Gończy serbski trójkolorowy to rzadka rasa psa, spotykana najczęściej w Serbii, skąd również pochodzi. Psy te są raczej ugodowe i pogodne, jednak by nie sprawiały problemów behawioralnych, trzeba wiedzieć, jak je wychować. 

Podstawowe informacje

? Rozmiarwysokość w kłębie: suki od 44 do 54 cm, psy od 45 do 55 cm;
masa ciała: od 20 do 25 kg
Szatasierść: krótka, przylegająca; podszerstek dobrze rozwinięty;
maść: czerwona z czarnym siodłem lub płaszczem; możliwe znaczenia czarne i białe
❤️ Długość życiaok. 12 lat
? Charakterwierny, przyjazny, energiczny, lojalny, żywy

Gończy serbski trójkolorowy – historia i opis rasy

Tytułowe czworonogi zalicza się do psów gończych średniej wielkości. Samiec w wieku dorosłym osiąga do 55 cm wysokości w kłębie. Jeśli chodzi o wagę, waha się pomiędzy 20 a 25 kg. Gończy serbski trójkolorowy ma dużo mięśni oraz silną postawę. 

Wygląd gończego serbskiego trójkolorowego

Umaszczenie jest trzykolorowe – czerwone z czarnym siodłem i białymi plamkami. Jego sierść jest błyszcząca, przylegająca, krótka, ale gęsta. Charakterystyczne dla gończego serbskiego trójkolorowego są grube, opadające uszy oraz mocne łapy. Jest dosyć upartym psem o silnym charakterze. Uwielbia tropić u boku myśliwych. Najczęściej towarzyszy im w polowaniach na jelenie, zające i lisy.

Historia rasy

Jak można wywnioskować po nazwie, rasa ta pochodzi z Serbii. Można spotkać się również z określeniem gończy serbski tricolor lub gończy jugosłowiański trójkolorowy. Wynika to z faktu, że rasa powstała w XIX wieku na terenie ówczesnej Jugosławii. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna uznała rasę dopiero w 1961 r.

Gończy serbski trójkolorowy – charakter

Gończe serbskie trójkolorowe ciężko nazwać uległymi, choć odpowiednio wyszkolone są zwykle posłuszne. Uwielbiają się bawić i spędzać czas z rodziną – najlepiej podczas wspólnej aktywności fizycznej. Przez wrodzoną chęć bycia z człowiekiem psy te starają się za wszelką cenę zwrócić na siebie czyjąś uwagę. Mówiąc o charakterze gończego serbskiego trójkolorowego, nie można zapomnieć o najważniejszym – dużej potrzebie ruchu. Psy tej rasy potrzebują solidnego wysiłku fizycznego na świeżym powietrzu.

Gończy serbski trójkolorowy – wychowanie

Przez silny charakter i chęć dominacji już od pierwszego dnia musisz się przykładać do stanowczego i konsekwentnego wychowywania. Warto wprowadzić również podstawowe komendy, by pies nie sprawiał problemów poza domem. Największy kłopot możesz mieć z psiakiem wtedy, gdy nie zaspokoisz jego potrzeby ruchu. W takiej sytuacji pies może zacząć sprawiać problemy, zarówno w domu (niszczenie rzeczy), jak i na spacerach (niesłuchanie się i pogoń za potencjalną zdobyczą). Z tego powodu nie zaleca się, by gończy serbski trójkolorowy mieszkał w małych mieszkaniach, szczególnie wtedy, gdy jest zostawiany sam na długie godziny.

Pielęgnacja i żywienie

Gończy serbski trójkolorowy nie jest wymagający pod względem codziennej pielęgnacji. Dzięki krótkiej sierści wystarczy go czesać raz na kilka tygodni. Warto jednak regularnie czyścić mu uszy. Przez ich anatomię, może mieć skłonność do bakteryjnego zapalenia uszu. 

Sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, jeśli chodzi o żywienie. Psiak z tak wysokim poziomem aktywności w ciągu dnia powinien mieć dietę bogatą przede wszystkim w białko. Możesz spróbować sam przygotowywać mu posiłki lub korzystać z pełnowartościowych karm dostępnych na rynku.

Obecnie psy tej rasy są raczej rzadko spotykane. Jeśli jednak jakimś cudem uda ci się takiego znaleźć, pamiętaj o złożonym charakterze czworonoga. Gończy serbski trójkolorowy zdecydowanie lepiej będzie się czuł z osobą, która uwielbia ruch, a dodatkowo jest w stanie poświęcić mu dużo czasu i uwagi. Duża przestrzeń, swoboda oraz konsekwentne wychowanie zagwarantują mu właściwy rozwój, wolny od problemów behawioralnych.

Bibliografia

FCI-Standard N° 229, 11.12.2002/EN, https://www.fci.be/Nomenclature/Standards/229g06-en.pdf, translation: Mrs Pamela Jeans-Brown, Official language (FR), DATE OF PUBLICATION OF THE OFFICIAL VALID STANDARD: 26.11.2002.

Archiwum: marzec 2023
Photo of author

Agnieszka Poll

Studentka weterynarii, której największą miłością są psy. Jej ulubiona rasa to labrador retriever, sama ma czteroletnią suczkę. W jej domu poza psami zawsze było też miejsce dla kotów. W wolnych chwilach lub pisać opowiadania.