Koń pełnej krwi angielskiej, folblut: hodowla, opis i użytkowanie szlachetnej rasy

Koń pełnej krwi angielskiej to jedna z naczelnych ras koni gorącokrwistych. Pochodzi z Anglii, a jej przedstawiciela potocznie określa się „folblutem”. Słowo to wywodzi się z języka niemieckiego, gdzie Vollblüter oznacza pełnej krwi. Aktualnie to najszybsze konie na całym świecie. Tym samym wywarła silny wpływ na praktycznie wszystkie rasy hodowlanych koni sportowych. Co jeszcze warto wiedzieć zwierzętach o tej rasy?

Koń pełnej krwi angielskiej – historia rasy

To Rzymianie sprowadzili pierwsze konie wyścigowe na obszary Brytanii. Aktualna rasa czystej krwi pochodzi od ogierów orientalnych, które pojawiły się w Anglii w pierwszej połowie XVII wieku. Były to:

• Godolphin Barb (Godolphin Arabian);
• Darley Arabian;
• Byerley Turk;
• Curwen Bay Barb.

Wspólnie z 500 klaczami ukształtowały trzon rasy. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że na rozwój koni pełnej krwi angielskiej wpływ wywarły również konie Irish Hobby.

W 1793 roku angielski ród Weatherby dokonał rejestru wyhodowanej rasy w pierwszej księdze stadnej „General Stud Book”. Prawdopodobnie pierwsze zwierzęta tej rasy były mieszanką koni neapolitańskich, hiszpańskich i berberyjskich z odrobiną krwi Irish Hobby, a także regionalnych kuców.

Koń pełnej krwi angielskiej – budowa

Bez wątpienia można stwierdzić, że koń pełnej krwi angielskiej to bardzo elegancki i wyrafinowany osobnik o wysokiej wartości hodowlanej. Z tego zresztą powodu używa się tych koni, aby uszlachetniać inne rasy. To sportowe zwierzę o lekkiej budowie ciała. Ma długie kończyny, małą lub średnią, suchą głowę, zazwyczaj o prostym profilu. To, co go wyróżnia to skośnie ułożona łopatka, dzięki której osiąga lepsze wyniki w galopie. Ma długie, suche i elastyczne pęciny. Wysokość w kłębie wynosi od 150 do 170 cm. U tych koni często pojawiają się wady postawy.

Koń pełnej krwi angielskiej – umaszczenie

Koń pełnej krwi angielskiej ma krótką, miękką, gładką sierść. Występuje we wszystkich podstawowych rodzajach umaszczenia poza srokatym. Są to maści:

• kara;
• gniada;
• kasztanowata;
• ciemnokasztanowata;
• skarogniada;
• siwa.

Koń pełnej krwi angielskiej – zdrowie

Sposób selekcji w hodowlach jest ukierunkowany na szybkość galopu i cwału, a nie na cechy fizyczne. Stąd też często u konia pełnej krwi angielskiej występują wady postawy. Ponadto, ze względu na ciągłe ćwiczenia, zwierzęta te często doznają urazów kończyn przednich. Dolegliwości zdrowotne, które najczęściej pojawiają się u przedstawicieli tej rasy, to:

• ochwat – zapalenie tkanki twórczej rogu;
• gnicie strzałki – stan zapalny skóry na tylnej stronie pęcin;
• mięśniochwat – inaczej zwany chorobą poświąteczną; schorzenie pojawia się u koni po przerwie od treningów;
• tkanie – dolegliwość na tle nerwowym.

Koń pełnej krwi angielskiej – pielęgnacja

Odpowiednia pielęgnacja nie ma wpływu wyłącznie na wygląd konia pełnej krwi angielskiej, ale również jego zdrowie. Z tego powodu należy regularnie wykonywać zabiegi takie jak:

• szczotkowanie i czyszczenie skóry i sierści;
• przecieranie oczu, nozdrzy i pyska;
• mycie lnianą, namoczoną szmatką narządów rozrodczych i odbytu;
• czyszczenie kopyt, czyli usuwanie martwego rogu i wyrównywanie brzegu podstawowego.

Pamiętaj, że rasom gorącokrwistym należy zapewnić dużą dawkę ruchu oraz możliwość wybiegania się, inaczej mogą zachorować.

Koń pełnej krwi angielskiej – charakter

Te konie charakteryzuje wyścigowy temperament, który jest szczególnie widoczny na otwartych przestrzeniach. Poza tym, że są niezwykle szybkie i wytrzymałe, to nie brakuje im odwagi i wrażliwości. Wykazują się dużą inteligencją, a do tego są reaktywne, więc nie można ich zbyt długo zostawiać w stajni, bo mogą z nudy popaść w chorobę.

Koń pełnej krwi angielskiej – użytkowanie

Konie pełnej krwi angielskiej są rasą koni sportowych, które głównie cenione są za szybkość w galopie, wytrzymałość i sportowy temperament. Oto dyscypliny, w których biorą udział:

• ujeżdżenie;
• Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego (WKKW);
• wyścigi z przeszkodami;
• skoki przez przeszkody;
• steeplechase;
• wyścigi płaskie;
• polo.

Konie, które kończą karierę sportową i nie biorą udziału w gonitwach, nie spełniają wymogów hodowlanych. Wtedy zostają końmi prywatnymi dla jeźdźców, ewentualnie końmi-towarzyszami dla innych zwierząt w stadninie. Funkcjonują organizacje, które pomagają takim koniom zmienić specjalność, albo szukają im domów, gdzie w spokoju mogą przeżyć zasłużoną emeryturę.

Koń pełnej krwi angielskiej – hodowla

Hodowle konia pełnej krwi angielskiej działają głównie na terenie Anglii, Irlandii, Stanów Zjednoczonych, Japonii i Francji. Sprzedawane są zwykle w cenach od kilku do nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Konie te hodowane są głównie w celach wyścigowych. Doświadczone, dorosłe osobniki, które mają za sobą sukcesy wystawowe, mogą być o wiele droższe.

Koń pełnej krwi angielskiej – ciekawostki

• Na konie pełnej krwi angielskiej, które nie wygrały dotąd ani jednego wyścigu, mówi się maiden, czyli dziewica.
• Koń pełnej krwi angielskiej zazwyczaj wykorzystywany jest do biegów krótkodystansowych.

Koń pełnej krwi angielskiej należy do podstawowych ras koni gorącokrwistych. To rasa biegająca w gonitwach. Wykazuje się odwagą, wytrwałością, a także inteligencją. W głównej mierze jest hodowane, aby startować w wyścigach konnych i osiągać w nich jak najlepsze rezultaty. Pomagają jej w tym nietypowo ułożona łopatka, umięśniona sylwetka i długie nogi.

Fot. główne: Goki via Wikipedia, CC BY-SA 3.0