Jeśli szukasz swojego pierwszego wierzchowca i chcesz, aby był rasowy, koń andaluzyjski może być świetnym wyborem. Zwierzęta tej rasy są chętne do współpracy z człowiekiem, do którego bardzo się przywiązują. Mają łagodny charakter, są odważne, a jednocześnie nie brak im temperamentu. Niestety, mają też wadę – są zwykle dość drogie, jeśli stawiasz na zwierzę z rodowodem. Poznaj bliżej konie rasy andaluzyjskiej!

Koń andaluzyjski – historia i charakterystyka rasy

Nie bez powodu koń andaluzyjski nazywany jest również koniem hiszpańskim. To rasa gorącokrwista, której oryginalna nazwa, Pura Raza Española, oznacza po prostu czystą rasę hiszpańską. Zalicza się ona do koni iberyjskich i powstała prawdopodobnie na południu Hiszpanii, najpewniej w okolicach Kordoby. 

Przed XVII wiekiem konie rasy andaluzyjskiej były hodowane przede wszystkim przez kartuskich mnichów, którzy dbali o to, aby linia nie miała domieszek innych krwi. Po tym czasie, właśnie na skutek krzyżowanie, czystokrwiste konie prawie wyginęły. Pierwsza Księga Hodowlana Koni Andaluzyjskich została założona dopiero w 1912 roku.

koń andaluzyjski

Koń andaluzyjski – wygląd

Koń andaluzyjski nie jest duży – uważa się, że rasa ta pochodzi m.in. od kuców dawniej hodowanych na terenie obecnej Hiszpanii. Zwierzęta te dorastają do ok. 150 cm w kłębie, mają ciało wpisane w prostokąt – wydłużone, ale proporcjonalne. Charakterystyczna głowa z lekkim garbem nad nosem jest osadzona na krótkiej, umięśnionej szyi.Koń ma duże oczy i uszy, przez co wygląda na inteligentnego i skupionego.

Ciało konia andaluzyjskiego

O ile ciało andaluza jest silne i umięśnione, o tyle nogi określa się raczej mianem suchych, ale mocnych. Kopyta są odporne na kontakt z twardym podłożem. Wyróżnia się grzywa i sierść tych koni. Ta na ciele jest krótka, bardzo gładka i miejscami na tyle rzadka, że przez skórę mogą prześwitywać żyły. Z kolei grzywa i ogon są długie i proste. Z tego powodu bardzo często konie rasy andaluzyjskiej mają robione przyciągające wzrok fryzury. Zdarza się, że grzywa jest lekko falowana, a nawet kręcona, co nie jest wadą, jeśli pozostaje bardzo gęsta.

Koń hiszpański – ruch

Konie rasy andaluzyjskiej wyróżnia przede wszystkim elegancki ruch. Nie są szybkie, dlatego raczej nie biorą udziału w wyścigach na krótkich dystansach, ale pokonują inne rasy wytrzymałością przy dłuższych biegach. Rytmiczny stęp i sprężysty kłus sprawia, że doskonale prezentują się w zawodach ujeżdżeniowych. W galopie zwierzęta te mają długi krok, są raczej swobodne i mało spięte.

Konie rasy andaluzyjskiej – umaszczenie

Najczęściej spotykany jest koń andaluzyjski biały, choć nie jest to poprawna nazwa tego umaszczenia. Jest to koń siwy, który może mieć sierść od białej aż po lekko siwą, a także siwą w kropki, czyli jabłkowitą. Nieco rzadziej spotykany jest koń andaluzyjski izabelowaty. Jest to maść pochodząca od kasztanowej, występująca w trzech odcieniach, od jasnożółtego do ciemnozłotego. Konie z tym umaszczeniem zwykle są wykorzystywane podczas pokazów. Zwłaszcza koń andaluzyjski biały jest pożądany w takich sytuacjach. Znacznie rzadziej spotyka się umaszczenia kare czy gniade.

koń andaluzyjski

Jaki temperament ma koń hiszpański?

