Biegunka u kota – przyczyny i leczenie

Rozwolnienie u kota można rozpoznać poprzez wzmożoną częstotliwość wypróżniania się oraz rozwodniony i luźny kał. Biegunka sama w sobie nie jest jednostką chorobową. Powinieneś traktować ją jak objaw – symptom tego, że w organizmie kota dzieje się coś niecodziennego. Koty mają delikatny układ pokarmowy i czasami biegunka może być u nich wywołana przez tak banalną kwestię jak zmiana karmy. Sprawdź, jak ocenić, kiedy warto wybrać się do weterynarza. 

Biegunka u kota – rodzaje

Rozwolnienie u kota może występować w różnych postaciach. Wyróżniamy biegunkę:

• ostrą,
• uporczywą,
• przewlekłą.

Ostra biegunka trwa poniżej dwóch tygodni. Może prowadzić do odwodnienia, dlatego jeżeli się przedłuża a dodatkowo kot nie je i odmawia picia, należy koniecznie udać się do lekarza weterynarii. Ostra biegunka jest szczególnie niebezpieczna w przypadku kociąt. Przed czwartym miesiącem życia każdy kot, który ma rozwolnienie, powinien być poddany kontroli. 

Biegunka uporczywa to taka, która trwa dłużej niż dwa tygodnie. Biegunka przewlekła natomiast ma tendencję do nawracania. 

Biegunka u kota – przyczyny

Dlaczego kot ma biegunkę? Udzielenie jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie jest bardzo trudne, ponieważ przyczyn może być naprawdę wiele. Postępowanie i sposób leczenia uzależnione są od pozostałych objawów, rodzaju biegunki oraz ogólnego stanu zwierzęcia. 

Biegunka u kota – złej jakości dieta

Dieta kota to temat rzeka. Warto jednak zdawać sobie sprawę z tego, że zwierzęta tego gatunku to ściśli mięsożercy. Tymczasem duża część popularnych komercyjnych karm składa się przede wszystkim ze zboża. Na dłuższą metę taka dieta może powodować niedobory, problemy z układem pokarmowym oraz organami wewnętrznymi. Szczególnie narażone są nerki. 

Błędem jest także podawanie zwierzakowi gotowanego jedzenia. W przeciwieństwie do psów, koty to surojady – ich dieta składa się niemal wyłącznie z mięsa, które powinno być surowe. Gotujemy je tylko w wyjątkowych sytuacjach. Jeżeli surowe mięso jest podstawą diety, powinno być odpowiednio suplementowane i podawane w postaci diety BARF. 

Przewlekłe biegunki mogą być także oznaką alergii pokarmowych. Te są stosunkowo trudne do zdiagnozowania i wymagają ścisłej współpracy z lekarzem weterynarii a najlepiej z zoodietetykiem. 

Biegunka u kota – zatrucie pokarmowe

Biegunka może pojawić się także w sytuacji, kiedy kot spożyje coś nieświeżego lub nieprzeznaczonego dla niego żołądka. Biegunka u kota może być powodowana przez mleko, którego, wbrew powszechnemu przekonaniu, kot nie powinien pić. 

Szkodliwe dla kota są także takie produkty jak:

• rodzynki,
• winogrona,
• czekolada,
• wiele rodzajów roślin domowych.

Silne zatrucie manifestuje się ostrą biegunką i wymiotami. Niekiedy pojawiają się także drgawki i inne objawy ze strony układu nerwowego. Wizyta u lekarza weterynarii jest wówczas niezbędna do uratowania życia zwierzęcia. 

Biegunka u kota – zmiana karmy

Nagła zmiana karmy może wywołać u kota problemy z żołądkiem. Bardzo często zdarza się, że na dzień po podaniu nowej karmy kuweta wygląda jak płótno autorstwa Jamesa Pollocka. Koci układ pokarmowy jest szczególnie wrażliwy na różnego rodzaju zmiany, dlatego powinny one odbywać się stopniowo i z zachowaniem wszelkich środków ostrożności. 

Szczególnie niebezpieczna jest mieszanie karmy mokrej z suchą. Najlepszym rozwiązaniem jest podawanie kotu karmy mokrej, która ma dużą wilgotność i jest zdecydowanie mniej przetworzona. Zmiana diety nie powinna jednak przebiegać nagle. 

