Większość opiekunów dachowców w książeczce zdrowia pupila w rubryce rasa ma zapisane „kot europejski”. Określanie tym terminem wszystkich kotów nierasowych weszło do języka potocznego. Tymczasem rasa europejska istnieje i bynajmniej nie należą do niej wszystkie dachowce. Chociaż przypominają pospolite burasy, koty europejskie posiadają własny wzorzec i są bardzo trudno dostępne w naszym kraju. 

Kot europejski – wygląd

Wiele osób zastanawia się, czy istnieje kot europejski długowłosy. Niestety nie. W przypadku tej rasy FIFe dopuszcza tylko krótką szatę. Włos jest gładki, błyszczący i miękki w dotyku. To średniej wielkości zwierzęta, których waga zazwyczaj nie przekracza siedmiu kilogramów. Niekiedy sprawiają wrażenie dużych ze względu na muskularną budowę ciała. 

Wzorzec dopuszcza praktycznie nieograniczoną liczbę wariantów kolorystycznych. Zdarza się kot europejski biały, czarny, jednak najczęstsze umaszczenia to pręgowany albo szylkretowy. 

Kot europejski - wygląd

Kot europejski – charakter

Kot europejski to rasa naturalna, ale bardzo niejednolita. Właśnie dlatego określenie jednego profilu charakterologicznego tych zwierzaków jest bardzo trudne. Zazwyczaj zwierzęta te są indywidualistami, które budują relację z człowiekiem na swoich zasadach. Wiele zależy od tego, ile poświęcisz im czasu i jakie będziesz miał do nich podejście. 

Ze względu na to, że rasa nie była znacznie modyfikowana genetycznie, koty europejskie zachowały silny instynkt łowiecki. Zazwyczaj chętnie uczestniczą we wspólnej zabawie, a wszelkie rodzaje rozrywek, jakie mogą zapewnić im opiekunowie są chętnie akceptowane. Jako drapieżny gatunek inwazyjny nie powinny spacerować samopas, jednak, przyzwyczajone do szelek, chętnie udadzą się na spacer z opiekunem. 

Kot europejski - charakter

Kot europejski uznawany jest za zwierzę inteligentne i zrównoważone. Po zabawie chętnie odpoczywa z opiekunem. Szybko się uczy i z radością uczestniczy w życiu rodzinnym. Potrzebuje jednak miejsca, w którym będzie mógł pobyć sam ze sobą. 

Kot europejski krótkowłosy – zdrowie

Kot europejski to rasa naturalna, która słynie ze swojego wyjątkowego zdrowia. Nie ma żadnych chorób, które uznawane byłyby za typowe dla niej. Niemniej jednak powinien być poddawany regularnym kontrolom w gabinecie lekarza weterynarii. Wszystkie osobniki, także te niewychodzące, powinny być regularnie szczepione. 

Kot europejski - zdrowie

Kot rasy europejskiej – pielęgnacja

Pielęgnacja kota europejskiego nie powinna przysporzyć ci wielu problemów. Krótką sierść wystarczy szczotkować raz na dwa tygodnie w celu usunięcia martwego włosia. Ma to znaczenie nie tylko estetyczne, ale także zdrowotne. Wypadające włosy są zlizywane podczas mycia się i mogą doprowadzić do zakłaczenia. Istotne jest także regularne podcinanie pazurów. Można robić to za pomocą specjalnych nożyczek albo gilotynki. 

Kot europejski pręgowany – hodowla

Hodowla kota europejskiego jest bardzo trudna do znalezienia w naszym kraju. Większość kotów tej rasy żyje w Skandynawii, dosyć dużo hodowli znajduje się też w Niemczech. Podczas poszukiwań warto kierować się informacją  na temat tego, w jakim związku zarejestrowana jest hodowla. Istotne jest to, aby działała pod patronatem World Cat Federation (WCF) lub Federation Internationale Feline (FIFe). W naszym kraju dobre hodowle funkcjonują najczęściej w Polskiej Federacji Felinologicznej – Felis Polonia.

Kot europejski - hodowla

Kot europejski – cena

Ponieważ w naszym kraju funkcjonuje bardzo niewiele hodowli kota europejskiego jego cena także jest stosunkowo wysoka. Za kociaka trzeba zapłacić od 2 000 do nawet 5 000 złotych. Wiele osób decyduje się na sprowadzanie kotów z zagranicy. Wówczas ceny nie są dużo wyższe, chociaż należy doliczyć koszt transportu i odpowiednich szczepień. Warto pamiętać, że kot europejski jest lustrzanym odbiciem kota domowego, dlatego w przypadku trudności z otrzymaniem kota z hodowli, warto rozważyć adopcję. 

Kot europejski krótkowłosy – historia rasy

Kot europejski to naturalna rasa, której przedstawiciele funkcjonowali na naszym kontynencie od starożytności. Do Europy najpewniej zostały przywiezione z Egiptu przez Rzymian. Ze względu na duże umiejętności łowieckie były bardzo cenione przez gospodarzy, a w związku z tym żyły w ciągłym kontakcie z człowiekiem. 

Koty europejskie często mylone są z dachowcami. W istocie zostały z nich wyodrębnione. W XX wieku hodowcy zorientowali się, że koty domowe coraz bardziej się ze sobą mieszają i trudno o spotkanie klasycznie zbudowanego pręgowanego zwierzęcia o zrównoważonym charakterze i dużym instynkcie łowieckim. Rozpoczęła się selekcja hodowlana, która miała na celu wyodrębnienie jednego wzorca. Udało się to dopiero w latach osiemdziesiątych i wzorzec zarejestrowano w 1982 roku. 

Kot europejski – dla kogo?

Kot europejski to naturalna rasa o bardzo niejednorodnym charakterze. Właśnie dlatego bardzo dobrze odnajdzie się w bardzo wielu różnych domach. Zazwyczaj są to koty bardzo zrównoważone, które lubią się bawić, ale jednocześnie potrzebują czasu na odpoczynek i spokojną kontemplację rzeczywistości. 

O charakter kota warto pytać hodowcę, ponieważ często jest on wypadkową charakteru rodziców i dziadków. W ten sposób można dobrać osobnika do stylu życia i liczby osób w domu. Dobrze socjalizowane koty europejskie z powodzeniem dogadają się z innymi zwierzętami. 

Kot europejski – ciekawostki

  • Koty tej rasy często mylone są z dachowcami.
  • Nazwa „kot europejski” funkcjonuje dopiero od 2007 roku.

Koty europejskie to lustrzane odbicia pospolitych dachowców. Często są z nimi mylone nawet przez lekarzy weterynarii. Rasa została wyodrębniona przez hodowców, którzy bali się, że prędzej czy później, w wyniku krzyżówek, najbardziej cenione jej cechy znikną. Najwięcej kotów tej rasy żyje w krajach skandynawskich, u nas jest to jedna z najrzadszych i najtrudniej dostępnych ras.

Bibliografia:
https://web.archive.org/web/20230522135448/http://www1.fifeweb.org/dnld/std/EUR.pdf

Archiwum: styczeń 2021
Photo of author

Magdalena Dzik

Z wykształcenia dziennikarka i kulturoznawczyni. Pasjonuje się behawioryzmem zwierzęcym (szczególnie kotów i gryzoni) oraz zoodietetyką. Pasję tę bezustannie rozwija, pracując ze zwierzętami jako wolontariuszka i oferując im dom tymczasowy. Prywatnie opiekunka sześciu świnek morskich oraz pięciu kotów: Chilliego, Fedry, Fasoli, Atlasa i Heliosa.