Koń westfalski to mieszanka kilku ras występujących w środkowej Europie oraz na wyspach brytyjskich. Zwierzęta te są urodzone do ujeżdżania i skoków, co czyni je idealnymi końmi sportowymi. Czym jeszcze odznacza się ta rasa?
Koń westfalski – historia i pochodzenie rasy
Nazwa rasy pochodzi od Westfalii – historycznej krainy znajdującej się w Niemczech, dokładnie na obszarze pomiędzy Renem a Wezerą. W tym rejonie konie występowały od czasów starożytnych. Tradycja hodowli koni w Westfalii sięga czasów Cesarstwa Rzymskiego. Hodowano tam konie do jazdy oraz zaprzęgów. Westfalia słynęła też z dzikich koni żyjących na okolicznych mokradłach.
Przez wieki dochodziło do krzyżówek z wieloma innymi rasami koni – konia trakeńskiego, hanowerskiego i konia pełnej krwi angielskiej. W 1713 roku król Fryderyk Wilhelm I zakładał stadniny państwowe na terenie rejonów niemieckojęzycznych, by usprawnić hodowlę koni. Z tego powodu protoplaści konia westfalskiego pochodzą z Prus Wschodnich. W 1826 roku powstała Państwowa Stadnina Koni w Warendorf, gdzie zaczęły kształtować się właśnie konie westfalskie.
Współczesne westfalczyki powstały dzięki uzupełnieniu stadnin przez pewien czas obfitujących w konie zimnokrwiste ogierami i klaczami pochodzącymi głównie z Hanoweru. Księga stadna konia Westfalskiego została założona w 1888 roku. Na rasę negatywny wpływ miała II wojna światowa, podczas której utracono stare zapisy rodowodowe.
Koń westfalski – budowa
- wysokość w kłębie wynosi od 165 do 175 centymetrów wzrostu;
- głowa zazwyczaj o prostym lub czasem nieznacznie wklęsłym profilu, sucha, średniej wielkości;
- szyja długa;
- łopatki mocne;
- kłąb wyraźnie zaznaczony;
- klatka piersiowa muskularna, szeroka i głęboka;
- długi grzbiet;
- zad silny;
- solidne nogi z wyraźnie zaznaczonymi stawami, tylne kończyny silnie umięśnione;
- duże kopyta
Koń westfalski – umaszczenie
Westfalczyki występują we wszystkich jednolitych maściach podstawowych. Najpopularniejsze barwy to kasztanowata i gniada z białymi odmianami.
Koń westfalski – zdrowie i długość życia
Konie westfalskie żyją od 25 do 30 lat. Ogólnie rzecz biorąc, są raczej zdrową rasą. Podobnie jak blisko spokrewnione z nimi hanowery, westfalczyki mogą mieć problemy z osteochondrozą, która atakuje nogi, doprowadzając do kulawizny, a także trzeszczki.
Koń westfalski – pielęgnacja
Podobnie jak większość koni, również westfalski potrzebuje regularnej pielęgnacji. Należy zadbać o szczotkowanie, pozwalające utrzymać odpowiedni połysk. Hodowcy westfalczyków często zaplatają ich ogony i grzywy w warkocze. By móc wykonywać finezyjne fryzury, należy je dokładnie czesać i przycinać, by poprawić jakość włosia.
Koń westfalski – charakter
Rasa ta jest bardzo łatwa w osiągnięciu doskonałego stopnia wyszkolenia. Koń westfalski charakteryzuje się przyjaznym charakterem i najczęściej nie przejawia negatywnych cech.
Koń westfalski – użytkowość
Początkowo konie westfalskie były używane do jazdy, jako konie zaprzęgowe, ale korzystała z nich również armia. Obecnie są to zwierzęta ujeżdżeniowe, przeznaczone do skoków i zawodów WKKW. Najlepsze wyniki osiągają jednak w jeździectwie. Można je również spotkać w paradach.
Koń westfalski – hodowla
II wojna światowa przyczyniła się do zmian w hodowli tej rasy. Po zakończeniu konfliktu hodowcy zdecydowali się na podział na dwie specjalizację – konie do ujeżdżenia i skoków. W stadninie Warendorf znajduje się stado ogierów, które pierwotnie służyło kawalerii. Z czasem konie zyskały jednak sportowy charakter.
Koń westfalski – cena
Westfalczyki nie należą do tanich. Średnia cena za konia na sprzedaż wynosi kilkadziesiąt tysięcy złotych. Najdroższe osobniki dochodzą niemal do kwot wynoszących pół miliona złotych.
Koń westfalski – ciekawostki
W 1984 roku, westfalczyk Ahlerich zdobył złoto w ujeżdżeniu na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles. Został kupiony za kwotę 42 tysięcy marek niemieckich (obecnie około 600 tysięcy złotych), co było wówczas rekordem.
Innym słynnym koniem westfalskim był Rembrandt, który zdobył cztery złote medale olimpijskie, trzy złote oraz jeden srebrny medale Światowych Igrzysk Jeździeckich.
Koń westfalski to rasa koni idealna dla osób kochających zawody sportowe. Posiada silne nogi, więc sprawdza się zarówno w jeździectwie, skokach, jak i ujeżdżaniu. Nic więc dziwnego, że te eleganckie zwierzęta są często zawodnikami mistrzostw na całym świecie.
Źródło zdjęcia: Karlyne via Wikipedia, CC BY-SA 4.0
Subskrybuj
