Koń appaloosa – historia i pochodzenie rasy
W 1540 roku Francisco Vásquez de Coronado wyruszył na czele konkwistadorów z Meksyku na północ, aby odnaleźć Siedem miast Królestwa Cibola. Wyprawa nie przyniosła oczekiwanych efektów, a umierający z wycieńczenia Coronado nakazał zabić konie, żeby zapewnić pożywienie dla pozostałych z oddziału i utrzymać ich przy życiu. Według legendy pięć koni uciekło przed zabiciem i stworzyły podstawę stad mustangów w Ameryce Północnej. W rzeczywistości często zdarzało się, nie tylko Hiszpanom, ale też innym Europejczykom, że konie uciekały. W ten sposób na wolności znalazły się konie arabskie, andaluzyjskie, berberyjskie oraz zwierzęta juczne różnych ras.
Początkowo appaloosy były własnością tylko plemienia Nez Perce, które prowadziło regularną hodowlę i dbało o czystość rasy. Jednak, wskutek stopniowej kolonizacji, rdzenni mieszkańcy tych terenów zostali przepędzeni z okolic rzeki Palouse, a rasa zaczęła powoli wymierać. Z początkiem XX wieku, z inicjatywy Amerykanina Claude’a Thompsona, rasa została uratowana. Aby ją uszlachetnić, krzyżowano klacze appaloosa z ogierami rasy quarter horse oraz pełnej krwi angielskiej. Od momentu powstania Appaloosa Horse Club czystość krwi zostaje zachowana.
Po wypędzeniu rdzennych mieszkańców konie rozbiegły się po stepie, udało się znaleźć i schwytać zaledwie kilkanaście z nich, stanowiących podstawę dzisiejszej hodowli koni, która obecnie liczy kilkaset tysięcy sztuk w Stanach Zjednoczonych.
Koń appaloosa – budowa i wygląd
Rasa osiąga do 165 cm wysokości w kłębie. To dosyć silny koń, ale o smukłej sylwetce. Ma niewielką, szlachetną głowę oraz silne tylne kończyny. Poza charakterystycznym umaszczeniem appaloosa wykazują inne osobliwe cechy, jak na przykład:
- wiotka i rzadka grzywa oraz ogon;
- biała twardówka (część oka dookoła tęczówki);
- nakrapiania skóra na pysku;
- paskowany pionowo róg kopytowy.
Same kopyta są twarde i znacznie bardziej sprężyste niż u pozostałych ras. Takie kopyta wywierają znaczny wpływ na wytrzymałość koni, które można dzięki temu wykorzystywać w szerokim zakresie.
Umaszczenie koni rasy appaloosa
Cecha, z której szczególnie słyną konie appaloosa to wyjątkowe, tarantowate umaszczenia, które przybiera bardzo różne konstelacje. Niezwykle rzadko spotykane są zwierzęta w jednolitym kolorze. Wyróżnia się pięć najważniejszych wzorów umaszczenia koni tej rasy, przy czym wszystkie rodzaje maści są tarantowate, oto one:
- wzór lamparci, kiedy zwierzę ma ciemne cętki na jasnym tle;
- płatki śniegu, czyli jasne cętki na ciemnym tle;
- derka biała oznacza, że zad i grzbiet są białe, a reszta sylwetki ciemna;
- derka nakrapiana, czyli zad i grzbiet białe nakrapiane, reszta sylwetki ciemna;
- marmurek to nakrapiany wzór na ciele pod postacią nierównomiernych jasnych plam, czasem te plamy na siebie nachodzą.
Koń appaloosa – charakter
To spokojne, bardzo przyjaźnie nastawione do pracy z człowiekiem wierzchowce. Bardzo lubią ludzkie towarzystwo – chętnie wykonują polecenia i się uczą. Ponadto są pracowite, szybkie i wytrzymałe.
Koń appaloosa – użytkowość
Biorąc pod uwagę usposobienie psychofizyczne appaloosów można stwierdzić, że równie dobrze sprawdzają się zarówno w pracy, jak i w jeździectwie.
Koń appaloosa – cena
Cena konia appaloosa kształtuje się w przedziale od 10 tys. do 60 tys. zł. Składa się na nią wiele czynników, między innymi: wiek, płeć, zdolność do rozmnażania, rodowód, historia, stan zdrowia, etc.
Koń appaloosa – ciekawostki o wyjątkowej rasie
Konie otrzymały nazwę od regionu rzeki Palouse, obejmującego północną część Idaho i północno-wschodni Oregon.
Koń rasy appaloosa poza charakterystycznym nakrapianym umaszczeniem ma wiele innych ciekawych cech. Jedną z nich jest uniwersalność użytkowa, która sprawia, że kupno appaloosa może być pod z wielu powodów niezmiernie opłacalne dla hodowcy, dzięki temu łatwiejsza jest również sprzedaż. Niecodzienna uroda tych wyjątkowych „koni westernowych”, ich przyjazny charakter oraz owiane legendą pochodzenie sprawiają, że zyskały one szerokie grono miłośników.
Subskrybuj
