Parwowiroza u psa – co to jest?
Parwowiroza jest chorobą wirusową, wywoływaną przez wirusy Parvoviridae (CPV-2). Na infekcję są najbardziej podatne młode szczenięta między 5. tygodniem a 6. miesiącem życia, jednak nie tylko one mogą wykazywać objawy chorobowe. Zachorować mogą także dorosłe psy – w szczególności wcześniej niezaszczepione przeciw temu patogenowi. Warto o tym pamiętać, szczególnie jeśli w Twoim domu jest kilka czworonogów!
O parwowirozie mogą świadczyć m.in.:
- wyraźna osowiałość zwierzaka;
- utrata apetytu;
- częste i intensywne wymioty połączone z biegunką (nierzadko krwawą);
- twardy, napięty, często bolący brzuch;
- wymioty, częste po posiłku, możliwe zwracanie żółci;
- skrajne zmiany temperatury ciała pupila – od wysokiej gorączki do hipotermii.
Parwowiroza może mieć również poważne powikłania – np. wgłobienie i niedrożność jelita, zachłystowe zapalenie płuc czy zapalenie mięśnia sercowego. Dlatego bardzo ważna jest szybka reakcja i rozpoczęcie leczenia.
Leczenie parwowirozy u psa – jak przebiega?
W przebiegu leczenia parwowirozy kluczową rolę odgrywają nawodnienie zwierzęcia i uzupełnienie zaburzeń wodno-elektrolitowych. Zwierzę najczęściej jest hospitalizowane i przebywa pod kroplówką. Stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania (z uwagi na rozwój powikłań choroby), a także leki przeciwwymiotne oraz przeciwbiegunkowe. Wykorzystywana jest też surowica odpornościowa od ozdrowieńca, bogata w przeciwciała wspierające walkę z infekcją.
Jak więc widać, ten proces jest bardzo intensywny. Natomiast rokowania zwierzaka zależą m.in. od tego, w jakim stanie trafił do weterynarza oraz jak silny jest jego układ odpornościowy.
Dezynfekcja – kluczowy element profilaktyki parwowirozy u psa
Wirusy odpowiedzialne za parwowirozę są dość powszechne – m.in. dlatego, że wraz z kałem wydzielają je zwierzęta-nosiciele, które nie mają żadnych objawów infekcji. Mimo to rozsiewają te patogeny mniej więcej już od 3. dnia po zakażeniu. Może to trwać nawet przez miesiąc!
W efekcie może dojść do łatwej transmisji patogenu – nawet jeśli Twój pies nie ma bezpośredniego kontaktu z innymi zwierzętami. Dlatego jednym z kluczowych zaleceń odnośnie do profilaktyki parwowirozy jest regularna dezynfekcja otoczenia, w którym przebywa zwierzak.
Warto ją przeprowadzić zarówno, gdy już doszło do infekcji – tak, aby przeciwdziałać jej rozprzestrzenianiu się – jak i prewencyjnie. To szczególnie istotne, jeśli opiekujesz się szczeniakiem!
Jak przeprowadzić dezynfekcję w ramach prewencji parwowirozy u psa?
Aby zdezynfekować otoczenie psa, wcale nie musisz korzystać z usług specjalistów. Wystarczy, że sięgniesz po specjalistyczny preparat o szerokim spektrum działania przeciwko patogenom. Jednym z nich jest np. Ecocid S. Ten środek do dezynfekcji pozwala na pozbycie się najpowszechniej występujących szkodliwych mikroorganizmów, w tym parwowirusów, ale także koronawirusów i innych patogenów.
Jego zastosowanie jest bardzo proste. Wystarczy:
- przygotować 1% roztwór preparatu (czyli np. dodaj 50 g proszku do 5 l wody);
- umyć nim wszystkie powierzchnie, na których mogą się gromadzić patogeny – są to podłoga, meble i sprzęty, a także akcesoria, w tym miski na karmę i wodę;
- odczekać ok. 5 minut;
- dobrze spłukać powierzchnie przy pomocy wody pitnej.
Tak przeprowadzona dezynfekcja da Ci gwarancję, że zarówno pupile, jak i pozostali domownicy są bezpieczni. Możesz być pewien, że zagrożenie rozprzestrzenienia się szkodliwych wirusów zostało zminimalizowane prawie do zera. Warto regularnie o to dbać!
Subskrybuj
