Terier czeski powstał w wyniku planowanego skrzyżowania psów dwóch ras. To raczej spokojne zwierzę, które nie przejawia najmniejszej agresji względem człowieka. Nie znaczy to jednak, że nie potrzebuje codziennej dawki ruchu! Dowiedz się, w jaki sposób sprawić, by pupil tej rasy był szczęśliwym i zadbanym psem. Poznaj jego budowę i sprawdź, czy w Polsce możesz kupić szczenięta. Ta stosunkowo nowa rasa wciąż zdobywa swoich miłośników dzięki wyjątkowemu wyglądowi oraz dobremu temperamentowi. Odpowiedzialni hodowcy dbają o jej rozwój tak, by zwierzęta mogły cieszyć swoich nowych właścicieli.

Podstawowe informacje

Rozmiarwysokość w kłębie: od 25 do 32 cm; dla suk idealnie 27 cm, dla psów 29 cm;
masa ciała: od 6 do 10 kg
Szatasierść: długa, cienka, lekko falista, połyskliwa, idealna do strzyżenia; w kondycji wystawowej ma od 1 do 1,5 cm prócz długiego włosa na łapach, brzuchu, brodzie i wąsach;
maść: szaroniebieska; brązowa w odcieniu kawy z mlekiem
Długość życia12–15 lat
Charakterwesoły, nieufny wobec obcych, spokojny, łagodny, zrównoważony

Jak wygląda terier czeski?

Terier czeski jest psem o skróconych łapach – bez wątpienia właśnie ta cecha najbardziej przyciąga uwagę. Ma opadające uszy, które dodają mu uroku oraz wydłużoną sylwetkę, która może kojarzyć się z jamnikiem. Jest też zwierzęciem zbudowanym poprawnie, o dobrze rozwiniętej muskulaturze. Jego głowa ma kształt tępo zakończonego klina. Posiada średnio długą szyję, wznoszącą się w skośny sposób. W przeciwieństwie do wielu innych ras, górna linia jego grzbietu nie jest prosta. Uwypukla się w okolicy partii lędźwiowej, w miejscu, w którym ta przemienia się w zad. Jego nogi mają być ustawione do siebie w sposób równoległy, a skóra powinna być mocna i gruba, ale pozbawiona dodatkowych fałd.

Sierść i wielkość teriera czeskiego – czy może zamieszkać w bloku?

Jest psem niewysokim, ale o mocnej budowie. Jego wysokość w kłębie powinna wynosić 29 cm w przypadku samców i 27 cm w przypadku suk. Długość tułowia z kolei szacowana jest odpowiednio na 43 cm i 40 cm. Porastająca jego ciało sierść powinna być długa, delikatna i lekko falista, a zarazem połyskliwa. Psy tej rasy są strzyżone tak, aby długa sierść została jedynie na głowie, nogach i brzuchu. Grzbiet jest ścinany na krótko. Dopuszcza się w ich przypadku dwa różne umaszczenia:

  • szaroniebieskie;
  •  mleczno-kawowo-brązowe.

W rasie mogą pojawiać się także znaczenia. Te w kolorach szarych, żółtych lub białych są dopuszczalne, jednak w dalszym ciągu powinna przeważać podstawowa maść psa.

Jak zachowuje się terier czeski na co dzień?

Terier czeski uchodzi za stosunkowo zrównoważonego psa. Jest radosny i przyjacielski, ale przy tym raczej spokojny. Może odczuwać dystans względem obcych osób, dlatego ważne jest, aby szczenię było przyzwyczajane do obecności innych osób. Może być dość hałaśliwy, co wynika przede wszystkim z jego myśliwskiego instynktu. To w ten sposób pies informuje właściciela lub innego członka swojego stada (niekoniecznie ludzkiego) o tym, że znalazł zwierzynę. Ma skłonności do ucieczek, zwłaszcza jeśli jego właściciel nie zapewnia mu odpowiedniej dawki ruchu. Jest także wytrzymałym psem, gotowym spełnić każde życzenie opiekuna.

Komendy, które musi znać twój terier czeski

Odpowiednia praca z psem to obowiązek każdego opiekuna. Aby zapanować nad charakterem łowcy, teriera czeskiego także należy poddać poprawnemu szkoleniu. Przede wszystkim zwierzę powinno być nauczone przychodzenia na komendę. Dzięki temu będziesz w stanie go odwołać nawet w chwili, w której będzie próbował gonić zwierzynę. Warto także nauczyć go siadać. W ten sposób będziesz w stanie zatrzymać zwierzę nawet wtedy, gdy postanowi się od ciebie znacznie oddalić. Skup się na kilku podstawowych komendach, które pies będzie znał doskonale.

