Najważniejsze kwestie
- Możliwe przyczyny wymiotów u szczeniaków to m.in. zatrucia, ciała obce, choroby, alergie, zaburzenia metaboliczne, stres, problemy hormonalne, nowotwory.
- Torsje mogą prowadzić do odwodnienia, objawy towarzyszące to m.in. biegunka, intensywne ślinienie, ból brzucha, podwyższona temperatura, spadek apetytu.
- Na konieczność pilnych konsultacji wskazują częste lub długie (ponad 24 h) wymioty, nietypowa konsystencja i kolor wymiocin, silny ból i niepokój zwierzaka, niedawno przebyte choroby.
- Diagnostyka weterynaryjna obejmuje badanie fizykalne, testy krwi, analizę kału, testy alergiczne, badania obrazowe (RTG, USG, MRI, TK) oraz badania endoskopowe.
- Metoda postępowania, leczenie zależą od przyczyn.
Przyczyny wymiotów u szczeniaka
Wymioty (inaczej torsje) to podstawowy mechanizm obronny przed zatruciem – mają zapobiec dalszemu wchłanianiu toksyn, których organizm nie jest w stanie usuwać w odpowiednim tempie. Zatrucia powodują m.in. zepsute jedzenie, niektóre gatunki roślin, substancje chemiczne czy leki. Trzeba pamiętać, że u szczeniaków nie wszystkie organy i funkcje są wystarczająco rozwinięte. Odruch wymiotny może wywołać także podrażnienie mechaniczne. W takim przypadku torsje służą usunięciu ciała obcego z przewodu pokarmowego.
Za wymioty u szczeniaka mogą odpowiadać również:
- zaburzenia i schorzenia układu pokarmowego, które prowadzą do stanu zapalnego w żołądku, jelitach czy trzustce (np. wrzody, niedrożność przewodu pokarmowego);
- alergie i nietolerancje pokarmowe;
- zaburzenia metaboliczne w innych układach, np. związane z dysfunkcjami wątroby i nerek;
- wirusy, bakterie, grzyby, pasożyty w przewodzie pokarmowym psa;
- problemy żołądkowe wywołane silnym strachem, stresem;
- zbyt duża ilość jedzenia;
- szybkie połykania dużych kęsów przez pieska;
- zaburzenia hormonalne i neurologiczne, np. padaczka;
- wady i zmiany anatomiczne, np. skręt żołądka, przepuklina przełykowa;
- nowotwory.
Najczęstsze objawy towarzyszące wymiotom u szczeniąt
Wymioty często poprzedzone są nudnościami, które wywołują widoczną apatię i zmniejszenie aktywności normalnie bardzo rezolutnego pieska. Niezależnie od przyczyny, torsje stwarzają zagrożenie odwodnieniem, czyli nadmierną utratą płynów i elektrolitów. Taki stan można rozpoznać m.in. po wzmożonym pragnieniu, wysychaniu śluzówek (np. w jamie ustnej) i skóry, wstrzymaniu lub zagęszczeniu i ciemniejszym kolorze moczu, szybszym biciu serca. Czasami osłabienie organizmu jest tak duże, że po wymiotach u szczeniaków występują zaburzenia równowagi, koordynacji i omdlenia.
Oprócz tego razem z torsjami mogą występować między innymi:
- biegunki: współwystępowanie wymiotów i rozwolnienia wskazuje na infekcję lub inne problemy układu pokarmowego;
- intensywne ślinienie się;
- ból okolic brzucha i związane z tym reakcje – skomlenie, kulenie się;
- podwyższona temperatura ciała. Charakterystyczna dla stanów zapalnych i zakażeń;
- pogorszenie samopoczucia;
- utrata apetytu i długotrwała niechęć do jedzenia, a w konsekwencji spadek wagi.
Wymioty u szczeniaka – kiedy zabrać pieska do weterynarza
Natychmiastowa wizyta z psem u lekarza weterynarii będzie niezbędna w sytuacjach, które wskazują na poważne problemy zdrowotne. W wielu przypadkach wymioty u szczeniaków są incydentalne, a psy szybko się regenerują. O istotnych zaburzeniach funkcjonowania organizmu świadczą przede wszystkim:
- wysoka częstotliwość wymiotowania;
- torsje powracają regularnie przez ponad dobę;
- poza wymiotami występują ww. objawy towarzyszące;
- w treści żołądkowej są ciała obce, ślady świeżej lub skrzepłej krwi;
- wyraźny niepokój i silny ból u pieska;
- nietypowa konsystencja (tłusta, wysoka gęstość) i kolor wymiocin.
Niepokojące są również widoczne odruchy wymiotne, które nie kończą się torsjami. U szczeniaka, który ma wzdęty brzuch i próbuje zwymiotować, ale z jamy ustnej nic się nie wydobywa, mogło dojść do skrętu żołądka. Taki stan stanowi śmiertelnie poważne zagrożenie! Powodem, by jak najszybciej iść do weterynarza, będą też:
- duże zmiany w ilości i częstotliwości oddawania moczu, krwiomocz;
- niedawno przebyte choroby;
- trwające lub niedawno zakończone leczenie innej przypadłości zdrowotnej.
Weterynaryjna diagnostyka wymiotów. Badania dla psów
Na początku weterynarz zapyta właściciela o charakterystykę objawów (okoliczności występowania, stopień nasilenia, wygląd i zawartość wymiotów) u szczeniaka. Później może przeprowadzić wstępne badania fizykalne, np. do oceny wzdęć czy poszukiwania guzów. Wstępną diagnozę mogą potwierdzać zaawansowane badania diagnostyczne, takie jak:
- testy laboratoryjne krwi;
- analiza próbki kału, np. pod kątem obecności drobnoustrojów;
- testy alergiczne;
- badania obrazowe – RTG, USG, MRI, TK w zależności od wyposażenia lecznicy dla zwierząt;
- badania endoskopowe – kolonoskopia, gastroskopia.
Co robić z wymiotami u szczeniaka? Zalecenia, leczenie
Jeśli szczeniak zwymiotował, trzeba ocenić jego kondycję pod kątem dodatkowych symptomów, sprawdzić treść żołądkową i zapewnić szczeniakowi dostęp do czystej, świeżej wody. Jeżeli pies z różnych powodów nie może pić z miski, alternatywą może być podawanie kostek lodu do lizania i ssania. Konieczna może być suplementacja elektrolitami. Jeżeli torsje nie są na tyle poważne, by konieczna była wizyta u weterynarza, można zastosować kilka domowych sposobów na przyspieszenie powrotu pupila do zdrowia:
- zmiana diety na lekkostrawną;
- ograniczenie ilości jedzenia i zmniejszenie porcji;
- delikatne masowanie brzucha.
Weterynarz może podać lub przepisać odpowiednie leki, w zależności od przyczyny torsji i stanu psiaka – ważne, by pilnować właściwego dawkowania i pór stosowania farmaceutyków. Mogą to być leki przeciwwymiotne, przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwpasożytnicze czy antybiotyki na infekcje bakteryjne. W przypadku reakcji alergicznych leczenie może bazować na środkach przeciwhistaminowych i kortykosteroidach. Sposób postępowania przy wymiotach u szczeniaka dopasowuje się indywidualnie do konkretnego przypadku.
Subskrybuj