Biegunka u kota – zarobaczenie 

Biegunka może być także objawem robaczycy. Pasożyty wewnętrzne grożą nie tylko kotom wychodzącym. Także domowe mruczki, które świat oglądają wyłącznie przez zabezpieczone okno, powinny być regularnie odrobaczane. Dobrze robić to przynajmniej dwa razy w roku. 

Biegunka może być powodowana przez pasożyty takie jak giardia, glista kocia lub kokcydia. W takich przypadkach rozwolnienie może być naprawdę gwałtowne lub przewlekło. Często w kale pojawia się śluz lub krew. 

Rozwolnienie u kota – jakich chorób może być objawem? 

Niestety, rozwolnienie u kota może być objawem poważnych chorób. Właśnie dlatego bardzo ważne jest, aby dokładnie obserwować zwierzaka i szybko reagować w momentach, kiedy dzieje się coś niepokojącego. 

Jeżeli biegunka jest uporczywa, nawracająca lub pojawia się bez żadnego wyraźnego powodu, dobrym rozwiązaniem jest zebranie kału z trzech dni i poddanie go badaniu laboratoryjnemu. Pozwoli to wykluczyć zarobaczenie. Wówczas w kontekście innych objawów rozpoczyna się odpowiednią diagnostykę. 

Biegunka jest wyjątkowo szerokim objawem, który może pojawić się w takich chorobach, jak:

• panleukopenia (szczególnie niebezpieczna u kociąt),
• białaczka kotów (FELV),
• przewlekła lub ostra niewydolność nerek (PNN/ONN),
• zespół jelita drażliwego kotów (IBS),
• niedoczynność tarczycy,
• niedoczynność kory nadnerczy.

Koty to zwierzęta wyjątkowo wrażliwe. Biegunka często jest u nich następstwem przewlekłego lub wyjątkowo silnego stresu. Może pojawić się po przeprowadzce, podczas remontu, po wizycie u lekarza weterynarii lub pod nieobecność opiekuna. 

Czasami rozwolnienie u kota pojawia się także w następstwie szczepienia albo podawania niektórych leków. Jest to szczególnie prawdopodobne przy antybiotykoterapii, dlatego warto omówić z lekarzem kwestię ewentualnego podawania probiotyków.

Kot ma biegunkę – co robić? 

Wielu opiekunów zastanawia się, co podać kotu na biegunkę. Przede wszystkim nie warto stosować żadnych leków na własną rękę bez konsultacji z lekarzem. Wiele środków skutecznych dla ludzi może być trujących dla zwierząt. 

Obserwuj kota i monitoruj, czy spożywa pokarm i pije. Zwracaj także uwagę na to, czy pojawiają się inne objawy. Zastosuj kilkugodzinną głodówkę przy jednoczesnym dostępie do wody. Jeżeli kot nie chce pić, a biegunka jest uporczywa, warto skonsultować się z lekarzem weterynarii. 

Kocia biegunka – leczenie

Leczenie biegunki jest uzależnione od tego, co ją powoduje. Najczęściej stosowana jest płynoterapia, która ma za zadanie zapobiec odwodnieniu. 

Jeżeli przyczyna biegunki leży w infekcji wirusowej, leczenie jest przede wszystkim objawowe. Stosuje się także preparaty, które mają za zadanie wzmocnić aktywność zwierzęcia. W przypadku bakterii konieczne będzie podanie antybiotyków. Jeżeli biegunka ma podłoże w zarobaczeniu, wystarczy podanie leków przeciw pasożytom. Skala leczenia zależna jest od ogólnego stanu i kondycji organizmu kota. 

U kota wystąpiła biegunka i co dalej?

Biegunka u kota nie jest schorzeniem, a objawem, który może świadczyć o wielu różnych problemach. Nie warto jej bagatelizować, ponieważ niekiedy może być pierwszym symptomem bardzo poważnej choroby. W większości przypadku nie świadczy jednak o niczym bardzo złym. Kluczowe jest dokładne obserwowanie zwierzęcia, w taki sposób, by móc zareagować, gdy dzieje się coś złego.