Kuc exmoor jest rasą konia domowego, która pochodzi z Wielkiej Brytanii, a dokładnie z hrabstwa Somerset. Ze względu na to, że niemal wcale nie łączono jej z innymi rasami, udało się jej zachować pierwotne cechy. Choć współcześnie jest to rasa hodowlana, nadal można spotkać półdzikie koniki na trudno dostępnych obszarach malowniczych wzgórz Exmoor. Poznaj historię rasy. Dowiedz się, jak wygląda, jaki ma charakter i do czego jest obecnie wykorzystywana.
Kuc exmoor – historia rasy
Wielu badaczy przyjmuje, że rasa jest jedną z najstarszych lub nawet najstarszą ze wszystkich ras kuców brytyjskich. Jeśli tak, to właśnie jej przedstawiciele są przodkami pozostałych ras. Sam kuc exmoor żył przez wieki w izolacji i generalnie nie był krzyżowany z innymi końmi, dlatego uznawany jest za rasę czystą i wspaniały przykład historycznego kuca typu północnego (typu 1). Ze względu na drastyczny spadek liczebności populacji zdecydowano się na wprowadzenie kontrolowanej hodowli. Wiele kuców exmoor do tej pory żyje półdziko na wzgórzach, bagnach i wrzosowiskach Exmoor.
Budowa kuca exmoor
Kuc tej rasy jest zwierzęciem o krępej i zwartej sylwetce. Zwykle osiąga wysokość w kłębie od 120 do 130 cm. Ma krótkie uszy, długą głowę, szerokie czoło i cechuje się prostym profilem. Jego szyja jest stosunkowo gruba. Charakterystyczne u kuców exmoor są duże nozdrza, jasny pysk, kępa włosów u nasady ogona. Kłoda jest szeroka i wydłużona, łopatki cofnięte, klatka piersiowa niska. Kuc ten ma tak zwane żabie oko, czyli kapturową powiekę górną, która stanowi ochronę przed opadami oraz wiatrem.
Szata i umaszczenie kuca exmoor
Zwierzęta tej rasy występują najczęściej w następujących typach umaszczenia:
- gniade – sierść ma barwę brązową, natomiast dolne części kończyn, ogon oraz grzywa są czarne;
- skarogniade – sierść ma czarny kolor, natomiast pachwiny, nozdrza i wewnętrzna górna część kończyn przybierają barwę żółtawą lub ciemnobrunatną;
- bułane – sierść żółto-beżowa bądź płowa, ogon, grzywa i kończyny w czarnym kolorze, charakterystyczna jest obecność ciemnej pręgi wzdłuż grzbietu.
Pysk może być jaśniejszy, podobnie jak sierść wokół oczu, po wewnętrznej stronie ud oraz na podbrzuszu. Niedopuszczalne są białe odmiany (znaczenia na głowie i kończynach). Szata tego kuca jest wodoodporna i składa się z dwóch warstw – dłuższego włosa okrywowego oraz krótszego wełnistego podszerstka.
Zdrowie i długość życia
Kuc exmoor jest rasą zdrową, bardzo silną, odporną na typowe dla koni choroby i wytrzymałą. Zwierzę żyje przeciętnie 25–35 lat. Doskonale radzi sobie w nawet bardzo trudnych warunkach pogodowych dzięki podwójnej szacie, która zapewnia mu ciepło i ochronę.
Kuc exmoor – pielęgnacja
Kuc exmoor wymaga standardowych zabiegów pielęgnacyjnych – czyszczenia sierści, kopyt, oczu, uszu, nozdrzy. W czasie ich wykonywania warto dokładnie obejrzeć kucyka i sprawdzić, czy nie doznał żadnych urazów wymagających interwencji weterynaryjnej.
Charakter kuca exmoor
Kucyk ten odznacza się wyjątkową łagodnością i posłuszeństwem. Jest niezwykle ufny wobec ludzi, bardzo zrównoważony i spokojny. Z łatwością się go szkoli, ponieważ chętnie podejmuje współpracę z człowiekiem.
Kuc exmoor – użytkowość
Kuc exmoor dawniej wykorzystywany był jako koń juczny (służący do dźwigania), a także jako pomoc przy wypasie owiec. Współcześnie użytkowany jest do celów rekreacyjnych, jako wierzchowiec i koń w zaprzęgu. Ze względu na swoją łagodną naturę wspaniale nadaje się do pracy z dziećmi.
Ciekawostki o kucu exmoor
Kuc exmoor to niewielkich rozmiarów zwierzę, ale – wbrew pozorom – jest naprawdę silny i wytrwały. Z łatwością może wozić na swoim grzbiecie nie tylko dzieci, lecz także osoby dorosłe, które ważą znacznie więcej.
Podsumowanie
Kuc exmoor to wspaniałe zwierzę o starym rodowodzie. Obecnie doskonale spełnia się w roli wierzchowca i w zaprzęgu. Ze względu na swoje łagodne usposobienie i sympatyczny wygląd jest ulubieńcem dzieci.
Subskrybuj
