Wiele osób uważa, że adopcja zwierzaka ze schroniska jest formą najwyższego dobra. Warto jednak pamiętać, że decyzja o adopcji powinna być dobrze przemyślana. Psy do adopcji, nawet te w młodym wieku, często mają za sobą nieprzyjemne doświadczenia. Szczeniak ze schroniska to taka sama odpowiedzialność jak każde inne zwierzę. Sprawdź, jak się przygotować na nowego członka rodziny i jak dbać o jego potrzeby.

Szczeniak ze schroniska – o czym warto pamiętać?

Zanim jeszcze wybierzesz się do schroniska, musisz pamiętać o jednej bardzo ważnej kwestii. Niezależnie od tego, jak bardzo wielkoduszna jest twoja decyzja, to adoptowany piesek nie będzie ci za nią wdzięczny. Zwierzęta nie operują ludzkimi pojęciami. Mają natomiast różne doświadczenia i temperamenty, co po przybyciu do nowego domu może objawiać się na bardzo różny sposób. Niekoniecznie przyjemny dla ciebie i twoich mebli.

Kochający dom to, taki w którym zwierzę ma nie tylko wikt i opierunek, ale także szansę na rozwój i konsekwentne wychowanie. Szczenięta ze schroniska nie są ani mądrzejsze, ani głupsze od tych rasowych. Również wymagają szkolenia i zaspokajania ich naturalnych potrzeb.

Schroniska dla bezdomnych zwierząt – procedury adopcyjne

Wielu właścicieli wychodzi z założenia, że schronisko dla bezdomnych psów to miejsce, w którym zwierzęta wydaje się każdemu, kto wyrazi chęć ich adopcji. Procedury adopcyjne schronisk rzeczywiście bywają bardziej uproszczone w stosunku do procedur fundacji. Nie oznacza to jednak, że ich nie ma. Schronisko nie jest supermarketem ze zwierzętami. W większości przypadków psy i koty wydawane są zgodnie z określoną procedurą. Przede wszystkim musisz podpisać umowę adopcyjną, która ma moc prawną. Zobowiązujesz się w niej do dbania o zwierzę i zwrócenia go do placówki, w momencie, kiedy nie będziesz mógł się nim dłużej zajmować.

Obowiązki wynikające z umowy adopcyjnej

Bierzesz także na siebie procedurę kastracji zwierzęcia w terminie wyznaczonym w umowie. W wielu przypadkach można zrobić to na koszt schroniska. Od tej zasady nie ma jednak żadnych odstępstw. Szczeniak ze schroniska, który jedzie do nowego domu, jest oznakowany mikrochipem. Po podpisaniu umowy znajdą się na nim twoje dane osobowe. To bardzo duże ułatwienie, ponieważ w razie ucieczki zwierzęcia zostanie ono bardzo szybko zidentyfikowane i zwrócone do ciebie.

Szczeniak ze schroniska – jak przygotować się na jego przybycie?

Psiak ze schroniska wymaga takiej samej wyprawki, jak przedstawiciel konkretnej rasy. Szczenięta mają niebywałą tendencję do destrukcji, dlatego nie zaleca kupowania im drogich zabawek, czy gadżetów. A w co warto się zaopatrzyć?

  • klatka kennelowa – umieszczona w domu będzie azylem pieska, miejscem, w którym śpi i spożywa posiłki;
  • dry bed – materiał, który przepuszcza wilgoć i pozostaje suchy;
  • podkłady higieniczne – posłużą do nauki czystości;
  • zabawki do gryzienia, żucia i lizania;
  • miski na wodę i jedzenie;
  • przysmaki treningowe.

Warto także zaopatrzyć się w dużą dozę cierpliwości, konsekwencji i dobrego humoru. Wychowanie szczenięcia to przygoda, która nie obędzie się bez każdego z nich.

Adopcja szczeniaka – czy jest alternatywa?

Adopcja psa lub kota ze schroniska daje dużo satysfakcji. Oprócz tego masz jeszcze kilka alternatyw – możesz adoptować z fundacji lub kupić szczenię z hodowli ZKwP. Bardzo ważne jest jednak to, aby nie kupować psów od osób prywatnych. Sprzedaż psów z hodowli niezarejestrowanych jest nielegalna. Jeżeli rozważasz kupno rasowego psa, wybieraj wyłącznie hodowle FCI.

Schronisko dla zwierząt to miejsce, w którym czeka na ciebie mnóstwo szczeniąt. Adopcja jednego to świetny pomysł, o ile jesteś na to przygotowany i masz świadomość obowiązku, jaki na tobie spoczywa. Szczeniak ze schroniska szybko dorośnie i zostanie członkiem twojej rodziny na wiele lat, dlatego upewnij się, że jego adopcja jest przemyślana.

Archiwum: kwiecień 2022
Photo of author

Magdalena Dzik

Z wykształcenia dziennikarka i kulturoznawczyni. Pasjonuje się behawioryzmem zwierzęcym (szczególnie kotów i gryzoni) oraz zoodietetyką. Pasję tę bezustannie rozwija, pracując ze zwierzętami jako wolontariuszka i oferując im dom tymczasowy. Prywatnie opiekunka sześciu świnek morskich oraz pięciu kotów: Chilliego, Fedry, Fasoli, Atlasa i Heliosa.