Szpice miniaturowe to jedne z najbardziej uroczych małych piesków. Strzyżone w odpowiedni sposób przypominają małe misie. Jeżeli zdecydowałeś się na zakup psiaka tej rasy, musisz przygotować się na dosyć restrykcyjny wybór hodowli. Pomeraniany nie są ani łatwo dostępne, ani tanie. Sprawdź, co trzeba wiedzieć o hodowli szpica miniaturowego przed jego zakupem. 

Pomeranian szczeniak – kilka informacji o rasie

Pomeranian to najmniejszy ze wszystkich szpiców. Poza niezwykle uroczym pyszczkiem ma także dużą inteligencję i spore zapotrzebowanie na ruch. Jedną ze szczególnych cech szpiców miniaturowych jest ich długowieczność. W niektórych przypadkach pieski te dożywają nawet osiemnastego roku życia 

Jednak aby nabyć szczeniaka, który będzie miał większe szanse na długie życie, trzeba zdecydować się na dobrą hodowlę. Jak ją wybrać?

Pomeranian – hodowla. Z jakiego związku?

Bardzo ważna jest kwestia związku kynologicznego, w którym zarejestrowana jest hodowla. Polska jest jednym z prawie stu krajów członkowskich Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI). Organizacją, która w naszym kraju działa pod jej auspicjami, jest Związek Kynologiczny w Polsce. Najlepszym sposobem na uniknięcie pseudohodowli jest wybieranie legalnych hodowli zarejestrowanych w ZKwP. 

W przypadku szpiców miniaturowych warto jednak zaznaczyć, że linie niemieckie i brytyjskie nieco się od siebie różnią. Niemcy są członkiem FCI, natomiast Wielka Brytania – nie. Jeżeli interesują cię szpice miniaturowe z linii brytyjskich, szukaj hodowli zarejestrowanych w KC, czyli The Kennel Club. To organizacja partnerska FCI, ale jednocześnie od niej niezależna. Psów z hodowli zarejestrowanych KC zwykle trzeba szukać za granicą. 

Szczenięta szpica miniaturowego – jak uniknąć pseudohodowli?

Najgorszą możliwą opcją jest kupienie szczeniaka szpica miniaturowego z pseudohodowli. Skojarzenia z tym słowem są zazwyczaj jednoznaczne. Najczęściej oznacza to brudne pomieszczenia gospodarcze ze stadem wychudzonych i zaniedbanych psów.

Istnienie tego rodzaju pseudohodowli jest przykrym faktem. Tego rodzaju biznes ma mniej spektakularną, ale równie okrutną stronę. Pseudohodowlę należy rozumieć jako rozmnażanie psów bez wiedzy i planu hodowlanego oraz czerpanie z tego korzyści majątkowych. 

Na portalach ogłoszeniowych można znaleźć mnóstwo propozycji sprzedaży szpiców miniaturowych. Jak rozpoznać pseudohodowlę?

  • Szczenięta są podejrzenie tanie;
  • hodowca twierdzi, że jego psy są przeznaczone „na kolanka”, a nie na wystawy, dlatego papiery nie są im potrzebne;
  • hodowla jest zarejestrowana w niszowym, małoznanym związku lub w ogóle nie należy do żadnego;
  • hodowca oferuje wszelkiego rodzaju mieszańce i miksy rasy, a jednocześnie chce za nie pieniądze. To postępowanie nieetyczne i nielegalne. Szczenięta w typie rasy są za darmo w schroniskach i fundacjach.

Nigdy nie kupuj szczeniaka z niesprawdzonego źródła. Wybieraj hodowle pomeranianiów zarejestrowane w ZKwP, a informacje o nich weryfikuj u miłośników rasy. 

Szpic miniaturowy – hodowla. Gdzie jej szukać? 

W celu znalezienia hodowli najlepiej wejść na stronę internetową Związku Kynologicznego w Polsce i tam znaleźć ich spis. Rasa nie jest w Polsce bardzo popularna, dlatego może się zdarzyć, że na swojego szczeniaka będziesz musiał trochę zaczekać. 

Aktualne mioty często wystawiane są na sprzedaż na popularnych portalach ogłoszeniowych i aukcyjnych. Zanim skontaktujesz się z hodowcą, sprawdź, czy figuruje na liście ZKwP i należy do FCI.

Jakie kolory może mieć szpic miniaturowy? Biały szczeniak nie jest rzadkością, równie często spotykany jest kolor rudy.

Szpic miniaturowy – hodowla. Podsumowanie

W Polsce funkcjonuje wiele dobrych hodowli szpiców miniaturowych. Wybieraj tylko te, które należą do FCI i cieszą się dobrą opinią miłośników rasy. Pamiętaj, że dobry hodowca powinien być otwarty na kontakt i udzielić ci wszystkich informacji oraz pozwolić na odwiedziny w hodowli.

Archiwum: grudzień 2021
Photo of author

Magdalena Dzik

Z wykształcenia dziennikarka i kulturoznawczyni. Pasjonuje się behawioryzmem zwierzęcym (szczególnie kotów i gryzoni) oraz zoodietetyką. Pasję tę bezustannie rozwija, pracując ze zwierzętami jako wolontariuszka i oferując im dom tymczasowy. Prywatnie opiekunka sześciu świnek morskich oraz pięciu kotów: Chilliego, Fedry, Fasoli, Atlasa i Heliosa.