Umaszczenie konia myszatego należy do grupy maści rozjaśnionych bułanych, w której mieszczą się także takie maści, jak bułana i czerwonobułana. Chcąc dowiedzieć się, skąd się bierze ubarwienie myszate, musisz zaczerpnąć wiedzy z podstaw genetyki umaszczenia zwierząt. To temat bardzo ciekawy i wciągający. Już teraz dowiedz się więcej i naucz bez trudu rozpoznawać poszczególne końskie maści!
Nie tylko koń myszaty – rodzaje końskich umaszczeń
Spróbujmy nieco uporządkować podstawową wiedzę, aby łatwiej było ci zrozumieć, skąd bierze się maść myszata i czym w ogóle jest. Konie występują w maściach podstawowych, takich jak:
- kara (jednolicie czarna);
- gniada (od jasnego brązowego po ciemny, z czarną grzywą i ogonem oraz podpalaniami na kończynach);
- kasztanowata (od jasnego rudego po rudobrązowy, ogon i grzywa w tym samym odcieniu bądź jaśniejsze).
Pojawiają się także w maściach rozjaśnionych. Należą do nich maści:
- kremowa (w tym izabelowata, jelenia, cremello, smoky cream, kara przydymiona, perlino);
- szampańska (złotoszampańska, bursztynowoszampańska, klasyczna szampańska);
- bułana (myszata, bułana, czerwonobułana);
- srebrna (gniada srebrna, kara srebrna).
Do tego dochodzą jeszcze wzory białych znaczeń (np. maść srokata i tarantowata) oraz wzory białych włosów (w tym m.in. maść dereszowata i siwa). Nie można też zapominać o tzw. odmianach, czyli białych plamach na łbie i kończynach, np. o popularnej gwiazdce, strzałce i skarpetce.
Jak wygląda myszaty koń?
Maść ta należy do grupy umaszczeń rozjaśnionych bułanych, za których powstanie odpowiada gen bułany. Rozjaśnia on maść podstawową – karą lub gniadą. Efektem jego obecności jest rozjaśnienie kłody (tułowia) o kilka odcieni w porównaniu z nogami i głową. Ciemniejszą barwą cechują się też grzywa, ogon, łopatki, pręga grzbietowa, która jest typowa dla bułanego i nie podlega rozjaśnieniu. Pręgowanie pojawia się ona głównie na grzbiecie, kłębie, uszach i kończynach. Czasem występuje w takich obszarach, jak łopatki, tułów i głowa. Maść myszata powstaje w wyniku rozjaśnienia umaszczenia karego. Kłoda i szyja przybierają różne odcienie szarości. Głowa i nogi są ciemniejsze, grzywa i ogon czarne.
Konik polski – przedstawiciel maści myszatej
Konik polski, nazywany również konikiem biłgorajskim, jest niedużych rozmiarów koniem w typie prymitywnego, który mierzy przeciętnie od 130 do 140 cm wysokości w kłębie, co kwalifikuje go do kategorii kuców. Odznacza się on ciężką głową, która spoczywa na krótkiej, masywnej szyi. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka, zad mocno umięśniony, kończyny dość długie jak na kuca, silne. Wieńczą je niewielkich rozmiarów kopyta. Koń ten występuje wyłącznie w umaszczeniu myszatym. Cechuje się ciemną pręgą grzbietową. Ogon i grzywa są bardzo bujne, mają kolor czarny, niekiedy z domieszką jaśniejszych włosów.
Historia konika polskiego
Koń ten jest jedyną rasą w pełni polską, tzn. stworzoną bez krzyżówek z rasami z zewnątrz. Bezpośrednim przodkiem konika polskiego jest tarpan – dziki koń obecnie wymarły na wolności. Konika polskiego udało się udomowić dopiero początkiem XX wieku, do tej pory żyły w lasach i obszarach przyleśnych. Druga wojna światowa niemal doprowadziła do ich wyginięcia, na szczęście rasę udało się odbudować.
Konik polski – charakter
Jest to zwierzę o bardzo spokojnym i łagodnym usposobieniu. Wspaniały wygląd i cechy charakteru sprawiają, że konie te chętnie wykorzystywane są do pracy z dziećmi, często pojawiają się w gospodarstwach agroturystycznych i innych tego typu miejscach. Wykorzystuje się je zarówno do nauki jazdy dla najmłodszych, jak i w hipoterapii.
Konik polski – użytkowość
Choć są to zwierzęta stosunkowo niewielkie, ich wygląd nie powinien nikogo zmylić. Są wyjątkowo silne i wytrzymałe. W związku z tym nawet do teraz niejednokrotnie korzysta się z ich pomocy przy rozmaitych pracach polowych. Ponadto wykorzystywane są także jako zwierzęta juczne (do dźwigania ładunków) i zaprzęgowe.
Zdrowie i długość życia konika polskiego
Te konie myszate dojrzewają dość późno, bo w wieku około 3 do 5 lat. Są to zwierzęta nad wyraz silne, wytrzymałe i odporne nawet na trudne warunki atmosferyczne. Co za tym idzie, jest to rasa długowieczna, ciesząca się bardzo dobrym zdrowiem i wolna od typowych końskich przypadłości.
Ciekawostki o koniku polskim
- Konie te mają tak solidne, twarde kopyta, że nie trzeba ich podkuwać, gdy pracują na twardym podłożu.
- Rasa ta została uwieczniona w logu Roztoczańskiego Parku Narodowego. Właśnie w tym parku istnieje hodowla koników polskich, które żyją zasadniczo poza ingerencją człowieka na wyznaczonym obszarze.
Podsumowanie
Konie myszate to wspaniałe zwierzęta, których najsłynniejszym przedstawicielem jest nasz rodzimy konik polski – jedyna w pełni polska rasa konia, która pochodzi bezpośrednio od tarpana.
Subskrybuj
