Z tekstu dowiesz się więcej o zachowaniach społecznych małpki pigmejki, ale poznasz też jej nietypową dietę. Dowiesz się także, dlaczego nie warto trzymać pigmejki jako zwierzęcia domowego, mimo rosnącej popularności tego procederu.
Małpa pigmejka – występowanie na wolności
Naturalnym rejonem występowania małpki pigmejki są dżungle Ameryki Południowej. Największa część populacji skupiona jest w rejonie zachodniej Amazonii między innymi w Brazylii, Kolumbii i Peru. Rzeki są naturalnymi granicami terytoriów między podgatunkami pazurkowców. Małpki żerują zarówno na ziemi, jak i wysoko w koronach drzew ponad 20 metrów nad poziomem gruntu. Dotychczas wyodrębniono 2 podgatunki pigmejki.
Cechy charakterystyczne małp z gatunku uistiti pigmejka
Pigmejka to najmniejsza małpa na świecie. Osiąga 15 cm długości ciała i drugie tyle mierzy jej ogon, a dorosłe osobniki ważą około 120 gramów. Jej ubarwienie pozwala skutecznie kamuflować się w koronach drzew. Grzbiet ma szary, głowę żółtą, a klatka piersiowa i brzuch najczęściej przybierają kolor brunatny. Żyje głównie na drzewach, dlatego posiada wiele cech umożliwiających jej przemieszczanie się i zdobywanie pokarmu wiele metrów nad ziemią.
Małpka pigmejka posiadła zdolność obracania głowy o 180 stopni, dzięki czemu łatwiej jej wykryć zbliżające się zagrożenie ze strony drapieżników, ale i szybciej reagować podczas 5-metrowych skoków. Ostre pazurki ułatwiają jej chwytanie się pni i gałęzi, a uzębienie przystosowane zostało do żłobienia otworów w korze, którymi płynie sok.
Czym się żywi małpka pigmejka?
Małpka pigmejka żywi się głównie gumą i żywicą produkowaną przez drzewa. Zwierzę nadgryza korę lub gałęzie drzewa specjalnie do tego przystosowanymi zębami i zlizuje wypływający sok. Wykorzystuje też żywicę do polowania na owady i larwy, które skuszone słodkim płynem przylatują i przyklejają się do niego. Przedstawiciele tego gatunku uzupełniają swoją dietę owocami i jajami ptaków.
Pigmejki są aktywne głównie w dzień. Większość swojego życia spędzają wysoko nad ziemią na poszukiwaniu pokarmu i opiece nad potomstwem. W nocy śpią w dziuplach, a czasem w opuszczonych ptasich gniazdach. Na wolności dożywają nawet 16 lat.
Życie rodzinne pigmejek
Pigmejki tworzą grupy złożone z maksymalnie dziesięciu osobników. W skład rodziny wchodzi zazwyczaj jeden lub dwa dorosłe samce i jedna lub dwie samice. Co ciekawe, małpki pigmejki bardzo rozwinęły umiejętności złożonej komunikacji. Emitują specjalne dźwięki podczas żerowania, inne podczas karmienia młodych, a jeszcze inne w momencie, kiedy są blisko siebie.
Komunikacja odgrywa bardzo ważną rolę podczas opieki nad młodymi i jest kluczowym elementem prawidłowego rozwoju i głębokich relacji rodzinnych. Nowo narodzone zwierzęta wydają odgłosy przypominające gaworzenie, głośne potomstwo wymaga i ma zapewnioną większą opiekę. Komunikacja werbalna pozwala pigmejkom na skupieniu się podczas zdobywania pożywienia, dzięki czemu nie muszą mieć dzieci stale pod kontrolą.
Starsze rodzeństwo aktywnie uczestniczy w opiece nad młodymi, dzięki czemu uczą się, jak w przyszłości wychowywać i zajmować się swoimi potomkami. Samice są w stanie zatrzymać swoją płodność na rzecz opieki nad młodymi innych samic.
Rozmnażanie małpek
U pigmejek ciąża trwa około 140–150 dni. Na świat najczęściej przychodzą bliźnięta, ale zdarzają się też jedynacy i trojaczki. Noworodki ważą zaledwie 15 gramów i dwa pierwsze miesiące swojego życia spędzają na plecach ojca, matka zajmuje się ich higieną. O dobrostan potomstwa dba samiec, samica, ale i cała grupa rodzinna. Pigmejki ze względu na niewielkie wymiary mają wielu naturalnych wrogów. W swoim środowisku muszą uważać na grzechotniki, oceloty czy koty rysie.
Rosnąca popularność pigmejek jako zwierząt domowych
W ostatnich latach coraz popularniejsze stało się trzymanie małpek pigmejek jako zwierząt domowych. Cena zakupu zwierzęcia waha się od 5000 nawet do 10 000 złotych. Jednak nie jest to jedyny wydatek, ponieważ utrzymanie pigmejki w zdrowiu i zapewnienie jej dobrostanu wymaga wiele wysiłku i sporego nakładu finansowego.
Małpce należy zapewnić odpowiednie warunki bytowania w tym dużą przestrzeń do biegania i wspinania się, odpowiedni i kosztowny pokarm oraz opiekę weterynaryjną.
Pigmejki są nosicielami wielu niebezpiecznych dla ludzi chorób, ale też łatwo zarażają się ludzkimi przypadłościami. Zwierzę należy otoczyć stałą opieką, zdarzają się u nich agresywne zachowania nawet wobec opiekuna.
Musisz mieć świadomość, że posiadanie pigmejki we własnym domu to bardzo wątpliwa etycznie decyzja. Młode zabierane od rodziny często chorują i umierają z powodu stresu. Poprzez zakup egzotycznego zwierzęcia najczęściej wspiera się przemytników i kłusowników. Nawet jeśli sklep udokumentuje pochodzenie małpki pigmejki, nigdy nie masz stuprocentowej pewności, czy na którymś etapie transportu zwierzęta nie zostały skrzywdzone.
Jeśli odczuwasz potrzebę opieki nad zwierzęciem, daj szansę psu lub kotu ze schroniska. Adoptowany psiak obdarzy cię szczerą miłością i wdzięcznością, a ty będziesz miał pewność, że pomogłeś naprawdę potrzebującemu stworzeniu i nie uległeś chwilowej, bardzo kosztownej i nieetycznej modzie.
Subskrybuj
