Myszoskoczek, znany jako suwak mongolski lub myszoskoczek mongolski, to po łacinie Meriones unguiculatus, co można przetłumaczyć jako „wojownik z pazurami”. Nie da się ukryć, że ostre jak brzytwa pazury myszoskoczka są groźną bronią, którą często wykorzystuje w walkach o terytorium. Paradoksalnie ma jednak silny instynkt stadny i potrzebuje towarzysza. Prawidłowe łączenie jest kluczowe do ich prawidłowych przyszłych kontaktów gryzoni. Co jeszcze trzeba wiedzieć myszoskoczku? Hodowla tego zwierzaka będzie o wiele prostsza, gdy poznasz jego podstawowe wymagania. Zrób to już teraz. Czytaj nasz tekst!
Myszoskoczek – podstawowe informacje
Suwak mongolski jest gryzoniem, który pochodzi z Azji. Najczęściej można go spotkać właśnie na mongolskich stepach, jednak występuje także w południowych rejonach Rosji i we wschodnich Chinach.
Podobnie jak chomiki, myszoskoczek żyje w norach, w których buduje skomplikowane przejścia. W systemie nor zwierzęta te:
- śpią;
- kryją się przed złymi warunkami atmosferycznymi;
- wychowują swoje potomstwo.
W przeciwieństwie do chomików te gryzonie nie należą do zwierząt nocnych. Najbardziej aktywne są o świecie i tuż po zmroku.
Jak wygląda myszoskoczek?
Pod koniec XIX wieku na mongolskich stepach myszoskoczki dostrzegł francuski misjonarz, który opisał je potem jako żółte szczury z zarośniętymi ogonami. Ogon faktycznie jest bardzo istotnym elementem ciała skoczka i zajmuje przynajmniej połowę jego długości.
Średnia długość ciała myszoskoczka wynosi mniej więcej 10 centymetrów, a waga zazwyczaj waha się od 100 do 150 gramów. Oczywiście, cechy te mogą nieco się od siebie różnić w zależności od wieku zwierzaka, jego płci oraz kwestii genetycznych i osobniczych.
Umaszczenie myszoskoczków
Wbrew wrażeniu ich europejskiego odkrywcy myszoskoczki zamieszkujące stepy nie są żółte. Mają futerko w kolorach od piaskowego do jasnobrązowego. Szukasz innej barwy, np. myszoskoczka czarnego? W warunkach hodowlanych można spotkać bardzo różnorodne odmiany kolorystyczne.
Myszoskoczki – hodowla
W naturze myszoskoczki mieszkają w koloniach, które liczą sobie od kilku do kilkunastu osobników. W hodowli domowej również trzeba traktować je jako zwierzęta stadne. Pojedynczy myszoskoczek nie będzie szczęśliwy.
Początkujący opiekun powinien trzymać parę skoczków. Mowa tu o parze jednopłciowej, ponieważ samiec i samica prędzej czy później doczekają się młodych. Trzeba także zdawać sobie sprawę, że między osobnikami może dochodzić do walk o terytorium, dlatego ich prawidłowe łączenie jest kluczowe.
Myszoskoczek – cena
Ile kosztuje myszoskoczek? Cena to zwykle kilkanaście złotych (lub nieco więcej). Pamiętaj, aby zdecydować się od razu na więcej niż jednego osobnika.
Najlepiej przygarnąć dwa skoczki, które od małego żyją razem i dobrze się znają. W przeciwnym razie nawet pozorny spokój może w pewnym momencie zmienić się w krwawe walki.
Co je myszoskoczek?
Myszoskoczki w naturze żywią się przede wszystkim ziarnami i innymi elementami różnych roślin. Sporadycznie spożywają również białko zwierzęce (najczęściej w postaci łapanych i zjadanych owadów).
W niewoli warto więc dostarczać im jak najbardziej różnorodny pokarm. Zdecyduj się na wysokiej jakości mieszanki przeznaczone dla tego gatunku. Znajdują się w nich odpowiednio wyselekcjonowane:
- ziarna zbóż;
- trawy;
- zioła;
- suszone warzywa.
Co jeszcze podawać myszoskoczkom?
Sporadycznie można urozmaicać ich dietę o świeże warzywa z niską zawartością cukru. Białko zwierzęce staraj się uzupełniać w formie suszonych larw owadów. Podobnie jak chomiki, skoczki także bardzo cenią sobie przekąski w postaci mączników. Dobrze sprawdzi się także gotowany bez przypraw filet z kurczaka lub indyka.
Czego nie dawać myszoskoczkom?
Myszoskoczki mogą wydawać się wszystkożerne, jednak w żadnym razie nie oznacza to, że powinny dzielić z tobą każdy posiłek. W żadnym wypadku nie podawaj im:
- przetworzonego ludzkiego jedzenia;
- czosnku;
- cebuli;
- kolorowych przysmaków ze sklepów zoologicznych;
- cukru ani miodu;
- soli;
- tłustego mięsa;
- przypraw;
- czekolady;
- karmy dla psów i kotów.