Zdrowie psów rasy terier czeski

Pies tej rasy zwykle żyje około 13 lat. Jest wytrzymały i odporny na zimno. Należy jednak pamiętać, że z uwagi na swój niewielki rozmiar będzie ginął pod śnieżnymi zaspami i nie powinien mieszkać na dworze. Pies tej rasy ma skłonności do tycia, dlatego zwróć uwagę na jego dietę. Z uwagi na wydłużone ciało, nawet w dorosłym wieku powinien unikać regularnego wchodzenia po schodach. Wnosząc psa, np. do swojego mieszkania, zminimalizujesz ryzyko wystąpienia problemów z kręgosłupem, który w ich przypadku jest szczególnie narażony. Poza tymi drobnymi problemami terier czeski jest raczej zdrową rasą, która nie wykazuje żadnych konkretnych problemów genetycznych.

Zadbaj o higienę swojego psa!

Sierść tego psa należy regularnie czesać, choć nie należy ona do tych, które łatwo się kołtunią. Należy jednak pamiętać, że terier czeski wymaga wizyt u groomera, który odpowiednio przytnie jego włos. Będzie się to bez wątpienia wiązało z dodatkowymi kosztami, dlatego musisz uwzględnić to w budżecie, który chcesz miesięcznie przeznaczać na swojego psa. Nie zapominaj też o regularnym obcinaniu jego pazurów oraz sprawdzaniu małżowin usznych (powinny być jasne, bez śladów zapalenia). Warto również codziennie myć psie zęby, aby zapobiec osadzaniu się kamienia nazębnego. W ten sposób unikniesz ewentualnej wizyty u lekarza weterynarii.

Terier czeski w Polsce – znajdź hodowlę

Te dostojne i eleganckie psy są dostępne także w Polsce. Co prawda nie są one zbyt liczne, jednak bez problemu znajdziesz w kraju odpowiedzialną hodowlę. Możesz zapytać o opinie na grupach i forach internetowych bądź wybrać się na najbliższą wystawę psów rasowych. Być może znajdziesz na niej  psy tej rasy. Wówczas będziesz mógł nie tylko zobaczyć je na żywo, ale również porozmawiać z hodowcą. Zwróć uwagę na to, aby szczenię, które planujesz kupić, miało metrykę wydaną przez Związek Kynologiczny w Polsce. Gdy kupujesz je za granicą, powinno mieć dokumenty uznane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI).

Ile kosztuje rasowy terier czeski?

Psy rasowe są prestiżowymi zwierzętami, których cena nie jest niska. Koszt psa tej rasy będzie wynosił od 3–4 tys. złotych w górę, zależnie od okresu, na jaki trafisz oraz tego, jak miot zostanie wyceniony przez hodowcę. Nie zapominaj, że koszt zakupu to jedynie początek wydatków związanych z twoim nowym pupilem. Bez wątpienia będziesz musiał zapłacić również za całą wyprawkę, karmę i wizyty u lekarza weterynarii. Z tego powodu postaraj się zgromadzić oszczędności, nim pod twoim dachem pojawi się szczeniak.

Terier czeski powstał w latach 50. XX wieku

Początki rasy datuje się na 1949 rok. Powstała ona w wyniku skrzyżowania dwóch ras: sealyham teriera z terierem szkockim. Próbę stworzenia nowych, unikatowych psów podjął Frantisek Horâk, mieszkający w okolicach czeskiej Pragi. Miał on zamiar stworzyć dobrego psa do polowań, który jednocześnie będzie miał praktyczną w pielęgnacji sierść oraz opadające uszy, przydatne w trakcie pracy. Po upływie dziesięciu lat rasa pojawiła się na ringach wystawowych. Terier czeski został oficjalnie uznany przez FCI w 1963 roku.

Dla kogo nada się terier czeski?

Terier czeski to stosunkowo łatwy w prowadzeniu zwierzak, który sprawdzi się jako pies rodzinny. Może mieszkać w bloku, pod warunkiem, że właściciel opanuje jego szczekliwość. Ważne jest też, aby mógł wnosić psa po schodach lub miał dostęp do windy. To świetny pies dla osób, które wiodą umiarkowanie aktywny tryb życia. Choć wymaga on określonej dawki ruchu, nie należy do najbardziej żywiołowych ras, dzięki czemu powinien dobrze sprawdzić się w domach różnego typu. Odpowiednio prowadzony będzie też bezpiecznym towarzystwem dla dzieci.

Jego przodek powstał w podobny sposób

Wiele ras psów powstało w sposób naturalny. Terier czeski jest w tym przypadku wyjątkiem, podobnie jak jego przodek. Sealyham terier to rasa zainicjowana przez pewnego Brytyjczyka, który pragnął stworzyć idealne psy do polowań na wydry i lisy. To właśnie po nim łowca pochodzący z okolic Pragi odziedziczył skrócone nogi.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 246 /20.01.1998/F/D/GB, https://www.zkwp.pl/wzorce/246.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 11.03.1997.

Archiwum: kwiecień 2023
Photo of author

Mariusz Michalski

Miłośnik zwierząt. Właściciel kota brytyjskiego długowłosego o imieniu Dyzio. Tak właściwie, to ja u niego mieszkam, a nie on u mnie. Ale wiecie już jak to jest z kotami... :)