Papillon

Niektóre psy myśliwskie świetnie sprawdzają się jako towarzysze całych rodzin. Do cech, które czynią z nich świetnych pupili rodzinnych, należą posłuszeństwo, chęć współpracy z człowiekiem, duża inteligencja oraz łagodność. Należą do nich m.in. papillony.

Wśród ras znanych na całym świecie są przede wszystkim aportery, np. golden retrievery czy labradory. Dobrymi psami towarzyszącymi są również czworonogi, wcześniej wykorzystywane do wypłaszania ptactwa wodnego z szuwarów. Można tutaj wymienić cocker spaniele angielskie i amerykańskie oraz spaniele kontynentalne. Te ostatnie znane są szerzej jako papillon i sprawdzają się zarówno w mieszkaniu, jak i w torebce właścicielki.

Papillon – podstawowe informacje

Papillon – rasa z wyjątkową nazwą

Oficjalną nazwą rasy według wzorca Międzynarodowej Federacji Kynologicznej jest „spaniel kontynentalny”. Jest to jednak terminologia stosunkowo rzadko używana, ponieważ te niewielkie zwierzęta towarzyszące znane są pod swoją potoczną nazwą. Papillon (rasa psa) w kontekście rasy czworonogów odnosi się do ich charakterystycznych uszu, of francuskiego słowa oznaczającego motyla. Są one bardzo duże w stosunku do całej głowy, porośnięte gęstym, zwisającym futerkiem i kształtem przypominają skrzydła motyla. Nadają one tym drobnym czworonogom wyjątkowy urok.

Spaniele kontynentalne – jedna z najstarszych ras

Mimo tego, że nazwa tych psów wywodzi się z języka francuskiego, pierwszych śladów bytności zwierząt należy szukać we Włoszech. Bardzo podobne pupile widniały na malowidłach sięgających już XIII wieku i często prezentowane były na obrazach florenckich mistrzów renesansu. W połowie XVI wieku trafiły na francuski dwór, gdzie szybko zdobyły dużą popularność. Podczas rewolucji francuskiej rasa papillon niemal wyginęła, ponieważ gwałtownie obniżyła się jej popularność wśród arystokracji. Dzięki staraniom hodowców odrodziła się jednak w XIX wieku i od tamtej pory jest z powodzeniem utrzymywana.

Papillon czy phalène? Jaka jest między nimi różnica?

Spaniel kontynentalny (papillon) występuje w dwóch różnych odmianach, które posiadają ten sam wzorzec. Jedyna różnica występuje w ich przypadku w kształcie uszu. Opisywany papillon odznacza się stojącymi i dużym uszami. Odmiana phalène cechuje się zaś uszami załamanymi i opadającymi, które również są porośnięte gęstą sierścią. W żadnym innym miejscu nie różnią się od swoich kuzynów. Cieszą się one przy tym znacznie mniejszą popularnością, a wiele osób nawet nie wie o ich istnieniu.

Mały pies z dużymi uszami i innymi charakterystycznymi cechami – papillon

Poza dużymi uszami papillon ma wiele innych cech charakterystycznych. W oczy rzuca się bogata szata, lekko falista i w większości śnieżnobiała. Na grzbiecie i w okolicy ogona widnieją brązowawe lub czarne pasy, a na pysku maska w tym samym kolorze, często z białą strzałką na czole. Obejmuje ona uszy, ale omija pysk. Papillon ma bardzo bujny ogon, noszony wysoko w taki sposób, że futro kładzie się na grzbiecie. Oprócz tego znamienną ich cechą jest mała głowa ze stosunkowo dużymi, inteligentnymi oczami. Nie są wysokie – osiągają około 28 cm w kłębie i nie ważą więcej niż 5 kilogramów.

Czy pielęgnacja papilona jest wymagająca?

Może się wydawać, że długa i bujna sierść jest wyjątkowo trudna w pielęgnacji. W rzeczywistości jest wprost przeciwnie. Wymagają jedynie regularnego wyczesywania, które pozwoli na uniknięcie kołtunów w sierści. Dodatkowe czesanie powinno mieć miejsce w okresie linienia, kiedy naturalnie sierści jest więcej. Należy także na bieżąco kontrolować okolice oczu papillona i przede wszystkim uszu. Z racji tego, że są one porośnięte wyjątkowo gęstym futrem, wymagają dokładnej kontroli w celu wyeliminowania ewentualnych zakażeń lub zanieczyszczeń. Stosownie wcześniej wykryte zagrożenia umożliwiają bowiem wyeliminowanie kłopotów i wizyt u lekarza weterynarii zawczasu.

Spaniel kontynentalny a ruch. Czy papillon to kanapowiec?