Pielęgnacja myszoskoczka
Myszoskoczek mongolski to bardzo czysty zwierzak, który spędza sporo czasu na pielęgnacji swojego futerka. Co ciekawe, zaprzyjaźnione ze sobą osobniki często iskają się i myją nawzajem, co wygląda wyjątkowo uroczo.
Jakie kąpiele lubi myszoskoczek?
Nie powinieneś w żadnym wypadku „pomagać” skoczkowi w pielęgnacji i kąpać go w wodzie. Wyjątkiem są bardzo sporadyczne przypadki chorób skórnych, wówczas jednak musisz wszystko uzgodnić z lekarzem weterynarii.
Myszoskoczki kąpią się natomiast same… w piasku. W ich terrarium powinien znaleźć się zatem niewielki basenik. Musisz go wypełnić specjalnym piaskiem kąpielowym. Jest dość łatwo dostępny i kupisz go w każdym dobrym sklepie zoologicznym.
Myszoskoczek – klatka czy akwarium?
Jak urządzić terrarium dla myszoskoczka? Ten gatunek gryzonia, podobnie zresztą jak większość chomików, najlepiej czuje się w pojemniku akwarystycznym. Najlepiej, aby był on od góry zabezpieczony kratką. Umożliwi ona cyrkulację powietrza, ale jednocześnie nie pozwoli zwierzakom na zwiedzanie mieszkania na własną rękę. Minimalne wymiary akwarium dla myszoskoczków to 80 x 40 cm.
Czy klatka dla myszoskoczka to dobry pomysł?
Dla tego gatunku gryzonia zdecydowanie nie sprawdzi się klatka. Skoczki lubią kopać tunele w ściółce, która szybko zostanie wymieciona na podłogę, nawet jeśli postawisz wysoką kuwetę.
Kołowrotek dla myszoskoczka
Myszoskoczki, podobnie jak chomiki potrzebują kołowrotków. Chętnie się w nich bawią i zaspokajają swoją potrzebę ruchu. Jakie powinny być te akcesoria?
- Wybieraj jak największe modele, które pozwolą zwierzakowi na swobodne rozprostowanie kręgosłupa.
- Kołowrotek powinien mieć jednolitą bieżnię, aby łapki zwierzęcia nie miały szansy się w nim zaklinować.
- Ciche i wygodne są drewniane kółka, które można obecnie kupić w większości dobrych sklepów zoologicznych.
Myszoskoczek – choroby
Warto mieć świadomość, że tak jak każde zwierzę, myszoskoczek domowy również może zachorować. Co zrobić, zanim przygarniesz go do swojego domu? Koniecznie upewnij się, że w twojej okolicy przyjmuje lekarz weterynarii, który potrafi zająć się gryzoniami. Niestety, wydatki na leczenie małych przyjaciół zdecydowanie przekraczają kwotę ich zakupu, dlatego decyzja powinna być dobrze przemyślana.
Najczęstsze choroby myszoskoczków
Suwaki mongolskie najczęściej odchodzą przedwcześnie na nowotwory i różnego rodzaju guzy. W niektórych przypadkach życie tych zwierząt można przedłużyć za pomocą zabiegu chirurgicznego. Niestety, pomimo szybkiego rozwoju medycyny weterynaryjnej onkologia gryzoni ciągle jeszcze jest w powijakach.
Pozostałe choroby myszoskoczków to między innymi:
- infekcje górnych dróg oddechowych;
- infekcje dolnych dróg oddechowych;
- zaparcia;
- niewydolność nerek;
- niedoczynność tarczycy;
- niewydolność wątroby;
- nieprawidłowy przyrost zębów;
- urazy mechaniczne;
- udary mózgu.
Wszystkie niepokojące objawy trzeba jak najszybciej skonsultować z weterynarzem. W przypadku małych zwierzątek o tak szybkim metabolizmie nawet najbardziej banalny z pozoru kłopot zdrowotny może prowadzić do tragicznych skutków.
Myszoskoczki – długość życia
W niektórych miejscach w sieci można znaleźć informacje o tym, że myszoskoczki żyją aż pięć lat. Niestety, praktyka raczej tego nie potwierdza. Ile żyje myszoskoczek? Obecnie średnia długość życia tych sympatycznych gryzoni wynosi od trzech do czterech lat.
Myszoskoczek – podsumowanie
Myszoskoczki to bardzo popularne domowe gryzonie. Trzeba jednak pamiętać, że mają dosyć spore wymagania. Przede wszystkim, są to zwierzęta stadne, które źle czują się w samotności. Ich dieta powinna być zróżnicowana, a mieszkanie musisz dostosować do potrzeb gatunkowych.
Bardzo ważna jest także kwestia opieki weterynaryjnej. Tak jak wszystkie małe zwierzęta skoczki również często chorują. Rozród gryzoni w naszym kraju nie jest w żaden sposób kontrolowany. Przez to wiele z nich jest obciążonych bardzo poważnymi chorobami genetycznymi, które w pewnym momencie dają o sobie znać.
W wielu przypadkach jednak zadbane myszoskoczki cieszą swoich opiekunów przez kilka lat. Jakość życia i komfort zwierzaka zawsze zależy od ciebie. Rób to, co w twojej mocy, aby pupil towarzyszył ci jak najdłużej.