samobójstwo, przykładając sobie do piersi jadowitą kobrę. To tylko jedna z niewielu legend, w których udział bierze ten najbardziej rozpoznawalny na świecie wąż. Kobra indyjska (Naja naja) wyróżnia się charakterystycznym kapturem wokół głowy. Czy naprawdę jest tak groźna? Jaka jest jej prawdziwa natura? Podpowiadamy!
Kobra indyjska (Naja naja) – pochodzenie i biotop
Kobra indyjskato pospolity gatunek kobry, który najczęściej występuje w Indiach. Można spotkać ją także w Pakistanie, Iranie, Tajlandii, Birmie oraz w Chinach i na Tajwanie. Biotop kobry indyjskiej to stepy, pustynne równiny i lasy deszczowe. Występuje w różnych środowiskach, bardzo często w pobliżu siedzib ludzkich.
Jak wygląda okularnik indyjski?
Kobra indyjska osiąga średnio od 120 do 140 cm długości. Niektóre osobniki mogą dorosnąć nawet do 220 cm.Zdecydowanie najbardziej charakterystyczną cechą tego węża jest kaptur wokół głowy. Na karku znajduje się rysunek okularów, od którego wąż wziął swoją potoczną nazwę – okularnik.
Ubarwienie może być różne w zależności od miejsca występowania oraz podgatunku. Zdarzają się osobniki jednolite, nakrapiane lub w paski. Kolor łusek może być zielonkawy, brązowy, a nawet czarny. Strona brzuszna jest kremowa lub żółta. Dymorfizm płciowy w tym gatunku jest bardzo niewielki. Samiec i samica kobry indyjskiej są niemal niemożliwi do odróżnienia.
Kobra indyjska – zwyczaje i żywienie jadowitego węża
Kobra okularowa to wąż o dziennym trybie życia, zazwyczaj aktywny wczesnym rankiem lub w godzinach wieczornych. Najgorętsze i słoneczne godziny w ciągu dnia spędza ukryta w kryjówkach – opuszczonych norach, powalonych drzewach lub stertach kamieni. Przedstawiciele tego gatunku żywią się drobnymi ssakami. Podstawa ich diety to gryzonie – myszy i szczury. Czasami kobra indyjska poluje także na ptaki – także te domowe. Jest jednak uznawana za gada relatywnie pożytecznego, który reguluje populację szkodników.
Charakterystyczna jest postawa tego myśliwego przed atakiem. Wąż unosi w górę przednią część ciała i rozpościera kaptur, utrzymując głowę w poziomie.
Kobra indyjska – wąż o zabójczo silnym jadzie
Na jad kobry indyjskiej składają się zarówno neurotoksyny, jak i kardiotoksyny. Oznacza to, że po ukąszeniu sparaliżowany zostaje zarówno układ nerwowy, jak i krążeniowy. Dochodzi do stosunkowo szybkiego zatrzymania akcji serca a w konsekwencji do śmierci.
Pierwsze objawy pojawiają się od kwadransa do dwóch godzin po ukąszeniu. Ważne jest to, aby jak najszybciej dotrzeć do szpitala. Ukąszenia tych gadów są skutecznie leczone, trzeba jednak mieć dostęp do surowicy. Wąż tego gatunku jest często spotykany w wysoko zaludnionych miejscach, dlatego rocznie dochodzi do wielu ugryzień. Śmiercią kończy się jednak niewiele ponad z nich 5%.
Co ciekawe, jad młodej kobry indyjskiej ma działanie odurzające. Tego rodzaju „używki” często stosowane są w Indiach podczas pokazów zaklinaczy wężów.
Kobra indyjska – rozmnażanie gada
Kobry te osiągają dojrzałość płciową w wieku około trzech lat. Okres godowy trwa od kwietnia do lipca. Młode wykluwają się mniej więcej po dwóch miesiącach po złożeniu jaj. Wiele zależy od warunków pogodowych w danym sezonie. Samica może złożyć od 10 do 30 jaj, które chroni przez cały okres lęgowy.
Indyjskie kobry są bardzo dobrze rozpoznawalne. Często w poszukiwaniu pożywienia zakradają się do ludzkich chat, dlatego rocznie dochodzi do wielu ugryzień tych jadowitych wężów. Na szczęście powszechnie dostępna jest skuteczna antytoksyna.