Koń kabardyński jest bardzo interesującym zwierzęciem, które wzbudza powszechny zachwyt ze względu na swój wyjątkowy temperament, umiejętności i majestatyczny, elegancki wygląd. Sprawdza się przede wszystkim w charakterze konia sportowego w gonitwach konnych na długich dystansach, ale też jako koń zaprzęgowy i do prac polowych. Jego wszechstronność i zdolności są imponujące. Poznaj go bliżej już teraz!

Koń kabardyński – historia rasy

Koń kabardyński to koń gorącokrwisty, który pochodzi z północnego Kaukazu. Rasa istniała już w średniowieczu. Powstała w wyniku krzyżówek ras mongolskich z końmi szlachetnymi (jedna z nich to koń czystej krwi arabskiej) oraz końmi stepowymi, do których należą m.in. rasy donieckie, kałmuckie i nogajskie. Początkowo rozwój rasy był zupełnie naturalny. Z czasem człowiek dostrzegł jej potencjał i celowo zaczął łączyć ją z innymi rasami dla uzyskania konkretnych cech. Obecnie konie te są świetnymi sportowcami i uzyskują doskonałe wyniki w wyścigach, w tym także na terenie Polski.

Budowa koni kabardyńskich

Wysokość w kłębie tego zwierzęcia to od 147 do 162 cm. Jest to średniej wielkości, proporcjonalny koń o smukłej i jednocześnie mocnej sylwetce. Jego głowa jest stosunkowo duża, lekko garbonosa. Jego szyja, długi grzbiet i zad są bardzo dobrze umięśnione. Nisko osadzony ogon cechuje się bujnym, błyszczącym włosem. Muskularne nogi konia kabardyńskiego są krótkie. Wieńczą je twarde, nieduże kopyta, które są odporne na ścieranie.

Koń kabardyński – umaszczenie

Koń kabardyński występuje najczęściej w ciemnym umaszczeniu, przede wszystkim gniadym (w różnych odcieniach brązu, gdzie ogon, grzywa i dolne części kończyn są czarne), zdecydowanie rzadziej karym (czarnym). Zdarzają się także osobniki o maści siwej, czyli z przewagą białej sierści i domieszką włosów czarnych, brunatnych lub rudych.

Zdrowie i długość życia

Konie żyją przeciętnie od 25 do 30 lat. Koń kabardyński jest zwierzęciem zdrowym, nieobciążonym groźnymi chorobami genetycznymi. Ponadto, cechuje go wyjątkowa odporność na niesprzyjające warunki atmosferyczne, do których przez wieki przystosował się, biegając po stepach i górach Kaukazu.

Pielęgnacja konia kabardyńskiego

Zabiegi pielęgnacyjne należy wykonywać regularnie. Systematyczne czyszczenie pozwoli zachować piękną, zdrową sierść i uniknąć tworzenia się kołtunów na grzywie i ogonie. Istotne jest dokładne mycie nozdrzy, oczu i uszu oraz czyszczenie kopyt, które zminimalizuje ryzyko wystąpienia urazów i infekcji.

Charakter konia kabardyńskiego

Koń kabardyński, jako koń gorącokrwisty, jest zwierzęciem bardzo energicznym, odważnym, o żywym temperamencie i doskonałej sprawności fizycznej. To bardzo zrównoważony, inteligentny koń, który potrafi współpracować z człowiekiem i zachować spokój, gdy sytuacja tego wymaga.

Koń kabardyński – użytkowość

Rasa ta, ze względu na ogromną odwagę, odporność, wytrzymałość, a także umiejętność stabilnego poruszania się w trudnym terenie, wykorzystywana była m.in. do walk. Obecnie doskonale sprawdza się w pracach polowych, zaprzęgu, ujeżdżeniu i gonitwach sportowych (szczególnie tych długodystansowych).

Hodowla konia kabardyńskiego

Rasa, którą opisujemy, jest popularna i wciąż zyskuje coraz większe zainteresowanie. W Polsce istnieją hodowle, w których możesz bliżej poznać konie kabardyńskie, zanim zdecydujesz się ostatecznie na zakup zwierzęcia.

Koń kabardyński – cena

Cena za konia kabardyńskiego waha się od 7 000 zł do nawet 35 000 zł. Jest ona uzależniona m.in. od wieku konia, płci, predyspozycji, przeznaczenia, osiągnięć i renomy hodowli.

Ciekawostki o koniu kabardyńskim 

Koń kabardyński wyróżnia się wprost genialnym słuchem i węchem, a ponadto ma doskonałą pamięć. Dzięki temu bez trudu trafi do domu nawet wówczas, gdy jest bardzo daleko.

Podsumowanie

Koń kabardyński jest bardzo inteligentny i zrównoważony. Cechuje się odwagą, wytrwałością i fantastyczną zdolnością stabilnego poruszania się w trudnym terenie. To koń doskonały do gonitw długodystansowych, ujeżdżania, zaprzęgu i prac polowych.

Archiwum: czerwiec 2022
Photo of author

Agnieszka Poll

Studentka weterynarii, której największą miłością są psy. Jej ulubiona rasa to labrador retriever, sama ma czteroletnią suczkę. W jej domu poza psami zawsze było też miejsce dla kotów. W wolnych chwilach lub pisać opowiadania.