Charakter to jeden z powodów, dla których koń hiszpański jest tak ceniony. 

  1. Zwierzęta te są śmiałe, wytrzymałe i odważne. 
  2. Jednocześnie bardzo przywiązują się do człowieka. 
  3. Pozostają łagodne i cierpliwe, jeśli są prowadzone bez przemocy. 

Mogą jednak wykazać się wybuchowym temperamentem – zdarza się to zwłaszcza w przypadku ogierów. Są bardzo inteligentne, co ułatwia szkolenie.

Do czego zwykle wykorzystywany jest koń hiszpański?

Dzięki swoim zdolnościom koń andaluzyjski służy przede wszystkim do jazdy wierzchem, zarówno rekreacyjnej, jak i sportowej. Od wieków wierzchowce te brały udział w corridach oraz rozmaitych pochodach czy pokazach w Hiszpanii – głównie z powodu pochodzenia i reprezentacyjnego wyglądu.Wykorzystywano je jako konie bojowe z uwagi na małą płochliwość.

Konie andaluzyjskie w filmach i nie tylko

Dziś są często prezentowane w konkursach jazdy w stylu western, a także biorą udział w scenach filmowych. Te z ich udziałem możesz zobaczyć m.in. we „Władcy Pierścieni”. 

Koń andaluzyjski jest hodowany przede wszystkim z uwagi na swoje predyspozycje do ujeżdżenia. Nie bez powodu więc powstała główna szkoła, w której trenuje się te zwierzęta i organizuje pokazy ich umiejętności.Jest to Królewska Andaluzyjska Szkoła Sztuki Jeździeckiej w hiszpańskiej Andaluzji. To miejsce szkoli również hodowców tych koni w zakresie ich pielęgnacji, szkolenia, ale również genetyki i rozmnażania.

Z uwagi na czystość linii koń andaluzyjski często używany jest w krzyżowaniu z innymi rasami i ma poprawiać szlachetność wyglądu.

Koń andaluzyjski – cena

Zastanawiasz się, ile kosztuje koń andaluzyjski? Cena tego wierzchowca uzależniona jest przede wszystkim od jego rodowodu, wieku, użytkowości, a nawet linii, z jakiej pochodzi. Na wartość zwierzęcia wpływają również:

  • przeznaczenie;
  • przebyte przeszkolenie;
  • wykonane badania – dotyczy zarówno danego konia, jak i całej linii.
koń andaluzyjski

Biorąc pod uwagę powyższe, trudno jednoznacznie określić, ile dokładnie miałby kosztować koń andaluzyjski. Cena niektórych wierzchowców zaczyna się już od ok. 20000 zł, jednak są i takie, które kosztują nawet cztery razy więcej.

Podczas zakupu bardzo ważne jest to, aby sprawdzać dokumenty zwierzęcia i zwrócić uwagę na jego stan fizyczny. Jeżeli zależy ci na rasowym koniu andaluzyjskim, wybierz hodowlę zarejestrowaną w Księgach Stadnych Hiszpańskiego Związku Hodowców Koni P.R.E. Tylko w takim miejscu trafisz na prawdziwie rasowe, gorącokrwiste zwierzę.

Koń andaluzyjski może być doskonałym wierzchowcem dla każdego, komu zależy na zwierzęciu odpornym, wytrzymałym i chętnym do współpracy. Choć miewa ognisty temperament, bardzo przywiązuje się do swojego człowieka, dlatego przy odpowiednim prowadzeniu nie sprawia większych kłopotów. Jego wyjątkowy, szlachetny wygląd z pewnością przyciągnie niejedno spojrzenie.

Archiwum: marzec 2022
Photo of author

Paulina Grzybowska

Z zawodu redaktorka, z pasji i wykształcenia – kynoedukatorka, instruktorka nose work, behawiorystka (in spe). Autorka bloga i licznych publikacji zoologicznych. Przez lata angażowała się w adopcje i prowadziła dom tymczasowy. Prywatnie opiekunka dwóch żywiołowych terierów – JRT i irlanda.