Stary kleszcz u psa. Źródła, zalecenia, profilaktyka

Zapamiętaj!

• Kleszcze na psach mogą same odpaść, ale nie należy na to czekać. Tak zwiększa się ryzyka zakażenia pupila, a później właściciela i rodziny.
• Stare kleszcze u psów mogą być skutkiem niedokładnej pielęgnacji, niewłaściwego usuwania pasożytów lub nieskutecznych środków przeciwkleszczowych.
• Pijące krew pajęczaki mogą przenosić ciężkie choroby, takie jak anaplazmoza, borelioza, ehrlichioza i babeszjoza.
• Regularna kontrola skóry psa, stosowanie odpowiednich środków profilaktycznych i unikanie miejsc pełnych kleszczowatych pomaga zapobiegać infestacjom.
• Prawidłowe usuwanie kleszczy obejmuje chwycenie pasożyta pęsetą jak najbliżej skóry i pociągnięcie pionowo oraz dezynfekcję rany.
• W przypadku trudności z usunięciem kleszcza, objawów chorób lub alergii, trzeba skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Po jakim czasie odpada kleszcz u psa?

Kleszcz u psa odpadnie wtedy, kiedy pasożyt zakończy żerowanie na krwi swojej ofiary – czasami do nasycenia wystarczą 3 dni, ale weterynarze znają przypadki, w których pajęczaki pozostawały wbite w skórę zwierzaków przez ponad 2 tygodnie. Decydują o tym m.in. gatunek kleszcza, czas i obfitość wcześniejszego posiłku krwiopijcy czy stanu zdrowia psa. Czasami czworonóg jest w stanie samodzielnie wygryźć lub wydrapać ze skóry – o ile ten jest wbity stosunkowo płytko i znajduje się w zasięgu zębów bądź pazurów.

Nie wolno biernie czekać, aż uciążliwy stawonóg sam zdecyduje odczepić się od żywiciela lub zwierzak sam sobie z nim poradzi. Im starszy kleszcz u psa, tym większe ryzyko groźnego zakażenia. Lista chorób przenoszonych przez pospolite pasożyty jest bardzo długa. Istnieje możliwość, że taki pajęczak złoży jaja w domu/mieszkaniu lub następnym razem wbije się w któregoś z domowników. A dla ludzi te schorzenia również są niebezpieczne.

Skąd stary kleszcz u psa? Źle wyrwany, niezauważony pasożyt

Większość pasożytów na psach to tzw. kleszczowate – występują m.in. na łąkach i w lasach, preferują miejsca ciepłe i wilgotne. Są kleszczami pozagniazdowymi. W tej grupie stawonogów są jeszcze obrzeżkowate – kleszcze gniazdowo-norowe, które większość życia spędzają w gnieździe gospodarza i jego najbliższych okolicach. Stare kleszcze u psów mogą pochodzić z wielu różnych źródeł. Najczęstsze przyczyny problemu to:

• przegapienie pasożyta przez właściciela w gęstym futrze;
• niedokładna pielęgnacja i kontrola stanu czworonoga;
• niestosowane lub nieskuteczne środki przeciwkleszczowe.

Nie powinno się też pozostawiać szczątków zmiażdżonego i zabitego kleszcza u psa. Źle wyrwany pasożyt wprawdzie przestaje ssać krew, ale wbite w skórę szczękoczułki z ryjkiem oraz hypostom wciąż stwarzają ryzyko komplikacji zdrowotnych.

Obecność starego kleszcza u psa to zagrożenie dla zdrowia

Kleszcze wbijają się w skórę poprzez hypostom, osłaniany przez tzw. nogogłaszczki. Ta część ich ciała ma dwuwarstwową budowę i kształt lancy. Na dole posiada w różnego kształtu ząbki, których wierzchołki skierowane są do tyłu – w ten sposób zwiększa stabilność i utrudnia pozbycie się pasożyta ze skóry. Podczas żerowania czy nieudalnych prób wyrywania pajęczaki mogą wprowadzać do ciała psa różne wydzieliny, które stanowią źródło infekcji. Na liście chorób przenoszonych przez kleszcze są między innymi:

• anaplazmoza;
• borelioza;
• ehrlichioza;
• śmiertelnie niebezpieczne babeszjoza.

Wobec takiego ryzyka nie ma znaczenia to, po jakim czasie odpadnie kleszcz u psa w sposób naturalny. Długotrwała obecność żerującego pasożyta zwiększa też prawdopodobieństwo zapalenia oraz anemii – niektóre osobniki mogą być uczulone na ślinę pajęczaków i doświadczają silnych reakcji alergicznych. Nowe i stare kleszcze u psów są zagrożeniami, których nigdy nie należy bagatelizować. Właściciele powinni być świadomi niebezpieczeństw i podjąć niezbędne kroki do:

• jak najwcześniejszego usunięcia pasożytów;
• bieżącego monitorowania stanu zdrowia pupila;
• stosowania odpowiednich środków profilaktycznych.