Ta rasa nie odznacza się dużymi rozmiarami, zatem nie są wymagające względem treningów. Sprawdzają się jako typowe kanapowce, jednak nie można lekceważyć ich potrzeby spacerów. Pies papillon cechuje się dość dużym temperamentem. Można go zaspokoić poprzez odpowiedniej długości spacery lub niektóre sporty. Tego czworonoga można obserwować najczęściej w zmaganiach agility. Nie jest co prawda takim mistrzem, jak na przykład border collie, ale również może odnosić sukcesy w tej dziedzinie.

Papillon – charakter trudny czy niewymagający?

Spaniele kontynentalne wymagają bliskiego kontaktu z człowiekiem. Mogą być pod tym względem nieco absorbujące. Nie znoszą zostawać same, choć da się je tego nauczyć. Lubią się bawić i angażować w zabawy wymagające od nich myślenia i wykorzystania inteligencji. Nie są zbyt agresywne wobec obcych, chociaż nie są wobec nich specjalnie wylewne. Najczęściej zachowują wobec innych dystans. Nie należą do zbyt szczekliwych zwierząt, co odróżnia je od wielu innych małych ras. Potrafią jednak powiadomić opiekuna, że do domu ktoś się zbliża. Dużą zaletą papillona szczeniaka jest brak skłonności do ucieczek oraz niszczenia przedmiotów domu, o ile zapewni się im dostatecznie dużo zajęć.

Jakiego opiekuna potrzebuje papillon?

To bardzo wszechstronna rasa, która będzie odpowiednia dla osób z różnymi charakterami. Papillon nada się do rodziny z małymi dziećmi, choć należy uświadomić najmłodszych członków rodziny, że zwierzę to czująca istota, a nie zabawka. Będą również idealnymi towarzyszami dla osób starszych, którym zapewnią towarzystwo i okażą wiele czułości. Z innymi czworonogami mogą wchodzić w konflikty, nawet z osobnikami większymi od siebie. Należy zatem zadbać o odpowiednią socjalizację szczeniaka. W stosunku do kotów nie zachowuje się źle, nie goni ani nie dręczy ich, choć najlepiej jest wychowywać te zwierzęta razem od młodego wieku.

Jakiego wychowania wymaga spaniel kontynentalny papillon?

Spaniele te nadadzą się dla osób, które nigdy wcześniej nie miały własnego zwierzaka. Są one pojętne i łagodne, a przy tym nie wymagają stanowczego prowadzenia. Należy traktować je za to z konsekwencją, spokojem i dużą dozą miłości. Absolutnie niedopuszczalne i naganne jest stosowanie wobec nich przemocy. Te drobne czworonogi potrzebują ze strony swojego właściciela licznych pochwał i pozytywnych uczuć, a nie kar cielesnych lub krzyków. Jeśli przystosuje się je do spotkań z innymi ludźmi oraz zwierzętami, będą wspaniałymi towarzyszami całej rodziny.

Papillon – szczeniak czy dorosły pies?

Zakup młodszego psa w większości przypadków będzie najlepszym rozwiązaniem. Istnieje wówczas szansa na nauczenie zwierzęcia najważniejszych zasad w dość krótkim czasie. Oprócz tego można łatwo wszczepić spanielowi kontynentalnemu właściwe wzorce zachowań i przyzwyczaić go np. do dzieci czy innych zwierząt. Zachowanie starszych osobników może być naznaczone błędami wychowawczymi poprzednich właścicieli – niektóre z nich łatwo jest wykorzenić, inne trudniej. Decydując się na zakup szczeniaka, należy jednak pamiętać, że rasa psa papillon jest długowieczna – mogą dożyć 15. roku życia. Papillon będzie twoim przyjacielem przez naprawdę długi czas.

Papillon pies – cena w hodowli

Nie da się ukryć, że omawiana rasa jest dość kosztowna. Decydując się na szczenię z dobrej hodowli, trzeba liczyć się z kosztem około 5000 zł. Najlepsi przedstawiciele tej rasy po wybitnych rodzicach mogą zaś osiągnąć cenę w okolicach 8000 zł. Na zakupie nie warto jednak oszczędzać. Dobra hodowla jest kluczem do zakupu zdrowego psa, który nie będzie mieć wad genetycznych.

Papilon to mały zwierzak z ogromnym sercem. Będzie wiernym towarzyszem całej rodziny, który nie powinien sprawiać wiele problemów. Dobrze jest zdecydować się na niego jako tzw. pierwszego psa, ponieważ jest łatwy w wychowaniu i szkoleniu.

Popularne imiona dla psa rasy papillon

Popularne imiona dla psa rasy papillon to:

• Luna;
• Lola;
• Maks;
• Bruno;
• Nela.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 77 /06. 04. 1998/, wersja angielska, https://www.zkwp.pl/wzorce/77.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 17.09.1990.