Zapobieganie problemom z kleszczami. Podstawy profilaktyki

Najważniejsza jest regularna kontrola futra i skóry psa – najlepiej robić to po każdym spacerze z czworonogiem. Czasami udaje się wyłapać i zabić kleszcza, zanim ten zdąży wbić się w skórę. UWAGA! Ściśnięcie pajęczaka opuszkami palców może nie wystarczyć, często potrzeba czegoś twardszego – nacisku paznokciem albo pincetą/pensetą. Po wszystkim należałoby dokładnie umyć i zdezynfekować ręce, narzędzia, zachlapane elementy wnętrza. Kleszcze najczęściej wbijają się w okolicach:

• uszu;
• pyska;
• czoła;
• szyi;
• pachwin;
• kończyn.

Pomocne są także regularne czesanie (i ew. przycinanie) sierści, spacerowanie z dala od wysokich traw i innych miejsc, w których mogą żyć kleszcze, a także stosowanie środków przeciwpasożytniczych. Sposób ochrony warto skonsultować z weterynarzem, by wybrać metodę optymalną dla twojego pupila. Problemów ze starymi kleszczami u psów można uniknąć dzięki:

• specjalnym obrożom przeciw infestacji;
• kroplom rozprowadzanym po futrze;
• sprayom;
• tabletkom.

Co zrobić ze starym kleszczem u psa?

Takiego pasożyta trzeba jak najszybciej usunąć, a ranę na skórze zwierzaka dokładnie zdezynfekować dedykowanym środkiem, wodą utlenioną albo alkoholem. W kolejnych dniach i tygodniach należy uważniej obserwować psa pod kątem objawów chorób przenoszonych przez kleszcze. Na liście możliwych symptomów są między innymi:

• apatia;
• gorączka;
• spadek masy ciała;
• brak apetytu;
• obrzęk, nieschodzące zaczerwienienie w miejscu ugryzienia;
• powiększenie węzłów chłonnych.

W razie jakichkolwiek wątpliwości – np. w zakresie dokładności usunięcia starego kleszcza u psa, zmienionych zachowań i dolegliwości pupila – najlepiej udać się na wizytę do lekarza weterynarii. 

Prawidłowe usuwanie nowych i starych kleszczy u psów

Bez względu na to, jak długo pasożyt żeruje na psie, trzeba go usunąć szybko i bezpiecznie. Poniżej podstawowy schemat wyrywania kleszczy krok po kroku:

1. Przygotuj niezbędne narzędzia i materiały – pęsetę, środek dezynfekujący, waciki, załóż rękawiczki jednorazowe.
2. Uspokój psa, ustabilizuj jego pozycję (w razie potrzeby poproś kogoś o przytrzymanie zwierzaka,
3. Odgarnij sierść wokół kleszcza i odsłoń skórę, by wyrwać jak najmniej futra.
4. Chwyć pajęczaka pęsetą jak najbliżej skóry i pociągnij pionowo, prostopadle do ciała psa;
5. Zdezynfekuj rankę swojego pupila;
6. Pasożyta najlepiej zamknąć w szczelnym pojemniku z alkoholem lub innym środkiem, który go zabije.

Ostatecznie można pozbyć się stawonoga po zmiażdżeniu, ale przez kawałek papieru – należy unikać kontaktu z jego płynami ustrojowymi. Stary kleszcz u psa może być trudniejszy do usunięcia od nowego z uwagi na wielokrotnie zwiększoną objętość ciała. Należy unikać wykręcania, miażdżenia czy podrażniania pasożyta, gdyż ten może wtedy wprowadzić do ciała psa większą ilość wydzieliny z drobnoustrojami. Ewentualnie oderwana główka również bywa problematyczna, nigdy nie powinna pozostawać w skórze.

Stary kleszcz u psa – kiedy zabrać pupila do weterynarza?

Chociaż w wielu przypadkach właściciele psów są w stanie samodzielnie usunąć kleszcze, istnieją sytuacje, w których konieczna jest wizyta u specjalisty. Najważniejsze przesłanki do konsultacji z lekarzem weterynarii to:

• kłopoty z wyrwaniem kleszcza w całości;
• objawy infekcji, chorób zakaźnych u zwierzaka;
• symptomy alergii;
• większa liczba pasożytów na ciele czworonoga;
• wszelka niepewność odnośnie do samodzielnie podjętych działań.

Jeżeli właściciele prawidłowo opiekują się swoim pupilem, starych kleszczy u psa nie będzie nigdy – nieliczne pasożyty będą eliminowane błyskawicznie, zanim zdążą się opić krwią. Przez cały czas trzeba zachować czujność i reagować na niepokojące objawy ze strony najlepszego przyjaciela. Czasami krótka infestacja w zupełności wystarczy do rozwinięcia poważnego schorzenia.